با شروع فصل پاییز شاهد کوتاه تر شدن روزها و طولانی تر شدن شب ها هستیم و کم کم باید منتظر هوای سرد و ابری شدن هوا باشیم . اینها به خودی خود برخی افراد را کسل و بی حوصله می کنند در واقع «افسردگی پاییز و زمستان» گریبان بسیاری از افراد بخصوص خانم ها را گرفته است به همین بهانه با یک روانشناس بالینی در رابطه با افسرگی های پاییزی ، درمان و پیشگیری از آن به گفت و گو نشسته ایم.

دکتر حسین ابراهیمی مقدم روانشناس بالینی در گفت و گو با جام جم آنلاین بیان کرد : افسردگی های فصلی نوعی اختلال ، تحت عنوان SAD یا اختلالات فصلی است که به نظر می رسد در برخی از فواصل بخصوص در پاییز و زمستان بیشتر حالت غم زدگی و افسردگی و خلق پایین ، افراد را درگیر می کند و در برخی از فصل ها مانند بهار و تابستان برعکس، افراد خلق و خوی بهتر و بالاتری دارند و حالات نسبتا نرمالی را پیدا می کنند .

در واقع مسئله ای که می تواند در این موضوع تاثیر گذار باشد چرخه طبیعی وجود انسان است و چون تحت تاثیرعوامل طبیعی مانند نور خورشید و دمای هوا قرار می گیرد این چرخه زیستی نیز تحت تاثیر قرار می گیرد .

وی در ادامه افزود : مهمترین عامل افسردگی پاییزی کاهش نور است، این نوع از افسردگی در زنان نسبت به مردان شیوع بیشتری دارد به طور کل زنان نسبت به مردان بیشتر دچار انواع افسردگی ها می شوند . از طرف دیگر افسردگی در فصل پاییز و زمستان مربوط به ترشح هورمون ملاتونین از غده پینه آل در مغز است .

در پاییز و زمستان که طول روز کوتاه و طول شب بلند می‌شود، میزان ترشح این هورمون در بدن بیشتر می‌شود و در فرد ایجاد علائم افسردگی می‌کند. میزان این افسردگی در کشورهای سردسیر با زمستان‌های طولانی معمولا بیشتر است و حتی آمار خودکشی را در این فصل‌ها بالا می‌برد.

ابراهیمی مقدم متذکر شد : افسردگی فصلی به خودی خود خطرناک نیست اما اگر ادامه پیدا کند یا در مواجه به مشکلات جدی زندگی عمیق‌تر شود، می‌تواند افراد را مبتلا به افسردگی کند که درمان آن سخت‌تر است.

یکی از درمان‌های اساسی که برای این اختلال پیشنهاد می‌شود «نوردرمانی» است که باعث می‌شود از ترشح زیاد ملاتونین در بدن جلوگیری کند یعنی فرد در معرض یک منبع نوری قرار می گیرد و همان طور که کاراهای روزانه خود را انجام می دهد این منبع نوری به وی میتابد که باعث می شود کمبود نور و مواردی از این قبیل تامین شود .

نور از مردمک چشم وارد می شود و آن جا روی غده ای که در پشت پلاسمای بینایی قرار دارد اثر می گذارد و به نوبه خود روی غدد دیگر مانند هیپوفیز در ارتباط است و باعث ترشح و فعال شدن غدد دیگر می شود .

تغذیه به خودی خود در افسردگی پاییزی و به کل افسردگی نقش بسزایی دارد اما به عنوان درمان اصلی محسوب نمی شود در واقع نقش مکملی را ایفا می کند ،‌حتی با بهبود شرایط تغذیه می‌توانید از بروز این اختلال می توانید پیشگیری کنید.به افراد توصیه می شود غذا های گرم و شادی بخش مانند زعفران ، خرما و عسل که تاثیرات مثبت بسزایی دارد بیشتر استفاده کنند و غذاهای سرد مانند لبنیات را که موجب کسلی می شود در این فصل تا حدی کاهش دهند.

این روانشناس بالینی اظهار کرد : همچنین کمبود آهن، امگا ۳ و اسیدفولیک تاثیر مستقیمی با بروز علائم افسردگی دارد.‏ ویتامین گروه ‏B‏ که در گوشت قرمز، جگر، تخم مرغ، غلات، دانه‌های خوراکی و ماهی هستند، تاثیر بسزایی دارند و توصیه می شود در رژیم غذایی افراد قرار بگیرد . مصرف قهوه و شکر را در تا حد ممکن کاهش دهید چرا که این 2 تاثیر ویتامین گروه ‏B‏ در بدن کم کرده و علائم افسردگی را بیشتر می‌کند. خوراکی‌های حاوی ویتامین ‏C‏ مثل پرتقال و کیوی را هم فراموش نکنید.

وی در پایان اشاره کرد : بررسی ها نشان داده است که «تلقین» در افراد ممکن است حال را بد و یا حال بد فرد را بدتر کند به همین خاطر تصمیمات و افکار مثبت می تواند به نوبه خود تاثیر گذار باشد همچنین شناخت درست ، استفاده از کارهای مفید و مثبت ،احساس مفید بودن و رابطه اجتماعی سالم و مثبت داشتن بسیار به این افراد در بهبودی کمک می کند .

کم خوابی، بد خوابیدن، تغییر الگوی تغذیه و اشتها، استرس و اضطراب شدید، کاهش میل جنسی و فعالیت های جنسی ، دنبال کردن اخبار منفی بخصوص خودکشی ، از دست رفتن علاقه فرد نسبت به چیزهایی که قبلا از آنها لذت می برده، افکار پوچ، احساس گناه و سرزنش خود، مقصر دانستن خود در همه موارد، بی تفاوتی به مسائل زندگی، بدبینی و نگرانی بیش از اندازه از جمله دیگر علائم افسردگی پاییزی است.

نکته مهم که تمام متخصصان به افراد توصیه می کنند و از اهمیت زیادی در این رابطه برخوردار است عدم استفاده خودسرانه از قرص های ضد افسردگی است چرا که هر دارویی عوارض جانبی خود را دارد و مصرف خودسرانه آن عوارض جبران ناپذیری را به دنبال دارد. وابستگی و اضافه وزن 2 عامل شایع در استفاده خودسرانه از این قرص ها است .

بیتا نوروزی - خبرنگار جام جم آنلاین 

کفش در سلامتی افراد تاثیر بسیار زیادی دارد. برخی بیماری‌ها مانند انواع کمردردها و زانودردها و بسیاری بیماری‌های مزمن از این دست ناشی از پوشیدن کفش نامناسب می‌باشد.

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از سلامت نیوز ، پاشنه‌ها هر روز بلندتر و بلندتر می‌شوند. پاشنه‌ی بلند کفش موجب بیماری‌های مختلف از پیچ خوردن پا گرفته تا دردهای مزمن دیگر می‌شود.

چه این پاشنه‌ها خیلی بلند باشند، چه بلندی آن‎ها متوسط باشد، در پشت پاشنه گره‌هایی ایجاد می‌کنند. فشار به پشت پاشنه گاهی موجب تغییر شکل این قسمت پا در برخی موارد می‌شود.

گاهی این فشار باعث ایجاد تورم و تاول در پشت پاشنه می‌شود. درآمدن استخوان پا هم در افرادی که کفش پاشنه بلند می‌پوشند، دیده می‌شود.

تغییر پاشنه‌ی خیلی بلند به پاشنه‌ی کوتاهتر و کوتاهتر به وضعیت سلامتی شما کمک می‌کند. هر چه پاشنه کفشتان را کوتاهتر کنید پای شما در وضعیت طبیعی تری قرار می‌گیرد. پوشیدن کفش‌هایی که بیش از دو اینچ پاشنه نداشته باشند به شما توصیه می‌شود.

یکی از شایعترین مشکلاتی که در زمان پوشیدن کفش‌های پاشنه بلند ایجاد می‌شود پیچ خوردگی مچ پا می‌باشد. با پیچ خوردن پا، دردهای مفصلی نیز افزایش می‌یابد. اگرچه تمام کفش های پاشنه بلند مضر هستند کفش هایی که پاشنه‌ی آن ها باریک می باشد، مضرتر می‌باشند.

کفش‌هایی که پاشنه ی آن‌ها پهن تر است، وزن بدن را پخش تر کرده و به نسبت دیگر کفش های پاشنه بلند که پاشنه ی باریکتری دارند، بهتر می‌باشند. کفش‌های پاشنه بلند هم چنین مشکلاتی مانند کمردرد و زانو درد را سبب می‌شوند.

پوشیدن دمپایی بندانگشتی خیلی پیشنهاد نمی‌شود. به ویژه افراد دیابتی بهتر است این نوع کفش و دمپایی نپوشند چرا که بریده شدن و زخم برای آن ها بسیار خطرناک است.

قبل ازخریدن کفش:

-مطمئن باشید که پنجه ی پای شما کاملا راحت است و پنجه خیلی انعطاف پذیر نیست.

-مطمئن باشید که ساق پای شما کاملا راحت است

-کفشی انتخاب کنید که پاشنه ی پهن و راحتی داشته باشد و بلندی آن بیش از دو اینچ نباشد. 

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از تبیان ، آب ماده شیمیایی اصلی بدن انسان است که حدود 60 درصد وزن بدن را تشکیل می دهد. همه ارگان های بدن، برای فعالیت خود به آب نیاز دارند. آب مواد سمی را از ارگان های حیاتی بدن بیرون می برد، مواد غذایی را به سلول ها می رساند و یک محیط مرطوب را برای بافت های گوش، بینی و گلو فراهم می سازد.

کمبود آب در بدن منجر به پدیده ای بنام Dehydration یا کم آبی می شود که تحت این شرایط بدن آب کافی برای انجام فعالیت های معمول خود را ندارد و منجر به تخلیه انرژی بدن و بروز خستگی می شود.

بدن به چه میزان آب نیاز دارد؟

بدن شما هر روز مقداری آب را از طریق تنفس، تعریق، ادرار و مدفوع از دست می دهد. برای آنکه بدن به فعالیت مناسب خود ادامه دهد، بایستی با نوشیدن مایعات و خوردن غذاهای آبدار، ذخایر آب بدن دوباره پر شوند.

حتما جمله آشنای «روزانه 8 لیوان آب و مایعات بنوشید» را بارها و بارها شنیده اید. جالب است بدانید 8 لیوان حدودا معادل 1.9 لیتر می باشد و این در حالی است که طبق اعلان سازمان دارو، میزان آب و یا نوشیدنی کافی برای مردان 3 لیتر (13 لیوان) در روز و برای زنان 2.2 لیتر (حدود 9 لیوان) در روز می باشد. پس بهتر است این جمله آشنا را به این شکل اصلاح کنیم: «روزانه حداقل 8 لیوان آب و مایعات بنوشید».

منابع دیگر تامین آب بدن

جالب است بدانید علاوه بر آب و مایعاتی که در طول روز مصرف می کنید، بسیاری از غذاها نیز حاوی مقادیری آب می باشند و شما لازم نیست برای تامین آب مورد نیاز بدن تان، تنها به نوشیدن مایعات فکر کنید. بطور متوسط غذاها حدود 20 درصد از آب مورد نیاز بدن را در طول روز تامین می کنند. برای مثال تا 90 درصد وزن میوه ها و سبزیجاتی مانند هندوانه و گوجه فرنگی از آب تشکیل شده است.

عوامل موثر بر نیاز روزانه بدن به آب

ورزش: هر زمان که ورزش می کنید و یا فعالیت بدنی را که منجر به تعریق بدن می شود انجام می دهید، نیاز به نوشیدن مایعات بیشتری برای جبران آب از دست رفته بدن دارید. اینکه به چه مقدار مایعات نیاز دارید به نوع ورزش، مدت آن و میزان تعریق بدن در حین انجام آن بستگی دارد.

توصیه می شود در طول انجام فعالیت های ورزشی سنگین و طولانی مدت از نوشیدنی های مخصوص ورزشی که حاوی مقادیری سدیم هستند، استفاده نمایید. این نوشیدنی ها، سدیم ازدست رفته بدن را جبران می کنند و از عوارض ناشی از کمبود این ماده معدنی در بدن می کاهند. بعد از اتمام فعالیت نیز به نوشیدن مایعات ادامه دهید.

محیط زندگی: آب و هوای گرم یا مرطوب منجر به تعریق بیشتر بدن می شود و بنابراین مایعات بیشتری باید مصرف کرد. هوای گرم داخل منزل نیز در روزهای زمستان باعث می شود پوست مقداری از رطوبت خود را از دست بدهد.

همچنین در مناطق مرتفع که ارتفاع از سطح دریا بیشتر از 2500 متر است، بدن انسان به تولید ادرار بیشتر تحریک می شود. علاوه بر این، تنفس انسان در مناطق کوهستانی مرتفع، به دلیل رقیق شدن هوا و کمبود اکسیژن، تندتر می شود و در نتیجه ذخایر آب بدن سریع تر مصرف می گردد.

بیماری ها: در شرایطی که شما بیمار هستید و به عنوان مثال تب دارید یا دچار اسهال و استفراغ شده اید، بدن آب بیشتری از دست می دهد و برای جبران آن باید بیشتر آب بنوشید. همچنین زمانی که مثانه شما عفونت کرده و یا به سنگ کلیه دچار شده اید، روزانه به مقادیر بیشتری آب و مایعات نیاز دارید. از طرف دیگر، در بعضی شرایط خاص مانند تعدادی از امراض قلبی، کلیوی، بیماری های کبد و غدد فوق کلیوی دفع ادرار مختل شده و در این شرایط شاید تجویز شود که مایعات کمتری مصرف نمایید.

حاملگی و شیردهی: خانم ها در دوران حاملگی و شیردهی به مقادیر بیشتری آب و مایعات نیاز دارند. طبق توصیه سازمان دارو، در دوران حاملگی بایستی روزانه حدود 2.3 لیتر (10 لیوان) و در دوران شیردهی حدود 3.1 لیتر (13 لیوان) مایعات مصرف شود.

عوارض ناشی از کم شدن آب بدن

آرتریت

آرتریت روماتوئید یکی از عوارض کم شدن آب بدن است. این وضعیت موجب درد مفاصل می شود. این مشکل می تواند با مصرف مقدار کافی آب و املاح مورد نیاز بدن درمان شود. فرد نبایستی تنها به داروهایی مانند مسکن ها جهت حل این مشکل اکتفا کند. دارو در حقیقت ممکن است بیمار را آسیب پذیرتر سازد.

سوزش معده یا سوزش سر دل

هنگامی که قسمت فوقانی دستگاه گوارش تحت کم آبی قرار بگیرد، به وضعیتی تحت عنوان سوزش سر دل منجر خواهد شد. چنانچه سوزش سر دل به شیوه ای نادرست و به عبارتی با مصرف داروهای آنتی اسید درمان شود، این مشکل بیش از پیش شدت خواهد یافت و موجب بروز مشکلات مختلفی مانند فتق هیاتال، زخم و التهاب معده خواهد گردید.

میگرن

فردی که به مقدار کافی آب مصرف نمی کند، ممکن است دچار میگرن گردد. این وضعیت ممکن است موجب بروز مشکلاتی مانند التهاب چشم ها گردد. میگرنی که به موقع مورد درمان قرار نگیرد، ممکن است باعث نابینایی فرد شود.

آنژین

آنژین یک عارضه ی پزشکی است که در اثر از دست دادن آب ریه ها ایجاد می شود. هر چند مصرف آب، این مشکل را درمان می سازد، با این حال توصیه می شود که تحت معاینات پزشکی قرار بگیرید.

کمردرد

کم آبی ستون فقرات ممکن است باعث بروز درد کمر شود. در این وضعیت ، دیسک های موجود در ستون فقرات دچار کم آبی می شوند.

آسم

نوشیدن بیش از حد آب نیز می تواند برای بدن مضر باشد. در این حالت کلیه ها قادر به تخلیه آب اضافی نیستند و در نتیجه خون رقیق شده و مواد معدنی موجود در آن مانند سدیم کم می شوند

هنگامی که بدن آب کافی نداشته باشد، سیستم های بدن متناسب با آن عمل کرده و سعی می کنند راه تبخیر آب از بدن را مسدود سازند. این امر ممکن است منجر به بروز آسم شود.

این مشکل در افرادی دیده می شود که از کم آبی بدن طولانی مدت رنج می برند.

کولیت یا ورم روده بزرگ

کولیت باعث درد در روده بزرگ می شود. کم شدن آب بدن منجر به ایجاد چنین مشکلاتی می شود. روده تلاش می کند برای مقابله با این مشکل، آب را از مدفوع و فضولات بدنی جذب کند. این امر موجب کاهش لغزندگی روده ها شده و سبب ایجاد درد می گردد.

دیابت بزرگسالان

دیابت بزرگسالان بر اثر کم شدن آب بدن بوجود می آید. بدن با کاهش ترشح انسولین، به کم شدن آب پاسخ می دهد. انسولین، اگر به میزان طبیعی ترشح شود، آب را به تمام سلول های بدن عرضه می کند و اندام های مهمی مانند مغز از کم آبی بدن رنج نمی برند.

چربی خون بالا

افزایش سطح کلسترول خون، تاثیر دیگر از دست دادن آب بدن است. کلسترول به عنوان یک سپر برای جلوگیری از دست دادن آب بدن توسط سلول ها عمل می کند.

فشار خون بالا

افزایش فشار خون یکی از اثرات مهم از دست دادن آب بدن است. هنگامی که بدن مقدار زیادی آب از دست می دهد، بایستی مایعات لازم جهت عملکرد منظم اندام های بدن حفظ شوند. در نتیجه، فرآیند اسمز معکوس کمک می کند تا اندام های مهم بدن به قدر کافی آب بدست آوردند. فرآیند اسمز معکوس فشار بسیار زیادی بر روی رگ های خونی آورده که منجر به افزایش فشار خون می گردد.

هشدار

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ضمیمه چاردیواری ، معمولا افراد برای خرید دستمال توالت به دنبال نرم‌ترین و سفیدترین دستمال می‌گردند و تصور می‌کنند که این دستمال‌ها هیچ خطری برای سلامتی ندارند، اما غافل از این‌که این نوع دستمال‌های توالت سمی‌تر از دیگر انواع آن هستند. در دستمال‌های توالت تجاری بیش از 100 هزار نوع ماده شیمیایی مورد استفاده قرار می‌گیرد. یکی از خطرناک‌ترین مواد، کلر است. این ماده به طور کلی در محصولاتی که روزانه از آنها استفاده می‌کنیم از قبیل دستمال کاغذی، دستمال‌‌های مخصوص نوزاد، فیلتر قهوه و جعبه شیر بوفور یافت می‌شود.

این مواد سمی از طریق پوست جذب بدن و از این راه وارد جریان خون می‌شوند که خطرناک‌ترین آن کلر است. دستمال توالت‌های معمولی را با سفیدکننده کلر آماده می‌کنند. این ماده سفیدکننده سموم خطرناکی را تولید می‌کند که در بدن جمع شده و شرایط خطرناکی را برای سلامت بدن ایجاد می‌کند.

فرآیند سفید کردن دستمال مواد شیمیایی عامل سرطان را ایجاد می‌کند. بنابراین تماس با آنها احتمال بروز انواع سرطان‌، برهم خوردن تعادل هورمون‌ها، نقص سیستم ایمنی بدن، کاهش قدرت باروری و نقایص مادرزادی را افزایش می‌دهد.

رنگی و معطر

در بازار که قدم بزنید با انواع دستمال‌های توالت با رنگ‌ها و عطرهای مختلفی مواجه می‌شوید که بیش از آن‌ که برای سلامتی خوب باشد، به ضرر آدمی تمام می‌شود، اما افراد کمی از خطرات دستمال‌های توالت رنگی و معطر اطلاع دارند. از سال 1987، سازمان غذا و داروی آمریکا بعد از آزمایش روی نمونه‌های حیوانی، استفاده از رنگ‌ها و عطرها را در صنایع داروسازی ممنوع اعلام کرده است، اما هنوز هم می‌توان ردپای این مواد خطرناک را در دستمال‌ها مشاهده کرد. مواد شیمیایی مانند رنگ‌ها، مواد سفیدکننده و بوهای معطر جزو مواد خطرناکی هستند که علاوه بر خطرناک ‌بودن این مواد برای سلامت بشر، آلوده کردن محیط زیست را نیز در پی دارد. پیامد استفاده از دستمال‌های رنگی و معطر عبارتند از:

عفونت مجاری ادراری: استفاده از دستمال‌های توالت رنگی و معطر باعث تحریک ناحیه واژن در خانم‌ها می‌شود که ممکن است به عفونت‌های مجاری ادراری بینجامد. دیگر مواد به کار رفته در دستمال توالت نیز ممکن است باعث تحریک پوستی، خارش یا حتی بروز واکنش‌های حساسیتی شود. الکل، فسفات، کلر، پروکسیدها و ویژگی‌های آنتی‌باکتریال و نیز فرمالدئید و عوامل فعال جزو مواد خطرناک به شمار می‌روند.

سرطان گردن رحم: این نوع دستمال توالت تأثیر مستقیم روی سیستم تناسلی زنان دارد و استفاده از خطر بروز سرطان گردن دهانه رحم را افزایش می‌دهد.

مشکلات مقعدی: دستمال‌های توالت معطر و رنگی همچنین ممکن است موجب التهاب و خارش در ناحیه مقعد شود. از سوی دیگر، رنگی که در این دستمال‌ها به کار رفته مانع از تشخیص وجود احتمالی خون در ادرار یا مدفوع می‌شود. از آنجایی که وجود خون در مدفوع از علائم شایع سرطان روده بزرگ محسوب می‌شود، استفاده از این نوع دستمال‌ها می‌تواند رنگ خون را پنهان کند و فرد آن را با رنگ دستمال اشتباه بگیرد بنابراین تشخیص بیماری به تأخیر می‌افتد.

عفونت‌های قارچی: محققان ارتباط قوی را بین استفاده از دستمال‌های توالت رنگی و بروز عفونت‌های قارچی کشف کرده‌اند و متخصص زنان در مواجهه با مبتلایان به عفونت‌های قارچی در ابتدا در مورد استفاده از این نوع دستمال‌ها سوال می‌کنند. 

 

 

به‌ گزارش ‌جام جم آنلاین از ایسنا، میزان گرما و رطوبت سونا تاثیر آن بر بدن را تغییر می‌دهد. سونا باعث افزایش جریان خون، کاهش سوزش عضلات، بهبود بخشیدن به حرکت مفاصل و درمان آرتروز می‌شود. گرمای سونا آرامش را افزایش می‌دهد و برای سلامتی مفید است. 

 

 

 

 

 

استفاده از سونا احتمال مرگ بر اثر بیماری‌های قلبی – عروقی را کاهش می‌دهد.

افرادی که در طول هفته‌ دو تا سه بار از سونا استفاده می‌کنند که 22 درصد کمتر احتمال مرگ ناگهانی دارند.

افرادی که در طول هفته‌ بیش از چهار بار از سونا استفاده می‌کنند، 63 درصد کمتر دچار مرگ ناگهانی می‌شوند.

بررسی‌ها نشان داده است که نشستن در سونا می‌تواند تاثیر ورزش با شدت متعادل را داشته باشد. ضربان قلب تا 150 بار در ‌دقیقه افزایش می‌یابد و جریان خون افزایش می‌یابد.

سونا عملکرد سلول‌های قلب را بهبود می‌بخشد. این سلول‌ها در میزان خون رسانی به ارگان‌های بدن تاثیر گذار هستند و عملکرد قلب را بهبود می‌بخشند.

استفاده از سونا استرس را کاهش می‌دهد. با همه این‌ها سونا نباید جایگزین برنامه‌های ورزشی شود و باید همراه با ورزش استفاده شود.

خطرات سونا:

طبق گزارش انجمن قلب آمریکا، استفاده متعادل از سونا بی‌خطر است. رفتن از سونا بخار به داخل استخر آب سرد توصیه نمی‌شود ، زیرا فشار خون را افزایش می‌دهد. افرادی که فشار خون کمی دارند باید قبل از استفاده از سونا با پزشک مشورت کنند. افرادی که سکته قلبی داشته‌اند نیز به مشورت با پزشک احتیاج دارند.

یکی از خطرات استفاده از سونا کاهش میزان رطوبت و آب بدن است ، زیرا تعریق افزایش می‌یابد.

افرادی که بیماری‌های خاصی همچون بیماری کلیه دارند نیز در معرض کاهش میزان آب بدن در سونا هستند.

دمای بالا هوا در سونا ممکن است باعث سرگیجه و تهوع شود.

برای استفاده از سونا چه نکاتی را باید رعایت کرد:

- الکل مصرف نکنید. الکل احتمال کاهش آب بدن را افزایش می‌دهد.

- زمان استفاده از سونا را محدود کنید: بیش از 20 ‌دقیقه در سونا نمانید. افرادی که کمتر از سونا استفاده کرده‌اند بهتر است که کمتر از 10 ‌دقیقه‌ای اتاق سونا بمانند.

- آب بنوشید. بهتر است آب و مایعات مصرف کنید تا جایگزین آب از دست رفته بدن شود. افرادی ک در سونا هستند باید دو تا چهار لیوان آب بنوشند.

- در صورت بیماری از سونا استفاده نکنید. بهتر است صبر کنید تا بیماری شما بر طرف شود. زنان باردار نیز بهتر است با پزشک مشورت کنند.

تصورات اشتباهی نیز درباره سونا وجود دارد . بعضی افراد فکر می‌کنند که استفاده از سونا سموم را از بدن خارج می‌کند. هیچ شواهد علمی برای این مساله وجود ندارد. عرق لزوماً از سم تشکیل نشده است. بسیاری از سموم به روش‌های دیگری باید از بدن خارج شوند.

تصور غلط دیگر درباره سونا این است که سونا وزن را کاهش می‌دهد. ممکن است که استفاده از سونا به تنهایی باعث کاهش نیم کیلو از وزن بدن شود، اما این کاهش وزن به دلیل از دست دادن آب بدن است و نه چربی‌ها، به محض این که فرد غذا بخورد و آب بنوشد این میزان وزن جایگزین می‌شود. 

 

ازون‌ تراپی (Ozone therapy) ازجمله روش‌های درمانی است که این روزها طرفداران زیادی پیدا کرده و با توجه به سهولت شیوه درمان و برابری هزینه‌های آن با سایر روش‌ها، با استقبال خوبی از سوی مردم مواجه شده است.

دکتر محمدرضا امیدظهور، متخصص طب فیزیکی و توانبخشی دارای برد تخصصی طب فیزیکی و توانبخشی درباره این شیوه درمانی به جام‌جم می‌گوید: طی فرآیند شیمیایی و ژنراتورهای مخصوص پزشکی، مولکول‌های اکسیژن به ازون تبدیل و سپس با روش‌های مختلف به بدن بیمار تزریق می‌شود. ازون کاربرد صنعتی و پزشکی دارد. 

 

ترمیم غضروف‌ها با ازون

غضروف (Cartilage) بافت میان استخوانی است که باعث اتصال استخوان‌ها به هم می‌شود و از قدرت نگهداری و انعطاف بسیار بالایی برخوردار است که در طول زمان می‌تواند در روند فرسایشی قرار بگیرد و فقدان آن باعث بروز آرتروز شود.

استفاده از ازون برای درمان بیماری‌های مختلف کاربرد دارد که بیشترین اثربخشی‌اش در بیماری‌های اسکلتی و حرکتی است.

دکتر امیدظهور خاطرنشان می‌کند: هنگام درمان مشکلات ستون فقرات و بیرون‌زدگی دیسک، ازون را در یک یا چند جلسه درمانی به ریشه عصبی ستون فقرات تزریق می‌کنیم. این کار باعث کاهش التهاب، درد، جمع شدن دیسک بیرون زده و کاهش فشار وارده بر ریشه عصب می‌شود.

دکتر امیدظهور در پاسخ به این پرسش که زانوی دریافت‌کننده ازون آیا همانند یک زانوی سالم می‌تواند هر کاری انجام بدهد، می‌گوید: بعد از آن‌که مشخص شد زانو شرایط درمان با ازون را دارد، در سه تا پنج جلسه گاز تزریق می‌شود. فرد باید در کنار مراقبت‌های لازم و انجام ورزش، کارهایی مانند بازی فوتبال یا ورزش‌های سنگین بدن‌سازی را بخصوص بلافاصله بعد از تزریق انجام ندهد تا ترمیم غضروف به صورت کامل انجام شود.

وی خاطرنشان می‌کند: بعد از بهبود غضروف‌ها نیز بازهم پیشنهاد ما این است فرد ورزش‌های سنگین انجام ندهد، چرا که بعد از مدتی، غضروف‌ها باز هم تحلیل می‌روند و مشکل مجدد باز‌می‌گردد؛ مشکلی که اغلب ورزشکاران ورزش‌های سنگین با آن مواجه هستند. ممکن است فرد هنگام استفاده از وزنه‌های سنگین با مشکلی مواجه نشود، اما عوارض آن از سن 60 ـ 50 سالگی به بعد نمایان می‌شود.

وی ادامه می‌دهد: در روش‌های قدیمی برای کاهش درد و مشکلات فرسایشی زانو یا همان آرتروز از کورتن استفاده می‌شد؛ اما عوارض دارو باعث ترس استفاده از آن شده است، چرا که یکی از عوامل پوکی استخوان محسوب می‌شود. خوشبختانه ازون به خاطر خواص درمانی مشترکی که با کورتن دارد قابلیت جایگزین شدن به جای آن را دارد. ضمن آن که عوارض منفی کورتن را ندارد.

این متخصص طب فیزیکی و توانبخشی درباره مدت زمان درمان و میزان تزریق دارو می‌گوید: این موضوع به وضعیت بیمار بستگی دارد. بیمارانی که آرتروز زانوهای آنها درسطح یک و دو قرار دارد، درمان بسیار خوب پاسخ داده است‌. در بیماران سطح سه نیز تزریق ازون تا 60 درصد باعث کاهش مشکلات آنها شده است. وی در پاسخ به این پرسش که آیا ازون درمانی می‌تواند جایگزین جراحی شود، می‌گوید: نمی‌توان آن را به عنوان درمان جایگزین جراحی معرفی کرد. روش درمان با وضعیت بیماری فرد تعیین می‌شود. تزریق ازون برای فردی که آرتروز زانوهایش در سطح چهار قرار دارد، تاثیری ندارد.

استفاده از ازون درمانی بدون محدودیت سنی

سن، یکی از عوامل موثر در تعیین روش درمان است؛ اما خوشبختانه ازون درمانی جزو معدود روش‌های درمانی است که در آن محدودیت سنی وجود ندارد و بیمار در هر سنی می‌تواند از مزایای این روش درمانی استفاده کند.

دکتر امیدظهور تأکید می‌کند: حتی یک فرد 80 ساله نیز برای کاهش مشکلات اسکلتی و حرکتی خود می‌تواند از ازون‌تراپی کمک بگیرد. تنها افراد مبتلا به فاویسم که در جذب هموگلوبین و اکسیژن مشکل دارند، امکان استفاده از این روش را ندارند.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا همه متخصصان مجاز به استفاده از این روش هستند، می‌گوید: در حال حاضر استادان فراوانی با گرایش جراحی مغز و اعصاب، ارتوپد، طب ورزشی و درد از این روش استفاده می‌کنند.

استفاده از ازون صنعتی برای دیابتی‌ها

دکتر امیدظهور در پاسخ به این پرسش که با توجه به استقبال خوب بیماران و مزایای بالای درمان آیا امکان سوء استفاده در نوع ازون مصرفی وجود دارد، می‌گوید: تزریق ازون پزشکی برای دیسک و زانو حتما باید با کمک دستگاه‌های خاصی انجام گیرد که گران هستند؛ اما دستگاه‌های ارزان‌قیمتی وجود دارد که فقط برای بهبود زخم پای دیابتی‌ها به صورت موضعی برای تزریق ازون استفاده می‌شود به همین دلیل قیمت آن ارزان‌تر است.

وی تاکید می‌کند: شاید نتایج درمانی مورد نظر را برای بیمار داشته باشد؛ اما استفاده از این روش مورد تایید جامعه علمی نیست.

این متخصص طب فیزیکی و توانبخشی درباره هزینه‌های درمان می‌گوید: طبق تعرفه‌های وزارت بهداشت، هزینه‌های این روش متناسب با نوع بیماری تعیین می‌شود. هزینه درمان برای دیسک کمر چهار میلیون تومان و برای زانو 250 تا 400 هزار تومان است. در هر صورت هزینه‌اش با درمان‌های دیگر برابر است و بیشتر نیست.

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از روزنامه سپید ، توجه به پای کودک بسیار مهم بوده و والدین باید بتوانند وجود مشکلات پا و مچ پا را قبل از آنکه دیر شود، متوجه شده و کودک را برای معاینه به پزشک ببرند.

علائم پنج‌گانه زیر می‌توانند نشانه وجود مشکل در پا و مچ پا باشند:

کودک نمی‌تواند همپای همسالان خود فعالیت کند: اگر کودک در حین ورزش یا در زمین بازی از همبازی‌های خود عقب می‌ماند علت آن می‌تواند درد یا خستگی در پا یا ساق وی باشد. این می‌تواند از علائم مشکلاتی در پا باشد. بطور مثال صافی کف پا می‌تواند موجب درد و خستگی در پا شود.

کودک از بازی که همیشه دوست داشته، خود را کنار می‌کشد: وجود درد در مچ پا یا کف پا موجب می‌شود تا کودک تمایلی به انجام ورزش یا بازی که همیشه دوست داشته، نداشته باشد. به‌طور مثال درد پاشنه پا می‌تواند این وضعیت را ایجاد کند.

کودک پای خود را به شما نشان نمی‌دهد: بچه ممکن است متوجه ناراحتی یا تغییر شکلی در پای خود شود ولی از ترس دکتر رفتن آن را به والدین خود نشان ندهد. پدر و مادر باید عادت کنند تا از زمان کودکی هر چند وقت یکبار پای کودک را ببینند.

کودک زیاد زمین می‌خورد: کودک ممکن است مانند قبل بازی کند ولی زیاد زمین بخورد. این وضعیت می‌تواند نشانه یا از مشکلات پا و مچ پا باشد.

کودک از درد پا شاکی است: درد پا در کودک طبیعی نیست و همیشه نشانه مشکلی در پا است که باید توسط پزشک بررسی شود. ممکن است آسیب کودک های خفیف پا در ابتدا مختصر و کم کودک اهمیت جلوه کنند ولی در صورتی که بیش از چند روز بمانند باید به توسط پزشک معاینه شوند.

معاینه در زودترین زمان

پاهای کودک در حال رشد هستند و بسیار مهم است که آنها را از آسیب کودک های احتمالی دور نگه داریم. در صورت بروز آسیب و مشکل، باید در اسرع وقت تشخیص داده شده و درمان شوند. در صورتی که با هر یک از مشکلات بالا روبرو شدید، باید کودک را در زودترین زمان به نزد پزشک برده تا پای او را به معاینه کند. 

طلاق می تواند فرآیندی سخت و تلخ باشد که سلامت و بهزیستی روانی و جسمانی فرد را حتی زمانی که این تصمیم بهترین گزینه برای دو طرف محسوب می شود، تحت تاثیر قرار دهد.

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از عصرایران، یکی از موضوعات داغ این روزها که رسانه های مختلف در سراسر جهان آن را پوشش داده اند، طلاق آنجلینا جولی و برد پیت دو ستاره مطرح هالیوود است. آنجلینا جولی تصمیم خود برای پایان دادن به رابطه ای 12 ساله را حفظ سلامت خانواده و فرزندان خود اعلام کرده است. اگرچه اطلاع چندانی از جزئیات اتخاذ این تصمیم نداریم اما طلاق می تواند فرآیندی سخت و تلخ باشد که سلامت و بهزیستی روانی و جسمانی فرد را حتی زمانی که این تصمیم بهترین گزینه برای دو طرف محسوب می شود، تحت تاثیر قرار دهد.

احساسات منفی که همراه با طلاق شکل می گیرند مانند غم، اضطراب، نگرانی، و ضعف و ناتوانی بیش از اندازه یک نوع استرس و تنش برای بدن انسان محسوب می شوند. به گفته دکتر الیزابت لومباردو، روانشناس و درمانگر جسمانی، رویدادهایی که به فروپاشی یک زندگی و طلاق منجر می شوند می توانند در طولانی مدت ادامه داشته و استرس مزمن که تک تک اندام های و دستگاه های بدن را تحت تاثیر قرار می دهد، ایجاد شود.

طلاق می تواند عوارض جدی برای قلب فرد به همراه داشته باشد که چندان نیز جای شگفتی ندارد. مطالعه ای که در سال 2015 در نشریه «گردش خون: کیفیت و نتایج قلب و عروق» منتشر شد، نشان داد، بانوانی که از شوهر خود طلاق گرفته اند 24 درصد احتمال بیشتری دارد دچار حمله قلبی شوند. این احتمال برای بانوانی که در زندگی خود بیش از یک بار طلاق گرفتن را تجربه کرده بودند به 77 درصد می رسید.

مطالعه ای دیگر که توسط دانشکده بهداشت عمومی جانز هاپکینز بلومبرگ انجام شده بود نیز نشان داد، افرادی که طلاق را تجربه کرده اند به بیماری های مزمن بیشتری - مانند بیماری قلبی و دیابت - و مسائل مربوط به تحرک (مانند دشواری در بالا رفتن از پله ها) مبتلا می شوند.

طلاق می تواند سلامت روانی فرد را نیز تحت تاثیر قرار داده و به آن آسیب وارد کند. پژوهش های صورت گرفته در این زمینه نشان داده اند، درگیری های جاری با همسر سابق فشار قابل توجهی را بر سلامت روانی فرد وارد می کنند. همچنین، افرادی با سابقه افسردگی در صورت طلاق گرفتن احتمال بیشتری دارد بار دیگر عود افسردگی خود را تجربه کنند.

استرس ناشی از طلاق می تواند به دلایل مختلف ویران کننده باشد. این استرس فشار خون را افزایش می دهد و واکنش التهابی طبیعی سیستم ایمنی بدن را بیش از اندازه می سازد. این التهاب اضافی می تواند به هر چیزی از یک سرماخوردگی تا اختلالات خود ایمنی منجر شود. افزون بر این، احساس آشفتگی و فرسودگی شرایط را برای حفظ عادات سالم در فرد دشوار می سازد.

هنگامی که دچار استرس هستید تمایل چندانی به مصرف مواد غذایی سالم مانند یک سالاد کاهوی تازه ندارید. در مقابل، احتمال پناه آوردن به مواد مخدر یا نوشیدنی های الکلی افزایش می یابد. استرس می تواند چرخه خواب انسان را با اختلال مواجه سازد و فرد ممکن است افزایش یا کاهش وزن را تجربه کند. همچنین، این احتمال وجود دارد نشانه های مختلف که شاید حکایت از یک بیماری جدی داشته باشند را نادیده بگیرید و از ملاقات با پزشک دوری کنید.

اما به گفته دکتر لومباردیو، افرادی که طلاق را تجربه می کنند می توانند کارهایی را انجام دهند تا پس از این رویداد تلخ و دردناک همچنان شرایط خوب و سالم خود را حفظ کنند. عامل کلیدی در این زمینه اختصاص زمان برای مراقبت از خود است. هنگامی که سطح استرس شما از 10 نمره 7 یا بیشتر است به شیوه ای معقول تفکر و عمل نمی کنید. در نتیجه، باید حفظ استرس در سطح نمره 6 یا کمتر را هدف قرار دهید که شما را قادر می سازد تعامل بهتری با شرایط موجود داشته و بهترین تصمیمات را برای زندگی پیش روی خود اتخاذ کنید.

پس از تجربه طلاق، شما باید به روشی سودمند و سالم خود را از منطقه قرمز خارج کنید. به دیدار دوستان خود بروید و با آنها فعالیت های مختلف مانند پیاده روی یا خواندن آهنگ مورد علاقه‌تان را انجام دهید و یا می توانید در کلاس های ورزشی و مدیتیشن ثبت نام کنید. مهم نیست شرایط تا چه اندازه تلخ و دیوانه کننده است، شما باید به بدن خود اجازه دهید تا از حالت فشردگی خارج شده و به وضعیت عادی باز گردد. هنگامی که به صورت دوره ای برای تسکین برخی از عوامل استرس زا تلاش می کنید، امکان حرکت رو به جلو و بهبود سلامت روانی و جسمانی نیز برای شما فراهم می شود. 

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از پایگاه خبری شبکه العالم، نتایج یک تحقیق جدید در آمریکا نشان می دهد افراد چاقی که بیشتر ساعات روز را می نشینند، می توانند برای کاهش میزان قند خون، بعضی وقت ها بایستند، به آرامی راه بروند، دوچرخه سواری کنند و یا حرکت های نرمشی ساده انجام دهند.

رویترز درگزارشی اعلام کرد " گلین گایسیر"، از دانشکده تغذیه و بهبود سلامت درایالت آریزونای آمریکا، گفت: " تحقیقات متعدد نشان داده است که نشستن طولانی مدت برای سلامت انسان خطر دارد؛ ازاین رو، به این نتیجه رسیدیم که کم کردن زمان نشستن از طریق ایستادن یا راه رفتن یا دوچرخه سواری، می تواند این خطر را کاهش دهد".

محققان، با بررسی وضعیت 9 بزرگسال چاق و افرادی که از اضافه وزن رنج می برند، از آن ها خواستند که به تدریج و در فاصله های زمانی متفاوت برای مدت زمان بین 10 تا 30 دقیقه بایستند، به طوری که مدت ایستادن آن ها در روز درمجموع به دو ساعت و نیم برسد.

شرکت کنندگان دراین تحقیق در هفته بعد، به جای نشستن، دستگاهی را برای راه رفتن استفاده کردند و درهفته سوم، همان مدت را به دوچرخه سواری گذراندند.

محققان در گزارشی که در نشریه فصلی " مدیسن اند ساینس انسبورتس اند اکسرسایز" منتشر شد، اعلام کردند که میانگین گلوکز موجود در خون افراد درطول 24 ساعت، درمدت زمانی که افراد ایستاده بودند و یا راه می رفتند، درمقایسه با زمانی که آن ها نشسته بودند، کمتر بوده و در زمان دوچرخه سواری به پایین ترین سطح خود رسیده است. 

سوالی که اغلب از سوی والدین مطرح می‌شود این است که آیا تماشای تلویزیون چشم کودکان را ضعیف می‌کند؟ در پاسخ به چنین سوالی باید گفت به طور کلی تا کنون هیچ تحقیق معتبری به این نتیجه نرسیده است که تماشای تلویزیون موجب ضعیفی چشم‌ها می‌شود، ولی آنچه مسلم است تماشای تلویزیون یعنی نگاه مستقیم و مستمر به یک صفحه نورانی که چشمه‌های نورانی کوچکی هستند که با شدت‌های مختلفی از سطح روشنایی در کنار هم تصاویر متحرک را روی صفحه تلویزیون به‌وجود می‌آورند.

به گزارش جام جم، این نگاه مداوم و در مدت زمان طولانی نه تنها موجب خستگی چشم‌ها می‌شود، بلکه ممکن است چشم‌های کودکان و بزرگسالان را تحت استرس قرار دهد و موجب خشکی و قرمزی چشم شود.

ضعف بینایی به طور اولیه منشا وراثتی دارد و در مقایسه با تاثیرات محیطی، وراثت سهم بسیار بیشتری را در ایجاد عیوب انکساری و ضعف بینایی ایفا می‌کند.

با آن که تاکنون هیچ تحقیقی تاثیر تماشای طولانی مدت تلویزیون را در ایجاد عیب انکساری یا افت بینایی تاکنون تایید نکرده است، ولی هرگز نباید طولانی‌مدت تلویزیون دید؛ چون نه تنها موجب خستگی و استرس‌های حاصل از آن بر چشم‌ها می‌شود، بلکه ممکن است تاثیراتی روی سلامت سیستمیک کودکان داشته باشد، چرا که کودکان در حال رشد بیشتر از همه چیز نیاز به تحرک و جنب و جوش دارند تا عضلات و استخوان‌بندی آنها کافی و به‌طور صحیح رشد و نمو داشته باشد.

تماشای زیاد تلویزیون، جدای از زیان بخش بودن یا نبودن آن مانند افراط در هر چیز دیگر مناسب نیست.همچنین از آنجا که بینایی و چشم‌های کودکان در حال تکامل هستند به مراقبت بیشتری نیاز دارند و همچنین تاثیرات احتمالی ناشناخته روی سیستم بینایی را نباید در آنها نادیده گرفت.

فاصله مناسب برای تماشای تلویزیون، خود سوال دیگری است که اغلب مورد سوال قرار می‌گیرد. دو برابر سایز تلویزیون، حداقل فاصله مجاز برای تماشای تلویزیون است. مثلا برای تلویزیون 40 اینچی حداقل فاصله تا تلویزیون 80 اینچ یا دو متر است. نکته مهم دیگر در تماشای تلویزیون این است که در صورت وجود عیوب انکساری چشم فرد هنگام تماشا ممکن است دچار سوزش چشم، اشک ریزش یا سردرد شود که خود این علائم مشخص‌کننده وجود عیوب انکساری چشم است.

دکتر علی میرزاجانی - دانشیار گروه اپتومتری دانشگاه علوم پزشکی ایران