تبیان، دستیار زندگی

ضرب المثلهای آلمانی : ☺ــ گاهی دروغ همان کاری را میکند که یک چوب کبریت با انبار باروت میکند. ☺ــ بهتر است دوباره سوال کنی تا اینکه یکبار راه را اشتباه بروی. ☺ــ زمان دوای خشم است. ☺ــ در برابر آنکس که عسل روی زبان دارد، از کیف پولت محافظت کن. ☺ــ روزی که صبر در باغ زندگیت رویید ، به چیدن میوۀ پیروزی امیدوار باش. ☺ــ تملق، سمی شیرین است. ☺ــ به امید شانس نشستن همان و در بستر مرگ خوابیدن همان. ☺ــ سند پاره میشود ولی قول پاره نمی شود. ☺ــ کمی لیاقت، جوهر توانایی در موفقیت است. ☺ــ کسی که در خود آتش ندارد، نمی تواند دیگران را گرم کند. ☺ــ افتادن در گل و لای ننگ نیست، ننگ آنست که در آنجا بمانی. ☺ــ بدون دوستان به سر بردن بدتر از داشتن دشمنان است. ☺ــ یک دروغ تبدیل به راست میشود وقتی که انسان باورش کند. ☺ــ بهترین توبه ، خودداری از گناه است. ☺ــ اگر میخواهی قوی باشی ، نقطه ضعف خود را پیدا کن. ☺ــ بسیاری از افراد در موقعی که برنده میشوند، می بازند و بسیاری دیگر وقتی که می بازند، برنده میشوند. ☺ــ خالی ترین ظرفها، بلندترین صداها را میدهد. ☺ــ هرچه قفس تنگتر باشد، آزادی شیرین تر خواهد بود.

از امیر المومنین علی (ع) روایت شده که رسولخدا (ص) فرموده : خدا حرام کرده است بهشت را بر هر فحاش بی آبرو و کم شرمی که باک ندارد از آنچه درباره کسی بگوید یا درباره اش بگویند ندارد زیرا اگر بازرسی از حالش بکنی یا از راه زنا است یا از راه شرکت شیطان اصحاب عرض کردند : ای رسولخدا (ص) آیا در میان مردم شرکت شیطان هم است( از راه اولاد ) ؟ فرمودند : بله آیا گفتار خدای عزوجل را نخوانده ای که ( به شیطان فرمود : ) ( و شرکت کن با ایشان در مالها و فرزندان ) سوره اسراء آیه 64 . اصول کافی جلد 4 صفحه 14 شرح : کسانی که بی باک پشت سر مردم حرف میزنند (غیبت میکنند ) یا فحاشی میکنند یا از راه زنا هستند یا از راه شرکت شیطان اصحاب پرسیدند یا رسول الله از راه شرکت شیطان ؟ فرمودند بله از راه شرکت شیطان مگر نخوانده ای سوره اسراء آیه 64 که خدا میفرماید : ای شیطان شرکت کن در مال و اولادشان. امام صادق (ع) : پدرم (ع) فرمود : هیچکس قرآن را به هم نزد جز اینکه کافر شده است. ( یعنی : قرآن را به طبق دلخواه خود تفسیر کند یا اینکه آیات متشابهات را طبق دلخواه خود و بدون دلیل و مدرکی از امام معصوم (ع) تفسیر کند ) اصول کافی جلد 4 صفحه 442 امام صادق (ع) : شایسته نیست برای مرد مسلمان که با شخص تبهکار و احمق و دروغگو رفاقت کند. اصول کافی جلد 4 صفحه 454 حضرت ابوالحسن (ع) فرمود : عیسی بن مریم (ع) فرموده است : همانا شخص بدکار بدیش سرایت میکند به دوست و هم نشینش و هم نشین بد انسان را به هلاکت می افکند پس بنگر و متوجه باش با چه کسی هم نشین هستی ( یا با چه کسی دوست هستی ) اصول کافی جلد 4 صفحه 454 حضرت محمد (ص) : هرکه پیش از سلام کردن آغاز به حرف زدن کرد پاسخش را ندهید.و فرمودند : پیش از حرف زدن و سخن گفتن با کسی اول سلام کنید. اصول کافی جلد 4 صفحه 459 امام صادق (ع) : بخیل( خسیس) کسی است که از سلام کردن بخل کند.( سلام نکند) اصول کافی جلد 4 صفحه 460 امام صادق (ع) : هیچ رگی نزند و پائی به سنگ نخورد و سر درد و مرضی پیش نیاید مگر به جهت گناهی که انسان مرتکب شده و برای همین است که خدای عزوجل در قرآن میفرماید : هر مصیبتی که به شما می رسد برای کاری است که به دست خود کرده اید و خدا از بسیاری ( از معصیت ها ) هم گذشت میکند ( سوره شوری آیه 30 ) سپس امام (ع) فرمودند : آنچه خدا از آن می گذرد از آنچه از آن مواخذه میکند بیشتر است. ( شرح : یعنی آن گناهانی که خدا از آن میگذرد بیشتر است از آن گناهانی که خدا بوسیله آن گناه عذاب میکند) اصول کافی جلد 3 صفحه 370 حضرت محمد (ص) : دو بار لعنت کردند کسی را که پرستش دینار و درهم کند ( پول پرست باشد ) باز دو بار لعنت کردند کسی را که نابینائی را کور کند ( یعنی کسی را که دینی را برای خود انتخاب نکرده باشد را به کفر و گمراهی و ضلالت کشاند و گمراهش کند ) و باز دو بار لعنت کردند کسی را که با حیوانی نزدیک کند ( عمل قبیحی انجام دهد ) اصول کافی جلد 3 صفحه 371 الی 372 حضرت محمد (ص) : من شهر علم هستم و علی (ع) در اوست. دروغ گوید هرکه فکر میکند از غیر در به شهر وارد شده و نیز دروغ میگوید هرکه گمان دارد مرا دوست دارد و علی (ع) را دشمن دارد ( و با او دشمنی میکند) اصول کافی جلد 3 صفحه 336 امام باقر (ع) : از پیغمبر (ص) پرسیدند : بهترین بندگان چه کسانی هستند ؟ فرمودند کسانی که چون کار خوب و نیکی کنند خوشحال و شاد گردند و چون کار بدی کنند از خدا طلب بخشش و آمرزش خواهند و چون به آنها نعمتی عطا شود و نعمتی به آنها داده شود شکر کنند و چون گرفتار شوند صبر کنند و چون عصبانی و خشمناک شوند چشم پوشی کنند ( خشم را کنترل میکنند ) اصول کافی جلد 3 صفحه 337 امام صادق (ع) : مومن یاری کردنش نیکو و خرجش کم و سبک است و زندگیش را خوب اداره میکند و از یک سوارخ دو بار گزیده نمیشود ( یعنی از یک راه دو بار گول نمی خورد بلکه در همان بار اول عبرت میگیرد و بار دیگر گول نمی خورد ) اصول کافی جلد صفحه 339

از رسولخدا (ص) سوال شد محبوبترین مردم نزد خدا کیست ؟ فرمود : کسی که سودش به مردم بیشتر باشد. اصول کافی جلد 3 صفحه 239 امام صادق (ع) : کمترین آزار ( به پدر و مادر ) گفتن اف به آنهاست و اگر خدای عزوجل چیزی را آسان تر و خوارتر از آن می دانست از آن نهی می فرمود. ( یعنی اگر کلمه ای کوچکتر از( اف ) بود که به سبب آن به پدر و مادر توهین شود خداوند می گفت) اصول کافی جلد 4 صفحه 49 رسولخدا فرمود : حواریین به عیسی (ع) گفتند یا روح الله با که بنشینیم ؟ فرمود : با کسی که دیدارش شما را به یاد خدا اندازد و سخنش دانشتانرا زیاد کند و کردارش شما را به آخرت تشویق کند. اصول کافی جلد 1 صفحه 49 امام صادق (ع) : خدای تبارک و تعالی در قرآن بیان هر چیز را فرو فرستاده تا آنجا که بخدا سوگند چیزی را از احتیاجات بندگان فرو گذار نفرموده . تا آنجا که هیچ بنده ای نتواند بگوید ای کاش این مسئله هم در قرآن آمده بود جز آنکه خدا آنرا در قرآن فرو فرستاده است. اصول کافی جلد 1 صفحه 76 الی 77 عبدالاعلی گوید : شنیدم امام صادق (ع) میفرمود : من زاده رسول خدایم و به قرآن دانایم در قرآن است آغاز خلقت و آنچه تا روز قیامت رخ دهد و خبر آسمان و زمین و خبر بهشت و دوزخ و خبر گذشته و خبر آینده تمام اینها را میدانم چنانکه به کف دست خود می نگرم . همانا خدا میفرماید : در قرآنست بیان آشکار هر چیز. و فرمود : قرآنست که هر خبریکه پیش از شما بوده و هر خبریکه بعد از شما باشد در آنست و داور میان شما است و ما آنرا میدانیم. اصول کافی جلد 1 صفحه 79 رسول خدا (ص) : همنشینی با اهل دین شرف دنیا و آخرت است. اصول کافی جلد 1 صفحه 49 امام صادق (ع) : هیچ امری نیست که دو نفر در آن اختلاف نظر داشته باشند جز آنکه برای آن در کتاب خدا ریشه و بنیادی است ولی عقلهای مردم به آن نمی رسد. اصول کافی جلد 1 صفحه 78 امام صادق (ع) : چیزی نیست جز آنکه درباره اش آیه قرآن یا حدیثی هست. اصول کافی جلد 1 صفحه 77 مولا علی (ع) : دردی دردناکتر از گناه برای دل نیست و ترسی سخت تر از مرگ نیست و گذشته برای اندیشیدن ( و عبرت گرفتن ) بس است و مرگ برای اندرز دادن کافی است. اصول کافی جلد 3 صفحه 377 امام صادق (ع) : ریشه های کفر سه چیز است : 1.حرص 2.تکبر 3.حسد اصول کافی جلد 3 صفحه 396 امیرالمومنین علی (ع) : ریاکار سه نشانه دارد چون مردم را بیند ( در عبادت ) به نشاط آید.و هرگاه تنها باشد کسل باشد ( در هنگام تنهایی کسل است و عبادت نمی کند ) و دوست دارد که در هرکاری از او تعریف کنند و او را بستایند. اصول کافی جلد 3 صفحه 403 امام صادق (ع) : غضب کلید هر شری است. اصول کافی جلد 3 صفحه 412 رسول خدا (ص) : غضب ایمان را فاسد کند چنانکه سرکه عسل را. اصول کافی جلد 3 صفحه 413 امام صادق (ع) : غضب دل شخص حکیم را نابود کند ( از این رو بجای حکمت از او سفاهت بینند ) و فرمود : هرکس مالک غضب خود نباشد مالک عقل خود نخواهد بود. اصول کافی جلد 3 صفحه 415 امام صادق (ع) : حسد ایمان را میخورد چنانکه آتش هیزم را میخورد. اصول کافی جلد 3 صفحه 416 امام صادق (ع) : مومن از چهارچیز در اذیت است : 1.مومنی که بر او حسد برد که این از همه برای او سخت تر است.2.منافقی که از او دنبال گیری کند.3.دشمنی که به جنگ با او برخیزد.4.شیطانیکه گمراهش کند. اصول کافی جلد 3 صفحه 349 امام صادق (ع) : دنیا زندان مومن است و از چه زندانی خیر و خوشی آید ؟ اصول کافی جلد 3 صفحه 349 امام علی (ع) : تو که اعمال رسوا کننده مرتکب شده ای خنده دندان نما مکن . و کسیسکه گناهانی کرده از بلای شبگیر و پیش آمد ناگهانی نباید ایمن باشد. اصول کافی جلد 3 صفحه 371 امام رضا (ع) : مثل استغفار (و ریختن گناهان به سبب آن) چون برگی است بر درختی که ( در فصل پاییز آن درخت ) تکان بخورد و آن برگ بریزد و کسی که از گناهی که کرده استغفار و آمرزش از خدا بخواهد ولی باز به انجام دادن آن گناه کوشش کند و انجام دهد مانند این است که پروردگار خود را مسخره کرده است.اصول کافی جلد 4 صفحه 266 ( البته استغفار و آمرزش خواستن از خدا شرایطی دارد که مولا علی (ع) در حدیثی آنها را بیان کرده مانند پشیمانی از گناه. برنگشتن دوباره به آن گناه. با رنج عبادت گوشتهایی که با لذت گناه فربه شده از بین برود . حق کسانی را که ضایع شده است را ادا کند ) امام باقر (ع) : دعایی که بیشتر امید استجابت آن میرود و زودتر به اجابت می رسد دعا برای برادر دینی است در پشت سر او ( در غیاب او ) اصول کافی جلد 4 صفحه 269 امام صادق (ع) : هرکه قرآن را از روی آن بخواند ( یعنی از حفظ نخواند و از روی قرآن بخواند ) از دیدگان خود بهره مند شود ( یعنی چشمانی سالم داشته باشد ) و سبب آمرزش پدر و مادرش گردد گرچه آندو کافر باشند. اصول کافی جلد 4 صفحه 417 امام صادق (ع) : هیچ کسی نیست که آخر سوره کهف را بخواند جز اینکه در هر ساعتی که بخواهد از خواب بیدار شود. اصول کافی جلد 4 صفحه 443 شرح : هرکس آیه آخر سوره کهف را بخواند در هرساعتی که بخواهد از خواب بیدار شود. البته با یقین و باور. سوره کهف آیه 110 : قل انما انا بشر مثلکم یوحی الی انما الهکم اله واحد فمن کان یرجو القاء ربه فلیعمل عملا صالحا و لا یشرک بعباده ربه احدا. امام صادق (ع) : رسولخدا(ص) فرموده : دعاء سلاح مومن و ستون دین و نور آسمانها و زمین است. اصول کافی جلد 4 صفحه 213 حضرت محمد (ص) : خوش همسایگی خانه ها را آباد سازد و اجل را به تاخیر اندازد ( کنایه از درازی عمر است.) اصول کافی جلد 4 صفحه 492 امام صادق (ع) : از شوخی بپرهیزید زیرا آبرو را بریزد و شکوه و بزرگی مردان را ببرد ( یعنی در مزاح حد اعتدال را نگهدارید و زیاده روی نکنید ) اصول کافی جلد 4 صفحه 488 امام صادق (ع) : خنده بسیار دل را بمیراند و فرمود : بسیار خندیدن دین را آب کند چنانچه آب نمک را آب میکند. اصول کافی جلد 4 صفحه 486 امام صادق (ع) : هرگاه سه نفر با هم هستند دو نفر از آنها با هم در گوشی صحبت نکنند زیرا که این کار باعث ناراحتی و اذیت و آزار رفیق سومی است. اصول کافی جلد 4 صفحه 481 امام صادق (ع) : عطسه برای تمام اعضای بدن سودمند و مفید است چنانچه از سه عدد نگذرد و چون از سه عدد بگذرد درد و بیماری است. اصول کافی جلد 4 صفحه 476 مولا علی (ع) : هرکس وقتی عطسه کرد بعد از آن بگوید : (( الحمدلله رب العالمین علی کل حال )) درد گوش و دندان نبیند. اصول کافی جلد 4 صفحه 475

امام صادق (ع) : پیوسته شیطان تا دو مسلمان با هم قهر هستند شادمان است و همین که با هم آشتی کنند زانوهایشان بلرزد و بندهایش از هم جدا شود و فریاد زند : ای وای بر من از هلاکتی که به من رسید. اصول کافی جلد 4 صفحه 46 امام صادق (ع)فرمودند : رسول خدا (ص) به زنها سلام می کرد و آنها نیز جواب می دادند . امیر المومنین(ع) نیز سلام می کرد ولی خوش نداشت که به زنهای جوان سلام کند و می فرمود : می ترسم از صدای آنها خوشم آید و زیاد تر از آن اجری (ثوابی) که کسب می کنم ( گناه ) به من رسد. اصول کافی جلد 4 صفحه 464 امام باقر و امام صادق (ع) فرمودند : هر بدعتی گمراهی و هر گمراهی راهش بسوی دوزخ است. اصول کافی جلد 1 صفحه 72 امام باقر (ع) : به خدا که محبوبترین اصحابم نزد من پرهیزکارتر و فقیه تر و حدیث نهان دارتر ( کسی که حدیث بیشتر میداند و عمل میکند ) آنها است و بدترین و مبغوضترین اصحابم نزد من کسی است که هرگاه حدیثی را شنود که بما نسبت دهند و از ما روایت کنند آنرا نپذیرد و بدش آید و انکار ورزد و هرکه را به آن معتقد باشد تکفیر کند در صورتیکه که او نمی داند شاید آن حدیث از ما صادر شده و به ما منسوب باشد و او به سبب انکارش از ولایت ما خارج شود. اصول کافی جلد 3 صفحه 317 امام باقر (ع) : بهترین عبادت عفت شکم و فرج است. اصول کافی جلد 3 صفحه 125 امام صادق (ع) : همانا گناه بنده را از روزی محروم می دارد. اصول کافی جلد 3 صفحه 372 امام صادق (ع) : با یکدیگر مصافحه کنید ( دست بدهید ) زیرا مصافحه کینه را می برد. اصول کافی جلد 3 صفحه 264 امام باقر (ع) : چون دو مومن بهم بر خورند و مصافحه کنند خدا به آنها رو کند و گناهان از چهره آنها بریزد تا از یکدیگر جدا شوند. اصول کافی جلد 3 صفحه 264 امام صادق (ع) : مردم سه دسته اند : دانشمند و دانشجو و خاشاک روی آب (که هر لحظه آبش به جانبی برد ) مانند مردمیکه چون تعمق دینی ندارند هر روز به کیشی گروند و دنبال هر صدائی برآیند. اصول کافی جلد 1 صفحه 41 امام صادق (ع) : هرکه برای خدا علم را بیاموزد و بدان عمل کند و به دیگران بیاموزد در مقامهای بلند آسمانها عظیمش خوانند و گویند : آموخت برای خدا و عمل کرد برای خدا و تعلیم داد برای خدا. اصول کافی جلد 1 صفحه 43 امام صادق (ع) : دانش آموزید . به وجود آن خود را با خویشتن داری و سنگینی بیارائید و نسبت به دانش آموزان خود تواضع کنید و نسبت به استاد خود فروتن باشید و از علماء متکبر نباشید که رفتار باطلتان حق شما را ضایع کند. اصول کافی جلد 1 صفحه 44 امام صادق (ع) : عیسی بن مریم فرمود : وای بر علماء بد که چگونه آتش دوزخ بر آنها زبانه کشد. اصول کافی جلد 1 صفحه 59 مردی بحضرت ابوالحسن (ع) عرضکرد : مرا سفارشی نما . فرمود : زبانت را نگهدار تا عزیز باشی و افسار خود را به دست مردم مده که خوار و زبون شوی. اصول کافی جلد 3 صفحه 175 امام باقر (ع) : حکایت شخص حریص به دنیا حکایت کرم ابریشم است که هرچه بیشتر بر خود تند راه بیرون آمدنش دورتر شود تا آنکه از غصه بمیرد. اصول کافی جلد 3 صفحه 202 رسول خدا (ص) : کسیکه در مالش با فقیر مواسات کند و به مردم از خود انصاف دهد او مومن حقیقی است. اصول کافی جلد 3 صفحه 318 امام باقر (ع) : بخدا که در آسمان هفتاد صف از ملائکه است اگر تمام مردم روی زمین جمع شوند که یک صف از آنها را بشمارند نتوانند و آن فرشتگان همگی ولایت ما (ائمه(ع) )را معتقدند. اصول کافی جلد 2 صفحه 320 امام صادق (ع) : برخی از حقوق مسلمان بر برادرش این است که چون او را دید سلامش کند و چون بیمار شود عیادتش نماید و چون غائب شود خیر خواهیش کند و چون عطسه کند دعایش کند ( یرحمک الله گوید ) و چون بمیرد تشییعش کند. اصول کافی جلد 3 صفحه 248 حضرت محمد (ص) : هرکه صبح کند و به امور مسلمین همت نگمارد مسلمان نیست. اصول کافی جلد 3 صفحه 238 حضرت صادق (ع) فرمودند : رسولخدا (ص) ( به اصحاب ) فرمود : آیا شما را به بدترینتان آگاه نکنم ؟ عرض کردند : چرا یا رسول الله ( بگویید ) فرمود : آنان که سخن چینی میکنند و میان دوستان جدائی می اندازند و برای مردمان پاک دامن عیب جوئی کنند. اصول کافی جلد 4 صفحه 74 حضرت صادق (ع) : برای مومن سزاوار نیست که در مجلسی بنشیند که خداوند در آن مجلس نافرمانی شود و آن مومن قدرت به هم زدن آن مجلس نداشته باشد. اصول کافی جلد 4 صفحه 82 امام صادق (ع) : هرکه در خدا و رسولش شک کند کافر است. اصول کافی جلد 4 صفحه 98 ابواسحاق خراسانی گوید : امیر المومنین (ع) در خطبه اش میفرمود : تردید ( درباره دین و احکام آن) به خود راه ندهید تا به شک افتید پس کافر شوید. اصول کافی جلد 4 صفحه 117 جابر گوید : شنیدم حضرت باقر (ع) میفرمود : توبه کننده از گناه همانند کسی است که گناه ندارد و آنکه در گناه بماند با اینکه آمرزش خواهد چون مسخرچی است. ( یعنی اینکه کسی در گناهش مانده و گناه میکند با آینکه توبه و آمرزش میخواهد باز هم به گناه خود ادامه می دهد ) اصول کافی جلد 4 صفحه 168 امام صادق (ع) فرمودند : هرکس گناهی کند هفت ساعت از روز درباره آن ( گناه ) به او مهلت دهند ( تا توبه کند ) پس اگر سه بار گفت : (( استغفر الله الذی لا اله الا هو الحی القیوم )) آن گناه بر او نوشته نشود.( البته استغفار شرایطی دارد که بزودی شرایط آن از گفتار مولا علی (ع) آورده میشود)اصول کافی جلد 4 صفحه 170 امام باقر (ع) : همین که جان به اینجا رسید ( و اشاره به گلوی خود فرمود ) برای عالم ( و دانا ) توبه نباشد و برای نادان وقت توبه ( باقی ) است. اصول کافی جلد 4 صفحه 174 امام صادق (ع) : چون نماز صبح و مغرب را خواندی هفت بار بگو : (( بسم الله الرحمن الرحیم : لا حول ولا قوه الا بالله العلی العظیم )) زیرا همانا هرکس آنرا بگوید از دیوانگی و خوره و پیسی و هفتاد نوع ( دیگر ) از انواع بلا به او نرسد. اصول کافی جلد 4 صفحه 304 امام باقر (ع) : جز اوصیاء پیغمبر(12 امام معصوم) کسی نمی تواند ادعا کند ظاهر و باطن تمام قرآن نزد اوست( یعنی ظاهر و باطن تمام قرآن را میفهمد ). اصول کافی جلد 1 صفحه 332

احادیث منتخب از کتاب کافی مجموعه احادیث منتخب ازکتاب شریف کافی شامل : فروع کافی ، روضة الکافی ، اصول کافی اصبغ بن نباته از علی (ع) روایت میکند که جبرئیل بر آدم نازل شد و گفت : ای آدم من مامور شده ام که تو را در انتخاب یکی از سه چیز مخیر سازم پس یکی را برگزین و دوتا را واگذار.آدم گفت چیست آن سه چیز ؟ گفت : عقل و حیاء و دین . آدم گفت عقل را برگزیدم.جبرئیل به حیاء و دین گفت شما باز گردید و او را واگذارید.آندو گفتند ای جبرئیل ما ماموریم هرجا که عقل باشد با او باشیم.گفت خود دانید و بالا رفت. شرح - از مجموع این روایت چنین استفاده میشود که عقل با حیاء و دین لازم و ملزومند و از یکدیگر جدا نشوند پس خداوند به هرکس عقل عنایت کند حیاء و دین هم عنایت کرده است و کسی را که با حیاء و متدین یافتیم باید او را عاقل بدانیم. اصول کافی جلد 1 صفحه 11 شخصی از امام ششم (ع) پرسید عقل چیست ؟ فرمود چیزی است که بوسیله آن خدا پرستش شود و بهشت بدست آید . آن شخص گوید : گفتم پس آنچه معاویه داشت چه بود ؟ فرمود : آن نیرنگ است , آن شیطنت است , آن نمایش عقل را دارد ولی عقل نیست. اصول کافی جلد 1 صفحه 11 امام صادق (ع) : همانا خدای عزوجل وقتی بنده مومنش توبه کند شاد می شود مانند کسی که چیزی گم کرده و بعد گمشده اش را پیدا کند و خوشحال شود. اصول کافی جلد 4 صفحه 169 امام صادق (ع) : رسولخدا (ص) فرموده است : هر که یکسال پیش از مرگش توبه کند خداوند توبه اش را می پذیرد سپس فرمود : یکسال هم زیاد است هرکه یکماه پیش از مرگش توبه کند خدا توبه اش را بپذیرد سپس فرمود یکماه زیاد است هرکه یک هفته پیش از مرگش توبه کند خدا توبه اش را بپذیرد سپس فرمود : یک هفته زیاد است هر که یک روز پیش از مرگش توبه کند خدا توبه اش را بپذیرد سپس فرمود : یک روز زیاد است هرکه پیش از دیدار مرگ ( ملک الموت ) توبه کند خدا توبه اش را بپذیرد. اصول کافی جلد 4 صفحه 174 امام باقر (ع) : همین که جان به اینجا رسید ( و اشاره به گلوی خود فرمود ) برای عالم ( و دانا ) توبه نباشد و برای نادان وقت توبه ( باقی ) است. اصول کافی جلد 4 صفحه 174 حمران گوید : از حضرت باقر (ع)درباره مردیکه ( با زن شوهرداری زنا کرده است ) و حد بر او جاری شده و سنگسار شده آیا در آخرت هم عقاب شود ؟ ( شرح : آیا در آخرت باز هم عذاب میشود) امام (ع) فرمودند : خدا کریمتر از آن است ( که با اینکه در دنیا کیفر شده در آخرت نیز او را کیفر کند ) . اصول کافی جلد 4 صفحه 179 امام صادق (ع) : همانا مومن خواب هولناک ( ترسناک ) ببیند و ( بواسطه همان ترسی که به او رسیده ) گناهش آمرزیده شود و وقتی هم تنش رنج کار ببیند پس گناهش آمرزیده شود ( شرح : یعنی اگر در کار کردن رنج و سختی بکشد گناهش آمرزیده شود). اصول کافی جلد 4 صفحه 180 الی 181 امام صادق (ع) فرمودند : امیرالمومنین (ع) فرموده : دست برداشتن از گناه آسانتر از طلب توبه است و بسا شهوترانی یک ساعت که سالها اندوه بجای گذارد. و مرگ دنیا را رسوا کرده و برای هیچ صاحب خردی شادی نگذاشته. اصول کافی جلد 4 صفحه 188 حضرت موسی بن جعفر (ع) : از ما نیست کسی که هر روز به حساب کار خود نرسد پس اگر کار نیکی کرده است از خدا زیادی آنرا خواهد ( شرح : یعنی دعا کند که باز هم توفیق کار خیر به او عطا شود ) و اگر گناه و کار بدی کرده از خدا آمرزش خواهد و بسوی او بازگشت کند ( و توبه نماید ). اصول کافی جلد 4 صفحه 190 الی 191 امام صادق (ع) فرمود : از سفارشات امیرالمومنین (ع) به اصحابش این است : بدانید که قرآن هدایت شب و روز است ( یعنی در همه احوال و اوقات هدایت کننده است ) و نور شب تاریک است . برای هر سختی و نیازی ( راه نجات را در گرفتاری و بلا نشان دهد ) پس چون بلائی فرا رسد اموال خود را سپر جانتان سازید و چون حادثه ای پیش آمد ( که مربوط به امر دین است و جز با دادن جان مرتفع نشود ) جان خود را فدای دینتان کنید و بدانید که هلاک شده کسی است که دینش تباه شود و غارت زده کسی است که دینش را به ربایند همانا پس از رسیدن به بهشت نیازی نیست و بعد از دوزخ بی نیازی نیست ( هرکه در دنیا عمل صالح کند و مستوجب بهشت گردد فقیر و نیازمند نیست هر چند دست تنگ و گرفتار باشد و کسی که خود را مستوجب دوزخ سازد بی نیازی ندارد هر چند ثروتمند و مرفه باشد ) اسیر دوزخ آزاد نگردد و نابینایش بهبودی نیابد. اصول کافی جلد 3 صفحه 306 امام صادق (ع) فرمودند : رسول خدا (ص) فرمود : سلام کردن مستحب است و جواب دادن آن واجب است. اصول کافی جلد 4 صفحه 459 امام صادق (ع) : شایسته نیست برای مرد مسلمان که با شخص تبهکار و احمق و دروغگو رفاقت کند. اصول کافی جلد 4 صفحه 454 حضرت امام صادق (ع) : محبوبترین برادرانم نزد من کسی است که عیبهای مرا پیش من هدیه آورد. ( و آنها را به من گوشزد کند ) اصول کافی جلد 4 صفحه 452 ( شرح : یعنی بهترین دوستان و برادران شما کسانی هستند که عیبها و زشتی های شما را به شما بگویند ) امام صادق (ع) فرمودند : رسولخدا (ص) فرموده : صداهای خود را به صلوات فرستادن بر من بلند کنید که نفاق را از بین می برد. اصول کافی جلد 4 صفحه 251 امام باقر (ع) : هیچ قطره ای نزد خدا محبوبتر از آن قطره ی اشکی که در تاریکی شب از ترس خدا بریزد و جز خدا چیز دیگری به آن منظور نباشد. ( یعنی نیتش فقط برای خدا باشد ) اصول کافی جلد 4 صفحه 234 امام باقر (ع) : خدای عزوجل برای بدی قفلهائی قرار داده و کلیدهای آنها را شراب قرار داده و دروغ بدتر از شراب است. اصول کافی جلد 4 صفحه 35 شرح : اگر همه بدیها را در یک جا جمع کنید (مانند اتاق) کلید آن شراب است یعنی اگر شراب بخوری همه گناهان را انجام می دهی دروغ بدتر از شراب است.

حضرت باقر علیه السلام فرمود: به خدا سوگند هیچ بنده اى در دعا پافشارى و اصرار به درگاه خداى عزوجل نكند جز اینكه حاجتش را برآورد. اصول كافى جلد 4 صفحه 224 حضرت صادق (ع ) فرمود: همانا خداى عزوجل خوش ندارد كه مردم در انجام حاجت به هم دیگر اصرار كنند ولى براى خودش آن را دوست دارد، خداى عزوجل دوست دارد كه از او در خواست شود و آنچه نزد او است خواهش ‍ شود. اصول كافى جلد 4 صفحه 224 و نیز آنحضرت علیه السلام فرمود: دعا كننده و آمین گو در مزد و اجر شریكند. اصول كافى جلد 4 صفحه 242 حضرت صادق (ع ) فرمود: رسول خدا (ص ) فرمود: هرگاه یكى از شماها دعا كند پس عمومیت دهد (و همه را دعا كند) زیرا كه آن باجابت نزدیكتر است . اصول كافى جلد 4 صفحه 242 احمد بن محمد بن ابى نصر گوید بحضرت ابى الحسن (رضا) علیه السلام عرضكردم : قربانت : من چند سال است كه از خدا حاجتى درخواست كرده ام و از تاءخیر اجابتش در دلم شبهه و نگرانى آمده است ؟ فرمود: اى احمد مبادا شیطان بر (دل ) تو راهى باز كند، تا تو را نا امید كند همانا امام باقر علیه السلام مى فرمود: هر آینه مؤ من حاجتى از خدا بخواهد و اجابت آن پس افتد براى محبوبیت صدایش (نزد خداوند) و شنیدن صداى گریه اش ، سپس فرمود: بخدا سوگند آنچه خداى عزوجل براى مؤ منین از آنچه خواهند پس اندازد، بهتر است براى ایشان از آنچه زود بآنها عطا فرماید، و دنیا چیست ؟ امام باقر علیه السلام مى فرمود: سزاوار است براى مؤ من كه دعایش در حال آسایش همانند دعاى او در حال سختى باشد، و چون باو داده شد (آنچه درخواست كرده از دعا) سست نشود، پس تو از دعا خسته مشو زیرا كه دعا نزد خداى عزوجل منزلتى دارد (بس بزرگ ) و بر تو باد بشكیبائى و دنبال روزى حلال رفتن ، و صله رحم كردن و مبادا با مردم اظهار دشمنى كنى ، زیرا كه ما خاندانى هستیم كه پیوند كنیم با هر كه از ما ببرد، و نیكى كنیم بهر كه بما بدى كند، پس بخدا سوگند در این كار سرانجام نیكودى ببینیم (چه در دنیا و چه در آخرت )، همانا كسى كه در این دنیا داراى نعمت است اگر هر گاه درخواست (چیزى از خدا) كند و باو داده شود (حرصش زیاد گردد) و جز آنرا نیز بخواهد، و (در نتیجه ) نعمت خدا در چشم او كوچك و خوار گردد، و از هیچ چیز سیر نشود، و چون نعمت فراوان شود مسلمان از اینراه بخطر افتد، (و این خطر) بخاطر آن حقوقى (است ) كه بر او واجب شود، و بخاطر آن چیزى است كه بیم آن رود بواسطه این حقوق در فتنه و آزمایش افتد (و در اءداء آنها كوتاهى كند)، بگو بدانم كه اگر من بتو چیزى گفتم بدان وثوق و اعتماد دارى ؟ عرضكردم : فدایت گردم اگر من بگفته شما اعتماد نكنم پس بگفتار چه كسى اعتماد كنم با اینكه شما حجت خداوند بر خلق او هستى ؟ فرمود: پس تو بخدا (و وعده ها و گفتارهاى او) اعتمادت بیشتر باشد، زیرا خداوند بتو وعده اجابت داده است (یا اینكه اجابت دعاى تو بموعودى واگذار شده ) آیا خداى عزوجل نفرماید: ((و هرگاه پرسندت بندگان من از من ، پس همانا من نزیكم و اجابت كنم دعاى آنكه مرا خواند)) (سوره بقره آیه 186)؟ و فرموده است : ((نومید نباشید از رحمت خدا)) (سوره زمر آیه 53) و نیز فرموده است : ((و خدا نویدتان دهد بآمرزش و فضل )) (سوره بقره آیه 268) پس تو به خداى عزوجل اعتمادت بیشتر باشد از دیگران ، و در دل خود جز خوبى راه ندهید، كه شما آمرزیده اید. اصول كافى جلد 4 صفحه 243 امام صادق (ع) : راوی گوید امام صادق (ع) عرض کرد : آیا از ریشه اسلام و شاخه اسلام و قله بلند اسلام با خبرت سازم ؟ من گفتم : آری ، امام صادق (ع) فرمود : ریشه اسلام نماز است و شاخه اسلام زکات است و قله بلند اسلام جهاد در راه خداست ، حضرت صادق (ع) عرض کردند : آیا از درهای خیر ، با خبرت سازم ؟ بدان که روزه سپر آتش است. گزیده کافی جلد 3 صفحه 125 امام صادق (ع) : اجر و پاداش کسی که افطار می دهد مانند اجر و پاداش روزه گیران است. گزیده کافی جلد 3 صفحه 127 امام صادق (ع) : موقعی که هلال ماه رمضان آشکار میشد ، امام صادق (ع) می گفت : (( بار خدآیا این ماه مبارک را با صلح و صفا بر ما وارد کن ، همراه با یقین و ایمان و نیکی و احسان ، با موفقیت ما به طاعتی که دوست داری و از ما خشنود میشوی )) گزیده کافی جلد 3 صفحه 128 امام صادق (ع) : به امام صادق (ع) عرض شد : اگر کسی روز سی ام شعبان روزه بگیرد و بعدا معلوم شود که اول ماه رمضان بوده است ، روزه او چه صورت دارد ؟ امام صادق (ع) فرمودند : با توفیق الهی به روزه اول ماه رمضان موفق شده است. گزیده کافی جلد 3 صفحه 132 امام صادق (ع) فرمود : هرگاه روزه گرفتی ، باید گوش و چشم و مو و پوست و همه اعضایت روزه بگیرد ، ( باید چیزهای خلاف گوش نکنی ، باید با چشمهایت به چیزی که خدا حرام فرموده نگاه نکنی ، باید بدنت را به نامحرم نزنی ) امام صادق (ع) فرمود : باید روزی که روزه میگیری با روزهای دیگری که روزه نیستی فرق کند. گزیده کافی جلد 3 صفحه 134 امام صادق (ع) : روزه گرفتن تنها جلوگیری از خوردن و آشامیدن نیست . مریم مادر عیسی (ع) گفت : (( من نذر کرده ام که برای خدای رحمان روزه باشم )) یعنی جز به ستایش خدای رحمان ، دهان خود را باز نکنم . اگر روزه گرفتید ، زبان خود را حفظ کنید . چشم خود را از نگاه کرده به چیزهای حرام ببندید ، نزاع مکنید ، حسادت نکنید ، رسول خدا (ص) : شنید که یکی از بانوانش با دهان روزه خادم خود را فحش می دهد ، رسول الله (ص) فرمود : تا برایش خوراکی حاضر کنند و بعد به آن خانم گفت : میل کنید . خانم گفت : من روزه هستم ، رسول خدا (ص) به او گفت : (( چگونه روزه ای هستی که خادم خود را دشنام می دهی ؟ روزه گرفتن تنها جلوگیری از خوردن آب و غذا نیست )) امام صادق (ع) فرمود : هرگاه روزه گرفتی و دهان خود را از نوشیدنی و خوردنی بستی ، باید گوش و چشم تو نیز از حرام و ناشایست بسته شود ، بحث و جدل مکن ، خادمت را با نیش زبان آزار مده ( خادمت را با ناسزا اذیت مکن ) ، آرامش و وقاری که ویژه روزه داری است را از دست مده . مبادا روزی که روزه هستی اعمالت با روزهای قبل یکسان باشد. گزیده کافی جلد 3 صفحه 135 امام صادق (ع) : راوی گوید از امام صادق (ع) پرسیدم : کسی که میخواهد روزه بگیرد ، باید سحری بخورد ؟ امام (ع) فرمود : لازم نیست سحری تناول کند ، اما در ماه رمضان بهتر آن است که سحری تناول کند ، ما اهل بیت دوست داریم که سحری ماه رمضان ترک نشود. گزیده کافی جلد 3 صفحه 140

حضرت باقر علیه السلام فرمود: نه به خدا سوگند هیچ بنده اى به درگاه خداى عزوجل اصرار نورزد جز اینكه خداوند دعایش را مستجاب كند. اصول كافى جلد 4 صفحه 224 حضرت صادق (ع ) فرمود: رسول خدا فرموده است : بهترین وقتیكه در آن خداى عزوجل را بخوانید (و دعا بدرگاهش كنید) سحرها است ، و این آیه را كه درباره گفتار حضرت یعقوب علیه السلام است تلاوت فرمود: (دعا كردن براى آنها را) بسحر تاءخیر انداخت (و مولكول بوقت سحر كرد). اصول كافى جلد 4 صفحه 227 حضرت باقر علیه السلام فرمود: خداى عزوجل از میان بندگان مؤ منش آن بنده اى را دوست دارد كه بسیار دعا كند، پس بر شما باد به دعا از هنگام سحر تا زدن آفتاب زیرا آن هنگامى است كه درهاى آسمان در آن هنگام باز گردد، و روزیها در آن تقسیم شود، و حاجتهاى بزرگ بر آورده شود. اصول كافى جلد 4 صفحه 228 حضرت صادق (ع ) فرمود: رسول خدا صلى اللّه علیه و آله فرمود: خدا رحمت كند بنده اى را كه از خداى عزوجل حاجتى بخواهد و در دعاى درباره آن پافشارى و اصرار كند، خواه اجابت شود و خواه اجابت نشود، و این آیه را تلاوت فرمود (كه ابراهیم علیه السلام فرماید:) ((و دعاكنم بدرگاه پروردگار خود شاید به وسیله دعاى پروردگارم تیره بخت نباشم )) (سوره مریم آیه 48). اصول كافى جلد 4 صفحه 224 مجلسى (ره ) گوید: حاصل معناى حدیث اینست كه : براى تاءخیر در اجابت دعا اصرار ( در دعا کردن ) را رها نكند و استشهاد به آیه براى آنست كه ابراهیم (علیه السلام ) اظهار امیدوارى و بلكه اطمینان كرد زیرا لفظ ((عسى )) براى اثبات است باینكه دعا بدرگاه خداوند موجب عدم شقاوت او گردد... و متحمل است كه در كلام تقدیرى باشد یعنى پس از پافشارى و اصرار راضى شود چه باجابت رسد و چه نرسد و دنبالش بر خداوند اعتراض نكند و بدگمان باو نشود پس استشهاد به آیه باینست كه حمل شود بر این معنا كه : ((امید است كه دعاى من سبب شقاوت و تیره بختى من نگردد)). و متحمل است كه ذكر آیه شریفه فقط بخاطر بیان فضیلت دعا باشد. حضرت صادق (ع ) فرمود: خداى تبارك و تعالى میداند كه بنده اش چه میخواهد هرگاه بدرگاهش دعا كند، لیكن دوست دارد كه حاجتها بدرگاهش شرح داده شود پس هرگاه دعا كردى حاجتت را نام ببر. و در حدیث دیگرى گوید: كه فرمود: خداى عزوجل حاجت تو را مى داند و نیز داند كه تو چه خواهى ولى دوست دارد كه حاجتهاى (خود را) بدرگاه او شرح دهى . اصول كافى جلد 4 صفحه 225 حضرت صادق (ع ) فرمود: دعا را در چهار هنگام بخوانید: هنگام وزیدن بادها، و (گاه ) بر طرف شدن سایه ها (یعنى هنگام ظهر)، و (نزد) فرو شدن باران ، و (هنگام ) ریخته شدن اولین قطره خون مؤ من (در جهاد یا غیر آن ) زیرا در این چیزها درهاى آسمان باز شود. اصول كافى جلد 4 صفحه 226 حضرت صادق (ع ) فرمود: امیرالمؤ منین علیه السلام فرموده است : دعا را در چهار جا غنیمت شمارید: نزد قرائت قرآن ، و نزد گفتن اذن ، و نزد آمدن باران ، و نزد برخورد كردن دو صف (از مؤ منین و كفار) براى جنگ . اصول كافى جلد 4 صفحه 226 حضرت صادق (ع ) فرمود: هرگاه دل یكى از شما رقت كرد (و نرم شد) در آن حال دعا كند، زیرا دل تا پاك نشود رقت نكند. اصول كافى جلد 4 صفحه 227 مجلسى (ره ) گوید: رقت ضد قساوت است و نشانه رقت دل گریه است ، و حاصل اینكه رقت نشانه پاكى دل از دغلى و حسد و افكار باطله و خیالاتى است كه انسانرا از توجه به خداى تعالى سرگرم كند، و خلوص و پاكى دل نشانه و سبب اجابت دعاء است . حضرت صادق (ع ) فرمود: امیرالمومنین علیه السلام (این جمله را) زیاد در خطبه اش میفرمود: اى مردم دین خود را نگهدارید، دین خود را نگهدارید، زیرا گناه در آن بهتر از حسنه در غیر آن است ، گناه در آن آمرزیده شود و حسنه در غیر آن پذیرفته نشود. اصول كافى جلد 4 صفحه 207 بهتر بودن گناه در این دین از حسنه در غیر آن ظاهرا بهمان اعتبارى است كه در خود حدیث است كه گناه در این دین آمرزیده شود و حسنه در غیر آن پذیرفته نشود. حضرت صادق علیه السلام بمن فرمود: اى میسر دعا كن و مگو كه كار گذشته است و آنچه مقدر شده همان شود (و دعا اثرى ندارد)، همانا نزد خداى عزوجل منزلت و مقامى است كه بدان نتوان رسید جز بدرخواست و مسئلت ، و اگر بنده اى دهان خود ببندد و درخواست نكند چیزى باو داده نشود، پس درخواست كن تا بتو داده شود،اى میسر هیچ درى نیست كه كوبیده شود جز اینكه امید آن رود كه بر وى كوبنده باز شود. اصول كافى جلد 4 صفحه 211 امام صادق علیه السلام فرمود: امیرالمؤ منین علیه السلام فرماید: محبوبترین در (روى ) زمین براى خداى عزوجل دعا است ، و بهترین عبادت پرهیزكارى و پارسائى است و امیرالمؤ منین علیه السلام مردى بود كه بسیار دعا مى كرد. اصول كافى جلد 4 صفحه 213 امام صادق علیه السلام فرمود: رسول خدا صلى اللّه علیه و آله فرموده : دعا سلاح مؤ من و ستون دین و نور آسمانها و زمین است . اصول كافى جلد 4 صفحه 213 پیغمبر صلى اللّه علیه و آله فرمود آیا شما را به سلاحى راهنمائى نكنم كه شما را از دشمنان رهائى دهد و روزى شماها را فراوان سازد؟ عرض كردند: چرا، فرمود: پروردگارتان را در شب و روز بخوانید زیرا سلاح مؤ من دعا است . اصول كافى جلد 4 صفحه 214 امیرالمؤ منین علیه السلام فرمود: دعا سپر مؤ من است ، و هر گاه بسیار درى را كوبیدى به روى تو باز شود. اصول كافى جلد 4 صفحه 214 حضرت رضا علیه السلام همیشه به اصحاب خود مى فرمود: بر شما باد به اسلحه پیمبران به او عرض شد: اسلحه پیمبران چیست ؟ فرمود: دعاء است . اصول كافى جلد 4 صفحه 214 حضرت ابى الحسن (كاظم ) علیه السلام فرمود: همانا دعاء برمى گرداند آن چه را مقدر شده و آنچه را مقدر نشده ، عرض كردم : مقدر شده را دانستم مقدر نشده كدام هست ؟ فرمود: تا اینكه تقدیر در مورد آن نشود. اصول كافى جلد 4 صفحه 215 یعنى دعاء جلو تقدیر را مى گیرد و بداء حاصل گردد. حضرت صادق (ع ) به من فرمود: بر تو باد بدعاء زیرا آن درمان هر دردى است . اصول كافى جلد 4 صفحه 217 حضرت صادق (ع ) فرمود: دعا مخزن و گنجینه اجابت است چناچه ابر مخزن باران است . اصول كافى جلد 4 صفحه 217 مجلسى (ره ) گوید: ((الدعاء كهف الاجابة )) یعنى مخزن و محل و مظنه اجابت است چناچه ابر محل و مظنه باران است ... تا اینكه گوید: و گفته شده : اینكه تشبیه بابر فرموده اشاره باینست كه ابر محل باران است جز اینكه روى نبودن مصلحت گاهى باران نبارد، دعا نیز این چنین است كه گاهى نبودن مصلحت در دنیا مستجاب نگردد ولى در آخرت عوض آن را بدهند. حضرت صادق (ع)فرمود: هر كه از بلائى بترسد كه بدو رسد و پیش از رسیدن آن بلا در باره (بر طرف شدن ) آن دعا كند خداى عزوجل هرگز آن بلا را بدو ننمایاند. اصول كافى جلد 4 صفحه 220 حضرت باقر علیه السلام فرمود: به خدا سوگند هیچ بنده اى در دعا پافشارى و اصرار به درگاه خداى عزوجل نكند جز اینكه حاجتش را برآورد. اصول كافى جلد 4 صفحه 224 حضرت صادق (ع ) فرمود: همانا خداى عزوجل خوش ندارد كه مردم در انجام حاجت به هم دیگر اصرار كنند ولى براى خودش آن را دوست دارد، خداى عزوجل دوست دارد كه از او در خواست شود و آنچه نزد او است خواهش ‍ شود. اصول كافى جلد 4 صفحه 224 حضرت باقر علیه السلام فرمود: نه به خدا سوگند هیچ بنده اى به درگاه خداى عزوجل اصرار نورزد جز اینكه خداوند دعایش را مستجاب كند. اصول كافى جلد 4 صفحه 224 حضرت صادق (ع ) فرمود: رسول خدا فرموده است : بهترین وقتیكه در آن خداى عزوجل را بخوانید (و دعا بدرگاهش كنید) سحرها است ، و این آیه را كه درباره گفتار حضرت یعقوب علیه السلام است تلاوت فرمود: (دعا كردن براى آنها را) بسحر تاءخیر انداخت (و مولكول بوقت سحر كرد). اصول كافى جلد 4 صفحه 227 حضرت باقر علیه السلام فرمود: خداى عزوجل از میان بندگان مؤ منش آن بنده اى را دوست دارد كه بسیار دعا كند، پس بر شما باد به دعا از هنگام سحر تا زدن آفتاب زیرا آن هنگامى است كه درهاى آسمان در آن هنگام باز گردد، و روزیها در آن تقسیم شود، و حاجتهاى بزرگ بر آورده شود. اصول كافى جلد 4 صفحه 228 حضرت باقر (ع ) فرمود: هیچ قطره اى نزد خدا محبوبتر نیست از آن اشكى كه در تاریكى شب از ترس خدا بریزد و جز خدا چیز دیگرى بآن منظور نباشد. اصول كافى جلد 4 صفحه 234 حضرت صادق (ع ) فرمود: هر چشمى در روز قیامت گریان است جز سه چشم چشمى كه از (دیدن و نظریه ) آنچه خداوند حرام كرده بر هم نهاده شده ، و چشمى كه در راه اطاعت خداوند بیدارى كشیده ، و چشمى كه در دل شب از ترس خدا گریسته است . اصول كافى جلد 4 صفحه 234 حضرت صادق (ع ) باءبى بصیر فرمود: اگر از وقوع چیزى ترس داشتى یا حاجتى خواستى بنام خدا (دعا را) آغاز كن ، و او را تمجید كن و ستایشش كن چنانچه شایسته آن است ، و بر پیغمبر صلى اللّه علیه و آله صلوات بفرست و حاجت خود را بخواه و خود را به گریه وادار كن اگر چه به اندازه سرمگسى باشد، همانا پدرم همیشه مى فرمود: نزدیكترین حالى كه بنده به پروردگار عزوجل دارد آنزمانى است كه در سجده باشد و گریان . اصول كافى جلد 4 صفحه 235 شنیدم حضرت صادق (ع ) مى فرمود: مردى وارد مسجد شد و پیش از ستایش بر خدا و صلوات بر پیغمبر (ص ) شروع بدعا كرد، رسول خدا (ص ) فرمود: این بنده در (دعا و درخواست از) پروردگارش شتاب كرد، سپس مرد دیگرى وارد شد و نماز خوانده و خداى عزوجل را ستایش نمود و بر رسول خدا (ص ) صلوات فرستاد، پس رسول خدا (ص ) بوى فرمود: بخواه تا بتو داده شود.اصول كافى جلد 4 صفحه 239 حضرت صادق (ع) علیه السلام فرمود: همانا بنده اى دعا كند پس خداى عزوجل بدو فرشته (كه موكل بر انسان هستند یا دو فرشته دیگر) فرماید: من دعاى او را باجابت رساندم ولى حاجتش را نگهدارید، زیرا كه من دوست دارم صدای او را بشنوم ، و همانا بنده اى هم هست كه دعا كند پس خداى تبارك و تعالى فرماید: زود حاجتش را بدهید كه دوست ندارم صدایش را بشنوم. اصول كافى جلد 4 صفحه 245 منصور صقیل گوید: به حضرت صادق (ع ) عرضكردم : بسا مردی هست كه دعا كند و دعایش مستجاب گردیده ، ولى تا مدتى (اثر آن استجابت ظاهر نگردد و) پس افتد؟ فرمود: آرى (چنین است ) عرضكردم : این براى چیست ؟ آیا براى اینست كه بیشتر دعا كند، فرمود: آرى اصول كافى جلد 4 صفحه 245 اسحاق بن عمار گوید: بحضرت صادق عرضكردم : (ممكن است ) دعاى مردى مستجاب شده (باشد) ولى بتاءخیر افتد (و اثر استجابت آن همان زمان ظاهر نگردد؟ فرمود: آرى تا بیست سال (ممكن است تاءخیر افتد). اصول كافى جلد 4 صفحه 245 حضرت صادق (ع) فرمود: میان گفته خداى عزوجل (كه بموسى و هارون در مقابل تقاضاى نابودى فرعون و پیروانش فرمود:) ((هر آینه دعاى شما باجابت رسید)) (سوره یونس 89) و میان نابودى فرعون چهل سال طول كشید. اصول كافى جلد 4 صفحه 245 ابو بصیر گوید: حضرت صادق (ع ) فرمود: پیوسته مؤ من در حال خیر و امیدوارى است تا مادامیكه شتاب نكند پس نومید شود و دعا را رها كند، عرضكردم : چگونه شتاب كند؟ فرمود: گوید: از فلان وقت و فلان وقت دعا كرده ام و اجابت آن را نمى بینم ؟ اصول كافى جلد 4 صفحه 246 حضرت صادق (ع ) فرمود: پیوسته دعا محجوبست (و میانه آن و استجابش حجاب و پرده اى حائل است ) تا بر محمد و آلش صلوات فرستاده شود (كه آنگاه پرده و حائل برطرف شود). اصول كافى جلد 4 صفحه 247 حضرت صادق علیه السلام فرمود: چون نام پیغمبر صلى اللّه علیه و آله برده شد بسیار بر او صلوات بفرستید، زیرا هر كس یك صلوات بر پیغمبر صلى اللّه علیه و آله فرستد خداوند هزار بار در هزار صف از فرشته ها بر صلوات فرستد، و چیزى از مخلوقات خدا نماند جز اینكه بر این بنده صلوات فرستد براى آنكه خداوند و فرشتگان براى او صلوات فرستند، و هر كس در این فضیلت رغبت نكند پس او نادان و مغرور است ، و خدا و رسول و خاندانش از او بیزارند. اصول كافى جلد 4 صفحه 249 رسول خدا (ص ) فرمود: صلوات بر من و بر اهل بیت من نفاق را مى برد. اصول كافى جلد 4 صفحه 250 حضرت صادق علیه السلام فرمود: هر دعائى كه خداى عزوجل بدان خوانده شود از رفتن به آسمان محجوبست تا صلوات بر محمد و آل محمد فرستاده شود. اصول كافى جلد 4 صفحه 250 حضرت صادق (ع ) فرمود: اى اسحاق بن فروخ هر كه ده بار بر محمد و آل محمد صلوات بفرستد خداوند و فرشتگان او صد بار بر او صلوات فرستند، و هر كه صد بار بر محمد و آل محمد صلوات فرستد خداوند و فرشتگانش هزار بار بر او صلوات فرستند، آیا گفتار خداى عزوجل را نشنیده اى (كه فرماید:) ((او است آن خداوندى كه رحمت (یا درود) فرستد بر شما (او) و فرشتگانش تا برون آرد شما را از تاریكیها بسوى روشنائى و بوده است بمؤ منان مهربان )) (سوره احزاب آیه 43).اصول كافى جلد 4 صفحه 251 امام صادق علیهماالسلام فرمود: در میزان (و ترازوى اعمال در قیامت ) چیزى سنگین تر از صلوات بر محمد و آل محمد نیست ، و همانا مردى باشد كه اعمالش را در میزان گذارند و سبك باشد، پس ثواب صلوات او در آید و آنرا در میزان نهد پس بسبب آن سنگین گردد و (بر كفه دیگر) بچربد. اصول كافى جلد 4 صفحه 252 حضرت صادق (ع ) فرمود: هر كه بدرگاه خداى عزوجل حاجتى دارد باید بصلوات بر محمد و آلش شروع كند، و سپس حاجت خود را بخواهد، و در آخر هم بصلوات بر محمد و آل محمد پایان دهد، زیرا كه خداى عزوجل كریم تر از آن است كه دو طرف (دعا) را بپذیرد، و وسط (دعا) را واگذارد (و به اجابت نرساند) زیرا صلوات بر محمد و آل محمد محجوب نیست (و بدون بر خورد به حجابى بالا رود). اصول كافى جلد 4 صفحه 252 عبد السلام بن نعیم گوید: به امام صادق علیه السلام عرض كردم : من وارد خانه (كعبه ) شدم و هیچ دعائى بخاطر نداشتم جز صلوات بر محمد و آل محمد؟ فرمود: آگاه باش كه هیچ كس مانند تو (در فضیلت و ثواب ) از خانه بیرون نیامده است . اصول كافى جلد 4 صفحه 252 حضرت صادق (ع ) فرمود: هرگاه یكى از شماها نماز بخواند و در نماز خود نام پیغمبر (ص ) (و آل او) را نبرد، با این نماز بجز راه بهشت مى رود (یعنى این نماز او را به بهشت نخواهد برد). و رسول خدا(ص ) فرمود: هر كس كه من نزد او نامم برده شود و بر من صلوات نفرستد به دوزخ رود، پس خدایش (از رحمت خود) دور كند. و فرمود (ص ): و هر كس كه من نزدش نام برده شوم و صلوات (فرستادن ) را بر من فراموش كند از راه بهشت به خطا رفته است . اصول كافى جلد 4 صفحه 253 حضرت صادق (ع ) فرمود: هیچ مردمى ، در انجمنى فراهم نشوند كه در آن ذكر خداى عزوجل و ذكر ما نباشد جز اینكه آن انجمن در روز قیامت مایه حسرت و افسوس آنان باشد، سپس فرمود: (پدرم ) حضرت ابوجعفر علیه السلام فرمود: همانا ذكر ما ذكر خدا است و ذكر دشمن ما ذكر شیطان است . اصول كافى جلد 4 صفحه 254 حضرت صادق علیه السلام فرمود: رسول خدا (ص ) فرموده : هیچ مردمى نباشد كه در انجمنى گرد هم آیند و نام خداى عزوجل را نبرند، و بر پیغمبر صلى اللّه علیه و آله صلوات نفرستند جز اینكه آن مجلس مایه حسرت و زیان بر آنها باشد. اصول كافى جلد 4 صفحه 255 حضرت صادق (ع) فرمود: خداى عزوجل به موسى وحى كرد: اى موسى به زیادى مال شاد مشو، و ذكر مرا در هر حالى وا مگذار (از یاد من غافل مشو) زیرا زیادى مال گناهان را فراموش سازد، و واگذاردن ذكر من دلها را سخت كند.اصول كافى جلد 4 صفحه 256 حضرت صادق (ع ) فرمود: شیعیان ما آنهائى هستند كه هرگاه تنها باشند ذكر خدا بسیار كنند. اصول كافى جلد 4 صفحه 259 ( در حالت تنهایی به یاد خدا هستند و گناه نمی کنند ) حضرت صادق (ع ) فرمود: تسبیح فاطمه زهراء علیهاالسلام از جمله ذكر بسیارى است كه خداى عزوجل فرموده است : ((خدا را یاد كنید یاد كردن بسیار)) (سوره احزاب آیه 41). و نیز مانند این حدیث را سعید اعرج از آن حضرت علیه السلام روایت كرده است . اصول كافى جلد 4 صفحه 259 و نیز آن حضرت علیه السلام فرمود: همانا بنده اى به خداى عزوجل حاجتى دارد، و به ثناء و ستایش بر خدا و صلوات بر محمد و آل محمد شروع كند تااینكه حاجت خود را فراموش كند (و سرگرم ثناء بر خدا و صلوات شود) پس خداوند حاجت او را بر آورد بى آنكه درباره آن درخواستى كرده باشد. اصول كافى جلد 4 صفحه 261 ابى مفراى خصاف در حدیث مرفوعى از امیرالمؤ منین علیه السلام حدیث كند كه فرمود: هر كس خداى عزوجل را در نهان یاد كند (از جمله كسانى است كه ) ذكر خدا را بسیار كرده ، زیرا منافقان را شیوه این بود كه آشكارا (پیش ‍ مسلمانان ) ذكر خدا مى كردند ولى در نهان ذكر خدا نمى كردند، پس خداى عزوجل فرمود: ((خود نمائى كنند به مردم و یاد نكنند خدا را جز اندكى )) (سوره نساء آیه 142). اصول كافى جلد 4 صفحه 262 حضرت صادق (ع ) فرمود: كسیكه در میان بى خبران یاد خداى عزوجل كند مانند كسى است كه در میان جنگجویان (فرارى یا آنانكه هستند ولى جنگ نكنند) باشد، و (تنها) بجنگد (و از دیگران دفاع كند). اصول كافى جلد 4 صفحه 263 حضرت صادق (ع ) فرمود: چون نماز صبح و مغرب را خواندى هفت بار بگو: ((بسم اللّه لرحمن الرحیم : لا حول و لا قوة الا باللّه لعلى العظیم )) زیرا همانا هركس آنرا بگوید دیوانگى و خوره و پیسى و هفتاد نوع (دیگر) از انواع بلا باو نرسد. اصول كافى جلد 4 صفحه 304 حضرت ابوالحسن (حضرت كاظم و یا حضرت رضا علیهما السلام ) فرمود: چون نماز مغرب را خواندى پایت را نكش و با كسى سخن مگو تا صدبار بگوئى : ((بسم اللّه لرحمن الرحیم ، لا حول و لا قوة الا باللّه العلى العظیم )) و صد بار هم پس از نماز صبح بگو، پس هر كه آنرا گوید خداوند از او صد نوع از انواع بلا دفع كند كه از آن انواع است : پیسى و خوره و (بلائى كه از) شیطان و سلطان (رسد).اصول كافى جلد 4 صفحه 304 حضرت صادق (ع ) فرمود: رسول خدا صلى اللّه علیه و آله فرمود: خدا رحمت كند بنده اى را كه از خداى عزوجل حاجتى بخواهد و در دعاى درباره آن پافشارى و اصرار كند، خواه اجابت شود و خواه اجابت نشود، و این آیه را تلاوت فرمود (كه ابراهیم علیه السلام فرماید:) ((و دعاكنم بدرگاه پروردگار خود شاید به وسیله دعاى پروردگارم تیره بخت نباشم )) (سوره مریم آیه 48). اصول كافى جلد 4 صفحه 224 مجلسى (ره ) گوید: حاصل معناى حدیث اینست كه : براى تاءخیر در اجابت دعا اصرار ( در دعا کردن ) را رها نكند و استشهاد به آیه براى آنست كه ابراهیم (علیه السلام ) اظهار امیدوارى و بلكه اطمینان كرد زیرا لفظ ((عسى )) براى اثبات است باینكه دعا بدرگاه خداوند موجب عدم شقاوت او گردد... و متحمل است كه در كلام تقدیرى باشد یعنى پس از پافشارى و اصرار راضى شود چه باجابت رسد و چه نرسد و دنبالش بر خداوند اعتراض نكند و بدگمان باو نشود پس استشهاد به آیه باینست كه حمل شود بر این معنا كه : ((امید است كه دعاى من سبب شقاوت و تیره بختى من نگردد)). و متحمل است كه ذكر آیه شریفه فقط بخاطر بیان فضیلت دعا باشد. حضرت صادق (ع ) فرمود: خداى تبارك و تعالى میداند كه بنده اش چه میخواهد هرگاه بدرگاهش دعا كند، لیكن دوست دارد كه حاجتها بدرگاهش شرح داده شود پس هرگاه دعا كردى حاجتت را نام ببر. و در حدیث دیگرى گوید: كه فرمود: خداى عزوجل حاجت تو را مى داند و نیز داند كه تو چه خواهى ولى دوست دارد كه حاجتهاى (خود را) بدرگاه او شرح دهى . اصول كافى جلد 4 صفحه 225 حضرت صادق (ع ) فرمود: دعا را در چهار هنگام بخوانید: هنگام وزیدن بادها، و (گاه ) بر طرف شدن سایه ها (یعنى هنگام ظهر)، و (نزد) فرو شدن باران ، و (هنگام ) ریخته شدن اولین قطره خون مؤ من (در جهاد یا غیر آن ) زیرا در این چیزها درهاى آسمان باز شود. اصول كافى جلد 4 صفحه 226 حضرت صادق (ع ) فرمود: امیرالمؤ منین علیه السلام فرموده است : دعا را در چهار جا غنیمت شمارید: نزد قرائت قرآن ، و نزد گفتن اذن ، و نزد آمدن باران ، و نزد برخورد كردن دو صف (از مؤ منین و كفار) براى جنگ . اصول كافى جلد 4 صفحه 226 حضرت صادق (ع ) فرمود: هرگاه دل یكى از شما رقت كرد (و نرم شد) در آن حال دعا كند، زیرا دل تا پاك نشود رقت نكند. اصول كافى جلد 4 صفحه 227 مجلسى (ره ) گوید: رقت ضد قساوت است و نشانه رقت دل گریه است ، و حاصل اینكه رقت نشانه پاكى دل از دغلى و حسد و افكار باطله و خیالاتى است كه انسانرا از توجه به خداى تعالى سرگرم كند، و خلوص و پاكى دل نشانه و سبب اجابت دعاء است . حضرت صادق (ع ) فرمود: هر كه می خواهد شاد شود و دعایش به اجابت رسد باید كسب خود را پاك و حلال كند. اصول كافى جلد 4 صفحه 241

امام صادق (ع) فرمودند : در هر شب ماه مبارک رمضان ، هنگام افطار بگو : (( سپاس خدا را که با یاری او روزه گرفتیم و با روزی او افطار کردیم . بار خدآیا روزه این روز را از ما بپذیر و باز هم ما را یاری کن تا سایر روزهای این ماه روزه بگیریم.ما را در این ماه سالم بدار تا روزه های آن را با سهولت و عافیت ادا کنیم.سپاس خدا را که توفیق داد و روزه یک روز را سپری کردیم )). گزیده کافی جلد 3 صفحه 141 امام باقر (ع) : انسان روزه دار ، میتواند داخل آب برود و بر سر خود آب بریزد ، با پیراهن تر بدن خود را خنک کند ، با یک بادبزن حصیری خیس خود را باد بزند ، اما نباید سر خود را در آب فرو ببرد. گزیده کافی جلد 3 صفحه 155 از امام صادق (ع) پرسیده شد : کسی که روزه است ، میتواند حجامت کند ؟ امام صادق (ع) فرمود : بله می تواند ، ولی در صورتی که باعث ضعف بدن نشود. گزیده کافی جلد 3 صفحه 157 از امام صادق (ع) پرسیده شد : کسی که روزه است ، میتواند مسواک بزند ؟ امام صادق (ع) فرمود : بله ، در هر ساعتی از ساعات روز که مایل باشد ، میتواند مسواک بزند. گزیده کافی جلد 3 صفحه 160 توجه : مسواک زدن با خمیر دندان اشکال دارد ، زیرا مواد آن جذب میشود. امام صادق (ع) : مانعی ندارد که در حال روزه خلط دهان را فرو ببرند. ( اگر خلط در دهان بیاید نباید آن را فرو برد ، و باید بیرون انداخت ) گزیده کافی جلد 3 صفحه 162

مولا علی (ع) اجازه نمی داد که در حال روزه خود را با مشک آهو معطر سازند. گزیده کافی جلد 3 صفحه 161 امام صادق (ع) : اگر کسی در ماه رمضان مسافرت کند ، باید روزه خود را افطار کند ، ولی اگر در اثر جهالت و نادانی روزه بگیرد ، روزه او قضا ندارد. گزیده کافی جلد 3 صفحه 177 حضرت صادق علیه السلام فرمود: رسول خدا (ص ) چنان بود كه روزى سیصد و شصت بار خدا را حمد (ستایش ) مى كرد بشماره رگهاى بدن ، (و اینگونه مى فرمود: ((الحمد للّه رب العالمین كثیرا على كل حال )) (یعنى ستایش مخصوص پروردگار جهانیانیست بسیار بر هر حال ). اصول كافى جلد 4 صفحه 264 حضرت صادق (ع ) فرمود: رسول خدا (ص ) فرمود: بهترین دعا استغفار (و آمرزش خواهى ) است . اصول كافى جلد 4 صفحه 265 امام صادق علیه السلام فرمود: هرگاه بنده استغفار كند (و از خداوند آمرزش خواهد) نامه عملش بالا رود در حالیكه مى درخشد. اصول كافى جلد 4 صفحه 266 حضرت رضا علیه السلام فرمود: مثل استغفار (و ریختن گناهان بسبب آن ) چون برگى است بر درختى كه (در فصل پاییز آن درخت ) بجنبد و آن برگ بریزد، و كسیكه از گناهى استغفار كند و باز آنرا انجام دهد مانند كسى است كه پروردگار خود را مسخره كند. اصول كافى جلد 4 صفحه 266 حضرت باقر (ع ) فرمود: دعائى كه بیشتر امید استجابت آن مى رود و زودتر باجابت رسد دعا براى برادر دینى است در پشت سر او.اصول كافى جلد 4 صفحه 269 حضرت صادق (ع ) در تفسیر گفتار خداى تبارك و تعالى : ((و مى پذیرد از آنانكه ایمان آوردند و كردار نیك كردند، و بیفزاید براى ایشان از فضل خویش )) (سوره شورى آیه 25) فرمود: مقصود مؤ منى است كه براى برادر (دینى ) خود در پشت سر او دعا كند، پس فرشته براى دعاى او آمین گوید، و خداى عزیز جبار فرماید: براى تو است دو برابر آنچه (براى برادرت ) درخواست كردى ، و آنچه (نیز براى او) درخواست كردى ، بخاطر اینكه او را دوست داشتى بتو داده شد (و دعایت در حق او مستجاب شد). اصول كافى جلد 4 صفحه 270 امام صادق (ع) : سه چیز است که اگر در کسی باشد به خوبی و نیکوکاری او امیدی نباشد : 1.کسی که از عیب شرم ندارد ( کسی که از گناه کردن شرمی نداشته باشد و بی باک گناه کند ) 2.در خلوت و تنهایی از خدا نترسد و گناه کند 3.در پیری ( ازگناه ) دست نکشد. روضة الکافی جلد 2 صفحه 21

احادیث امام علی (ع) امام علی (ع) : هشت کس اگر اهانت دیدند دیگری را ملامت نکنند : آنکه بی دعوت بر سفره ای حاضر شود. آنکه بر صاحب خانه حکم کند یا دستور دهد.کسیکه از دشمنان خیر خواهد .کسیکه از لئیمان کرم طلبد.آنکه بدون اجازه وارد سخن محرمانه مردم شود. توهین کننده به پادشاهان . شرکت کننده در مجلسی که اهلش نیست . و آنکه برای کسی سخن گوید که گوش نمی کند . کتاب نصایح امام علی (ع) : روزی امیر المومنین (ع) خدمت حضرت محمد (ص) شرفیاب شد پیغمبر پرسید : در چه حالی هستی ابوالحسن ؟ عرض کرد : در حالیکه هشت طلبکار دارم : خدا واجبات طلب می کند . شما سنت از من می خواهید . نویسندگان عمل راستگوئی . فرشته مرگ از من روح می خواهد . خانواده از من غذا می خواهد . شیطان از من گناه می خواهد . نفس از من لذت می خواهد . و دنیا تمایل و رغبت . کتاب نصایح امام علی (ع) : به علی (ع) گفته شد که آیا شما عقیده دارید شراب خواری بدتر از زنا و دزدی است فرمود : بله سپس استدلال کرد که شارب الخمر وقتی شراب می خورد و مست می شود زنا می کند به سرقت دست می زند و آدم می کشد و فریضه نماز را ترک می کند. گفتار فلسفی جوان جلد 2صفحه 488 امام علی (ع):در نامه خود به برخی از استاندارانش می فرمود:قلمهای خود را نازک بتراشید و سطرها را به هم نزدیک کنید و زیادی کلمات را حذف کنید و در آوردن معانی صرفه جویی کنید و از زیاده روی بپرهیزید که اموال مسلمین تاب و تحمل زیاده روی را ندارد . الحیاة جلد 2 صفحه 197 امام علی (ع):همانا دین خدا به وسیله اشخاص و مردان سرشناس شناخته نمی شود بلکه به نشانه ها و آیات الهی شناخته می گردد بنابراین دستورات و نشانه های حق را بشناس تا در شناخت صاحبان حق گمراه نشوی. گفتار دلنشین صفحه 68 امام علی (ع):چه خوب است که تمام صحبتها و سخنان شما ذکر خدا و قرائت قرآن باشد که چون از پیامبر پرسیدند:در نزد خدا کدام عمل برتر است؟ فرمودند: قرائت قرآن و اینکه در حالی بمیری که زبانت به ذکر خدا مشغول باشد. الحیاه جلد 2 صفحه 113 امام علی (ع):عبور امام (ع)به مردی افتاد که سخنان بیهوده بسیار می گفت.امام (ع)در کنار مرد ایستاد و فرمود :ای مرد تو با این گفتار زیادت توسط فرشتگان محافظ اعمال نامه ای را برای پروردگار املاء می کنی پس سخنی بگو که سودت برساند نه که زیانت دهد. آثار الصادقین جلد 9 صفحه 25 امام علی (ع):سعی و کوشش نما که خداوند تو را در حال نافرمانی اش و ارتکاب گناه نبیند و بکوش که خداوند تو را در حال انجام طاعت خود مشاهده کند که اگر این گونه نباشی از زیانکاران خواهی بود. وسائل الشیعه جلد 15 صفحه 79 امام علی (ع) :همانا خدای تعالی خطاب به فرزند آدم می فرماید :ای پسر آدم هرگاه چشمان تو با تو در دیدن حرام منازعه کند برای رفع آن دو پلک قرار دادم که آنها را در هنگام مشاهده حرام در هم کنی و حرام را مشاهده نکنی و اگر زبانت با تو در مورد صحبت از محرمات منازعه کرد دو لب برایت قرار دادم آنها را روی هم ببند و سخن حرام مگو. وسائل الشیعه جلد 15صفحه 90 امام علی (ع):نتیجه دوستی با اشرار جذب بدی و شر است مانند باد که از گذر گاه متعفن می گذرد با خود بوی تعفن می آورد و نتیجه دوستی با نیکان جذب خیر و نیکی است همچون باد که از محل خوشبو و عطر داری که می گذرد با خود بوی خوش می آورد. مستدرک الوسائل جلد 2 صفحه 64 امام علی (ع):خدا را فرشته ای است که هر روز بانگ می زند بزایید برای مردن و فراهم آورید برای نابود شدن و بسازید برای ویران گشتن.نهج البلاغه حکمت 132 امام علی (ع):ای مردم در کسب اعمال نیکو و خیر بکوشید و از فرا رسیدن مرگ ناگهانی بترسید زیرا آنچه از مال و روزی که از دستتان رفته امید بازگشت آن وجود دارد اما عمر گذشته را نمی توان باز گرداند. نهج البلاغه خطبه 114 مولا علی (ع):هر چیزی که انسان را از یاد خدا غافل کند (در شهوات فرو برد)آن در حکم قمار است. وسائل الشیعه جلد 12 صفحه 235 امام علی (ع) :به فرزندش امام حسین (ع)فرمود : پسر جانم هرسختی و بد حالی که دنبالش بهشت باشد بدحالی نیست و هیچ خوشی و لذتی که پآیانش جهنم باشد خوشی نیست بدان پسرم هر نعمتی و لذتی در دنیا در مقابل بهشت جهنم است و تمام بلاها و سختی های دنیا در مقابل جهنم عافیت است . تحف العقول صفحه 215 امام علی (ع) :خداوند چهار چیز را در چهار چیز مخفی نموده :1.رضای خود را در طاعت ها پس هیچ عبادتی را کم نشمارید شاید همان مورد رضای خدا باشد 2.غضبش را در گناهان پس هیچ گناهی را کوچک نشمارید شاید همان مورد غضب او باشد 3.استجابت خود را در دعاها پس هیچ دعایی را اندک مپندارید شاید همان مستجاب باشد 4.ولی و دوست خود را در میان بندگانش پس به هیچ بنده ای بی اعتنایی نکنید شاید هم او ولی خدا باشد و شما نشناسیدش . تحف العقول صفحه 182