تبیان، دستیار زندگی

گرگ ها هرگز گریه نمی کنند اما گاهی چنان عرصه زندگی برایشان تنگ می شود که بر فراز بلند ترین قله کوه می روند و درد ناک ترین زوزه ها را می کشند

^{اگر دروغ  رنگ داشت هر روز شاید}

^{ده ها رنگین کمان از دهان ما نطفه می بست}

^{و بی رنگی کمیاب ترین چیزها بود}

^{اگر عشق ارتفاع داشت}

^{من زمین را زیر پای خود داشتم}

^{و تو هیچ گاه عزم صعود نمی کردی}

^{آنگاه شاید پرچم کهربایی مرا در قله ها به تمسخر می گرفتی}

^{اگر گناه وزن داشت هیچ کس را توان آن نبود که گامی بردارد}

^{اگر دیوار نبود نزدیکتر بودیم, همه وسعت دنیا یک خانه می شد}

^{و تمام محتوای سفره سهم همه بود}

 ^{و هیچ کس در پشت هیچ ناکجایی پنهان نمی شد}

^{اگر خواب حقیقت داشت}

 ^{همیشه با تو در آن ساحل سبز لبریز از نا باوری بودم}

^{اگر همه سکه داشتند, دلها سکه را بیش از خدا نمی پرستیدند}

^{و یکنفر کنار خیابان خواب گندم نمی دید}

^{تا دیگری از سر جوانمردی بی ارزشترین سکه اش را نثار او کند}

^{اگر مرگ نبود زندگی بی ارزشترین کالا بود, زیبایی نبود, خوبی هم شاید}

^{اگر عشق نبود به کدامین بهانه می خندیدیم و می گریستیم؟}

^{کدام لحظه ناب را اندیشه می کردیم؟}

^{چگونه عبور روزهای تلخ را تاب می آوردیم؟}

^{آری بیگمان پیش تر از اینها مرده بودیم, اگر عشق نبود}

^{اگر کینه نبود قلبها تمام حجم خود را در اختیار عشق می گذاشتند}

^{و من با دستانی که زخم خورده توست}

^{گیسوان بلند تو را نوازش می کردم}

^{و تو سنگی را که من به شیشه ات زده بودم به یادگار نگه می داشتی و}

^{ما پیمانه هایمان را شبهای مهتابی به سلامتی دشمنانمان پر می کردیم}

^{دکتر شریعتی}

پیامبری از کنار خانه ی ما رد شد. باران گرفت
 
مادرم گفت : چه بارانی می آید. پدرم گفت : بهار است.
 و ما نمی دانستیم باران و بهار نام دیگر آن پیامبر است.

پیامبری از کنار خانه ما رد شد.

 لباسهای ما خاکی بود .
 او خاک روی لباسهایمان را به اشارتی تکانید.
 لباس ما از جنس ابریشم و نور شد و ما قلبهامان را از زیر لباسمان دیدیم.

پیامبری از کنار خانه ی ما رد شد. آسمان حیاط ما پر از عادت و دود بود. پیامبر کنارشان زد.
 خورشید را نشانمان داد و تکه ای از آن را توی دستهایمان گذاشت.

پیامبری از کنار خانه ی ما رد شد و ناگهان هزار گنجشک عاشق از سرانگشتهای درخت کوچک باغچه روییدند
و هزار آوازی را که در گلویشان جا مانده بود به ما بخشیدند
و ما به یاد آوردیم که با درخت و پرنده نسبت داریم.

پیامبری از کنار خانه ی ما رد شد. ما هزار درِ بسته داشتیم و هزار قفل بی کلید. پیامبر کلیدی برایمان آورد .
 اما نام او را که بردیم قفل ها بی رخصت کلید باز شدند.

من به خدا گفتم : امروز پیامبری از کنار خانه ما رد شد.

امروز انگار اینجا بهشت است.

خدا گفت : کاش می دانستی هر روز پیامبری از کنار خانه تان می گذرد و کاش می دانستی بهشت همان قلب توست.

عرفان  نظر آهاری   

اگر:
A B C D E F G H I J K L M N O P Q R S T U V W X Y Z
برابر
26-25-24-23-22-21-20-19-18-17-16-15-14-13-12-11-10-9-8-7-6-5-4-3-2-1
باشد ... آن گاه داریم ...

کار سخت HARD WORK
H+A+R+D+W+O+R+K
98%=11+18+15+23+4+18+1+8

دانش KNOWLEDGE
K+N+O+W+L+E+D+G+E
96%=5+7+4+5+12+23+15+14+11

دوست داشتن LOVE
L+O+V+E
54%=5+22+15+12

خوشبختی LOCK
L+O+C+K
47%=11+3+21+12
(بیشتر ما تصور نمی کنیم که این مورد خیلی مهم است؟؟)
پس چه چیز صد در صد را می سازد؟

پول؟... نه!!! MONEY
M+O+N+E+Y
72%=25+5+14+15+13

راهبری؟.... نه!!! LEADERSHIP
L+E+A+D+E+R+S+H+I+p
97%=16+9+8+19+18+5+4+1+5+12

هر مساله ای راه حلی دارد تنها اگز نگرشمان را تغییر دهیم.
به قسمت بالا برگردید، به 100%واقعا به چه چیزی برای یک قدم پیش تر رفتن احتیاج داریم؟؟

نگرش ATTITUDE
A+T+T+I+T+U+D+E
100%=5+4+21+20+9+20+20+1

این نگرش ما نسبت به زندگی و کار است که زندگی را 100%می سازد!!!
نگرشتان را تغییر دهید، تا بتوانید زندگی تان را تغییر دهید!!!
حالا شما جواب سؤال را می دانید چه کاری انجام خواهیم داد؟؟
نگرش، همه چیز است.

می‌توانید انسانی را به کسب دانش رهنمون کنید، اما نمی‌توانید او را وادار به اندیشیدن کنید.

اف پی دانسی 

به یاد داشته باش:
                      
              آرام باش! تفكركن! توكل كن!
                                
                سپس آستینها را بالا بزن!
                                    
                  آن گاه دستهای خدا را می بینی كه زودتر از تو دست به كار شده است

مارک فیشر: "همواره به خاطر بیاور که در اوجی معین، دیگر ابری نیست. اگر زندگیت ابری است، به این دلیل است که روحت آنقدر که باید بالا نرفته است."

انسان برای پیروزی آفریده شده است، او را میتوان نابود کرد ولی نمیتوان شکست داد.

 «ماهیگیر ودریا» ارنست همینگوی

دکتر شریعتی

«همواره بیمناکم که در این فرصت اندک و عزیز حیات‏، لحظه‌ای را به ستایش کسانی بپردازم که در ترجیح عظمت‏، عصیان و تفکر بر سعادت‏، آرامش و لذت اندکی تردید داشته‌اند.»

دکتر شریعتی