شاید یكی از چالش های بزرگ اختر فیزیك در این قرون موضوع جذاب سیاهچاله ها باشد . آنسوی افق رویداد بر هیچ شخصی مشخص نیشت . شاید در آن سوی آن فضایی عمیق پنهان شده باشد ، شاید این فضا آن حد بزرگ باشد كه برای انسان قابل تصور نباشد . انسان از گذشته می دانسته كه زمین كروی بوده و به عبارت بهتر مسطح نبوده و در واقع خمیده می باشد ، به عبارت دیگر كره ای است كه لبه ندارد. ما از روی آن نمی افتیم زیرا نیروی سحرآمیز گرانش هركس و هرچیزی را محافظت می كند تا به سطح سیارات دیگر نیافتد .

پس از آنكه نسبیت آلبرت اینشتن پا به عرصه نهاد به این موضوع پرداخته شد كه فضا خودش خمیده است. حالا ما می دانیم كه سفر به دریای بیكران فضا كه ما به آن جهان می گوئیم در واقع به مكانی ژرف و عمیق است و اگر مسافری بدون اطلاع به آن سفر كند ممكن است به داخلی اجرامی فوق العاده عظیم سقوط كند و زندگی را برای همیشه وداع گوید و با یك ریسك جانش را از دست بدهد . او به درونی افقی كاملا" مخفی سقوط می كند و ما هنوز به طور كامل نمی دانیم كه برایش چه پیش می آید این افق وحشتناك متعلق به سیاهچاله است .