فواید اسکی کردن تفاوت چندانی با سایر ورزش ها ندارد. این ورزش را می توانید 3 مرتبه در هفته، هر بار به مدت 20 دقیقه انجام دهید تا بدنتان تناسب خود را حفظ کند.

یکی از مزایای شایان ذکر این ورزش بهبود و ارتقای سیستم قلبی-عروقی بدن است. همچنین انجام این ورزش میزان هشیاری فرد را نیز افزایش می بخشد و ورزشکار قادر می شود تا عکس العمل سریعی را نسبت به هر محرک خارجی از خود نشان دهد. از این گذشته فرد قادر می شود تا به راحتی و بدون احساس هیچگونه استرسی به فعالیت های روزانه خود بپردازد.

ورزش های هوازی نظیر اسکی، گردش خون را تنظیم کرده و سبب می شود که کلیه ی بافت های بدن در بهترین حالت خود قرار بگیرند. این امر سبب می شود که فرد به ندرت دچار بیماری هایی نظیر فشار خون و یا سکته ی قلبی شود.

یکی دیگر از فواید اسکی افزایش HDL و یا همان کلسترول خوب خون است. این امر به بدن کمک می کند تا کلسترول بد و یا LDL را حذف کند، چرا که فردی که اسکی میکند چربی بسیار زیادی را سوزانده و وزنش کاهش پیدا می کند.

شاید تعرق در آب و هوای سرد قدری عجیب به نظر برسد، اما کسی که اسکی میکند، به شدت عرق می کند. این امر با مشاهده ی معروف ترین اسکی بازهای دنیا کاملاً قابل درک است.

افرادی که بدن آنها از سلامتی بالایی برخوردار باشد، قادرند تا علائم کهولت سن نظیر: کم شدن قدرت جسمانی، کاهش توده ی ماهیچه ای، انعطاف پذیری، و متابولیسم کند را به تعویق بیندازد.

در آخر می توان به این نکته اشاره کرد که فواید اسکی به قدری بالاهستند که به راحتی می توانند اعتماد به نفس و قدرت رادر فرد افزایش دهند. این افراد به راحتی می توانند با دیگران ارتباط برقرار کرده و قاطعانه با چالش های زندگی برخورد کنند.

البته به این نکته نیز باید توجه داشت که شاید این ورزش برای همه ی افراد مناسب نباشد. تحقیقات نشان می دهند که از هر 4 نفر 1 نفر دچار اضافه وزن است بنابراین پیش از شروع به این ورزش می بایست وزن خود را کاهش دهید؛ اما کسانی که احساس می کنند از نظر فیزیکی توانایی انجام این ورزش را دارند، می توانند در کلاس ثبت نام کرده و آموزش های عملی را به طور فیزیکی آموزش ببینند.

برخی تصور می کنند تنها کاری که یک اسکی باز انجام دهد پایین آمدن از کوهها است؛ اما هر پایین آمدنی بالارفتنی را نیز در بر دارد و زمانی که از کوه بالا می روید، ضربان قلب افزایش یافته، و این امر باعث ارتقای سلامت فرد می شود.

8 نکته قابل توجه در مورد اسکی کردن

1- تناسب اندام

انجمن ملی اسکی جهان به افراد پیشنهاد می کند که: پیش از رفتن به اسکی در کلاس های یوگا نام نویسی کنید. یوگا بر روی تمام نقاط بدن کار می کند، عضلات را تقویت می کند، و رعایت تعادل را در شما افزایش می دهد. شما که دلتان نمی خواهد پس از اولین روزی که اسکی کردید، تمام بدنتان سفت شود و نتوانید آنرا تکان دهید.

2- اتومبیل

مطمئن شوید که وسیله نقلیه ی مورد نظر به لاستیک های مخصوص حرکت در برف مجهز باشد. به هیچ وجه از زنجیر چرخ استفاده نکنید، هیچ چیز وحشتناک تری از زنجیر چرخ وجود ندارد.

3- عادت کردن به آب و هوا

روز اول بیش از اندازه اسکی نکنید. بدن شما خشک است و احتمال بروز جراحت در شما افزایش پیدا خواهد کرد. به جای آن می توانید قدم بزنید و یا قدری بدوید. این کار به شما کمک می کند تا خودتان را با شرایط جوی و آب و هوای سرد وفق دهید.

4- انتخاب چوب اسکی

به یکی از مغازه های ورزشی نزدیک پیست اسکی مراجعه کنید و برای خود وسایل مورد نیازتان را رزور کنید. آنها اغلب بهترین وسایل را در اختیار شما قرار می دهند و هزینه ی بالایی نیز از شما دریافت نخواهند کرد.

5- جوراب

جوراب های اسکی خیلی بهتر از جوراب های نخی معمولی هستند. آنها اجازه میدهند تا خون راحت تر در پا جریان پیدا کند. این نوع جوراب ها گرم تر هستند و فضای زیادی را نیز اشغال نمی کنند. پیش از اینکه آنها را بپوشید پای خود را به اسپری ضد تعرق آغشته کنید. این کار پای شما را خشک تر و گرم تر نگه خواهد داشت.

6- کلاه محافظ

برای کسانی که اسکی آلپاین انجام می دهند، استفاده از این نوع کلاه ها کاملا ضروری است و کمتر اتفاق می افتد که کسی را ببینید که از چنین کلاهی استفاده نمی کند.

7- پیست اسکی را بررسی کنید

برخی از پیست های اسکی در ابتدای روز توری برگزار می کنند و کل منظقه را به ورزشکاران نشان می دهند. می توانید با یکی از تورها به مشاهده ی فضای اطراف بپردازید. این کار به شما اجازه می دهد مناطقی را انتخاب کنید که از آن بیشترین لذت را ببرید. همچنین در این تورها می توانید با افراد زیادی نیز آشنا شوید.

8- رعایت مسائل ایمنی

تا آخرین زمان در پیست باقی نمانید. شرایط با گذشت زمان تغییر پیدا می کنند. بعد از ظهر هوا به تدریج تاریک می شود، درجه حرارات پایین می آید، و همه افراد خسته میشوند. آمار و ارقام حاکی از این مطلب هستند که درصد عظیمی از حوادث غیر مترقبه در یک چنین زمان هایی به وقوع پیوسته اند

سل عفونت مزمنی است که به وسیله باکتری " میکوباکتریوم توبرکلوزیس" و گاهی به وسیله سایر مایکوباکتریوم ها ایجاد می شود. این بیماری اغلب ریه را درگیر می کند، اما تقریبا هیچ کدام از دستگاه های بدن از شر بیماری "سل" در امان نیستند و سایر اعضای بدن هم ممکن است با این بیماری درگیر شوند.

بیماری سل به وسیله قطره های ریز موجود در هوا از فردی به فرد دیگر منتقل می شود و اغلب افرادی را که در ارتباط نزدیک با فرد بیمار باشند، درگیر می کند. بنابراین همه اعضای خانواده فرد بیمار، در معرض ابتلا به این بیماری هستند. مگر این که او به بیمارستان منتقل شود و با آن ها زندگی نکند و یا تحت درمان صحیح قرار بگیرد.

فردی که دچار عفونت فعال سلی است، اگر سرفه یا عطسه کند و جلوی دهان و بینی خود را نگیرد، قطره هایی که حاوی مایکو باکتریوم یا میکرب سل هستند، در هوا پخش می شوند و اگر فرد دیگری که نزدیک فرد مبتلا است، این قطره ها را استنشاق کند، باعث ابتلای او خواهد شد. بنابراین افراد مبتلا هنگام عطسه و سرفه باید همیشه برای پوشاندن دهان و بینی خود از دستمال استفاده نمایند و پس از آن، دست های خود را با دقت بشویند.

البته این به آن معنا نیست که فرد مبتلا به سل باید قرنطینه شود. در تماس کوتاه و گذرا امکان انتقال بسیار کم است، اگر چه غیر ممکن نیست.

بسیاری از مردم میکروب سل در بدنشان وجود دارد. اما مبتلا به بیماری سل فعال نیستند.

علایم بیماری سل

علایم اولیه سل، ممکن است بسیار عادی باشد و توجه را جلب نکند ، مثل شخصی که دچار سرما خوردگی است یا کسی که مدتی لاغر و ضعیف است یا گاهی فرد تب می کند و دچار سرفه های مکرر می شود. افراد، در این مرحله به پزشک مراجعه نمی کنند تا علایم شدیدتری در آنها بروز کند، علایمی مثل درد تیزی که در ناحیه قفسه سینه است و با نفس کشیدن و سرفه ایجاد و تشدید می شود و یا وجود خلط خونی.

باید توجه داشت هیچ کدام از این دو علامت، مخصوص بیماری سل نیستند، اما نباید این علایم را دست کم گرفت

.علایم سل می تواند شبیه علایم سایر بیماریهای ریوی( مثل ذات الریه ، آبهای ریوی ، تومورها و عفونتهای قارچی)، خیلی از بیماریهایی غیر ریوی و یا حتی همراه سایر بیماری ها باشد.

برای درمان سل، راه های بسیاری وجود دارد ، اما همواره باید 3 نکته را در نظر داشت :

1- رژیم دارویی سل، اغلب شامل چند دارواست که میکروب سل نسبت به آنها حساس است. این داروها باید همراه هم مصرف شوند تا اثر لازم را داشته باشند. استفاده نامنظم داروها باعث می شود میکروب سل نسبت به این داروها مقاوم شود.

2- بیمار باید داروهایش را به طور منظم و دقیق، طبق دستور پزشک مصرف کند . این نکته درباره همه بیماری ها صادق است. اما به خصوص درباره سل از اهمیت فوق العاده ای برخورداراست، چون درصورت مقاومت میکروب سل نسبت به داروهای موجود تقریبا می توان گفت دیگر هیچ داروی کاملا مؤثری برای درمان سل وجود نخواهد داش.

3- درمان سل کمی طولانی اس. بنابراین بیمار باید حوصله داشته باشد و تمام مدت درمان را سپری کند. این دوره درمان گاهی تا 2 سال طول می کشد.

الهی تن سالمم را سپاس

الهی آرامش درونم را سپاس

الهی ذهن راحتم را سپاس

الهی آسودگی جسمم را سپاس

الهی هماهنگی اعتدالم را سپاس

الهی شادی درونم را سپاس

الهی شادمانی و سرورم را سپاس

الهی انرژی فراوانم را سپاس

الهی نیت پاكم را سپاس

الهی آگاهی امروزم را سپاس

الهی بركت روز افزونم را سپاس

الهی رزق و روزی فراوانم را سپاس

الهی زبان سپاسگزارم را سپاس

الهی گذشت و بخششم را سپاس

الهی دل امیدوارم را سپاس

الهی قلب مهربانم را سپاس

الهی با هم بودنمان را سپاس

الهی خانواده خوبم را سپاس

الهی پدرو مادر خوبم را سپاس

الهی زندگی جدیدم را سپاس

الهی تولد دوباره ام را سپاس

الهی میل به تحولم را سپاس

الهی این شوق درونم را سپاس

الهی جمع پر مهرمان را سپاس

الهی توفیق عامل بودنم را سپاس

الهی امیدواری به لطف بی پایانت را سپاس

همه جا رفیق خوب لحظه ها،همه جا تنها کس بی کسی هام