تبیان، دستیار زندگی

راهت را ادامه خواهم داد و به آناني که مي دانم زماني ديگر تو را و راهت را و يارانت را نخواهند شناخت، خواهم گفت پرستوهايي بودند که نه زيستنشان چونان شما بود و نه رفتنشان. تويي که براي آزادي ايرانمان، براي آسايش آناني که بعد ها سر آسوده بر زمين مي گذارند.از جان مايه گذاشتي. و نمي دانند اين آرامش را چه کسي برايشان به ارمغان آورده است. نمي دانند اين سرمايه را مديون کيستند، چون تو بدون هيچ منتي، بي نام و با نشان فدايي شدي. راهت را ادامه خواهم داد...