• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
تعداد مطالب : 1584
تعداد نظرات : 1638
زمان آخرین مطلب : 4037روز قبل
دعا و زیارت
 
به نام خدا
امام حسن عسکري(ع)
 
التواضع نعمة لا يحسد عليها
فروتني نعمتي است كه بر آن حسد نبرند .
 
تحف العقول ، ص 520
چهارشنبه 5/2/1386 - 2:22
دعا و زیارت
به نام خدا
امام حسن عسکري(ع)
پارساترين مردم كسي است كه در هنگام شبهه توقف كند ، عابدترين مردم كسي است كه واجبات را انجام دهد ، زاهدترين مردم كسي است كه حرام را ترك نمايد ، كوشنده ترين مردم كسي است كه گناهان را رها سازد .
چهارشنبه 5/2/1386 - 2:11
دعا و زیارت
به نام خدا
 
مومن نوک کوه هم که باشد احساس تنهایی نمی کند.
امام صادق/البحار
سه شنبه 4/2/1386 - 12:18
دعا و زیارت
به نام خدا
بسم الله الرحمن الرحيم أقرب الي اسم الله الأعظم من سواد العين الي بياضها
نسبت بسم الله الرحمن الرحيم به اسم اعظم خدا ، از سياهي چشم به سفيديش نزديكتر است .
تحف العقول ، ص 517
سه شنبه 4/2/1386 - 12:9
دعا و زیارت
بِسْم اللهِ الْرَّحْمنِ الْرَّحيم
مردى از اعراب به خدمت رسول اكرم صلى اللّه عليه و آله آمد و از او نصيحتى خواست ، رسول اكرم در جواب او يك جمله كوتاه فرمود و آن اينكه : لا تغضب . خشم نگير!
آن مرد به همين قناعت كرد و به قبيله خود برگشت ، تصادفا وقتى رسيد كه در اثر حادثه اى بين قبيله او و يك قبيله ديگر نزاع رخ داده بود و دو طرف صف آرايى كرده و آماده حمله به يكديگر بودند.
آن مرد روى خوى و عادت قديم سلاح به تن كرد و در صف قوم خود ايستاد. در همين حال ، گفتار رسول اكرم به يادش آمد كه نبايد خشم و غضب را در خود راه بدهد، خشم خود را فروخورد و به انديشه فرو رفت . تكانى خورد و منطقش بيدار شد، با خود فكر كرد چرا بى جهت بايد دو دسته از افراد بشر به روى يكديگر شمشير بكشند، خود را به صف دشمن نزديك كرد و حاضر شد آنچه آنها به عنوان ديه و غرامت مى خواهند از مال خود بدهد.
قبيله مقابل نيز كه چنين فتوّت و مردانگى را از او ديدند از دعاوى خود چشم پوشيدند. غائله ختم شد و آتشى كه از غليان احساسات افروخته شده بود با آب عقل و منطق خاموش گشت .
شهيد مرتضي مطهري
بيست گفتار، ص 194
سه شنبه 4/2/1386 - 12:4
فلسفه و عرفان
 
به نام خدا
خـدايـــا
 من در كلبه فقيرانه خود چيزي را دارم
 كه تو در عرش كبرياي خود نداري
 من همچون توئي دارم و تو چون خود نداري
 
سه شنبه 4/2/1386 - 10:32
شعر و قطعات ادبی
 
به نام خدا
يارب‌ از دلهاي‌ ما نور محبت‌ را نگير
اين‌ تجمع‌ اين‌ توسل‌ اين‌ ارادت‌ را نگير
هستي‌ مابستگي‌ دارد به‌ عشق‌ اهل‌ بيت‌
هرچه‌ مي‌خواهي‌ بگير اما ولايت‌ را نگير
سه شنبه 4/2/1386 - 10:20
ادبی هنری
 
به نام خدا
سنگي كه طاقت ضربه هاي تيشه را نداشته باشد هرگز تنديسي زيبا نميشود !!! فقط يك بار فرصت داري تا از وجودت تنديسي زيبا بسازي. پس از زخم تيشه خسته نشو
 
سه شنبه 4/2/1386 - 10:8
دانستنی های علمی
به نام خدا
آرام باش! توکل کن، تفکر کن و بعد آستین‌هایت را بالا بزن و ببین که خداوند زودتر از تو آستین‌هایش را بالا زده!
سه شنبه 4/2/1386 - 10:0
دعا و زیارت
به نام خدا
عبدالعظيم(ع)فرزند عبدالله بن علي، از نوادگان حضرت امام حسن مجتبي عليه السّلام است و نسبش با چهار واسطه به آن حضرت مي رسد .پدرش عبدالله نام داشت و مادرش فاطمه دختر عقبه بن قيس.
 ولادت با سعادت حضرت عبدالعظيم (ع) در سال 173 هجري قمري در شهر مقدس مدينه واقع شده است و مدت 79 سال عمر با بركت او با دوران امامت چهار امام معصوم يعني امام موسي كاظم (ع) ، امام رضا (ع) ، امام محمدتقي (ع) و امام علي النقي (ع) مقارن بوده ، محضر مبارك امام رضا ، امام محمد تقي و امام هادي را درك كرده و احاديث فراواني از آنان روايت كرده است. آستان حضرت عبدالعظيم (ع)، در طرف راست در ورودي،‌تابلوي كوچكي مزين به كلام فاخر امام علي النقي الهادي خطاب به سيدالكريم بدين مضمون جلب توجه مي نمايد. «انت ولينا خيرا: توبه درستي از بهترين دوستان ما هستي». حضرت عبدالعظيم (ع) گذشته از قرابتي كه با حضرت جواد و حضرت هادي (ع) داشت، همواره اوقاتش را صرف خدمت آنان و استفاده از علم و معرفت آن دو بزرگوار مي كرد و در مسافرتهايي كه به بغداد و سامره مي فرمود، ملتزم خدمت و محرم اسرار آنان بود.
حدود سال 250 هجري مقارن خلافت «المعتزبالله» پسر متوكل عباسي، سيدالكريم، محدث العظيم، ابوالقاسم عبدالعظيم الحسني (ع) حسب امر مبارك امام علي النقي الهادي (ع) خانوادة خود را در مدينة طيبه گذارده و براي تبليغ احكام قرآن مبين و ترويج آيين حضرت خاتم المرسلين مامور ري گرديد. حضرت عبدالعظيم (ع) به صورت يك مسافر ناشناس ، وارد ري شد و در محلت ساربانان در كوي سكه الموالي به منزل يكي از شيعيان رفت، مدتي به همين صورت گذشت . در ابتدا تعداد كمي از شيعيان او را مي شناختند و ازحضورش در ري خبر داشتند اما پس از مدتي، افراد بيشتري حضرت عبدالعظيم (ع) را شناختند و خانه اش محلِ رفت و آمد شيعيان شد، نزد او مي آمدند و از علوم و رواياتش بهره مي گرفتند و عطر خاندان عصمت (ع) را از او مي بوئيدند و او را يادگاري از امامان خويش مي دانستند و پروانه وار گردِ شمعِ وجودش طواف مي كردند .
يکشنبه 2/2/1386 - 18:46
مورد توجه ترین های هفته اخیر
فعالترین ها در ماه گذشته
(0)فعالان 24 ساعت گذشته