امام حسین (ع) :
حرص و آز نوعی فقر روانی است .
ألشح فقر.
تاریخ یعقوبی ، ج 2، ص 246
آفتاب ظهر عاشورا
گرچه روزى تلختر از روز عاشورا نبود
آنچه ما دیدیم جز پیشامدى زیبا نبود
عشق مىفرمود «باید رفت» مىرفتند و هیچ
بیمشان از تیرهاى تلخ و بىپروا نبود
خیمهها از مرد خالى مىشد اما همچنان
اهلبیت عشق در مردانگى تنها نبود
آفتاب ظهر عاشورا به سختى مىگریست
كودكان لب تشنه بودند و كسى سقا نبود
آسمان مىسوخت از داغى كه بر دل داشت، آه!
كودكى آتش به دامن مىشد و بابا نبود
كاروان كم كم به سمتى ناكجا مىرفت و كاش
بازگشتى این سفر را، باز از آنجا نبود
سكوت زینت بخش آدمی است .
ألصمت زین .
بزرگترین درسی که حسین ( ع ) و یاران وفادار با ایمانش در تاریخ به حسین شناسها دادند همین است ، در راه حق بایستیم و پایمردی کنیم و از میدان در نرویم و مجال به باطل دوستان و پشتیبانان باطل در عرصه جهان ندهیم و عرصه را بر آنها تنگ کنیم .
از انقلاب حسینى علیهالسلام تا انقلاب خمینى قدسسره
از اینرو، نمونههاى بسیارى از الگوگیرى مردم ایران از عاشوراى حسینى علیهالسلام در روند پیروزى انقلاب اسلامى به چشم مىخورد. از جمله:
الف. «تظاهرات 250 تا 400 هزار نفرى با توجه به جمعیت 5/1 میلیونى تهران در روز عاشوراى 1383 ق. / 13 خرداد 1342 ش. تهران از مسجد حاج ابوالفتح در میدان قیام (میدان شاه سابق) آغاز و به مسجد امام قدسسره (مسجد شاه سابق) ختم شد.»
ب. «سخنرانى معروف امام قدسسره در عصر عاشوراى 1383 ق. / 13 خرداد 1342 ش. در مدرسه فیضیه آغاز شد كه منجر به دستگیرى و بازداشت و زندانى شدن امام قدسسره گردید و در اعتراض به آن، حركتهاى مردمى در مساجد شهرهاى مختلف شكل گرفت.»
ج. «راهپیمایى عاشوراى دوازدهم محرم 1384 ق. / 1343 ش. از مسجد امام قدسسره ، آغاز گردید. این راهپیمایى براى بزرگ داشت پانزده خرداد صورت گرفت كه امام قدسسره ، آن را ایام الله نامیده بود. سربازان رژیم شاه نیز به سركوب آن پرداختند.»
د. «حدود چهار میلیون نفر در تهران در عاشوراى 1399 ق. / 1357 ش. علیه رژیم شاه دست به تظاهرات زدند و شعار مرگ بر شاه سر دادند. پس از آن، ژنرال هایزر روانه تهران شد و شاه متقاعد گردید یك چهره به ظاهر ملى را به عنوان نخستوزیر برگزیند و خود ایران را ترك كند.»
ه. «مردم براى نشان دادن همبستگى خود بر ادامه مبارزه تا برپایى جمهورى اسلامى، راهپیمایى عظیم اربعین را برپا كردند كه در آن فریاد الله اكبر و درود بر خمینى توسط چند میلیون زن، مرد و كودك دنیا را به تعجب و حیرت وا داشت.»
حضرت امام حسین (ع)
ویحكم یا شیعة آل أبی سفیان إن لم یكن لكم دین و كنتم لا تخافون المعاد فكونوا أحرارا فی دنیاكم .
بحار الانوار، ج 45، ص 51
وای بر شما ای پیروان آل ابی سفیان ، اگر دینی ندارید و از معاد و روز قیامت نمی ترسید، پس لااقل در دنیا آزاده و جوانمرد باشید.
بار الها
برای همسایه ای که نان مرا ربود نان ، برای آنها که قلب مرا شکستند مهربانی، برای کسانی که روح ما را آزردند بخشش وبرای خویشتن خویش آگاهی و عشق می طلبم .
یکی پرطمع پیش خوارزمشاه شنیدم که شد بامدادی پگاه
چودیدش به خدمت دوتاگشت وراست دگرروی برخاک مالیدوخاست
پسرگفتش ای بابک نام جوی یکی مشکلت می پرسم بگوی
نگفتی که قبله است راه حجاز چرا کردی امروز ازاین سونماز؟
مبر طاعت نفس شهوت پرست که هرساعتش قبله ی دیگراست
تو را من چشم در راهم شباهنگام
که می گیرند در شاخِ «تلاجن»سایه ها رنگ سیاهی
وزان دل خستگانت راست اندوهی فراهم؛
تو را من چشم در راهم.
شباهنگام،در آن دم،که بر جاد،درّه ها چونمرده ماران خفتگان اند؛
درآن نوبت که بندد دست نیلوفر به پای سروکوهی دام،
گَرَم یادآوری یانه،من ازیادت نمی کاهم؛
