تبیان، دستیار زندگی

پاسخ : ايـن تـعـلـيـم مـربـوط بـه فـلـسـفـه و اسرار و كيفيات و خواص مختلف موجودات عالم هستى اسـت هـمـچنين استعداد نامگذارى اشياء كه بتواند در مورد احتياج با ذكر نام آنها رابخواند تا لازم نباشد عين آن چيز را نشان دهد .

پاسخ : اولا : چـون حـضـرت بـه طـور مـطلق قول داده بودند كه در آن مكان منتظر آن مرد مى مانندتا بـرگـردد نـخـواسته اند خلف وعده كرده يا دروغ گفته باشند كه هر دو عمل از نظرعقل عادى مذموم است . خصوصا اگر از ناحيه كسى باشد كه الگو و پيامبر است ورفتارش سرمشق ديگران قرار مى گيرد . ثـانيا : بنابر اينكه اخلاق و تربيت را مبتنى بر يگانگى خدا دانسته , و همه چيزهارا از او بدانيم ديگر عقل راهى براى حكم در اين زمينه نخواهد داشت . بـه ايـن مـعـنـا كـه انـبـيـاء از خـالصترين توحيد برخوردار بوده اند و ملاك عمل خود را رضايت اومى دانسته , و سود و زيان خويش را به دست او مى دانسته اند . بر اساس اين نظر هيچ شگفتى ندارد كه پيامبرى براى وفاى به عهد خويش كه مرضى خداوند است يك سال ياچند سال منتظر او بماند .

پاسخ : فـداء در حـقـيـقـت يـك نوع غرامت جنگى است زيرا در هر جنگى مقدار زيادى ازسرمايه هاى اقـتـصـادى و نـيروى انسانى از ميان مى رود گروهى كه به حق مى جنگند حق دارند پس از پايان جنگ جبران خسارات خود را از دشمن بخواهند يكى از طرق گرفتن خسارت مساله فداء است . الـبـتـه گـرفـتن فداء جنبه الزامى ندارد و حكومت اسلامى مى تواند در صورتى كه صلاح ببيند , اسيران جنگى را مبادله كند و يا بدون گرفتن هيچ گونه امتيازى آزاد سازد .

پاسخ : اشاعره كلام را معنائى ذهنيه مى دانستند كه كلام لفظى بر آن دلالت دارد و اين معانى همان علوم خداوند سبحان هستند كه قائم به ذات او هستند و قديم . اما كلام لفظى ,صوت ها و آهنگ هايى هستند حادث و زائد بر ذات . معتزله معتقد بودند كلام خداوند سبحان حادث است . آنـهـا كـلام را الـفـاظى مـى دانـستندكه بر معانى دلالت كامل دارند و اين دلالت از طريق وضع واژگـان بـه ازاى مـعـانى است .آنچه را اشاعره كلام نفسى مى شمردند همان صورت هاى علمى مى دانستند نه كلام . البته مى توان گفت كه علم خداوند علم حضورى است نه علم حصولى . و تـقسيمات اشاعره و معتزله از اساس مربوط به علم حصولى است كه مربوط به مفاهيم و صورت هاى ذهنى مى شود .

پاسخ : سيصد و نه سال در قرآن گفته اهل كتاب است و پس از آن خدا مى فرمايد قل اللّه اعلم بما لبثوا گـويا بعض نصارى كه درست آگاه نبود 309 سال گفته بود خداوندنقل قول او كرده پس از آن فـرمود بگو خداوند داناتر است بمدت درنگ آنها -چنانكه از عده آنها هم آگاه نبودند كه سه يا پـنـج يـا هـفت كس بودند , و از اينجامعلوم مى شود عالم مسيحى در عربستان نبود و همه جاهل بودند .

پاسخ : اولا مساله عمر دراز مدت يك مساله غير علمى نيست چه اينكه طول عمر هيچ موجودزنده اى - از نظر علمى - ميزان ثابت و معينى ندارد كه با فرا رسيدن آن مرگ حتمى باشد . ثـانـيا خوابهايى در جهان طبيعت وجود دارد كه مصرف غذاى بدن در آنها بسيارناچيز است مانند زمـسـتـان خوابى ثالثا از آيات قرآن درباره سرگذشت آنها برمى آيدكه طرز خواب آنها با خوابهاى معمولى فرق بسيار داشته است بلكه خوابى شبيه حالت مرده - با چشم گشوده - داشته اند بعلاوه قـرآن مـى گـويد : نور آفتاب به درون غارآنها نمى تابيد از سوى ديگر مى گويد : ما آنها را بسوى راسـت و چـپ بـرمـى گـردانيديم و اين نشان مى دهد كه آنها در حال يكنواختى كامل نبوده اند وعوامل مرموزى كه هنوز براى ما ناشناخته مانده است آنها را به سمت راست و چپ مى گردانده تا به ارگانيزم بدن آنها صدمه اى وارد نشود .

پاسخ : اسلام به پيروان مذاهب ديگر همانند مسلمانها آزادى مى دهد و اگر ماليات مختصرى به نام جزيه از آنان دريافت مى شد به خاطر تامين امنيت و هزينه نيروهاى حافظ امنيت بود زيرا كه جان و مال و ناموس آنها در برابر پناه اسلام محفوظ بود و حتى مراسم عبادى خويش را آزادانه انجام مى دادند در تواريخ نقل شده : جمعى از مسيحيان كه براى گزارشها و تحقيقاتى خدمت پيامبر (ص ) رسيده بودند مراسم نيايش مذهبى خود راآزادانه در مسجد پيامبر در مدينه انجام دادند .

پاسخ : ايـن گونه منافع اجتماعى هيچ گاه با زيانهاى ناشى از آن قابل مقايسه نيست يعنى اگر روى يك بـيمارى اثر مثبت داشته باشد , ممكن است سرچشمه بيماريهاى خطرناكترى گردد و اين كه در پاره اى از روايات وارد شده كه خداوند در مشروبات الكلى شفانيافريده است , شايد اشاره به همين حقيقت باشد .

پاسخ : تـعـبـيـر بـه لقاءاللّه كه در قرآن كرارا آمده به معنى حضور در صحنه قيامت مى باشدبديهى است مـنـظـور از لقاء و ملاقات خداوند ملاقات حسى مانند ملاقات افراد بشر بايكديگر نيست چه اينكه خداوند نه جسم است و نه رنگ و مكان دارد كه با چشم ظاهرديده شود , بلكه منظور مشاهده آثار قدرت او در صحنه قيامت و پاداشها و كيفرهاو نعمتها و عذابهاى اوست .

پاسخ : وجـه در لغت به معنى صورت است و گاهى به معنى ذات به كار برده مى شود و در موردخداوند به معنى ذات پاك پروردگار است بديهى است كه خدا نه جسم است و نه صورت دارد .