چه غذاهایی شما را خوش اخلاق می کنند؟
حتماً برای شما هم پیش آمده که بعد از صرف غذای مورد علاقه تان، احساس آرامش و نشاط کنید و حتماً با شرایط استرس زا مواجه شده اید و در این شرایط ناخودآگاه به سمت مواد خوراکی رفته اید، تا به این طریق، استرس را از خود دور کنید.
فکر می کنید مواد غذایی به خلق و خو هم ربط داشته باشند؟ به نظر کارشناسان تغذیه، اگر بدن شما از نظر شیمیایی و ترکیبات طبیعی خود متعادل باشد، خلق و رفتار شما هم متعادل می شود.
عوامل زیادی می توانند تعادل بدن شما را به هم بزنند. به عنوان مثال، بسیاری از زنان دچار کم خونی هستند. این مساله باعث افسردگی و خستگی زودرس می شود، یا افراد سالمند معمولا با کمبود ویتامین های گروه B مواجهند، که روی سیستم عصبی و رفتاری بسیار موثر است.
در افرادی که به طور منظم و سر وقت غذا نمی خورند، قند خون دائماً در حال تغییر است و ثبات لازم را ندارد و همین مسأله روی قدرت تفکر و تمرکز و در نتیجه خلق و خو تأثیر می گذارد. بعضی مردم هم به بعضی مواد شیمیایی موجود در غذا حساسیت دارند که حین مصرف این مواد غذایی خاص، خلق و خوی آن ها دچار مشکل می شود.
در مطالعه ای که روی 200 نفر از مردم انگلستان انجام شد، تاثیر غذا بر سلامت ذهنی و روانی افراد، مورد مطالعه قرار گرفت.
به این افراد توصیه شد مصرف غذاهایی را که برای خلق و خو استرس زا هستند، قطع کنند و همزمان مقدار غذاهایی را که از ذهن و خلق فرد حمایت می کنند افزایش دهند. مواد غذایی که برای خلق فرد، استرس زا محسوب می شوند، شامل شکر، کافئین (موجود در قهوه) و شکلات (در صورت مصرف بیش از حد) است، در حالی که می توان برای مواد غذایی حمایت کننده خلق و خو به آب، سبزی، میوه و ماهی اشاره کرد.
88 درصد افرادی که از رژیم های غذایی حمایت کننده خلق و خو استفاده کردند، از نظر ذهنی و روانی، وضعیت بهتری پیدا کردند. 26 درصد آن ها اظهار کردند تغییر خلق و خو در آن ها کمتر شده است. در 26 درصد دیگر تعداد حملات پانیک (هراس) و اضطراب کمتر شده بود و 24 درصد دیگر عنوان کردند کمتر دچار حالت افسردگی شده اند.
گروه عظیمی از مواد شیمیایی موجود در مغز که خلقیات را کنترل می کنند نوروترانسمیتر (میانجی عصبی) نام دارند. معروف ترین آن ها سروتونین است که به عنوان ماده شادی آور به حساب می آید. این مواد شیمیایی تعیین می کنند که آیا شما احساس خوبی دارید یا خیر، کاملا پرانرژی هستید یا کاملا خسته اید، تحریک پذیرید و کلافه به نظر می رسید یا نه.
این مواد شیمیایی موجود در مغز که کاملا حیاتی هستند برای این که عملکرد طبیعی داشته باشند به انرژی نیاز دارند و مغز یکی از معدود نواحی بدن است که برای تامین انرژی خود، کاملا و فقط به گلوکز وابسته است. گلوکز در شکر، قند و بسیاری مواد دیگر وجود دارد. متخصصان معتقدند اگر سطح گلوکز خون (قند خون)، تمام طول روز در شرایط پایداری باقی بماند و نوسان نداشته باشد، بتدریج مغز را تغذیه می کند و مشکلی پیش نمی آید.
برای این که قند خون حالت پایداری پیدا کند، باید از کربوهیدرات هایی استفاده کرد که قند خون را ناگهان بالا نمی برند. این کربوهیدرات ها در نان حاوی غلات، لوبیا، غلات کامل، سویا، سیب، هلو و سایر میوه ها وجود دارند. موادی مثل کیک، چای، چیپس، شکلات و شیرینی، قند خون را سریعا افزایش می دهند.
در نتیجه بدن شما ناچار می شود برای ورود این قندها به درون سلول یا ذخیره کردن آن ها به طور ناگهانی و به شدت، هورمون انسولین ترشح کند و تعادل طبیعی سیستم کنترل کننده قند خون بر هم می خورد.
• سعی کنید قند خونتان در شرایطی پایدار حفظ شود، نگذارید قند خون دچار نوسانات شدید شود. برای این کار باید در فواصل غذایی حتماً از میان وعده های غذایی استفاده کنید و هر چهار ساعت یکبار از تنقلاتی سالم استفاده کنید. توصیه می شود از تنقلاتی مثل خشکبار، آجیل، میوه و سبزی استفاده شود.
• مقدار آب مصرفی شما باید کافی و متعادل باشد. این مقدار به فعالیت روزانه و درجه حرارت هوا نیز بستگی دارد. هر چه فعالیت بیشتر باشد و هوا گرمتر، مقدار آب مصرفی باید بیشتر شود. یادتان باشد هیچ نوشیدنی ای جای آب را نمی گیرد. پس از آن غافل نشوید.
• روزی 20 دقیقه ورزش کنید؛ زیرا روزی 20 دقیقه ورزش، خلق را تقویت می کند. البته اگر می خواهید چربی های اضافی را آب کنید، باید نیم ساعت دیگر هم به ورزش ادامه دهید.
• هیچ وقت سراغ رژیم های لاغری که ناگهانی و سریع وزن کم می کنند نروید. کاهش وزن ناگهانی شما را کاملا عصبی و بداخلاق می کند.
• چربی در حد متعادل اثر ضد افسردگی دارد. به جای چربی های خالص از چربی های غیر اشباع ساده و پیچیده، روغن های گیاهی و روغن ماهی استفاده کنید، زیرا این چربی ها حاوی امگا-3 هستند که بسیار مفید است.
• از شیر و گوشت بوقلمون استفاده کنید، زیرا حاوی تریپتوفان است. تریپتوفان اسید آمینه ای است که باعث می شود قند خون در دسترس نوروترانسمیترها قرار گیرد. برای این که جذب تریپتوفان این مواد بیشتر باشد، کمی کربوهیدرات (مثل: نان، برنج، خرما و ...) همراه با آن ها مصرف کنید.
• حتماً صبحانه میل کنید و اصلاً از خوردن آن صرف نظر نکنید.
• وقتی به فروشگاهی می روید، بیشتر سراغ میوه و سبزی بروید، نه شیرینی و کیک و شکلات.
• سعی کنید از مصرف غذاهایی که داخل سلفون پیچیده شده اند، اجتناب کنید.
• مصرف قهوه و نوشابه های گازدار را محدود کنید.
آیا شکل خوابیدن ما، میتواند حاوی اطلاعاتی در مورد شخصیت ما باشد؟
این ایده که موقعیت بدن حین خواب و شخصیت به هم ربط دارند، چیز تازهای نیست. روانکاوان از دیرباز در پی اثبات چنین چیزی بودند و چنین ارتباطی به خوبی با تئوری رؤیای فروید سازگار است.
فروید باور داشت که وقتی به خواب میرویم، ما با ناخودآگاه خود که حاوی امیال ناخوشایند و ناخواستهمان است، تنها میمانیم، امیال و خواستههایی که نمیخواهیم به صورت ارادی به آنها فکر کنیم. کارکرد رؤیا این است که امیال را به صورت نمادین و قابل قبولتری به ما عرضه کند.
فروید عقیده داشت که رؤیاها در حکم «مسیر شاهانهای به سوی ناخودآگاه» هستند. بر اساس تئوری فروید، شخصیت ما تا حد زیادی انعکاس، چگونگی مدیریت و دفاع ما علیه امیال ناخواستهمان است. فروید در حین بعضی از جلسات روانکاوی، از بیمارانش میخواست که در برابر او راحت باشند و به آرامی در موقعیتی که راحت هستند و معمولا در هنگام خواب به خود میگیرند، در بستر دراز بکشند و بعد از روی نحوه آرام گرفتن بیمارانش، به عنوان یکی از شاخصهای ارزیابی شخصیت استفاده میکرد.
یکی از اشخاصی که کتابی در این زمینه تألیف کرده است، دکتر ساموئل دانکل است، او که یک روانپزشک مقیم نیویورک است، کتابی با عنوان «موقعیتهای خواب: زبان شبانه بدن» نوشته است. در این کتاب او نوشته است که موقعیتی که در شب به بدنمان هنگام خواب میدهیم، بازتابی از کارها و چالشهای روزانهمان است. البته چیزهایی که تا اینجا برایتان نوشتم، زاویه دیدی روانشناسان را نشان میدهد، اگر از پزشکان دیگر مثلا از یک جراح مغز و اعصاب در مورد موقعیت خواب بپرسید، به احتمال زیاد چیزی که به شما خواهد گفت این است: بهترین موقعیت خواب، خوابیدن به پشت است. در این حالت سرتان باید کمی بالاتر از بدنتان قرار بگیرد و زاویهای ۱۰ تا ۳۰ درجهای با بدنتان داشته باشد. در این وضعیت بیشترین مقدار خون به مغزتان میرسد و تنفس بهتری خواهید داشت. بهتر است پاها هم کمی بالاتر از تنه قرار بگیرند.
از دید پزشکان، خوابیدن روی شکم اصلا خوب نیست، چون اعضای داخلی را تحت فشار قرار میدهد و ثابت شده است که کسانی که عادت دارند دمر بخوابند، بیشتر از دیگران دچار درد گردن و کمر میشوند.
اما «کریس ایدزیکوفسکی» که مدیر سرویس ارزیابی و مشاوره خواب است، اخیرا با بررسی شکل خواب یک هزار نفر، شش وضعیت شایعتر خواب را با اشکال شخصیتی مختلف مرتبط کرده است.
۱- شکل جنینی: ۴۱ درصد افراد، در هنگام خواب، شکل جنینی به خود میگیرند. زنها دو برابر مردها، دوست دارند که در این وضعیت به خواب بروند. این اشخاص برونگرا و در عین حال حساس هستند. ممکن است خجالتی باشند، اما زود صمیمی و خودمانی میشوند.
۲- افرادی که به پهلو میخوابند، در حالی که دستها و پاهایشان کشیده است. این افراد غالبا اجتماعی هستند، آنها آسانگیر هستند و زود اعتماد میکنند و حتی در مواردی سادهلوح هستند. ۱۵ درصد افراد در چنین وضعیتی میخوابند.
۳- این افراد هم به پهلو می خوابند، ولی عادت دارند دستهایشان را در هنگام خواب در جلوی بدنشان بگیرند. ۱۳ درصد افراد در هنگام خواب این شکل را به خود میگیرند. این افراد، غالبا روشنفکر و در عین حال بدگمان و مشکوک هستند. آنها وقتی تصمیمی بگیرند، در پی گرفتن آن، ثابتقدم هستند. ۴- افرادی که به پشت میخوابند و اصطلاحا وضعیت سرباز به خود میگیرند. ۸ درصد افراد دوست دارند، در این وضعیت به خواب بروند. این افراد غالبا آرام و خوددار هستند و از هیاهو پرهیز میکنند و دوست دارند خود و دیگران را به استانداردهای بالاتری برسانند. البته آنها در عین حال، احتمال دارد که در هنگام خواب خر و پف کنند.
۵- افرادی که دمر میخوابند و دستشان را زیر بالش میگیرند یا بالش را بغل میکنند. ۷ درصد افراد در هنگام خوابع دمر می خوابند. آنها عجول و بیپروا هستند و از انتقادهایی که در مورد آنها میشود، استقبال نمیکنند.
۶- موقعیت ستاره دریایی، افرادی که به پشت می خوابند، دستهایشان را بالا میگیرند و نزدیک سر و بالش میبرند. ۵ درصد افراد این موقعیت را دوست دارند. این افراد شنوندههای خوبی هستند و یاریرسان دیگران هستند، آنها دوست ندارند که در مرکز توجه دیگران قرار بگیرند. آنها بیشتر از دیگران، احتمال دارند که خر و پف کنند و بیشتر از بقیه دچار اختلال خواب میشوند.
- تنها، ۵ درصد افراد در شبهای مختلف، موقعیت خواب متفاوت اختیار میکنند و بقیه در همه شبها، یکسان میخوابند.
- تنها ۱۰ درصد افراد، در هنگام خواب، همه بدن را با پتو میپوشانند و سایر مردم، عضوی از بدن مثلا یک دست، یک پا یا هر دو پا را بیرون پتو میگذارند.