تبیان، دستیار زندگی

اگر می‌خواهید در نقشِ یک کارآفرین باشید یا در حرفه‌تان موفق‌تر شوید، می‌توانید برای شروع باید هر چه بیش‌تر شبیه به افراد همواره موفقی صحبت کنید یا فکر کنید که آنها را می‌شناسید یا درباره‌ی آنها مطالعه می‌کنید.

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از مجله موفقیت، این شما و این هم فهرست جملاتی که هرگز از یک آدم موفق نمی شنوید:

۱. “نمی‌توانیم انجام‌اش دهیم.”

چیزی که آدم‌ها و شرکت‌ها را موفق می‌کند قابلیت حل مشکل مشتریان‌شان و مطالبه‌ی اولویت‌های اصلی‌شان است. اگر یک نیاز مرتبا به‌وجود بیاید، موفق‌ترینِ آدم‌ها یاد می‌گیرند چگونه با سرعت هر چه بیش‌تر به حل آن بپردازند.

۲. “نمی‌دانم چگونه این کار را انجام دهم.”

آدم‌های موفق یاد می‌گیرند به جای سرکوبِ خودبه‌خودی و غیر ارادیِ راه‌حل‌یابی و چاره‌اندیشی، برای موفقیت در یک پروژه یا در حرفه‌شان باید چه‌ کاری انجام دهند. به‌عنوان مثال، هیچ‌گاه نمی‌بینید یک مشاور بین‌المللی موفق در زمینه‌ی کسب‌و‌کار که در سال بارها به ایتالیا سفر می‌کند، یاد گرفتن زبان ایتالیایی را نپذیرد.

۳. “نمی‌دانم چیست.”

ادعای بی‌خبری و بی‌اطلاعی کردن مشکل را دور نمی‌کند. فقط باعث می‌شود پرسش‌گر فرد دیگری را بیابد که بتواند با آن مجموعه کار کند تا راه‌حلی برای آن مشکل بیابند. اگرچه همواره خوب است با آدم‌هایی که در تعامل هستید، صادق باشید، به پایان رساندن این عبارت با ’ولی راهی برایش پیدا می‌کنم‘ یک روش مطمئن برای موفق‌تر شدن است.

۴. “همه‌ کارها را خودم به تنهایی انجام دادم.”

آدم‌های متعالی می‌دانند باید خودشان را با آدم‌هایی احاطه کنند که باهوش، دانا و متعهد باشند. آن چه باعث کارآمد بودن این روش می‌شود بها دادن به افراد در جای مقتضی است، از هر دست که بدهید از همان دست بازخواهید گرفت. آدم‌هایی را که به شما کمک کرده‌اند یا تأثیر مثبتی برای شما داشته‌اند، شناسایی کنید، این‌گونه همواره می‌توانید خودتان به موفقیت دست یابید و به رسمیت شناخته شوید.

۵. “خیلی زود است.”

یکی دیگر از جملاتی که هرگز از یک آدم موفق نمی شنوید این است که ’خیلی زود است.‘ هیچ‌وقت نمی‌شنوید که بنجامین فرانکلین یا آدم‌هایی مثل استیو جابز بگویند، ’برای من خیلی زود است که آن‌جا باشم‘. اگر یک ملاقات شبکه‌ای، راه‌اندازی پروژه یا فرصت مصاحبه در صبح اول وقت وجود داشته‌باشد، موفق‌ترین آدم‌ها هر آن‌چه را باید انجام دهند تا در آن‌جا حضور داشته باشند، انجام می‌دهند. بخشی از موفق بودن این است که در زمان درست در جای درستی قرار داشته باشید، سحر خیز بودن یا شب‌زنده‌دار بودن‌تان هیچ تأثیری در این قضیه ندارد.

۶. “خیلی دیر است.”

در همین راستا، اگر یک شریک بالقوه‌ی کسب و کار از شما خواسته است ساعت ۹ شب یک قرار شام با او داشته باشید، و این کار برای‌تان مقدور است، قطعا سر قرار حاضر شوید. این امکان وجود دارد که روز بعد خسته باشید، ولی ارتباطاتی که طی یک شام کوچک یا پس از یک جلسه‌ی چند ساعته برقرار می‌کنید، می‌تواند در موقعیت حرفه‌ای یا پروژه‌ی بعدی‌تان تفاوت ایجاد کند.

۷. “خیلی بد است که نمی‌توانیم با هم کار کنیم.”

کاملا هم‌عقیده بودن با آدمی دیگر یک اتفاق نادر است، ولی اگر واقعا با آدمی در ارتباط هستید و می‌خواهید با او هم‌کاری داشته‌باشید، راهی پیدا کنید تا این خواسته را عملی کنید. پیدا کردن افرادی که از مصاحبت با آنها لذت ببرید زیاد روی نمی‌دهد، لذا چه یک مطالعه‌ی موردی باشد یا یک کسب‌وکار جدید، افراد موفق می‌دانند هم‌کاری با آن دسته از آدم‌هایی که از نظر شخصیت و علاقه‌مندی‌ها با شما سازگار هستند مسیری است به سوی موفقیتی واقعی.

۸. “گاهی قراری بگذاریم و با هم باشیم.”

اکثر مواقع این یک عبارت پُرکننده است، و هیچ تداومی به‌دنبال ندارد. آدم‌های موفق می‌دانند که اگر واقعا بخواهند با فردی ارتباط داشته‌باشند، باید بر این‌کار استمرار بورزند تا به‌وقوع بپیوندد. هم‌چنین این ایده را به‌وجود می‌آورد که موفق‌ترینِ‌آدم‌ها، بدون هیچ‌گونه دستور کار مخفی، به سختی تلاش کرده‌اند تا ارتباطات و پیوندهای اصیلی درون شبکه‌شان ایجاد کنند، . توسعه‌ی شبکه‌تان به معنای به فکر دیگران بودن است، در حالی‌که ارتباطات‌تان با آنها را در اولویت ذهن‌تان نگه‌دارید.

۹. “متأسفم، خیلی سرم شلوغ است.”

افراد موفق اگر موقعیتی بر سر راه‌شان قرار بگیرد، هر کاری می‌کنند تا آن موقعیت به واقعیت تبدیل شود. مطمئنا، این احتمال وجود دارد که این امر به معنیِ تخصیصِ ساعت‌های طولانی‌تر تعبیر شود، ولی اگر می‌خواهید چیزی به واقعیت بپیوندد، هزینه‌اش این خواهد بود. گذشته از این‌ها، به گفته‌ی لاو – تی‌زو: “زمان یک ماهیتِ ساختنی است. گفتنِ ’وقت ندارم‘، مانند این است که بگویید، ’نمی‌خواهم‘”.

۱۰. “همه‌اش فکر من بود.”

دوباره، همان‌گونه که در شماره‌ی ۴ اشاره شد، موفق‌ترینِ آدم‌ها وقتی کار به تعریف و تمجید از یک پروژه‌ی موفق می‌رسد، سخاوت به‌خرج می‌دهند. هیچ ایده‌ای حقیقتا به کسی تعلق ندارد – ترکیبی است از تجارب‌شان از تعامل و ساختاری از ایده‌های اشتراکی با یک تیم. تعریف و تمجید بخش حیاتی در تأسیس یک فرهنگ و شرکت موفق است.

۱۱. “هیچ وقت کتاب نمی‌خوانم.”

تام کورلی مالک وب‌گاه عادات ثروتمندان دریافته‌است که ثروتمندان بسیار بیش‌تر از فقرا به مطالعه‌ی (یا گوش دادن به) کتاب‌ها می‌پردازند: ۶۳ درصد از والدین متمول کودکان‌شان را به مطالعه‌ی دو یا چند کتاب غیر داستانی در ماه وا می‌دارند، این رقم در فقرا ۳ درصد است. هم‌چنین، ۶۳” درصد از متمولین در طول رفت و آمد به محل کار به کتاب‌های صوتی گوش می‌دهند، این رقم در فقرا ۵ درصد است”. مطالعه‌ی کتاب‌های غیر داستانی (همین‌طور داستانی) به کاهش استرس، بهبود خلاقیت و ارتقاء حافظه تان کمک می‌کند.

۱۲. “به‌اندازه‌ی کافی خوب نیستم.”

بخشی از موفق بودن به مفهوم والایِ خود ارزشی بر‌می‌گردد. این که خودتان باشید یک ویژگی است که موفقیت شما در کسب و کار و زندگی شخصی‌تان را نوید می‌دهد. علایق واقعی‌تان را دنبال کنید. اگر به پول نیاز نداشتید چه کارهایی در زندگی‌تان انجام می‌دادید؟

۱۳. “همه‌چیز روبه‌راه است (دوباره و دوباره).”

آدم‌های موفق می‌دانند چه زمانی راه‌شان را تغییر دهند و پذیرش بهانه‌های دیگران را متوقف کنند. اگر تنگنایی وجود داشته‌باشد و چیزی (یا فردی) مانعِ تکمیلِ به‌موقع پروژه، تأسیس کسب و کارتان، یا حرکت به‌سوی اهداف‌تان می‌شود، وقت آن رسیده است که حد و مرز بگذارید و تصمیم بگیرید هم‌کاری‌‌تان را محدود کنید.

۱۴. “اگر رقبای ما آن‌را در اختیار ندارند، پس ما هم به‌آن نیاز نداریم.”

کپی‌برداری از رقبا، اجلِ احتمالیِ بسیاری از شرکت‌ها است. ابتکار واقعی از بخش‌های کوچک و کم اهمیت نشأت می‌گیرد: پی بردن به این که رقبا چه‌کاری انجام نمی‌دهند و پُر کردن آن خلأ به منظور پاسخگویی به یک نیاز در صنعت.

۱۵. “تعطیل‌کردن کارِ بازنده‌ها است.”

موفقیت واقعی می‌بایست به شکل یک رویکرد متنوع دیده شود، همراه با تعطیلات، تعطیلات آخر هفته با دوستان و خانواده و ساعت‌هایی در روز کاری که کارایی ندارید. وقتی حجم‌کاری برای هر فردی بسته به زمان متغیر است، رفتن به تعطیلات شما را در کارتان بهتر می‌کند.

بعضی اوقات، برای رسیدن به جایی که می‌خواهید، بهترین و ساده‌ترین کاری که می‌توانید انجام دهید این است که به راحتی نمونه‌هایی را که دیگران برای‌تان می‌چینند دنبال کنید.

حال که نوشتار ۱۵ جملاتی که هرگز از یک آدم موفق نمی شنوید را مطالعه کردید، چه عباراتی را می‌خواهید ار مکالمات و تفکرات روزانه‌ی‌تان حذف کنید؟ 

تاثیر هورمون رشد بر قد انسان فقط در سالهایی است که رشد امکانپذیر است یعنی قبل از بلوغ و زمان بلوغ.

به گزارش جام جم آنلاین ، حتی در این دوران هم مصرف آن تنها در مواردی توصیه می شود که بدن فرد با کاستی این ماده مواجه است.

هورمون رشد بجز افزایش قد تغییرات دیگری را هم بخصوص در سوخت و ساز بدن انجام میدهد. مصرف این ماده در کسی که بدنش به اندازه کافی از این ماده را میسازد ممکن است در سنین قبل یا حین بلوغ به قد فرد اضافه کند ولی با تاثیر در دیگر نقاط بدن موجب اختلال در متابولیسم شده و موجب بیماری میشود.

شرایط سلامت ما از راه‌های مختلفی خود را آشکار می‌کنند و به ما می‌گویند آیا از سلامت برخوردار هستیم یا زندگی ناسالمی داریم و زمان آن است که تغییراتی در سبک زندگی خود ایجاد کنیم.

 به گزارش جام جم آنلاین ، موارد زیر از علائمی هستند که می‌گویند شما سلامت کامل ندارید و باید کاری در مورد آن انجام دهید:

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل سازمان پزشکی قانونی کشور، در بین سموم آنچه بیشترین سهم را در مرگ افراد داشته قرص برنج است، به نحوی که در سال جاری 63 درصد از تلفات مسمومیت با سم را به خود اختصاص می دهد، پس از آن به ترتیب سموم دفع‌آفات نباتی، الکل، سیانور و جونده‌کش‌ها در رتبه های بعدی قرار می گیرند.

در هشت ماهه امسال 432 نفر بر اثر مسمومیت با قرص برنج جان خود را از دست دادند، این رقم در مقایسه با مدت مشابه سال قبل که آمار تلفات 449 نفر بود، 3.8 درصد کاهش یافته است.

بر اساس آمارهای موجود در سازمان پزشکی قانونی کشور در 10 سال گذشته (1383 تا 1392)، هشت هزار و 769 نفر در کشور بر اثر مسمومیت با سم جان خود را از دست دادند.

در تمامی این سال‌ها مرگ بر اثر مسمومیت با سم با افزایش مواجه بوده و از 713 نفر در سال 1383 به هزار و 101 نفر در سال گذشته رسیده است اما در هشت ماهه امسال آمار مسمومیت با سم روندی کاهشی در پیش گرفته که امید است تا پایان سال شاهد تداوم این روند کاهشی در کشور باشیم.

افزایش تلفات مسمومیت دارویی

اما در این مدت تلفات ناشی از مسمومیت دارویی در کشور با رشد 5.8 درصدی مواجه بوده و این آمار از 497 فوتی در هشت ماهه سال گذشته به 526 فوتی در هشت ماهه امسال رسیده است.

در این مدت استان‌های تهران با 141، فارس با 109 و کرمانشاه با 38 فوتی بیشترین آمار تلفات ناشی از مسمومیت دارویی را داشته‌اند.

نکات مهم در پیشگیری از بروز مسمومیت ها

عمده ترین موارد مسمومیت در بزرگسالان ناشی از داروهای مسکن، آرامبخش، ضد افسردگی و همچنین محصولات پاک کننده و شیمیایی است که ممکن است عوارض جبران ناپذیری را برای فرد به همراه داشته باشد.

در کودکان نیز مسمومیت‌ها در اثر خوردن مواد شیمیایی و بهداشتی، مواد شوینده، داروها، اجسام قابل بلع مثل باطری و یا گیاهان آپارتمانی به وجود می آید بنابراین لازم است والدین ضمن آگاهی از خطراتی که به دنبال ایجاد مسمومیت، فرزندشان را تهدید می کند، هر گونه موادشوینده، سموم و ‌داروها را از دسترس کودکان دور نگه دارند.

در این بخش ضمن اشاره به برخی از انواع مسمومیت‌ها، نکاتی را برای آگاهی بیشتر و نیز پیشگیری از بروز آن بیان می کنیم.

نکات مورد توجه برای پیشگیری از مسمومیت دارویی:

- با مصرف خودسرانه داروها بدون تجویز پزشک، سلامت خود را به خطر نیندازید.

- مقادیر بالای برخی از داروهای به ظاهر کم خطر، می توانند برای فرد کشنده باشند.

- داروها را دور از دید و دسترس کودکان و در ارتفاع بالا ودر کمد مجهز به قفل نگه داری نمایید.‌

- در هنگام مصرف دارو و یا استفاده از فرآورده های شیمیایی حتماً در نور کافی برچسب روی بسته بندی را مطالعه کرده سپس مصرف نمائید. استفاده از داروها و مواد شیمیایی در تاریکی می تواند خطرناک باشد.

برای پیشگیری از مسمومیت با مواد شیمیایی و شوینده ها توجه کنیم:

- در صورت تماس پوست و یا چشم با مواد اسیدی و یا قلیایی، هرگز از مواد قلیایی و یا اسیدی جهت خنثی سازی استفاده نکنید بلکه پوست و چشم را با مقادیر فراوان آب شستشو داده و مصدوم را به مرکز درمانی منتقل نمایید.

- در صورت بلع مواد با خاصیت خورندگی مانند اسیدها و قلیاها، هرگز بیمار را وادار به استفراغ نکنید. این کار می تواند سبب وخیم شدن وضع بیمار شود.

- قبل از دور انداختن ظروف حاوی مواد شیمیایی و شوینده داخل ظرف زباله، آن را آبکشی نمایید.

- محصولات خانگی خطرناک مانند محلول لوله بازکن، جوهر نمک، محلول سفید کننده و لکه بر، مواد شوینده، گاز پاک کن، داروها و دیگر مواد شیمیایی و همچنین ضد یخ و الکل را در بسته بندی اصلی آن ها و با درب بسته و دور از دسترس کودکان نگه داری نمایید.

- از قرار دادن ظروف حاوی مواد شیمیایی در کنار مواد غذایی خودداری نمایید.

- چنانچه در منزل کودکی دارید، از قرار دادن خمیر دندان، دهان شویه و یا دیگر فرآورده های آرایشی و بهداشتی در دسترس کودکان خودداری نمایید.

- موادی مانند نفت و بنزین را در ظرف اصلی آن ها نگه داری کنید و ازریختن این مواد داخل ظروف مربوط به فرآورده های خوراکی و نوشیدنی مثل نوشابه جداً پرهیز کنید.

- در هنگام استفاده از مواد شیمیایی و فرآورده های شوینده و پاک کننده، پنجره ها را باز کنید تا هوا به خوبی در محیط جریان داشته باشد.

- از اختلاط مواد شیمیایی مانند جوهر نمک با فرآورده های سفید کننده جداً خودداری کنید. بخارات و گازهای ناشی از این اختلاط بسیار سمی و خفه کننده می باشد.

- پس از مصرف مواد شوینده، سفید کننده، جرم بر و لوله بازکن در محیط های دربسته و کوچک مانند دستشویی و حمام، به هیچ عنوان در این مکان ها توقف نکنید چرا که گازهای تولید شده در این محیط خفه کننده و سمی می باشد.

- ضمن استفاده از مواد شیمیایی حتماً از وسایل محافظت کننده مانند دستکش بلند، کفش نفوذ ناپذیر، لباس آستین بلند، شلوار بلند و جوراب استفاده نمایید.

- هرگز سعی نکنید با چشیدن و یا بوییدن یک ماده ناشناخته آن را شناسایی کنید.

مراقبت ویژه از کودکان برای پیشگیری از مسمومیت:

- کودکان زیر 5 سال، پر خطرترین گروه سنی از نظر بروز مسمومیت هستند.

- کودکان خردسال ممکن است هر چیزی را به دهان ببرند. این عمل بخشی از آموزش و درک این گروه سنی از محیط اطرافشان است و می تواند زمینه ساز بروز مسمومیت باشد.

- در هنگام بروز مسائل و مشکلات خانوادگی، بیشتر مراقب کودکان باشید. در این شرایط کودکان در برابر حوادث و مسمومیت اتفاقی آسیب پذیرترند.

- به کودکان بیاموزید هیچ چیزی ننوشند و یا نخورند مگر اینکه با اجازه بزرگسالان باشد.

- خطرات ناشی از مسمومیت در کودکان، خانم های باردار و افراد سالمند می تواند شدیدتر از دیگر افراد باشد.

گیاهان آپارتمانی نیز گاه باعث بروز مسمومیت می شوند پس توصیه می کنیم:

- گل ها و گیاهان آپارتمانی را دور از دسترس کودکان قرار دهید و هنگام بازی کودکان در فضای باز مراقب آن ها باشید تا توسط گل ها و گیاهان سمی، مسموم نشوند.

- نام گیاهان خانگی را به خاطر بسپارید و آن را روی برچسبی کنار آن ها بنویسید. بسیاری از گیاهان و گل های آپارتمانی مانند خرزهره و دیفن باخیا، سمی هستند و تماس پوست با آن ها و یا به دهان بردن آن ها منجر به مسمومیت می شود.

علائم مسمومیت با گاز منوکسیدکربن و پیشگیری از آن:

- منوکسید کربن گازی بی رنگ، بی بو، بی مزه و غیر محرک است که در اثر سوختن ناقص سوخت های فسیلی مانند نفت، گاز، بنزین، گازوئیل و ذغال چوب حاصل می شود.

- مسمومیت با منوکسید کربن یکی از مرگبارترین انواع مسمومیت ها است. برای پیشگیری از بروز آن توصیه های ایمنی در مورد استفاده از وسایل حرارتی را رعایت کنید.

- تماس طولانی مدت با گاز منوکسید کربن به ویژه در کودکان، می تواند با بروز اختلالات رفتاری و کاهش حافظه و ضریب هوشی همراه باشد.

- علائم تماس طولانی با منوکسید کربن، سردرد، گیجی و خواب آلودگی می باشد. در ادامه تماس، فرد مسموم دچار تهوع، استفراغ و تپش قلب می شود. تماس با مقادیر بالای CO می تواند سبب کاهش هوشیاری و مرگ شود.

- در هنگام استفاده از بخاری های نفتی و گازی، جهت پیشگیری از مسمومیت با گاز منوکسید کربن، اطمینان از نصب صحیح و کارکرد مناسب دودکش ها الزامی است.

- استفاده از بخاری های بدون دودکش تنها در محیط هایی که دارای تهویه و جریان مناسب هوا می باشند(مانند مراکز تجاری و دفاتر کاری که تردد زیادی دارند) مجاز است. از بکار بردن این وسایل در محیط های بسته و فاقد جریان هوا خودداری نمایید.

- حضور در گاراژ های در بسته که در آن اتومبیل با موتور روشن وجود دارد خطر بروز مسمومیت با منوکسید کربن را به همراه است.

و به طور کلی در صورت بروز هر نوع مسمومیت به یاد داشته باشیم:

- لحظات اولیه پس از بروز مسمومیت، برای نجات فرد مسموم حیاتی است. بلافاصله پس از برخورد با موارد مسمومیت ضمن تماس با اورژانس 115 برای انتقال فرد به مراکز درمانی، می توانید با تلفن 1490 (مرکز اطلاع رسانی داروها و سموم وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی) تماس بگیرید. این مرکز اطلاعات اولیه در مورد برخورد با فرد مسموم را در اختیارتان می گذارد.

- ایجاد استفراغ در فرد مسموم، همیشه بهترین راه خارج کردن سم از بدن نیست و گاهی ممکن است جان بیمار را به خطر بیندازد.

یک کارشناس مشاور و راهنمایی گفت: فضای مجازی و موبایل فرد را از رسیدن به موفقیت باز خواهد داشت.

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران ، محمدحسین قلی‌زاده کارشناس مشاور و راهنمایی درباره راهکارهای کسب موفقیت، اظهار داشت: هر فردی در زندگی خود برای به دست آوردن موفقیت نیازمند یک هدف از پیش تعیین شده است و اگر بدون تعیین هدف موفقیتی کسب شود احتمال اتفاقی بودن آن بسیار زیاد است.

قلی زاده با بیان اینکه هر فرد باید بداند که شکست هم جزئی از مسیر موفقیت است، تاکید کرد: اگر شخص در هر مرحله‌ای شکست خورد نباید ناامید شود و هرگاه شکست خوردید به جای ناامیدی به دنبال علل شکست بوده و از چرایی منفی به چرایی مثبت حرکت کنید. 

یک فوق تخصص غدد و متابولیسم گفت: کم‌کاری تیروئید، چاقی، درد مفصل، ناباروری و بیماری قلبی را به دنبال دارد.

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایسنا ، دکتر حسن گنجی‌زاده زواره بیان اینکه کم‌کاری تیروئید بیماری است که غده‌ تیروئید مقادیر کافی از هورمون‌های مهم و اختصاصی این غده را، تولید نمی‌کند، اظهار کرد: زنان بویژه زنان بالای ۵۰ سال، احتمال بیشتری دارد که به کم‌کاری تیروئید مبتلا شوند.

وی ادامه داد: باید بدانید که به دلیل فعالیت‌های مرتبط با هورمون‌های مترشحه از تیروئید، کم‌کاری تیروئید تعادل طبیعی واکنش‌های شیمیایی بدن را مختل می‌کند.

گنجی‌زاده اضافه کرد: کم‌کاری تیروئید در مراحل اولیه به ندرت سبب ظهور علایم بیماری می‌شود، ولی در اغلب مواقع، کم‌کاری تیروئید درمان نشده، می‌تواند سبب ایجاد شماری از اختلالات در سلامتی نظیر چاقی، درد مفصل، ناباروری و بیماری قلبی ‌شود.

این فوق تخصص غدد و متابولیسم با اشاره به اینکه خوشبختانه برای تشخیص کم‌کاری تیروئید آزمایش‌های دقیق سنجش عملکرد تیروئید در دسترس هستند، افزود: درمان کم‌کاری تیروئید با هورمون‌های تیروئید صنعتی معمولا راحت، ایمن(وقتی که دوز مناسبی از دارو مصرف شود) و موثر است.

گنجی‌زاده با تاکید براینکه علایم و نشانه‌های بیماری تیروئید بسیار گسترده است و به مقدار عدم کفایت هورمونی بستگی دارد، اظهار کرد: در اختلال هورمونی، حتی اگر در مراحل اولیه، عوارض این بیماری ظاهر نشود، پس از گذشت سال‌ها، اغلب عارضه پیشرفت کرده و شدیدتر می‌شود.

وی بیان کرد: در ابتدا به ندرت ممکن است که فرد متوجه نشانه‌های کم‌کاری تیروئید نظیر خستگی و کسل‌شدن شود، به سهولت آنها را به پیری و افزایش سن خود نسبت می‌دهد و توجه چندانی نمی‌کند، ولی به موازات اینکه به تدریج کاهش متابولیسم و سوخت و ساز بدن ادامه ‌یابد، ممکن است نشانه‌ها و علایم آشکار بیشتری در وی توسعه یابد.

این فوق تخصص غدد و متابولیسم تصریح کرد: خستگی، تنبلی و احساس کسل‌بودن، افزایش حساسیت به سرما، یبوست، پوست خشک و رنگ پریده، صورت متورم، صدای خشن و گرفته، افزایش سطوح کلسترول خون، افزایش وزن ناخواسته، درد، حساسیت و سفت شدن عضلانی، سختی یا تورم مفاصل، ضعف عضلانی، دوره‌های قاعدگی شدیدتر از حالت عادی، ناخن‌ها و موهای شکننده و افسردگی از علایم کم‌کاری تیروئید است.

گنجی‌زاده با تاکید بر اینکه چنانچه کم‌کاری تیروئید درمان نشود، نشانه‌ها و علایم بیماری به تدریج شدیدتر می‌شود، افزود: تحریک مداوم تیروئید ناشی از ترشحات هورمونی از هیپوفیز به منظور آزادسازی هورمون‌های بیشتر، ممکن است منجر به افزایش حجم تیروئید (گواتر) شود. همچنین ممکن است فرد با پیشرفت بیماری، بیشتر دچار فراموشی شود و روندهای فکری وی آهسته‌تر شود و یا احساس افسردگی کند.

وی گفت: کم‌کاری تیروئید پیشرفته که به نام میکزودم نامیده می‌شود، نادر است، ولی وقتی این حالت ایجاد شود می‌تواند تهدیدی برای زندگی فرد محسوب شود.

گنجی‌زاده با اشاره به علایم کم‌کاری تیروئید پیشرفته (میکزودم)، تصریح کرد: فشار خون پایین، کاهش تنفس، کاهش حرارت بدن، اختلال توجه و عدم پاسخ به محرک‌ها و حتی کما از علایم کم‌کاری تیروئید پیشرفته است و حتی در موارد بسیاری میکزودم می‌تواند کشنده باشد. 

دارو یک نوع «سم» است ، در مقادیر مورد نیاز شفا بخش و در مقادیر زیاد کشنده است . هر دارویی در بدن اگر به میزان مناسب استفاده شود نقش درمانی را ایفا می کند ولی اگر در دوزهای بالا استفاده شود آسیب زننده و در برخی از حالات کشنده هم است .مسمومیت دارویی، یکی از شایع ترین و ناگوارترین مسمومیت هایی است که بنا به دلایل متعددی، از مصرف بیش از حد داروهای تجویز شده گرفته تا تداخلات دارویی، بروز می کند و بیش از همه کودکان را گرفتار می سازد که اغلب برای پاسخ به حس کنجکاوی خود از طعم و مزه ی داروها به سراغ آنها می روند.

 دکتر کاوه سالارمند ، داروساز در گفت و گو با جام جم آنلاین بیان کرد: بسیاری از افراد تصور می کنند مصرف داروهایی چون استامینوفن که همیشه در خانه وجود داشته نمی تواند مشکلی ایجاد کند ولی مسمومیت این دارو نیز کم نیست و مشکلات زیادی در اثر استفاده نابه جا از همین دارو نیز ایجاد شده است.

در رابطه با علائم مسمومیت های دارویی می توان گفت ، علائم زیادی این عارضه با خود به همراه دارد البته علائم بستگی به این دارد که مسمومیت با چه دارویی صورت گرفته باشد اما علائمی که در اکثر مسمومیت های دارویی شایع است تغییرات علائم حیاتی بدن است مانند افزایش یا کاهش تنفس ، فشار خون ، ضربان قلب ، تغییرات بینایی (تنگی یا گشادی مردمک چشم ،تاری دید) و تغییراتی پوستی .قابل ذکر است یکسری از علائم ، علائم داخلی محسوب می شوند و فقط با آزمایش قابل تشخیص و بررسی هستند مانند مشکلات ریوی ، کلیوی ، کبدی و...

وی در ادامه افزود : چند نکته اساسی در اینجا وجود دارد ، اطرافیان فرد مسموم وظیفه مهمی را بر عهده دارند و باید به چند نکته دقت کنند مهم تر از همه خونسردی خود را حفظ کنند و اطلاعات درست در اختیار اورژانس قرار دهند اطلاعاتی که در اینجا بسیار حائز اهمیت است این موارد است که بیمار چه زمانی دارو را مصرف کرده ؟ فرد مسموم چه نوع ماده و دارویی را مصرف کرده؟ چه میزان دارو استفاده کرده است ؟

معمولا خیلی از افراد معتفدند که فردی که به اشتباه دارو یا ماده شیمیایی را مصرف می کند در صورتی که استفراغ کند برایش خوب است و ماده شیمیایی از بدنش خارج می شود در صورتی که این کار بسیار اشتباه است و در برخی موارد ممکن است خود آسیب جدی به بیمار وارد کند مخصوصا در مواردی که فرد بیمارهوشیاری عادی ندارد .نکته دیگری که وجود دارد این است که نباید به فردی که دچار مسمومیت شده مایعات بدهیم چرا که اگر مایعات درست مصرف نشوند ممکن است باعث جذب بیشتر دارو یا ماده شیمیایی گردد و منجربه تشدید مسمومیت شوند .

این دارو ساز در رابطه با شایع ترین مسمومیت های دارویی در کشور گفت : معمولا داروهای اعصاب و داروهای خواب آور بالاترین درصد مسمومیت را دارند به علاوه یکسری از داروهای ضد افسردگی ،داروهایی برای کنترل عدم تعادل مغز استفاده می شود مثل دارویی که برای جلوگیری از توهم استفاده می شود بیشترین موارد مسمومیت دارویی در کشور هستند .

وی درخصوص پیشگیری از این عارضه متذکر شد : معمولا کودکان و حتی در برخی موارد بزرگسالان و افراد کهنسال بیشتر قربانی این نوع از مسمومیت هستند. پیشگری در 2 دسته از افراد بسیار حائز اهمیت است کودکان و سالمندان 2 گروه از افرادی هستند که نسبت به بقیه باید دقت بیشتری روی آن ها داشت .والدین به خاطر داشته باشند داروهایی که به کودکشان می دهند با دوز بزرگسال نباشد مخصوصا کودکان زیر 5سال . داروهای مصرفی افراد خانواده را دور از دسترس کودکان نگهدارید. همچنین، داروهای خود را در مقابل چشم کودکان نخورید، چرا که کودکان از رفتار بزرگسالان تقلید می کنند و ممکن است دور از چشم والدین داروها را به دهان ببرند.اگر به کودک خود دارو می دهید به او تفهیم کنید که این دارو است و از کلماتی مثل آبنبات، شکلات و یا خوراکی استفاده نکنید.

در خصوص کهنسالان ، مسمومیت دارویی بسیار شایع و البته خطرناک است. مثلا فردی به دکتر مراجعه می‌کند و باید یک قرص را در هفته دو یا سه بار مصرف کند اما به طور اشتباهی روزی سه عدد قرص می‌خورد و بعد از چند روز دچار مسمومیت می‌شود. بهتر است داروهای بیمار افسرده و یا بیمارانی که تعادل رفتاری ندارند و یا افرادی که سابقه اقدام به خودکشی دارند را دور از دسترس ایشان قرار دهید و مراقبت دقیقی در خصوص میزان داروی مصرفی ایشان به عمل آورید.

سالارمند در پایان بیان کرد: مسمومیت هایی که از طریق آمپول بوجود می آید بسیار خطرناک و در برخی موارد کشنده است چرا که فرآورده های تزریقی وارد خون می شود و دسترسی برای حذف آنها وجود ندارد و از همین رو، مسمومیت بر اثر آمپول خطرناک تر از قرص و شربت و... است.

بیتا نوروزی - خبرنگار جام جم آنلاین

«دختربچه دو ساله قربانی یک لحظه خشم مادر شد»؛ «چند جوان به دنبال درگیری لفظی با مردی میانسال و زدن چند ضربه به سرش او را به قتل رساندند»؛ «پسری پس از مشاجره با پدر خود بر سر تمیزکردن خانه به دنبال خشمی آنی با ضربه‌ای بر سر پدرش باعث مرگ او شد»، و...

این روزها خواندن این گونه تیترهای خبری در روزنامه های بیشتر کشورها معمول شده است و روز به روز بر تعداد این قبیل حوادث افزوده می شود.

در حالی که در موارد بسیاری، خشونت های خیابانی، رانندگی های خشن، مشاجرات بین اعضای خانواده و دوستان را شاهد هستیم و بارها درباره رفتار بد فروشندگان کالاها یا خدمات دیگر با مشتریان و رفتار متقابل می شنویم، این پرسش پیش می آید که آیا ما در جوامع مدرن و امروزی خود لحظه به لحظه به سمت خشونت پیش می رویم و باوجود زندگی در عصر علم روان شناسی ایجاد تفکر مثبت (که در آن فرد احساس شادی می کند و رفتارهای خشن و بیمارگونه مورد هدف و در نهایت درمان قرار گرفته) خشم به احساسی غالب تبدیل شده است؟

خشم و عصبانیت حتی زمانی که عقاید خود را ابراز می کنیم نیز خود را نشان می دهد.در واقع این نوع رفتارها و حمله به طرف مقابل فقط در دنیای سیاست دیده نمی شود، بلکه در زمینه های دیگر نیز نمود پیدا می کند.

اوضاع فعلی اقتصاد دنیا و ناآرامی های اجتماعی، زندگی افراد را باناامنی پیوندزده و بی اعتمادی به آینده را در دل مردم انداخته است. آنها دائم از خود می پرسند، در این دنیا جای من کجاست؟ الان باید چه کنم؟ کجا شغلی مناسب پیدا کنم؟ چگونه هزینه های زندگی ام را تامین کنم؟ و هرچقدر این ناامیدی ها و نبود اطمینان در قلب شان شکل بگیرد و راه حل مناسبی پیدا نکنند، آستانه تحمل شان تحلیل رفته و در وجودشان به شعله ای از خشم تبدیل می شود.

این روزها اوضاع تجارت پرتنش تر از هر زمان دیگر شده و شرکت های گوناگون باهم بشدت در حال رقابت هستند و دائم با خطر ورشکستگی مواجهند. کارمندان و حتی مدیران این شرکت ها مدام نگرانند چگونه می توانند کار و حرفه و شرکت شان را حفظ کنند.

از طرف دیگر در دنیای امروز باوجود تغییرات شگرفی که در فناوری و ارتباطات پیش آمده، سرعت زندگی بالا رفته و مردم برای این که با این سرعت هم قدم باشند بیش از گذشته کار می کنند و استراحت شان کمتر شده است.

وقتی در الگوی خواب و استراحت افراد اختلالی به وجود آید اضطراب، نگرانی و مصرف زیاد دارو برای کنترل این شرایط نیز افزایش می یابد و فرد را به سمت زود خشمی (خشم های آنی یا حتی دائم) هدایت می کند.

در واقع خشم جامعه مدرن امروزی یک واکنش نابهنگام و غیرمتمدن در برابر ناامیدی، تهدید و فقدان چیزی است و خشم کنترل نشده صدمات جبران ناپذیری با خود به همراه دارد.

اثر خشم روی فرد

خشم نوعی واکنش فیزیولوژی بدن به وضع موجود است و وقتی در شرایط خطرناک قرار می گیریم و باید خود را برای مبارزه یا فرار آماده کنیم، واکنش بسیار مثبتی است، اما اگر این احساس پی در پی رخ دهد و زمانش نیز طولانی شود، سلامت انسان را به خطر می اندازد. همچنین ممکن است ما را وادار به درگیری های خشونت بار کند و ما به خود یا دیگران صدمه بزنیم.

خشم ویرانگر روی سلامت ذهنی مان هم اثر منفی می گذارد. اگر به این روش ادامه دهیم و پی در پی عصبانی شویم و آن را کنترل نکنیم به پدیده ای عادی در ذهن مان تبدیل شده و با کوچک ترین موضوع از کنترل خارج شده و خشمگین می شویم.

این احساس به مرور ما را به سمت افسردگی و احساس گناه پیش می برد. یک فرد عصبانی بیشتر مواقع غمگین است و عزت نفس پایینی دارد.

اثر خشم روی خانواده

پدر و مادر عصبانی، کودکانی عصبانی خواهند داشت و همین موضوع باعث می شود خانواده پر از تنش شده و مکرر با یکدیگر دعوا کنند و رفتارهای پرخاشگرانه و تهاجمی از خود بروز دهند و در نهایت به خشونت های خانگی منجر شود.

خشم روی کودکان اثرات روان شناختی و جسمانی فراوانی دارد. کودکانی که شاهد خشونت هستند، ممکن است به مشکلات رفتاری و عاطفی مبتلا شوند.

بخشی از این مشکلات با گوشه نشینی، کابوس های شبانه و پرخاشگری بروز پیدا می کند. در ضمن توانایی یادگیری شان نیز کاهش می یابد.

اثر خشم روی روابط با دیگران

خشم یکی از مواردی است که روی روابط بین انسان ها اثر بسیار بدی می گذارد و معمولا فرد عصبانی را به انزوا می کشاند. اگر کودکی مبتلا به خشم های مهار نشده باشد، نمی تواند با دیگر همسالان خود ارتباط خوبی برقرار کند و طرد می شود.

کودکانی که نمی توانند احساسات شان را کنترل کنند، هنگام بزرگسالی نیز ارتباط سالمی با اطرافیان نخواهند داشت و در خطر رفتارهای نامناسب و ضد اجتماعی قرار می گیرند و حتی ممکن است بزهکار شوند.

بررسی قاتل های سریالی نشان داده است اکثر آنها از دوران کودکی مبتلا به خشم های ناشی از نگرانی و ناامیدی به آینده بوده اند و خشم شان بدون درمان تا دوران بزرگسالی باقی مانده است. جامعه ای که افراد آن نتوانند بر خشم شان غلبه کنند بتدریج به سوی خشونتی مهارنشده پیش می رود و آینده ای ویران خواهد داشت.

علائم رایج خشم

خشم به طور کلی به دو نوع تهاجمی و انفعالی دسته بندی می شود؛ خشم انفعالی شکل های متفاوتی دارد، اما می تواند به نوعی پرخاشگری غیرکلامی تعبیر شود که به صورت منفی خود را بروز می دهد و معمولا جایی به وجود می آید که فرد از دست کسی عصبانی است، اما نمی تواند به او بگوید و به جای این که به درستی احساسش را بیان کند، ناراحتی و آزردگی خود را مخفی می کند و چیزی بر زبان نمی آورد سپس به جای آن با خشم به دیگران نگاه می کند و رفتاری بسیار سرد و خشن در پیش می گیرد.

در خشم انفعالی ممکن است معلوم نباشد فرد عصبانی یا آزرده خاطر است و حتی برعکس به نظر موافق، مودب، دوستانه، مهربان و خوش برخورد به نظر آید.

در حالی که زیر این برخورد ها، خشمی عظیم نهفته است. خشم انفعالی الگوی مخرب رفتاری است که باعث می شود فرد گرفتار و سرشار از انرژی منفی به اطرافیان خود از نظر عاطفی صدمه برساند و بتدریج روابط مناسبش را با دیگران از بین ببرد.

این نوع خشم بسیار بادوام است و مدام خود را نشان می دهد. افرادی که مبتلا به خشم انفعالی هستند معمولا پشت سر دیگران غیبت کرده، برای مردم مزاحمت ایجاد می کنند و از این که آنها را آزار بدهند، لذت می برند و این گونه خود را تسکین می دهند. خشم انفعالی، فرد را به سوی رفتار های ناهنجار دیگری هدایت می کند.

از جمله این که نسبت به مسائل زندگی و اطرافشان بی توجه می شوند. هنگام برخورد با کوچک ترین ناملایمات غر می زنند و هرگز موضوعی آنها را راضی نمی کند.

هنگام بحران به کمک کسی نمی آیند یا برعکس ممکن است خود را فدای دیگران کنند. گاهی بیش از حد از خود انتقاد می کنند. زمانی که نمی توانند احساس خشم شان را به درستی بیان کنند از وجود خود بیزار می شوند و بسیار حادثه پذیر می شوند.

خشم از نوع تهاجم؛ فرد عصبانی ناگهان دست به برخوردی تند (کلامی یا فیزیکی) زده و به خود و اطرافیانش صدمه می رساند و کنترل رفتار خود را به کلی از دست می دهد. این افراد معمولا با کوچک ترین تحریکی عصبانی شده و عکس العمل شدیدی از خود نشان می دهند.

در برخوردهای کلامی ممکن است دیگران را تهدید و به آنها توهین کنند، آنها را دست بیندازند یا حتی انجام اعمال دور از اخلاقی را به آنها نسبت دهند و در برخوردهای فیزیکی شروع به کتک کاری با فرد مقابلشان می کنند.

این افراد در هر شرایطی سعی دارند آرامش دیگران را برهم بزنند. مثلا صدای موسیقی شان را تا آنجا که می توانند بلند می کنند، بیشترین تخلفات رانندگی را مرتکب می شوند، خودخواه هستند و می خواهند تمام وقت در مرکز توجه باشند، به نیازهای هیچ کس توجهی ندارند و بشدت انتقامجو می شوند و در واقع هیچ برخورد ناراحت کننده ای را بی پاسخ نمی گذارند و به بدترین شکل ممکن تلافی می کنند، خاطرات بد گذشته از ذهن شان هرگز پاک نمی شود، رفتار های قلدرمآبی دارند و اگر قدرتی به دست آورند برای سرکوب دیگران استفاده می کنند.گاهی نیز رفتار های جنون آمیزی از آنها سر می زند، مثلا خیلی تند حرف می زنند، سریع راه می روند و با سرعت بالا رانندگی می کنند.

خشم های تهاجمی را نباید با جسارت و قاطعانه عمل کردن اشتباه گرفت. در واقع جسارت رفتاری منطقی، قاطع و به موقع است که از شخص هنگام گرفتن حقی که از او ضایع شده است، بروز می کند.

همچنین خشم را نباید با خصومت یکی دانست. خصومت نوعی ویژگی شخصی است که در وجود برخی افراد نهادینه شده و معمولا زمانی به وجود می آید که عقاید و اهداف افراد در تقابل با یکدیگر قرار می گیرند.

روش های کنترل خشم

برای این که بتوانید جلوی خشم های مخرب تان را بگیرید قبل از هر چیز باید علت آن را بیابید. آیا با کوچک ترین تحریک عصبانی می شوید؟ شاید وقتی کوچک تر بوده اید با شما رفتار بدی داشته اند و این احساس که دیگران دامی پهن کرده اند تا به شما آسیب برسانند، همیشه با شما بوده است؟ سعی کنید ریشه خشم تان را بیابید و با کمک مشاور آن را برطرف کنید. یاد بگیرید مشکلات تان را چگونه حل کنید. اگر در حل مشکلات مختلف مهارت کافی پیدا کنید، کمتر عصبانی و خشمگین می شوید.

و بالاخره برای ابراز مناسب خشم یا متعادل نگهداشتن آن، این روش ها را به کار ببندید:

رک باشید: با فردی که باعث ناراحتی تان شده است رک و صریح صحبت کرده و احساس تان را صادقانه مطرح کنید و مراقب باشید فقط کسی که شما را عصبانی کرده هدف قرار دهید.

محترمانه رفتار کنید: همیشه آماده باشید از عقایدتان دفاع کنید و یاد بگیرید با احساسات طرف مقابل بازی و سعی نکنید با ارعاب و تهدید به خواسته تان برسید و هرگز حقوق انسانی کسی را زیرپا نگذارید.

لبخند بزنید: وقتی فردی قصد عصبانی کردن شما را دارد، خیلی ساده به او لبخند بزنید. این کار نه تنها فرد آزاردهنده را که توقع چنین واکنشی ندارد، خلع سلاح می کند، بلکه باعث می شود دید شما روی شرایط موجود مسلط شود.

خونسردی تان را حفظ کنید: همان روش قدیمی شمارش تا 10 هنوز هم فکر بدی نیست. ابتدا لحظه ای صبر کنید، چند نفس عمیق بکشید و تا ده بشمارید. مطمئن باشید آرامش تان را به دست می آورید.

شرایط را از نگاه دیگران بررسی کنید: هرگاه از دست کسی عصبانی شدید، لحظه ای خود را به جای او قرار دهید و بیندیشید چه چیزی ممکن است او را وادار به چنین رفتاری کرده باشد. شاید واکنش او منطقی است و شما بتوانید احساسش را درک کنید و به این ترتیب نه تنها شما هم عصبانی نخواهید شد، بلکه به آرام کردن او هم کمک خواهید کرد.

>> جام جم 

روان‌شناسان معاصر می‌گویند خانواده یک «سیستم» است. سیستم‌‌ همان طور که می‌دانید مجموعه‌ای از چند عامل است که روی هم تأثیر متقابل می‌گذارند. برای اینکه راحت‌تر از پیش بتوانید دعواهای زناشویی خود را مدیریت کنید، ۱+۵ میانبر وجود دارد که در ادامه مطلب می‌خوانید.

احتمالاً از دوره دبیرستان یادتان مانده است که ساعت و دوچرخه نمونه‌هایی از سیستم هستند. اگر زنجیر دوچرخه خراب شود حرکت دوچرخه دچار مشکل می‌شود. زندگی مشترک هم یک سیستم است؛ سیستمی که تحت تأثیر حالت‌های هیجانی همسران - مثلاً شادی، اندوه، اضطراب، خشم و...، روابط بین آن‌ها، عوامل محیطی مانند بچه‌ها، خانواده‌های پدری دوطرف، دوستان و شغل هر کدام از دو طرف قرار می‌گیرد. در بهترین حالت، سیستم خانواده سعی می‌کند نیازهای هر یک از همسران و همچنین نیازهایی را که محیط بر آن‌ها تحمیل می‌کند برآورده کند، اما همیشه این طور نیست.

تعارضات زناشویی زمانی شکل می‌گیرد که برخی هیجان‌های مخرب، روابط ناسالم بین همسران یا دیگر پدیده‌های بیرون از این سیستم، مخل سلامت و رضایت همسران شود. این روز‌ها نزاع، خشم، خشونت و مشکلات زناشویی دلایل شایع مراجعه زوجین به مراکز مشاوره و روان درمانی است. دکتر جهرمی روان‌شناس و زوج درمانگر بر اساس همین نگاه سیستمی در ماهنامه سپیده دانایی ۱+۵ تکنیک کاربردی معرفی می‌کند که هنگام به وجود آمدن این تعارض‌ها در زندگی مشترک، زوج می‌تواند با استفاده از آن‌ها اختلافات خود را حل و فصل کنند. اگر بین شما و همسرتان هم تعارض‌هایی وجود دارد، با استفاده از این راهکار‌ها می‌توانید آن‌ها را حل و فصل کنید. فقط یادتان باشد اگر این راهکار‌ها زیر نظر یک خانواده درمانگر انجام شود، بسیار موثر‌تر خواهد بود.

گفت‌و‌گوی دوطرفه هدفمند داشته باشید

برای انجام این گفت‌و‌گو، موضوعات مشخصی را انتخاب کنید و با هدف حل مشکل به شیوه‌های مثبت به گفت‌و‌گو بنشینید. در این روش، باید گله‌ها و شکایت‌ها را به خواسته‌ها تغییر دهید، خواسته‌ها را به تکالیف تبدیل کنید و سپس بر سر چگونگی اجرای تکالیف به توافق برسید. برای مثال، ممکن است چنین موضوعی پیش آید: زن از اینکه شوهرش هر شب دیر به خانه می‌آید نگران می‌شود و با شکوه و شکایت به این رفتار شوهر واکنش نشان می‌دهد. موضوع مشخص است. برای حل چنین مشکلی به شیوه گفت‌و‌گوی دوطرفه، لازم است در گام اول زمان بازگشت به خانه مشخص شود، شوهر سعی کند به موقع به خانه بازگردد و در صورت تأخیر، همسرش را از قبل مطلع سازد؛ در مقابل زن هم سعی کند پس از آمدن شوهر از او به گرمی استقبال کند و درباره تأخیر او بحث نکند.

به جای سکوت، رابطه برقرار کنید

به شکلی ساده، مثبت و سازنده با هم ارتباط برقرار کنید و به آنچه دیگری می‌گوید دقیقاً گوش دهید. زمان‌هایی را برای گفت‌و‌گو با یکدیگر تعیین و در خلال آن‌ها تلاش کنید از شیوه‌های ارتباطی نادرست مثل کناره گیری و سکوت استفاده نکنید، بهتر است به بعضی موارد - که مخصوصاً در اوایل زندگی بیشتر شایع است - حواستان باشد: سعی کنید با احساسات خود ارتباط برقرار و عواطف خود را برای همسرتان آشکار کنید، سعی نکنید ذهن همسرتان را بخوانید و واجب‌تر اینکه این ذهن خوانی را به زبان نیاورید، شفاف صحبت کنید، در درون خودتان به دنبال علت و چرایی احساسات، افکار و باور‌هایتان باشید و به جای حدس زدن و پیشداوری درباره احساسات و افکار همسرتان، سوالاتتان را در همین خصوص به صورت مستقیم و صریح از او بپرسید.

عیب ندارد بحث کنید

بعضی از زوج‌ها بیش از اندازه نسبت به هم مودب و رسمی به نظر می‌رسند و گویی نگران این هستند که مبادا با برقراری ارتباطی نزدیک و صمیمانه و غیررسمی، حریمی شکسته شود یا ناراحتی و کدورتی پیش آید. گاهی اوقات نیز ترس زیاد از مطرح کردن موضوعات معینی که باید به موقع به آن‌ها پرداخته شود، کار دست زوج‌های جوان می‌دهد. این ترس‌ها مانع از آن می‌شود که زوج‌ها اطلاعات لازم را درباره یکدیگر یا دیگر موضوعات زندگی مشترک خود کسب کنند یا به یکدیگر انتقال دهند. این در حالی است که در چنین شرایطی بسیاری از موضوعات می‌توانند به راحتی به دلخوری، قهر، واکنش‌های انتقادی، سکوت و کناره گیری منجر شوند. برای داشتن یک زندگی گرم و صمیمی، حذف رعایت کردن‌های بی‌دلیل ضروری است. برای گریز از این اتفاقات یا حل آن‌ها، موضوعی ساده و بی‌خطر از متن زندگی و روابطتان انتخاب و بر سر آن موضوع با یکدیگر بحث کنید. نظم و نظافت مربوط به اتاق پذیرایی، چیدمان آشپزخانه، صدای تلویزیون، صحبت با تلفن و... می‌تواند موضوع بحث باشد. لازم است به طور جدی درباره این موضوعات بحث کنید. این روش، بازداری‌های بی‌مورد را کاهش می‌دهد و برخورد فعال و سازنده همسران در زمینه‌های دیگر روابطشان را افزایش می‌دهد. اما گاهی اوقات نیز به نظر می‌رسد خود برقراری چنین ارتباطی، مشکلی جدی است و همسران نمی‌توانند با یکدیگر بحث کنند؛ در این حالت پیشنهاد می‌شود روش بازی نقش را امتحان کنند.

از تکنیک بازی نقش استفاده کنید

در این روش که عنوان کامل‌تر آن بازی نقش وارونه است، از همسران خواسته می‌شود هر یک نقش دیگری را در بحث بر سر موضوع مورد نظر اجرا کند. برای انجام این کار، خودتان را در جایگاه و موقعیت طرف مقابل بگذارید و از دریچه ذهن و احساس او به موضوعی خاص نگاه کنید تا با حال و هوای هیجانی و فکری او بیشتر آشنا شوید. پس از حدود پنج دقیقه، هر یک به نقش اصلی خود بازگردید و بگویید از منظر طرف مقابلتان چه چیزهایی را دیده و آموخته‌اید.

طرح زوج و فرد را اجرا کنید

تکلیف می‌تواند هر چیزی باشد که همسران بر سر آن اختلاف نظر دارند و هیچ کدام هم کوتاه نمی‌آیند و حق را به خود می‌دهند؛ از رفتن به مکانی برای تفریح و گردش گرفته تا خرید کردن، تغییر مبلمان و اثاثیه منزل، رفتن به مهمانی، کم و کیف ارتباط با دوستان، پریدن وسط حرف طرف مقابل، با لهجه حرف زدن یا نزدن و.... بعضی وقت‌ها موضوعاتی بسیار ساده و پیش پا افتاده نیز می‌تواند دردسرساز شود؛ مانند اینکه زباله‌ها را چه کسی بیرون ببرد یا در فروشگاه چه کسی چانه بزند، در چنین شرایطی بهترین کار، انجام نوبتی آن تکلیف است؛ مثلاً توافق می‌شود برای این آخر هفته زن انتخاب کند کجا بروند و آخر هفته بعد مرد. یا روزهای زوج، روز زن باشد و روزهای فرد، روز مرد؛ که در این حالات، تصمیم برای انجام هر کاری بر عهده فردی است که روز اوست (نگران نباشید. جمعه‌ها را برای دعوا‌هایتان کنار گذاشته‌ایم!) این روش معمولاً تنش برخاسته از موضوعات این چنینی را حذف می‌کند و به شما فرصت می‌دهد در دیگر زمینه‌های زندگی مشترک احساسات بهتری داشته باشید.

دعواهای نیم ساعته منظم داشته باشید

اما بعضی وقت‌ها کار از کار گذشته است. یعنی دو نفر آن قدر در دام یک تعامل خشک و انعطاف ناپذیر گرفتار شده‌اند که تغییر رابطه آن‌ها به وسیله گفت‌و‌گو، ارتباط آموزی، بحث‌ها، بازی نقش و انجام تکالیف بر اساس جدول‌های زمانی امکان پذیر نیست. این جور وقت‌ها می‌شود سراغ یک روش به نام «پارادوکس» رفت. هدف اصلی پارادوکس مبارزه با ترس همسران از تغییر است. در پارادوکس دقیقاً‌‌ همان چیزی که کام همسران را تلخ کرده است برایشان تجویز می‌شود! برای اینکه پارادوکسی عمل کنید، زمان‌های کوتاهی (مثلاً ۳۰ دقیقه) را در طول هفته با توافق خودتان مشخص کنید و طی آن با یکدیگر به گفت‌و‌گو بنشینید. فقط یادتان باشد قرار است گفت‌و‌گویی انتقادی انجام دهید. با این روش، دو طرف جرأت پیدا می‌کنند عواملی را که به دلخوری و ناراحتی منجر شده و ممکن است با گذشت زمان به ظاهر فراموش شده اما در حقیقت در دل آن‌ها باقی مانده باشد بازگو کنند و طرف مقابل را از عمق احساسات خود در خصوص موضوعات معینی باخبر سازند. فقط یادتان باشد نیم ساعت در هفته و نه همه هفته!

>> خراسان 

همچون برخی زنها، بعضی از آقایان هم به دلایل گوناگون از جمله اینکه در کودکی تحت تربیت خاصی قرار داشته اند، با صفات و ویژگیهایی خاصی بزرگ شده‌اند که تبدیل به خصیصه اصلی رفتارشان شده است؛ کسانی که والدینشان برای آنها تصمیم گرفته‌اند، افراد وابسته به دیگران، ترسو، دمدمی مزاج و...

چند دسته از همسران بنا به ساختار شخصیتی و خانوادگی و خواستگاه اجتماعی شان ,متاسفانه عشق را در زندگی مشترک ناخواسته از بین می برند:
۱ – شوهرهایی که تعصب بی جا را با غیرت اشتباه گرفته اند
خانمش را چون یکی شی می پندارد. به نام دوستی و عشق، او را با توهمات خود زندانی کرده و قوانین ممنوعیت را برای همسر خود وضع می کند. مثلا: جواب دادن به تلفن ممنوع، رفتن به خانه پدر و مادر ممنوع، سرزدن به دوستان ممنوع، درس خواندن و دانشگاه رفتن ممنوع، داشتن شغل ممنوع، استفاده از رایانه و اینترنت ممنوع، خندیدن با صدای بلند در محیط خانواده و محارم ممنوع، رفتن کنار پنجره ممنوع، بیرون رفتن از منزل ممنوع.
۲ – شوهرهای سلطه جو، زورگو و کنترل کننده
چنین شوهرانی حق انتخاب را به کلی از همسرشان می گیرند و این حق انتخاب را فقط برای خود به رسمیت می شناسند. از تصمیم های مهم و کلی تا جزئی ترین مسائل باید زیر نظر آنها و به فرمان آنها باشد. به عنوان مثال بعضی از اعمال و مستبدانه این آقایان عبارتست از:تصمیم در انتخاب محل زندگی به تنهایی؛ تصمیم گیری در مورد فرزند داشتن؛ تصمیم در مورد رفت و آمد و میهمانی رفتن، تصمیم در ارتباط یا قطع رابطه با بعضی از فامیل یا دوستان از روی دل خودشون؛ تصمیم گیری در مورد شغل خانم، تصمیم گیری در مورد رشته تحصیلی و محل تحصیل همسرشان بدون توجه به نظر او؛ انتخاب رنگ پرده ؛ انتخاب نوع مبل؛ انتخاب رنگ و نوع فرش؛ انتخاب ظروف و لوازم منزل، در اختیار گرفتن و به نام زدن سند شش دانگ ریموت تلویزیون و ویدئو، انتخاب و تماشای برنامه های دلپسند خود از تلویزیون بدون توجه به خانواده و همسرشان؛ انتخاب نوع و رنگ لباس داخل منزل خانمشان؛ دستور به خانمشان در مورد چگونه فکر کردن، چگونه حرف زدن، چگونه احساس کردن و چگونه رفتار کردن. ( خانواده سخت گیر در تربیت).
۳ – شوهران بی مسئولیت
این شوهران فراموش کرده اند که مراحل نوزادی، نوباوگی، کودکی و نوجوانی را پشت سر گذاشته و فرد بالغی شده اند و ازدواج کرده اند. خانواده تشکیل داده اند و صاحب فرزند شده اند. لذا در تصمیم گیری، اجرا، و پاسخگویی نسبت به وظایف و مسئولیت های منزل خود را عقب کشیده اند و چون حبابی خود را رها کرده اند. هنوز در پی لذت طلبی انفرادی خود هستند.
۴ – شوهران بی احساس و سخت کوش
برای این شوهران زندگی یعنی کار، کار یعنی زندگی و اینها همه یعنی پول. این شوهران خلاء وجودی خود را فقط با پول و کار پر می کنند. به بهانه های مختلف مثل داشتن اقساط، تعویض منزل یا خودرو، فراهم آوردن رفاه، تامین آینده زندگی، مسئولیت کاری، و…، اکثر اوقات خود را از صبح تا آخر شب و حتی تعطیلات، به دنبال کار و اضافه کاری و تجارت و مدیریت و… هستند. گاهی بهانه های انسان دوستانه و خدمت به خلق را پیش می کشند و گاهی تعهدات کاری را دستاویز قرار می دهند.
۵ – شوهران وابسته و غیر مستقل
این آقایان به علت اینکه از بچگی تحت چتر حمایتی شدید پدر و مادر خود قرار داشته اند و همیشه والدینشان برای آنها تصمیم گرفته اند، وابسته، ترسو و دمدمی مزاج و بچه صفت تربیت شده اند. آنها همین طور که بزرگ شده اند به جای اینکه روز به روز مستقل تر شوند وابسته تر بار آمده اند.
۶ – شوهران کمالگرا و خسیس
این آقایان شخصیت وسواسی دارند. معیارهای نانوشته ای در ذهن خود ترسیم می کنند و آن را وحی منزل و تخلف ناپذیر تصور می کنند. به جزئیات زندگی زیاد کار دارند و گیر می دهند. برای هر چیز کوچکی در خانواده نظر می دهند. همیشه ترس از آینده دارند، اعتماد به نفس پائین، و ایده آلی خواهی از مشخصات دیگر اینهاست. با خسیس بودن و پس انداز افراطی سعی در آرامش خاطر خود دارند. همواره امروز را فدای فردا می کنند.

>> شهر فارسی