تبیان، دستیار زندگی

غذای خود را  با نمک آغاز کنید که شفای هفتادو دو درد در آن است.که از آن جمله اند:

۱- جنون

۲- جذام

۳- برص

۴- گلودرد

۵- دندان درد

۶- دل درد

۷- لک و پیس چهره و گزش عقرب و برای این منظور آن را با آب خمیر کرده و بر موضع می نهند و اگر مردم می دانستند که چه چیز در نمک است در به کار بردن آن به عنوان تریاق مبالغه می کردند.

گرچه در عمل هضم و تحریک اشتها و ضدعفونی دهان و معده بسیار موثر است اما افراط در آن باعث ضعف دیدچشم و کمی شهوت خواهد شد.

ترکی نیز ساده ترین و بهترین وسیله ضدعفونی دهان و دندان می باشد.کسی که می خواهد دندان سفیدی داشته باشد مقداری نمک ترکی و به همان اندازه کف دریا هر دو را نرم سائیده به دندان ها بمالد.

نمک بیشترین انواع ویتامین ها را بخصوص اکثر گروه ب را رسوب می دهد.رسوبات خون کبد را فرسوده و تنبل می سازد.کبد تنبل بیماری های جلدی را پدید می آورد بنابراین اشخاصی که خون می گیرند و یا بر اثر بعضی بیماری ها دچار رقه الدم شده اند باید حتی الامکان از خوردن نمک و غذاهای شور بپرهیزند.

نمک از نظر ائمه:

عقربی پیامبر اکرم را نیش زد.حضرت نمک طلبید و بر موضع درد پاشید و آن را آنقدر فشار داد تا زهر از آن موضع خارج شد.سپس فرمود:اگر مردم فواید نمک را می دانستند محتاج به هیچ ضد سمی نخواهند بود.

غذای سفره ای که نمک در آن نباشد،گوارا نیست،و برای بدن بهتر است که غذای خوردن با نمک شروع شود.<<امام صادق (ع) >>

کسی که بر روی اولین لقمه خود نمک بپاشد لک و پیس و کک ومک او برطرف می شود.<<امام صادق (ع) >>

نمک طعام از جمله مواردی است که نمی تواند از راه خوراکی های گیاهی و یا حیوانی وارد بدن گردد. اشتها را زیاد می کند و این امر مربوط به کلر آن است.به علاوه مصرف متعادل آن باعث چاقی می شود.

مقاومت بدن را در برابر گرما زیلد می کند و قسمت های سطحی پوست را سفت و سخت تر می کند.

سنبل الطیب گیاهی است علفی و چند ساله که ساقه آن بطور عمودی تا ارتفاع دو متر بالا می رود . این گیاه بصورت وحشی در جنگل های کم درخت ، در حاشیه جویبارها و گودال ها در بیشتر مناطق آسیا و ایران می روید .

سنبل الطیب دارای بویی مطبوع است و گربه بوی این گیاه را از فاصل دور تشخیص داده بطرف آن می رود و در اطراف آن به جست و خیز می پردازد و از بوی آن مست می شود.

گلهای سنبل الطیب برنگ سفید یا صورتی و بصورت خوشه ای می باشد

قسمت مورد استفاده این گیاه ریشه آن است و معمولا از ریشه گیاهی که بیش از سه سال عمر دارد استفاده می شود .

سنبل الطیب پس از خشک شدن برنگ قهوه ای در می آید . طعم آن تلخ ولی خوشبو و معطر است . عطر آن پس از خشک شدن بیشتر می شود .

ترکیبات شیمیایی:

ریشه سنبل الطیب حاوی ۱% اسانس است . این اسانس در ریشه تازه بیشتر است و بتدریج که ریشه خشک می شود مقدار اسانس آن کاهش یافته ولی بوی آن قوی تر می شود . اسانس تازه برنگ سبز مایل به زرد است ولی در اثر ماندن غلیظ میشود .

آثار دارویی ریشه تازه آن سه برابر خشک شده آن است . سنبل الطیب باید در حرارت کم خشک شود و در حرارت بالا تمام اثر دارویی آن از بین می رود .

خواص داروئی:

ریشه سنبل الطیب از نظرطب قدیم ایران گرم و خشک است خواص مهم آن به شرح زیر می باشد:

۱)اثر ضد تشنج دارد

۲)در رفع ناراحتی های عصبی و هیستری مفید است

۳)ضد اسپاسم و آرام بخش است

۴)تب بر است

۵)در معالجه صرع اثر مفید دارد

۶)بیخوابی را درمان می کند

۷)ضد کرم معده و روده است

۸)گاز معده را از بین می برد

۹)ضد هیجان است

۱۰)میگرن را برطرف می کند

۱۱)سردردهای ناشی از سیگار کشیدن و مصرف الکل را رفع می کند

۱۲)برای برطرف کردن دلهره و تشویش و نگرانی مفید است

۱۳)در درمان بیماری مالیخولیا اثر مفید دارد

۱۴)در برطرف کردن درد سیاتیک موثر است

۱۵)درد معده را برطرف می کند

۱۶) سکسکه مداوم را از بین می برد

۱۷)تقویت کننده نیروی جنسی است

۱۸)ترشح ادرار را زیاد می کند

۱۹)درد سینه را برطرف می کند

۲۰)استفراغ را برطرف می کند

۲۱)دهان را خوشبو می کند

۲۲)در معالجه مرض قند موثر است

۲۳)گرد سنبل الطیب را روی زخم هابپاشید التیام یابند .

طرز استفاده:

۱)گرد سنبل الطیب :

ریشه سنبل الطیب را خرد کرده و در حرارت ۴۰ درجه خشک کنید . سپس آنرا آسیاب کنید و از الک ریز در کنید . گرد آن بعنوان ضد تشنج بکار می رود . مقدار مصرف آن ۵-۱۰ گرم در ورز است .

۲) مخلوط سنبل الطیب :

۴ گرم گرد ریشه سنبل الطیب را با ۴ گرم رازیانه و ۴ گرم قند سائیده و مخلوط کنید این مخلوط را چهار قسمت کرده و در طول روز بفواصل مساوی بخورید .

۳)تنطور والریان :

۱۰۰ گرم ریشه سنبل الطیب را خرد کرده و در نیم لیتر الکل طبی ۶۰ درجه بریزید و بگذارید بماند . هر روز چند بار انرا بهم بزنید و پس از ۱۵ روز آنرا صاف کرده و در شیشه دربست نگهداری کنید .مقدار مصرف آن ۱۰-۳۰ قطره می باشد.

مضرات :

چون سنبل الطیب برای کلیه مضر است باید آنرا با کتیرا خورد .

تمبرهندی به معنای خرمای هندی و زیر خانواده ارغوانیان است.میوه ی کال این میوه دارای گوشتی سبز و بسیار ترش است که اغلب به عنوان چاشنی و برای ترش کردن غذا استفاده می شود.رسیده ی این میوه شیرین تر می باشد وبرای تهیه دسر،مربا،شربت،و… مورد استفاده قرار می گیرد.

مصرف این میوه پس از صرف غذا به هضم و جذب مواد غذایی کمک کرده و رگه‌های فیبری یا آوندهای چوبی آن ملین بوده و رفع کننده یبوست و التیام دهنده همورویید (بواسیر) است.

خرمای هندی را می‌شناسید؟

همان خرمایی که هر سه تا ۱۰ عدد آن همچون دانه‌های باقلا در غلافی قرار گرفته و بر خلاف خرمای معمولی طعم ترش و ملسی داشته و کم‌کالری‌تر است. همانی که طبع سردی دارد و مصرف آن در این روزهای داغ به رفع تشنگی و کاهش حرارت درونی بدن کمک می‌کند. نشناختیدش؟ تمر هندی را می‌گوییم! هندی‌ها به این تمر، خرمای خشک هم می‌گویند.در هند نه نتها میوه بلکه گل و برگ های تمبر هندی برای پخت غذا مورد استفاده قرار میگیرد.

گرچه در ایران تمر هندی کاربرد درمانی سنتی خود را تقریباً از دست داده است. اما رب و شیره آن هنوز چاشنی قلیه ماهی جنوبی‌ها بوده و آبادانی‌ها و خرمشهری‌ها از آن در معروف‌ترین خورش‌هایشان استفاده کرده و پوست ماهی را قبل از تنوری کردن به شیره این میوه آغشته یا از آن آش لذیذ و بی‌مثالی تهیه می‌کنند که اگر یک بار امتحانش کنید، مشتری دائم آش تمر هندی می‌شوید.

اما این میوه چه مزایایی دارد؟

میوه‌ای سرد برای مزاج‌های گرم
تمر هندی انواع ترش، ملس و شیرین دارد. غنی از ویتامین C، کلسیم و پتاسیم است، اما ویتامین A و سدیم ندارد. به دلیل ترکیبات اسیدی طبع سردی داشته و با تقلیل اخلاط گرم، دمای بدن را سریع پایین آورده و رفع کننده گرمازدگی، خارش، کهیر، التهابات پوستی، جوش صورت، تنگی نفس ناشی از گرما و تهوع است. صفرابر خوبی است و از این رو یار مهربان کبد و تنظیم‌کننده چربی و تا حدودی کنترل‌کننده کلسترول خون است.

مصرف بیش از حد تمر هندی سبب زخم روده، سنگینی معده و سرفه می‌شود.

برای ریه و طحال خوب نیست و در افراد سردمزاج و سالمندان باعث سستی و ضعف اعصاب شده و اگر از انواع فرآوری شده آن استفاده کنید به دلیل نمک بالایی که به آن می‌افزایند، قاتل فشارخونی‌ها می‌شود .

پتاسیم، بیش‌ترین چیزی است که در آن وجود دارد و در نتیجه میوه‌ای مفید برای مبتلایان به پرفشاری خون است.

این میوه برای افراد سیگاری که ویتامین C بدن آن‌ها به شدت تحلیل می‌رود، موثر است و باعث تقویت قدرت ارتجاعی عروق خونی می‌شود و دوست صمیمی قلب است.

مصرف این میوه پس از صرف غذا به هضم و جذب مواد غذایی کمک کرده و رگه‌های فیبری یا آوندهای چوبی آن ملین بوده و رفع کننده یبوست و التیام دهنده همورویید (بواسیر) است، دربرخی مناطق آسیای شرقی و آفریقا به منظور درمان گلودرد،اختلالات گوارشی، درد بدن و تمیز کننده صورت مصرف می شود. اما نکته مهم آن که تمر شیرین برای مبتلایان به دیابت و افراد چاق محدودیت مصرف دارد.

این تمر لگدتان نزند
مصرف بیش از حد تمر هندی سبب زخم روده، سنگینی معده و سرفه می‌شود. برای ریه و طحال خوب نیست و در افراد سردمزاج و سالمندان باعث سستی و ضعف اعصاب شده و اگر از انواع فرآوری شده آن استفاده کنید به دلیل نمک بالایی که به آن می‌افزایند، قاتل فشارخونی‌ها می‌شود.

اگر هم محصول غیربهداشتی و از انواع وارداتی و بدون برچسب فارسی‌نویس وزارت بهداشت باشد حاوی مهمانان ناخوانده از جمله حشرات زنده، لاروها یا اجساد آن است که با چشم غیرمسلح هم می‌توان آن‌ها را رویت کرد. اما تنیده‌ها، فضولات یا پوسته‌های تخم و شفیره یا کپک‌زدگی محصول چیزی نیست که بتوان آن را به راحتی دید و با عرض پوزش به همراه طعم ترش و دل چسب تمر هندی خورده می‌شود که اگر مسمومتان کند دل پیچه، تهوع، تب و سرانجام اسهال خونی چنان گریبانتان را می‌گیرد که حداقل چهار تا پنج روز خانه‌نشین‌تان می‌کند بنابراین اگر می‌خواهید از این بلای هندی جان سالم به در ببرید، انواع تازه آن را که در بسته‌بندی‌های مقوایی و دارای پروانه بهداشت و تاریخ مصرف است، انتخاب کنید.

درخت زرد آلو بومی نواحی چین می باشد و هنوز هم بصورت وحشی در این مناطق می روید این درخت در اوائل قرن اول میلادی به آسیا و اروپا راه یافت .درخت زردآلو تا ارتفاع ۶ متر می رسد برگهای آن مانند قلب نوک تیز و برنگ سبز روشن مایل به زرد می باشد . گلهای آن درشت و برنگ سفید متمایل به قرمز است .میوه آن گوشتی و زرد رنگ با طعمی مطبوع و شیرین بوده که در اواسط تابستان میرسد.هسته این میوه صاف ، قهو ه ای و بیضی شکل است، مغز آن در داخل هسته قرار دارد که طعم آن شیرین و گاهی تلخ می باشد .

زرد آلو از سری میوه های پرخاصیت است. برای کسانی قصد اضافه کردن وزن خود را دارند استفاده از جوشانده برگ آن توصیه میشود. این جوشانده اشتها آور بسیار خوبی است . هسته ی زردآلو نیز خالی از خاصیت نبوده و از خواص آن میتوان به ضد صرفه بودن و تصفیه کنندگی خون اشاره کرد.

۱- بازکننده گرفتگی‌های مجاری عروق و نرم کننده سفتی‌ها می‌باشد. ۱۰ صبح و ۵ عصر میل شود.
۲- زردآلوی شیرین، ملین است.
۳- بدبویی دهان را از بین می‌برد.
۴- خیس کرده برگه آن صفراآور و ملین است، آخر شب میل شود.
۵- خیس کرده برگه زردآلو تشنگی را فرو می‌نشاند. ۱۰ صبح و ۵ عصر یا هنگامی که عطش دارد از همه بهتر است.
۶- برای سردمزاجان و کسانی که معده ضعیف دارند و اشخاص کهنسال مضر است. اگر چنانچه میل نمودند بالای آن کمی انسیون بجوند.
۷-  هیچگاه بعداز زردآلو آب سرد نخورید.
۸-  هیچگاه بعد از غذا زردآلو نخورید.
۹-  خوردن زردآلو صبح ناشتا خوب نیست ممکن است باعث دل درد شود. اگر چنین شد کمی از کوبیده انسیون با شکر میل شود.
۱۰-  مغزهسته زردآلو اگر تلخ باشد طبع آن گرم و خشک است.
۱۱-  دانه شیرین آن مقوی نیروی جنسی است و چون دیرهضم است باید با نمک بو داده و خورده شود.
۱۲-  برای از بین بردن کرم معده ۵ گرم از روغن مغز تلخ زردآلو با احتیاط مصرف شود.
۱۳-  برای خرد کردن سنگ مثانه ۵ گرم از روغن مغز تلخ زردآلو با احتیاط مصرف شود. سپس هر ۴ ساعت یک لیوان عرق خارشتری.
۱۴-  برای تسکین بیشتر دردگوش و رفع سنگینی شنوایی چند قطره از روغن دانه تلخ زردآلو در گوش بچکانید. البته بهتر است با پزشک متخصص مشورت شود. زیرا گوش مجرای خارجی برای بیرون راندن روغن ندارد در نتیجه باید شستشو شود.
۱۵-  دم کرده برگ آن کشنده کرم معده است.
۱۶-  شکوفه‌های خشک شده زردآلو خونریزی داخلی و بیرونی را بند می‌آورد.
۱۷-  ضد سرطان است (مخصوصاً سرطان ریه و لوزالمعده).
۱۸-  سعی کنید از دانه تلخ زردآلو حدالامکان استفاده نکنید چون سمی است.
۱۹-  برای کسانی که لاغر هستند خوردن زردآلو در فواصل غذا مفید است.
۲۰-  درمان کننده کم خونی است.
۲۱-  کسانی که کارهای فکری زیاد دارند خوردن زردآلو را فراموش نکنند.
۲۲-  یکی از میوه‌های خوبی است که ورزشکاران بعد از ورزش می‌توانند بخورند. به شرط آنکه بعد از خوردن، آب ننوشند. در زمستان می‌توانند از برگه زردآلو استفاده کنند و در تابستان اگر می خواهند همراه آب باشد از برگه خیسانده در آب استفاده شود.
۲۳-  برای اینکه کمتر عصبانی شویم در فواصل غذا زردآلو را فراموش نکنیم.
۲۴-  ماسک این میوه لطیف کننده پوست صورت و گردن می‌باشد.
۲۵-  وجود فلوئور در زردآلو از پوسیدگی دندان جلوگیری می‌کند.
۲۶-  برای جلوگیری از نفخ خوب است که هسته زردآلو را هم بخوریم.
۲۷-  برای درمان اسهال ۱۰ گرم برگ خشک آن را با آب سرد میل نمایید.
۲۸-  جوشانده شکوفه آن ضد خونریزی است کسانی که خون دماغ می‌کنند چند قطره از جوشانده را در بینی بچکانند خون بند خواهد آمد.

۲۹-  جوشانده برگه زردآلو اسهال‌های صفراوی را درمان می‌کند.
۳۰-  زردآلوی نرسیده برای معده ضرر دارد مخصوصاً کسانی که زخم معده و یا اثنی عشر دارند.
۳۱-  بهترین زمان خوردن زردآلو آن است که ۲ ساعت از غذا گذشته باشد و از درخت زردآلویی که در باغچه منزل کاشته‌اید بکنید و میل بفرمایید.
۳۲-  هیچ گاه بعد از غذا مخصوصاً بعد از شام زردآلو نخورید.
۳۳-  یک ساعت بعد از خوردن زردآلو در آب سرد استحمام نمایید.
۳۴-  برگه زردآلو خیس شده در آب جهت رفع گرمازدگی مفید است.
۳۵-  پتاسیم و اسیدهایی که در زردآلو وجود دارد موجب لینت مزاج و فعالیت کلیه می‌گردد.
۳۶-  برای رفع چروک صورت آب زردآلوی تازه را با کمی شیر و عسل مخلوط نموده ابتدا پوست را با صابون گیاهی شسته سپس با این محلول ماساژ دهید.
۳۷-  پوست‌هایی که خیلی خشک هستند چند برگه خشک زردآلو را در روغن زیتون خیس نموده سپس کوبیده بصورت ماسک روی پوست صورت بگذارید.
۳۸-  برای ترک دست و پا از ترکیب برگه زردآلو که در روغن بادام زمینی خیسانده استفاده شود.
۳۹-  کسانی که بیماری کبدی دارند سعی کنند کمتر زردآلو بخورند یا اینکه بصورت خشک یا مربای آن را بخورند.
۴۰-  برای خانمهای حامله به عنوان عصرانه بسیار مفید است.
۴۱-  کسانی که لک و پیس دارند کمتر زردآلو بخورند.
۴۲-  صمغ درخت زردآلو نرم کننده سینه می باشد بصورت مکیدن.

انیسون که آن را بادیان رومی نیز می نامند،گیاهی با دانه های بسیار معطر است.انیسون از تیره چتریان است و ا دانه هایی سبز رنگ ،گلابی شکل و کوچک که قسمت فوقانی آن نوک تیز بوده و پنج خط برجسته بر روی آن کاملا مشهود است.انیسون غالبابا دانه های هشت شیاره رازیانه مخلوط می شود.

خواص درمانی :

۱- آن را در دهان بجوید، طعم نامطبوع برخی ادویه ها را زائل می کند، سردردهای سرد را تسکین می دهد، گرفتگی مجاری تنفس را باز می کند.

۲- آن را بجوید و بخورید، درد سینه و سرفه را تسکین می دهد، تنگی نفس را برطرف می سازد، برای تقویت دهانۀ معده مفید می باشد.

۳- مادران شیرده اگر بجوند و بخورند هم شیرشان زیاد می شود و هم از طریق اثری که در شیر می گذارد دل درد و دل پیچۀ کودک را برطرف می سازد.

۴- آن را نرم بکوبید و با گل قند مخلوط نموده و بخورید. ضعف قوای دماغی را برطرف می سازد، برای درمان مالیخولیا مؤثر است.

۵-  آن را با تخم کرفس و شکر نرم بکوبید و هر روز بخورید. بواسیر بادی را درمان می کند.

۶- چهل روز صبح ناشتا آن را با انجیر بنوشید، بدن را چاق می کند.

۷- آب دم کردۀ آن را بنوشید. تونیک و محرک و بادشکن است، برای تسکین دل درد، دل پیچه و دردهایی که منشأ عصبی دارد و موجب انقباض عضلات معده و روده می شود مفید است، هضم کننده و خلط آور است، نفخ و قولنج را برطرف می سازد، ترشح عرق و ادرار را زیاد می کند، خون را تصفیه می کند و جریان خون و قاعدگی های سخت را مرتب می سازد، رنگ پوست بدن و رخساره را روشن می کند، تشنج، کابوس، تپش قلب و آنژین دوپواترین کاذب را درمان می کند.

۸- آن را با ریشۀ شیرین بیان دم کنید و آب صاف کردۀ آن را بنوشید. برای باز کردن گرفتگی های کبد، طحال، کلیه، مثانه، رحم، رفع استسقاء، خرد کردن سنگ مثانه و تقویت نیروی جنسی مفید است.

۹- گرد کوبیدۀ آن را با مسواک به دندان ها بمالید، برای جلای دندان و رفع بدبویی دهان نافع است.

۱۰- بُخور آن مسکن سردردهای سرد مزاجان است.

۱۱- آن را در سرکه بخیسانید، سپس خشک کنید و بو بدهید و روزی چندین بار ببویید. زکام های افراد سرد مزاج را بهبود می بخشد.

۱۲- آن را مثل غبار نرم بسایید و با روغن گل سرخ مخلوط کرده و بصورت قطره در گوش بچکانید. برای تسکین درد گوش، درمان کری و رفع سنگینی شنوایی که از ضربه ایجاد شده باشد مفید است.

عدس از سری حبوبات با طبع سرد و خشک است که سرشار از آلبومین ، هیدارت کربن چربی ، مواد معدنی و آب و سلولز است. از سری مواد معدنی عدس میتوان به پتاسیم ، فسفر ، منیزیم ، کلسیم و آهن اشاره کرد. ویتامین های موجود در عدس C ، PP ، B2 ، B1 و A می باشند. عدس برای دفع سموم بسیار مناسب است زیرا پتاسیم موجود در آن باهث فعالیت زیاد کلیه می شود.
– عدس باعث تقویت عضله قلب می‎گردد و در حفظ سلامتی آن مؤثر می‎گردد.
– عدس باعث تقویت عضلات و رشد و نمو کودکان می‎شود.
– عدس فعالیت سلول‎های مغز و هوش و حافظه را افزون می‎کند.
– کسانی که کم خون هستند عدس را در برنامه غذایی خود قرار دهند.
– کسانی که دوران نقاهت را می‎گذرانند عدس مصرف نمایند.
– عدس یک غذای خوب برای سالمندان است.
– حضرت محمد(ص) فرموده‎اند: خوردن عدس دل را نرم و اشک چشم را به سرعت جاری می‎سازد.
– برای جمع شدن پوست‎های شل، عدس را با آرد جو مخلوط کرده با کمی گلاب با آبلیمو مخلوط نموده یک روز بگذارید بماند سپس خوب مخلوط کرده پوست را با آن محلول ماساژ دهید.
– برای رفع جوش صورت: آرد عدس را با آب ترب مخلوط کرده روی جوش صورت بگذارید.
– برای تحلیل خنازیر و ورم‎های آن عدس را در سرکه بپزید به صورت ضماد بگذارید.
– خوردن عدس باعث جلای پوست می‎شود.
– برای دفع زردی رخسار عدس را همراه تخم خربزه میل کنید، یعنی ابتدا یک پیاله عدس خورده سپس بالای آن کمی تخم خربزه را بشکنید و یا این که عدس و تخم خربزه را بپزید به صورت ضماد روی صورت بگذارید.
– یک نسخه برای جوش صورت: آرد عدس و آرد نخود از هر کدام ۲۵ گرم و نشاسته ۱۵ گرم با عرق رازیانه مخلوط کرده روی صورت بمالید.
– کسانی که به کارهای سخت بدنی اشتغال دارند خوب است که یک وعده غذایی خود را عدس قرار دهند بدین روش که عدس پخته را با پیاز داغ مخلوط نمایند میل کنند. البته اگر شب قبل از پخت عدس را خیس نمایند و در زمان پخت زمان کمتری ببرد خاصیت آن بیشتر است.
– برای نرم شدن سینه عدس آب پز میل کنید.
– برای درمان چاک گوشه لب از آش عدس استفاده کنید.
– برای بهبود ورم لوزه از سوپ عدس استفاده کنید.
– برای درمان دیفتری از جوشانده عدس قرقره کنید.
– برای سفیدشدن دندان با سوخته دانه‎های عدس دندان را مسواک کنید.
– کسانی که دختر می‎خواهند خوب است که یک ماه قبل از بارداری و در دوران بارداری عدس را در برنامه خود بگذارند.
– برای مانع شدن برگشت تب آش عدس را با روغن بادام میل شود.
– برای برطرف شدن زخمهای عمیق آرد عدس را با عسل مخلوط کرده روی زخم بگذارید.
– برای از بین بردن ترک پاشنه پا و سرخی پوست آرد عدس را با سفیده تخم‎مرغ مخلوط نموده به صورت ضماد بمالید.
– جهت ترک دست و پا که در اثر سرما عارض شده است ضماد عدس با سرکه را به دست و پا بمالید.
– برای درمان ورم پستان که در اثر انعقاد شیر به وجود آمده است ضماد پخته عدس با برگ کلم را بگذارید.
– کسانی که خارش و کهیر دارند از عدس آب پز استفاده نمایند.
– عدس باعث افزایش شیر مادران می‎شود.
– امام صادق(ع) فرموده‎اند: در عدس دوای هفتاد درد است.
– خوردن آب عدس ملین و خود عدس قابض است.
– کسانی که مبتلا به سوءهاضمه هستند از سوپ عدس استفاده کنند.
– برای درمان خارش چشم عدس را بسوزانید و به چشم بمالید.
– عدس پخته با سرکه جهت استسقاع یا آماس مفید است. علایم بیماری آماس یا استسقاع عبارتند از : نفخ شکم، ورم بدون درد در تمامی بدن، تورم پلک‎ها و چشم و صورت، تغییر رنگ پوست و زردی چهره، تهوع و اسهال یا یبوست و خواب‎آلودگی.
– مصرف زیاد عدس باعث ضعف دید می‎شود.
– کسانی که اختلالات قاعدگی دارند عدس نخورند.
– خوردن عدس در شب باعث کابوس و مالیخولیا می‎شود به طور کلی عدس کم بخورند.
– کسانی که تصلب شرائین دارند عدس کم بخورند.
– زیاده روی در خوردن عدس باعث جذام می‎شود.
– افرادی که آنژین صدری دارند عدس کم بخورند.
– زیاده‎روی در خوردن عدس ضعف اعصاب می‎آورد.
– افراد سوداوی عدس کم بخورند.
– خوردن زیاد عدس باعث سخت ادراری می‎شود.

دارچین یا cinnamon از ادویه‌ جات بسیار پرکاربرد در تعداد زیادی از خوراکی ها می باشد. اما در طب سنتی این خوراکی فقط ادویه نبوده و خواص و فواید درمانی نیز دارد. این ماده پرخاصیت به دو دسته دارچین سیلان که در آمریکای جنوبی می‌روید و دارچین سنا (دارچین چینی) که در جنوب آسیا می‌روید تقسیم می‌شود. در قرون وسطی دارچین برای درمان سرفه، ورم مفاصل و گلودرد استفاده می‌شد.

دارچین بعد از فلفل و زردچوبه یکی از پرمصرف‌ ترین ادویه های معطر و مطبوعی است که طعم آن ابتدا در دهان ملایم و کمی شیرین و بتدریج تند و سوزاننده می‌شود و بسیاری از خانواده‌ها کنجکاوند که بدانند این گیاه چه خواص متمایزی دارد. دارچین از نظر طب سنتی ایران، طبیعتی گرم و خشک دارد.

چای دارچین باعث لاغری می شود:

افرادی که مخلوط عسل و دارچین را نوشیده‌اند اظهار کم‌اشتهایی و بی‌میلی نسبت به کربوهیدرات‌ها را تجربه کرده‌اند.  اضافه‌کردن عسل و دارچین به رژیم غذایی می‌تواند راهی دلپذیر برای کنترل این عارضه و کمک خوبی برای کاهش وزن باشد. نصف این چای را قبل از خواب و باقیمانده آن را صبح بنوشید. از آنجایی که ممکن است این چای باعث کاهش قند خون شود، بهتر است بیماران در مورد مصرف آن با پزشک معالج خود مشورت کنند.

عرق دارچین:

این عرق طبیعتی گرم دارد،مقوی معده،تقویت کننده عمومی بدن و مقوی اعصاب است.بوی بد دهان را از بین می برد و ضد سرفه های مرطوب است.وحشت وترس و خفقان و جنون را درمان می کند.

طریقه ی مصرف: بعد از هر غذا نصف استکان میل شود.

با افزودن چند قطره عرق دارچین در چای میتوانید چای خوش طعم و دلپذیری داشته باشید.

تذکر: مبتلایان به فشار خون از مصرف آن خودداری کنند.

دم اسب از جمله گیاهان دارویی است که از قدیم در اروپا و چین بکار می‌رفته‌است. در فارسی به آن «دم اسبی»، «دم اسب» نیز می‌گویند. درکتب طب سنتی با نامهای «ذنب الخیل» و «ذنب الفرس» از آن نامبرده شده‌است. به فرانسوی آن را Prele des Queue do cheval , Queue do renard , champs , Bottle brush Equisetum می‌نامند. گیاهی است از تیره Equisetaceae نام علمی آن Equisetum arvense L. می‌باشد.
دم اسب چون دارای مقدار زیادی سیلیس می‌باشد بنام سیلیس Silica نیز معروف است. دم اسب گیاهی علفی، دائمی، بند بند و ریزوم دار است و ریزوم آن حامل دو نوع ساقه هوایی است. ساقه‌ای که به رنگ قرمز است و در اوایل بهار ظاهر می‌شود و ساقه دیگری که به رنگ سبز است و نازا می‌باشد و بعد از ساقه قرمز رشد می‌کند. مصرف طبی دم اسب به ساقه سبز آن محدود می‌شود.
مشخصات :
به طور کلی گیاهان جنس دم اسب از گیاهان بی گل و نهانزادان آونددار چند ساله هستند. همه آنها دارای برگهای کوچک رشد نکرده می‌باشند به طوری که ساقه هوایی آنها ظاهراً بدون برگ است ولی وقتی خوب دقت شود در گره‌ها و بندهای متعددی که ساقه دارد برگهای رشد نکرده‌ای به صورت فلس‌های کوچک سیلیسی و لخت دیده می‌شود. دم اسب دو نوع ساقه هوایی دارد، ساقه‌های بارور که در اوایل بهار ظاهر می‌شوند و رنگ آنها قرمز بدون سبزینه و دیگری ساقه‌های نازا که پس از آن ظاهر می‌شوند و رنگ آن سبز و کمی قطورتر است.
وجود مقادیر زیاد ترکیبات سیلیس در این گیاه موجب شده تا ساقه‌های آن زبر و خشن باشد. از اینرو از دیرباز، برای تمیز کردن ظروف آشپزخانه و حتی تراشیدن زبری‌های چوب، از ساقه‌های آن استفاده می‌شده است.
گیاه دم اسب دارای ساقه زیرزمینی بسیار دراز، افقی و بندبند است و در هر بند تورمی غده‌ای شکل دیده می‌شود و ریشک‌های آن که بر ساقه زیرزمینی اتصال دارند در خاک فرورفته‌اند. دم اسب از علف‌های هرز لجوج و مبرم است که معمولاً در نقاط مرطوب در جوی‌ها و باتلاقها می‌روید. بلندی آن ۶۰–۵۰ سانتی‌متر است و در طب سنتی از ساقه‌های نازای گیاه که سبزرنگ و قطورتر است به عنوان دارو استفاده می‌شود.
این گیاه در اروپا و آسیا انتشار دارد. در فرانسه و برخی کشورهای اروپایی از داروهای مورد توجه‌است. در هند در ارتفاعات هیمالیا و در ایران در مناطق شمال ایران، در گرگان، بندرگز، و پیربازار رشت و در آذربایجان، تبریز و رنجناب به طور خودرو دیده می‌شود.
ترکیبات شیمیایی :
در گیاه دم اسب وجود روغن چرب، سیلیسیک اسید، لینولئیک اسید، اکیستونین، اکیستیک اسید و اکیستین تأیید شده‌است. بعلاوه در گیاه یک ماده تلخ و مقدار کمی اکسالیک اسید، مالیک اسید، نوعی ساپونین و… وجود دارد. در گیاه تازه ۱۵-۳ درصد و در خاکستر گیاه تا ۷۰ درصد سیلیس یافت می‌شود.
خواص گیاه دم اسبی
۱- گیاه دم اسبی ادرار آور است :
گیاه دم اسبی به دفع آب بدن کمک می کند و حجم ادرار را تا ۳۰ درصد افزایش می دهد. این گیاه به کاهش وزن و دفع چربی های تجمع یافته در ناحیه ی شکم کمک می کند. اگر دچار مشکلاتی مانند احتباس آب، چاقی مفرط، اسیداوریک زیاد، آرتریت و نقرس هستید، می توانید به این گیاه اعتماد کنید. گیاه دم اسبی از بروز بیماری های دستگاه ادراری جلوگیری کرده و خطر بروز سنگ کلیه و مشکلات پروستات را کاهش می دهد.
۲- گیاه دم اسبی برای تقویت استخوان ها :
گیاه دم اسبی حاوی میزان بالایی سیلسیوم است و به سلامت استخوان ها کمک می کند. مصرف گیاه دم اسبی برای افراد سالمند و افرادی که از مشکل شکستگی استخوان رنج می برند توصیه می شود چون به تقویت استخوان ها و تثبیت کلسیم در آنها کمک می کند.علاوه بر این گیاه دم اسبی برای تقویت تاندون ها موثر بوده و در نتیجه باعث کاهش آسیب های ورزشی می شود. این گیاه برای پارگی لیگامنت ها و کشیدگی عضلانی مفید است و از بروز پوکی استخوان در خانم ها جلوگیری می کند.
۳- خواص گیاه دم اسبی برای قطع خونریزی ها :
گیاه دم اسبی حاوی اسیدپکتیک و گالیک است که از خونریزی جلوگیری می کنند. در واقع این گیاه برای قطع خونریزی بینی، خون در ادرار و خونریزی شدید ماهانه مناسب است.جهت بندآوردن خون شیره تازه این گیاه را می‌توان استفاده کرد.جهت جلوگیری از خون دماغ شیره این گیاه را در بینی بچکانید. جهت درمان خونروی‌های داخلی اعم از ریوی یا احشایی و رحمی از دمکرده گیاه دم اسبی روزی ۳ فنجان بنوشید. جهت درمان اخلاط خونی از جوشانده دم‌اسب استفاده گردد.
۴- گیاه دم اسبی مفید برای عفونت های مجرای ادراری :
گیاه دم اسبی برای معالجه ناراحتی پروستات، عفونت های مجرای ادراری، دفع سنگ کلیه و کیست به کار برده می شود. (جهت بیماری‌های کلیه و دفع سنگ کلیه از دمکرده دم‌اسب هر ۶ ساعت یک فنجان بنوشید.)
۵- خواص گیاه دم اسبی برای مجرای تنفسی :
استنشاق بخار دم کرده گیاه دم اسبی، گرفتگی مجرای تنفسی را باز می کند.برای رفع سرفه های خشک، برونشیت، گرفتگی مجرای تنفسی و تب مربوط به سرماخوردگی و آنفلوآنزا، روزی ۲ لیوان دم کرده این گیاه را میل کنید. گیاه دم اسبی به دفع آب بدن کمک می کند و حجم ادرار را تا ۳۰ درصد افزایش می دهد
مصرف موضعی گیاه دم اسبی
۱- گیاه دم اسبی برای درمان مشکلات پوستی :
اگر از مشکلات پوستی مانند اگزما، درماتیت و یا هر مشکل دیگری رنج می برید می توانید به گیاه دم اسبی اعتماد کنید. این گیاه برای درمان زخم های سطحی و همچنین بهبود سریع جای زخم فوق العاده است.
۲- گیاه دم اسبی برای بهبود وضعیت موها و ناخن ها :
سیلیکای موجود در آن ، باعث تقویت و رشد مو می شود. از طریق ماساژ دادن موها با گیاه دم اسبی می توان از ایجاد موخوره پیش گیری کرد.گیاه دم اسبی به پیشگیری از کچلی و بروز شوره سر کمک می کند. این گیاه باعث تقویت ناخن های شکننده شده و سرعت رشد آنها را بالا می برد. می توانید از شامپوی این گیاه استفاده کنید. برای تقویت ناخن هایتان نیز کافیست دم کرده آن را به ناخن ها بزنید. مصرف دمنوش آن نیز برای تقویت مو و ناخن ها موثر است.
۳- خواص گیاه دم اسبی برای به تاخیر انداختن پیری :
خاصیت آنتی اکسیدانی این گیاه برای پیشگیری از پیری زودهنگام و ایجاد چین و چروک روی پوست موثر است. با توجه به اینکه این گیاه خواص احیاکنندگی دارد می تواند برای کاهش ردپای گذر زمان و خط و خطوط لب ها و دور چشم ها موثر باشد.
۴- گیاه دم اسبی برای لاغری و رفع سلولیت :
ماساژ دادن پوست دارای سلولیت با گیاه دم اسبی، باعث کاهش این توده های چربی می شود. گیاه دم اسبی به لاغری ناحیه ی شکم، ران ها و پهلوها کمک می کند.
عوارض جانبی مصرف گیاه دم اسبی
این گیاه را نباید اطفال خردسال و زنان حامله مصرف کنند. مقدار مصرف زیاد آن نیز ممکن است باعث ناراحتی معده و اختلال در دستگاه هضم و اسهال شود. مصرف بیش از حد گیاه دم اسب به علت داشتن ماده شیمیایی اکیستین ایجاد مسمومیت می نماید و حیواناتی که به میزان زیاد از این گیاه مصرف می کنند دچار تب و لاغری می باشند ، ضربان قلب آن ها نامنظم و عضلات آن ها ضعیف می باشد.
گیاه دم اسبی را نباید بیش از شش هفته مصرف نمود زیرا باعث التهاب دستگاه گوارش می شود .Thiamase یا ماده سمی گیاه دم اسبی باعث عدم تعادل ، اختلالات حرکتی ، در نهایت باعث کومت و مرگ می شود . همچنین گیاه دم اسبی دارای مقداری سلنیوم می باشد و مصرف زیاد آن موجب نقص مادرزادی می شود . لذا زنان باردار بهتر است از آن استفاده نکنند .
در بیماری های قلبی و کلیوی به دلیل اثرات مدری آن که موجب افزایش دفع پتاسیم می شود منع مصرف دارد و با توجه به مقادیر زیاد سیلیکای معدنی و سمیت گزارش شده از جویدن ساقه های این گیاه ، مصرف آن در کودکان مجاز نمی باشد . همچنین مصرف طولنی مدت گیاه دم اسبی به شکل پودر ، با توجه به مقادیر زیاد سیلیکای معدنی در آن و فعالیت تیامیناز این گیاه ممنوع است.
طرز استفاده
دم کرده : یک قاشق مربا خوری از گیاه خشک را در یک لیوان آب جوش ریخته و برای مدت ۱۰ دقیقه دم کنید .
جوشانده : مقدر ۱۰۰-۸۰ گرم گیاه خشک را در یک لیتر آب جوش ریخته و بگذارید برای مدت نیمساعت بجوشد سپس آنرا صاف کرده و بمقدر یک فنجان قبل از هر غذا بنوشید .
شراب دم اسب : ۳۰ گرم گیاه خشک را در یک لیتر شراب سفید ریخته و بمدت دو هفته بگذارید بماند البته هر روز آنرا تکان دهید پس از این مدت آنرا صاف کرده و در شیشه دربست نگهدری کنید . مقدر مصرف آن یک لیوان صیح ناشتا می باشد . و معمولا برای بند آوردن خونریزی استفاده می شود . از این شراب برای شستشوی زخم ها نیز می توان استفاده کرد .
گرد دم اسب : گیاه خشک شده را در آسیاب برقی بریزید تا بصور پودر داراید . مقدر مصرف پودر یک گرم قبل زا هر غذا است .

سیاه‌دانه، یا «شونیز» (انگلیسی: Nigella Sativa) گیاهی یک‌ساله و گلدار و بومی جنوب غربی آسیا است. در ایران این گیاه به‌ویژه در اراک و اصفهان به فراوانی می‌روید.از دانهٔ این گیاه به عنوان دارو استفاده می‌شود.

سیاه‌دانه از راستهٔ گل‌های ساعت (Ranunculales) و تیرهٔ آلالگان (Ranunculaceae) است. دانه‌اش دارای اثر قاعده‌آور، ضد کرم، ضد باکتری، مسهل و زیادکننده ترشحات شیر است.

سیاه دانه چیست؟
سیاه دانه طعمی تلخ دارد و به عنوان ادویه در مواد غذایی به خصوص ترشیجات استفاده می شود.این دانه بومی جنوب غربی آسیاست و از قدیم به عنوان ضد انگل، ضد باکتری و مسهل استفاده می کردند. مصرف سیاه دانه برای زنان شیرده مفید است زیرا باعث افزایش ترشح شیر می شود. نام های دیگر سیاه دانه، سیاه تخمه، سرنیچ سیاه، سنوخ سیاه، کمون اسود، شونیز، شونوز و کمون هندی است.

خواص درمانی سیاه دانه برای درمان بیماری ها و سلامت بدن
۱- تحقیقات نشان داده است مواد معدنی و ویتامین های موجود در سیاه دانه در درمان دیابت، سل، بیماری های قلبی و عروقی، کم خونی و میگرن مفید است.

۲- اسیدهای چرب ضروری فراوان موجود در سیاه دانه آن را به نوعی مواد غذایی ضد سرطان تبدیل کرده که در حفظ سلامت پوست و مو نیز مفید است.

۳- سیاه دانه آهن و پتاسیم فراوانی دارد و علاوه بر تقویت سیستم ایمنی بدن، باعث رفع مسمومیت خونی و یبوست می شود.

۴- سیاه دانه دارای خواص بسیار زیادی از جمله در درمان سرطان ها، درمان زخم معده، نابودی سموم در کبد و نیز تنظیم سیستم گوارش بدن دارد.

۵- افرادی که بعد از ابتلا به سرماخوردگی مدام عطسه می کنند می توانند جوشانده مخلوط سیاه دانه بوداده و روغن زیتون را به مدت یک دقیقه روی پیشانی خود مرهم

کنند. این مخلوط به آنها کمک می کند تا از شر عطسه ها خلاص شوند.

۶- برخی از درمانگران طب سنتی بر این باورند که سیاه دانه جویده شده و ترکیب شده با بزاق دهان موجب درمان زگیل می شود.

۷- افراد مبتلا به سینوزیت بهتر است در فصل پاییز هفته ای یک بار از بخور سیاه دانه استفاده کنند.

۸- مصرف سیاه دانه در وعده های غذایی برای خانم های سردمزاجی که شیر آنها برای نوزادشان کم است موثر است و به مرور موجب افزایش شیر آنها می شود.

خواص سیاه دانه در طب اسلامی
مصرف سیاه دانه در طب اسلامی تاکید شده است و امامان و پیامبر اکرم (ص) از خواص آن برای درمان دردها نام برده اند.

پیامبر اکرم صلی الله علیه و سلم فرمود: “ما من داء إلا فی الحبه السوداء منه شفاء إلا السام” یعنی هیچ بیماری نیست مگر شفای آن در سیاه دانه است جز مرگ.

امام رضا علیه السلام درباره خواص اعجاب انگیز سیاه دانه می فرماید:در سیاهدانه برکت است. در چهل چیز خداوند برکت قرار داده ازحبوبات و جمادات هم سیاهدانه را بر گزیده است.

مطابق توصیه امام رضا علیه السلام سیاه دانه و بوییدن گل نرگس خاصیت ایمنی در برابر زکام را دارند. امام رضا (ع) می فرماید:وَلیشُمَّ النَّرجِسَ ؛ فَإِنَّهُ یأمَنُ الزُّکامَ ،

وکذلِک الحَبَّهُ السَّوداءُ،؛ گل نرگس ببویید؛ زیرا از زکام، ایمنی می‏بخشد و همچنین است سیاه دانه.

روغن سیاه دانه
مصرف روغن سیاه دانه در برنامه غذایی در کاهش قند خون، تعادل فشارخون، بهبود آرتروز و التهاب لثه مۆثر است و کلیه و مجاری ادرار را تصفیه می کند.

تسکین روماتیسم با روغن سیاه دانه
یک فنجان روغن سیاه دانه را گرم کنید. سپس قبل از خواب آن را در محل درد بمالید و خوب ماساژ دهید. بعد محل مورد نظر را با یک تکه پارچه پشمی باندپیچی نموده و استراحت کنید.

سیاه دانه سرشار از ترکیباتی مانند زینک، کلسیم، فسفر، پتاسیم، سلنیوم و همچنین ویتامین های B1، B2، B3 ،B9 و C و E می باشد. تمام این ترکیبات مفید و قوی باعث شده اند تا سیاه دانه ضدویروس، هضم کننده، تقویت کننده ی سیستم ایمنی بدن، ضدالتهاب و ضدقارچ باشد. حدود بیش از دو هزار سال است که از سیاه دانه به صورت روغن یا همان دانه های ریز استفاده می‌شود.

خواص و فواید سیاه دانه در طب سنتی و نسخه های گیاهی درمانی
۱- سیاه دانه برای درمان سرگیجه و درد گوش :
یک قاشق مرباخوری عسل را با چند قطره روغن سیاه دانه مخلوط کرده و هر صبح ناشتا، میل کنید. این کار را حداقل تا ۱۱ روز ادامه دهید.

۲- سیاه دانه برای درمان اسهال :
یک قاشق غذاخوری سیاه دانه ی آسیاب شده را با نصف استکان عصاره ی تره تیزک (شاهی) مخلوط کرده و پس از صرف غذا در سه وعده میل نمایید.

۳- سیاه دانه برای درمان دیابت نوع ۲:
مصرف تنها ۲گرم سیاه دانه در روز میزان قند خون و هموگلوبین گلیکوزیه (HbA1C) را کاهش می دهد. همچنین قادر است عملکرد سلول بتا را افزایش داده، در حالی که مقاومت به انسولین را کم می کند.

۴- سیاه دانه برای درمان عفونت با هلیکوباکتر پیلوری:
خواص ضد تشنجی سیاه دانه به طور سنتی شناخته شده است. بر اساس مطالعات به عمل آمده برخی بیماری ها چون صرع که در برابر داروهای مدرن مقاوم هستند، به راحتی با مصرف عصاره سیاه دانه قابل درمان اند. چرا که این دانه ها قادرند تشنج را به طور عجیبی کاهش دهند.

۵- سیاه دانه برای درمان فشار خون بالا:
افراد مبتلا به این مشکل می توانند تنها طی مدت دو ماه درمان شوند. کافی است دوبار در روز ۱۰۰ و ۲۰۰ میلی گرم عصاره سیاه دانه را مصرف کنند.

۶- سیاه دانه برای درمان آسم:
آزمایشات انجام شده بر روی تعداد زیادی حیوانات مبتلا به آسم به وضوح نشان می دهد که اثرات سیاه دانه (همراه با آویشن) نتایج بسیار چشمگیری را نسبت به داروهای معمولی دارد.بنابر دیگر آزمایشات نوشیدن آب جوش به همراه عصاره سیاه دانه اثرات بسیار مطلوبی را برای افراد مبتلا به آسم و راههای هوایی آنها دارد.

۷- سیاه دانه برای درمان سرطان روده بزرگ:
این سرطان رشد یافته را می توان با استفاده ازعصاره سیاه دانه به راحتی متوقف کرده و از مصرف داروهای شیمیایی مضر در امان ماند. تحقیقات دامی نشان می دهد

که روغن سیاه دانه بدون داشتن عوارض جانبی، اثرات عجیبی را بر روی موشهای سرطانی داشته است.

۸- سیاه دانه برای درمان برای درمان ریز ش مو
برای جلوگیری از ریزش موها و رویاندن موهای ریخته شده، پودر سیاه دانه و حنا را در روغن سوسن مخلوط کرده و بر سر ضماد کنید.

۹- سیاه دانه برای جوانی و زیبایی پوست
مالیدن جوهر سیاه دانه بر صورت باعث جوان شدن پوست صورت می شود.در برخی متون طب سنتی به این نکته اشاره شده که استفاده موضعی از تخم سیاه دانه و روغن کنجد برای درمان جوش های زیرپوستی بسیار موثر است. این درمان گران برای تهیه این ترکیب به بیماران شان توصیه می کنند روغن کنجد و پودر سیاه دانه را با یکدیگر ترکیب کرده و آن را روی پوست صورت ماسک کنند. استفاده از این ترکیب به مدت ۲ هفته به بهبود جوش های زیرپوستی منجر می شود، اما هنگام استفاده از این ترکیب باید مراقب بود که بیش از اندازه از این روغن روی پوست استفاده نکنید چرا که استفاده بیش از اندازه از انواع روغن ها موجب بسته شدن منافذ پوستی می شود. برای استفاده از این ترکیب باید سرانگشتان تان را اندکی به این روغن آغشته کنید و روی پوست تان ماساژ دهید.

۱۰- سیاه دانه برای درمان و ترک اعتیاد:
سیاه دانه قادر بوده ۳۵ فرد معتاد را که به طور طولانی مدت اسیر دام مواد مخدر بوده اند، نجات دهد.

۱۱- سیاه دانه برای درمان ناراحتی های کبدی :
مقداری از پودر سیاه دانه را با گیاه صبر زرد ( آلوئه ورا ) و عسل مخلوط کرده و هر صبح ناشتا، به مدت هفت روز یک قاشق مرباخوری از آن را میل کنید.

همچنین می توانید روغن سیاه دانه را که در حال جوش است، با غنچه ی برگ های بید (برگ های کوچک ) مخلوط کرده و پیش از خواب یک قاشق مرباخوری از آن را به

مدت یک هفته میل کنید

۱۲- سیاه دانه برای درمان سردرد و میگرن :
نصف قاشق سیاه دانه آسیاب شده را با نصف قاشق انیسون (دانه هایی شبیه رازیانه دارد) و سه تکه میخک کوبیده شده، مخلوط کنید و با یک لیوان شیر بجوشانید (بهتر

است کمی عسل خالص نیز اضافه کنید). یک فنجان از این معجون دارویی را می توانید در هنگام شروع سردرد و میگرن بنوشید. با روغن سیاه دانه، گیجگاه و شقیقه خود

را چرب کنید تا از سردرد خلاص شوید.

۱۳- سیاه دانه برای درمان درد و ناراحتی های کلیوی :
یک استکان سیاه دانه را در یک لیتر آب بجوشانید و با عسل شیرین کنید و به مدت یک هفته، صبح ناشتا آن را میل نمایید.همچنین می توانید یک قاشق غذاخوری سیاه

دانه آسیاب شده را با نصف لیوان روغن زیتون مخلوط کرده و به صورت ضماد (یعنی مانند پماد روی یک تکه پارچه تمیز) در آن قسمت از کلیه که احساس درد می کنید

بگذارید. این عمل را روزانه یک بار و به مدت پنج روزادامه دهید.هر روز مقداری جعفری را در یک لیوان آب بجوشانید و هفت قطره روغن سیاه دانه را به آن افزوده و صبح و

شب یک فنجان میل کنید. این کار را به مدت پنج روز ادامه دهید.

۱۴- سیاه دانه برای تقویت قوای جنسی
مالیدن جوهر سیاه دانه بر کمر سبب تمدد اعصاب شده و قدرت جنسی را افزایش می دهد.

۱۵- سیاه دانه برای درمان بی اختیاری ادرار:
پوسته تخم مرغ را پس از شستن کامل ، با حرارت مقداری تفت دهید و با مقداری سیاه دانه مخلوط کرده و بکوبید تا کاملا نرم شود. یک قاشق چایخوری از این مخلوط را

در یک لیوان شیر ریخته و آن را به هم بزنید و صبح و شب، به مدت یک هفته میل کنید.

۱۶- سیاه دانه برای درمان دل پیچه و درد های روده ای:
به مقدار مساوی زیره و نعنا و انیسون را بجوشانید و هفت قطره روغن سیاه دانه به آن اضافه کنید. سپس با عسل خالص آن را شیرین کرده و در موقع دل پیچه و دل درد آن را بنوشید.

۱۷- سیاه دانه برای درمان درد رحم
برای درمان درد رحم و زایمان، پودر سیاه دانه را با عسل و روغن مخلوط نموده، میل کنید.

۱۸- سیاه دانه برای درمان جوش های چرکی
اگر در گروه جوان هایی قرار دارید که از دست جوش های التهابی و ترشحات چرکی آن رنج می برید، می توانید با استفاده از خمیر سیاه دانه برای درمان این جوش ها که

غالبا بعد از بلوغ در نوجوانان به وجود می آید و در برخی موارد تا جوانی افراد ادامه پیدا می کند، اقدام کنید. برای تهیه این خمیر کافی است ۲ قاشق پودر سیاه دانه را با

مقداری سرکه ترکیب کرده و آن را روی صورت خود ماسک کنید. این ترکیب کمک می کند جوش های التهابی و چرکی به مرور خشک و برطرف شوند.

۱۹- سیاه دانه برای درمان تب :
اگر مقداری سیاه دانه را بکوبید و با کمی سکنجبین میل نمایید، تب را برطرف می کند.

۲۰- خواص سیاه دانه و عسل
خواص سیاه دانه معجون سیاه دانه و عسل معروف به معجون دوسین از داروهای ساده و در عین حال موثری هست که از قدیم در طب سنتی محبوب بوده و برای درمان بیماری های مختلفی از آن استفاده می شده است.

خواص خرمالو: همانطور که می دانید خرمالو میوه خوشمزه و عجیب و غریبی است که بیشتر از یک ماده شیرین برای بدن منفعت دارد. خرمالو می تواند به ترمیم سریع تر بدن کمک کند، باعث کاهش وزن شود، التهاب را کمتر نماید و جریان خون در بدن را بیشتر کند.
خرمالو چیست؟
خرمالو نامی است که به گونه های مختلف میوه های مشابه از خانواده Diospyros گفته می شود. انواع مختلفی از خرمالو وجود دارد که در گروه های مختلفی همچون خرمالوی ژاپنی، خرمالوی آمریکایی، خرمالوی سیاه و خرمالوی هندی طبقه بندی می شود. تمامی این خرمالو ها ارزش تغذیه ای مشابهی دارند و می توانند مزایای بسیار زیادی برای سلامتی بدن داشته باشند فقط برخی از موارد همچون محتوای فیبر و ترکیبات آلی در برخی از آن ها متفاوت است. اگرچه محبوبترین خرمالو بومی چین است اما در عرض صد سال گذشته این میوه به کشورهای دیگر نیز توسعه پیدا کرده است. این موضوع نشان می دهد مردم کشورهای مختلف جهان از سال ها پیش از این میوه استفاده می کردند.
ارزش تغذیه ای خرمالو:
این میوه سرشار از ویتامین A، ویتامین C، ویتامین E، ویتامین B6 و نیز فیبر غذایی، منگنز، مس، منیزیم، پتاسیم و فسفر است. خرمالو همچنین شامل ترکیبات آلی همچون کاتچین، گالوکاتچین،بتولینیک اسید و ترکیبات کارتنوئیدی مختلف است. لیست بلند بالایی از مزیت های این میوه به خاطر حضور ویتامین ها و مواد معدنی است که اشاره کردیم.
برخی از خواص خرمالو:
اجازه دهید نگاهی به مزایای این میوه برای سلامتی بدن بیندازیم.
۱_ پیشگیری از سرطان:
این میوه کوچک و خوشمزه سرشار از عوامل ضد سرطانی، آنتی اکسیدان هاست که می تواند توانایی بدن برای مبارزه با رادیکال های آزاد را تقویت کند، سلامت کلی بدن را بهبود ببخشد و در برابر بیماری های مختلفی از بدن محافظت کند. رادیکال های ازاد محصولات فرعی متابولسیم سلولی هستند که می توانند سلول های سالم را به سلول های سرطانی تبدیل کنند و به اندام های مختلف آسیب برسانند. خرمالو سطح بالایی از ویتامین C و A و نیز ترکیبات فنولی همچون کاتچین و گالو کاتچین را دارد که می توانند از انواع محتلفی از سرطان پیشگیری کنند. به همین خاطر اضافه کردن خرمالو به رژیم غذایی می تواند شما را در برابر سرطان های مختلف مصون دارد.
۲_ تقویت ایمنی بدن:
این میوه به خاطر وجود ویتامین C، می تواند قدرت سیستم ایمنی بدن را تقویت کند. خرمالو یکی از میوه هایی است که سطح ویتامین C بالایی دارد و یک عدد از آن می تواند نیاز روزانه بدن به این ویتامین را برآورده کند. ویتامین C سیستم ایمنی را تحریک می کند و تولید گلبول های سفید خون را افزایش می دهد. همانطور که می دانید گلبول های سفید اولین خط دفاعی در برابر عفونت های میکروبی، قارچی و ویروسی است.
۳_ کمک به گوارش:
خرمالو نیز همانند سایر میوه ها منبع خوبی از فیبر است. این میوه می تواند ۲۰ درصد از نیاز روزانه بدن به فیبر را تامین کند. فیبر به بدن کمک می کند مواد غذایی را به شیوه موثرتری پردازش کند. فیبر اینکار را از طریق تحریک حرکات روده برای انتقال غذا ار سیستم گوارش ، تحریک ترشح صفرا و مایع گوارشی و تسکین نشانه های اسهال و یبوست انجام می دهد. به طور کلی میوه های غنی از فیبر همچون خرمالو می توانند سلامت سیستم گوارش را افزایش دهند و از بدن در برابر بیماری هایی همچون سرطان روده و سایر بیماری ها محافظت کنند. همچنین این ماده می تواند به کاهش وزن افراد کمک کند.
۴_ پیشگیری از توسعه تومورها:
به همراه خاصیت آنتی اکسیدانی موجود در این میوه که می تواند خطر ابتلا به سرطان را کاهش دهد، می توانید خطر توسعه تومورها را نیز کاهش دهید. همانطور که قبلا نیز اشاره کردیم، خرمالو حاوی بتولینیک اسید است که ترکیب ضد توموری محسوب می شود. همین امر می تواند جلوی توسعه تومورها را در بدن بگیرد.
۵_ پیشگیری از پیری زودرس:
خرمالو غنی از ویتامین های مختلفی است که از جمله آن ها می توان به ویتامین A، بتاکاروتن، لوتئین، لیکوپن و کریپتوزانتین اشاره کرد. این ویتامین ها به عنوان آنتی اکسیدان در بدن عمل می کنند و می توانند استرس اکسیداتیو را کاهش دهند و از بروز نشانه های پیری زودرس همچون چین و چروک، لکه های مرتبط با افزایش سن، بیماری آلزایمر، خستگی، از دست دادن بینایی، ضعف عضلانی و سایر شرایط جلوگیری کنند.
۶_ بهبود بینایی:
ترکیباتی که در خرمالو یافت می شود مزایای تایید شده ای برای سلامت چشم ها دارند. زآگزانتین ( عضوی از ویتامین ب کمپلکس) که در خرمالو یافت می شود می تواند به خاطر رفتار آنتی اکسیدانی خود ، سلامت چشم را بهبود ببخشد. مطالعات انجام شده نشان می دهد این ترکیب قادر است دژنراسیون ماکولا را کاهش دهد، آب مروارید را کمتر نماید و جلوی کوری شبانه را بگیرد.
۷_ کنترل فشار خون:
پتاسیم ماده معدنی دیگری است که در خرمالو یافت می شود. این ماده به عنوان وازودیلاتور عمل می کند و فشار خون را پایین می آورد. همین امر موجب می شود جریان خون به سایر قسمت های بدن افزایش پیدا کند. فشار خون پایین باعث کاهش فشار بر روی سیستم قلبی عروفی می شود و جلوی بیماری های قلبی مختلفی را می گیرد. خرمالو حاوی ترکیبات این چنینی است و می تواند فشار خون را پایین بیاورد.
۸_ تنظیم جریان خون:
پتاسیم علاوه بر اینکه فشار خون را پایین تر می آورد می تواند منبع خوبی برای مس باشد که عنصر ضروری در ایجاد گلبول های قرمز جدید است. بدون مس، شما نمی توانید مواد ضروری برای ایجاد هموگلوبین بیشتر را کنترل کنید. جریان افزایش یافته گلبول های قرمز سالم، عملکرد شناختی ، تن عضلانی، متابولیسم و سطح انرژی را بهبود می بخشد و تریمم زخم را اسانتر می سازد.
۹_ بهبود فعالیت متابولیک:
خرمالو حاوی عناصر ویتامین ب کمپلکس همچون فولیک اسید و تیامین است که همه آن ها برای فرایندهای آنزیمی و عملکرد متابولیم ضروری هستند. این عناصر شما را مطمئن می سازد که عملکرد سیستم بدن به درستی انجام می شود و متابولیسم افزایش پیدا می کند. خرمالو می تواند سطح انرژی را افزایش دهد، تن عضلانی را بیشتر کند و گوارش را بهبود ببخشد.
چگونه خرمالو را مصرف کنیم؟
شما می توانید این میوه را به صورت تازه، خشک شده، خام یا پخته مصرف کنید.
هشدار عوارض خرمالو:
خرمالو می تواند فشار خون را به طور قابل توجهی کاهش دهد. اگر دچار کم فشاری خون هستید از خوردن آن اجتناب کنید. در غیر اینصورت می توانید از خوردن این میوه لذت ببرید.