تبیان، دستیار زندگی

هیچوقت آرزوی "افتادن" چیزی را نداشته ام ، حالا برای اولین بار میخواهم : "لطفا بیفت" ، ای زیباترین اتفاق زندگی من !

دلمان کوچک است ، ولی آنقدر جا دارد که برای هر عزیزی که دوستش داریم نیمکتی بگذاریم برای همیشه ی عمر .

اتاق تنهاییم پا به ماه اتفاق تازه ایست ، به گمانم یکی نبود قصه های من در راه است .

نمی دانم چرا وقتی دلم هوایت می کند، نفس کشیدن فراموشم می شود، انگار دلم تاب هوای دیگری را ندارد.

چه دمدمی مزاج شده احساسم، گاهی آرام، گاهی بارانی، چه بی ثباتم بی تو!

اگر یک آسمان دل را به قصد عشق بردارم میان عشق و زیبایی تو را من دوست دارم.

همیشه یکی هست که درد دلت رو بهش بگی ولی بترس از روزی که همون بشه درد دلت .

نمیدانم چرا بین این همه آدم پیله کردم به تو ! شاید فقط با تو پروانه میشوم !

بغض هایت را برای خودت نگهدار ، گاهی "سبک" نشوی "سنگین" تری .
 

کسی که تو را دوست دارد حتی اگر هزار دلیل برای رفتن داشته باشد ، هرگز رهایت نخواهد کرد ، او یک دلیل برای در کنارت ماندن خواهد یافت .