عشق خداوند به بندگانش بر طبق آيات قرآن
“بگو اگر خدا را دوست داريد از من پيروى كنيد تا خدا دوستتان بدارد و گناهان شما را بر شما ببخشايد و خداوند آمرزنده مهربان است”
اهل بيت عليهم السلام و اسباب نزول
اهـل بـيت(ع) از جمله محورهاى عمده و نظرگاههاى بارزند در احاديت اسباب نزول و جـايـگـاه ايـشـان به عنوان مهمترين محورهاى مطرر در اسباب نزول, شايان نگاه و تامل و تعمقى ويژه است.
منشأ قول به تحريف
در ميان اهل سنت گروهى صرفا به جمع حديث مىپرداختند و كمتر به جنبه
محتوا اهميت مىدادند، يعنى آن چه در نظر اين گروه اهميت داشت جمع آورى
گفتار سابقين بود.
تناسب معنایی آیات قرآن
يكي ديگر از ويژگي هاي قرآن، وجود تناسب معنوي ميان آيات هر سوره است، گرچه يك جا نازل نگشته و به صورت پراكنده با فاصله هاي زياد يا كم نازل شده باشند.
عدد ۱۹ در قرآن كريم
يكى از معجزات رياضى قرآن كريم، شيوه اى است كه در آن رقم ۱۹ با شيوه عدد شناسى در آيات به رمز درآورده شده است. اين رقم در آيه ۳۰ سوره مدثر مورد تاكيد قرار گرفته است: «بر آن آتش نوزده تن موكلند.»
چگونه وحي بر پيامبر صلي الله عليه وآله نازل مي شود؟
كيفيت نزول وحي بر پيامبر اسلام (صلي الله عليه و آله) را ميتوانيم از زبان آن حضرت بشنويم و اين بيان رسول خدا (صلي الله عليه و آله) در طي حديثي آمده است كه در طرق روايات شيعه و اهل سنت ديده ميشود.
خط قرمزهاي مردم سالاري در قرآن
قرآن اكثريت را ملاك بر حقانيت بر نميشمارد. چنان كه «اقليت» نيز دليلي بر حقانيت نيست. از اين رو از نظر قرآن مردم سالاري ديني در صورتي درست است و ميتواند منشأ قدرت و مشروعيت شمرده شود كه از خصوصيات و صفات ديگري نيز برخوردار باشد.
شفاعت ازمنظر قرآن کريم و اهل بيت (عليهم السلام)
يكي از واژههايي كه زبانزد عام و خاص است، بلكه سر زبان غالب مردم جهان از ملتهاي مختلف و مذاهب و اديان گوناگون با نحوههاي مختلف و گوناگوني است، واژهي شفاعت و شفيع و شافع است.
پاسخ به يك پرسش قرآني
آيا خدا در ردز رستاخيز قابل رؤيت است
فلاسفه اسلامي و دانشمندان اماميه و گروه معتزله با دلايل روشن ثابت كردهاند كه وجود خدا بالاتر از آن است كه در افق رؤيت انسان قرار گيرد مع الوصف - ظاهر آيه بيست و سوم از سوره قيامت حاكي است كه بندگان صالح خداوند، در روز رستاخيز او را ميبينند چنانكه ميفرمايد:
إلي رَبِّها ناظِرَةٌ به سوي پروردگار خويش نگران.
معيارهاى سخن پاكيزه در قرآن
بيان و زبان يكى از نعمت هاى بزرگ خداوندى است كه در آيات بسيارى به اشكال گوناگون به اين نعمت اشاره شده است.