تبیان، دستیار زندگی

لبخند بهانه ایست برای زنده ماندن ......... لحظه هایت سرشار از این بهانه

                    ---------------------------------

       طلوع شادیها و غروب غمهایتان را آرزومندم....

نام سوره : محمد(ص)*** شماره سوره : 47 *** محل نزول : مدینه *** تعداد آیه : 38 *** تعداد کلمه : 539 *** تعداد حروف : 2349
معنی : نام پیامبر گرامی اسلام (ص)
علت نامگذاری : بخاطر آیه دوم سوره می باشد كه نام مبارك پیامبر اسلام (ص) در آن ذكر شده است.
نامهای دیگر :قتال ( الذین كفروا)
محتوی سوره :
•  توصیف كافران و روشها و عملكردهای آنها.
•  توصیف مؤمنان و اعمال نیك و صفات پاكشان. (مقایسه حال مؤمنان و كافران).
•  جهاد و پیكار با دشمنان، دستور درباره اسیران جنگی.
•  شرح حال منافقان و فعالیت های تخریبی آنها.
•  سیر در زمین به عنوان عبرت و بررسی سرنوشت اقوام پیشین.
•  مسأله آزمایش الهی مخصوصاً در مورد جنگ.
•  انفاق و بخل.
•  نهی از صلحی كه مایه ذلت باشد.
ترتیب سوره : به ترتیب جمع آوری، چهل و هفتمین سوره است و به ترتیب نزول، نود و چهارمین سوره است كه بعد از سوره «حدید» و قبل از سوره «رعد» نازل شده است.
داستانهای سوره : ندارد
فضیلت سوره : امام صادق (ع) فرمود: «هر كس بخواهد حال ما و دشمنان ما را بنگرد و سوره محمد (ص) را بخواند كه آیه ای درباره ماست و آیه ای درباره آنها.» (چون این سوره یك سوره انقلابی است و جنگ با كفار و فرمان موضعگیری قاطع در برابر آنها صادر شده است.)

                                          (منبع : سایت رادیو قرآن)

ابوحازم می‌‌گوید: زمانی كه یكی از دختران شعیب به موسی گفت:  پدرم از تو دعوت می‌كند

تا مزد آب دادن به گوسفندان را به تو بپردازد، موسی این دعوت را  نپسندید و خواست آن

را رد كند. با این حال، چون آن سرزمین گذرگاه جانوران درنده بود، چاره‌ای  نیافت و پی آن

زن رفت. در این حال، باد لباس زن را به حركت در می‌آورد؛‌ به گونه‌ای كه موسی دریافت او

نمی‌تواند لباس خود را جمع و جور نگاه دارد. از این رو، آن حضرت دورتر از وی گام برمی‌داشت

و گاهی چشم‌هایش را می‌بست. موسی پس از مدتی كه دید این گونه نمی‌توان راه پیمود،

 به دختر شعیب فرمود: ای كنیز خدا! از پشت سرم بیا و راه را با سخن گفتن به من نشان بده.

هنگامی كه موسی به خانه شعیب وارد شد، شعیب آماده خوردن شام بود.

پس به موسی فرمود: ای جوان!  بنشین و غذا بخور.  موسی گفت:  به خدا پناه می‌برم.

 شعیب فرمود:  چرا چنین می‌گویی؛‌مگر گرسنه نیستی؟  موسی گفت: آری؛  گرسنه‌ام،

 ولی می‌ترسم این غذا خوردن من در مقابل كمك به آن دو زن باشد،

 در حالی كه من از خانواده و دودمانی هستم  كه  كار  خداپسندانه  خود  را  با  طلایی

كه تمام زمین را پر كرده باشد، معاوضه نمی‌كند.

 شعیب فرمود: ای جوان! به خدا سوگند، این گونه نیست كه تو می‌پنداری، بلكه عادت من

 و پدرانم این است كه از  مهمان پذیرایی كنیم.  موسی از این پاسخ قانع شد. پس نشست

و مشغول خوردن غذا شد.

                                                                 بحارالانوار        

جوهر(گوهر) اگر در خلاب افتد همچنان نفیس است و غبار اگر به فلک رسد همان خسیس. استعداد بی تربیت دریغ است و تربیت نامستعد، ضایع.

 خاکستر نسبی عالی دارد که آتش جوهر علویست ولیکن چون بنفس خود هنری ندارد با خاک برابر است و قیمت شکر نه از نی است که آن خود خاصیت وی است.

آواز عاشقانه ی ما در گلو شکست  

                         حق با سکوت بود صدا در گلو شکست

 دیگر دلم هوای پریدن نمیکند                  

                          تنها بهانه ی ما در گلو شکست 

 سربسته ماند بغض گره خورده در دلم              

                   آن گریه های عقده گشا در گلو شکست 

 ای داد کس به داغ دل باغ دل نداد                     

              ای وای های های عزا در گلو شکست  

آن روزهای خوب که دیدیم خواب بود                  

                 خوابم پرید و خاطره ها در گلو شکست 

 تا آمدم که با تو خداحافظی کنم                 

                بغضم امان نداد و خدا....در گلو شکست

                               ( قیصر امین پور)