تبیان، دستیار زندگی

نرم افزار هوشمند مشاعره توسط یك تیم پژوهشی 24 نفره در ایران طراحی و ساخته شده است و 16 اردیبهشت همزمان با افتتاح نمایشگاه كتاب در مصلی تهران رونمایی می شود.

آیا تا به حال برایتان پیش آمده است كه كار نسبتاً ضروری با سیستم خود داشته باشید و به محض زدن دكمه Power ببینید كه دستگاه روشن نمی شود و آیا تا به حال برایتان پیش آمده است كه دستگاهتان با فاصله زمانی كوتاهی هنگ كند و یا صدا و یا احیاناً دودی از آن خارج شود.

در این بخش در نظر داریم به بررسی قسمت های مختلف رایانه بپردازیم و در آینده به تفصیل در مورد هر یك توضیح دهیم. تا آشنایی جزیی و مؤثری با هر یك از قسمت ها پیدا كنیم و پاره ای از مشكلات رایانه خود را بهتر شناسایی نموده و در صدد رفع آن برآییم.

قسمت های اصلی یك رایانه:

CPU- یا پردازنده: این قطعه به عنوان مغز رایانه نامیده می شود و مسئولیت كنترل تمام محاسبات، عملیات و قسمت های مختلف را بر عهده دارد.
-حافظه: حافظه رایانه برای ذخیره اطلاعات به كار می رود. حافظه با ریزپردازنده در ارتباط می باشد، بنابر این از سرعت بالایی برخوردار است. در رایانه از چندین نوع حافظه استفاده می شود. (Virtual- Caching- BIOS- ROM- RAM)
- منبع تغذیه یا Power Supply :این قسمت از رایانه جریان الكتریكی مورد نیاز در رایانه را تنظیم نموده و مقدار آن راتأمین می كند.
-هاردیسك: یك حافظه با ظرفیت بالا و دائم می باشد كه اطلاعات و برنامه ها را دربرمی گیرد.
-برد اصلی یا Mother Board :برد اصلی رایانه است كه تمام قطعات بر روی آن نصب می شوند. پردازشگر و حافظه به طور مستقیم بر روی برد اصلی نصب خواهند شد. ولی ممكن است بعضی از قطعات به صورت غیرمستقیم به برد وصل شوند. مانند كارت صدا كه می تواند به صورت یك برد مجزا باشد و از طریق اسلات به برد اصلی متصل است.
-كارت صدا یا Sound Card :كارت صدا سینگال های آنالوگ صوتی را به اطلاعات دیجیتال و برعكس تبدیل می كند و آنها را ضبط و پخش می كند.
-كارت گرافیكی یا :Graphic Cards اطلاعات را به گونه ای تبدیل می كند كه قابل نمایش بر روی مانیتور باشد.
-كنترل كننده Integrated Drive Electronics (IDE) :این قطعه اینترفیس اولیه برای CD ROM، فلاپی دیسك و هارد می باشد.
- اینترفیس :(SCSI) Small Computer برای اضافه نمودن دستگاه های اضافی مانند هارد و اسكنر می باشد.
- گذرگاه Interconnect PeriPheral Component (PCI) :این قطعه رایج ترین شیوه جهت اتصال یك عنصر دیگر به رایانه است كارت های PCI از طریق اسلات ها به برد اصلی متصل است.
- پورت Accelerated Graphics Port (AGP) :این قطعه برای اتصال سرعت بالا از كارت گرافیكی به رایانه است.

ورودی ها و خروجی ها

- مانیتور Monitor)): جهت نمایش اطلاعات رایانه به كار می رود. نمایش تصاویر از تركیب سه رنگ قرمز، سبز و آبی بوجود می آید.
- صفحه كلید Key Board) ):برای ورود اطلاعات به كار می رود.
- ماوس Mouse)) :بهترین وسیله جهت نشان دادن و انتخاب نمودن گزینه ها و ایجاد ارتباط كاربر با رایانه می باشد.
-اسپیكرها: جهت پخش صدا به كار می روند.
- ابزارهای قابل حمل جهت ذخیره سازی Removable Storage) :(با استفاده از این ابزارها می توان اطلاعات را به رایانه اضافه نمود و یا آنها را ذخیره كرده و به محل دیگر برد.
Flash Memory- یكنوع حافظه است (EEPROM) كه امكان ذخیره سازی دائم را به وجود می آورد. مانند كارت های PCMCIA كه دارای سرعت بالایی می باشند.
- فلاپی دیسك Floppy Disk)) جهت ذخیره اطلاعات بكار می رود و حجم آن ۴۴/۱ مگابایت است.
CD- ROM- دیسك های فشرده رایج هستند كه حجم آنها از ۶۵۰ مگا بایت به بالاست و برای ذخیره و جابه جایی اطلاعات می باشد.
(Digital Versatile Disc) DVD- ROM- این نوع رسانه مانند CD می باشد كه با این تفاوت كه دارای حجم بسیار بالا و كیفیت فوق العاده باشد.
نكته: البته رسانه های دیگری نیز مانند Optical Drive، دیسك های بزرگ معروف به درایوB و Tape Backup و سایر موارد نیز وجود داشته اند كه در حال حاضر با آمدن CD و DVD و رسانه ای بسیار حرفه ای تر غیر قابل استفاده شده اند.

انواع پورت ها

- موازی Parallel) ):این نوع اتصال عموماً برای چاپگرها به كار می رود.
- سریال Seriall)): این نوع پورت های جهت اتصال دستگاه هایی مانند مودم خارج یه كار می رود.
- پورت :(Universal Serial BUS) USB این نوع اتصال نیز برای اتصال دستگاههای مانند اسكنر و یا دوربین های دیجیتالی و یا وب ا ستفاده می شود.
اتصالات مربوط به شبكه و اینترنت
- مودم های كابلی Modem Cable) ):برای ارتباط با اینترنت از طریق سیستم تلویزیون به كار می رود.
- مودم های:(vdsl) Very high bit-rate DSL در این نوع ارتباط از فیبر نوری استفاده می شود.
-مودم های :(DSL) Digital Subscriber Line یك نوع ارتباط با سرعت بالا از طریق خطوط تلفن برقرار می شود

منبع تغذیه Power Supply

منبع تغذیه، یك دستگاه الكتریكی است كه مسئول تأمین و تنظیم جریان الكتریكی در رایانه می باشد. این قطعه به صورت جعبه ای بزرگ و مستقل در جعبه رایانه قرار دارد و بیشتر خرابی ها را در رایانه به وجود می آورد.
كار منبع تغذیه این است كه ولتاژ متناوب (ای سی، Alternate Current) را تبدیل به ولتاژ مستقیم (دی سی، Direct Current) می كند.

انواع منبع تغذیه

منبع تغذیه دارای ابعاد و شكل های مختلفی می باشند، كه باید با جعبه و مادربرد نصب شده در داخل جعبه رایانه همخوانی و سازگاری داشته باشد. بنابراین، این سه قطعه باید از یك نوع باشند. انواع این اجزاء عبارتند از:
۱- XT

۲- AT desk خوابیده یا رومیزی
۳-AT tower برجی یا ایستاده
۴- Baby AT
۵- Rectifierباریك، نقلی
۶- ATX
زمانی كه رایانه XT توسط شركت آی بی ام به بازار عرضه شد منبع تغذیه آن شبیه منبع تغذیه های قبلی بود، درصورتی كه توان خروجی آنها دو برابر قبلی ها بود. پس از آن زمانی كه آی بی ام رایانه AT را ساخت از یك منبع تغذیه بزرگتر برای آن استفاده نمود كه دارای اشكال مختلفی بود. از این نوع منبع تغذیه استقبال زیادی شد تا جایی كه هنوز نیز در سیستم های امروزی از آن استفاده می شود.
نوع برجی یا ایستاده سیستم های AT مشابه سیستم های خوابیدهAT است. مشخصات منبع تغذیه و مادربرد در سیستم های رومیزی با مشخصات منبع تغذیه و مادربرد در سیستم های برجی فرقی ندارد. تنها فرق آنها كلید های برق در مكانهای متفاوت می باشد. نوع دیگری از AT وجود دارد كه كوچكتر از نوع ایستاده می باشد و منبع تغذیه آن نیز كوچك می باشد، كه بچه ای تی نام دارد. منبع تغذیه جعبه های نقلی نیز از نظر مشخصات ظاهری با سایر منبع تغذیه ها تفاوت دارند. در این نوع جعبه ها مادربردها دارای استاندارد مشخصی نیستند، اما منبع تغذیه آنها دارای استانداردهای مشخصی است و قابل تعویض نیز می باشد.
منبع تغذیه ATX مانند منبع تغذیه نقلی می باشد، بنابراین، این دو قابل جابجایی می باشند. نوع منبع تغذیه ATX دارای مشخصات و مزایای زیر می باشد:
۱- سیگنال های (a) روشن بودن - Power on و سیگنال های (b) توقفStandby (Soft Power) ۵ V در این نوع منبع تغذیه وجود دارد.
۲- امكان حذف گرماگیر (Heat Sink) از روی پردازنده در این نوع وجود دارد.
۳- مادربردها در این نوع حاوی قطعاتی به نام تنظیم گر (Regulator) جهت تولید ولتاژ ۳/۳ ولتی نمی باشند به این علت كه رابط منبع تغذیه به مادربرد ،خود دارای ولتاژ ۳/۳ ولت است.
۴- تهویه به سمت داخل منبع تغذیه صورت می گیرد تا مادربرد خنك شود. این كار خود باعث خنك شدن قطعات داخلی و تمیز شدن سطح قطعات داخلی می گردد.
۵- فیش اتصال منبع تغذیه مادربرد۲۰ پایه ای است و امكان اتصال برعكس آن وجود ندارد.
منبع تغذیه دارای ولتاژهای گوناگون با توان های مختلف می باشند مانند:
۱- ولتاژ ۵+ ولت: این نوع ولتاژ توسط تمام مادربردها، مدارها و وسایل جانبی رایانه مورد استفاده قرار می گیرد و رنگ سیم های آنها قرمز می باشد.
۲- ولتاژ ۱۲+ ولت: موتور هارددیسك و وسایل مشابه با آن از این ولتاژ استفاده می كنند كه در مادربردهای جدیدتر دیگر آن را به كار نمی برند. مدارهای درگاه های سریال نیز از این ولتاژ استفاده می كنند. سیم آن نیز معمولاً زرد رنگ است و گاهی اوقات به رنگ قرمز نیز دیده می شود.
۳- ولتاژ های ۵- و ۱۲- ولت: این دو ولتاژ در رایانه های قدیمی وجود داشت، اما اكنون در منبع تغذیه ها نصب می شوند. این دو دارای جریانی كمتر از یك آمپر هستند.
۴- ولتاژ ۳/۳+ ولت: پردازنده های جدید از ولتاژ ۳/۳ ولت و یا كمتر استفاده می كنند، در صورتی كه پردازنده های قدیمی از ولتاژ ۵+ استفاده می كردند. در پردازنده های جدید ولتاژ مورد نیاز پردازنده مستقیماً تولید می شود و بنابراین در هزینه مصرف انرژی صرفه جویی می شود و از حرارت نیز كاسته می شود.
۵- سیگنال های صحت ولتاژ (قدرت مطلوب): پس از روشن شدن سیستم، منبع تغذیه به مقداری زمان احتیاج دارد تا به سطح ولتاژ مفید و مطلوب برسد و اگر سیستم شروع به كار كند و منبع تغذیه بعد از آن به كار افتد اتفاقات بدی رخ خواهد داد.
برای اینكه رایانه قبل از آمادگی منبع تغذیه روشن نگردد سیگنالی به نام (Power good) درستی ولتاژ و یا قدرت مطلوب به مادربرد ارسال می شود.
تا قبل از رسیدن آن مادربرد كاری انجام نمی دهد و در صورتی كه مشكلی در برق به وجود آید و جرقه ای تولید شود منبع تغذیه این سیگنال را قطع می كند و مادربرد كار نخواهد كرد.
۶- سیگنال روشن بودن: در منبع تغذیه های جدید تابعی تعریف شده است كه به وسیله نرم افزارها می توان منبع تغذیه را كنترل نمود. این سیگنال با عنوان روشن بودن و یا تأمین قدرت (Power On) مادربرد را كنترل می كند و باعث روشن شدن منبع تغذیه می شود.
۷- سیگنال ۵+ ولتی توقف Standby ۵ V : این ولتاژ در حالت خاموش بودن رایانه وجود دارد، این سیگنال به صورت نرم افزاری در حالت خاموش بودن رایانه آن را روشن می كند.
اجزاء سازنده منبع تغذیه
۱- مبدل: كه ولتاژ را تغییر می دهد.
۲- یك سو كننده: جریان متناوب را به جریان مستقیم تبدیل می كند.
۳- صافی یا پالایشگر: امواج را می گیرد.
منبع تغذیه قبل از روشن شدن رایانه چند آزمایش انجام می دهد، سپس در صورت صحیح بودن سیستم سیگنال را به مادربرد می رساند. این حالت حفظ می شود و در صورتی كه به هر علتی از بین برود دستگاه ریست می شود.
منبع تغذیه به دو صورت خطی و كلیدی طراحی می شود كه نوع خطی ترانس های بزرگتر دارند و نوع كلیدی از نظر اندازه و وزن و انرژی بهتر از خطی می باشند. منبع تغذیه های خوب یك مقاومت دارند كه از خراب شدن آن جلوگیری می كند.

با آن كه واژه حافظه را می توان برای هر نوع وسیله ذخیره سازی به كار برد، اما بیشتر برای مشخص نمودن حافظه های سریع با قابلیت ذخیره سازی موقت استفاده می شود. زمانی كه پردازنده مجبور باشد برای بازیابی اطلاعات به طور دائم از هارد استفاده نماید طبیعتاً سرعت عملیات آن كند خواهد شد.
به طوركل از حافظه های متعددی به منظور نگهداری موقت اطلاعات استفاده می شود. زمانی كه در حافظه های دائمی مانند هارد اطلاعاتی موجود باشد كه پردازنده بخواهد از آنها استفاده نماید باید اطلاعات فوق از طریق حافظه RAM در اختیار پردازنده قرار گیرد و سپس اطلاعات مورد نیاز خود را در حافظه Cache و دستور العمل های خاص عملیاتی را در ریجیسترها ذخیره كند. همان طور كه می دانید تمام عناصر سخت افزاری و نرم افزاری با یكدیگر كار می كنند و از زمانی كه سیستم روشن می شود و تا زمانی كه خاموش می شود، پردازنده به صورت دائم و پیوسته از حافظه استفاده می كند.
حافظه رایانه بر اساس نوع آن از تعدادی خازن و ترانزیستور كه در چند آی سی(IC) قرار گرفته، تشكیل شده است. برای ذخیره اطلاعات در حافظه، بعضی از ترانزیستورها در حالت قطع و برخی در حالت وصل قرار می گیرند. خازن ها نیز در حالت شارژ و دشارژ قرار می گیرند. در رایانه از چندین نوع حافظه استفاده می شود:

*Random Access Memory- RAM این نوع حافظه برای ذخیره سازی موقت اطلاعات رایانه در حالت كار با سیستم به كار می رود.
* Read Only Memory ROM این نوع حافظه، حافظه دائم است و از آن برای ذخیره سازی اطلاعات مهم استفاده می شود.
* Caching نوعی حافظه است كه برای ذخیره اطلاعاتی كه دارای فركانس بازیابی بالا می باشند استفاده می شود.
* Basc Input/ Output System- BIOS این حافظه یك نوع حافظه ROM می باشد كه از اطلاعات آن جهت هر بار راه اندازی سیستم استفاده می شود.
* Virtual Mem این حافظه در زمان نیاز عملیات جایگزینی را در حافظه RAM انجام می دهد. در واقع فضایی بر روی هاردیسك می باشد كه از آن برای ذخیره سازی موقت اطلاعات استفاده می شود.

 

حافظه RAM (خواندنی و نوشتنی)
همان طور كه می دانید اطلاعات موقت رایانه با خاموش شدن سیستم كاملاً پاك می شود. به این صورت كه اگر برنامه یا داده ای به رایانه داده باشید و به هر علتی برق رایانه قطع شود، پس از روشن شدن دوباره رایانه باید برنامه و یا اطلاعات را دوباره وارد كنید. پردازنده اطلاعات مورد نیاز خود را از حافظه رم دریافت می كند و عملیات لازم را انجام داده و سپس نتایج را در رم ذخیره می كند.
بنابر این این نوع حافظه خواندنی و نوشتنی است. هنگامی كه رایانه را روشن می كنید حافظه اصلی كنترل و تست می شود. مقدار حجم تست شده روی صفحه نمایش مشاهده می شود.
حافظه رم به دو نوع تقسیم می شود: DRAM (رم پویا یا دینامیك) و SRAM (رم استاتیك)
حافظه دی رم جهت ذخیره اطلاعات خود از خازن استفاده می كند. خازن در حالت شارژ معادل یك است و در حالت دشارژ معادل صفر است. این حافظه باید به طور مداوم تغذیه الكتریكی شود تا بارهای مثبت و منفی را از دست ندهد. در این حالت در فاصله زمانی متناوب عملیات بازنویسی و تجدید اطلاعات صورت می پذیرد.
دو نوع مدار بازنویسی وجود دارد: ۱۰بیتی كه به آن بازنویسی ۱k می گویند و ۱۱ بیتی كه به آن بازنویسی ۲k گویند.
حافظه ROM
این نوع حافظه در زمان خاموش شدن رایانه داده هایش را از دست نمی دهد. تعدادی از حافظه مانند ROM و حافظه فلش كارتهای هوشمند در این گروه قرار می گیرد.
سرعت حافظه
سرعت تراشه های رم با مدت زمان لازم برای دسترسی به یك بیت از اطلاعات سنجیده می شود. این واحد با سرعت نانو ثانیه اندازه گیری می شود. توجه داشته باشید كه سرعت حافظه های دی رم را با سرعت ساعت اندازه گیری می كنند. سرعت تراشه های حافظه به طور عادی در محدوده ۵۰ تا ۱۲۰ نانوثانیه است. هر چه عدد بیان شده برای سرعت كم تر باشد حافظه سریع تر است. این نوع حافظه ها از نظر سخت افزاری به گروه های زیر تقسیم می شوند:
انواع حافظه
حافظه SRAM حافظه ای با دستیابی تصادفی ایستا می باشد كه در آغاز برای Cache استفاده می شد. این حافظه از چندین ترانزیستور برای هر یك از سلول های حافظه خود استفاده می نماید. این نوع حافظه قادر نیست مانند DRAM اطلاعات را به طور پیوسته بازخوانی نماید. هر یك از سلول های حافظه مادامی كه منبع تأمین انرژی آنها فعال باشد داده های خود را ذخیره خواهد نمود. سرعت این نوع حافظه ها بسیار بالا می باشد.
چه میزان حافظه مورد نیاز است؟
میزان حافظه مورد نیاز بر اساس كاربردهای متفاوت گوناگون می باشد. برای استفاده از برنامه های خاص، نرم افزارهای طراحی و انیمیشن سه بعدی برنامه های سرگرم كننده و دستیابی به اینترنت هر یك نیاز به حافظه خاصی دارد.
در واقع افزایش حافظه به نوع استفاده از رایانه مربوط می گردد. به طور مثال سیستم عامل ویندوز ۹۵ و یا ۹۸ حداقل به ۳۲ مگابایت حافظه نیاز دارد. سیستم عامل ویندوز ۲۰۰۰ حداقل به ۶۴ مگابایت، سیستم عامل لینوكس حداقل به ۴ مگابایت، سیستم عامل اپل به ۱۶ مگابایت و ویندوز XP به ۶۴ مگابایت حافظه نیاز دارد

اگر بعد از فشردن دكمه power، كامپیوتر روشن نشد

بررسی كنید آیا سیم برق متصل است؟ آیا سر دیگر سیم برق متصل شده است؟ سوییچی كه در پشت كامپیوترتان وجود دارد چك كنید. از اتصال صحیح منبع تغذیه به مادربرد اطمینان حاصل كنید. كابل برق فلاپی را چك كنید. اگر هیچ یك از این كارها نتیجه نداد در مرحله بعد هر چیزی را كه به مادربرد متصل است به غیر از كابل برق، سیم دكمه power، كارت گرافیك، حافظه RAM و CPU را جدا كنید. اگر باز هم سیستم بالا نمی آید یك یا دو قطعه از سیستم شما معیوب است. در این مورد به احتمال زیاد مادربرد یا منبع تغذیه Case شما اشكال دارد.

اگر سیستم روشن می شود ولی بوق نمی زند یا بالا نمی آید

ابتدا همه اتصالات را چك كنید و دوباره امتحان كنید. در صورتی كه این عمل مؤثر نبود، بهترین كار این است كه مانند بالا همه چیز را به غیر از سیم دكمه power، كارت گرافیك، حافظه RAM و CPU را از مادربرد جدا كرده و دوباره امتحان كنید.
اگر كامپیوتر به خوبی شروع به كار كرد كامپیوتر را خاموش كنید و هر بار یك قطعه را متصل كرده و سپس كامپیوتر را روشن كنید تا جایی كه مشكل را پیدا كنید ولی اگر كامپیوتر اصلا‎‎ً روشن نشد احتمالاً یك یا چند قطعه معیوب دارید(CPU ،RAM، مادربرد و منبع تغذیه).

 

كامپیوتر روشن می شود و متناوبا‎ً بوق می زند، بالا می آید

ببینید آیا حافظه RAM شما بدرستی نصب شده است اگر لازم است آن را بیرون آورید و دوباره جا بزنید.
سیستم روشن می شود یك سری بوقهای سریع می زند، بالا نمی آید
ببینید آیا كارت گرافیك به درستی روی اسلات AGP نشسته است یا خیر.اگر مقدار كمی از كارت گرافیك خارج از اسلات AGP باشد سیستم بالا نمی آید.
چند مشكل دیگر هم وجود دارد كه بوسیله این بوقها شناسایی می شود اما دو مورد بالا معمول ترین موارد هستند.

اگر سیستم بالا می آید ولی مشكلاتی را مشاهده می كنید در این جا دو مشكل عمده ذكر می شود.

كامپیوتر شما در هنگام نصب سیستم عامل بارها از حركت باز می ایستد علت آن می تواند گرمای CPU باشد بخصوص CPU های شركت AMD یا CPU های قدیمی تر شركت INTEL. چك كنید آیا فن CPUبخوبی عمل می كند و چك كنید آیا هیت سینك (قطعه آلومینیومی كه روی CPU نصب شده و معمولاً رنگ سیاه دارد) بخوبی نصب شده است و با سطح CPU كاملاً موازی است. مطمئن شوید از هیت سینكی استفاده می كنید كه ساخت سازنده CPU شماست. هیت سینك اگر درست نصب شود بیش از آنچه نیاز است خنك كاری انجام می دهد.

 مشكلات زیادی در سیستم عامل همراه با صفحات آبی كه ظاهر می شود دارید

خطاهایی كه در هنگام كپی كردن فایل های Set up بوجود می آیند بخصوص در ویندوز 2000 و XP، به احتمال زیاد نشانه وجود مشكل در حافظه RAM شماست. این امكان هم وجود دارد كه مشكل از هارد دیسك شما باشد اگر خطاها همراه با صفحات آبی است كه در آنها Page Fault دیده می شود یقیناً مشكل از حافظه RAM شماست

در اكثر سیستمهای امروزی قدرت نامی به وات بیان می شود. كه مقدار آن با واحد« (Peak music power out put (PMPO » یا ماكزیمم قدرت خروجی صدا بیان می شود كه این واحد یك واحد فریبنده است و اطلاعات خاصی به شما نمی دهد.

 

 كمپانی های سازنده فقط بدنبال فروش محصول خود هستند. و از این واحد برای بزرگنمایی محصول خود استفاده می كند. اما در هنگام خرید اسپیكر باید قدرت RMS اسپیكر را به عنوان یك میزان فنی درست، برای بیان قدرت مداوم اسپیكر در نظر بگیرید. برای سیستم های اسپیكر با صدای فراگیر، یك قدرت RMS به میزان حداقل ۴۰ وات برای اسپیكر كامپیوتر مناسب است. پاسخ فركانسی(frequency response) اگر اسپیكر سیستم شما دارای رنج (گستره) فركانسی باشد كه در فركانسهای بالایی محدود باشد، (مثلاً نتواند در فركانسهای بالای ۱۶ كیلو هرتز عمل كند) شما هیچ صدای زیری(صدای فركانس بالا) كه فركانس آن بالای ۱۶ كیلو هرتز باشد را نمی شنوید. بخصوص اگر موزیك كلاسیك گوش دهید. به طور مشابه اگر اسپیكر شما نتواند در فركانسهای زیر ۵۰ هرتز عمل كند، صدای كاملاً بم را نمی تواند بخوبی آشكار كند مثل صداهایی مانند طبلها و صداهای انفجار در فیلمها.

 پایه ها

اگر شما از یك اسپیكر ۲/۱ استفاده می كنید كه عموماً برای گوش دادن موسیقی استفاده می شود احتیاجی به پایه اسپیكر نخواهید داشت، چون احتمال زیاد، آنها را روی میز كامپیوتر خود قرار می دهید. اما اگر یك اسپیكر ۴/۱ یا ۵/۱ استفاده كنید، باید از قرار گرفتن اسپیكرها در جای مناسب و تعداد كافی پایه اطمینان حاصل كنید. این موضوع، زمانی مفید واقع می شود كه بخواهید اسپیكرها را پشت سرتان روی یك دیوار یا حتی روی پایه ای، همسطح گوشهایتان برای شبیه سازی صدای فراگیر با كیفیت مناسب قرار دهید.

 كنترل ها

اسپیكرها با یك كنترل صدای مركزی به شما این امكان را می دهد كه صدای اسپیكرها را بدون زحمت جابجا شدن از یك مكان تغییر دهید مثلاً همه كنترل های صدا روی sub woofer قرار داشته باشند كه معمولاً این گونه است.

 ورودی صدا

اگر شما یك اسپیكر استریو ۲/۱ دارید، تنها چیزی كه احتیاج دارید كانالهای چپ و راست آنالوگ است. اما برای اسپیكرهای با سیستم صدای فراگیر چهار نقطه ای باید به دنبال چهار كانال جداگانه ورودی صدا برای سیستم اسپیكر خود باشید

سی پی یو یا به عبارتی واحد پردازشگر مركزی در حكم مغز و اداره كننده ی كامپیوتر است و مسئولیت انجام محاسبات ریاضی داخلی كامپیوتر و فرمان دادن به دیگر اجزا را به عهده دارد.
سی پی یو محاسبات داخلی كامپیوتر را به وسیله ی دو عدد ۰ و ۱ ( صفر و یك ) انجام میدهد. كلیه ی قطعات داخل كامپیوتر برای انجام كارها و محاسبات خود نیازمند این قطعه ی كوچك هستند كه این ارتباط را از طریق خطوطی با نامIRQ ( در خواست وقفه ) برقرار میكنند. ساختمان داخلی سی پی یو ها نیز متشكل از ترانزیستور های بسیار ریز است كه به تعداد بسیار زیاد و دقت بسیار بیشتر در كنار هم قرار داده شده اند. برای مثال یك سی پی یو متعلق به كمپانی اینتل با سرعت ۳.۴ گیگا هرتز متشكل از ۱۲۵ میلیون ترانزیستور كنار هم قرار داده شده است كه سایز هر كدام از انها ۹۰ نانو متر معادل ۰.۰۹ میكرون است! رقمهایی اعجاب انگیر كه حاكی از پیچیده و اسیب پذیر بودن ساختار این قطعه دارند...

از دیگر مشخصات و اصطلاحات این مبحث میتوان به BUS اشاره كرد. واحد پردازشگر مركزی برای ارتباط با دنیای خارج خود میتواند به حجم خاصی اطلاعات را دریافت و یا ارسال كند...این گذرگاه را با نام باس میشناسیم و یكای ان را مگاهرتز می نامیم.
در بررسی سی پی یو ها به اصطلاحی دیگر احتمالا برخورد كرده این با نام Cache ( كش ). كش به حافظه ای بسیار سریع و گران قیمت گفته میشود كه همیشه مقدار كمی از ان در سی پی یو تعبیه میشود...كار كش نگهداری اطلاعاتی برای سی پی یو است كه در هنگام پردازش اطلاعات به انها نیاز سریع دارد.
حافظه ی كش در سه سطح وجود دارد و با حجم های مختلف. سطح اول یا L۱سطح دوم یا L۲و سطح جدید L۳ ...معمولا كش L۱ را بر روی خود سی پی یو قرار میدهند و به همین دلیل ان را INTERNA CACHE می نامند ولی كش L۲ بر روی بورد اصلی (Main Board) تعبیه میشود و ان را EXTERNAL CACHE میخوانند.
مهمترین كمپانی های سازنده ی CPU عبارتند از AMD و Intel كه دو رقیب اصلی و دیرینه هستند و دیگر تولید كننده ها را تقریبآ به كنار زده اند.
در این مقاله سعی شد به صورت بسیار فشرده اطلاعاتی كلی در مورد سی پی یو ارایه شود...اما این مبحث بسیار پیچیده تر است...كسانی كه خواهان اطلاعات ریزتر و دقیق تری هستند به همراز جداول حرفه ای میتوانند تا شماره های بعدی صبر كنند...

 

 اصطلاحات :

▪ CPU : Central Processor Unite
▪ MHZ : Mega Hertz
▪ GHZ : Giga Hertz
▪ ۳.۴ GHZ = ۳۴۰۰ MHZ
۳۴۰۰ مگاهرتز معادل ۳.۴ گیگاهرتز میباشد...واحد اندازه گیری سرعت كاری CPU

یك دوربین دیجیتال با بیش از ۱ مگا پیكسل سنسور می تواند از یك صفحه از یك كتاب یا مجله عكس بگیرد. همینطور می توان

با آن به خوبی و سریعتر از اسكنر از روزنامه ها و مقالات عكس گرفت. همینطور در كنفرانس ها می توان از وایت برد عكس گرفت. در همه این موارد باید دوربین شما رزولوشن بالا داشته باشد.
برای عكس گرفتن از یك پرونده باید نور یكنواخت باشد. سایه ای رویه كاغذ نیفتاده باشد و همچنین كاغذ بدون چروكیدگی باشد. برای فراهم كردن نور كافی از یك چراغ مطالعه استفاده كنید كه با زاویه ۴۵ درجه به كاغذ می تابد تا از انعكاس های مزاحم جلوگیری كنید. نور كافی برای دوربین دیجیتال بسیار اهمیت دارد اسكنر خود یك لامپ دارد كه نور كافی را برایش فراهم می كند. اگر دوربین دیجیتال شما مود close up را دارد از این مود استفاده كنید دوربین را تا حد امكان به موازات پرونده خود نگه دارید تا كیفیت لازم را بدست آورید توجه داشته باشید كه بعضی از دوربین ها در مود close up به خوبی عمل نمی كنند برای انجام تنظیمات لازم در صورت امكان از LCD دوربین استفاده كنید.
سعی كنید صفحه كاغذ تمام چشم انداز دوربین را بپوشاند تا از تمام رزولوشن دوربین استفاده كنید. عكاسان وایت برد ها بهتر است فلاش دوربین را خاموش كرده و از نور اتاق یا روشنایی روز استفاده كنند. این بخاطر براق بودن سطح وایت برد است كه انعكاس نور فلاش مانع شكل گرفتن تصویر واضح می شود. البته نور اتاق و محل قرار گرفتن شما و انعكاس چراغ های موجود هم بسیار مهم است و باید بهترین نقطه از اتاق را از نظر انعكاس نور انتخاب كنید.

▪ برای انتقال اطلاعات خود بین دو کامپوتر از چه روشی استفاده می کنید ؟

▪ اطلاعات رو روی CD رایت میکنید ؟
▪ از حافظه های Flash برای جابجایی استفاده می کنید ؟
▪ اگر حجم اطلاعات زیاد باشه چطور ؟

 

راحت ترین راه و البته پر هزینه ترین راه استفاده از شبکه است .

در شبکه با share کردن فایل یا فولدر مورد نظر روی کامپیوتر مبدا ، به راحتی می توانیم در کامپیوتر مقصد فایل یا فولدر مورد نظر را از روی سرور ( یا کامپیوتر مبدا ) برداریم .
استفاده از شبکه برای دو کامپوتر از لحاظ اقتصاذی اصلا به صرفه نیست . اما راهی وجود دارد که می توان به وسیله آن و تنها با استفاده از چند متر کابل ناقابل دو کامپوتر را با هم شبکه کرد . و آن استفاده از کابل Cross است . که در اینجا نحوه تهیه و استفاده از آن را توضیح می دهیم .

نحوه تهیه کابل Cross ( برای کابل CAT۵ ) :

راحت ترین راه ممکن این است که آنرا از یکی از فروشگاه های فروش قطعات شبکه تهیه کنید !
راه دیگر این است که خودتان آن را بسازید . که در ذیل طریقه ساخت آن به طور مختصر امده است :
پس از تهیه کابل شبکه به متراژ مورد نیاز و تهیه جک RJ۴۵ ( جک کابل شبکه ) ، دو سر کابل را لخت می کنیم . حالا باید رنگها را به ترتیب استاندارد درست کنیم . یک طرف کابل را به طور عادی و به ترتیب :

▪ چپ به راست :

نارنجی- سفید ، نارنجی ، سبز- سفید ، آبی ، آبی- سفید ، سبز ، قهوه ای- سفید ، قهوه ای .
و اما سمت دیگر ، اگر سمت دیگر کابل را هم مانند بالا درست کنیم ، کابل درست شده ، یک کابل شبکه معمولی می باشد . برای اینکه کابل ، کابل Cross شود ، سمت دیگر آنرا به ترتیب زیر درست می کنیم :

▪ چپ به راست :

سبز- سفید ، سبز ، نارنجی- سفید ، آبی ، آبی- سفید ، نارنجی ، قهوه ای- سفید ، قهوه ای .

یعنی به عبارتی پین ۱ را به پین ۳ ، و پین ۲ را به پین۶ و بلعکس متصل می کنیم .

 

و هر دو سر کابل را اصطلاحا سوکت میزنیم .
حالا یک کابل Cross در اختیار داریم .
کار سخت افزاری تمام شد .

 استفاده :

نحوه استفاده از کابل Cross ، هیچ تفاوتی با کابل معمولی ندارد . مانند کابل های معمولی دو سر کابل را به کارتهای شبکه دو کامپوتر وصل می کنیم .
وقتی کامپوتر ها روشن شد ، تمام شرایط برای ایجاد شبکه بین این دو فراهم است ، پس از شبکه کردن دو کامپوتر با هم ، به راحتی می توانیم از مزایای شبکه استفاده و اطلاعات خود را انتقال دهیم .
طریقه شبکه کردن چند کامپوتر به طور کامل در مقاله ای جداگانه توضیح داده خواهد شد .
لازم به ذکر است که این کار در شبکه های سیمی فقط برای دو کامپوتر قابل اجراست ، ولی در شبکه های بی سیم ( Wireless ) ، تا چهار کامپوتر را می توان با این روش شبکه کرد . که در شبکه های بی سیم به این روش add-hock گفته می شود .

كامپیوتر‌های لپ‌تاپ همانند كاغذ و قلم جزیی از نشست‌های علمی و همایش‌های اقتصادی شده‌اند. امّا آداب و قواعد استفاده از لپ‌تاپ‌ها اغلب نادیده گرفته می‌شوند. بنابراین در این‌جا هفت توصیه‌ی تجربی را به شما ارایه می‌دهیم تا حضور لپ‌تاپ‌ها در نشست‌ها و همایش‌ها به جای آن‌كه آزار دهنده و مزاحم شركت‌كنندگان باشند، به برگزاری بهتر آن همایش‌ها كمك كنند...

 

۱) مطمئن شوید همراه داشتن لپ‌تاپ منعی ندارد.

بسیاری از افراد، بهره‌وری كامپیوترها در نشت‌های علمی را دست‌كم می‌گیرند، و این صرف نظر از آن است كه كامپیوتر‌ها بخشی از ارائه‌ی سخنرانی باشند یا وسیله‌ای برای ضبط مراسم. امّا گاهی لازم است كسانی را كه از لپ‌تاپ خود برای كار دیگری غیر از مباحث مربوط به همایش استفاده می‌كنند، منع نمایید.
در واقع برگزاری یك همایش علمی خوب در حالی كه لپ‌تاپ‌ها حاضرین را از هم جدا كرده، غیر ممكن می‌نماید. بنابراین بهتر است شركت‌‌كنندگان در چنین همایش‌هایی لپ‌تاپ‌های خود را به همراه نیاورند، مگر آن‌كه دلیل معقولی برای همراه آوردن آن داشته باشند. (البته، این غیر از آن مواردی است كه لازم است شركت كنندگان همایش حتماً لپ‌تاپ‌های خود را به همراه داشته باشند.)

۲) وظایف لپ‌تاپ را به دیگران محول كنید.

باز هم تكرار می‌كنیم كه لپ‌تاپ‌ها می‌توانند جزء لاینفك یك همایش علمی باشند. اگر لازم است كامپیوتری به برگزاری همایش كمك كند، بهتر است یك نفر را مأمور آن نمایید. اگر قرار است یادداشتی برداشته شود، همان یك نفر می‌تواند این كار را انجام داده، و سپس در پایان همایش آن‌ها را در اختیار سایر شركت كنندگان نیز قرار دهد.
به همین قیاس، اگر ارایه‌ی سخنرانی همراه با نمایش نمودار و عكس باشد، واقعاً هیچ لزومی ندارد كه از بیش از یك كامپیوتر استفاده كنید.
وقتی یك نفر را رسماً مأمور ضبط مراسم می‌كنید، همان یك نفر به این كار مشغول می‌شود و در نتیجه دیگران می‌توانند حواس خود را كاملاً معطوف به سخنرانی كنند. قانون نانوشته‌ای كه در این مورد وجود دارد می‌گوید:“ اگر لازم است رو در رو حرف بزنید، لپ‌تاپ‌ها را كنار بگذارید!”

۳) خود را آماده كنید تا توضیح دهید چرا با خودتان لپ‌تاپ آورده‌اید.

برگزاری یك همایش علمی خودمانی و نبودن منعی برای حضور لپ‌تاپ‌ها به این معنی نیست كه آداب چنین همایش‌هایی را زیر پا بگذارید. اگر كامپیوتر‌تان را به یك نشست ببرید، مؤدبانه‌تر آن است كه به مسؤول برگزاری آن نشست بگویید كه چرا كامپیوتر خود را همراه آورده‌اید. آیا كامپیوترتان را آورده‌اید كه مراسم را ضبط كند یا در هنگام ارایه‌ی سخنرانی به نمایش داده‌های آماری كمك نماید؟ اگر كسی صرفاً كامپیوتر لپ‌تاپ خود را همراه بیاورد، بدون آن‌كه منظور خاصی از آن داشته باشد، ممكن است فكر كنند عقده‌ای است و می‌خواهد فقط پُز بدهد.

 

۴) كمی ملاحظه داشته باشید!

صرف آن‌كه یك لپ‌تاپ جلوی خود گذاشته‌اید، الزاماً به این معنی نیست كه مدام باید از آن استفاده كنید. حتا اگر مشغول یادداشت برداری هم باشید، اما سرتان را هیچ وقت از كامپیوترتان بلند نكنید، هم به سخنران بی‌احترامی كرده‌اید و هم به كسانی كه در اطراف شما نشسته‌اند (لازم به گفتن نیست كه بعضی‌ها آن‌قدر سرشان را با لپ‌تاپ خود گرم می‌كنند كه مجبور می‌شوند در پایان مراسم از این و آن بپرسند كه چه گذشته است!)
در كارتان اعتدال داشته باشید. از كامپیوترتان استفاده كنید امّا به مباحث و سخنرانی هم توجه نمایید. شخصی كه در حال ایراد سخنرانی است، وقتی كسی را می‌بیند كه سرش پایین است و در حال زدن كلیدهاست، حالش گرفته می‌شود. وقتی چشم در چشم سخنران نمی‌اندازید، و فكرتان را مشغول لپ‌تاپ‌تان می‌كنید، خود به خود حواس‌تان پرت شده و سرنخ مطالب را از دست خواهید داد.

۵) سر و صدای لپ‌تاپ‌تان را در نیاورید.

یك نكته‌ی اخلاقی دیگر:
با كامپیوتر خود همان‌طور رفتار كنید كه با گوشی همراه خود در سالن سینما و یا تئاتر می‌كنید. اگر تصمیم دارید كه كامپیوتر خود را همراه ببرید، چند دقیقه از وقت خود را صرف از كارانداختن سرو صدا‌های آن بكنید؛ چرا كه ممكن است حواس دیگران را پرت كرده و موجب مزاحمت آن‌ها شود.

۶) روزه‌ی شك دار نگیرید!

دوستی نقل می‌كرد كه در یكی از همایش‌های برگزار‌شده در فرنگ، از همه‌ی شركت‌كنندگان خواستند كه لپ‌تاپ‌های خود را همراه نیاورند. به محض اعلام این درخواست، همه سر به شورش برداشتند! منظور این نیست كه به دوران گچ و تخته و چرتكه بازگردیم، بلكه منظورمان آن است كه بگوییم آیه از آسمان نازل نشده كه حتماً باید در همایش‌ها لپ‌تاپ‌مان را با خود ببریم. اگر فكر می‌كنید وجود لپ‌تاپ‌ها بیش از آن كه كمك‌كننده باشند، مانع می‌تراشند، بهتر است كلاً آن‌ها را از ورود به همایش منع كنید. یك بار امتحان كنید و ببینید آیا بهره‌وری و تأثیر آن همایش بیش‌تر می‌شود یا نه.

۷) بروید همایش‌تان را درست كنید!

اگر تشخیص دادید كه مشكلات همایش ناشی از لپ‌تاپ‌هاست- بی‌توجهی، بحث‌های نامربوط و امثالهم- ممكن است تقصیر خودِ این كامپیوتر‌ها نباشد. به جای آن، نگاهی به سازو كار همایشِ خود بیندازید. شاید معلوم شود كه استفاده‌ی غلط از لپ‌تاپ صرفاً ناشی از یك مشكل بزرگ‌تر است.
در بسیاری از همایش‌ها، یك سری مشكلات ساختاری وجود دارد- كه منجر به استفاده از لپ‌تاپ‌ها در آن‌ها می‌گردد. گاهی اوقات سازمان‌ها برحسب عادت و نه نیاز به برگزاری همایش‌های آن‌چنانی اقدام می‌كنند. اگر همایش خوب برنامه‌ریزی شده باشد و خوب هم برگزار گردد، احتمال آن‌كه شركت‌كنندگان‌اش بخواهند با یك دست چند هندوانه بردارند، خیلی بعید خواهد بود.