تبیان، دستیار زندگی

سیره فراموش شده على (علیه السلام)

سیره متروك و فراموش شده شخص مولاى متقیان على (علیه السلام) ، قولاً و عملاً ، كه از تاریخ زندگى آن حضرت پیداست بهترین درس آموزنده در این زمینه است .

على (علیه السلام) از اظهار و مطالبه حق خود و شكایت از ربایندگان آن خوددارى نكرد ، با كمال صراحت ابراز داشت و علاقه به اتحاد اسلامى را مانع آن قرار نداد، خطبه هاى فراوانى در نهج البلاغه شاهد این مدعى است .

در عین حال این تظلمها موجب نشد كه از صف جماعت مسلمین در مقابل بیگانگان خارج شود، در جمعه و جماعت شركت مى كرد ، سهم خویش را از غنائم جنگى آن زمان، دریافت مى كرد ، از ارشاد خلفا دریغ نمى نمود ، طرف شور قرار مى گرفت و ناصحانه نظر مى داد.

در جنگ مسلمین با ایرانیان كه خلیفه وقت مایل است خودش شخصاً شركت نماید على پاسخ مى دهد: خیر! شركت نكن زیرا تا تو در مدینه هستى دشمن فكر مى كند: فرضاً سپاه میدان جنگ را از بین ببرد، از مركز، مدد مى رسد ولى اگر شخصاً به میدان نبرد بروى، خواهند گفت: «هذا اصل العرب» ریشه و بن عرب این است ، نیروهاى خود را متمركز مى كنند تا تو را از بین ببرند و اگر تو را از بین ببرند با روحیه قویتر به نبرد مسلمانان خواهند پرداخت

پستى را از هیچیك از خلفا نمى پذیرد ، نه فرماندهى جنگ و نه حكومت یك استان و نه امارة الحاج و نه یك چیز دیگر از این قبیل را زیرا قبول یكى از این پست ها به معنى صرف نظر كردن او از حق مسلم خویش است.

و به عبارت دیگر كارى بیش از همكارى و همگامى و حفظ وحدت اسلامى است اما در عین حال كه خود پستى نمى پذیرفت، مانع نزدیكان و خویشاوندان و یارانش در قبول آن پست ها نمى گشت زیرا قبول آن ها صرفاً همكارى و همگامى است و به هیچ وجه امضاى خلافت تلقى نمى شود.

سیره على(علیه السلام) در این زمینه خیلى دقیق است و نشانه متفانى بودن آن حضرت در راه هدفهاى اسلامى است در حالى كه دیگران مى بریدند او وصل مى كرد ، آن ها پاره مى كردند و او مى دوخت.

ابو سفیان فرصت را مغتنم شمرد، خواست از نارضائى او استفاده كند و انتقام خویش را به صورت خیر خواهى و احترام به وصیت پیغمبر، به وسیله وصى پیغمبر از پیغمبر بگیرد ، اما قلب على آگاه تر از این بود كه گول ابوسفیان ها را بخورد ، دست رد بر سینه اش زد و او را از خود راند . در هر زمانى ابوسفیانها و حیى بن اخطب ها در كارند، در عصر ما انگشت حیى بن اخطبها در بسیارى از جریانات نمایان است، بر مسلمین و بالاخص شیعیان و موالیان على(علیه السلام) است كه سیرت و سنت آن حضرت را در این زمینه نصب العین خویش قرار دهند و فریب ابو سفیان ها و حیى بن اخطبها را نخورند.