• مشکی
  • سفید
  • سبز
  • آبی
  • قرمز
  • نارنجی
  • بنفش
  • طلایی
تعداد مطالب : 868
تعداد نظرات : 316
زمان آخرین مطلب : 3871روز قبل
اخلاق

حضرت امام حسین (علیه السلام) فرمودند


أیُّما إثْنَیْنِ جَرى بَیْنَهُما کَلامٌ، فَطَلِبَ أَحَدُهُما رِضَى الاْخَرِ، کانَ سابِقَهُ إلىَ الْجَنّةِ.

چنانچه دو نفر با یکدیگر نزاع و اختلاف نمایند و یکى از آن دو نفر، در صلح و آشتى پیشقدم شود، همان شخص سبقت گیرنده، جلوتر از دیگرى به بهشت وارد مى شود.

محجّة البیضاء: ج ۴، ص ۲۲۸

سه شنبه 23/9/1389 - 21:10
کامپیوتر و اینترنت

برنامه Windows Media Player یقینأ پر استفاده ترین نرم افزار پخش کننده فایلهای صوتی و تصویری در جهان میباشد. این نرم افزار هم در نسخه های جدیدی که ارائه داده است قابلیتهای جدیدتر و متنوع تری را در خود گنجانده است. اما نرم افزارهای دیگری نیز هستند که توانایی های دیگری نیز دارند که Windows Media Player از آنها بی بهره است. یکی از معروف ترین آنها نرم افزار JetAudio است. در این ترفند قصد داریم 14 قابلیت مهم را برای شما مطرح کنیم که در JetAudio وجود دارد ولی در Media Player موجود نیست.1- Rip کردن سی دی Audio در Windows Media Player فقط با فرمتهای WMA و در نسخه های جدیدتر Mp3 امکان پذیر است در صورتی که در Jet Audio با فرمتهای *.APE & *.FLAC & *.MP3 & *.MPC & *.OGG & *.SPX & *.WAV & WMA ( Windows Media Player 7 ) & *.WMA ( Windows Media Player 9) & Real Player امکان پذیر است.2- Convert یا تبدیل فرمتهای صوتی و تصویری در Windows Media Player وجود ندارد در حالی که این قابلیت در Jet Audio وجود دارد و باعث بی نیاز شدن از نصب بسیاری از نرم افزارهای تبدیل کننده فرمتهای صوتی و تصویری می شود (کلیک بر روی دکمه Convert بر روی منو نرم افزار و انتخاب Convert Video Or Convert Audio که Video تبدیل فرمتهای تصویری به یکدیگر و Audio تبدیل فرمتهای صوتی به یکدیگر).3- ضبط صدا یا Record که در Windows Media Player وجود ندارد در Jet Audio وجود دارد و باعث می شود با این قابلیت بیشتر صداهای خروجی کامپیوتر را ضبط کرد مانند ضبط کردن از میکروفن و Mono mix و Phone line و... در نتیجه باعث بی نیاز شدن از نصب بسیاری از نرم افزارهای ضبط صدا شد (کلیک بر روی دکمه Record و انتخاب منبع صدا و انتخاب مقصد و فرمت فایل صوتی).4- رایت سی دی یا Burn که در Windows Media Player وجود دارد اما برای رایت یک سی دی Audio از فایلهای MP3 مدت بسیاری طول می کشد زیرا Windows Media Player ابتدا آنها را تبدیل به فرمت فایلهای Audio می کند و سپس رایت می کند که مدت زیادی طول می کشد در حالی که در Jet Audio برای رایت سی دی Audio به راحتی هر فرمتی را در مدت اندک بر روی سی دی رایت می کند.5- پاک کردن سی دی های Rerwrite یا CD-RW در Windows Media Player وجود ندارد در حالی که این قابلیت در Jet Audio وجود دارد (کلیک بر روی دکمه Burn و سپس کلیک بر روی دکمه Erase CD-RW در برنامه).6- دانلود کردن موزیک ، که در Windows Media Player وجود ندارد اما در حالی که این قابلیت در Jet Audio وجود دارد (کلیک بر روی دکمه Get Music و انتخاب 1000 Free MP3s From eMusic! و کلیک بر روی دکمه Get Music و انتخاب SoundBuzz Digital Music Downloads و دانلود جدیدترین موزیکها از این وب سایت ها).7- کلیدهای میانبرهای انتخابی که این قابلیت در Windows Media Player وجود ندارد اما در Jet Audio وجود دارد (کلیک بر روی Preferences در گوشه سمت راست پنجره ی Jet Audio و در سمت چپ ، General را گسترش دهید و Hot Keys را گسترش دهید حالا دکمه های انتخابی تان را در کنارش تیک بزنید).8- چت کردن که این قابلیت در Windows Media Player وجود ندارد اما در Jet Audio وجود دارد. شما به مسیر نصب برنامه Jet Audio بروید و بر روی jetCast.exe دابل کلیک کنید و با این نرم افزار که در مجموعه نرم افزار Jet Audio وجود دارد وارد شوید و بر روی شمایل ماهواره در سمت گوشه چپ کلیک کنید و به راحتی با دوستان خود چت کنید.9- میکس و ضبط کردن صدا که این قابلیت در Windows Media Player وجود ندارد اما در Jet Audio وجود دارد برای استفاده از این قابلیت به مسیر نصب برنامه Jet Audio بروید و بر روی JetRecorder.exe دابل کلیک کنید و وارد برنامه شوید و لذت ببرید.10 – داشتن تقویم که این قابلیت در Windows Media Player وجود ندارد اما در Jet Audio وجود دارد. این قابلیت روی پنجره اصلی برنامه در سمت راست است.11 – قابلیت Goto tray یا مخفی شدن که این قابلیت در Windows Media Player وجود ندارد اما در Jet Audio وجود دارد. این قابلیت روی پنجره اصلی برنامه در سمت گوشه بالا ، راست و به شکل یک فلش است که باعث می شود این برنامه به صورت یک بالن در سمت راست Taskbar برود.12- تبدیل شدن به Taskbar که این قابلیت در Windows Media Player تا حدودی وجود دارد اما در Jet Audio منحصر به فرد است. برای این کار ، روی پنجره اصلی برنامه در سمت گوشه بالا ، راست بر روی دکمه سمت راست " ؟ " کلیک کنید.13- Skin که این قابلیت در Windows Media Player وجود دارد و در Jet Audio هم وجود دارد برای تغییر Skin یا پوسته برنامه بر روی پنجره اصلی برنامه در سمت گوشه بالا ، چپ بر روی دکمه Skin کلیک کنید و در پنجره باز شده Skin مورد نظر خود را انتخاب کنید و یا برای دانلود Skin های جدید بر روی دکمه Get More skins from web! در سمت راست کلیک کنید.14- کم تر اشغال کردن Ram رایانه. Jet Audio از Windows media player کم تر Ram را اشغال می کند در موقع پخش ، که این باعث بهتر شدن سرعت رایانه می شود.

سه شنبه 23/9/1389 - 21:8
کامپیوتر و اینترنت

آیا تاکنون فکر کرده اید که می توان با استفاده از صفحه دسکتاپ، دوستان خود را سرکار بگذارید و با آنها شوخی کنید؟! در این ترفند قصد داریم به معرفی یک ترفند جالب و بامزه بپردازیم که در محیط هایی نظیر کافی نت و یا کامپیوترهای تحت شبکه دانشگاه می توانید با آن سرگرم شوید.

بدین منظور:
ابتدا به صفحه دسکتاپ مراجعه کنید.
اکنون کلید PrtScr را بر روی کیبورد بزنید و از صفحه دسکتاپ عکس بگیرید.
از منوی Start به All Programs > Accessories رفته و بر روی Paint کلیک کنید تا Paint ویندوز اجرا شود.
در محیط Paint، کلیدهای ترکیبی Ctrl+V را فشار دهید و یا از منوی Edit بر روی Paste کلیک کنید تا عکسی که گرفته اید وارد برنامه شود.
حال از منوی File بر روی Save as کلیک نموده و فایل را با نام دلخواه و فرمت BMP در محلی ذخیره نمایید.
سپس از نرم افزار Paint خارج شوید.

اکنون بر روی فضای خالی از دسکتاپ راست کلیک کرده و از منوی Arrange Icons By بر روی Show Desktop Icons کلیک نمایید تا تیک آن برداشته شود.
خواهید دید که کلیه آیکن های موجود در صفحه دسکتاپ ناپدید می شود.

در ادامه کار بر روی فضای خالی از دسکتاپ راست کلیک کرده و Properties را انتخاب کنید.
در پنجره Display Properties، به تب Desktop رفته و بر روی دکمه Browse کلیک کنید.
سپس تصویری که توسط Paint ذخیره کرده اید را انتخاب کرده و بر روی دکمه Open کلیک کنید.
در پایان بر روی OK کلیک کرده و به صفحه دسکتاپ برگردید.

حتمأ متوجه شدید که چه اتفاقی افتاده است! اگر متوجه نشدید سعی کنید در صفحه دسکتاپ بر روی یکی از شورتکات های موجود کلیک کرده و آن را انتخاب کنید. قطعأ غیر ممکن است! در اصل شما تصویری غیر واقعی از صفحه دسکتاپ را به عنوان تصویر پشت زمینه قرار دادید و آیکن های دسکتاپ را نیز ناپدید کردید و حاصل چیزی است که می بینید.
حال فرض کنید سیستم را ترک کرده اید و شخص دیگری با سیستم کار می کند. قطعأ گیج خواهد شد! چرا که هر چه سعی میکند نمیتواند آیکن های صفحه دسکتاپ را انتخاب کند. در صورتی که سیستم هنگ نکرده و سایر قسمت ها به خوبی کار می کند.

از این ترفند می توانید برای شوخی با دوستان در مکان های عمومی نظیر کافی نت ها و سایت کامپیوتر دانشگاه استفاده کنید.

برای بازگرداندن به حالت اولیه، کافی است یک تصویر دیگر را به عنوان تصویر پیش زمینه ویندوز قرار دهید و مجدد Show Desktop Icons را فعال کنید.

سه شنبه 23/9/1389 - 21:7
کامپیوتر و اینترنت
آیا تاکنون پیش آمده است که بخواهید به تاریخ و زمان دقیق آخرین باری که کامپیوتر Shutdown شده است پی ببرید؟ در این ترفند قصد داریم نحوه پی بردن به این موضوع را از طریق 3 راه مختلف در ویندوزهای XP و ویستا بررسی نماییم.

راه اول
اگر از ویندوز XP استفاده می‏کنید:
از منوی Start به Run بروید.
عبارت Eventvwr.msc را وارد کرده و Enter بزنید.
در پنجره Event Viewer، از منوی کناری بر روی System کلیک کنید.
در قسمت دیگر پنجره، لیستی را مشاهده می‏کنید.
در بالای لیست، تیتر یکی از ستون‏ها Event است. بر روی Event کلیک کنید تا جدول بر اساس این لیست مرتب گردد.
اکنون در این ستون عدد 6006 را بیابید.
خواهید دید که تعدادی 6006 وجود دارد. این‏ها هر کدام تاریخ‏ها و زمان‏های خاموش شدن کامپیوتر شما هستند.
بالاترین 6006، آخرین زمان خاموش شدن کامپیوتر است. با مشاهده این سطر می‏توانید در ستون‏های Date و Time به ترتیب تاریخ و ساعت خاموش شدن رایانه را مشاهده کنید.

اما اگر از ویندوز ویستا استفاده می‏کنید:
بر روی منوی Start کلیک کنید.
عبارت Eventvwr.msc را وارد کرده و Enter بزنید.
در پنجره Event Viewer، از منوی کناری بر روی Windows Logs و سپس کلیک کنید.
در قسمت دیگر پنجره، لیستی را مشاهده می‏کنید.
در بالای لیست، تیتر یکی از ستون‏ها Event است. بر روی Event کلیک کنید تا جدول بر اساس این لیست مرتب گردد.
اکنون در این ستون عدد 1074 را بیابید.
خواهید دید که تعدادی 1074 وجود دارد. این‏ها هر کدام تاریخ‏ها و زمان‏های خاموش شدن کامپیوتر شما هستند.
بالاترین 1074، آخرین زمان خاموش شدن کامپیوتر است. با مشاهده این سطر می‏توانید در ستون Date and Time به ترتیب تاریخ و ساعت خاموش شدن رایانه را مشاهده کنید.

راه دوم
این راه از طریق رجیستری ویندوز انجام می‏پذیرد.
از منوی Start وارد Run شده و عبارت regedit را وارد نموده و Enter بزنید تا ویرایشگر رجیستری باز شود.
به مسیر زیر بروید:

HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Contro l\Windows

از قسمت دیگر پنجره، ShutdownTime را بیابید و بر روی آن کلیک کنید.
پس از انتخاب ShutdownTime، از منوی File بر روی Export کلیک کنید. (ترفندستان)
در پنجره Export Registry File، گزینه Save as type را بر روی Text Files تنظیم نمایید.
سپس فایل را با نام دلخواه در محیط مناسبی ذخیره کنید.
اکنون توسط My Computer به محلی که این فایل را ساخته‏اید بروید.
بر روی فایل دوبار کلیک کنید تا توسط Notepad باز شود.
اکنون در خط سوم این فایل متنی و در جلوی عبارت Last Write Time، می‏توانید آخرین تاریخ و ساعت خاموش شدن کامپیوتر را مشاهده کنید.

راه سوم
راه آخر شاید ساده‏ترین راه باشد.
از منوی Start به All Programs و سپس Accessories رفته و بر روی Notepad کلیک کنید.
حال در محیط Notepad کدهای زیر را عینأ Copy و Paste نمایید:

strValueName = "HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\Windows \" _
& "ShutdownTime"
Set oShell = CreateObject("WScript.Shell")
Ar = oShell.RegRead(strValueName)
Term = Ar(7)*(2^56) + Ar(6)*(2^48) + Ar(5)*(2^40) + Ar(4)*(2^32) _
+ Ar(3)*(2^24) + Ar(2)*(2^16) + Ar(1)*(2^8) + Ar(0)
Days = Term/(1E7*86400)
WScript.Echo "(
www.Tarfandestan.com) Akharin Tarikh va Zamaneh Khamoosh Shodaneh Computer = " & CDate(DateSerial(1601, 1, 1) + Days)


پس از کپی کدهای فوق، از منوی File بر روی Save as کلیک کنید. سپس فایل را با نام دلخواه و پسوند vbs. ذخیره کنید (به عنوان مثال نام آن را E-citizen.vbs قرار دهید).
حالا به مسیری که فایل را ذخیره کرده*اید مراجعه کنید.
پس از دوبار کلیک بر روی فایل، آخرین تاریخ و زمان خاموش شدن کامپیوتر را مشاهده نمایید!
سه شنبه 23/9/1389 - 21:6
کامپیوتر و اینترنت
آیا تاکنون پیش آمده است که بخواهید به تاریخ و زمان دقیق آخرین باری که کامپیوتر Shutdown شده است پی ببرید؟ در این ترفند قصد داریم نحوه پی بردن به این موضوع را از طریق 3 راه مختلف در ویندوزهای XP و ویستا بررسی نماییم.

راه اول
اگر از ویندوز XP استفاده می‏کنید:
از منوی Start به Run بروید.
عبارت Eventvwr.msc را وارد کرده و Enter بزنید.
در پنجره Event Viewer، از منوی کناری بر روی System کلیک کنید.
در قسمت دیگر پنجره، لیستی را مشاهده می‏کنید.
در بالای لیست، تیتر یکی از ستون‏ها Event است. بر روی Event کلیک کنید تا جدول بر اساس این لیست مرتب گردد.
اکنون در این ستون عدد 6006 را بیابید.
خواهید دید که تعدادی 6006 وجود دارد. این‏ها هر کدام تاریخ‏ها و زمان‏های خاموش شدن کامپیوتر شما هستند.
بالاترین 6006، آخرین زمان خاموش شدن کامپیوتر است. با مشاهده این سطر می‏توانید در ستون‏های Date و Time به ترتیب تاریخ و ساعت خاموش شدن رایانه را مشاهده کنید.

اما اگر از ویندوز ویستا استفاده می‏کنید:
بر روی منوی Start کلیک کنید.
عبارت Eventvwr.msc را وارد کرده و Enter بزنید.
در پنجره Event Viewer، از منوی کناری بر روی Windows Logs و سپس کلیک کنید.
در قسمت دیگر پنجره، لیستی را مشاهده می‏کنید.
در بالای لیست، تیتر یکی از ستون‏ها Event است. بر روی Event کلیک کنید تا جدول بر اساس این لیست مرتب گردد.
اکنون در این ستون عدد 1074 را بیابید.
خواهید دید که تعدادی 1074 وجود دارد. این‏ها هر کدام تاریخ‏ها و زمان‏های خاموش شدن کامپیوتر شما هستند.
بالاترین 1074، آخرین زمان خاموش شدن کامپیوتر است. با مشاهده این سطر می‏توانید در ستون Date and Time به ترتیب تاریخ و ساعت خاموش شدن رایانه را مشاهده کنید.

راه دوم
این راه از طریق رجیستری ویندوز انجام می‏پذیرد.
از منوی Start وارد Run شده و عبارت regedit را وارد نموده و Enter بزنید تا ویرایشگر رجیستری باز شود.
به مسیر زیر بروید:

HKEY_LOCAL_MACHINE\SYSTEM\CurrentControlSet\Contro l\Windows

از قسمت دیگر پنجره، ShutdownTime را بیابید و بر روی آن کلیک کنید.
پس از انتخاب ShutdownTime، از منوی File بر روی Export کلیک کنید. (ترفندستان)
در پنجره Export Registry File، گزینه Save as type را بر روی Text Files تنظیم نمایید.
سپس فایل را با نام دلخواه در محیط مناسبی ذخیره کنید.
اکنون توسط My Computer به محلی که این فایل را ساخته‏اید بروید.
بر روی فایل دوبار کلیک کنید تا توسط Notepad باز شود.
اکنون در خط سوم این فایل متنی و در جلوی عبارت Last Write Time، می‏توانید آخرین تاریخ و ساعت خاموش شدن کامپیوتر را مشاهده کنید.

راه سوم
راه آخر شاید ساده‏ترین راه باشد.
از منوی Start به All Programs و سپس Accessories رفته و بر روی Notepad کلیک کنید.
حال در محیط Notepad کدهای زیر را عینأ Copy و Paste نمایید:

strValueName = "HKLM\SYSTEM\CurrentControlSet\Control\Windows \" _
& "ShutdownTime"
Set oShell = CreateObject("WScript.Shell")
Ar = oShell.RegRead(strValueName)
Term = Ar(7)*(2^56) + Ar(6)*(2^48) + Ar(5)*(2^40) + Ar(4)*(2^32) _
+ Ar(3)*(2^24) + Ar(2)*(2^16) + Ar(1)*(2^8) + Ar(0)
Days = Term/(1E7*86400)
WScript.Echo "(
www.Tarfandestan.com) Akharin Tarikh va Zamaneh Khamoosh Shodaneh Computer = " & CDate(DateSerial(1601, 1, 1) + Days)


پس از کپی کدهای فوق، از منوی File بر روی Save as کلیک کنید. سپس فایل را با نام دلخواه و پسوند vbs. ذخیره کنید (به عنوان مثال نام آن را E-citizen.vbs قرار دهید).
حالا به مسیری که فایل را ذخیره کرده*اید مراجعه کنید.
پس از دوبار کلیک بر روی فایل، آخرین تاریخ و زمان خاموش شدن کامپیوتر را مشاهده نمایید!
سه شنبه 23/9/1389 - 21:6
کامپیوتر و اینترنت

یکی از قابلیت های کاربردی که در نرم افزار Microsoft Word بر روی کلیه نسخه ها وجود دارد لغت نامه انگلیسی است که تقریبأ بسیاری از کاربران از آن استفاده نمیکنند. توسط این لغت نامه شما میتوانید به کلمات مترادف و یا متضاد هر واژه انگلیسی که تایپ میکنید پی ببرید و در صورت نیاز واژه معادل را جایگزین آن کنید. در این ترفند به نحوه استفاده از لغت نامه Microsoft Word میپردازیم.

بدین منظور:
نرم افزار Microsoft Word را اجرا کنید.
سپس متن انگلیسی خود را تایپ نموده یا آن را از روی یک فایل فراخوانی کنید.
اکنون واژه مورد نظر خود را توسط ماوس انتخاب نمایید.
حال بر روی آن راست کلیک کرده و Synonyms را انتخاب کنید.
در صورتی که واژه شما معادلی داشته باشد در منوی باز شده در جلوی Synonyms میتوانید آن را انتخاب نمایید.
متضادهای واژه نیز در صورت وجود با عبارت (Antonyms) مشخص شده است.
همچنین برای فراخوانی واژه های مرتبط دیگر به واژه انگلیسی شما کافی است پس از راست کلیک و ورود به Synonyms، گزینه آخر یعنی Thesaurus را انتخاب کنید.
خواهید دید که پنل جدید در سمت راست برنامه باز میشود و لیست کلیه واژه های مرتبط نمایش داده میشود.
مجددأ با راست کلیک بر روی هر یک و انتخاب Insert میتوانید آنها را جایگزین واژه موجود خود نمایید.

                                                   به نقل از ترفندستان
سه شنبه 23/9/1389 - 21:4
کامپیوتر و اینترنت
در این مطلب ،چند توصیه مهم برای كسانی كه ساعات طولانی از رایانه استفاده می*كنند ارائه می شود.

اگر بیش از دو ساعت در روز از رایانه استفاده می*كنید، احتمال دارد كه به «سندرم بینایی رایانه*ای» مبتلا باشید.
دكتر جنیفر آشتون پژوهشگر و متخصص كانادایی در این باره گفت: سندرم بینایی رایانه*ای یا«CVS» شامل علائمی است كه در پی استفاده طولانی مدت از رایانه و ابزار الكترونیكی دستی، iphoneها و ipodforها در طول روز و به طور مكرر بروز می*كنند.
*مهمترین علائم این سندرم عبارت از خستگی چشم، خشكی و تحریك پذیری چشم، خستگی عمومی بدن و سردردهای مكرر هستند.
در این مقاله، دكتر آشتون چند راه كار مفید برای بهبود و كاهش خستگی چشمی در مبتلایان به این سندرم ارائه كرده است.

وی توصیه می*كند؛ كسانی كه ساعات طولانی جلوی رایانه می*نشینند باید پلك بزنند با این كار اشكها در چشم جریان پیدا می*كنند و نه تنها از خشكی چشم جلوگیری می*كند بلكه اشكها به طور طبیعی خاصیت درمانی دارند.

توصیه دوم؛
استفاده از قانون 20/20/20 است. به این معنی كه هر 20 دقیقه 20 ثانیه به نقطه*ای در مسافت 20 فوتی خیره شوید تا چشهمایتان استراحت كنند.

نكته سوم؛
اطمینان از وجود نور مناسب در محیط است. بهتر است نور مناسب از بالای سر و در محدوده میز كار بتابد و نباید به خود فرد بتابد. همچنین باید صفحه مونیتور را طوری قرار دهید كه نور پنجره یا چراغ از آن منعكس نشود.
در پایان نیز تاكید می*شود كه موقعیت مناسب قرار دادن مونتیور، 15 تا 20 درجه پایین*تر از سطح چشمهاست كه 20 تا 28 اینچ هم باید از چشم*ها فاصله داشته باشد.
سه شنبه 23/9/1389 - 21:2
کامپیوتر و اینترنت

اگر در اینترنت کمی جست وجو کنید خواهید دید که مقالات زیادی در خصوص امنیت در ویندوزxp وجود دارد و در اکثر آنها به این موضوع اشاره شده است که برای حفظ امنیت ویندوز بهتر است سرویس های غیر ضروری را غیرفعال کنید. شکی نیست غیرفعال کردن سرویس های غیرضروری به کارایی سیستم و امنیت کلی آن بهبود و سطح امنیتی آن را بالا خواهد برد. اما در این مقالات به ندرت نشان می دهند که کدام یک از سرویس های موجود برای ویندوز حیاتی هستند ونباید غیرفعال شوند. در این مقاله شما باید بیاموزید که کدام سرویس از سرویس های ویندوز برای ارائه خدمت رسانی نباید غیرفعال شود و چرا.

۱-DNS Client
سرویس DNS وظیفه دارد تا نام دامنه را به IP برگرداند به عنوان مثال زمانی که شما می خواهید نام دامنه
http://www.ccwmagazine.com را در اینترنت مشاهده کنید این سرویس در پس پرده ابتدا نام درخواست شده از سوی شما را به IP آن باز می گرداند تا شما را به آدرس صحیح آن به یعنی http//:79.132.212.2 برساند وآن را در مسیری برای خود ذخیره می سازد تا در دفعات بعدی درخواست شما سریع تر به مقصد برسد.
اگراین سرویس را غیرفعال کنی این عملیات در سیستم ویندوز اتفاق نمی افته و در صورت نیاز به IP سایت های خواسته شده دیگه نمی تونی بفهمی که IP اون سایت چنده.

۲-Network Connections
این سرویس به ویندوز اجازه خواهد داد تا مدیریت اتصال به شبکه اعم از dial-up و شبکه های محلی و یا بی سیم را به عهده بگیرد و در تنظیمات و پیام های شبکه دخل و تصرفی داشته باشد .در کامپیوترهایی که به هیچ نوع از شبکه ها نیازی به اتصال نداشته باشند، کارایی نخواهد داشت. در حقیقت وجود این سرویس این اطمینان را به ویندوز خواهد داد تا کاربرش را به شبکه مورد نیاز متصل کند و کامپیوتر بتواند به دیگر کامپیوترهای محلی و یا جهانی متصل شود.
اگر این سرویس غیرفعال بشه نمی تونی مراحل اتصال به یک شبکه را انجام بدی و در نتیجه به هیچ شبکه ای وصل نمی شی به عبارتی شبکه بی شبکه.

۳-Plug and play
توانایی اتصال به سخت افزاهای موجود در ویندوز به عهده این سرویس است. در واقعplug and play یکی از سرویس های حیاتی ویندوز XP محسوب می شود و بدون آن ویندوز شما ناپایدار خواهد بود و سخت افزارهای موجود را به رسمیت نمی شناسد. در واقع این سرویس قابلیت شناسایی و نصب سخت افزارهای موجود در سیستم را دارد. زمان بارگذاری ویندوز این سرویس شروع به کار خواهد کرد و ارتباط ویندوز با سخت افزارهای موجود را مدیریت می کند تا ویندوزتان با سخت افزارهای موجود به خوبی کار کند. پس از بارگذاری ویندوز این سرویس به کار خواهد ادامه خواهد تا زمانی که یک سخت افزار جدید به سیستم متصل شود. دراین صورت plug and play شروع به فعالیت مجدد خواهد کرد تا سخت افزار جدید را به صورت اتوماتیک به ویندوز متصل کند و آن را آماده استفاده برای کاربر بسازد.توجه داشته باشید که سرویس plug and play(upNp Universal
را با سرویس plug and play اشتباه نگیرید، مطمئن باشید uPNP را می توانید با خیال راحت غیرفعال کنید بدون اینکه مشکلی برای ویندوز شما پیش آید.
اگر سرویس plug and play غیرفعال کنی ،کامپیوتر نمی تونه سخت افزارهای جدید را شناسایی و بذاره شما ازشون استفاده کنی.

۴-print Spooler
ممکن است هر کامپیوتری به پرینتر متصل شود تا کاربر بتواند مستندات ویا تصاویر را بر روی کاغذ چاپ کند، پس کاری نکنید که این سرویس غیرفعال شود .البته عملیات انجام چاپ برعهده این سرویس نیست .این کار را چاپگر انجام خواهد داد. این سرویس در ویندوز عهده دار آماده سازی چاپگر برای چاپ کردن مستندات است اگر زمانی به هردلیل منطقی یا غیرمنطقی این سرویس را غیرفعال کردید تا ویندوز امکان اتصال به پرینتر را نداشته باشد زمانی که خواستید به این عمل مبادرت ورزید حتما” از درحال اجرا بودن این سرویس اطمینان پیدا کنید وآن را از قبل فعال کنید.
زمانی که این سرویس غیرفعال بشه امکان چاپ بر روی سیستم شما تعطیل خواهد شد.

۵-Remote Procedure call <== RPC
تکنولوژی، دنیای پیچیده ای برای کاربران ساخته است .مثلا همین ویندوز جذابیت هایی دارد که ممکن است به چشم نیاید اما واقعا” وجود دارد. یکی از این جذابیت ها در سرویس Remote Procedure Call یا همان RPC است. این سرویس به ویندوز اجازه می دهد در محیط شبکه با یک یا چند کامپیوتر دیگر ارتباط داشه باشد. امکان ارسال چاپ در محیط شبکه نیز بستگی به سرویس RPC دارد .اگر هوس کردید این سرویس را غیرفعال کنید قبل از آن سری به این لینک بزنید تا متوجه عواقب آن شوید:
http://
www.randomtype.com/?p=11
خبر بد اگر این سرویس را متوقف کنید ویندوز بالا نمیاد ،پس بهش دست نزن.

۶-Workstation
این سرویس هم مانند دیگر سرویس های ذکر شده برای ویندوز حیاتی است
Workstation وظیفه برقراری ارتباط کامپیوتر با دیگر کامپیوترهای راه دور را دارد. وجود این سرویس برای اتصال به شبکه های تحت ویندوز یا به عبارتی شبکه های طراحی شده توسط شرکت مایکروسافت ضروری است. سال ها قبل غیرفعال کردن این سرویس در ویندوز ایده خوبی به نظر می رسید؛ اما امروزه نه تنها بدون این سرویس چیزی را به دست نمی آورید بلکه داشتن خیلی امکانات را هم از دست خواهید داد. حتی کاربران خانگی هم ممکن است به این سرویس برای به اشتراک گذاری فایل ها وچاپگرخود احتیاج داشته باشند.
دوست من این سرویس رو غیرفعال نکن، چون دیگه نمی تونی به شبکه های طراحی شده با مایکروسافت وصل بشی

۷-Network Location Awarenss <== NLA
امروزه شبکه های WiFi ویا شبکه های متحرک تبدیل به یک نیاز اولیه شده است. شاید تا چند سال پیش صحبتی از این گونه شبکه ها به میان نمی آمد و نداشتن سرویس Network Location Awareness چندان تأثیری در عملکرد ویندوز نمی گذاشت. سرویس NLA مسئول جمع آوری و ذخیره سازی تنظیمات شبکه وآگاه سازی برنامه ها در زمان رخ دادن تغییراتی در موقعیت و تنظیمات شبکه است . به عنوان مثال زمانی که شما از کافی نت محل خود که سرویس شبکه بی سیم را ارائه می دهد جدا می شوید و به شبکه کابلی خود متصل می شوید، NLA به برنامه های ویندوز این اطمینان را می دهد که شما دیگر به شبکه بی سیم کافی نت محل متصل نیستید. علاوه براین برخی از سرویس های ویندوز درزمانی که این سرویس در دسترس باشد کار خواهند کرد.
اگه این سرویس رو غیرفعال کنی نباید انتظار داشته باشی به شبکه های بی سیم متصل بشی. در ضمن اگه خواستی از دردسر و عواقب این کار چیزی بخونی به این لینک برو:

http://www.msfn.org/board/index.php?...53&mode=linear

DHCP Client-8
سرویس Dynamic Host Configuration protocol یا همان DHCP، یکی از سرویس های حیاتی ویندوز محسوب می شود. توسط این سرویس می توانید به شبکه های اطراف متصل شوید. در گذشته یعنی زمانی که سرویس DHCP برای ویندوز طراحی نشده بود راهبران شبکه مجبور بودند به صورت دستی به تعداد زیادی از کاربران IP اختصاص بدهند. اما اکنون با ورود سرویس DHCP این فرایند فرسایشی ازمیان برداشته شد و کاربران از یک مرکز DHCPبه صورت اتوماتیک IPدریافت می کنند. این سرویس وابستگی خاصی به سرویس های WINS و DNS دارد.
به هیچ وجه این سرویس را دستکاری نکنید، وگرنه مجبور می شی HP رو به صورتی دستی در ویندوز تنظیم کنی.

۹-Cryptographic services
سه شنبه هرماه مایکروسافت یک لیست از به روزرسانی های ویندوز را دراختیار کاربران قرار می دهد تا کاربران مشکلات و نقایص پنهان در ویندوز را برطرف کنند. این خدمات توسط سرویس Cryptographic اتفاق می افتد. در واقع وظیفه اصلی این سرویس به روز رسانی بانک اطلاعاتی امضاهای دیجیتالی ویندوز است. به روز بودن بانک امضاهای دیجیتالی باعث می شود تا ویندوز به رسمیت شناخته شود و نرم افزارهایی که بر روی ویندوز بارگذاری می شوند بدون مشکل انجام شود و مدیریت آن برای مدیران ویندوز آسان تر انجام شود.
کاربر عزیز سرویس Cryptographicرا غیرفعال نکن، ارتباط مستقیمی بین سرویس Automatic Update و Cryptographic هست که خیلی ضروریه.

۱۰-Automatic Updates
ویندوز XP شباهت بسیاری با بدن انسان دارد. همان گونه که یک لیوان با مواد تشکیل دهنده مقوی نیازهای ویتامینی بدن راتأمین خواهد کرد، ویندوز نیز نیاز مبرمی برای جذب ویتامین دارد. در حقیقت سرویس Automatic Updates نیز نیاز ویندوز را برطرف خواهد کرد .بسته های ترمیمی که از طریق سرویس به روزرسانی ویندوز از سایت مایکروسافت دریافت می شود، کمک بسزایی برای رفع مشکلات ویندوز به خصوص مسائل امنیتی آن خواهد کرد. زمانی که این سرویس غیرفعال باشد برای حفظ امنیت ویندوز و جلوگیری از خطرات سایبری، باید حداقل در هفته چند بار این عملیات را به صورت دستی با مراجعه به سایت به روز رسانی مایکروسافت به آدرس
http://updates.microsoft.com انجام دهید.

 نقل از:e-pedian
سه شنبه 23/9/1389 - 21:1
کامپیوتر و اینترنت
گاهی ایمیل*هایی به ما می*رسد كه فرستنده آن را نمی*شناسیم؛ یعنی فرد ناشناسی، به هر طریق، آدرس ایمیل ما را پیدا كرده و با ما تماس گرفته است. قبل از اینكه به این گونه ایمیل*ها جواب بدهیم، می*توانیم ظرف چند دقیقه تحقیقات كوچكی انجام دهیم و اندكی اطلاعات درباره*ی این ناشناس پیدا كنیم تا بهتر بتوانیم به ایمیل او پاسخ بدهیم (یا ندهیم).
قطعاً اولین راهی كه به ذهن همه*ی ما می*رسد آن است كه از خود او بپرسیم كه كیست. البته این كار باعث می*شود اطلاعات بیشتری از خودمان در اختیار این فرد ناشناس بگذاریم كه شاید (بسته به محتوای پیام این فرد ناشناس) چندان كار معقولی نباشد. اما غیر از این روش، چه روش*های دیگری وجود دارد؟
روش اول: جستجوی ایمیل فرستنده در موتور جستجوی گوگل

جستجوی ایمیل فرستنده در گوگل می*تواند ما را به وب*سایت یا وبلاگ این شخص یا انجمن*هایی كه او در آنها پیام می*گذارد برساند.
روش دوم: جستجوی ایمیل فرستنده در فیس*بوك (Facebook)

فیس*بوك تعداد زیادی كاربر در سراسر جهان دارد و احتمال اینكه فرد ناشناس ما هم عضو فیس*بوك باشد زیاد است. فیس*بوك بر خلاف شبكه*های اجتماعی دیگر، اجازه*ی جستجوی ایمیل اعضای خود را به همه می*دهد. كافی است به صفحه*ی جستجو در فیس*بوك رفته و ایمیل فرستنده را در آنجا جستجو كنید.
اگر شخص مورد نظر در فیس*بوك عضو باشد، عكس و نام واقعی او و (در صورتی كه تنظیمات امنیتی خود را به خوبی انجام نداده باشد) اطلاعات بیشتری نظیر جنسیت، محل كار، محل تحصیل، اسامی دوستان و… را نیز مشاهده خواهید كرد.






اگر این اطلاعات هم هنوز برایتان كافی نیست، می*توانید عكس او را روی كامپیوتر خود ذخیره كرده و با استفاده از موتور جستجوی معكوس تصاویر (كه در مطلبی با عنوان «موتور جستجوی معكوس تصاویر» راجع به آن صحبت كردیم) به جستجوی عكس او بپردازید تا سایت*های دیگری كه این فرد از عكس خود در آنها استفاده كرده است را كشف كنید و اطلاعات بیشتری راجع به او به دست آورید.
روش سوم: جستجوی یكجا در بیش از ۳۴۰ شبكه*ی اجتماعی دیگر

همانطور كه در روش دوم گفتیم، اكثر شبكه*های اجتماعی (به غیر از فیس*بوك)، اجازه*ی جستجوی ایمیل اشخاص را نمی*دهند. اما خیلی از افراد، نام كاربری ایمیل خود را بعنوان نام كاربری در سایت*های مختلف مورد استفاده قرار می*دهند. بنابراین اگر آدرس فرد ناشناس ما
tafreevar@xyz.com باشد، می*توانیم امیدوار باشیم كه او نام كاربری tafreevar را در شبكه*های اجتماعی مختلف برای خود برگزیده باشد. البته این یك احتمال است ولی اگر می*شد این نام كاربری را در شبكه*های اجتماعی مختلف جستجو كرد شاید به اطلاعات بیشتری هم می*رسیدیم.
شبكه*های اجتماعی زیادی وجود دارند و جستجو در تك*تك آنها زمان زیادی را می*طلبد ولی سرویسی به نام Knowem وجود دارد كه می*توانید با استفاده از آن، هر نام كاربری دلخواهی را در بیش از ۳۴۰ شبكه*ی اجتماعی جستجو نمایید.


كافی است نام كاربری فرد ناشناس را در جعبه متنی مربوطه وارد كرده و Enter را بزنید و مدتی صبر كنید. با این كار به صفحه*ی جدیدی خواهید رفت كه بیش از ۳۴۰ شبكه اجتماعی در آن فهرست شده*اند و جلوی هر یك از این شبكه*ها، یا كلمه*ی Available آمده است كه نشان می*دهد نام كاربری مربوطه در آن شبكه وجود ندارد و یا كلمه*ی Available به صورت خط*خورده نمایش داده می*شود كه نشان می*دهد شخص مربوطه در آن شبكه عضو است. البته باید مقداری صبر كنید تا تمامی شبكه*ها جستجو شده و نمایش داده شوند.
حالا می*توانید به سایت شبكه*ی اجتماعی مربوطه رفته و صفحه*ی مربوط به آن شخص را پیدا كرده و اطلاعاتی كه او راجع به خود در آنجا قرار داده است را مشاهده نمایید (كه البته بستگی به تنظیمات امنیتی شبكه اجتماعی مربوطه دارد).
سرویس دیگری به نام UD هم هست كه كار مشابهی انجام می*دهد. برتری آن به Knowem در آن است كه اجازه*ی كلیك مستقیم بر روی حساب شخص یافته*شده در شبكه*ی اجتماعی مربوطه را هم می*دهد. البته تعداد شبكه*های اجتماعی تحت پوشش این سایت خیلی كمتر از Knowem می*باشد.
روش چهارم: سرویس*های جستجوی اشخاص

سرویس*های جستجوی اشخاص از قبیل Pipl یا Spokeo، ایمیل شخص مورد نظر را از شما دریافت كرده و با جستجو در پایگاه اطلاعاتی خود، سایر اطلاعات شخص مورد نظر را در صورت وجود برای شما نمایش می*دهند. این سرویس*ها پایگاه اطلاعاتی بزرگی داشته و حتی شبكه*های اجتماعی را نیز مورد جستجو قرار می*دهند.
نتیجه*گیری بسیار مهم (حتماً تا آخر بخوانید):
۱- اگر بعنوان فردی ناشناس به كسی ایمیل می*دهید، خود را معرفی كنید تا گیرنده مجبور نشود تمام اطلاعات شخصی و غیرشخصی شما را از دل اینترنت بیرون بكشد.
۲- اگر ناچارید ایمیل ناشناس بدهید، از سرویس*های ایمیل موقت استفاده كنید (پست مربوطه: «چگونه ایمیل اصلی خود را به هر سایتی ندهیم؟ با ایمیل*های یكبار مصرف»).
۳- اگر می*خواهید روش*های بالا روی شما پیاده نشود، اكیداً توصیه می*كنم تنظیمات مربوط به حریم شخصی خود در شبكه*های اجتماعی كه عضو آنها هستید و بویژه فیس*بوك را به درستی تنظیم كنید (پست مربوطه: «سه ابزار مفید برای بررسی كیفیت حریم شخصی در فیس*بوك»).
۴- ایمیل شما كلید دسترسی افراد به شماست. آن را به افرادی كه نمی*شناسید ندهید. اگر دادید، تمام یا بخش بزرگی از اطلاعات شخصی خود را به او داده*اید. اگر ناچارید ایمیل خود را به غریبه*ها بدهید، از سرویس*های ایمیل موقت استفاده كنید (پست مربوطه: «چگونه ایمیل اصلی خود را به هر سایتی ندهیم؟ با ایمیل*های یكبار مصرف»).
سه شنبه 23/9/1389 - 20:59
کامپیوتر و اینترنت

 

راهنمای نصب، جایگذاری و برقراری اتصالات مادربورد

بدون شک اولین پله در مسیر خرید قطعات سخت افزاری یک کامپیوتر دسک تاپ تعیین نوع پلتفرم و قطعات حیاتی همچون پردازنده و حافظه مورد نیاز یک سیستم است اما شاید هیچکدام از قطعات یک کامپیوتر از اهمیتی در ردیف مادربورد برخوردار نباشند چرا که این قطعه حیاتی نه تنها نوع پلتفرم یک سیستم اعم از Intel یا AMD را تعیین می کند بلکه معیار غیر قابل تغییری از میزان ارتقا قابل انجام بروی یک سیستم در آینده را نیز تعیین می کند علاوه بر این نوع سوکت هر مادربورد تعیین کننده نوع خاصی از پردازنده برای استفاده بروی این برد است که در این میان گذشته از نوع پردازنده گه گاه محدودیت هائی برای فرکانس کاری آن نیز در نظر گرفته می شود که ارتباط نزدیکی به کیفیت بایوس مادربورد دارد. تعداد اسلات کارت های گرافیکی و حداکثر میزان حافظه جانبی از دیگر مواردی ست که با انتخاب یک مادربورد بصورت پیش فرض تعیین می شود البته در این میان برخی از این موارد با ارتقا فیرم ویر داخلی مادربورد قابل تغییر هستند. از این رو نگفته پیداست که اهمیت مادربورد نه تنها در ردیف سایر قطعات مهم یک کامپیوتر قرار دارد بلکه در بسیاری از موارد نقش کاملا تعیین کننده ای را نیز برعهده می گیرد بعنوان مثال با خرید یک مادربورد پیشرفته می توان در آینده اقدام به ارتقا پردازنده و سایر قطعات نمود اما اگر امکانات یک مادربورد در سطح مورد انتظار قرار نداشته نباشد برای ارتقا چاره ای جر تعویض خود بورد و در بعضی موارد (بخصوص در مورد سیستم های قدیمی) تعویض کل قطعات کامپیوتر وجود ندارد. برای انتخاب یک مادربورد نکات بسیاری می بایست مد نظر قرار بگیرد که البته این نکات به هیچ عنوان موضوع بحث این مقاله نیستند اما بعنوان یک راهکار همیشگی همواره توصیه می شود که بیشترین هزینه ممکن برای خرید مادربورد کنار گذاشته شود هزینه ای که مطمئنا در آینده نچندان دور و به هنگام ارتقا سخت افزاری کاملا به نفع کاربران خواهد بود.

خب پس از انتخاب یک مادربورد و خرید سایر قطعات حالا نوبت به Setup کردن آن و جایگذاری این بورد درون کیس می رسد. اولین قدم در این راه خرید کیس مناسب و با ابعاد استاندارد برای در برگیری بورد مورد نظر ماست البته در حال حاضر تقریبا تمامی کیس های استاندارد فعلی توانائی پشتیبانی از اکثر مادربوردها را دارند اما در این میان یکی دو تفاوت مهم نیز در ابعاد و سایز وجود دارد اولین موضوع قابل اشاره در این رده به مادربوردهای بسیار کوچک موسوم به microATX تعلق دارد که این نوع بوردها معمولا بصورت مجتمع و در قالب یک کامپیوتر آماده تهیه می شوند و برای کاربران عادی اصولا این بوردها کاربردی ندارند. مسئله مهم دیگر که این یکی برخلاف قبلی از اهمیت ویژه ای برخوردار است توجه به تعداد کارت های جانبی در نظر گرفته شده برای مادربرد مخصوصا بروی پورت های PCIe ست جائیکه اگر قصد از خرید یک کامپیوتر استفاده از آن بعنوان وسیله بازی باشد احتمال آنکه در آینده نزدیک حجیم ترین قطعه قابل استفاده در پورت PCIe یعنی کارت گرافیک تعویض شده یا ارتقا پیدا کند کاملا وجود دارد به همین علت مخصوصا در مورد چینش های دو یا چند گانه کارت های گرافیکی در قالب حالت های CrossFire یا Sli می بایست بطور کامل علاوه بر در نظر گرفتن مادربورد پشتیبانی کننده از این فناوری، کیس متناسبی را نیز برای این کار انتخاب کرد.

قبل از آنکه مادربورد را بروی کیس قرار دهیم یک مرحله کوچک و ساده دیگر وجود دارد آنهم اتصال قطعه فلزی حاضر در جعبه مادربورد به پشت کیس است این قطعه در حقیقی قابی برای پورت های ورودی و خروجی مادربورد در پشت کیس خواهد بود و نبود آن نتیجه نهائی کار را اندکی ناشیانه جلوه می دهد. این قطعه بعلت خروجی مختلف مادربوردهای گوناگون شکل های متفاوتی دارد که نگفته پیداست که هر قطعه تنها بروی همان مادربورد قابل استفاده خواهد بود.

پس از گذر از این مرحله نوبت به خارج کردن مادربورد از جعبه و انتقال آن بروی جای در نظر گرفته شده برای آن در کیس است. در این حالت ابتدا می بایست مادربورد را یک بار بصورت امتحانی در کف کیس قرار دارد و جای سوراخ های آن که با سوراخ های کف کیس منطبق می شوند را تعیین کرد.

سپس مادربورد را خارج کرده و با کمک پایه پیچ های غالبا زرد رنگ همراه کیس سوراخ های انتخاب شده را برای بستن مادربورد به این پیچ ها آماده می کنیم جائیکه با قرار دادن دوباره مادربورد در کف کیس این پایه های زرد رنگ درست زیر سوراخ های در نظر گرفته شده برای بستن مادربورد جای می گیرند تعداد این سوراخ ها می تواند به دلخواه متغیر باشد اما بهتر است بیش از چهار پیچ و پایه برای آن در نظر گرفت و یکی دو عدد از پیچ ها را نیز نزدیک به مرکز مادربورد در نظر گرفت. در هنگام جایگذاری مادربورد حتما به ردیف بودن پورت های حروجی با قطعه فلزی که در مرحله قبل به پشت کیس متصل نمودیم مطمئن شوید.


مرحله بعد با بستن پیچ های مادربورد آغاز می شود در ابتدا ممکن است اینگونه به نظر برسد که قطعه فلزی پشت کیس مانعی برای بستن صحیح پیچ ها به کف کیس ایجاد می کند اما با اندکی حوصله و فشار دادن مادربورد در جای خود و پس از بستن یکی دو پیچ همه چیز به بصورت نرمال در جای خود محکم می شود. با بستن بقیه پیچ هائی که دارای پایه کف کیس هستند مادربورد را کاملا در جای خود محکم می کنیم.
در این قسمت و پس از محکم شدن مادربورد در جای خود نوبت به یکی از مشکل زا ترین بخش های Setup یک کامپیوتر برای کاربران آماتور یعنی اتصال سیم های متعدد حاضر در کیس به مادربورد می رسد نخستین دسته از این سیم ها به اتصالات دکمه ها و کنترلرهای جلوی کیس تعلق دارد این دسته سیم های کوچک که آنها را درست در پشت کلید Power کیس می توان پیدا کرد دارای سر سیاه رنگ کوچکی هستند که دو سیم رنگی و مشکی برای مشخص کردن سر مثبت و منفی به آنها متصل شده است. برچسب های نوشته شده بر این سوکت ها به روشنی وظیفه آنها را شرح می دهد این برچسب ها شامل مواردی همچون

-H.D.D LED چراغ هارد که در حین کارکرد هارد در جلوی کیس چشمک می زند
-POWER SW پاور سوئیچ یا همان کلید روشن کردن کامپیوتر
-RESET SW یا کلید فشاری ریست کردن دستگاه
-POWER LED یا چراغ روشن بودن کامپیوتر
-SPEAKERS تامین کننده برق اسپیکر کوچک کامپیوتر که صداهای پیشفرض دستگاه مثل بوق ابتدای روشن شدن از آن به گوش می رسد

البته این لیست همه سوکت های حاضر در این قسمت را پوشش نمی دهد و ممکن است در کیس پیشرفته ای با امکانات خاص سرهای دیگری نیز دیده شود.

برای اتصال این سوکت ها به مادربورد، کانکتورهای خاصی در نظر گرفته شده که غالبا در پائین بورد و در حوالی اتصالات SATA می توان آنها را پیدا کرد این کانکتورها معمولا دارای همان لیبل های موجود بروی سوکت ها هستند که در این صورت کار بسیار ساده ای در اتصال آنها خواهیم داشت اما در غیر اینصورت و در غیاب این لیبل ها پیدا کردن این سوکت ها با مراجعه به دفترچه مادربورد و با مشاهده لیست کانکتورهای حاضر بروی بورد در یک نمای شماتیک (که در همه این راهنماها در همان صفحات ابتدائی وجود دارد) باز هم کار ساده ای خواهد بود. نکته کلیدی در این قسمت این است که سوکت های پاور و ریست را به هر صورت دلخواه می توان جا زد اما در مورد سوکت های مرتبط با چراغ های LED مثل چراغ هارد یا چراغ پاور، سیم سیاه رنگ می بایست به سر منفی وصل شود چرا که در غیر اینصورت این چراغ ها روشن نخواهند شد.

در بخش جلوئی کیس علاوه بر کلیدهای پاور و ریست و نشانگرهای دارای چراغ LED معمولا سوکت های 3.5 میلیمتری اتصال هدست و میکروفن هم دیده می شود که برای اتصال آنها به کیس می بایست به دنبال سوکت معمولا زرد رنگی با نام F_AUDIO گشت سیم های متصل به این دو پورت نیز در مادربوردهای پیشرفته بصورت یک تکه و مجتمع ارائه می شوند که اگر اینگونه است به راحتی می توان این سوکت را در جای خود محکم کرد اما در غیر اینصورت می بایست از دفترچه راهنما برای تعیین محل جایگذاری سیم ها استفاده کرد.

بلاخره آخرین سیم های جلوی کیس که می بایست نسبت به اتصال آنها اقدام نمود پورت های USB حاضر در این قسمت هستند کابل های متصل به این پورت ها بعلت ابعاد بزرگتر کاملا از دیگر کابل ها قابل تشخیص هستند. این کانکتورها بروی مادربورد معمولا با نام F_USB1 و F_USB2 و به همین ترتیب نامگذاری شده اند که می توان پورت های USB دیگری را نیز از این طریق و از پنل پشتی به مادربورد وصل نمود این داستان برای برخی دیگر از مادربوردها در مورد پورت های Firewire نیز صادق است این پورت ها هم به سبک USB ها با نام های F1_1394 و F2_1394 و به همین ترتیب نام گذاری شده اند.
آخرین اتصالات قابل انجام بروی مادربورد قبل از پایان کار وصل کردن سوکت های متفاوت قطعات سخت افزاری کامپیوتر نظیر هارد دیسک ها، درایوهای نوری و مواردی از این دست هستند. اتصاات این قسمت دو گونه هستند یکی اتصالات جدیدتر SATA که تقریبا تمامی درایورهای نوری و هارد دیسک های امروزی از این پورت برای انتقال اطلاعات استفاده می کنند. ارتباط میان این پورت ها توسط سیم های باریک و نسبتا کوچکی تامین می شود که همواره می توان یکی دو عدد از آنها را در جعبه مادربردهای جدید پیدا کرد. پورت های قدیمی تر موسوم به PATA از ابعاد بسیار بزرگتری برخوردارند این پورت ها برای اتصال، به سیم های یک تکه و به هم چسبیده ای احتیاج دارند که آنها را نیز معمولا در جعبه مادربوردها می توان سراغ گرفت. پس از این قسمت نوبت به اتصال کارت های جانبی نظیر کارت شبکه، کارت صدای حرفه ای، کارت TV، مودم و کارت گرافیکی می رسد که بجز این آخری که معمولا در پورت PCIe 16x جای می گیرد تقریبا همگی آنها بروی پورت های قدیمی تر PCI که به رنگ سفید در گوشه خارجی مادربورد دیده می شوند نصب می شوند.

پس از وصل شدن پورت های اصلی مادربورد و اتصال سیم های پاور که در مطلب قبلی به آن پرداختیم نوبت به اتصال مجموعه پردازنده و هیت سینک می رسد در این قسمت بسته به نوع مادربورد (اینتل یا AMD) و سوکت پردازنده با شیوه های اتصال مختلفی روبرو می شویم که البته با صرف اندکی وقت و حوصله به راحتی می توان از پس همه آنها بر آمد دفترچه مادربورد در این لحظه کمک بسیار مناسبی در رابطه با نحوه اتصال خواهد کرد. پس از اتصال CPU می بایست سیم فن چسبیده به پردازنده را به پورت در نظر گرفته شده برای آن که کاملا نزدیک به سوکت CPUست متصل نمود. این سوکت به راحتی و تنها به یک صورت در جای خود قرار می گیرد. اتصال کارت های حافظه جانبی یا RAM به اسلات های چهار یا شش گانه در نظر گرفته شده برای آنها که در صورت پر نشدن همه اسلات ها بصورت یک در میان در چینش های دو یا سه کاناله مورد استفاده قرار می گیرند آخرین پله در Setup کردن سیستم جدید شماست.

به شما تبریک می گوئیم. اتصالات مادربورد کامل شده و کامپیوتر شما آماده فشردن دکمه Power است.

منبع ‏Writeage.com‏


سه شنبه 23/9/1389 - 20:56
مورد توجه ترین های هفته اخیر
فعالترین ها در ماه گذشته
(0)فعالان 24 ساعت گذشته