تبیان، دستیار زندگی

 ترجمه

[10] از نامه های امام علیه السلام به بعضی از فرماندارانش [11] اما بعد تواز کسانی هستیکه من برای به پاداشتن دین از آنها کمک می گیرم سرکشی و تکبر گناهکاران را به وسیله آنان در هم می کوبم [12] و مرزهائیرا که در معرض خطر قرار دارد به وسیله آنها حفظ می کنم [13] بنابراین تو در مورد آنچه برایت مهم است از خدا استعانت جوی و شدت و سختگیری را با کمی نرمش درهم آمیز 000 [1] در آنجا که مدارا کردن بهتر است مدارا کن اما آنجائی که جز با شدت عمل کار از پیش نمی رود شدت را به کار بند . [2] پر و بالت را برای مردم بگستر و با چهره گشاده با آنان روبرو شو نرمش را نسبت به آنها نصب العین خود گردان [3] و در نگاه اشاره و تحیت و درود میان آنها مساوات را رعایت کن [4] تا زورمندان در تبعیض طمع نورزند و ضعیفان از عدالت تو مایوس نگردند والسلام

ترجمه

[7] از نامه های امام علیه السلام به عثمان بن حنیف انصاری فرمانداربصره پس از آن که به حضرت گزارش داده شد که یکی از ثروتمندان بصره وی را به میهمانی دعوت کرده و او پذیرفته است . [8] اما بعد ای پسر حنیف به من گزارش داده شده که مردی از متمکنان اهل بصره تو را به خوان میهمانیش دعوت کرده [9] و تو به سرعت به سوی آن شتافته ایدر حالیکه طعامهای رنگارنگ و ظرفهای بزرگ غذا یکی بعد از دیگری پیش تو قرار داده می شد . [10] من گمان نمی کردم تو دعوت جمعیتی را قبول کنی که نیازمندانشان ممنوع و ثروتمندانشان دعوت شوند . [11] به آنچه می خوری بنگر [ آیا حلال است یا حرام ؟ ] . [1] آنگاه آنچه حلال بودنش برای تو مشتبه بود از دهان بینداز و آنچه را یقین به پاکیزگی و حلیتش داری تناول کن [2] آگاه باش هر مامومی امام و پیشوائیدارد که باید به او اقتدا کند . و از نور دانشش بهره گیرد [3] بدان امام شما از دنیایش به همین دو جامه کهنه و از غذاها به دو قرص نان اکتفا کرده است [4] آگاه باش شما توانائی آنرا ندارید که چنین باشید اما مرا با ورع تلاش عفت پاکی و پیمودن راه صحیح یاری دهید [5] بخدا سوگند من از دنیای شما طلا و نقره ای نیندوخته ام و از غنائم و ثروتهای آن مالی ذخیره نکرده ام [6] و برای این لباس کهنه ام بدلی مهیا نساخته ام و از زمین آن حتییک وجب در اختیار نگرفته ام . [7] و از این دنیا بیش از خوراک مختصر و ناچیزی برنگرفته ام [8] این دنیا در چشم من بی ارزشتر و خوارتر از دانه تلخی است که بر شاخه درخت بلوطی بروید . [9] آری از میان آنچه آسمان بر آن سایه افکنده تنها فدک در اختیار ما بود که آن هم گروهی بر آن بخل و حسادت ورزیدند [10] و گروه دیگری آن را سخاوتمندانه رها کردند [ و از دست ما خارج گردید ] و بهترین حاکم خدا است . [11] مرا با فدک و غیر فدک چکار ؟ در حالی که جایگاه فردای هر کس قبر او است [12] که در تاریکی آن آثارش محو و اخبارش ناپدید می شود . قبر حفره ای است که هر چه بر وسعت آن افزوده شود [13] و دست حفرکننده بازتر باشد سرانجام سنگ و کلوخ آنرا پر می کند[14] و جاهای خالی آنرا خاکهایانباشته مسدود می نماید من نفس سرکش را با تقوا تمرین می دهم و رام می سازم [15] تا در آن روز بزرگ و خوفناک با ایمنی وارد صحنه قیامت شود در آنجا که همه می لغزند او ثابت و بی تزلزل بماند . [16] [ فکر نکن من قادر به تحصیل لذتهای دنیا نیستم بخدا سوگند ] اگر می خواستم می توانستم از عسل مصفا 000 [1] و مغز این گندم و بافته های این ابریشم برای خود خوراک و لباس تهیه کنم . اما هیهات که هوا و هوس بر من غلبه کند [2] و حرص و طمع مرا وادار کند تا طعامهای لذیذ را برگزینم . در حالیکه ممکن است در سرزمین حجاز یا یمامه کسی باشد که حتیامید به دست آوردن یک قرص نان نداشته باشد [3] و نه هرگز شکمی سیر خورده باشد آیا من با شکمی سیر بخوابم در حالیکه در اطرافم شکمهای گرسنه و کبدهای سوزانی باشند ؟ [4] و آیا آنچنان باشم که آن شاعر گفته است [5] این درد تو را بس که شب با شکم سیر بخوابیدر حالیکه در اطراف تو شکمهائی گرسنه و به پشت چسبیده باشند [6] آیا به همین قناعت کنم که گفته شود :من امیر مؤمنانم ؟ اما با آنان در سختیهای روزگار شرکت نکنم ؟ [7] و پیشوا و مقتدایشان در تلخی های زندگی نباشم ؟ من آفریده نشدم که خوردن خوراکیهای پاکیزه مرا به خود مشغول دارد [8] همچون حیوان پرواری که تمام همش علف است و یا همچون حیوان رها شده ای که شغلش چریدن و خوردن و پرکردن شکم می باشد . [9] و از سرنوشتی که در انتظار او است بی خبر است آیا بیهوده یا مهمل و عبث آفریده شده ام ؟ آیا باید سررشته دار ریسمان گمراهی باشیم ؟ [10] و یا در طریق سرگردانی قدم گذارم ؟ گویا می بینم گوینده ای از شما می گوید : [11] هر گاه این [ دو قرص نان ] قوت و خوراک فرزند ابوطالب است باید هم اکنون نیرویش به سستی گرائیده باشد و از مبارزات با همتایان و نبرد با شجاعان بازماند . [12] آگاه باشید درختان بیابانی چوبشان محکم تر است اما درختان سرسبز که همواره در کنار آب قرار دارند پوستشان نازکتر [ و کم دوام ترند ] [13] درختانی که در بیابان روئیده و جز با آب باران سیراب نمی گردند آتششان شعله ورتر و پردوام تر است [14] و من نسبت به پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم همچون روشنی که از روشنائی دیگر گرفته شده باشد و همچون ذراع نسبت به بازو هستم [ بنابراین روش او را از دست نمی دهم ] . [15] بخدا سوگند اگر عرب برای نبرد با من پشت به پشت یکدیگر بدهند من به این نبرد پشت نمی کنم و اگر فرصت دست دهد که بتوانم آنرا مهار کنم به سرعت به سوی آنان خواهم شتافت .[1] و بزودی تلاش خواهم کرد 000 که زمین را از این شخص وارونه و این جسم کج اندیش [ معاویه ] پاک سازم [2] تا سنگ و شن از میان دانه ها خارج شود [3] بخش دیگری از این نامه که در پایان آن آمده : [4] ای دنیا از من دور شو افسارت را بر گردنت انداختم تو را رها کردم من از چنگال تو رهائی یافته [5] و از دامهای تو رسته ام و از لغزشگاههایت دوری گزیده ام . [6] کجایند پیشینیانی که با شوخی هایت آنها را مغرور ساختی؟ کجا هستند ملتهائی که با زینتها و زخارف خود آنها را فریفتی؟ [7] هان آنها گروگان گورستانها و درون لحدها شده اند [8] [ ای دنیا ] سوگند بخدا اگر تو شخصی دیدنی و قالبی حسی بودی حدود خداوند را در مورد بندگانی که آنها را با آرزوها فریب داده ایبر تو جاریمی ساختم . [9] و کیفر پروردگار را در مورد ملتهائی که آنها را به هلاکت افکندی و قدرتمندانی که آنها را تسلیم مرگ و نابودی نمودی و هدف انواع بلاها قرار دادیدر آنجا که نه راه پس داشته و نه راه پیش درباره ات به مرحله اجرا می گذاردم . [10] هیهات کسیکه در لغزشگاههای تو قدم گذارد سقوط می کند . کسیکه بر امواج بلاهای تو سوار گردد غرق می شود . [11] [ اما ] کسیکه از دامهای تو خود را بر کنار دارد پیروز می گردد . آنکه از دست تو سالم رسته از این هیچ ناراحت نیست که معیشت او به تنگی گرائیده چرا که دنیا در نظر او همچون روزی است که زمان زوال و پایان گرفتنش فرارسیده . [12] از من دور شو سوگند بخدا من رام تو نخواهم شد تا مرا خوار سازی و زمام اختیارم را به دست تو نخواهم سپرد که به هر کجا خواهی ببری[13] بخدا سوگند سوگندی که تنها مشیت خداوند را از آن استثناء می کنم آنچنان نفس خویش را به ریاضت وادارم که به یک قرص نان هر گاه به آن دست یابم کاملا متمایل شود [14] و به نمک به جای خورش قناعت نماید و آنقدر از چشمهایم اشک بریزم که همچون چشمه ای خشکیده [1] دیگر اشگم جاری نگردد . آیا همانگونه که گوسفندان در بیابان شکم را پر می کنند و می خوابند و یا دسته دیگری از آنها در آغلها از علف سیر می شوند و استراحت می کنند [2] علی [علیه السلام ] هم باید از این زاد و توشه بخورد و به استراحت پردازد ؟ در این صورت چشمش روشن باد که پس از سالها عمر به چهارپایان رهاشده و گوسفندانی که در بیابان می چرند اقتدا کرده است [3] خوشا بحال آن کس که وظیفه واجبش را نسبت به پروردگارش ادا کرده سختی و مشکلات را تحمل نموده [4] خواب را در شب کنار گذارده تا آنگاه که بر او غلبه کند روی زمین دراز بکشد و دست زیر سر بگذارد و استراحت کند [5] در میان گروهی باشد که از خوف معاد چشم هایشان خواب ندارد [6] پهلوهای شان برای استراحت در خوابگاهشان قرار نگرفته [7] همواره لبهایشان به ذکر پروردگار در حرکت است گناهانشان براثر استغفار از بین رفته [8] آنها حزب الله اند آگاه باشید که حزب الله رستگارانند [9] بنابراین ای پسر حنیف از خدا بترس و به همان قرص هاینان اکتفا کن تا خلاصی تو از آتش جهنم امکان پذیر گردد .

[

ترجمه:

9] از نامه های امام علیه السلام به زیادابن ابیه و این هنگامی بود که به او گزارش رسید معاویه می خواهد با ملحق ساختن زیاد به فرزندان ابوسفیان ویرا بفریبد [ چون در نسب زیاد سخن بود ] [10] من اطلاع یافتم که معاویه نامه ای برایت نوشته تا عقلت را بدزدد [11] و عزم و تصمیمت را درهم بشکند از او برحذر باش که شیطان است . از هر طرف به سراغ انسان می آید 000 :[1] از پیش رو پشت سر از راست و چپ می آید تا در حال غفلت او را تسلیم خود سازد و درک و شعورش را بدزدد . [2] [ آری] ابوسفیان در زمان عمرابن خطاب سخنی بدون اندیشه از پیش خود و با تحرکات شیطان می گفت [3] ولی این سخن آنقدر بی پایه است که نه با آن نسب ثابت می شود و نه استحقاق میراث می آورد . [4] کسیکه به چنین سخنی متسمک شود همچون شتر بیگانه ایاست که در جمع شتران یک گله وارد شود و بخواهد از آبخورگاه آب بنوشد که بالاخره همه آن را کنار می زنند و از آب خوردن منعش می نمایند و یا همانند ظرفی است که به بار مرکبی بیاویزند که با حرکت مرکب همواره در تزلزل و اضطراب است . [5] هنگامی که زیاد این نامه را مطالعه کرد گفت به پروردگار کعبه سوگند که امام [ ع ] با این نوشته شهادت بر این مطلب [ که در دل من بوده ] داده است و این همچنان در قلبش بود تا زمانیکه او را دعوت به ملحق شدن نمود . [6] شریف رضیمی گوید . واغل حیوانی است که برای نوشیدن هجوم می آورد ولی جزو این گله از شتران نیست . و همواره دیگر شتران آن را عقب می رانند . و نوطالمذبذب ظرفی است که در کنار مرکب می آویزند . همواره در حرکت است و از این طرف به آن طرف می افتد . و هر گاه مرکب پشتش را حرکت دهد و یا در راه رفتن عجله کند می لرزد .

ترجمه

[1] از نامه های امام علیه السلام به مصقله ابن هبیره شیبانی فرماندار اردشیرخره [ یکی از شهرهای فارس ] [2] به من درباره تو گزارشی رسیده که اگر درست باشد و این کار را انجام داده باشی پروردگارت را به خشم آورده و امامت را عصیان کرده ای: [3] [ گزارشی رسیده ] که تو غنائم مربوط به مسلمانان که به وسیله اسلحه و اسبهایشان به دست آمده [4] و خونهایشان در این راه ریخته شده در بین افرادی از بادیه نشینان قبیله ات که خود برگزیده ای تقسیم میکنی . [5] سوگند به کسیکه دانه را در زیر خاک شکافت و روح انسانی را آفرید اگر این گزارش درست باشد تو در نزد من خوار خواهی شد [6] و ارزش و مقدارت کم خواهد بود حق پروردگارت را سبک مشمار [7] و دنیایت را با نابودیدینت اصلاح مکن که از زیانکارترین افراد خواهی بود [8] آگاه باش حق مسلمانانی که نزد من و یا پیش تو هستند در تقسیم این اموال مساوی است باید همه آنها به نزد من آیند و سهمیه خود را از من بگیرند

ترجمه

[7] از نامه های امام علیه السلام به عمربن ابوسلمه مخزومی فرماندار بحرین که بدین وسیله او را برکنار و نعمان بن عجلان زرقی را به جایش منصوب فرمود . [8] اما بعد من نعمان ابن عجلان زرقی را فرماندار بحرین قرار دادم [9] و اختیار تو را از فرمانداری آنجا برگرفتم بدون اینکه این کار برای تو مذمت و یا ملامت در برداشته باشد چرا که تو زمامداری را به نیکی انجام دادی[10] و حق امانت را اداء نمودی . بنابراین بسوی ما حرکت کن بی آنکه مورد سوءظن یا ملامت یا متهم و یا گناهکار باشی[11] زیرا من تصمیم گرفته ام به سوی ستمگران اهل شام حرکت کنم [12] و دوست دارم تو با من باشی چرا که تو از کسانی هستی که من در جهاد با دشمن و برپاداشتن ستونهای دین از آنها استعانت می جویم انشاءالله

.....................................................................................................................................................

ترجمه

[7] از نامه های امام علیه السلام به یکی از فرماندارانش [8] اما بعد من تو را شریک در امانتم [ حکومت و زمامداری] قرار دادم . و تو را صاحب اسرار خود ساختم . [9] من از میان خاندان و خویشاون دانم مطمئن تر از تو نیافتم به خاطر مواسات یاری و اداء امانتی که در تو سراغ داشتم [10] اما تو همین که دیدی زمان بر پسر عمت سخت گرفته [1] و دشمن در نبرد محکم ایستاده امانت در میان مردم خوار و بی مقدار شده [2] و این امت اختیار را از دست داده و حمایت کننده اینمی یابد . عهد و پیمانت را نسبت به پسر عمت دگرگون ساختی[3] و همراه دیگران مفارقت جستی با کسانی که دست از یاریش کشیدند همصدا شدی. و با خائنان نسبت به او خیانت ورزیدی[4] نه پسر عمت را یاری کردی و نه حق امانت را ادا نمودی. گویا تو جهاد خود را به خاطر خدا انجام نداده ای[5] گویا حجت و بینه ای از طرف پروردگارت دریافت نداشته ای[6] و گویا تو با این امت برای تجاوز و غصب دنیایشان حیله و نیرنگ به کار می بردی و مقصدت این بود که اینها را بفریبی و غنائمشان را در اختیار گیری[7] پس آنگاه که امکان تشدید خیانت به امت را پیدا کردی تسریع نمودی با عجله به جان بیت المال آنها افتادی[8] و آنچه در قدرت داشتی از اموالشان که برای زنان بیوه و ایتامشان نگهداری می شد ربودی[9] همانند گرگ گرسنه ایکه گوسفند زخمی و استخوان شکسته ای را برباید [10] سپس آنرا به سوی حجاز با سینه ای گشاده و دل خوش حمل نمودی بی آنکه در این کار احساس گناه کنی[11] بی پدر باد دشمنت گویا میراث پدر و مادرت را بسرعت به خانه خود حمل می کردی [12] سبحان الله آیا به معاد ایمان نداری؟[13] از بررسی دقیق حساب در روز قیامت نمی ترسی؟ ای کسی که در پیش ما از خردمندان بشمار می آمدی [14] چگونه خوردنی و آشامیدنی را در دهان فرو می بری در حالیکه می دانی حرام می خوری و حرام می آشامی ؟ [15] چگونه با اموال ایتام و مساکین و مؤمنان و مجاهدان راه خدا کنیز می خری و زنان را به همسری می گیری؟ [16] [ در حالیکه می دانی] این اموال را خداوند به آنان اختصاص داده و به وسیله آن مجاهدین بلاد اسلام را نگهداری و حفظ می نماید [17] از خدا بترس و اموال اینها را به سویشان بازگردان که اگر این کار را نکنی و خداوند به من امکان دهد وظیفه ام را در برابر خدا درباره تو انجام خواهم داد [18] و با این شمشیرم که هیچکس را با آن نزدم مگر اینکه داخل دوزخ شد بر تو خواهم زد 000 [1] به خدا سوگند اگر حسن و حسین این کار را کرده بودند هیچ پشتی بانی و هوا خواهی از ناحیه من دریافت نمی کردند . [2] و در اراده من اثر نمی گذاردند تا آنگاه که حق را از آنها بستانم و ستمهای ناروائی را که انجام داده اند دور سازم [3] به خداوندی که پروردگار جهانیان است سوگند اگر [ فرضا ] آنچه تو گرفته ای برای من حلال بود خوشایندم نبود که آنرا میراث برای بازماندگانم بگذارم . [4] بنابراین دست نگهدار و اندیشه نما فکر کن به مرحله آخر زندگی رسیده ای در زیر خاکها پنهان شده ای[5] و اعمالت به تو عرضه شده در جائی که ستمگر با صدای بلند ندای حسرت را می دهد [6] و کسیکه عمر خود را ضایع ساخته درخواست بازگشت می کند ولی راه فرار و چاره مسدود است

 من کتاب له علیه السلام [11] الی عمرو بن العاص [12] فانک قد جعلت دینک تبعا لدنیا امری ء ظاهر غیه ، مهتوک ستره ، [13] یشین الکریم بمجلسه ، و یسفحه الحلیم بخلطته ، فاتبعت اثره ، [14] و طلبت فضله ، اتباع الکلب للضرغام یلوذ بمخالبه ، [15] و ینتظر ما یلقی الیه من فضل فریسته ، فاذهبت دنیاک و آخرتک [1] و لو بالحق اخذت ادرکت ما طلبت فان یمکنی الله منک و من ابن ابی سفیان اجز کما بما قدمتما ، [2] و ان تعجزا و تبقیا فما امامکما شر لکما ، و السلام

ترجمه

[11] از نامه های امام علیه السلام به عمر و عاص [12] تو دین خود را تابع کسی قرار داده ای که گمراهی و ضلالتش آشکار است و پرده اش دریده [13] افراد با شخصیت و بزرگوار در همنشینی با او ل که دار می شوند و انسان حلیم و عاقل با معاشرت با او به سفاهت و نادانی می گراید . [14] تو گام به جای قدم او گذاشتی و بخشش او را خواستار گردیدی همچون سگی که به دنبال شیری برود به چنگال او متکی شده [15] و منتظر قسمتهای اضافی شکارش باشد که به سوی او اندازد [ تو با این کار ] دنیا و آخرتت را تباه کرده ای [1] در حالیکه اگر به حق می پیوستی آنچه می خواستی به آن می رسیدی. [ چرا که استعداد کافی داری] اگر خداوند به من امکان دهد و دستم به تو و پسر ابوسفیان برسد کیفر آنچه انجام داده اید به شما خواهم داد . [2] اما اگر حوادث به صورتی پیش آمد که من آن قدرت را نیافتم و شما باقیماندید آنچه در پیش دارید و در سرای آخرت برای شما مهیا شده بدتر است . والسلام

من کتاب له علیه السلام [3] الی بعض عماله [4] اما بعد ، فقد بلغنی عنک امر ، ان کنت فعلته فقد اسخطت ربک ، و عصیت امامک ، و اخزیت امانتک [5] بلغنی انک جردت الارض فاخذت ما تحت قدمیک ، و اکلت ما تحت یدیک ، [6] فارفع الی حسابک ، و اعلم ان حساب الله اعظم من حساب الناس ، و السلام

ترجمه

[3] از نامه های امام علیه السلام به یکی از فرماندارانش [4] اما بعددرباره تو به من جریانی گزارش شده است که اگر انجام داده باشی پروردگارت را بخشم آورده ای. امامت را عصیان کرده ای و امانت [ فرمانداری] خود را به رسوائی کشیده ای. [5] به من خبر رسیده که تو زمینهای آباد را ویران کرده ای و آنچه توانسته ای تصاحب نموده ای. و از بیت المال که زیر دستت بوده است به خیانت خورده ای[6] فورا حساب خویش را برایم بفرست و بدان که حساب خداوند از حساب مردم سخت تر است والسلام

 من کتاب له علیه السلام [9] الی اهل مصر ، لما ولی علیهم الاشتر[10] من عبد الله علی امیر المؤمنین ، الی القوم الذین غضبوا لله حین [1] عصی فی ارضه ، و ذهب بحقه ، فضرب الجور سرادقه علی البر و الفاجر ، [2] و المقیم و الظاعن ، فلا معروف یستراح الیه ، و لا منکر یتناهی عنه [3] اما بعد ، فقد بعثت الیکم عبدامن عباد الله ،لا ینام ایام الخوف ، [4] و لا ینکل عن الاعداء ساعات الروع ، [5] اشد علی الفجار من حریق النار ، و هو مالک بن الحارث اخو مذحج ، [6] فاسمعوا له و اطیعوا امره فیما طابق الحق ، فانه سیف من سیوف الله ، [7] لا کلیل الظبه ، و لا نابی الضریبه [8] فان امرکم ان تنفروا فانفروا ، و ان امرکم ان تقیموا فاقیموا ، [9] فانه لا یقدم و لا یحجم ، و لا یؤخر و لا یقدم الا عن امری ، [10] و قد آثرتکم به علی نفسی لنصحیته لکم ، و شده شکیمته علی عدوکم

ترجمه

[9] از نامه های امام علیه السلام به ملت مصر آنگاه که مالک اشتر را زمامدار آنها ساخت . [10] از بنده خدا علی امیرمؤمنان به سوی مردمی که خشم و نفرتشان برای خاطر خدا و به خاطر این بود که گروهی از فرمانش سر برتافتند 000 [1] و بر روی زمین معصیت او می شد حق او از بین رفته بود در آن هنگام که جور و ستم خیمه و سرا پرده خود را بر نیک و بد [2] بر کسانیکه حاضر و مسافر بودند بر سر همگان افراشته بود در آن هنگام که نه معروف و نیکی وجود داشت که انسان در کنار آن احساس آرامش کند و نه از منکر و زشتی اجتناب می شد . [3] اما بعد یکی از بندگان خداوند را بسوی شما فرستادم که به هنگام خوف [ مردم از جنگ ] خواب به چشم راه نمی دهد [4] در ساعات ترس و وحشت از دشمن هراس نخواهد داشت [5] و نسبت به بدکاران از شعله آتش سوزنده تر است او مالک بن حارث از قبیله [ مذحج ] است [6] سخنش را بشنوید و فرمانش را در آنجا که مطابق حق است اطاعت کنید چرا که او شمشیری است از شمشیرهای خدا [7] که نه تیزش به کندی می گراید و نه ضربتش بی اثر می گردد. [8] اگر او فرمان بسیج و حرکت داد حرکت کنید و اگر دستور توقف داد توقف نمائید [9] که او هیچ اقدام هجوم عقب نشینی و پیشروی جز بفرمان من نمی کند [10] من شما را برخودم مقدم داشتم که او را به فرمانداری تان فرستادم او نسبت به شما ناصح و خیرخواه است و نسبت به دشمنانتان سختگیر

 من کتاب له علیه السلام [4] الی معاویه [5] فسبحان الله ما اشد لزومک للاهواء المبتدعه ، و الحیره المتبعه ، [6] مع تضییع الحقائق و اطراح الوثائق ، التی هی لله طلبه ، [7] و علی عباده حجه فاما اکثارک الحجاج علی عثمان وقتلته ، [8] فانک انما نصرت عثمان حیث کان النصر لک ، و خذلته حیث کان النصر له ، و السلام

ترجمه

[4] از نامه های امام علیه السلام به معاویه [5] سبحان الله چقدر به هوا و هوسهای بدعت آمیز و سرگردان کننده وابسته ای[6] آنهم همراه تضییع حقائق و دورافکندن دلائل مطمئن که مطلوب خداوند است [7] و اتمام کننده حجت . اما اینکه بسیار به خون عثمان و نسبت به کشندگان او احتجاج می کنی [8] [ به روشنی باید بگویم : ] تو آنجا به یاری عثمان برخاستی که در حقیقت یاری خودت بود ولی در آنجا که تنها یاری عثمان بود دست از یاریش برداشتی والسلام