تبیان، دستیار زندگی

پسورد:www.alborzsoft.ir
دانلود :


http://us1.harunyahya.com/selectMirrorForDetail.php?dev-t=EDCRFV&with=mod=file,id=34129

نماز چگونه ایجاد امنیت روانی می كند؟

آنان كه زندگی را پوچ، بی معنی و بی هدف تصور می كنند، و آن را رنگ باخته و از دست رفته می‌بینند، به نومیدی، افسردگی، اضطراب، روان پریشی، درون گرایی و انزوا طلبی مبتلا می گردند.

آنان به علت آن كه برای خود و كار خود قایل به ارزش و ارزش گذاری نمی باشند و قدرتی ماورایی را كه ناظر بر اعمالشان باشد قبول ندارند، اعتماد به نفس و امنیت روانی خود را از دست می دهند. اما نماز دست كم روزی ده بار به نماز گزار می گوید : این جهان آفریننده و پرورش دهنده ای دارد كه بر آن نظارت دارد، و داور و ارزش گذار كار بندگان خود است. كوچكترین كار آنان را زیر نظر دارد، به آن نمره می دهد و برای آن درجه ثواب و عقاب معین می كند. او مالك روز محاسبه (یوم الدین) است.

نمازگزار به یقین می داند كه از ذره حساب است و ریزترین كار نیك و بدش بدون پاداش نمی ماند. این باور؛ همان چیزی است كه به او آرامش، جمعیت خاطر روانی می‌دهد،‌ گرفتاریهای دنیا،‌ رنج ترك گناه، و تكلف عمل به تكلیف را راحت و آسان می‌كند.

اما بی نمازان از خیرات و بركات نماز بی‌بهره و گرفتار اضطراب و دلهره‌اند. بی‌خدایان كه خود را بی‌پناه و سرگردان،‌ و كارهای خود را بیهوده و بی‌نتیجه می‌دانند،‌ مشكلات و مصیبتهای كوچك دنیا آنان را از پا می‌اندازد زیرا بر این باورند كه چیزی را از دست داده اند بدون آن كه در برابر آن چیزی بدست آورند. آنان ؛ همانند ورشكستگانی هستند كه بر خدای روزی‌رسان توكل ندارند و از شدت غم دق می كنند. مجاهدان صدر اسلام و بسیجیان دوران دفاع مقدس را در نظر آورید كه معتقد به «احدی الحسنین» بودند. می‌گفتند ما برای خدا می‌جنگیم. یا دشمن را از پا در می‌آوریم و انقلاب اسلامی و میهن خود را نجات می‌بخشیم و به پاداش الهی می‌رسیم یا به فیض شهادت نایل می‌شویم. هر دو نیكوست و در هر صورت چیزی را از دست نمی دهیم آنان با این تفكر شجاعت و انسانیت را به كمال رسانیدند و جان خود را امانتی از خدا دانستند كه آن را در راه او به درگاه او باز برده‌اند. شاعری زبان حال آنان را چنین سرود :

چون شـمع بر آستان نماز آوریم                 از رگ رگ جان خود گداز آوریم

بر درگهت ای عزیز! ما را در كف                   جـان بود امانتی كه بـاز آوردیم

آیا رزم شجاعانه آنان نتیجه‌ی راز و نیازها و نمازهای آنان در دل شب نبود ؟ از نظر روانی مقایسه‌ای كنید میان این نماز گزاران نمونه كه شیر بیشه‌ی توحید بودند و در رسیدن به هر دو حسن،‌ ارزش، هویت، و شخصیت خدایی خود را محفوظ شمردند و نمازگزاران پوچ گرا و بی‌هویت و ترسویی كه نه خود و كار خود را ارزشمند می‌دانند،‌ نه توان رویارویی با مشكلات زندگی را دارند.

نیك بیاندیشید! كدام نیروی انگیزاننده را می توان جایگزین این طرز تفكر مجاهد راه خدا و نمازگزار بسیجی كرد؟ كدام عاملی مانند قیام كردن به نماز و برقرار كردن ارتباط با خدا می تواند پیر و جوان و نوجوان یك كشور را چنین قائم سازد و برپا دارد؟

به كجا می روند روانشناسان نماز نشناس بی‌خبر از معنویت كه به دنبال نیروی متحركی می گردند تا از طریق آن جوانانی هدفدار و مقاوم تربیت كنند؟

به كجا می‌روند جامعه‌هایی كه خواهان امنیت های روانی و اجتماعی هستند؟ هیچ راهی جز گرایش به سوی خدا و گزاردن نماز و پوییدن راه نماز ندارند. از اموری كه امنیت روانی مردم را به خطر می‌اندازد، حادثه‌های دهشت زای طبیعت است. مسلمانان به هنگام خسوف و كسوف و پیش آمدن حوادث طبیعی ترسناك به خدا روی می‌آورند و نماز آیات می خوانند و آن به موجب سنت قولی و فعلی پیامبر اكرم (ص) ثابت شده است. آن حضرت خرافه‌ها و حركات ناهنجار و جاهلانه ای را كه عربها به هنگام ترس از بلایای طبیعی از خود بروز می دادند، از جامعه حذف كرد و به جای آن نماز آیات را مقرر كردند.

هو المحبوب ...

ما خود را از یاران و منتظران حضرت به حساب آورده ایم و جای حرفی باقی نگذاشته ایم ،در حالی که حرف ها بسیار است .جا دارد خود را دوباره ارزیـابـی کنیم و در فصـل سنگ پـزان تـاریـخ به باز خوانی دوباره بپردازیم ،تا آنجا که تند بادهای شبهات و جام های شهوت و حلاوت بدعت ها ما را از مهدی فاطمه (عج) جدا نکند. دوره آخـرالـزمـان ، برگ آخر تاریخ و فصل سنگ پزان تـاریـخ دیـنـی است .این فصل ،سنگین ترین فصلی است که بر اهل اعتقاد میگذرد. در این فصل فقط ، میوه هایی که  سنگین و سنگی هستند ، می پزند و می رسند .در این مـصـاف نـا برابر ، پیروزی از آن کسی است که با بـنیان هـای فکـری در برابر شبـهات و با عشـق بـزرگ تر در برابر شهوات و بدعت ها و تفسیر به رای ها ، خود را مجهز نماید.

کو ر است چشمی که او را نبیند و ضرورت وجودش را که کلید معنای هستی است ، نیابد . آن جا که تو نیستی ، تاریخ هم رنگ می بازد...

به امید آن که روزی انسان ، کاسه گدایی به بارگاه کسی برد و بر آستان کسی سر بساید که او منجی واقعی است ... آمین .

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه

مهربانا! عزیزا! یوسفا! صدیقا! بیا که بی تو ، هستی سخت خاموش است .تو فریاد العطش منی .عطشی نه تقلیدی و تلقینی که برخاسته از بنیان هایی به بلندای همه ی تاریخ و برگرفته از طراوتی به زلالی همه فطرت ها. عزیزا ! دیر به یادت افتادیم ، می دانم . هنوز هم در بسیاری از جاها ی این مرزو بوم ، رنگی از تو نیست . هیچ عذر ی نیست و هیچ دست آویزی نداریم ،بنا داریم لااقل فصلی با تو باشیم .آیا امیدی وصلی هست ؟ مهدی جان ! خفاشان دنیا را بی تو میخواهند و برای نیامدنت همه ی خوبی ها را به اسارت برده اند.

خورشید من برآی که وقت دمیدن است .

همه شب صورت خود را به خدا خواهم کرد

از خدا خواهش دیدار تو را خواهم کرد

تاکه جان دارم و بر سینه نفس می آید

بر تو و عشق تو ای دوست وفا خواهم کرد

اللهم عجل لولیک الفرج و العافیة و النصر و اجعلنا من خیر اعوانه و انصاره و شیعته و المستشهدین بین یدیه