تبیان، دستیار زندگی

پاسخ : در اين زمينه از نماز وروزه كمك بگيريد .انواع نماز حاجت به ويژه نماز جعفر طيار در مفاتيح الجنان مذكور است . در هر صورت دعاي خالصانه و مصرانه ؛ به ويژه درنيمه هاي شب و پس از نمازها، در مظان اجابت است . ;

پاسخ : قضاوت درباره عايشه ، از مسايلي است كه شيعه و اهل سنت در آن اختلاف نظردارند .بنابراين به نظر مي رسد قرآن كريم ( كه مورد اتفاق فريقين است ) واحاديث قطعي و متواتر ( كه حجيت آنها قابل انكار نيست ) بهترين راه براي بررسي چنين مساله اي باشد .براي رسيدن به نتيجه مطلوب ، بايد به سه سوال پاسخ دهيم : 1- آيا تنها همسر پيامبر بودن ، مي تواند دليل شرافت وفضيلت يك زن باشد، يا اين كه ممكن است زني همسر پيامبر باشد و در عين حال معصيت كار باشد؟! 2- آيا در بين زنان پيامبر اكرم ( ص ) ، زن معصيت كار بوده است ، يا اين كه همه زنان پيامبر ( ص ) شايسته ونيكوكار بوده اند؟ 3- به فرض اين كه بعضي از زنان پيامبر ( ص ) مذموم بوده باشند، آيا عايشه از آن دسته بوده است يا نه ؟ الف ) قرآن كريم مي فرمايد : ( ( يانسا النبي لستن كاحد من النسا ان اتقين الله ؛ اي زنان پيامبر! شما مانند سايرزنان نيستيد ( يعني برتريد ) اگر تقواي الهي پيشه كنيد ) ) ، ( احزاب ، آيه 33 ) ونيز مي فرمايد : ( ( يا نسا النبي من يات منكن بفاحشه مبينه يضاعف لها العذاب ضعفين و كان ذلك علي الله يسيرا" و من يقنت منكن لله و رسوله نوتهااجرها مرتين و اعتدنا لها رزقا" كريما"؛ اي زنان پيامبر! هر كدام از شما كارزشتي مرتكب شود، عذاب او دو برابر خواهد بود و آن بر خدا آسان است وهر كدام از شما اطاعت خدا و رسولش را به جا آورد، دو برابر اجرش مي دهيم و روزي كريمانه اي برايش مهيا مي كنيم ) ) ، ( احزاب ، آيه 31 ). خداوند سبحان در اين دو آيه شريفه ، آشكارا بيان مي دارد كه ملاك شرافت وفضيلت در زنان پيامبر ( ص ) ، تقواي الهي است نه همسري آن حضرت ؛ گرچه بيان مي دارد كه اين موقعيت ( همسري پيامبر ) موقعيت خطيري است كه اگر حسن استفاده از اين موقعيت شود، سود دو چندان در پي دارد و اگر سواستفاده شود به همان ميزان ، زيان دو برابر به همراه دارد .تاييد اين مطلب كه صرف همسري پيامبر ( ص ) نمي تواند ملاك شرافت و فضيلت باشد، اين است كه در ميان زنان پيامبران گذشته نيز، زناني بوده اند كه دچار خشم وغضب الهي شده اند : در آيه 10 سوره ( ( تحريم ) ) خداوند متعال ، همسران نوحو لوط را به شدت مذمت نموده و مي فرمايد : ( ( اين دو زن همسر دو تن ازبندگان صالح من بودند و به همسرشان ( نوح و لوط ( ( ع ) ) ) خيانت كردند، وهمسر پيامبر بودنشان نتوانست آن دو را از عذاب قهر الهي حفظ كند و به آن دو گفته شد، همراه اهل آتش داخل آتش شويد ) ) . نتيجه اين كه امكان دارد كه زني همسر پيامبر باشد؛ ولي معصيت كار بوده و اهل آتش باشد .ب ) اماسوال دوم اين بود كه آيا در ميان زنان پيامبر گرامي اسلام ( ص ) نيز زن ناشايسته و مذموم بوده است يا نه ؟ در قرآن كريم - و به تبع در احاديث معتبر- از دو تن از زنان پيامبر ( ص ) مذمت شده است : در آيه 3 تا 5 سوره ( ( تحريم ) ) حال دو تن از همسران پيامبر ( ص ) بيان شده است . خلاصه اين كه آن دو زن سر پيامبر ( ص ) را افشا مي كردند و خداوند متعال پيامبر ( ص ) را از گناه آن دوزن آگاه ساخت و نسبت به آنان فرمود : ( ( اگر شما دو زن توبه كنيد بسيار به جاست چرا كه دل هاي شما از حق برگشته است و اگر در مخالفت پيامبر ( ص ) همديگر را ياري كنيد، پس بدانيد كه خداوند ياور و نگهبان اواست و جبرييل و مومنان صالح و فرشتگان همه پشتيبان او هستند واميداست كه اگر پيامبر ( ص ) شما را طلاق دهد، خداوند به عوض شما، زنان بهتري به پيامبر ( ص ) بدهد كه مسلمان و مومن و مطيع باشند ) ) . حاصل اين آيات شريفه اين است كه يقينا" بعضي از زنان پيامبر ( ص ) ، معصيت كار بوده و گاه به پيامبر ( ص ) ضربه مي زدند .مخفي نماند كه بيشتر مفسران شيعه واهل سنت اين آيات را مربوط به عايشه ( دختر ابوبكر ) و حفصه ( دختر عمر ) مي دانند .كه هر دو همسر پيامبر ( ص ) بوده اند .ج ) با نگاهي كوتاه به زندگي عايشه در دو برهه از تاريخ ( يكي زمان حيات پيامبر ( ص ) و ديگري پس ازپيامبر ( ص ) ، يعني در دوران خلفا ) مي توان فهميد كه آيا عايشه جوهره ايمان و تقوا را داشته است تا در رديف زنان شايسته پيامبر ( ص ) باشد و يا اين كه چنين نبوده است . اما در دوران خلفا عايشه فرمان هاي پيامبر ( ص ) را زير پانهاده و در اين برهه از زندگيش نقاط تاريكي ازخود بر جاي گذاشته است . ازمهم ترين آنها - كه از مسلمات تاريخ است - لشكر كشي عايشه و جنگ با اميرالمومنين ( ع ) است ؛ آن هم در زماني كه آن حضرت رسما" خليفه رسول خدا ( ص ) بود؛ يعني ، مسلمين پس از عثمان با آن حضرت بيعت كرده بودند؛ در حالي كه پيامبر ( ص ) به عايشه از اين واقعه خبر داده بود و او را ازچنين گناه نابخشودني نهي كرده بود .حتي برادر عايشه ، محمد بن ابي بكرشخصا" عايشه را از جنگ برحذر داشت و حديث پيامبر ( ص ) را به اويادآوري نمود كه حضرت رسول ( ص ) خبر داده بود يكي از زنان من به جنگ با برادرم علي ( ع ) خواهد رفت و .... با اين همه به خاطر كينه توزي باحضرت علي ( ع ) به جنگ با ايشان برخاست و هزاران نفر را به كشتن داد .وبا آن كه امام علي ( ع ) پس از پايان جنگ به احترام نسبتش با پيامبر ( ص ) باعايشه بسيار كريمانه رفتار كرد، ولي عايشه مجددا" كينه توزي خود را ابرازنمود و در مقابل امام حسين ( ع ) ايستاد و مانع دفن امام حسن ( ع ) در كنار قبررسول الله ( ص ) شد و سبب گرديد تا جنازه آن حضرت تيرباران شود .آياچنين اعمالي مي تواند از كمال ايمان و تقوا ناشي شده باشد؟!! اما در زمان حيات پيامبر اكرم ( ص ) با شواهد بسياري در تاريخ و احاديث معتبر دركتاب هاي شيعه و اهل سنت وجود دارد كه عايشه بعضا" موجبات اذيت حضرت رسول ( ص ) را فراهم مي كرده و بر اين كه پيامبر ( ص ) محبت زيادي به حضرت زهرا ( س ) ، سرور زنان عالميان داشته و از فضيلت او بسيارمي گفته و او را مي بوسيده است ، حسادت مي ورزيد .هم چنين از حضرت خديجه - كه به اتفاق شيعه و اهل سنت يكي از چهار زن برگزيده عالم است -به زشتي ياد مي كرده است و .... گفتني است مسايلي از اين قبيل - كه برآگاهان به تاريخ اسلام پوشيده نيست - در زندگي عايشه وجود دارد كه هيچ كدام با معيار تقوا و ايمان خالص سازگاري ندارد و همان طوري كه قبلا" ذكرشد آيه 3 و 4 سوره تحريم اشاره به اين مسايل ناپسند دارد .موفق باشيد;

پاسخ : - براي امام زمان ( عج ) دو غيبت است : 1- غيبت كوتاه ( غيبت صغري ) ؛ كه آغاز آن از فوت حضرت عسكري ( ع ) تا حدودهفتاد و چهار سال بعد از آن بوده است . در اين مدت امام زمان ( عج ) به وسيله نواب خاص خودشان ، با شيعيان در ارتباط بوده اند .نواب خاص امام سوالات و مشكلات مردم را مستقيما" با خود حضرت مطرح مي كردند وجواب آن را مي گرفتند؛ به عبارتي واسطه ميان مردم و امام ( ع ) بودند .2-غيبت بلند مدت ( غيبت كبري ) ؛ از آن زمان به بعد كه حدود هزار و صدسال تا الان مي گذرد، زمان غيبت طولاني حضرت آغاز شده است . در اين مدت حضرت نايب خاصي براي خود تعيين نكرده اند و به آخرين نايب خود فرمودند : بعد از فوت خودت به كسي وصيت به نيابت نكن و اگر كسي بعد از اين ادعاي نيابت خاصه و ارتباط با من را داشته باشد، دروغ گو است. امام زمان ( عج ) در زمان غيبت طولاني خود، مردم را در مسايل و مشكلات ديني به نواب عام خود رجوع داده اند كه مسايل دين خود را از آنان فرابگيرند و آنها را حجت از طرف خود بر مردم معرفي كرده اند .اين نواب عام علما و مجتهدان شيعه هستند ;

پاسخ : عبارت هاي ( ( اناقتيل العبره ) ) و ( ( السلام علي قتيل العبرات ) ) راجع به امام حسين ( ع ) است و درجاهاي مختلفي ذكر گشته كه از آن جمله مي توان به زيارت اربعين امام حسين ( ع ) اشاره كرد .مرحوم مجلسي در معناي اين جمله مي فرمايد : منظور اين است كه ( ( هيچ مومني به ياد من نمي افتد مگر اين كه گريه مي كند يابغض گلوي وي را مي گيرد ) ) ، ( بحارالانوار، ج 110، ص 356 ) . موفق باشيد;

پاسخ : قيام به هنگام شنيدن نام مبارك ( ( قايم عج ) ) واجب نيست . بلكه سنت حسنه اي است كه شيعه از روش عملي ايمه اطهار ( ع ) اخذ نموده است . زيرا در حالات برخي از امامان ( ع ) از جمله حضرت امام رضا ( ع ) آمده است كه با شنيدن اين نام بر مي خواستند .;

پاسخ : در رابطه با زيارت حضرت سيدالشهدا ( ع ) بويژه ( ( در روز عاشورا روايات متعددي وجود دارد و فضيلت زيادي در اين رابطه نقل گرديده است . ليكن آنچه در خصوص زيارت عاشوراي معروف وجود دارد خبر صفوان از امام صادق ( ع ) است كه در مفاتيح الجنان پس از دعاي علقمه نقل گرديده است . در احوالات سيد رشتي نيز آمده است كه هنگام تشرف به خدمت حضرت ولي عصر ارواحنا فداه ايشان به سه چيز تاكيد فرموده و هر يك را سه مرتبه گوشزد نمودند : ( 1 ) نماز شب ( 2 ) زيارت جامعه ( 3 ) زيارت عاشورا .فوايد مداومت بر زيارت عاشورا دو قسم است : الف ) فوايد اخروي و آن پاداشهاي بسياري است كه در روايات نقل گرديده . ب ) فوايد دنيوي كه بيشتر جنبه تربيتي و انگيزاننده حس حقيقت جويي شهادت طلبي دشمن ستيزي و ستم سوزي است . ;

پاسخ : براي تمرين صوت مي توانيد از نوارهاي آموزش صوت عبدالباسط ( تحقيق ) و نوارهاي آموزش قواعد صوت استاد خاكي استفاده كنيد .;

پاسخ : الف ) منظور آن است كه كسب روزي صرفا" نتيجه تلاش هاي آدمي نيست ، بلكه از يك طرف عوامل متعددي در جهان هستي مشغولند تا نعمت ها را به شخصي برسانند و از طرف ديگر در كسب برخي از روزي ها، فعاليت آدمي نيز نقش اساسي دارد و بدون آن هرگز نمي تواند آن نعمت ها را دريافت كند .;

پاسخ : الف ) مقصود از روايت ياد شده آن است كه بدون ( ( ثقلين ) ) فهم قرآن و عمل دقيق بر طبق آن ممكن نيست . بنابراين بايد از ( ( ثقلين ) ) جدا نشدو اين انفكاك ناپذيري به معناي جدايي ناپذيري فيزيكي نيست ؛ بلكه جداناپذيري هدايتي و معرفتي است ؛ يعني ، معارف و هدايت هاي قرآن ، ازطريق اهل بيت ( ع ) قابل استفاده است . بنابراين هر چند هر كس براي راه يابي به معارف قرآن از مسير معارف و آثار اهل بيت ( ع ) حركت كند، از آن سرچشمه حظ وافر خواهد برد؛ ولي در غير اين صورت بهره اندكي ازحقيقت نصيبش خواهد شد .بنابراين با شهادت و رحلت اهل بيت ( ع ) نيزبين آنان و قرآن جدايي نمي افتد .ب ) نكته ديگر اين كه در زمان غيبت نيز امام معصوم ( ع ) حضور دارد و به اصلاح امور امت و ارايه هدايت هاي لازم درموارد مقتضي مي پردازد و غيبت امام عصر ( عج ) به معناي جدايي عترت ازقرآن نيست . ;

پاسخ : عزاداري براي حضرت سيدالشهدا ( ع ) از افضل قربات است و روايات زيادي درباره آن رسيده است ، اما كيفيت آن ( مانند سينه و زنجيرزدن و ... ) امري عرفي است . براي آگاهي در اين باره به كتاب ( ( موسوعه الامام الحسين ( ع ) ، مراجعه فرماييد .;