تبیان، دستیار زندگی

گزیده ای از فرمایشات امام علی (ع) در نامه خود به حارث همدانی :

1- ارتباط خود را با قران خیلی خوب حفظ کن و ان را برای پند گیری در نظر بگیر،حلالش را حلال و حرامش را حرام بدان .

2-انچه را قران از حوادث گذشته بیان داشته بپذیر و از گذشته ها برای اینده پند بگیر.

3-نام خدا را با عظمت یاد کن و مواظب باش که فقط در کار شایسته ان را به زبان بیاوری

4- همیشه به یاد مرگ و بعد از مرگ باش و انگاه ارزوی مرگ کن که بعمل خود و بهشت مطمئن باشی

5-ابروی خود را هدف تیر دشمنان و مردم قرار مده .

6-نقل دروغ هم دروغ هست

7- هر چه از مردم می شنوی برای دیگران باز مگو که نقل ان برای دروغ بودن شما کافیست .

8- از رفیقی که فکرش با عملش هماهنگ نیست پرهیز کن زیرا رفیق اعتبار رفیق و ازمایش و معرف او است

      مولانا جلاالدین محمد بلخی                  

             در عشق تو هر حیله که کردم هیچست                          

   هر خون جگر که بی تو خوردم هیچست         

  از درد توهیچ روی درمانم نیست 

              درمان که کند مرا که دردم هیچست

سال 2007 ميلادي از طرف سازمان يونسكو به عنوان سال جهاني بزرگداشت جلال‌الدين محمد معروف به مولوي اعلام شده است. شاعري عارف،فارسي زبان كه در بلخ به‌دنيا آمد و در قونيه در دل خاك آرميد.

گر شدي عطشان بحر مثنوي

فرجه‌اي كن در جزيره معنوي

فرجه كن چندان كه اندر هر نفس

مثنوي را معنوي بيني و بس

مولانا جلال‌الدين، سرودن شعر را از 38 سالگي آغاز كرد. با اين وجود فقط مثنوي او نزديك به 27000 بيت را دربردارد و شماره‌ي بيت‌هاي ديوان كبيرش به بيش از 40000 بيت مي‌رسد و اين جداي از رباعيات منسوب و آثار منثور اوست، با اين همه خود را شاعر نمي‌داند و از شاعري بيزاري مي‌جويد:

قافيه و مفعله را گو همه سيلاب ببر

پوست بود، پوست بود درخور مغز شعرا

رَستم از اين بيت و غزل، اي شه سلطان ازل

مفتعلن، مفتعلن، مفتعلن كشت مرا

و چناچه مشهور است، وي اغلب اشعارش را در حالت شور و حال عاشقانه سروده است:

تو مپندار كه من شعر به خود مي‌گويم

              تا كه هشيارم و بيدار يكي دم نزنم

                           ...

بر گرفته از سایت رشد
...

ای گل باغ وفا درد مرا درمان کن       جرعه ای ریز و مرا بنده نافرمان کن

  راز میخوارگیم از همه کس پنهان کن            گوشه چشم به حال من بی سامان کن

امام علی (ع) فرمودند :

از دوستی با کسی که اندیشه ای سست دارد و عملی زشت و نا پسند دارد دوری کن زیرا مقیاس سنجش هر کس را دو ست او تشکیل میدهد

علامه حسن زاده امل دامت برکاته

« دنیا دار شکار است و شکارچی های ناقلا ، بسیار هستند که میخواهند شما جوانها را شکار بکنند ،

مواظب خودتان باشید پاک باشید و درس و بحث رااز دست ندهید .»

                جدول مواد موجود در میوه ها

--------------------------------------------------------------------------------------------------- 

نوع میوه        مقدار اب            املاح           مواد ازت دار        چربی           هیدارت دو کربن

انجیر               79                57/0                  3/1               27/0               19-18

انگور              85                 43/0                 45/1              40/1                  19

سیب               85                  45/0                30/0              30/0                 14-15

موز                75                   85/0                45/1              55/0               22-32

خرما              75/21             65/1                  9/1               90/0                73/74

توت فرنگی         90               64/0                 96/0               55/0                  9

و ...                       

جزيره خضرا

در برخي از کتابهاي متأخر از «جزيره خضرا» به عنوان جايگاه زندگي حضرت مهديعليه السلام و فرزندان ايشان در دوران غيبت ياد شده است. اصل اين قضيه به دو حکايت باز ميگردد.

الف. حکايت اوّل از کمال الدين و تمام النعمة احمدبن محمدبن يحيي انباري (در سال 543 ه .ق) نقل شده و خلاصه آن بدين قرار است:

وي ميگويد: در شبي که مصادف با ماه رمضان بود، مهمان وزيري به نام يحيي ابن هبيره بودم. در آن ضيافت در کنار وزير، مردي نشسته بود که سخت مورد احترام وي قرار داشت.

آن مرد گفت: با جمعي همراه پدرم به قصد تجارت به دريا رفتم سرنوشت ما را به جزاير سرسبزي برد که در آنجا وفور نعمت بود. از ناخدا نام آنجا را جويا شدم؛ اظهار بياطلاعي کرد. از مردم آن منطقه پرسيدم؛ گفتند: نام اين شهر «مبارکه» و مرکز آن «ظاهره» است و حاکمش «طاهر» نام دارد. ما خواستيم مشغول تجارت شويم، لازم بود که ماليات خود را بپردازيم، سؤال کرديم: به چه شخصي پرداخت کنيم؟ نايب سلطان به ما معرفي شد. خدمت او رسيديم، او از عقايد ما سؤال کرد؛ خود را معرفي کرديم. نايب گفت: يهودي و نصراني جزيه بدهند و از مسلمانان سؤالاتي کرد و فرمود: تمام اموال آنها مصادره گردد. از شهر «مبارکه» به «ظاهره» رفتيم و خدمت سلطان رسيديم و بعد از هشت روز به شهر «رائقه» سفر کرديم، سپس به شهر «ظلوم» و از آنجا به شهر ديگري به نام «عناطيس» رفتيم تمام اين شهرها شيعه نشين و سرشار از نعمتهاي الهي بود. امير هر کدام از فرزندان امام زمانعليه السلام بود. ما يک سال توقف داشتيم که امام زمانعليه السلام را ملاقات کنيم؛ ولي ميسر نشد و از جمع ما فقط دو نفر جهت ملاقات ماندند و بقيه برگشتيم. [1] .

ب. حکايت دوم از علي بن فاضل مازندراني (در سال 699 ه .ق) نقل شده که خلاصه آن به قرار ذيل است:

در يکي از قريههاي اندلس بودم؛ با کارواني برخورد کردم. گفتند: ما اهل منطقهاي در نزديکي جزاير شيعيان هستيم. وقتي نام جزاير شيعيان را شنيدم، مشتاق سفر به آنجا شدم. سفر را آغاز نمودم تا به آنجا رسيدم. در آنجا بيان شد که ارزاق آن جزيره از «جزيره خضراء» - که متعلق به امام زمان و اولاد آن حضرت است - ميرسد.

منتظر شدم تا کشتيهاي ارزاق وارد شد. پيرمردي خوش سيما، همراه آنان بود که مرا ميشناخت. با او همسفر شدم تا به مقصود خود برسم. در مسير خود آبهاي سفيدي را مشاهده کردم که آن پيرمرد گفت: اين آبها جزيره خضرا را احاطه نموده است و مانع ميشود که دشمن وارد جزيره گردد. از آنجا که گذشتيم، چشمم به هفت قلعه استوار با ديوارهاي محکم و برجهاي به آسمان کشيده شده خورد. از آنها که گذشتيم، وارد جزيره خضرا شديم. در روز جمعهاي در نماز جمعه شرکت کردم و نماز جمعه را با سيد شمسالدين ادا نمودم، بعد از نماز از سيد شمس الدين پرسيدم: آيا امام زمانعليه السلام در مسجد حاضر بودند؟ گفت: نه. ولي من نايب خاصّ آن حضرت هستم.

از او پرسيدم: آيا شما امام را مشاهده کردهايد؟ گفت: نه.

با سيد شمس به خارج آن شهر رفتم، مردي خوش سيما را مشاهده کردم از سيد پرسيدم اين مرد کيست؟ جواب داد: او همراه يک نفر ديگر خادمان قبه هستند و کوهي را به من نشان داد و گفت! قبه در آنجا است. وي گفت: من هر صبح جمعه ميروم آنجا و امام را زيارت ميکنم تو نيز بيا و امام را زيارت کن. رفتم به سمت قبه و از خادمان آن پرسيدم: آيا ميشود امام را اينجا مشاهده کرد؟ گفتند: هرگز ديدن امام ممکن نيست! بعد از سيد شمس پرسيدم، چرا بعضي آيات قرآن با هم مرتبط نيستند؟ گفت: قرآن بر هفت حرف نازل شده است و وقتي عمر و ابوبکر قرآن را تنظيم کردند، بعضي از آيات را حذف نمودند؛ لذا برخي آيات با هم مرتبط نيستند.

روز جمعهاي در مسجد بودم که سر و صدايي از بيرون مسجد شنيدم. از سيد شمس پرسيدم: اين سر و صدا چيست؟

گفت: اينها سيصد نفر از ياران امام زمانعليه السلام و منتظر فرج آن حضرت هستند. از اينها سيزده نفر هنوز باقي مانده است که ياران حضرت کامل شوند.

بعد پرسيد: اساتيد ما قائلاند رواياتي داريم که: هر کس در غيبت امام ادعاي مشاهده آن حضرت را داشته باشد، تکذيبش کنيد؟ سيد شمس گفت: اين مربوط به دوران بني عباس است، بعد از او پرسيدم: آيا ميشود امام را در دوران غيبت ديد؟ گفت: نه. گفتم: من از مخلصين آقا هستم. گفت: تو دو مرتبه آن حضرت را ديدهاي. بعد از خمس پرسيدم، سيد شمس گفت: حضرت خمس را بر شيعيان مباح نموده است و پرداخت آن واجب نيست.

پس سيد شمس به من دستور داد که به وطن برگردم و مرا با همان کشتي که وارد جزيره خضرا شده بودم، برگرداندند. [2] .

برگرفته از نرم افزار موعود

صفات ياران مهدي

در دل اين فتنه فراگير که انسان ها را به بند کشيده، گروه قليلي پيدا مي شود که فتنه، به جاي شکستن، آن ها را آبديده کرده، و حوادث همه تعلقات را از آن ها گرفته است. آنها در کشا کش فتنه، چون شمشير، صيقل يافته و تيز شده اند و ديده هاشان به وسيله قرآن جلا پيدا کرده، و گوشِ دل به شنيدن حقايق آيات قرآني گشوده اند و با بصيرت يافتن، به آن ها تفسير قرآن و کشف حقايق آن ارزاني مي شود و با اين آمادگي و اهل قرآن شدن است که شبانگاه و صبح گاه، جام حکمت سر مي کشند. اين ها کساني هستند که زمينه را براي ظهور فراهم مي کنند، و به وسيله آنان حاکميّت عدل گسترش مي يابد.

«ثُمّ ليشحذنّ فيها قومٌ شحذ القين النّصل، تُجلي بالتنزيل أبصارهم، ويُرمي بالتفسيرِ في مسامعهم، ويُغبقون کأس الحکمةِ بعد الصبوحِ».

«پس گروهي در کشاکش آن فتنه ها بصيرت خويش را چنان صيقل دهند که آهنگر تيغه شمشير را. ديدگانشان به نور قرآن جلاگيرد وتفسير قرآن گوشهايشان را نوازش دهد وهر شامگاه وبامداد جامهاي حکمت نوشند».

بر گرفته از نرم افزار موعود