صاحب خُلق عظیم و مظهر جود عمیم/ آیت رحمت که شأن او رئوفست و رحیم
رحمةً للعالمین خواندش خداوند کریم/ خَلق و خُلق و قول و هدی و سمت او حمید
----------------------------------------------------------
مربع نعتیهای در مدح رسولالله صلیالله علیه و سلم
1. دوش چون از بینوایی همنوای دل شدم/ عهد ماضی یاد کرده سوی مستقبل شدم
2. از سفر وامانده آخر طالب منزل شدم/ کز تگاپو سوبهسو شام غریبان در رسید
3. دشت و گلگشت و بهارستان و خارستان به هم/ فکر و همّ، همدم نفس، اندر قفس، زاد رهم
4. پیش و پس بانگ جرس از کاروان در هر قدم/ دیده عبرت گشودم مخلصی نامد پدید
5. تا سروش غیب از الطاف قدسم یاد کرد/ رحمت حق همچو من درمانده را امداد کرد
6. مأمن خیرالوری بهر نجات ارشاد کرد/ مقصد هر طالب حق آن مراد هر مرید
7. قبله ارض و سما، مرآت نور کبریا/ سید و صدرِ عُلی، شمسِ ضُحی، بدرِ دُجی
8. شافع روز جزا وانگه خطیب انبیا/ صاحب حوض و لوا، ظلّ خدا روز عتید
9. صاحب خُلق عظیم و مظهر جود عمیم/ آیت رحمت که شأن او رئوفست و رحیم
10. رحمةً للعالمین خواندش خداوند کریم/ خَلق و خُلق و قول و هدی و سمت او حمید
11. دست او بیضا، ضیاء، اجودتر از باد صبا/ حبّذا وقت عطاء، ابر سخا، آب بقا
12. وقف، امر عالمی بر ضحک آن رحمت لقا/ عام اشهب از جمال طلعتش عید سعید
13. داغ مهر او چراغ سینه اهل کمال/ شور عشقش در سر عمار و سلمان و بلال
14. ثبت بر ایمای وی نعمان و مالک بیخیال/ واله آثار وی معروف، شبلی، بایزید
15. از حدیث وی سمر در حیطه اهل اثر/ مسلم و مثل بخاری وقف بر وصل سیر
16. سنت بیضای وی نور دل هر با بصر/ اتقیا را اسوه اقدام وی تقلید جید
17. سید عالم، رسول و عبد ربالعالمین/ آن زمان بوده نبی کآدم بد اندر ماء و طین
18. صادق و مصدوق وحی غیب و مأمون و امین/ در هر آن چیزی که آوردست از وعد و وعید
19. منبر او سدره و معراج او سبع قباب/ در مقام قرب حق بر مقدم او فتح باب
20. کاندر آنجا نور حق بود و نبد دیگر حجاب/ دید و بشنید آنچه جز وی کس نه بشنید و ندید
21. مدح حالش رفع ذکر و شرح وصفش شرح صدر/ او امام انبیا، صاحب شفاعت روز حشر
22. همگنان زیر لوایش یوم عرض و نیست فخر/ سید مخلوق و عبد خاص خلّاق مجید
23. أَخیر و خیرالوری، خیرالرسل، خیرالعباد/ قدوه اهل هدایت، اسوه اهل رشاد
24. نغمهای از همت او خلق را زاد معاد/ عالم از رشحات انفاس کریمش مستفید
25. انتخاب دفتر تکوین عالم، ذات او/ برتر از آیات جمله انبیا، آیات او
26. مشرقِ صبحِ وجودِ ماسوا، مشکات او / مستنیر از طلعت او هر قریب و هر بعید
27. دین او دین خدا، تلقین او اصل هدی/ نطق او وحی سما، حقا نجوم اهتدا
28. صاحب اسرار او، ناموس اکبر بر ملا/ علم او از اولین و آخرین اندر مزید
29. مولدش امالقری، ملکش به شام آمد قریب/ خاک راه طیبه از آثار وی بهتر ز طیب
30. شرق و غرب از نشر دین مستطابش مستطیب/ اُمتش خیرالاُمم، بر اُمتان بوده شهید
31. خاص کردش حق به اعجاز کتاب مستطاب/ حجت و فرقان و معجز، محکم و فصل خطاب
32. نجمْ نجمش در براعت هست برتر از آفتاب/ حرف حرف او شفا هست و هدی بهر رشید
33. الغرض از جمله عالم مصطفی و مجتبی/ خاتم دور نبوت تا قیامت بیمرا
34. افضل و اکمل ز جمله انبیا نزد خدا/ نعت اوصاف کمال او فزونتر از عدید
35. تا صبا گلگشت گیهان کرده میباشد مدام/ بوی گل بر دوش وی گردد به عالم صبح و شام
36. باد بر وی از خدای وی درود و هم سلام/ نیز بر اصحاب و آل و جمله اخیار عبید
37. وز جناب وی رضا بر احقران مستهام/ خاصه آن احقر که افقر هست از جمله انام
38. مستغیثست الغیاث، ای سرور عالی مقام/ در صله از بارگاهت در نشید این قصید