تبیان، دستیار زندگی

ابر فیض ورحمت حق خیمه در عالم زده   ریزشش در صحنه ی ایجاد دروگوهر است 

جلوه ی مر آت جانان گشته از پرده پدید   از جمالش عالم ایجاد با زیب وفر است 

مر ربیع دومین را عاشر دیگر رسید   کاین چنین وجد وشعف در ماسوی الله یکسر است 

فاش گویم ظاهر از ام الولد شد اختری   کز فروغ عارضش روشن جهان سرتاسر است 

خسروهادی عشر فخر بشر میلاد یافت   آنکه نور چشم زهرا زاده ی پیغمبر است 

والی ملک ولایت ماه برج یازده   آنکه اندر مسند حق جانشین حیدر است 

سر زد از بطحی مهی از آسمان مکرمت  کزهدایت گمرهان را جانب حق رهبر است 

یافت میلاد آنکه گاه آزمایش بر عدو   لشکرش خیل ملک کروبیانش عسکراست 

نی همی سامره از نور رخش روشن شده   روشن از حسن دلآرایش جهان سرتاسر است 

 سرور دین رکن آیین مقتدای انس وجان     عسکری آلقاب آن شاهی که نور داور است 

ای خوشا آن دل که باشد اندر او حب حسن     ای خوشا آن سر که شور عسکریش بر سر است 

زد قدم شاهی دراین عالم که در کون ومکان      بر جمیع انس وجان او شهریار وسرور است 

در دو عالم چون تویی افتادگان را دستگیر     سیدی بر دامنت دست رضای (آذر) است 

دیوان آذر (حاج غلامرضاآذر حقیقی خراسانی) جلد اول-صص۱۳۷-۱۳۸-انتشارات اسلامیه-مشهدمقدس -چاپ سوم -۱۳۴۸ شمسی

قاتل کشیده خنجربران برای ما         درزیر تیغ بسته بود دست وپای ما 

از بهر کشتن این همه تعجیل از چه رو   ظالم مگر چه بود به عالم خطای ما  

دور از دیاروشهر ووطن بیکس وغریب     مادر کجاست گریه کنددر عزای ما 

دیگر نمانده است امید نجات هیچ         در کشوری که نست کسی آشنای ما  

یارب میان قاتل ومقتول حکم کن           ای خالقی که آگهی از ابتلای ما 

درآرزوی کعبه ی مقصود عاقبت            شد در کنار جسر مصیب منای ما 

باد صباببر خبر قتل کودکان                 ازراه مرحمت بسوی پیشوای ما 

حارث برای خاطرزر قتل می کند          تا کاخ خونبنا کند از خونبهای ما 

بر انتقام خون یتیمان بی گنه                   زود است کردگار بگیرد جزای ما 

نابود کاخ ظلم وستم گردداز خدای                     دروقت مرگ نیست بجز این دعای ما 

ریزد سرشک (کرببلایی)به خاک غم                  هر لحظه یاد می کنداز کربلای ما 

---به نقل از شکوفه های غم اثر طبع ناد علی کربلایی -ص 133 -موسسه مطبوعاتی خزر-تهران

مژده که میلاد شه خاتم است                   عید سعید نبی اکرم است 

مزده که مسروری عالم رسید                   خرمی عالم وآدم رسید 

هادی کل ُ سید خاتم رسید                     منجی عالم شه اکرم رسید 

خرم از او خاطره ی عالم است                 عید سعید نبی اکرم است---- 

مزده که بی پرده رخ یار شد                     جلوه ی محبوب پدیدارشد 

کعبه از او مطلع انوار شد                         دشت ودمن تحت الانهار شد 

عالم ایجاد از او خرم است                       عید سعید نبی اکرم است---- 

مزده که شد نور خدا آشکار                     یافت تولد شه ملک وقار 

احمد محمود شه تاجدار                          آنکه به ایجاد بود شهریار 

اهل ولا خرمی عالم است                      عید سعید نبی اکرم است ---

مژده که پیر فلک آمد جوان                  گشت منور همه کون ومکان 

از رخ دلجوی شه انس وجان                   فخر بشر خاتم پیغمبران 

آنکه از او فخر بنی آدم است                  عید سعید نبی اکرم است 

جاد اول دیوان آذر خراسانی (حاج سید غلامرضا آذر حقیقی-چاپ افست اسلامیه -مشهد-چاپ چهارم -1348 شمسی 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 

ده مژده که ختم انبیا ظاهر شد                انوار تجلی خدا ظاهر شد 

فرمان محمدا رسول الهی                        بهرش زکریم ذوالعطا ظاهر شد 

--ص28 -ارمغان کربلا -نادعلی کربلایی-انتشارات خزر-تهران----------- 

-----------------------------(خورشیدسعادت)------- --------------------- 

البشارت که بما صبح سعادت آمد            مفخر کون ومکان باعث خلقت آمد 

روشن از نور جمالش همه ی عالم شد    عقل کل ختم رسل مظهر رجمت آمد 

نبی مکی امی زپس پرده ی غیب                از پی راهنمایی وهدایت آمد  

کلبه ی بنت وهب طعنه بعالم زد وگفت که به آ غوش من آن شمس سعادت آمد 

طاق کسری عجم طاقت دیدار نداشت    جاری از رود سماوی ،ید عصمت آمد 

لات واصنام بخاک از سر خجلت افتاد      سرنگون تخت شهان زان ید قدرت آمد 

دسته دسته ملکاز عالم بالا به زمین      شادمان ف تلبیه گو بهرزیارت آمد 

رانده ابلیس شد از عالم بالا گفتا        این چه شودیست مگر روز قیامت آمد 

گفت جبریل جوابش که زسر حد کمال   شافع محشر وفرمانده ی امت آمد 

باد ، گو مژده رساند بسلیمان جهان     که شه عرش مکان ،حامل رفعت آمد 

یوسف مصر دگر حسن فروشی نکند    چون که بیند بجهان کان ملاحت آمد 

دگر از حاتم طایی نتوان گفت سخن     زانکه بهر کرم و لطف وسخاوت آمد 

زکمالش ،زجمالش ،زمقامش زخدا      احسن الله وتبارک بشهادت آمد 

حامل حکم خدا فخریه بنماید چون        خادم درگه آن شمس ولایت آمد 

مدح اوزینت قرآن الهی باشد              فرق او مفتخر تاج نبوت آمد 

آیه آیه همه ی معنی قرآن کریم          شاهد خوبی این منجی امت آمد 

هم به انجیل وزبور وصحف وتوراتش      مدح وتوصیف محمد زدرایت آمد 

تهنیت باد به افراد مسلمان جهان       نقطه ی مرکزی روز شفاعت آمد 

(کربلایی) زگدایی  در خانه ی او        شکر لله که دلت  کنج محبت آمد--- 

----به نقل از ارمغان کربلا(کتاب سوم) نادعلی کربلایی-انتشارات خزر -تهران---

 بار الها در غریبی بیکس وبی یاورم          محرم رازم بود این سینه ی پر آذرم

زهر مامون ستمگر رشته ی عمرم گسیخت   روز روشن تیره شد در پیش چشمان ترم

زندگی جز رنج ودرد وغم برای من نبود      می روم از این جهان اکنون به پیش مادرم

من شدم راحت زدست دشمن بیدادگر          وای بر حال دل اهل وعیال وخواهرم

آنچنان زهر جفا کرده براعضایم اثر           بسته راه ناله ی جانسوز رادر حنجرم

من پی ترویج قرآن آمدم دراین سفر          جان سپارم در ره دین همچو جد اطهرم

نور چشمانم تقی تعجیل کن بر دیدنم          این دم آخر جمال دلربایت بنگرم

دوست دارم این دم آخر ببینم روی تو          روی زانو لحظه ای گیریدراین غربت سرم

من غریبانه سپارم جان ولی دروقت مرگ       یاد دشت کربلاوزاده ی پیغمبرم

هر زمان خواهم بنوشم  آب سرد خوشگوار      از حسین وکودکان تشنه لب یاد آورم

چون ببینم روی فرزندعزیز بیکسم            یادعاشورا وجسم غرقه خون اکبرم

گفت با آن لشکر خونخوار سبط مصطفی      از عطش جان می دهد بر روی دستم اصغرم

(کربلایی) مرگ باعزت به از ذلت بود       این بود درسی برای آنکه دارد باورم

----به نقل ازشکوفه های غم -جلد اول -صص316-317-ا-نادعلی کربلایی -انتشارات خزر-تهران---زهر سوزان -حضرت امام رضا  ----------

از شرارزهر سوزان یا علی موسی الرضا       کشته گشتی در خراسان یا علی موسی الرضا

بر حریمت امر گریه داده ای ای شاه دین        جملگی بودند گریان یا علی موسی الرضا

کرد تبعیدت چو مامون ستمکار لعین            خون دل خوردی به دوران یا علی موسی الرضا

از نماز فطر مامون منع کردی چون ترا        شد دلت زآن غصه نالان یا علی موسی الرضا

در غریبی مانده ای بی یار ای سلطان دین      زاین جفا هستم در افغان یا علی موسی الرضا

ریخت مامون زهر قتاله به کام اقدست         گشته ای زآن زهر بی جان یا علی موسی الرضا

چون گزیده مار در حجره بپیچیدی بخویش      هر زمان نالان وگریان یا علی موسی الرضا

از مدینه خودتقی آمد چواندر شهر طوس      در برت آن نورتابان یا علی موسی الرضا

سر نهادی برسر زانوی فرزندت جواد         ازشرارزهر سوزان یا علی موسی الرضا

گاه جان دادن سرت بودی به دامان پسر        ای خدیو ملک ایمان یا علی موسی الرضا

لیک معصومه نبودی خواهرت ، کاندرغمت     او کند گیسو پریشان یا علی موسی الرضا

همچنان(آهی) بگو در روز وشب با خون دل    ای پناه بیپناهان یا علی موسی الرضا

--نقل از: دیوان آهی -جلد دوم-ص 210-211 -علی آهی -انتشارات خزر -تهران ---