مشاهده مطالب کاربر

تعداد مطالب : 1204

تعداد نظرات : 1251

زمان آخرین مطلب : 5647روز قبل

کامپیوتر و اینترنت

اگر می خواهید در برنامه intemet Explorer save as را غیر فعال كنید. برنامه regedit را اجرا كنید. برای اعمال این تغییر در كاربر خود به قسمت
HKEY CURRENTUSER و برای تغییر در كل ویندوز به قسمت HKEY-LOCAL-MACHINE بروید در هر كدام از این دو قسمت به مسیر زیر بروید.
Software\policies\microsoft\intermet Explorer\Restricitions
در این مسیر مقداری به نام NoBrowser SaveAs را بیابید.
اگر وجود ندارد آن را از نوع DWORD Value ایجاد كنید. این مقدار را به یك تغییر دهید. برای اعمال تغییرات ویندوز خود را دوباره راه اندازی نمایید.

يکشنبه 24/6/1387 - 14:34

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

کامپیوتر و اینترنت

در دنیای مجازی زندگی می‌کنیم

دنیای مجازی، سرزمینی دیجیتال است که شما با یک آواتار (کاراکتر دیجیتالی) خودتان در آن زندگی می‌کنید، شما می‌توانید کار کنید، زمین بخرید و خانه بسازید، با دوستان جدید آشنا شوید، به مهمانی بروید و هرآنچه که در دنیای واقعی انجام می‌دهید.
شما ممکن است در زندگی روزمره یک مهندس کامپیوتر باشید ولی در زندگی مجازی خود یک موزیسین و یا یک ورزشکار. آنچه که باعث شده مطلبی در این باره بنویسم، آن است که سال ۲۰۰۸، سال توجه سرمایه‌گذارها به شرکت‌هایی است که بر روی دنیاهای مجازی کار می‌کنند. این در حالی‌ست که تا ماه ژوئیه امسال، سیصد و چهل و پنج میلیون دلار سرمایه‌گذاری شده است. اما به راستی چرا؟ اصلا دنیای مجازی به چه درد می‌خورد؟
ایده دنیای مجازی شاید برای بسیاری ایده مسخره‌ای باشد و یا حتی در وهله اول با دید بسیار منفی و وقت تلف کنی به آن نگاه کنند اما در حقیقت یک دنیای مجازی دارای پتانسیل‌هایی است که باعث پیشرفت یک شخص و بهبود زندگی او هم می‌تواند باشد تا صرف یک بازی در دنیایی به ظاهر غیرحقیقی!
دنیاهای مجازی را از نظر پلتفرم به دو دسته می‌شود تقسیم کرد. آنهایی که توسط نرم‌افزار نصب شده بر روی کامپیوترتان مورد استفاده قرار می‌گیرند و آنهایی که در مرورگرها قابل استفاده هستند. مهم‌ترین و معروف‌ترین و بزرگ‌ترین دنیای مجازی که توسط نرم‌افزار بر روی کامپیوتر نصب می‌شود را حتماً شنیده‌اید که نامش سایت سکند لایف (زندگی دوم) است. از دنیاهای مجازی تحت مرورگر می‌توان به دنیای مجازی جدید گوگل به نام Lively نام برد که از ژوئیه امسال راه‌اندازی شده است. طبیعتاً استفاده از هر دو نوع زندگی مجازی نیازمند اینترنت پرسرعت است.
اما به راستی زندگی مجازی به چه دردی می‌خورد؟ بگذارید چند مثال بزنم. تصور کنید که من یک مهندس کامپیوتر هستم. در دنیای مجازی یک کنفرانسی در رابطه با کار من، قرار است فردا برقرار شود. متأسفانه من در زمان این کنفرانس مجازی سر کار هستم و نمی‌توانم در این کنفرانس در زندگی دوم شرکت کنم، پس چاره چیست؟ خوب نیازی نیست که من نگران باشم. کافی‌ست که در کنفرانس ثبت‌نام کنم، حتی می‌توانم اگر سؤال پیش‌فرضی دارم راجع به کنفرانس را در اختیار آواتارم قرار بدهم. حالا وقتی فردا شد، آواتار من در دنیای مجازی به جای من در کنفرانس شرکت خواهد کرد و حتی سؤالش را نیز خواهد پرسید. من در همان زمان در حال کار در شرکتم در دنیای حقیقی هستم. پس از کار در شرکت و اتمام وقت اداری به خانه می‌آیم و وارد دنیای مجازی خود می‌شوم و فیلم ضبط‌شده کنفرانس را می‌بینم. چون قبلاً پولش را داده بودم و دسترسی به آرشیو دارم. همچنین می‌توانم ببینم که جواب سؤال من را سخنران چگونه داده است.
مثالی دیگر بزنم. تصور کنید من یک فعال اجتماعی هستم و در رابطه با موضوعی بین‌المللی شکایت دارم. بسیاری از دوستان دیگرم در اقصی نقاط دنیا هم شاکی هستند و می‌خواهیم تظاهراتی راه بیندازیم. مشکل اینجاست که هر کدام از ما در یک کشور هستیم و امکان جمع شدنمان نیست. تصور کنید تمام دوستان من و خودم یک آواتار در دنیای مجازی داریم. حال به سادگی می‌توانیم با هم قرار بگذاریم که فلان ساعت جلو فلان ساختمان (مثلاً سفارت یک کشور در دنیای مجازی البته اگر آن کشور در دنیای مجازی آن سفارت را ساخته باشد) جمع بشویم. سر ساعت مقرر می‌بینید که من و دوستانم در حالی که هر کدام در زندگی عادی مشغول انجام کاری هستیم و حتی یکی ممکن است خواب باشد، در زندگی مجازی در یک تظاهرات شرکت کرده‌ایم و صدای خودمان را به دیگران رسانده‌ایم.
دنیای مجازی شگفت‌انگیز است و قابلیت‌های بسیاری دارد. هیچ‌گاه تصور نکنید که سرمایه‌گذاران خارجی از روی هوا چند صد میلیون دلار آن هم در یک بازه ۶ ماهه روی پروژه‌ای سرمایه‌گذاری کنند. پنجره‌ای نوین رو به بشر ایجاد شده است. دنیای مجازی سؤالات بسیاری را هم با خود به می‌آورد. سؤالات جالبی مانند اینکه آیا ما می‌توانیم یک حضور بی‌نهایت و ابدی توسط خود در آواتارمان بسازیم؟ آیا می‌شود یک کسب و کار در دنیای مجازی به وجود آورد؟

جمعه 22/6/1387 - 6:53

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 1 ]

کامپیوتر و اینترنت

در آروزی ارسال یک MMS

ممنوعیت استفاده از سرویس MMS که از اواسط بهار ۸۶ توسط شورای عالی انقلاب فرهنگی و با انتشار ابلاغیه ای اعلام شد، به تدوین یک آیین نامه از سوی رگولاتوری ظرف مدت ۳ ماه منوط شد. با این که قول نهایی شدن این وعده در اوایل سال ۸۷ داده شده بود، به تازگی در حال اجرایی شدن است. اخیرا معاون سازمان تنظیم مقررات از ارائه سرویس MMSتوسط اپراتورها تا مهر ماه خبر داده است. به گفته وی آیین نامه MMS مراحل تصویب خود را از مراجع مرتبط و ذی ربط گذرانده و تصویب شده است و در حال حاضر اپراتور اول و دوم تلفن همراه باید برابر مواردی که در آیین نامه MMS مشخص شده، امکاناتی فراهم و آمادگی خود را برای ارائه سرویس اعلام کنند. بعد از اعلام آمادگی اپراتورها برای انجام تست و آزمایش های لازم اقدام خواهد شد و بعد از به نتیجه رسیدن آزمایش ها به آن ها اجازه فعالیت داده می شود.
ظاهرا ایرانسل در این زمینه اعلام آمادگی کرده است. آخرین خبر این که در جلسه کمیسیون تنظیم مقررات ارتباطات تصویب شد که ارسال هزینه هر MMS ١٠٠٠ریال محاسبه شود و چون در چنین سرویسی امکان ارسال عکس، اطلاعات، تبلیغات و مواردی از این قبیل وجود دارد، باید تعهداتی از درخواست کنندگان گرفته شود.

جمعه 22/6/1387 - 6:52

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

کامپیوتر و اینترنت

دوربین نیکون مدل D۹۰

اگر اخبار دوربین های دیجیتال را در نارنجی دنبال کرده باشید حتما با محصول نیکون مدلD۷۰۰ آشنا هستید. اوایل جولای ۲۰۰۸ بود که سر و کله این دوربین پیدا شد. هنوز یک ماه نشده باز هم محصول دیگری از نیکون معرفی شد. بر خلاف ظاهر یکسانی که در اغلب دوربین های نیکون دیده می شود اما تنوع و قابلیت های متفاوتی در هر مدل مد نظر قرار گرفته شده.
D۹۰ سری جدید دوربین شرکت نیکون است که می توانیم در معرفی آن به ۱۲ مگا پیکسل از نوع Full-frame , ورودی اختیاری GPS , خروجی HDMI اشاره کرد.در این سری سخت افزار لازم جهت رکورد گیری و پخش فایل ها به صورت زنده در صفحه نمایشگر LCD آن نیز در نظر گرفته شده. طبق معمول همیشه هم از سنسور CCD جهت ارائه کیفیت بالا و وضوح تصاویر استفاده شده است. به کمک لنز F/۳.۵-۵.۶VR هم می توانید انعطاف پذیری این محصول را در مد های زووم احساس کنید. قرار است به زودی با قیمتی حدود ۱۰۰۰$ در کنار دیگر محصولات شرکت نیکون و رقبایش در بازار حضور یابد.

جمعه 22/6/1387 - 6:51

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

کامپیوتر و اینترنت

استقبال بخش خصوصی از مزایده وایمکس

با شروع مزایده خدمات دسترسی پرسرعت بی سیم (Wimax) از ۸ تیرماه و پایان آن یعنی ۱۶مرداد، ۷۴۶ سند مزایده Wimax در کل کشور خریداری شده که سهم استان تهران از این میزان ۸۵ سند است. با پایان یافتن مهلت خریداری اسناد اکنون متقاضیان تا حداکثر تا ۳۱ شهریورماه، مدارک مورد نیاز خود را به مراجع ذی ربط تحویل دهند.
گفتنی است حق لیسانس پروانه wimax برای استان تهران ۲۰۹ میلیارد ریال و برای سایر استانها چهار میلیارد ریال در نظر گرفته شده است.
بر اساس برنامه ریزی های انجام شده پروانه wimax برای برندگان اوایل پاییز صادر می شود. این موضوع در حالی است که قرار بود فراخوان مزایده حداکثر در خردادماه اعلام شود! پیگیری به ثمر رسیدن این مزایده از آن جهت حائز اهمیت است که بر اساس این فناوری بی سیم، سرعت انتقال داده ها افزایش چشمگیری داشته و امکان دسترسی بهتر و سریع تر به انواع سرویس ها در مناطق محروم افزایش خواهدمی یافت.
گفتنی است WiMAX تقریبا به همان شکل WiFi اما با سرعتی بیشتر از آن کار می کند و محدوده پوشش وسیع و تعداد مشترکین بیشتری نسبت به WiFi دارد. حداکثر سرعت تبادل داده در سیستم Wi-Fi به ۵۴ مگابایت بر ثانیه می رسد که این مقدار در سیستم WiMAX به ۷۰ مگابایت بر ثانیه افزایش می یابد. البته در هر دو حالت سرعت میان چند کاربر مختلف تسهیم شده، اما تفاوت اصلی این دو سیستم سرعت آنها نیست بلکه مسافت و برد آنهاست.

جمعه 22/6/1387 - 6:50

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

کامپیوتر و اینترنت

تاریخ‌نگاری و آسیب‌شناسی مافیای وبلاگستان

باز هم یک بحثی داغ شده است توی بلاگستان مبنی بر وجود مافیای وبلاگی و یک چیزهایی شبیه به فراماسون‌ها که فقط به هم لینک می‌دهند و هوای هم را دارند. یک مقداری جلوی خودم را گرفتم که اظهار نظری نکنم اما صرفاً به خاطر این‌که از خفگی نمیرم یک چیزهایی از خودم متبادر خواهم کرد:
می‌گویند تاریخ تکرار می‌شود. حالا هم این جریانی که در وبلاگستان به نام مافیای وبلاگی معروف شده یک جد بزرگ‌تر دارد که مربوط است به نسل اول وبلاگ‌های فارسی (تقریباً دوران کرتاسه وبلاگی بود اگر اشتباه نکنم).
به هر حال حلقه‌های وبلاگی زیادی در همان دوران اول تشکیل شد و دوستان بلاگر خارج از این حلقه‌ها همیشه مدعی وجود یک مافیا بودند. آن زمان لیلی نیکونظر در شماره ۳۰ چلچراغ میزگردی را منتشر کرد در حضور جمعی از بلاگرها (خورشید خانم، ایستاده در برابر باد، نیمانیا و خاطرات مشبک) با این عنوان: «خودشان می‌گویند، اینها هم مافیا دارند!»
آن گزارش البته با انتقادهایی هم روبه‌رو شد. از جمله این نوشته خورشید خانوم که در آذر ماه ۱۳۸۱ می‌نویسه:
«خدا رو شکر که از اینترنت آزادتر فعلاً جایی نداریم. تو دنیای وبلاگ‌ها هم هیچکس نیومده وبلاگ دیگه‌ای رو بایکوت کنه. هر گروه از وبلاگرها، به خاطر تشابهاتی که در افکار و آرا و سلایقشون هست با هم بیشتر جور می‌شن، همون‌طوری که تو دنیای بیرون هم شما معمولاً با کسی دوست می‌شین که باهاتون بیشتر تناسب داشته باشه. اگه با همه ۷۰ میلیون نفر ملت ایران صمیمی نیستین دلیلش این نیست که با دوستاتون مافیا تشکیل دادین. اصلاً به لحاظ کمیت امکانش هم وجود نداره که آدم بتونه با همه صمیمی باشه. این وسط هم هر وبلاگری بنابر سلیقه‌اش یه عده رو دوست داره و یه عده رو دوست نداره. شاید انتقادات شدید هم بکنه از اون کسی که دوسش نداره، ولی بایکوت، مافیا...
دوستان، ما اینجا با فکر، احساس، نوشتن، مسائل فنی و علمی و جینگول بازی سرو کار داریم. تو رو خدا مناسبات مزخرف دنیاهای دیگه رو به ما نچسبونین».
اگه بخواهم از جنجال مافیای وبلاگستان در سال ۸۱ چیزی بنویسم، قاعدتاً باید یک کتابچه تاریخ بشود. از نوشته تا کاریکاتورهای وبلاگی با عنوان بن‌بست که توسط حمیدرضا منتشر می‌شد. خودتان برای مثال می‌توانید بازخوردهای آن جنجال را از بخش اول پاورقی این نوشته بخوانید.
حالا این زخم انگار دوباره سر باز کرده و این‌بار دامن وبلاگ‌های آی‌تی را گرفته. برای مثال مطرود عقیده دارد که:
«این روزها وبلاگستان فارسی، «بیمار» مافیای تازه به‌دوران‌رسیده‏هاست، مافیایی که نه ارزش‏های دنیایی که به آن هجوم آورده است را می‏فهمد و نه حتی از خودش حرفی مفید برای ارائه نشان می‏دهد. خدا لعنت کند شرکت یاهو را که «چت‌روم‏هایش» را بست و این تحفه‏ها را ناگهان به کیسه‏ی وبلاگستان ریخت».
از آن طرف زهرا چند نکته را می‌گوید. از جمله این‌که:
«کی گفته تعریف آی‌تی‌نویسی و آی‌تی‌نویس یعنی همینی که توی وبلاگستان فارسی هست؟! یعنی همین معرفی ۴ تا سرویس و بعد پز دادن به شماره فیدهاشون و محبوب نامیدن خودشون؟! کدوم یک از اینا واقعا سعی کردن آی‌تی در ایران رو بشناسن و آسیب‌شناسیش کنن و مشکلات رو در زمینه‌های مختلف اعم از نیازمندی‌ها، طراحی، معماری، پیاده‌سازی، نگهداری، امنیت، رمزنگاری، بی‌سیم و … بگن؟! چند تا پست این‌طوری توی وبلاگستان دیدین؟»
این نوشته‌ها هم مخالفانی داشت که نظرشان را در بخش دوم پاورقی می‌توانید دنبال کنید. اما از تمام این حرف‌ها گذشته، من فکر می‌کنم هر دو طرف این ماجرا پربیراه نمی‌گویند و هر کدام تا اندازه‌ای حق دارند. این مسأله که محتوای کلی وبلاگستان آی‌تی تا اندازه زیادی به ترجمه کشیده شده، حرف درستی است اما نباید فراموش کرد که بسیاری از گیک‌ها یا خوره‌های آی‌تی از همین ترجمه‌ها به عنوان منبع استفاده می‌کنند. بسیاری از سرویس‌های محبوب این دسته از علاقمندان توسط همین وبلاگ‌ها معرفی شده است. اما اشکال کار کجاست؟
تصور من این است که دوستان آی‌تی‌نویس باید بیشتر به سوی ترجمه و تألیف رو بیاورند. به عبارت دیگر هر نوشته‌ای برای وبلاگستان فارسی نمی‌تواند مفید واقع شود. این هوش نویسنده است که تشخیص می‌دهد کدام مطلب فلان مجله یا فلان وبلاگ خارجی به درد مخاطب فارسی‌زبان خواهد خورد. بنابراین قبل از هر گونه ترجمه باید این را مد نظر قرار داد که این سرویس یا سایت واقعاً برای اینترنت ایرانی یا فارسی مخاطب خواهد داشت؟ از طرف دیگر حجم زیاد ترجمه‌ها و معرفی سرویس‌های جدید، مجال بررسی و تست آنها را می‌گیرد. مخاطب قبل از آن‌که با یک سرویس خو بگیرد، توسط سرویس‌های دیگر بمباران می‌شود. این است که هنوز توییتر در محیط فارسی جا نیفتاده که سر و کله سرویس‌های مشابهش پیدا می‌شود. مخاطب هنوز به بلوغ کاربری یک سرویس نرسیده که به سمت سرویس‌های دیگر شوت می‌شود.
اما چه باید کرد؟ به نظر من در کنار این نوع تولید محتوا باید به فکر تألیف و تجربه‌های شخصی و به اشتراک‌گذاری انها هم بود. بهترین نوشته از دید من نوشته‌ای است که حاصل مکاشفه نویسنده آن وبلاگ باشد. تجربه‌ای که هم‌اکنون برای مخاطب به اشتراک گذاشته می‌شود، خواندنی‌تر از هر ترجمه‌ای است. متأسفانه این نوع تولید محتوا در وبلاگ‌های آی‌تی بیشتر محدود شده است به کدنویسی که مورد علاقه بسیاری نیست و جایگاهش بیشتر در انجمن (فوروم)های تخصصی است تا وبلاگ. از طرف دیگر تنوع نوشتاری بسیار مهم است. خواننده یک وبلاگ دوست دارد گاهی یک تجربه درباره فیلم یا داستان، سفر یا هر چیز متفاوت را در وبلاگ آی‌تی بخواند و گاهی عکس‌ها و فیلم‌های بلاگر را ببیند. محصول تولیدشده بهتر است گاهی صدا باشد یا فیلم یا نمودار یا حتی اینفوگرافیک.
وبلاگستان ما این گوشه‌اش کمی می‌لنگد.
و اما درباره وجود مافیا در وبلاگستان. نظر من این است: توهم توطئه! مثل خیلی دیگر از توهماتی که من و شما داریم.

جمعه 22/6/1387 - 6:50

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

کامپیوتر و اینترنت

دوربین عکاسی مخصوص نابینایان

روز به روز دوربین های عکاسی و فیلمبرداری عجیب و غریب تر و از همه مهمتر پیشرفته تر از نسل های ماقبل به بازار می آید. اما هیچ کس تا کنون به فکر ساخت نوعی دوربین عکاسی برای نابینایان نبود.شاید برای همه ما عجیب باشد! داشتن اختلال در بینایی چه رابطه ای می تواند با عکاسی داشته باشد؟
اما آقای chueh Lee در ضمن ارائه یک طرح از یک دوربین عکاسی مخصوص نابینایان قصد دارد که به همگی ما ثابت کند که برای عکاسی تنها نیاز به داشتن حس بینایی نیست. این دوربین شاید در ظاهر فاقد هر گونه لنز و یا نمایشگر LCD باشد اما از نوعی تکنولوزی بهره مند است که می تواند فرمانهای لازم را از شخص نابینا به کمک یک صفحه لمسی سه بعدی که مفاهیمی را به صورت خط بریل به نابینا القا می کند دریافت نماید. این صفحه به touch sight معروف است و می تواند برای اعلام شروع عکاسی بر روی سطح صاف پیشانی شخص قرار گیرد. یعنی به جای آنکه لنز دوربین در مقابل چشم جای بگیرد , صفحه لمسی بر روی پیشانی شخص قرار میگیرد. در ضمن در این دوربین دکمه ای برای رکورد گیری از مکالمه نیز در نظر گرفته شده. یعنی قرار است در این طرح دو حس گویایی و لامسه جایگزین حس بینایی شده تا نابینایان هم بتوانند عکاسی کنند.نکات تکنیکال این دوربین به دلیل طرح بودنش در هاله ای از ابهام است و خبری از قیمت آن و زمان تولید انبوه آن در دسترس نیست.

جمعه 22/6/1387 - 6:49

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

کامپیوتر و اینترنت

کامپیوترهای فوق‌مدرن؛ ده هزار فرسنگ روی آب

«بیست‌هزار فرسنگ زیر دریا»، «جزیره اسرارآمیز» و کلی داستان و فیلم‌های علمی- تخیلی در زمان گذشته و حال، انگیزه و ایده‌ای برای طراحی و ساخت وسیله‌ها و فناوری جدید بوده و هست.
امروزه در سراسر دنیا مسابقه‌های مختلفی برگزار می‌شود که دانشمندان و پژوهشگران ایده‌هایشان را درباره آینده برخی از وسیله‌ها و فناوری‌ها ارائه می کنند.
مثل موضوع امروز که می‌خواهیم برخی از کامپیوترهای فوق مدرن را معرفی کنیم. این تصویرها، طرح‌هایی هستند که طراحان مختلف درباره آینده کامپیوترهای شخصی در ذهنشان دارند.با هم نگاه می‌کنیم و توضیح‌هایشان را می‌خوانیم.
کامپیوتر «ویتهوس» (WITHUS) قرار است به کمک بچه‌های پیش‌دبستانی بیاید و با تشویق آنها به بازی و آموزش، با استفاده از ارتباط چند نفری، ارزش‌های درست و ارتباط‌های انسانی را برایشان به تصویر بکشد. برخلاف کامپیوترهای سنتی، این سیستم، آموزش را از طریق همکاری و ارتباط فیزیکی با دوستان ترویج می‌کند.
به این می‌گویند «کامپیوتر دستمال‌کاغذی»! «آوری هولمن» که دانشجوی طراحی صنعتی است، این کامپیوتر چندکاربره، چندسویه (تعاملی) را برای حرفه‌ای‌های خلاق طراحی کرده است تا بهترین و خاص‌ترین ایده‌هایشان را با کمک آن عملی کنند. ارتباط دوسویه یا -بهتر بگوییم در اینجا- چندسویه، به کمک تعدادی «دستمال» و یک «قلم» امکان‌پذیر می‌شود. دستمال‌ها به کمک قلم نیرو می‌گیرند و فعال می‌شوند و اینجاست که به صورت یک دستگاه ورودی با قابلیت لمس توسط چندکاربر، به لمس توسط انسان یا قلم واکنش نشان می‌دهند. این طراح به تازگی جایزه اول مسابقه «طراحی کامپیوترهای نسل بعد» را هم دریافت کرده است.
«دفتر یادداشت کوله‌ای (پشتی)» مفهومی از کامپیوتر شخصی است که برای طرفداران سفر به شکل یک کتاب طراحی شده است. صفحه‌های مختلف آن کارکردهای مختلفی دارند، مثل ضبط موسیقی و فیلم یا شارژ خورشیدی
اسم این یکی «پالت» است؛ یک جور سیستم سخت‌افزاری که ویژه هنرمندان، نقاشان، طراحان دیجیتالی و افرادی که به هنرهای بصری علاقه‌مندند طراحی شده است. این سیستم با توجه به فیزیولوژی نقاشی طراحی شده است. سطح صفحه نمایش از یک حسگر بصری فوتواپتیک با قابلیت تشخیص رنگ استفاده می‌کند
این یکی «دی‌ان‌ای» نام دارد و نمونه‌ای از یک جور کامپیوتر قابل تغییر و تعریف است که به کاربر این اجازه را می‌دهد تا در تغییر شکل، مدل و میزان و نوع تحرک آن آزادی عمل داشته باشد. این سیستم یک بخش اصلی و سه قسمت دیگر دارد: پروژکتور، صفحه کلید و منبع انرژی. بخش‌های دیگر را می‌توان به صورت جداگانه خرید
«سیافو» (Siafu) مخصوص افراد نابیناست. سطح سیافو از ماده‌ای استفاده می‌کند که می‌تواند به طرف بالا هر شکلی را ایجاد کند. یعنی اینکه سیافو می‌تواند بریل (خط ویژه نابینایان) قابل تجدید و تغییر تولید کند و سپس آن را به شکل کتاب به جای یک خط در هر بار (مثل تصویرها و طرح‌های بریل فعلی) نشان بدهد
«یونو» (Yuno) فقط یک لیوان برای نوشیدنی نیست، بلکه صفحه نمایشی با قابلیت واکنش به لمس هم هست تا اطلاعاتی را که می‌خواهی برایت نمایش دهد. بنابراین موقع نوشیدن آب، چای، آب‌میوه، و... مجبور نیستی به کامپیوتر رومیزی‌ات بچسبی طرح وسیله تناسب اندام با نام «فیت» قرار است در صورت اجرا به کاربر کمک کند تا برای سوزاندن کالری و کنترل ضربان قلب، گزارش پیشرفت کار و... برنامه‌ریزی بکند. اگر برنامه مورد نظر پیگیری نشود، دستگاه در رژیم کاربر تغییر ایجاد می‌کند تا او را از مصرف کالری اضافه منصرف کند. هر چه قدر کاربر کالری بیشتر بسوزاند، اجازه دارد کالری بیشتری مصرف کند.

جمعه 22/6/1387 - 6:48

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

کامپیوتر و اینترنت

گر تو بهتر می‌زنی، بستان بزن

فراخوان وزارت ارتباطات برای کاهش قیمت اینترنت داستان جالبی است که به سبک نو در حال تحریر است؛ داستانی که به روال مرسوم پیش نمی‌رود و به جای قهرمان، دو ضد قهرمان دارد و البته، یادمان نرود که محتوای داستان حکایتی قدیمی و سنتی از تعامل دولت و غیر دولت در کشور ما است.
آنگونه که روایت می‌کند راوی شیرین سخن، دولت برای خلاصی از غرولندهای دنباله‌دار شرکت‌ها در گران بودن قیمت پهنای باند، در فراری رو به جلو، توپ را به زمین آنها می‌اندازد که « گر تو بهتر می‌زنی، بستان بزن» بخش خصوصی هم که تا همین یک روز قبل از فراخوان در بوق و کرنا می‌کرد که من بهتر می‌زنم، گویا فراخوان دولت را دمیدن سرنا از سرگشادش می‌داند و ناگهان – یا از ترس یا از شرم – سر به گریبان برده و چون نوعروسی با گونه‌های گلی نه بله می‌گوید و نه، نه؛ تو گویی به چیدن گل به گلستان شده است.
از آن سو ضد‌قهرمان دیگر داستان که حالا می‌تواند باد به غبغب بیندازد به پیروزی، جایی می‌گوید: «فقط می‌خواستیم ببینیم این بخش خصوصی اصلا این کاره هست...» و به همین دلیل این فراخوان از اصل و نسب بی‌ تنظیم و بی‌مقررات پرتاب شده است و...
از اینجا به بعد، نوشته کمی کلاسیک‌تر خواهد شد و در انتها بر می‌گردیم به نقطه آغاز و دور باطل که «کی بود، کی بود، من نبودم» تکرار می‌شود...
دوستان عزیز، این خط داستانی آنقدر سنتی و در کشور ما کلاسیک است که با ترفند و تکنیک‌های مدرن نمی‌توان «نوین»‌اش کرد. لطفا قهرمان داستان وارد شود؛ مردم منتظرند.

جمعه 22/6/1387 - 6:47

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]

کامپیوتر و اینترنت

استعاره‌هایی از ارتباطات و سرویس‌های اینترنتی

این روزها اگر سایت‌ها و وبلاگ‌های معتبر فناوری را مطالعه کنید، امکان ندارد که به اصطلاح Cloud computing برنخورده باشید. در مورد Cloud computing حرف و حدیث بسیار است.
سابقا کار با کامپیوتر به این صورت بود که داده‌هایی به خورد کامپیوتر می‌دادیم، کامپیوتر با استفاده از یک سری نرم‌افزار، داده‌ها را پردازش می‌کرد و نتیجه را به صور مختلف در اختیار ما قرار می‌داد. اما با گسترش اینترنت، رفته‌رفته به سمت و سوی دیگری می‌رویم، طوری که همین اعمال و وظایف را آمیزه‌ای از نر‌م‌افزارها و سرویس‌هایی که از طریق یک شبکه قابل دسترسی هستند، انجام می‌دهند. در واقع Cloud، استعاره‌ای است از ارتباطات و سرویس‌های اینترنتی.
بیایید مثال ملموسی برای شما بزنم، وقتی با نر‌افزار word، مطلبی را می‌نویسیم، نرم‌افزار روی دسکتاپ ما کار واژه‌پردازی را انجام می‌دهد، اطلاعات هم در هارد ما ذخیره می‌شوند، اما وقتی از Google Docs استفاده می‌کنیم از یک اپلکیشن اینترنتی و فضای روی سرور بهره می‌بریم. در واقع همه اپلیکیشن‌های گوگل مثل جی‌میل، تقویم گوگل یا همین Google Docs، مثالی از Cloud computing هستند.
قابل پیش‌بینی است که در آینده کامپیوت کردن، با امروز تفاوت زیادی پیدا خواهد کرد. کسی چه می‌داند، شاید در آن زمان کامپیوتر یا موبایل صرفا نقش وسیله‌ای برای ارسال و دریافت اطلاعات را بازی کنند، به عبارت دیگر به جای داشتن این همه نرم‌افزار روی دسکتاپمان، همه اطلاعات از طریق مرورگرهای اینترنتی به اپلکیشن‌های اینترنتی فرستاده می‌شوند، در آنجا ذخیره می‌شوند، تحلیل می‌شوند و نتیجه این تحلیل‌ها برای ما فرستاده می‌شود. یعنی در آینده ممکن است پردازش و نرم‌افزارها و ذخیره‌سازی اطلاعات کاملا متحول شود.
سرویس‌های اینترنتی مختلف که این روزها به صورت اینترنتی کار تبدیل فرمت‌های مختلف را به هم انجام می‌دهند، واژه‌پردازها و ویرایش‌گرهای آنلاین عکس و ویدئو و سرویس‌های ذخیره اطلاعات که می‌کوشند به هارد دوم کاربران تبدیل شوند، همگی حکایت از وجود چنین تفکری در وب دارند.

جمعه 22/6/1387 - 6:46

[ نظر به این مطلب ] - [ نظرات این مطلب : 0 ]