این مطلب هرچند كوتاه ومختصر است اما می خواهم در این مطلب نشان دهم كه انسان از آن جهت كه

 انسان است ودر اجتماع زندگی می كند و با دیگران رابطه برقرار می كند دارای جه حقوقی است و یا

قانون برای فرد چه حقوقی  قائل گردیده و عنوان حق پیدا كرده،وباید از جانب قوای حاكم ودیگر افراد

 رعایت گردد.(حق از نظر حقوق دانان اقتدار،سلطه و امتیازی است كه برای شخص مشخص شده ودیگران مكلف به رعایت آن هستند-حق مالكیت،حق ازدواج و...)

در یك تقسیم بندی كلی می توان حقوق افراد را در سه دسته قرار داد:حقوق سیاسی،عمومی و خصوصی

1.حقوق سیاسی

حقوق سیاسی حقوقی هستند كه اتباع یك كشور به وسیله آن می توانند در حاكمیت كشور متبوع خود مستقیم

 یا غیر مستقیم شركت نمایند. این حقوق شامل بیگانگان نمی شود چرا كه بیگانگان این حق را در رابطه با كشور متبوع خود دارند. مشاركت در انتخابات چه به عنوان رای دهنده و یا انتخاب شونده(اعم از انتخابات

ریاست جمهوری-پارلمان-شوراهای محلی و...)همچنین دارا بودن بعضی مشاغل همچون وزارت،سفارت

و مشابه آن از جمله اعمال حقوق سیاسی به شمار می روند.

نكته:در جمهوری اسلامی ایران انتخاب شدن به عنوان ریاست جمهوری كه یكی از اعمال حقوق سیاسی

است وهر شخصی می تواند از آن بهره مند گردد،برای كسانی كه مذهب مغایر با مذهب رسمی كشور دارند

قابل اجرا نیست(طبق اصل 115 قانون اساسی)

2.حقوق عمومی

حقوقی است كه لازمه شخصیت انسانی است و تمامی افراد جامعه می توانند از آن برخوردار گردند،هر

شخص در هر طبقه ای از جامعه قرار بگیرد باید از این حقوق بهره مند باشد.بعضی از این حقوق ممكن

است به عنوان مجازات به وسیله قانون سلب گردد. حق حیات،حق داشتن كار،مسكن،آزادی رفت وآمد،

آزادی بیان و...جزو حقوق عمومی قرار می گیرند.از جمله همین حقوق می توان به برابری در مقابل قانون

تساوی در برابر دادگاهها،تساوی در دادن مالیات را نام برد.حقوق اساسی نیز به عنوان یكی از ابعاد حقوق

عمومی بیانگر سازمان وشكل حكومت،وظایف قوای حاكم،حقوق وتكالیف افراد در برابر دولت،و وظایف

دولت در رعایت حقوق وآزادی های افراد را مشخص می سازد.

3.حقوق خصوصی

حقوق خصوصی به رابطه شخص با فرد بخصوصی یا مالی یا اشخاص دیگر می پردازد،فرد بر اثر این ارتباطات اختیاراتی پیدا می كندكه دیگران آن رابطه واختیارات را ندارندولی ملزم به رعایت و احترام

گذاشتن به آنها هستند مثل حق مالكیت،حق شفعه و... روابط در حقوق خصوصی به اشخاص موضوع حق ارتباط دارد وحقوق مشخصی را ایجاد می كند كه قابل تجزیه به حقوق شخصی وتعهدات اند یعنی موضوع

اصلی حقوق خصوصی پیرامون این دو است. حقوق خصوصی به رابطه افراد می پزدازد ومنافع حقوق

خصوصی به افراد،مستاجر،شریك و.. مرتبط است بر عكس حقوق عمومی كه منافع جامعه و مصلحت

عمومی مد نظرش است.

  نتیجه گیری : هر شخص(در اینجا حقیقی)با شناسایی حقوق خود می تواند روابط اجتماعی خود را گسترش دهد وهمچنین خود را اززیانهای احتمالی كه از جانب دیگز افراد جامعه ویا حاكمیت

ممكن است دچار گردند تا حدی خود را مصون دارد.

 38 پیشنهاد ساده برای تناسب اندام و سوزاندن کالری بعد زایمان

 

افرادی كه از اندام مناسبی برخوردارند، برای سوزاندن بیشتر كالری ها از راهكارهای خاصی بهره می‌گیرند.
این راهكارها اگرچه جزیی به نظر می رسند اما نتایج قابل توجهی به جای می‌گذارند. در واقع آنها به تحرک ماهیچه‌ها، بالا بردن ضربان قلب و مصرف غذاهای سیر كننده و كم‌كالری توجه دارند.
*دریافت ویتامین دی: تحقیقات نشان داده است زنانی كه كمبود ویتامین دی دارند، با سرعت كمتری وزن خود را از دست می‌دهند. از این رو دریافت روزانه 2000 میلی‌گرم از این ویتامین ضروری است.
*نوشیدن قهوه: كافئین ضربان قلب را بالا برده و از این رو باعث سوختن كالری می‌شود(در دوران شیر دهی توصیه نمیشود).
*خواب: خواب كمتر از چهار ساعت در یك دوره زمانی نسبتاً طولانی، سوخت و ساز بدن را كاهش می‌دهد. بدین ترتیب میزان خواب بین هفت تا 9 ساعت در شبانه‌روز مناسب‌ترین حالت به شمار می رود.
*استفاده از دست: شستن ظروف با دست، استفاده از جاروبرقی، آشپزی و... با به كارگیری انرژی بیشتر، كالری بیشتری را می‌سوزانند.
*استفاده از گام شمار: استفاده از گام شمار روش مناسبی برای بررسی تعداد گامها و
برنامه ریزی برای افزایش دادن آنها به صورت هفتگی است.
*خوردن غذای سبك: در اكثر افراد هضم غذا با حجم كمتر و در وعده‌های متعدد نسبت به صرف غذا با كالری یكسان در دو یا سه وعده با صرف انرژی بیشتری همراه است.
*پیاده روی تند: پیاده روی تند باعث سوختن كالری می شود.
*خنده: 10 تا 15 دقیقه خندیدن در روز باعث سوختن بیش از 50 كالری خواهد شد.
*خوردن صبحانه: با مصرف صبحانه پیغام سیری به مغز ارسال شده و از این رو مغز سوزاندن چربی را آغاز می‌كند.
*برنامه‌ریزی: با تنظیم ساعت بهتر است پنج دقیقه آخر هر ساعت را به حركت پرداخت.
*مصرف فیبر: غذاهای حاوی كربوهیدرات پائین و فیبر بالا به زمان بیشتری برای هضم نیاز دارند. علاوه براین آنها با احساس سیری بیشتری نیز همراه هستند از جمله این مواد غذایی اسفناج، كلم بروكلی، مارچوبه و گل كلم است.
*راه رفتن: بالا رفتن از پله‌ها و راه رفتن زیاد در طول روز باعث سوخت كالری می‌شود.
تكان دادن دست و پا: افرادی كه هنگام كار دست و پای خود را تكان می‌دهند، 350 كالری بیش از سایرین می‌سوزانند.
*كفش بدون پاشنه: استفاده از این كفش‌ها هنگام پیاده‌روی و بازگشت از كار سرعت راه رفتن را بیشتر می‌كند.
*خوردن شام در ساعات اولیه شب: دیرشام خوردن باعث ایجاد اختلال در خواب شده و با بالا بردن احتمال نخوردن صبحانه برای متابلویسم بدن مضر است.
*صاف نگه داشتن بدن: حفظ حالت مناسب بدن نه تنها فرد را بلندقدتر و لاغرتر نشان
می دهد، بلكه ماهیچه‌های شكم را نیز تقویت می‌كند.
*نوشیدن مایعات: سرعت سوخت و ساز بدن در مبتلایان به كم آبی پائین‌تر است. از این رو نوشیدن آب كافی در طول روز، سرعت سوخت وساز را تا 30 درصد افزایش می‌دهد.
*قند: قند، بدن را برای آزاد كردن انسولین تحریك می‌كند.
این انسولین پس از آزاد شدن یا به صورت چربی در بدن ذخیره شده و یا برای تولید انرژی به كار گرفته می‌شود.
*چمباتمه زدن: هنگام برداشتن اشیا از روی زمین باید كمر را صاف نگه داشته و زانوها را خم كرد.
*جویدن آدامس: جویدن آدامس به مدت یك ساعت در روز باعث سوختن 100 كالری می‌شود.
*خواب با كیفیت: خواب با كیفیت پائین تمایل به مصرف غذاهای بدون موادمغذی را به همراه دارد.
*گفت‌وگو هنگام پیاده‌روی: هنگام گفت‌وگو با تلفن بهتر است، راه رفت تا از این فرصت نیز برای سوزاندن كالری استفاده شود.
*حمل كیف یا بار: هنگام حمل كیف یا بار باید از هر دو دست یا شانه استفاده كرده و هرپنج دقیقه جای كیف را عوض كرد.
*موسیقی: گوش دادن به موسیقی با ریتم تند هنگام راه رفتن، تند شدن گام‌ها و سوختن كالری را به همراه دارد.
*آشپزی: پخت غذای خانگی سالمتر بوده و انجام امور مربوط به طبخ غذا فعالیت بدنی را بیشتر می‌كند.
*ناهار: خوردن غذا نباید سر میز كار باشد زیرا غذا با سرعت بیشتری خورده می‌شود. پس از ناهار نیز باید پیاده‌روی كوتاهی انجام بگیرد.
*میان وعده: همراه داشتن انواع مغز و یا میوه و خوردن آنها به عنوان میان وعده سرعت
سوخت و ساز بدن را بیشتر می‌كند.
*آرامش: استرس باعث آزاد شدن كورتیزول در بدن می‌شود.
این هورمون باعث ذخیره كالری بیشتر به شكل چربی در ناحیه شكم خواهد شد.
*تماشای تلویزیون: كم كردن زمان تماشای تلویزیون تا نصف میزان سوزاندن كالری را روزانه 119 كالری بیشتر می‌كند.
*كشش: چند بار در روز باید روی پنجه پا بلند شده و دوباره پائین آمد.
*چای سبز: چای سبز حاوی نوعی پلی فنل بوده و نوشیدن روزانه چند فنجان چای سبز غلیظ سوخت و ساز بدن را سرعت می‌بخشد.
*غذاهای تند: خوردن غذاهای تند به طور موقت سوخت و ساز بدن را بیشتر می‌كند.
*ماهی سالمون: افرادی كه از ماهی سالمون استفاده می‌كنند سریعتر از سایرین وزن خود را كاهش می‌دهند.
*پوست میوه ها: خوردن غذاهای غنی از فیبر مانند پوست میوه و سبزیجات باعث می‌شود تا بدن انرژی بیشتری را برای شكستن آنها صرف كند.
*روغن نارگیل: افرادی كه روغن نارگیل را جایگزین مصرف روغن‌های حیوانی و یا روغن آفتابگردان می‌كنند، سریعتر چربی بدن خود را از دست می‌دهند.
*چرخاندن دست‌ها: دست قسمتی از بدن است كه بیش از سایر اندام‌ها حركت داشته و كالری بیشتری می‌سوزاند.
*چوب شور: خوردن غذاهای پرفیبر و
كم نشاسته مانند برخی از انواع چوب‌شور، لایه نازكی درون روده تشكیل می‌دهد كه مانع از جذب كالری خواهد شد.
*لبنیات: استفاده از محصولات لبنی كم چرب مانع از ذخیره شدن چربی در بدن خواهد شد.

 توی این تصویر  نیمرخ تعدادی انسان پنهان شده.

ما به زیر ۱۰ تا تصویر اشاره ی نمیکنیم چون مطمانیم بازدید کننده های وبمون حتما بالای ۱۰ تا رو پیدا میکنن.و اگه نتونستین و کمتر پیدا کردین بهتره روی دقتتون کار کنید چون شماهم حتما باهوشید هموطن ایرانی.

اگه ۱۰ یا ۱۱ چهره رو پیدا کردین بازم باید بهتون تبریک بگیم شما از اون دسته افراد باهوش جامعه هستین. و اگه ۱۲ یا ۱۳ تصویر رو پیدا کردین باید خیلی خیلی بهتون تبریک بگیم چون شما خیلی خیلی باهوش هستین.

اگه بیشتر هم پیدا کردین که خیلی بهتره

 

******************

 

 

اگر بتوانید ظرف ۳ ثانیه صورت مردی را در میان دانه های قهوه در عکس  پیدا کنید، نیم کره راست مغز شما، بهتر از افراد دیگر پرورش یافته است. اگر بین ۳ ثانیه تا یک دقیقه طول بکشد، نیم کره راست مغز شما به صورت عادی پرورش یافته است. اگه بین یک دقیقه تا سه دقیقه طول بکشد، یعنی سمت راست مغز شما کند عمل میکند و باید پروتئین بیشتری مصرف کنید. اگر هم بعد از سه دقیقه هنوز نتوانستید آنرا پیدا کنید،پیشنهاد میشود بیشتر به دنبال انجام اینگونه تست ها باشید تا آن بخش از مغزتان قوی تر بشود.

(صورت 1 دانه است پس به دنبال یک دانه باشید)

 

عکس زیر رو ببینید و بگید ستون های این خونه چه جوری بنا شده؟

 

.

 

در ابتدا یادآور می شوم" مفهوم هوش عاطفی این است كه می خواهیم بدانیم فرد تا میزان از احساسات خود

اطلاع دارد."

امكان بسیار دارد كه افراد با IQ متوسط دارای توانمندی های بیشتری نسبت به افراد با IQ بالاتر باشند كه این

به EQ بر میگردد.



به سوالات زیر جوابهای "هرگز"،"به ندرت" ،"بعضی اوقات"، "معمولاً" ،"همیشه" دهید و در انتها به هر جواب به

ترتیب امتیاز 1(هرگز) تا 5(همیشه) دهید.

تست:

به سوالات زیر جوابهای "هرگز"،"به ندرت" ،"بعضی اوقات"، "معمولاً" ،"همیشه" دهید و در انتها به هر جواب به

ترتیب امتیاز 1(هرگز) تا 5(همیشه) دهید. نمرات هر سوال را جلوی هر سوال گذارید(با هم جمع نزنید).



I. در زمان تصمیم گیری به احساسم در مورد آن اطمینان دارم.

II. كاملاً می دانم چه هدفی در زندگی دارم.

III. دوستان زیادی دارم.

IV. سعی می كنم در اولین برخورد با دیگران اثر خوبی بر روی آنان گذارم.

V. بدون دفع وقت به جنگ مشكلات می روم.

VI. بطور غریزی مشكلات را احساس می كنم.

VII. اگر كسی استحقاق ستایش را دارد او را ستایش می كنم.

VIII. به راحتی بر روی كارها تمركز می كنم.

IX. برای انجام كاری كه تصمیم گرفته ام به شدت تلاش می كنم.

X. دیگران دوست دارند در مهمانیهای آنان شركت كنم زیرا كه از هم صحبتی با من لذت می برند.

XI. در مورد تاثیر رفتارم بر روی دیگران فكر می كنم.

XII. احساس غریزی ام در مورد مسائل درست از آب در می آید.

XIII. اگر بخواهم می توانم روحیه ام را تغییر دهم.

XIV. در هر موقعیتی بر روی جتبه های مثبت تاكید می كنم.

XV. دوست شدن با همكاران برایم امری طبیعی است.

XVI. به عنوان عضو جدید یك گروه می دانم چگونه جای خود را باز كنم.

XVII. به مشكلات به عنوان چالشهایی نگاه می كنم كه نیاز به راه حل دارند.

XVIII. متوجه شده ام كه قادرم احساسات دیگران را حس كنم.

XIX. استعداد خوبی برای تشخیص رابطه بین افراد در مهمانی ها دارم.
XX. اگر كاری خوب پیش نرود دوباره تلاش می كنم.

 

نکاتی راجع به طراحی دکوراسیون داخلی خانه ها

● طراحی داخلی بومی   توجه به فضای داخلی و نحوه و تقسیم بندی پلان ها، نقش مهمی را در ساختار معماری یک بنا بر عهده دارد. طراحی فضایی با انعطاف پذیری بالا و تنوع پذیر از لحاظ چیدمان و آرایش سطوح می تواند کارکرد های مختلفی را بپذیرد و این در حالی است که مخاطب احساس رضایت بیشتری از فضا خواهد داشت. استفاده از جدا کننده های سبک و قابل حمل، شفاف سازی، رنگ بندی های متناسب با نیاز های موجود، تنوع مصالح، توجه به نحوه قرار گیری و تعامل مابین فضاهای مختلف از جمله ویژگی هایی هستند که در کنار ساختار خاصی که برای یک پلان معماری در نظر گرفته شده است، می تواند بر غنای آن افزوده و حتی قسمتی از مشکلات آن را حل کند.   از طرف دیگر معماری داخلی به لحاظ معیارهای روانشناسی اهمیت بسیاری دارد. میزان امنیت، صمیمیت، شور و هیجان و آرامش موجود در یک فضا را با می توان با راهکارهای مناسب تشدید یا تضعیف کرد. هر کدام از انسان ها دارای تعلقات ذهنی و روحی خاصی هستند که پاسخگویی به نیازهای آنها در معماری داخلی اولویت قرار می گیرد، از این رو نگرشی علمی و راسیونال در کنار خلاقیت های هنری مطرح شده و یکی از مسائل مهم در این زمینه ایجاد تعامل و هماهنگی بین آنها است.   امروزه مبحث طراحی و دکوراسیون داخلی، اهمیتی خاص یافته و حتی به عنوان رشته ای مجزا تدریس می شود. الگوهای و ایده های مختلفی اعم از مدرن و کلاسیک، توسط طراحان این رشته به کار گرفته می شود و از محدودیت های معماری در زمینه اجرا، معمولا خبری نیست و می توان به ایده های بلند پروازانه ایشان تجسم بخشید، چه بسا به گونه ای میان گستره ای، موضوع فعالیت رشته های مختلف هنری از مجسمه سازی گرفته تا نقوش برجسته قرار گرفته میگیرد.   پیشرفت تکنولوژی به سبب تسهیل در یکسری از مسائل تاسیساتی و اجرایی از یک طرف و تنوع و کارآیی بالا در محصولات عرضه شده، زمینه مساعد و کارآمدی را در سطح جامعه به وجود آورده است؛ بهانه ای که پرداختن به مقوله طراحی داخلی را جز لاینفک فضاهای معماری بر می شمارد. معماری داخلی و توجه به جزئیات و تزئینات بعد از چندین دهه سکوت و فراموشی، رویکردی دوباره پیدا کرده و جالب تر اینکه سعی می کند نمود هایی از معماری گذشته را در تلفیقی با الگوهای مدرن بیان کند؛ مساله ای که سال ها است در معماری مورد بحث و جدل قرار گرفته و تا کنون نتیجه ای حاصل نشده است.   معماری گذشته ما سرشار است از ظرافت ها و ریزه کاری هایی که هزاران ایده و خلاقیت را در خود نهفته است. تزئینات و کاشیکاری های داخلی با تناسبات و رنگ بندی خاص خویش در کنار کالبد درونی، فضایی رمزگون را تداعی می¬کنند و هم اکنون نیز ارزش فضایی خویش را حفظ کرده است .       ● معماری داخلی همگان می دانیم که افراد مختلف به رنگ های خاصی تمایل نشان می دهند. استفاده از این تمایل اشخاص به عنوان وسیله ای برای تشخیص شخصیت آنها موضوع بحث انگیزی است، چرا که افراد با یکدیگر تفاوت دارند. هر یک از ما خصوصیات شخصی خاص خود را داریم و احساساتمان را به سبک و سیاق خاص خود بیان می کنیم. در جهان نمی توان دو نفر را یافت که در ابراز احساساتشان پیرو شیوه یکسانی باشند. از طرف دیگر احساسات افراد به طرق مختلف قابل تضعیف و تحریک است و مثلا با تغییر محیط ای که در آن زندگی می کنند، به سبب الگوهای روانشناسی به نتایج بهتری در ایجاد شادابی، صمیمیت، آرامش افراد خانواده دست یافت.   ویژگی های خیابان و کوچه ای که خانه ما قرار دارد، ترکیب حجمی، نورگیری، تقسیم بندی فضاهای داخلی، مبلمان داخلی، نحوه رنگ بندی و حتی مقیاس به کار رفته همه و همه به عنوان فاکتورهای مهمی برای تعریف یک مسکن مناسب عمل می کنند. ویژگی های فرهنگی، نوع روابط خانوادگی و حریم های اجتماعی و غیره از جمله عواملی هستند که نیاز های روحی و جسمانی ساکنین را تعریف می کنند و وظیفه یک طراح داخلی است که تعاملی محکم بین موارد یاد شده با جنبه های عملکردی فضا، برقرار سازد .       ● رنگ عاملی مهم در طراحی فضا: رنگ ها می توانند به شیوه های مختلف تاثیراتی بنیادین در زندگی بر جای گذارند که از جمله مهم ترین آنها می توان به تاثیر آنها بر احساسات اشاره کرد. جهانی که انسان در آن زندگی می کند، متشکل از هزاران رنگ و تونالیته های مختلفی است که موجودات و اشیا را برای ما جذاب تر و حتی به گونه ای معنوی، عمیق تر نشان می دهند. هر کدام به سبب ویژگی های شیمیایی و روانشناسانه ای که دارا هستند، منبع مهمی از انرژی، در جهت فزونی سلامت و نشاط روح و روان در انسان ها به شمار می روند.   جهانی تک رنگ، با تونالیته های محدودی را با طبیعت اطراف خویش مقایسه کنید و یا خود ساکن شهری سیاه و سفید بدانید، بدون هیچ کنتراستی و هیجانی. معنای زندگی تغییر یافته و سردی و مردگی بر همه جا حاکم می شود. فضایی بی روح و عاری از هر جنب و جوشی که تشنه جرعه ای رنگ است. مساله رنگ به سبب تاثیرات مهم روانشناسانه اش، در مقوله شهر و فضاهای معماری امری مهم به شمار می رود؛ تا بدانجا که تخصصی با عنوان رنگ بندی و رنگ شناسی فضاهای شهری در بین هنرمندان مطرح شده است.     هماهنگی در رنگ مثل هماهنگی در نت های موسیقی است و از اهمیت ویژه ای در ایجاد هارمونی مناسب و چشم نواز به مانند قطعه موسیقی برخوردار است. برای رسیدن به اهدافی همچون کارکرد مناسب، زیبایی بصری، هارمونی فضایی، و تأثیر محیطی و روانی مؤثر و مثبت در طراحی داخلی، مستلزم استفاده هماهنگ، منسجم، معنی دار و زیبا از عناصر طراحی است. در یک طرح مطلوب همه عناصر و اجزاء در نسبت به تاثیرات کیفی و معنایی که به فضا اعمال می کنند در ارتباطی تنگاتنگ با هم قرار دارند. بر این اساس، موفقیت هر طرح بستگی کامل به چگونگی ترکیب عناصر و الگوهای سه بعدی فضا دارد.   تجربه سالیان دراز کار با رنگ ثابت کرده است که رنگ ها نیز مثل انسان ها، از جهات مختلف با یکدیگر مرتبط اند و سلیقه ها و صفات مشترکی دارند و یا برعکس ناهموان و متضاد یکدیگرند. شاید تصور کنید که نارنجی و سرخ متضاد همند، در حالی که در دایره رنگ کنار هم قرار می گیرند و دارای هارمونی هستند. خریدن یک دایره رنگ، که در آن نحوه ارتباط رنگ ها و چیدمان آنها و رنگ های مکمل مشخص شده است و در اکثر فروشگاه های لوازم هنری وجود دارد، با ارزش است تا قبل از خریدن زرد گریپ فوروتی و سبز زیتونی برای رنگ کردن اتاق خواب، نگاهی به آن بیندازیم.     رنگ بندی اتاق ها و استفاده از مصالحی که بتواند خصوصیات رنگی و بافت مورد نظر ما را برآورده سازد بسیار مهم و در عین حال قدرت اعمال نفوذ بر تغییرات کالبدی فضا را نیز داراست؛ کارهایی که برای تعدیل و تقسیم بندی دیواره های رنگی انجام می گیرند می تواند به عنوان ایده ای برای تعیین کالبد فیزیکی فضای نیز عمل کند و جنبه های کاربردی طراحی را با معیارهای زیباشناختی همراه سازیم. به عنوان مثال مساله روشنایی و استفاده از نور طبیعی در طراحی یک اتاق بسیار مهم است ولی نحوه کنترل نور، انتخاب رنگ و مصالحی که نور را از خود عبور می دهند به خلاقیت و قدرت طراح در ایجاد هماهنگی که وی بین کارکرد روشنایی اتاق و مطلوبیت فضا بستگی دارد.   استفاده از چرخه رنگ، روشی مطمئن برای یافتن رنگ های متناسب با رنگ مورد نظر ماست. چرخه رنگ متشکل از دوازده رنگ است که سه رنگ قرمز، زرد و آبی در آن رنگ های اولیه و رنگ های میان آنها به عنوان رنگ های ثانویه شناخته می شوند. هر رنگ در این چرخه می تواند با رنگ های کناری خود که رنگ های هم خانواده اش محسوب می شوند و همچنین رنگ مقابلش که رنگ مکمل آن است به خوبی ترکیب شده نتیجه ای زیبا و موزون بیافریند.   استفاده از رنگ های هم خانواده که در چرخه رنگ در کنار هم قرار گرفته و به اصطلاح همسایه هستند ترکیبی ملایم و هماهنگ را ایجاد می کند که نگاه بیننده را به راحتی از یکی به دیگری رهنمون می شود. استفاده از یک رنگ با میزان کمی از رنگ مکمل آن چنانچه به درستی و در اندازه های صحیح صورت گرفته باشد نتیجه ای درخشان و چشمگیر می آفریند و بر جذابیت مجموعه رنگی حاضر می افزاید و مانع غالب شدن کامل یک رنگ بر فضای اتاق می شود.     چنین عواملی در انتخاب رنگ برای بناها، دکوراسیون داخلی و مبلمان فضا، رویکرد های مختلفی را در طراحی ایجاد می کند. رنگ یکی از عوامل تعیین کنند سبک و سیاقی است که بدان طریق با محیط پیرامون خود ارتباط بر قرار می کنیم و بیشتر از هر عامل مستقل دیگری می تواند فضای کسالت بار و یکنواخت اطراف را به مکانی روح بخش مبدل سازد. عوض کردن رنگ دیوار ها می تواند بیش از تغییر مبلمان یا حتی ساختار یک اتاق، نتایج چشم گیری به بار آورد.   تا کنون خانه های بسیاری به رنگ بژ و کرمی و تنالیته های آن رنگ آمیزی شده اند و رنگ استاندارد معمول برای خانه های جدید مگنولیایی است اما باید تصور نمود که در شرایط مختلف اجتماعی و به خصوص اقلیمی، چگونه باید از این رنگ ها استفاده کرد و یا دیوار هایی به رنگ های ملایم و نامحسوس مثل استخوانی، برای زندگی کردن بسیار مناسبند؛ اما ایجاد کنتراست در آنها با انتخاب رنگ های خاص در لوازم جانبی منزل و روکش ها و رومبلی ها باعث روح بخشی به فضا می شود.   برای آنکه بتوانیم ارتباطی درست میان طبیعت خود با دکوراسیون داخلی خانه برقرار سازیم، باید بیاموزیم که ترس از متفاوت بودن با سایرین را از خود برانیم؛ مشکلی که امروزه بسیار با آن در گیریم و بسیاری از طراحی های معماری و داخلی را تحت الشعاع قرار می دهد.   نمی توان در جامعه ای سیاه و سفید، تفکری رنگی داشت و فردایی بهتر را تصور کرد. غالبا خود را در حصاری از رنگ هایی به تحمیل عرف و جامعه «معقول» و «بی روح» و بی رمق قرار می دهیم، رنگ هایی که مانع از بروز احساسات و نمایان شدن خود واقعی ما می گردد.به منظور کمک برای ایجاد فضایی مطلوب و دلنشین در محیط زندگی خود و بهره گیری هر چه بهتر از رنگ ها، لازم است اطلاعات گسترده تری درباره ارتباطات فردی خویش با رنگ ها نایل شویم و مواردی را درک کنیم که علاقه مندی یا بیزاری به رنگ های خاص را در مورد ما آشکار می سازد.     با بذل توجه بیشتر به قدرت رنگ ها در خانه های خود ممکن است از آنچه به واسطه این کار نمایان می شود به شکلی خوشایند یا ناخوشایند غرق حیرت شویم. رسیدن به ترکیب رنگ مناسب در اتاق، لباس و یا هر مورد دیگر، نه فقط جلب توجه می کند که حالتی از اطمینان و آرامش را نیز القا می کند.   کار موثر با رنگ بیش از همه به تحریک حس خلاقیت نیازمند است. به دست آوردن یک ترکیب رنگ مناسب که درست با منظور و هدف فرد، منطبق باشد خود به نوعی «آفرینش» محسوب می شود.     برای بدست آوردن چیدمانی مناسب از رنگ ها در فضاهای داخلی گام های اولیه زیر ضروری است: ۱) آن مطلبی را که با زبان رنگ می خواهید به بیننده بگویید در اندیشه خود آماده داشته باشید.   ۲) یگ رنگ اصلی که سخن گوی پر قدرتی برای بیان آن مطلب باشد، پیدا کنید. ۳) رنگ های دیگری که در اطراف آن می چینید، باید در هماهنگی کامل باشد.   ۴) آنگاه به عنوان یک رهبر طرح وارد شده و این بار سلیقه هنری خود را در چیدن این ابزار های فنی دخالت دهید. به کاربردن رنگ در فضاها و یا مبلمانی ساده معمولا نیازمند مهارت زیاد و گران قیمت نیست. یک طراح معماری خوب می تواند بسیاری از نیاز های محرک روانی با استفاده از مطالبی که گفته شد و اندکی خلاقیت در جهت رفاه مصرف کنند گان به کار گیرد؛ مخصوصابه وسیله گوناگونی و اجتناب از تک رنگ بودن.

در ویرانه این کاخ، کتیبه بسیار قدیمی محفوظ مانده که می گوید : “من هستم کورش شاه هخامنشی.” در پاسارگاد آرامگاه کورش نیز محفوظ مانده و آن بنای کوچکی است از سنگ که شبیه به خانه مسکونی با سقف دو پوششی و در روی پایه و شش پله پله بلند قرار گرفته است. در این بنا هیچ گونه تزئیناتی وجود ندارد.

این مقبره از سایر مقبره های پادشاهان، که به معنی و مفهوم واقعی کلمه از بناهای معماری بشمار نمی روند، متمایز است و عبارت از حفره ای است که در درون صخره ای به وجود آمده و با برجستگی های حجاری و تزئینات معماری تزئین شده است. طبق گفته مورخان باستانی در این مقبره بر روی بستر طلا جسد مومیایی شده کورش قرار داشته است.

در پاسارگاد و نقش رستم که مقبره پادشاهان در آنجا قرار دارد، ابنیه عجیبی به شکل برج های بلند که فاقد پنجره و تزئینات است، باقی مانده و اینطور به نظر می رسد که این بناها در قدیم معابدی بوده اند. داریوش در کتیبه خود در بیستون می نویسد که وی معابدی را که گوماتا (یکی از مغ های شورشی) ویران کرده بود تجدید بنا کرده است. علاوه بر برجهای اسرارآمیزی که اشاره شد، از آثار مذهبی، محراب های بزرگ سنگی و محل هایی را می توان ذکر کرد که به منظور پرستش اختصاص داشته و مسقف نیستند.

کلیه این ابنیه، به استثنای یکی از آنها که به دوره اردشیر سوم تعلق دارد، طبق فرمان داریوش و خشیارشا بنا شده و ما می توانیم از روی آنها در باره وسعت فعالیت ساختمانی این پادشاهان و سبک معماری دوران شکوه و جلال دولت هخامنشیان قضاوت کنیم. در تخت جمشید دو نوع ساختمان به خوبی به چشم می خورد یکی “تاچار” قصر زمستانی، که در زمان داریوش ساختمان آن آغاز گردید و دیگری “آپادانا” سالن روبازی که بر روی ستونهای بلند باریک با پوشش چوبی استقرار دارد. این قصر در زمان داریوش بنا شد و در زمان خشیارشا و اردشیر اول تجدید گردید. سالن صد ستونی هم که در زمان خشیارشا بنا شده از همین نوع محسوب می شود.

بنای قصر داریوش که در اقامتگاه دیگر پادشاهان در پایتخت قدیم عیلام، یعنی شوش ساخته شده، نوع دیگری است. در آنجا ابنیه قصر در اطراف حیاط مرکزی بر صبق اصول معماری ماورای دجله و فرات متمرکز شده است.

کلیه این آثار مختلف معماری، حاکی از سنن مختلفی است که بر اساس آنها سبک معماری دوران هخامنشیان به وجود آمده است. تردیدی نیست که هنر هخامنشیان از لحاظ این که یک هنر درباری بوده و از لحاظ عظمت و جلال می بایستی قدرت و جبروت پادشاهان را نمایان سازد، به دست ملل و قبایل گوناگون بنا شده و خود ایرانیان در بنای آن کمتر کار کرده اند.

در این هنر علاوه بر عناصر هنر محلی ایرانی، عناصری نیز از هنر بین النهرین و مصر و یونان نیز به چشم می خورد. در شوشو از روی کتیبه داریوش اول معلوم می شود که استادان کلیه ملل در ساختمان کاخ، که نشانه قدرت و عظمت حکومت هخامنشیان بوده است، شرکت داشته اند.

 

 

 

 

 

اوضاع اجتماعی عهد ساسانیان بر طبق قوانین مدنی مفصلی اداره می شد، که مبتنی بر احکام زند و اوستا بود… اصل تعدد زوجات اصل تشکیل خانواده به شمار می رفت. در عمل، تعداد زنانی که مرد می توانست داشته باشد، به استطاعت او بستگی داشت. ظاهرا مردمان کم بضاعت به طور کلی بیش از یک زن نداشتند. رییس خانه (=کدگ خودای) از حق ریاست دودمان بهره مند بود.(۱) یکی از زنان، سوگلی و صاحب حقوق کامله محسوب شده و او را “پادشاه زن” یا “زن ممتاز” می خواندند. از او پست تر زنی بود که عنوان خدمتکاری داشت و او را “زن خدمتکار” یا “چاکر زن” می گفتند. (۲) حقوق قانونی این دو نوع زوجه مختلف بود. (۳) ظاهرا کنیزان زرخرید و زنان اسیر جزء طبقه چاکر زن بوده اند. معلوم نیست که عده زنان ممتاز یک مرد محدود بوده است یا خیر، اما در بعضی از مباحث حقوقی از مردی که دو زن ممتاز دارد سخن به میان آمده است. (۴) زنانی که عنوان “چاکر زن” داشته اند، فقط اولاد ذکور آنان در خانواده پدری پذیرفته می شده اند. (۵) اهتمام در پاکی نسب و خون خانواده یکی از صفات بارز جامعه ایرانی به شمار می رفت، تا به حدی که ازدواج با محارم را جایز می شمردند و چنین وصلتی را “خویدوده” می خواندند. این رسم از قدیم معمول بود، حتی در عهد هخامنشیان. مثلا کمبوجیه دو خواهر خود را در عقد ازدواج داشت، که یکی از آنها آتوسا نام داشت. داریوش دوم، خواهر خود پریساتیس را به زنی گرفت. اردشیر دوم با دو دوختر خود آتوسا و آمستریس و داریوش سوم با دختر خود استاتئرا ازدواج کرد. بهرام چوبین خواهر خود گردیگ را گرفت و مهران گشنسب نیز پیش از اینکه مسیحی بشود خواهر خود را عقد کرده بود. در کتاب حقوق سریانی که راجع به ازدواج است گوید: عدالت خاصه پرستندگان اوهرمزد به نحوی جاری می شود که مرد مجاز است با مادر و دختر و خواهر خود مزاوجت کند و مثال هایی آورده است که زرتشتیان برای تایید و تقدیس این امر روایت می کرده اند. (۶) در آیین زرتشتی ازدواج با اقارب به هیچ وجه زنا محسوب نمی شده، بلکه عمل ثوابی بوده که از لحاظ دینی اجری عظیم داشته است.

هنگام تولد طفل پدر باید شکر خدای را با انجام مراسم دینی خاص و دادن صدقات به جای آورد، صدقه پسر بیش از دختر بود. (۷) بایستی طفل خردسال را از آسیب چشم بد محفوظ بدارند و مواظبت کنند، تا زن حایض نزدیک او نشود، زیرا که پلیدی شیطانی آن زن را موجب بدبختی طفل می پنداشتند. (۸) شیطان را به وسیله آتش و روشنایی دور می کردند، خصوصا در سه شب اول تولد طفل و شیردادن گیاه هوم به طفل می دادند و روغن بهاری به او می چشانیدند. (۹) تعلیم مذهبی دختر را مادر به عهده می گرفت، لکن حق شوهر دادن او به پدر اختصاص داشت. (۱۰) اگر پدر در قید حیات نبود، شخص دیگری اجازه شوهر دادن دختر را داشت. این حق نخست به مادر تعلق می گرفت و اگر مادر مرده بود، متوجه یکی از عموها یا دایی های دختر می شد. دختر خود مستقلا حق اختیار شوی نداشت. (۱۱) از طرف دیگر پدر یا شخص دیگر، که ولی دختر به شمار می رفت مکلف بود به مجرد رسیدن دختر به سن بلوغ او را شوهر دهد، زیرا منع دختران از توالد گناه عظیمی به شمار می آمد. (۱۲)

مراسم نامزدی قالبا در سن طفولیت به عمل می آمد و ازدواج در جوانی صورت می گرفت. در پانزده سالگی دختر باید شوهردار می شد. (۱۳) معمولا وصلت به وسیله یک نفر واسطه به عمل می آمد، مهر را تعیین می کردند. بعد شوهر مبلغی به پدر آن دختر می پرداخت، ولی می توانست آن پول را در بعضی موارد مطالبه کند، مثلا: اگر بعد از عروسی معلوم می شد که زن ارزش آن مبلغ را ندارد. ظاهرا مقصود این است که زن عقیم باشد. (۱۴)

معمولا پدر خانواده، که صاحب اختیار همه خانواده بود، در عواید اموال خاص همسران و غلامان خود تصرف می کرد. در موارد طلاقی که با رضای زوجه واقع می شد زن حق نداشت اموالی را که شوهر در موقع عروسی به او داده بود نگاه دارد. هرگاه شوهری به زن خود می گفت: از این لحظه تو آزاد و صاحب اختیار خود هستی، زن به این وسیله از نزد شوهر خود طرد نمی شد ولی اجازه می یافت به عنوان “چاکر زن” شوهر دیگری اختیار کند! (۱۵) این رسم باعث دغل بازی های بسیاری شده بود. در صورتی که شوهری زن خود را طرد می کرد، بی آن که صریحا اختیار او را به خود او بسپارد و زن شوی دیگری اختیار می کرد، فرزندانی که در ازدواج جدید در زمان حیات شوهر اولش می زایید، از آن شوهر اول بود، یعنی زن تحت تبعیت شوهر اول باقی می ماند!

شوهر حق داشت، یگانه زن خود را یا یکی از زنانش را (حتی اگر از زنان ممتاز او محسوب می شد) به مرد دیگری بسپارد! تا این که مرد از خدمات آن زن استفاده کند! رضایت زن شرط نبود! در این صورت شوهر دوم حق دخل و تصرف در اموال زن را نداشت و فرزندانی که در این ازدواج متولد می شدند، متعلق به شوهر اول بودند و مانند فرزندان او محسوب می شدند! (۱۶) این قرار که شاهد دیگری از مشابهت قضایی وضعیت زوجه و کنیز است، با انعقاد پیمان رسمی صورت می گرفت، که در طی آن شوهر جدید همه گونه مواظبت و نگاهداری زن را در مدت این ازدواج تعهد می کرد. این عمل را از اعمال خیر می دانستند! و کمک به یک هم دین می شمردند.

زنان حایض نجس و شیطانی محسوب می شدند، و موجب آلودگی و نجاست محیط به شمار می رفتند. به همین دلیل دخمه های مخصوصی را در زیر زمین خانه ها برای زنان حایض می ساختند. این اتاقک ها پنچره ای به بیرون نداشت زیرا نور و روشنایی از عناصر مقدس به حساب می آمد و زنان حایض آن را آلوده می کردند. زنان دوران حیض خود را باید به تنهایی در این دخمه می گذراندند و از لمس کردن اعضای دیگر خانواده و نزدیک شدن به آتش خودداری می کردند. اگر احیانا زن حایض کسی را لمس می کرد، آن شخص برای پاک شدن باید با ادرار گاو غسل می کرد. پس از پایان دوره حیض، زن از آن اتاقک خارج می شد و خود را می شست و با ادرار گاو غسل می کرد تا پاک و طاهر شود! (۱۷)