تبیان، دستیار زندگی

شكی نیست كه افراد مختلف دارای شرایط و ویژگیهای متفاوتی می باشند و هر كس با شناختی كه از ظرفیت و استعداد خود دارد می تواند بهترین شیوه ها را برگزیند. اما شایسته است تا به نكاتی كه در خلال سالها تجربه و ممارست به دست آمده است و بیشترین سهم را در حفظ دارند به طور خلاصه اشاره شود.

1- روش حفظ:

به سه شیوه می توان آیات را حفظ كرد

الف ـ از طریق تكرار و تمرین.

ب ـ با استفاده از نوارهای ترتیل.

ج ـ با نوشتن آیات.

ولی از میان این سه شیوه اول توصیه می شود. اما نكته ای كه ذكرش لازم است و به حفظ كردن كمك فراوان می كند این است كه هدف فرد نباید تنها اكتفا به حفظ قرآن باشد بلكه با خود اینگونه فكر كند كه علاوه بر قرآن مثلاً نهج البلاغه را هم حفظ خواهم كرد. اگر چنین هدفی را تعقیب كند و پشتكار و استمرارش را با مدد از توفیقات الهی همراه سازد می تواند قرآن كریم را زودتر حفظ كند و در عین حال از ادامه كار خسته نشود. چنانكه این امر در طی كردن مدارج مختلف تحصیلی نیز صادق است. دانش آموزی كه به مراحل عالی تر فكر كند موفق تر از دیگر دانش آموزی است كه این اندیشه را در سر ندارد.

2- شرایط حفظ:

شرایط حفظ را به دو دسته فردی و عمومی می توان تقسیم كرد:

اول شرایط فردی:

1-هر كس در اوایل حفظ باید به طبیعت خودش مراجعه كند و سپس با سه حالت صوتی قوی، متوسط و ضعیف تمرین كند و همینطور از نظر آهنگ خواندن به صورت تند و كند و متوسط تمرین كند و بعد هر كدام از نظر كیفی و كمی برای او بهتر بود و با طبیعتش سازگاری بیشتری داشت همان را انتخاب كند و ادامه دهد. مثلاً فرض كنید می خواهید سوره های نبأ و نازعات و عبس را حفظ كنید. سوره نبأ را با صورت قوی و از نظر آهنگ به صورت تند تكرار كنید. سوره نازعات را با صوت متوسط و آهنگ متوسط تمرین كنید و سوره عبس را با صوت ضعیف و آهنگ كند قرائت كنید و بعد هر كدام از این سه طریق با طبیعت شما سازگارتر بود و زودتر و آسانتر توانستید حفظ كنید همان را ادامه دهید. ولی تجربه نشان داده است كه اگر صوت و آهنگ خواندن هر دو متوسط باشد بسیار نیكو بوده و شخص زودتر به نتیجه می رسد.

اینكه گفته می شود صوت و آهنگ متوسط بهتر است به این خاطر است كه حفظ كردن، تكرار و تمرین زیاد لازم دارد و ممكن است انسان بعد از مدتی دچار ناراحتی حنجره و یا ناراحتیهای دیگر شود و یا ممكن است زود خسته شود و یا نیازمند صرف وقت زیاد باشد و در نتیجه كم حفظ كند. و آهنگ نیز اگر تند باشد موجب می شود كه هنگام تحویل دادن تند تحویل داده شود و این با اصول حفظ منافات دارد و اساساً قرآن را باید با تأمل و تدبر خواند.

3- حفظ قرآن باید در مواقعی كه مغز انسان آرامش كامل دارد صورت گیرد تا در ذهن بماند. بنابراین دانش آموزی كه از كلاس درس بازگشته و یا كارگری كه از كار دست كشیده و یا طلبه و دانشجویی كه مدتی را مطالعه نموده است نباید تمریناتش را شروع كند. نكاتی كه در آرامش فكری موثرند عبارتند از:

الف ـ مكان: جایی كه برای حفظ در نظر گرفته می شود بسیار با اهمیت است. باید سعی شود مكانی انتخاب شود كه اشیاء مختلف با نقش و نگار در دید انسان نباشد چرا كه هر كدام ممكن است اشتغالاتی را در ذهن ایجاد كند. بنابراین توصیه می شود كه حتی الامكان تمرینات خود را در مكان ثابتی انجام دهید چون تغییر مكان از تمركز حواس می كاهد. ونیز توصیه می شود اگر پرده و یا دیواری سفید رنگ در مقابل قرار گیرد بهتر است زیرا در آرامش فكر موثر است.

ب ـ زمان: اوقاتی كه انسان از آرامش ذهنی برخوردار است عبارت است از اول صبح و قبل از طلوع آفتاب. زیرا انسان با استراحت در شب آرامش فكری و روحی خود را بازیافته است و خداوند نیز می فرماید:

وجعلنا نَوْمَكُمْ سُباتاً .

و خواب شما را وسیله آسایش قرار دادیم.

و یا در جای دیگر می فرماید:

اللهُ الّذی جعَل لكُم اللّیلَ لِتسكُنوا فیه و النّهارَ مُبصراً .

خداوند برای شما شب را قرار داده است تا در شب سكنی و آرامش بگیرد و قرار داده است بر شما روز را تا بیدار باشید و به تلاش و فعالیت بپردازید.

برای تحقق این منظور بهتر است شبها زودتر به خواب رویم تا بتوانیم صبحها زودتر برخیزیم.

ج ـ پرهیز از اشتغالات غیر ضروری: از آنجایی كه حافظ قرآن بیش از هر چیز نیاز به آرامش روحی و روانی دارد، باید سعی كند خود را كمتر در معرض اشتغالات متفرق قرار دهد. البته اگر اتفاق پیش بینی نشده ای روی دهد باید تا غلبه كردن و به فراموشی سپردن آن و تسلط بر اعصاب و روان كار حفظ را به تأخیر انداخت و سپس با آرامش خاطر كار را دوباره شروع كرد.

د ـ داشتن نظم در كارها: عدم رعایت نظم در مسایل و كارهای روزمره گاهی اشتغالات، نگرانی ها و اضطرابهای فراوانی را به بار می آورد. مثلاً دانش آموزی كه جای كتابها و دفتر هایش مشخص نیست یا مشخص است ولی آنها را جای خود قرار نمی دهد. ممكن است گم شدن یك جزوه درسی روزها و هفته ها آرامش فكری او را سلب كند. و نیز رعایت نظم در حفظ قرآن ضروری است و این خود دارای ابعاد متفاوتی است.

اول: وقت را مشخص كنیم و دیگر آن را تغییر ندهیم و هر روز بر طبق همان وقت مشخص به چفظ قرآن بپردازیم و مانند نمازی كه در وقت معین خوانده می شود به رعایت آن پای بند باشیم.

دوم: بهتر است در موقع راه رفتن به حفظ قرآن نپردازیم چون عوارض مطلوبی ندارد.

سوم: تا آخر عمر تكرار محفوظات را ادامه دهیم.

چهارم: كم ولی با كیفیت خوب حفظ كنیم. گاهی بعضی به یكباره روی ذهن خود فشار می آورند و تا مدتی موفقیتهایی را دارند اما بعد خسته می شوند و حفظ را كنار می گذارند. باید بر طبق استعداد و وقت برنامه ریزی، و به آن دقیقاً عمل شود.

3- یكی دیگر از شرایط فردی غذای مناسب و متوسط خوردن است كه در حفظ نقش موثری دارد. این سخن به معنی تشویق به پرخوری نیست بلكه منظور غذای مطبوع و به موقع خوردن است. كوتاهی در این مورد گاهی باعث ایجاد عوارضی می شود در حالی كه در قرآن كریم آمده است

در مکارم الاخلاق از رسول خدا (ص) منقول است: هر که طلب شفا از قرآن مجید ننماید خدای تعالی او را شفا ندهد.
از امام صادق (ع) منقول است: هر کس صد آیه از قرآن از هر جای که خواهد تلاوت نماید بعد از آن هفت مرتبه  یا الله بگوید اگر بر سنگ سخت دعا کند هر آینه شکافته گردد.
از حضرت علی (ع) رسیده است: هر کس از چیزی خائف باشد بخواند از هر جای قرآن که خواهد صد آیه و سه مرتبه بگوید:
(اَللّهُمَّ اکْشِفْ عَنّی الْبَلاءَ)
از حضرت موسی بن جعفر(ع) منقول است: هر کس کفایت بجوید آیه از قرآن از مشرق تا مغرب او را کافی باشد هر گاه به یقین بخواند زیرا در قرآن شفا از هر دردی است.

جهت اجابت دعا :

هر کسی که خواهد دعای او مستجاب شود آیه ۱۱۵ سوره انعام

وَتَمَّتْ كَلِمَتُ رَبِّكَ صِدْقًا وَعَدْلًا لاَّ مُبَدِّلِ لِكَلِمَاتِهِ وَهُوَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ

را در خاتمی از نقره نقش کند و این خاتم را بدست گیرد و دست های خود را به سوی آسمان بردارد و با نیت

خالص و توجه به خدا و معنی آن بگوید :

اِلهی بِحَقِّ هذِهِ الایَةَ ٬ اَجِبْ دُعائی یا اَرحَمَ الراحِمینَ .  البته دعای او مستجاب شود

منبع : خواص آیات قران کریم ص ۵۹

بهترین و سالم ترین روش برای سوزاندن چربی ها!
اگر با یک سرعت ثابت بدویم خیلی بهتر از آن است که دائما سرعتمان را کم و زیاد کنیم.
دویدن سریع باعث سوختن کالری ها و متعاقبا چربی ها می شود. معمولا دوندگان دوی سرعت بخاطر شدت و سرعت فعالیتشان کم چربی ترین ورزشکاران هستند. علاوه براین ، آزمایشات و تحقیقات زیادی هم برای اندازه گیری میزان سوختن چربی در هنگام دویدن انجام شده که همگی این موضوع را ثابت می کنند.
علاوه بر سرعت ، مدت زمان دویدن نیز درمقدار سوختن چربیهای اضافی بدن تاثیر زیادی دارد . وقتی مدت زمان دویدن ما بیشتر می شود بدن از چربی ها به عنوان سوخت استفاده می کند بنابراین هرچه مدت زمان بیشتری بدویم چربی بیشتری می سوزانیم .

علاوه براین توجه داشته باشید که اگر با یک سرعت ثابت بدویم خیلی بهتر از آن است که دائما سرعتمان را کم و زیاد کنیم و گاهی بایستیم زیرا در هنگام دویدن با یک سرعت ثابت بدن چربی بیشتری می سوزاند.
اگرچه دانشمندان مطمئن هستند که دویدن با حداکثر سرعت فورا چربی ها را می سوزاند اما از آنجایی که ما انسانها فقط برای مدت زمان کوتاهی می توانیم با حداکثر سرعت بدویم به ما توصیه می کنند که برای سوزاندن چربی ها با سرعت کندتر بدویم اما سعی کنیم سرعت دویدنمان را ثابت نگه داریم و مدت آن را بیشتر کنیم تا نتیجه بهتری بگیریم

مواد لازم:

شکلات برای هر قالب

۱/۵ قطعه

ژله یا ژله بستنی

به مقدار لازم

میوه برای تزئین

به میزان لازم

طرز تهیه فنجان شکلاتی :
از قالب کوچک فلزی مخصوص کیک یزدی برای تهیه فنجان شکلاتی استفاده کنید .کمی قالب را با روغن مایع چرب کرده و سطح داخلی قالب رابه ضخامت یک میلی متر با شکلات آب شده بپوشانید .قالبها را به مدت ۱ ساعت در یحچال گذاشته و بعد از بیرون آوردن از یخچال بافشار به طرفین لبه های قالب به راحتی شکلات از از سطح قالب جدا میشود این فنجان شکلاتی را با پودینگ ،ژله،کسترد(پس از سرد شدن ) ویا بستنی وهر چه که دوست دارید پر کنید .شما میتوانید به تعداد مهمانانتان از یکی دو روز قبل فنجان شکلاتی را آماده و چند ساعت قبل از پذیرایی داخل آنرا از مواد پر کنید

نور،بیست و چهارمین سوره قرآن است که مدنی و ۶۴  آیه دارد.
در فضیلت سوره نور از پیامبر گرامی اسلام روایت شده: هر که سوره نور را قرائت نماید خداوند به تعداد تمام مردان و زنان مؤمن در گذشته و در آینده به او ده حسنه عنایت می کند.۱
درباره یاد دادن سوره نور به اعضای خانواده از پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله روایت شده: یکی از حقوق دختر بر پدر آن است که سوره نور را به او تعلیم دهد.۲
امام علی علیه السلام نیز در این باره فرمودند: سوره نور را به زنانتان بیاموزید که در آن موعظه ها و پندهای نیکویی است.۳
از امام جعفر صادق علیه السلام نقل شده است: مال ها و نیروهای جنسی خود را با تلاوت سوره نور محافظت کنید و زنانتان را با این سوره حفظ کنید، زیرا هر کس بر قرائت این سوره به صورت روزانه یا شبانه مداومت ورزد، هیچ یک از اهل خانه اش مرتکب زنا نخواهد شد و پس از مرگش هفتاد هزار فرشته الهی او را تا قبرش تشییع می کنند و برای او دعا و استغفار می کنند تا او را در قبرش کنند.۴
 آثار و برکات سوره نور
۱) راهی برای جلوگیری از احتلام
از پیامبر اکرم صلی الله علیه وآله نقل شده است: اگر فردی سوره نور را نوشته و در تشک خواب که بر روی آن می خوابد، قرار دهد تا وقتی که این نوشته در آن وجود دارد، دچار احتلام نمی شود و اگر آن را نوشته و با آب زمزم شسته و بنوشد، قدرت جماع از او زایل می شود. ۵
۲) درمان حیوان بیمار
مرحوم کفعمی در مصباح خود آورده است: اگر سوره نور را در طشت بنویسند و آن را با آب بشویند و حیوان بیمار از آن بنوشد و کمی از آن آب بر حیوان بپاشند بهبود می یابد.۶
۳) بازگشت فراری
برای بازگشت شخص فراری آیه ۴۰ این سوره را بخواند.۷
۴) درمان ضعف چشم

 امام جواد
صحنه‌ای شگفت‌آور از امام جواد (ع)
حکیمه – دختر حضرت موسى بن جعفر و خواهر امام رضا علیهم السلام – حکایت می کند:
وقتی زمان ولادت حضرت جواد الائمّه علیه السلام نزدیک شد، حضرت ابوالحسن، امام رضا علیه السلام مرا به همراه همسرش، خیزران – مادر حضرت جواد علیه السلام – با یک نفر قابله (ماما) داخل یک اتاق قرار داد و درب اطاق را بست. وقتى نیمه شب فرا رسید، ناگهان چراغ خاموش شد و اتاق تاریک گشت ؛ و ما ناراحت و متحیّر شدیم که در آن تاریکى، در چنین موقعیّتى حسّاس چه کنیم؟
در همین تشویش و اضطراب به سر مى بردیم که ناگاه درد زایمان خیزران شروع شد؛ و اندکى بعد وجود مبارک و نورانى حضرت ابوجعفر، محمّد جواد علیه السلام از مادر تولّد یافت و با ظهور طلیعه نورش تمام اتاق روشن گشت.
حکیمه می گوید: به مادرش، خیزران گفتم: خداوند کریم به واسطه وجود مبارک و نورانى این نوزاد عزیز، تو را از روشنائى و نور چراغ بى نیاز گردانید.
پس چون نوزاد بر زمین قرار گرفت، نشست و نور تشعشع انوار الهى، تمام اطراف بدنش را فرا گرفت، تا آن که صبح شد و پدر بزرگوارش حضرت ابوالحسن، علىّ بن موسى الرّضا علیهماالسلام تشریف آورد؛ و با لبخندى نوزاد عزیز را در آغوش گرفت؛ و پس از لحظه اى او را در گهواره نهاد و به من فرمود: اى حکیمه! سعى کن که همیشه کنارش باشى.
حکیمه در ادامه حکایت چنین می گوید: وقتی روز سوّم مولود فرا رسید، آن نوزاد عزیز چشم هاى خود را به سوى آسمان بلند نمود و بعد از آن نگاهى به سمت راست و سمت چپ کرد و سپس با زبان صریح و فصیح اظهار داشت:
«أشهد أن لا إله إلاّ اللّه، وحده لا شریک له، و أنّ محمّدا عبده و رسوله».
و هنگامى که شهادت بر یگانگى خداوند متعال و رسالت حضرت محمّد رسول اللّه صلى الله علیه و آله بر زبان جارى کرد، بسیار تعجّب کردم و در حیرت قرار گرفته و با همان حالت از جاى خود برخاستم و به حضور حضرت رضا علیه السلام آمدم و گفتم: صحنه اى بسیار عجیب و شگفت آورى را دیدم!
امام علیه السلام فرمود: چه چیزى را مشاهده کرده اى؛ که باعث شگفتى تو گشته است؟
در جواب حضرت گفتم : این نوزاد کوچک چنین و چنان گفت، و تمام جریان را برایش بازگو کردم.
همین که امام رضا علیه السلام سخن مرا شنید، تبسّمى نمود و سپس فرمود: چیزهاى معجزه آسا و حیرت انگیز بیشترى را نیز مشاهده خواهى کرد. (۱)
 آگاهی امام جواد علیه ‌السلام از درون افراد
محمد بن علی هاشمی، یکی از مخالفان ولایت می گوید: بامداد روزی که امام جواد علیه ‌السلام با دختر مامون عروسی کرده بود خدمتش رسیدم و در آن شب دارویی خورده بودم که تشنگی به من دست داده بود و من نخستین کسی بودم که در آن صبح خدمتش رسیدم و نمی‌خواستم آب طلب کنم.
امام علیه ‌السلام به چهره‌ من نگاه کرد و فرمود: به گمانم تشنه ‌ای!
جواب دادم: آری.
فرمود: ای غلام برای ما آب آشامیدنی بیاور.
من با خودم گفتم: اکنون آب مسموم می‌آورند.
از این جهت اندوهگین و پریشان شدم. غلام آمد و آب آورد. حضرت به چهره‌ من تبسمی نمود و فرمود: ای غلام آب را به من بده.
آن را گرفت و آشامید (تا من یقین کنم که مسموم نیست.) سپس به من داد، و من آن را آشامیدم. بار دیگر تشنه شدم و باز کراهت داشتم که آب بخواهم آن حضرت فرمود: باز هم تشنه شدی؟
جواب دادم: بلی.
و غلام بار دیگر آب آورد. به خیالم افتاد که قطعا این بار آب مسموم آورده ‌اند، لذا از نوشیدن آب وحشت کردم. در آن حال امام علیه ‌السلام جام را گرفت و قدری آشامید و سپس باقیمانده را به من داد در حالی که تبسم می ‌فرمود. محمد می‌گوید: با دیدن این قضیه باور کردم که عقیده شیعیان درباره‌ وی صحیح است که او از دلهای مردم و اسرار نهانی آگاهی دارد.(۲)

 سفر کردن امام جواد در یک چشم‌ به‌ هم‌زدن
علی بن خالد می ‌گوید: در زمان خلافت معتصم شخصی را به اتهام آن که ادعای پیامبری کرده است با بند آهنین به گوشه‌ی زندان افکندند، من که کنجکاو شده بودم برای ملاقات او بدانجا رفتم و دربان را چیزی دادم تا مرا نزد او راه دهد. چون زندانی را دیدم و اندکی با او صحبت کردم دانستم که مردی است در کمال فهم و فراست ذهن و کیاست.
پرسیدم: تو کیستی و چه ادعایی داری؟
گفت: من اهل شام هستم و سالها در مسجدی که محل سر مبارک حضرت سیدالشهداء علیه ‌السلام بود به عبادت مشغول بودم، روزی رو به قبله نشسته بودم و به ذکر حقتعالی مشغول بودم که ناگاه شخص جوانی پیش روی من پدید آمد و گفت: برخیز برویم. پس برخاستم و همراه او راهی شدم، چون مقداری حرکت کردیم خود را در مسجد کوفه دیدم. گفت: این جا را می‌شناسی؟ گفتم: آری، مسجد کوفه است. پس او به نماز ایستاد و من هم بدو اقتدا کردم و چون از نماز فارغ شدیم از مسجد خارج گشتیم، هنوز چند قدمی نرفته بودم که خود را در مسجد النبی صلی الله علیه و آله در مدینه دیدم، با هم به روضه‌ مبارکه وارد شدیم. او به پیامبر صلی الله علیه و آله سلام کرد و من نیز سلام کردم. او به نماز ایستاد و من نیز مشغول نماز شدم. پس از ادای نماز بیرون آمدیم، باز چند قدمی نرفته، خود را در مکه مکرمه دیدم! فرمود: اینجا را می‌شناسی؟ گفتم: آری، این جا مکه است. و به طواف مشغول شدیم، آنگاه از مکه بیرون آمدیم و ناگاه خود را دوباره در مسجد راس الحسین علیه ‌السلام یعنی همان جای اول دیدم. از این حال در شگفت بودم تا آن که سال دیگر در همان اوقات، آن شخص آمد و دیگر بار مرا برای زیارت اماکن متبرکه همراه برد و چون خواست از من جدا شود او را قسم دادم و گفتم: تو را سوگند می‌دهم به حق آن کسی که چنین توانی به تو داده است که خود را معرفی کنی. فرمود: «من محمد بن علی بن موسی (حضرت جواد علیه ‌السلام) می‌باشم.» روز دیگر این جریان را با دوستان خود در جلسه ‌ای در میان گذاشتم ولی آنان این خبر را افشا کرده و به وزیر معتصم (محمد بن عبدالملک زیات) اطلاع دادند. او نیز مرا به جرم ادعای نبوت دستگیر کرد در حالی که چنین ادعایی ندارم و حقیقت امر را برای او شرح دادم ولی او به استهزاء گفت: او را آزاد کنید تا یک شبه از شام به کوفه و از کوفه به مدینه و از مدینه به مکه و آنگاه دوباره به شام بازگردد.
علی بن خالد می‌گوید: در یکی از روزهای دیگر که به ملاقات زندانی رفتم نگهبانان را دیدم که مضطرب و پریشانند. گفتم: چه شده است؟
گفتند: آن زندانی، دیشب غایب شده با آن که با غل و زنجیر بسته شده بود. معلوم نیست به زمین فرو رفته یا به آسمان رفته است.
من دانستم که او از انفاس قدسیه‌ حضرت جواد الائمه علیه ‌السلام آزادی یافته است.(۳