تبیان، دستیار زندگی

نوروز مبارک باد

ای کریمی که بخشنده عطایی، وای حکیمی که پوشنده خطایی، وای صمدی که ازادراک خلق جدایی، وای احدی که درذات وصفات بی همتایی ، وای خالقی که راهنمایی ، و ای قادری که خدایی را سزایی ، که جان ما را صفای خود ده ، و دل ما را هوای خود ده ، وچشم ما را ضیای خود ده ، و ما را آن ده که آن به ، و مگذار ما را به که و مه.

الهی ! عبدالله عمر بکاست ، اما عذر نخواست .

الهی ! عذر ما بپذیر،برعیبهای ما مگیر.

(الهی نامه - خواجه عبدالله انصاری)

   سَلَام ٌعلی إبراهیمَ

    سَلَام ٌعلی آل یَاسینَ

   سَلَام ٌعَلَی المُرسَلینَ

   سَلَام ٌقَولا ًمِن رَّبِ رَحیمَ

     سَلَام ٌعَلَی مُوسَی و َهَارُونَ

     سَلَام ٌهِیَ حَتَّی مَطلَعِ الفَجرِ

    سَلَام ٌعَلَی لُوحٍ فِی العالمِینَ

هفت سین قرآنی

سوره هایی که با حرف سین شروع می شوند

(نور اعلی صف حشر حدید اسرا معارج)

طوری بخوان که موقع سال تحویل تمام شود با نیت بخوان بسیار حاجت میدهد

ز کوی یارمی آید نسیم باد نوروزی         ازین باد ارمددخواهی چراغ دل برافروزی

چوگل گرخرده ای داری خداراصرف عشرت کن   که قارون راضررهادادسودای زراندوزی

  داشتم تقویم و نگاه میكردم!  فردا جمعه است (تعطیل) اما...!

بالاخره یک روز در یکی از صفحه های تقویم می نویسند ،

"تعطیل"

روز ظهور حضرت مهدی  

اگر شما بودید و ما نبودیم از طرف ما روی آقا را ببوسید.

ترسم  تو بیایی و من آن روز نباشم 

شیخ جعفر مجتهدی تعریف می کردند که حضرت ولی عصر(عج) بهشون فرمود که به سراغ جوانی برن. رفت سراغش و دید داره به شدت گریه می کنه. گفت چی شده جوون؟ گفت من نقاش هستم طوری که هرکی رو می دیدم بسیار عالی ترسیمش می کردم. یه روز گفتم تو که اینقده هنر داری چهره امام زمانت رو نمی کشی؟ توسل کردم تا چهره مبارکشون رو ببینم. 4 سال سوختم در حسرت دیدار تا حضرت رو دیدم و فرمودند ترسیم کن. منم کشیدم چهره دلرباشونو.

یه روز از شدت فقر مجبور شدم این تابلو که خیلی دوستش داشتمو بفروشم. رفتم سمساری. با دیدن عکس منقلب شد و از هوش و حواس رفت. گفت خریدارم به هر قیمتی. گفتم 15هزار تومان. گفت قبول. یه دفه دیدم یه دستی از غیب به من 15هزار تومان داد و اون عکس رو گرفت و غیب شد. من که آقا رو می شناختم دستشونو شناختم. اما الان سال هاست که در فراق حضرت و عکسشون می سوزم و می سازم...

شیخ جعفر دیگه نگفتند بعد از این ماجرا چه کاری برای جوونه انجام دادند. انگار نباید فاش می شده.

آتش از عشق خود در ما زدی         تا بسوزی هم دل و هم جان ما

منبع: لاله ای از ملکوت، حمید سفیدآبیان، صفحه 351