تبیان، دستیار زندگی

هنگام گشت ‌زنی در اینترنت گاه و بی‌ گاه به عکسهای طبیعی برمی‌خوریم که به شدت اغراق آمیز هستند، به نظر میرسد که یک تصویر حقیقی به گونه‌ای با نرم‌افزارهای گرافیکی دستکاری شده است تا در مرز بین فضای طبیعی و مجازی قرار بگیرد.

به این عکسها HDR می گویند.

این نام از کلمه‌های High Dynamic Range گرفته شده است و مجموعه تکنیک‌هایی است که اجازه میدهد، محدوده‌ی وسیعی از سطوح روشنایی را در یک تصویر ذخیره کنید.

+

+

+

+

+

+

=

=

=

=

=

=

=

سبیل:
بعضی از مردان مانند هركول پوآرو با سیبیل خوش تیپ میشوند. هیچ زنی وجود ندارد كه با سبیل زیبا بنظر برسد.


اسامی مستعار:
اگر سارا، نازنین، عسل و رویا با هم بیرون بروند، همدیگر را سارا، نازنین، عسل و رویا صدا خواهند زند. اگر بابك، سامان، آرش و مهرداد با هم بیرون بروند، همدیگر را گودزیلا، بادام زمینی، تانكر و لاك پشت صدا خواهند زد.


پرداخت صورتحساب میز:
وقتی صورتحساب را می آورند، با اینكه كلا 15هزار تومان شده، بابك، سامان، آرش و مهرداد هر كدام 10 هزار تومان روی میز میگذارند. وقتی دختران صورتحساب را دریافت میكنند، ماشین حسابهای جیبی خود را بیرون می آورند.


پول:
یك مرد 2000 هزار تومان برای یك جنس 1000 تومانی مورد نیازش می پردازد. یك زن 1000 تومان برای یك جنس 2000 تومانی كه نیازی به آن ندارد می پردازد.


بگو مگوها:
حرف آخر را در جر و بحث ها زنان میزنند. هر چیزی كه یك مرد بعد از آن بگوید، شروع یك بگو مگوی دیگر خواهد بود


آینده:
یـك زن تا زمانیكه ازدواج نكرده نگران آینده است. یك مرد تا زمانیكه ازدواج نـكرده هرگز نگران آینده نخواهد بود.


موفقیت:
یــك مرد موفق كسی است كه بیشتر از آنچه هـمــسرش خرج میكند درآمد داشته باشد. یك زن موفق كسی است كه بتواند چنین مردی را پیدا كند.


ازدواج:
یك زن به امید اینكه شوهرش تغییر كند با او ازدواج میكند،ولی تغییر نمیكند. یك مــرد به این امید با همسرش ازدواج میكند كه تغییر نكند، ولی تغییر میكند.




بلوغ:
زنان بسیار سریعتر از مردان بالغ میشوند. اغلب دختران 17 ساله میتوانند مانند یك انسان بالغ رفتار كنند. اغلب پسران 17 ساله هنوز در عالم كودكانه بسر برده و رفتارهای ناپخته دارند. به همین دلیل است كه اكثر دوستی های دوران دبیرستان به ندرت سرانجام پیدا میكنند.


قهوه تلخ:
فرض كنید چند زن و مرد در اتاقی نشته اند و ناگهان سریال قهوه تلخ شروع به پخش می شود. مردها فورا هیجان زده شده و شروع به خنده و همهمه میكنند، و حتی ممكن است ادای جهانگیر شاه دو لو را نیز درآورند. زنان چشمانشان را برگردانده و با گله و شكایت منتظر تمام شدنش میشوند.

دست خط:
مردها زیاد به دكوراسیون دست خطشان اهمیت نمیدهند. آنها از روش "خرچنگ غورباقه" استفاده میكنند. زنان از قلم های خوشبو و رنگارنگ استفاده كرده و به "ی" ها و "ن" ها قوس زیبایی میدهند. خواندن متنی كه توسط یك زن نوشته شده، رنجی شاهانه است. حتی وقتی می خواهد تركتان كند، در انتهای یادداشت یك شكلك در انتها آن میكشد.


حمام:
یك مرد حداكثر 6 قلم جنس در حمام خود دارد - مسواك، خمیر دندان، خمیر اصلاح، خود تراش، یك قالب صابون و یك حوله. در حمام متعلق به یك زن معمولی بطور متوسط 437 قلم جنس وجود دارد. یك مرد قادر نخواهد بود اغلب این اقلام را شناسایی كند.


خواروبار:
یك زن لیستی از جنسهای مورد نیازش را تهیه نموده و برای خریدن آنها به فروشگاه میرود. یك مرد آنقدر صبر میكند تا محتویات یخچال ته بكشد و سیب زمینی ها جوانه بزنند. آنگاه بسراغ خرید میرود. او هر چیزی را كه خوب بنظر برسر می خرد.


بیرون رفتن:
وقتی مردی میگوید كه برای بیرون رفتن حاضر است، یعنی برای بیرون رفتن حاضر است. وقتی زنی میگوید كه برای بیرون رفتن حاضر است، یعنی 4 ساعت بعد وقتی آرایشش تمام شد، آماده خواهد بود.


گربه:
زنان عاشق گربه هستند. مردان میگویند گربه ها را دوست دارند، اما در نبود زنان با لگد آنها را به بیرون پرتاب میكنند.


آینه:
مردها خودبین و مغرور هستند، آنها خودشان را در آینه چك میكنند. زنان بامزه اند، آنها تصویر خود را در هر سطح صیقلی بازدید میكنند -- آینه، قاشق، پنجره های فروشگاه، برشته كننده ها، سر طاس آقای زلفیان...


تلفن:
مردان تلفن را به عنوان یك وسیله ارتباطی برای ارسال پیامهای كوتاه و ضروری به دیگران در نظر میگیرند. یك زن و دوستش می توانند به مدت دو هفته با هم باشند و بعد از جدا شدن و رسیدن به خانه، تلفن را برداشته و به مدت سه ساعت دیگر با هم شروع به صحبت كنند.


آدرس یابی:
وقتی یك زن در حال رانندگی احساس میكند كه راه را گم كرده، كنار یك فروشگاه توقف كرده و از كسی كه وارد است آدرس صحیح را میپرسد. مردان این را به نشانه ضعف میدانند. آنها هرگز برای پرسیدن آدرس نمی ایستند و به مدت دو ساعت به دور خودشان میچرخند و چیزهایی شبیه این میگویند: "فكر كنم یه راه بهتر پیدا كردم،" و "میدونم كه باید همین نزدیكی باشه، اون مغازه طلا فروشی رو میشناسم."


پذیرش اشتباه:
زنان بعضی اوقات قبول میكنند كه اشتباه كردند. آخرین مردی كه اشتباهش را پذیرفته 25 قرن پیش از دنیا رفته است.


فرزند:
یك زن همه چیز را در مورد فرزندش می داند: قرارهای دكتر، مسابقات فوتبال، دوستان نزدیك و صمیمی، قرارهای رمانتیك، غذاهای مورد علاقه، اسرار، آرزوها و رویاها. یك مرد بطور سربسته و مبهم فقط میداند برخی افراد كم سن و سال هم در خانه زندگی میكنند.


لباس شیك پوشیدن:
یك زن برای رفتن به خرید، آب دادن به گلهای باغچه، بیرون گذاشتن سطل زباله و گرفتن بسته پستی لباس شیك می پوشد. یك مرد فقط هنگام رفتن به عروسی و یا مراسم ترحیم لباس رسمی برتن میكند.


شستن لباسها:
زنان هر چند روز یك بار لباسهایشان را میشویند. مردها تك تك لباس های موجود در كمد، حتی روپوش و اونیفرم جراحی هشت سال پیش خود را می پوشند و هنگامیكه لباس تمیزی باقی نماند، یك لباس كثیف بر تن نموده و كوه ایجاد شده از لباسهای چرك خود را با آژانس به خشك شویی منتقل میكنند.


عروسی:
هنگام یاد كردن از عروسی ها، زنان در مورد "مراسم جشن" صحبت میكنند، مردان درباره "میهمانی های دوران مجردی."


اسباب بازی:
دختران كوچك عاشق عروسك بازی هستند و وقتی به سن 11 یا 12 سالگی میرسند علاقه شان را از دست میدهند. مردان هیچگاه از فكر اسباب بازی رها نمیشوند. با بالا رفتن سن آنها اسباب بازی هایشان نیز گران قیمت تر و پیچیده تر میشوند. نمونه های از اسباب بازیهای مردان: تلویزیون های مینیاتوری و كوچك، تلفنهای اتومبیل، مخلوط كن و آب میوه گیری، اكولایزرهای گرافیكی، آدم آهنی های كنترلی، گیمهای ویدئویی، هر چیزی كه روشن و خاموش شده، سر و صدا كند و حداقل برای كار كردن به شش باتری نیاز داشته باشد.


گل و گیاه:
یك زن از شوهرش میخواهد وقتی مسافرت است به گل ها آب دهد. مرد به گلها آب میدهد. زن پنج روز بعد به خانه ای پر از گلها و گیاهان پژمرده برمیگردد. كسی نمیداند چرا این اتفاق افتاده است
 

افتادن ناخنهای دست: تجربه نشان داده دستکشهای لباسهای فضایی که فضانوردان در هنگام کار کردن یا راهپیمایی فضایی در خارج از ایستگاه فضایی به دست می کنند برای سلامت آنها بسیار مضر است. بررسی هایی که به تازگی انجام گرفته نشان می دهند در حدود 10 درصد از فضانوردان در اثر پوشیدن این دستکشها به "آسیب ناخن انگشت" دچار می شوند و تعدادی از آنها یکی از ناخنهای خود را به کلی از دست می دهند زیرا دستکش با محدود کردن مسیر حرکت انگشتان دست می تواند به ناخنها آسیب رسانده و آنها را بکند هر چه دست فضانورد بزرگتر باشد، این آسیب دیدگی جدی تر می شود و شاید ناسا باید برای کاهش دادن ابتلا به آن در جستجوی فضانوردانی با جثه کوچکتر باشد.

خطرهای بی وزنی: زندگی در خلاء می تواند نتایج کاملا عجیبی بر زندگی داشته باشد. در ماه مارچ سال 2007 فضانورد "سونیتا ویلیامز" در تلاش بود تا مقداری سبزیجات و چاشنی معطر را درون سوشی فضایی خود بگنجاند که ناگهان این مواد در خلاء متلاشی شده و همه جا را در بر گرفتند و بلافاصله دیوارها و فضای اطراف مملو از قطرات و ذرات گیاهی شد. از بین رفتن بوی این ماده در فضای ایستگاه مدت زمان زیادی را صرف کرد و ویلیامز نیز ناچار شد دیگر از این گیاه سنتی ویژه سوشی استفاده نکند زیرا آنها برای دستگاه هایی که درون ایستگاه قرار داشتند بسیار خطرناک به شمار می رفتند.

سواری خطرناک: در حالیکه معلق ماندن در ایستگاه فضایی می تواند بسیار هیجان انگیز باشد، ورود یا خروج از آن می تواند سواری بسیار خطرناکی به شمار برود. به ویژه گفته می شود سفرهایی که توسط کپسول فضایی سایوز صورت می گیرند فشار شدیدی را به فضانوردان وارد می آورند. "تریسی کدوول دایسون" به تازگی و پیش از اینکه از ایستگاه به زمین بازگردد گفت: می گویند سفر با سایوز تجربه ای مانند یک تصادف قطار، در پی آن تصادف خودرو و در نهایت افتادن از روی دوچرخه را برای انسان خلق می کند. اما پس از اینکه وی این سفر را تجربه کرد تمامی این شایعات را رد کرد و اعلام کرد به هیچ وجه اذیت نشده و سفر بازگشت به خانه اش، سواری بسیار هیجان انگیزی بوده است.

رژیم غذایی فضایی: غذاهای فضایی هنوز با غذاهای دلنشین و گوارا فاصله فراوانی دارند. میوه های تازه و سبزیجات در ایستگاه نایابند و استفاده از غذاهایی مانند نان در خلاء غیر ممکن است زیرا ذرات آن در شرایط خلاء در همه جا شناور خواهند شد و تمیز کردن آنها برای ساکنان ایستگاه به یک فاجعه تبدیل می شود و فضانوردان از صرف غذاهای تکراری با قابلیت گرم کردن مجدد که در برنامه ای هشت روزه تکرار می شوند، عاصی می شوند در زمستان سال 2004 ماموریت ارسال مخزن مواد غذایی تازه به ایستگاه به تاخیر افتاد و از این رو ساکنان ایستگاه مجبور شدند غذای خود را جیره بندی کنند. در آن زمان دو ساکن ایستگاه حجم غذای روزانه خود را به نیم کاهش دادند و برای جبران کالری های جذب نشده از انواع شکلات و دسرها استفاده کردند.

فضای دلگیر: علی رغم اینکه ایستگاه طی 10 سال گذشته گسترش یافته و امکان سکونت دائم در آن به وجود آمده است، بسیاری از فضاهای داخلی آن بسیار تنگ و کوچک هستند. و تا یک و نیم سال پیش تعداد ساکنان ثابت ایستگاه 6 نفر بود، این یعنی میزان تقسیم فضا میان افراد بیشتر می شد و به هر یک از این افراد فضاهای کمتری تعلق می گرفت. خوابیدن در ایستگاه می تواند بسیار دشوار باشد، به ویژه اگر ناچار باشید در تورفتگی به اندازه یک کابین تلفن بخوابید و اگر خوابیدن امکان پذیر شد، خطر دیگری در کمین فضانوردان است. به گفته "ژولی پایت" فضانورد کانادایی ممکن است زمانی که از خواب بیدار می شوید خود را در جایی نبینید که در آن به خواب رفته اید.

مشکلات بهداشتی: عدم وجود حمام در ایستگاه معمولا تجربه های دردناکی را برای فضانوردان به وجود می آورد. خلاء استفاده از حمام و دوشهای آب معمولی را در ایستگاه غیر ممکن می کند، و فرایند خشک شدن رطوبت نیز خود داستانی دیگر است. از این رو فضانوردان برای شستن لباسهای خود از تفنگ آبی ویژه ای استفاده می کنند آب را به سمت لباسها شلیک می کند. همچنین برای شستشوی موهای سر، فضانوردان از شامپوهای خشک استفاده می کنند. حال برای درک عمق فاجعه می توانید کوچک بودن فضای ایستگاه را تصور کنید در حالی که باید 6 ماه در کنار چند نفر دیگر در چنین حفره کوچکی زندگی کنید و به حمام نیز نروید.

مشکلات دستشویی: یکی از آزار دهنده ترین و مداوم ترین مشکلات ایستگاه وضعیت دستشویی آن است. در ایستگاه فضایی دو دستشویی وجود دارد که یکی از آنها در بخش روسی ایستگاه و دیگری در بخش آمریکایی آن قرار گرفته است که هر دوی آنها برای قابل استفاده بودن عملیات لوله کشی طاقت فرسایی را طلب می کنند. سپس مشکل بعدی فاضلاب است، که در سال 2009 با استفاده از سیستم بازیافت و تصفیه از فاضلاب ایستگاه آب آشامیدنی، آب برای شستشو و آشپزی به دست آمد. ساندار موگین یکی از فضانوردانی که در آن دوره در ایستگاه به سر می برد از این عملیات به عنوان یکی از وحشتناک ترین و شگفت انگیز ترین فعالیتهایی یاد کرده که در ایستگاه انجام گرفته است.

استخوانهای فرسوده: جدا از حالت تهوع روزانه، فضانوردان باید به قیمت ماندن و زندگی کردن در مدار زمین، عواقب سلامتی سنگینی را تحمل کنند. یکی از مهمترین این موارد تاثیرات کیهانی بر روی تراکم استخوان فضانوردان است. مطالعات نشان می دهند قدرت استخوانهای اخترشناسان با نیم سال اقامت در فضا در حدود 14 درصد کاهش پیدا می کند. دیگر تحقیقات نشان می دهند که تراکم مواد معدنی استخوانها با هر ماه اقامت در فضا 0.4 تا 1.8 درصد کاهش پیدا می کند و فضانوردان را با خطر بیشتر شکستگی و پوکی استخوان مواجه می شوند.

تهوع: خو گرفتن به زندگی در خلاء به ویژه به خاطر نبودن شبیه ساز شرایط خلاء بر روی زمین، زمان زیادی از فضانوردان می گیرد و از این رو به هم خوردن وضعیت طبیعی بدن فضانوردان و احساس حالت تهوع شدید پس از پرتاب و حتی قبل از اینکه فضاپیما به ایستگاه فضایی برسد، امری رایج است.

تنهایی: شاید سخت ترین بخش از زندگی در فضا احساس انزوا و احساس دلتنگی شدیدی است که پس از نیم سال اقامت در ایستگاه به فضانوردان دست می دهد. با وجود اینکه فضانوردان می توانند با مراوده با همکاران خود در ایستگاه و یا برقراری چند تماس تلفنی با منزل بر این احساس غلبه کنند، واقعیت این است که گاه بخشی مهم از زندگی آنها در حالی سپری می شود که فضانوردان بر روی زمین نیستند.

برای مثال در سال 2007 مادر فضانورد دانیل تانی در اثر تصادف رانندگی کشته شد اما وی در ایستگاه به سر می برد و از این رو در فاصله 320 کیلومتری از زمین برای مادر خود عزاداری کرد تا دو ماه پس از مرگش دوباره به زمین بازگردد. همچنین در سال 2004 فضانورد مایکل فینک به دلیل حضور در ماموریت ناسا در ایستگاه نتوانست در هنگام تولد فرزند دومش در زمین حضور داشته باشد و چهار ماه پس از تولد فرزندش به زمین بازگشت.

به آلبوم عکس های زندگی پر از تلخی و شیرینی آقای "میخ" نگاه کنید و به درد دل هایش گوش کنید!
Vlad Artazov با ترکیب خلاقیت، هنر و میخ به طور زیبا و باورنکردنی ای، توانسته است
صحنه هایی از زندگی، احساسات و عواطف انسانی را با استفاده از "میخ" به نمایش بگذاردد

اگر میخواستم برای آینده ی شما فقط یك نصیحت بكنم، راه مالیدن كرم ضد آفتاب را توصیه میكردم.
خواص مفید آثار مفید و دراز مدت كرم ضد آفتاب توسط دانشمندان ثابت شده است، در حالی كه سایر نصایح من هیچ پایه و اساس قابل اعتمادی جز تجربه های پر پیچ و خم شخص بنده ندارند.

اینك این نصایح را خدمتتان عرض میكنم.
قدر نیرو و زیبایی جوانیتان را بدانید، ولی اگر هم ندانستید، مهم نیست!
روزی قدر نیرو و زیبایی جوانی تان را خواهید دانست كه طراوت آن رو به افول گذارد.
اما باور كنید تا بیست سال دیگر، به عكسهای جوانی خودتان نگاه خواهید كرد و به یاد می آورید چه امكاناتی در اختیارتان بوده و چقدر فوق العاده بوده اید.
آن طور كه تصور می كردید چاق نبودید.
همه چیز در بهترین شرایطش بوده تا شما احساس خوب داشته باشید.
نگران آینده نباشید.
اگر هم دلتان میخواهد نگران باشید، فقط این را بدانید كه نگرانی همان اندازه مؤثر است كه جویدن آدامس بادكنكی در حل یك مساله ی جبر.

مشكلات اساسی زندگی شما بی تردید چیزهایی خواهند بود كه هرگز به مخیله ی نگرانتان هم خطور نكرده اند، از همان نوعی كه یك روز سه شنبه ی عاطل و باطل ناگهان احساس بد پیدا می كنید و نسبت به همه چیز بدبین میشوید!
با دل دیگران بی رحم نباشید و با كسانی كه با دل شما بی رحم بوده اند، سر نكنید.
عمرتان را با حسادت تلف نكنید.
گاهی شما جلو هستید و گاهی عقب.
مسابقه طولانی است و سر انجام، خودتان هستید كه با خودتان مسابقه میدهید.
ناسزا ها را فراموش كنید.
اگر موفق به انجام این كار شدید راهش را به من هم نشان بدهید.
نامه های عاشقانه ی قدیمی را حفظ كنید.
صورت حسابهای بانكی و قبضها و ... را دور بیاندازید.
اگر نمی دانید می خواهید با زندگیتان چه بكنید، احساس گناه نكنید.
جالبترین افرادی را كه در زندگی ام شناخته ام در 22 سالگی نمی دانستند می خواهند با زندگیشان چه كنند.
برخی از جالبترین چهل ساله هایی هم كه می شناسم هنوز نمیدانند.
تا میتوانید كلسیم بخورید.
با زانوهایتان مهربان باشید.
وقتی قدرت زانوهای خود را از دست دادید كمبودشان را به شدت حس خواهید كرد.

ممكن است ازدواج كنید، ممكن است نكنید.
ممكن است صاحب فرزند شوید، ممكن است نشوید.
ممكن است در چهل سالگی طلاق بگیرید، احتمال هم دارد كه در هشتاد و پنجمین سالگرد ازدواجتان رقصكی هم بكنید.
هرچه می كنید، نه زیاد به خودتان بگیرید، نه زیاد خودتان را سرزنش كنید.
انتخابهای شما بر پایه ی 50 درصد بوده، همانطور كه مال همه بوده.

دستورالعملهایی كه به دستتان میرسد را تا ته بخوانید، حتا اگر از آنها پیروی نمی كنید.
از خواندن مجلات زیبایی پرهیز كنید.
تنها خاصیت آنها این است كه بشما بقبولانند كه زشتید.
با خواهران و برادران خود مهربان باشید.
آنها بهترین رابط شما با گذشته هستند و به گمان قوی تنها كسانی هستند كه بیش از هر كس دیگر در آینده به شما خواهند رسید.

به یاد داشته باشید كه دوستان می آیند و می روند، ولی آن تك و توك دوستان جان جانی كه با شما می مانند را حفظ كنید.
برای پل زدن میان اختلافهای جغرافیایی و روشهای زندگی سخت بكوشید، زیرا هرچه بیشتر از عمر شما بگذرد، بیشتر پی می برید كه به افرادی كه در جوانی می شناختید محتاجید.

سفر كنید
برخی حقایق لاینفك را بپذیرید: قیمتها صعود می كنند، سیاستمداران كلك میزنند، شما هم پیر میشوید.
و آنگاه كه شدید، در تخیلتان به یاد می آورید كه وقتی جوان بودید قیمتها مناسب بودند، سیاستمداران شریف بودند، و بچه ها به بزرگترهایشان احترام میگذاشتند.

به بزرگترها احترام بگذارید.
توقع نداشته باشید كه كس دیگری نان آور شما باشد.
ممكن است حساب پس اندازی داشته باشید.
شاید هم همسر متمولی نصیبتان شده باشد.
ولی هیچگاه نمی توانید پیش بینی كنید كه كدام خالی میشود یا بشما جاخالی می دهد.

خیلی با موهایتان ور نروید وگرنه وقتی چهل سالتان بشود، شبیه موهای هشتاد ساله ها میشود.
دقت كنید كه نصایح چه كسی را می پذیرید، اما با كسانی كه آنها را صادر می كنند بردبار و صبور باشید.
نصیحت ، گونه ی دیگر غم غربت است.
ارائه ی آن روشی برای بازیافت گذشته از میان تل زباله ها، گردگیری آن و ماله كشیدن بر روی زشتی ها و كاستی هایشان و مصرف دوباره ی آن به قیمتی بالاتر از آنچه ارزش دارد، است.

اما اگر به این مسایل بی توجه هستید لااقل حرفم درمورد كرم ضد آفتاب بپذیرید.

یک شب مردی خواب عجیبی دید.او خواب دید دارد در کنار ساحل همراه با خدا قدم میزند.
روی اسمان صحنه هایی از زندگی او صف کشیده بودند.
در همه ان صحنه ها دو ردیف رد پا روی شن ها دیده می شد که یکی از انها به او تعلق داشت و دیگری متعلق به خدا بود.
هنگامی که اخرین صحنه جلوی چشمانش امد،دید که ...
بیشتر از یک جفت رد پا دیده نمیشود.
او متوجه شد که اتفاقا در این صحنه،سخت ترین دوره زندگی او را از سر گذرانده است.
این موضوع، او را ناراحت کرد و به خدا گفت:خدایا تو به من گفتی که در تمام طول این راه را با من خواهی بود،ولی حالا متوجه شدم که در سخت ترین دوره زندگیم فقط یک جفت رد پا دیده می شود.
سر در نمی اورم که چطور در لحظه ای که به تو احتیاج داشتم تنهایم گذاشتی.

خداوند جواب داد، من تو را دوست دارم و هرگز ترکت نخواهم کرد.
دوره امتحان و رنج،یعنی همان دوره ای که فقط یک جفت رد پا را میبینی زمانی است که من تو را در آغوش گرفته بودم.

این همه گجت های گرانقیمتی که این روز ها اطراف خودمان نگه میداریم گرچه همیشه برایمان لذت بخش هستند اما گاهی هم ممکن است به کابوس شبمان بدل شوند! مثلا اگر یک دزد وارد خانه ی شما شود احتمالا اولین چیزی که نظرش را جلب میکند تلویزیون ال ای دی شیک شماست که وسط حال خانه ی تان میدرخشد! بله اینجاست که این تلویزیون زیبا قرار است به زودی به کابوس شبتان بدل شود! خوب حالا سوال اینجاست که چه کار میشود کرد؟ امروز برایتان یکی دو تا پیشنهاد دارم که اگرچه خنده دار هستند اما در عین حال مطمئنا” نتایج خوبی دربر خواهند داشت. این شما و اینهم از روش های محافظت از گجت های عزیزتان در قالب یک عکس: 

جایزه T3 که به اسکار صنعت فن‌آوری مشهور است هر ساله در جشنواره‌ای که از سوی نشریه معتبر فناوری T3 (Tomorrow’s Technology Today) به بهترین‌ها در حوزه فن‌آوری اهدا می‌شود.

آیفون ۴ نیز جایزه ارزشمندترین گجت را از آن خود کرد و مک‌بوک پرو اپل نیز جایزه بهترین رایانه را به خود اختصاص داد و در ضمن شرکت تایوانی سازنده تلفن همراهHTC نیز با نام تجاری HTC Desire جایزه بهترین نام تجاری را ازآن خود کرد.

لوقا پیترز سردبیرT3 در این مورد گفت: شرکت تایوانی توانسته است بهترین نام های تجاری را برای محصولات خود انتخاب کند و این نشان از شعور بالای مدیران بخش بازاریابی آن دارد.

به هر حال بزندگان بخش‌های مختلف T3 بنا بر رای مردم و داوران جشنواره عبارتند از:

- بهترین برنامه سال: برنامه ناوبری ماهواره‌ای گوگل مپ

- بهترین گجت موسیقی سال: Cambridge Audio DacMagic

- بهترین گجت بازی سال: Alienware M11x

- ارزنده‌ترین گجت سال:آیفون ۴

- گجت سبز و دوست دار محیط زیست سال: OneClick Intelliplug

- گجت کاری و سرسخت سال: Three Mobile Mi-Fi

- بهترین معرفی گجت سال: Apple iPad

- بهترین سرویس موسیقی جدید سال: Spotify

- بهترین رایانه سال: Apple MacBook Pro

- بهترین دوربین عکاسی سال: Panasonic Lumix GF1

- بهترین دوربین فیلم برداری سال: Sanyo Xacti VPC-CS1

- بهترین خرده فروشی سال:فروشگاه اپل

- جایزه طراحی T3: Samsung UE55C9000

- بهترین تلویزیون سال: Panasonic Viera TX-P50VT20B

- بهترین گجت شخصی سال: Suzi Perry

- بهترین نام تجاری سال: HTC

- بهترین موبایل سال: HTC Desire

- بهترین گجت سال: Apple iPad Wi-Fi + 3G