دو باشگاه ایرانی در جمع ده باشگاه بزرگ فوتبال آسیا

جان دوردن ، فوتبال نویس برجسته دنیا که حوزه تخصصی کار او فوتبال آسیاست ، در گزارشی در سایت معتبر ساکرنت ، پرسپولیس را به عنوان بزرگترین باشگاه قاره کهن انتخاب کرده است . دوردن که به صورت مرتب در این سایت و دیگر رسانه‌ها درباره فوتبال آسیا می‌نویسد ، در این فهرست ، استقلال را هم به عنوان تیم پنجم قاره انتخاب کرده است . او با اشاره به سختی انتخاب ده باشگاه بزرگ قاره آسیا ، نوشته است که علاوه بر موفقیت‌های داخلی و تعداد هواداران ، اهمیت ، سنت‌های باشگاه و همین طور معنی یک باشگاه برای هواداران را باید در بزرگی آن سهیم دانست . در این فهرست ، تنها کشورهای ایران ، کره جنوبی و عربستان دو نماینده دارند . دوردن درباره باشگاه پرسپولیس نوشته است : « از نظر موفقیت ، آنها حرف آخر را نمی‌زنند . از نظر شهرت هم آنها با معیارها همخوان نیستند ، اما این باشگاه تهرانی ، در رقابت بزرگی با دیگر باشگاه‌ها ، با جاده صاف کن پیش می‌رود . مردم می‌گویند که باشگاه باید یک انستیتو باشد و اگر یک باشگاه در آسیا وجود داشته باشد که یک انستیتو است ، آن پرسپولیس است . »

در لیگ قهرمانان سال ۲۰۱۲ ، یک چهارم یک میلیون نفر در سه بازی مرحله گروهی شرکت کردند . واقعا تاسف آور است که تنها سه بازی بود و بیشتر از آن ادامه نداشت . اما در سال‌های اخیر ، هواداران این باشگاه قطعا بیشتر از بازیکنان و مسئولان آن قابل تحسین بوده اند . بزرگی پرسپولیس ، اداره آن را واقعا سخت می‌کند . هرکسی بخشی از پرسپولیس را می‌خواهد . درون و بیرون این باشگاه ، نیروهای بزرگی وجود دارد که رقیبان آسیای شرقی نمی‌توانند آنها را درک کنند . بیشتر از دوازده روزنامه ورزشی در تهران ، بخش‌هایی از دولت که باشگاه را اداره می‌کنند ، سیاستمداران و مسئولان اجرایی همه تلاش می‌کنند تا دراین باشگاه سهیم باشند . اگر پرسپولیس کمی‌حرفه ای تر مدیریت می‌شد ، یک قدرت بزرگ می‌بود ، اما آن وقت شاید دیگر تا این اندازه پرسپولیس نبود .

حواشی این باشگاه

هیچ جای دیگر آسیا نمی‌تواند با صد هزار هوادار در استادیوم آزادی رقابت کند . پرسپولیس ثروت و زرق و برق بسیاری از باشگاه‌ها را ندارد ، اما یک غول بزرگ آسیایی است .

دوردن همچنین تیم استقلال را به عنوان پنجمین تیم برتر قاره انتخاب کرده و درباره این باشگاه نوشته است : « وارد شدن به این بحث که کدام یک از غول‌های تهران باشگاه بزرگتر است یک اقدام پوچ است . استقلال افتخارات زیادی در آسیا داشته است ، دو بار قهرمان شده و دو بار هم به فینال رسیده ، اما هر چه هواداران زیاد این تیم بگویند ، باز هم معتقدم که در مجموع پرسپولیس با در نظر گرفتن مجموعه عوامل بزرگتر است . البته این به آن معنا نیست که آبی‌ها بزرگ نیستند . این تیم هواداران لژیونری در تمام دنیا دارد و هوادار استقلال بودن یک مسئولیت بزرگ است . » تیم دوم انتخابی دوردن ، الاتحاد عربستان پرافتخارترین تیم آسیا در دوران لیگ قهرمانان است . او به دو قهرمانی متوالی این تیم در لیگ قهرمانان در سالهای ۲۰۰۴ و ۲۰۰۵ اشاره کرده و نوشته است که نام این باشگاه ، در هر جای آسیا برای هواداران فوتبال قابل احترام است . بعد از الاتحاد ، دوردن تیم اوراواردز ژاپن را آورده است . او به حضور دائمی‌شصت هزار هوادار این تیم در بازی‌های خانگی در ورزشگاه سایتاما و همین طور قهرمانی آنها در سال ۲۰۰۷ در آسیا اشاره کرده است . بعد ار اوراواردز ، تیم گوانگژو اورگراند چین در رده چهارم قرار دارد . به اعتقاد دوردن ، گوانگژو اورگراند به واسطه حضور مارچلو لیپی به عنوان سرمربی و بازیکنان بزرگی مانند لوکاس باریوس ، بیشترین اعتبار رسانه ای را در قاره دارد . تیم‌های دیگر این فهرست الهلال عربستان ( ششم ) ، پوهانگ استیلرز کره جنوبی ( هفتم ) ، جئونبوک موتورز کره جنوبی ( هشتم ) ، العین امارات ( نهم ) و بوریرام یونایتد تایلند ( دهم ) است .

nojavanha.com

سنگ رو مدام در دستم جا به جا می‌کردم و د ردل خدا خدا می‌کردم که این دفعه درست پرتاب کنم . زیر چشمی‌فاطمه را نگاه کردم با حرص و ولع مرا نگاه می‌کرد ، می‌دانم در دلش چه بلوایی برپابود ، زهرا و نازی بالای خانه‌ها در گوش هم پچ پچ می‌کردند و نیشخند‌های معنی دار نثارم می‌کردند . چشم‌هایم را بستم و به خودم مسلط شدم با خوم فکر کردم ، نباید خودم را ببازم .

یاد حرف مادرم افتادم که همیشه می‌گفت : بردن و باختن مهم نیست مهم قدرت فکرو مسلط بودن در بازی‌هاست . خم شدم و خانه شش را نشانه رفتم ، فقط همین یک خانه باقی مانده بود تا به قلعه برسم آن وقت دیگر دست و پای همه شان را جمع می‌کردم . سنگ را در دستم چرخاندم و همه قسمت‌هایش را لمس کردم ، باز نگاهم با با نگاه فاطمه گره خورد .

دست‌هایش را جلو سینه حلقه کرد وگردنش را راست کرد و فاتحانه تر نگاهم کرد . چشم‌هایم را بستم و به سختی آب دهانم را قورت دادم . نفس عمیقی کشیدم و آهسته سنگ را روی زمین غلطاندم  و با چشم‌های نگران آن را دنبال کردم  . همه بی اختیار،  سنگ را دنبال کردند . سنگ آرام آرام روی زمین می‌لغزید ، ضربان قلبم تند تر می‌شد . 

سنگ هم چنان روی خطوط خانه‌ها می‌لغزید و بچه‌ها با نگاه نگران آن را دنبال می‌کردند. سرم گیج می‌رفت سنگ از ابتدای خط خانه ی شش گذشت . اما متوقف نشد دهانم خشک شد ، یک لحظه با تمام وجود از خدا خواستم کاش  جادو گر بودم و الان با یک ورد سنگ را در جای خود ثابت می‌کردم، اما نه من جادو گر بودم و نه جادو حقیقت داشت . با رد شدن سنگ از مرز خانه شش امیدم را از دست دادم اما نزدیک آخرین خط سنگ دور خودش چرخید و ایستاد . آه از نهاد فاطمه و زهرا بلند شد…..

شرح بازی :

این بازی یک ورزش بسیار متحرک و هیجان انگیز است و ارزش یک بار امتحان کردن را دارد . برای اجرای این بازی به مکان مخصوصی نیاز نیست .

در مدرسه ، حیاط خانه ، اردو‌های مدرسه ، پیک نیک‌های خاوادگی و یا در کوچه و محله خودتان قابل اجرا  است . این ورزش در شهر‌های مختلف ایران نام‌های گوناگونی دارد مثل : خط و خانه ،  اِ کر و دو کِر  ، لِی لِی  ، شش خونه ، قلعه بازی و …  وسایل لازم  این بازی یک سنگ مسطح ، زمین صاف و بدون چمن و یک قطعه گچ یا زغال است  . تعداد نفرات بازی بین دو تا هفت نفر است .  ابتدا جدول بازی را مانند شکل روی زمین صاف رسم کنید . سپس بازیکن اول به قید قرعه انتخاب می‌شود .

بازیکن منتخب  پشت خانه شماره یک قرار می‌گیرد و  سنگ  را به خانه ۱ پرتاب  می‌کند یک پای خود را از زانو خم کرده و به صورت لی لی به  سنگ با نوک پا ضربه می‌زند و آن را به خانه ۲ هدایت می‌کند و به داخل خانه ۲ می‌پرد  و با دو پا در خانه‌های ۳ ، ۴  قرار می‌گیر د . مجددا با یک پا از خانه ی ۵  می‌پرد و دوپا در خانه‌های ۶ و ۷  قرار می‌گیرد.

در این مرحله بدون مکث با  یک حرکت دَوَرانی، یا ۱۸۰ درجه ، طوری که پای راست در خانه ی ۷ و پای چپ در خانه ی ۶ قرار بگیرد ، پریده  و مسیر را  از خانه‌ها به همان شکل نخست بر می‌گردد . هنگامی‌که درون خانه ۲ رسید و  سنگ را از همان جا با یک ضربه از روی خانه یک رد کرده و به بیرون هدایت می‌کند خودش هم از روی خانه یک بیرون می‌پرد.

وقتی نوبت به خانه ی ۲ می‌رسد همان کار را تکرار می‌کندو سنگ را به خانه ۲ پرتاب می‌کند واز داخل خانه ۱ و از روی خانه ۲ می‌پرد و بازی را ادامه می‌دهد .  این بار وقتی در دور برگشت به خانه ی شماره ی  ۳رسید ، باید سنگ را از روی خانه ی شماره ۲ رد کند و به خانه یک بفرستد سپس خودش از روی خانه دو پریده و سنگ را ابتدا از خانه یک برون هدایت کند پس از آن خودش بیرون بپرد. 

اگر در هر مرحله بازی کن نتواند سنگ را با ضربات پا درست هدایت کند یا سنگ پس از ضربه زدن روی خط قرار گیرد ، بازنده می‌شود و دور بازی در اختیار حریف قرار می‌گیرد .

وقتی بازی با ۷ خانه انجام گرفت ، هدف آخر پرتاب سنگ ، اگر در داخل قلعه قرار بگیرد بازیکن برنده شناخته می‌شود و حق انتخاب یکی از خانه‌ها را برای خود دارد به این ترتیب که پشت به خانه‌ها ایستاده سنگ  را از بالای سرش به پشت پرتاب  می‌کند، هرجا که افتاد ، خانه ی اوست و با علامت × و نوشتن نامش آن را تصاحب می‌کند که در دورهای بعدی بازی می‌تواند در آن خانه  استراحت کند . در مقابل ، سایر بازیکن‌ها با مشکل مواجه خواهند شد و باید از روی آن خانه  پَرِش کنند واجازه ندارند که پا در آن بگذارند ، مگر این که صاحب خانه باریکه ای از خانه را برای عبور در اختیارشان بگذارد.

نکات مهم دراجرای  این بازی :

 سنگ و یا پای بازیکن هرگز نباید روی خطوط قرار گیرد در غیر این صورت بازیکن بازنده و دور بازی در اختیار نفر مقابل قرار می‌گیرد.
در هر خانه ، مکث حداکثر تا ۳ بار لی لی کردن مجاز است.
 اگر بازیکن در هدف گیری و انداختن قطعه سنگ به خانه ای که مورد نظر است اشتباه کند خطاست و نوبت به بازیکن بعد می‌رسد.
 قطعه سنگِ بازی برای رسیدن به خانه‌ها یا می‌تواند از روی خط‌ها سُر بخورد و یا می‌توان آن را پرتاب کرد.
 بازیکنی می‌تواند خانه‌ها را پی در پی دنبال کند که در پرتاب‌ها و پرش از خانه‌ها اشتباه نکرده باشد.

بعد از سه مرتبه باخت در دل خدا خدا می‌کردم که این مرتبه ،علی نتواند همه سنگ‌ها را جمع کند . زیرچشمی‌رضا و احمد را نگاه کردم انگار آن‌ها هم مثل من دل شوره داشتند. آب دهانم را به سختی قورت دادم . علی با دقت، همه سنگ‌ها را در مقابل چشمان نگران ما در دست چرخاند و گوشه ی لبش را با دندان گاز گرفت . نوک زبانش را زیر لب پایینش قلنبه کرد و چشم‌های ریزش را به من دوخت . ته نگاهش را خواندم  ، رضا که مراقب ما بود، با همان خنده ی ریز همیشگیش گفت : دَم خونمون مارِه /عقرب دُم دارِه /الهی بسوزی  … احمدهم با او هم صدا شد و بقیه هم شروع به دست زدن و تکرارِ کلمه ی ، الهی بسوزی … الهی بسوزی کردند . فاتحانه نگاهش کردم و بادی به غب غب انداختم . علی هم که معمولا در این طور مواقع کم نمی‌آورد چشم‌هایش را ریز کرد و سری تکان داد و گفت : به حرف گربه سیاه بارون نمیاد …اکبر و غلام که تا اون لحظه ساکت بودند پی حرف علی را گرفتند و کلمه ی بارون نمیاد را تکرار کردند جبهه کامل شده بود و صدای بچه‌ها در دو جبهه موافق و مخالف مثل بمب تمام کوچه را پر کرده بود . علی سنگ‌ها را در دستش چرخاند و ناگهان با یک حرکت آن‌ها را به طرف بالا پرتاب کرد و سریع دستش را وارونه کرد . نفس در سینه همه حبس شد و ساکت شدند. نگاه‌ها به دنبال سنگ‌ها بالا رفت ، چشم‌هایم را بستم و فقط صدای تق تق افتادن سنگ‌ها را شنیدم و با تکان دادن شانه‌هایم و جیغ رضا و احمد به خودم آمدم ؛از دیدن دست آویزان علی و افتادن هر پنج قُل زیردستش روی زمین فقط به علی زُل زدم…

 شرح بازی :

این بازی مکان و لوازم مخصوصی را نیاز ندارد و در هرجایی قابل اجرا است . در اکثر شهر‌های ایران این بازی شناخته شده است و با نام‌های ( ابه داش یا قجمه داش ، سنگ چِران و…) نامیده می‌شود. بازی کن‌ها می‌توانند ۵ تا ۱۰نفر باشند . ۵ عدد سنگ صاف را انتخاب کنید و بازی را شروع کنید . بهتر است بازی کن‌ها به صورت دایره روی زمین بنشینند. این بازی مراحل مختلفی دارد که پنج مرحله آن اصلی و بقیه مراحل به تناسب این که در کدام شهر اجرا شود اضافه یا کم می‌شود .

مرحله اول یا یک قُل  بازی کن ابتدا سنگ‌ها را با فاصله روی زمین می‌ریزد . یک سنگ را انتخاب کرده آن را به هوا پرت می‌کند قبل از پایین آمدن آن باید یک سنگ را با همان دست از زمین بردارد وبا همان دست سنگ دوم را هم بگیرید . سنگ را کنار گذاشته و سنگ بعد را برمی‌داریم . این کا ر را دانه دانه ادامه می‌دهد تا هر چهار سنگ از زمین برداشته شود .

در مراحله دو قُل مثل مرحله اول سنگ به هوا پرت می‌شود اما قبل از پایین آمدن دو سنگ را باهم از زمین برمی‌داریم وسنگ قبلی را با همان دست می‌گیریم و بازی تا پایان با برداشتن دو سنگ انجام می‌شود .

در مرحله سه قُل قبل از پایین آمدن سنگ اول سه  سنگ را باهم از زمین بردارید و در مرحله چهار قُل قبل از پایین آمدن سنگ اول چهار  سنگ را باهم از زمین بردارید .

مرحله پنج قُل : پنج سنگ را با هم در یک مشت بگیرید یک سنگ را به هوا پرتاب کنید ، قبل از پایین آمدن ، پنج سنگ را با هم به زمین بگذارید.درپرتاب دوم باید قبل از پایین آمدن سنگ مجدداً همه سنگ‌ها را با یک دست بردارید .

آبشاربشکن و نشکن: یک دست را مثل آبشار روی زمین بگذارید طوری که نوک انگشت‌ها روی زمین قرار گیرد سنگ‌ها را از انتهای مچ روی زمین بغلطانید . در مرحله بشکن باید بتوانید با هر سنگ ، سنگ بعدی را هدف قرار دهیدتا برنده این مرحله شوید . در مرحله نشکن باید طوری سنگ‌ها را رها کنید که به سنگ قبلی نخورد تا برنده این مرحله شوید .

آفتاب مهتاب : آفتاب :سنگ‌ها را در دست نگه دارید. به یکباره همه آن‌ها را به بالا بیندازید و سعی کنید با پشت دست آن‌ها را بگیرید. مهتاب:سنگ‌هایی را که پشت دست افتاده‌اند را دوباره به بالا بیندازید و با کف دست بگیرید. هر بازی کن که بتواند در این مرحله تعداد سنگ‌های بیشتری را روی دست نگه دارد برنده است .

جبرئیل سیسه

 پس از سپری کردن یک نیم فصل ناموفق در لاتزیو ، جبرئیل سیسه در نقل وانتقالات زمستانی فصل گذشته بار دیگر به لیگ جزیره بازگشت تا این بار پیراهن تیم نسبتا متمول کیوپی آر را بر تن کند . او بر خلاف نیم فصل دوم فصل گذشته در این فصل شروع نسبتا خوبی را در لباس کیوپی آر تجربه کرد اما مدیران این باشگاه تصمیم گرفتند او را به باشگاه قطری الغرافه قرض دهند . این بازیکن فرانسوی البته با توجه به ۲ گلی که در دیدار برابر سپاهان به ثمر رساند به روشنی توسط علاقه مندان به فوتبال در ایران رویت شد اما حداقل تا پایان این فصل از رادار فوتبال دوستان اروپایی خارج شده است.

تیم کاهیل

مهاجم تیم ملی فوتبال استرالیا که علاقه ویژه ای به پیراهن شماره ۴ دارد پس از ۸ سال حضور در باشگاه اورتون تصمیم به ترک این باشگاه گرفت . او که قدرت ویژه ای در به ثمر رساندن ضربات سر دارد این فصل را در تیم نیویورک رد بولز در کنار تیری انری سپری کرد تا علاقه مندان فوتبال جزیره از تماشای گل‌ها و شادی گل منحصر به فردش با پرچم کرنر باز بمانند . این بازیکن البته در فوتبال آمریکا از روزهای اوجش فاصله گرفته و بازی‌های زیادی را از روی نیمکت تماشا کرده است .

هالک

 پس از دوران موفقیت آمیز در باشگاه پورتو همه منتظر بودند تا‌هالک به عنوان یکی از ستاره‌های نوظهور فوتبال برزیل راهی یکی از باشگاه‌های مطرح فوتبال اروپا شود . رویایی که با امضای قرارداد‌هالک با باشگاه زنیت سنت پترزبورگ نقش برآب شد. به نظر می‌رسد در راه اتخاذ این تصمیم توسط این فوروارد ۲۵ ساله تنها پول نقش ایفا کرده است .

رابی کین

 به نظر می‌رسید بازگشت به لیگ برتر و حضور در استون ویلا در فصل گذشته بازیکن ۳۲ ساله ایرلندی را به سطح اول فوتبال جهان پیوند بزند . این فوتبالیست اما در پایان قرارداد قرضی اش به لس آنجلس گلکسی بازگشت تا این فصل را به طور کامل در لیگ فوتبال آمریکا پشت سر بگذارد . او اکنون رکورد میزان دستمزد در ام ال اس را به نام خود ثبت کرده و میزان حقوق دریافتی اش بیشتر از چیزی است که بکام در گذشته می‌گرفته و تیری انری در شرایط فعلی دریافت می‌کند.

آنری

 اسطوره باشگاه آرسنال در روزهای ابتدایی سال ۲۰۱۲ به تیم اش بازگشت تا با توجه به تعطیلات لیگ فوتبال آمریکا و حضور ۲ مهاجم آرسنال در جام ملت‌های آفریقا ، به کمک این تیم بشتابد . تیری آنری در این مدت ۴ بازی برای آرسنال انجام داد و یک گل نیز به ثمر رساند . این اتفاق درفصل جاری اما به وقوع نپیوست . آنری این بار در تمام طول فصل در ام ال اس باقی ماند و هواداران اروپایی اش را در آب نمک انتظار نگه داشت . او فصل نسبتا موفقی را در آمریکا گذراند و احتمالا یک یا ۲ فصل دیگر در لیگ این کشور از میادین فوتبال خداحافظی خواهد کرد .

استیلین پتروف

 اواسط سال گذشته هواداران استون ویلا یکی از تلخ ترین خبرهای تاریخ باشگاهشان را شنیدند . مبتلا شدن کاپیتان این تیم به سرطان خون خبری بود که بی تردید تمام هواداران ویلا آرزو می‌کردند واقعیت نداشته باشد و در جمع شوخی‌های اول آوریل بگنجد . این خبر اما واقعیت داشت و موجب شد پتروف از جمع بازیکن‌های ویلا در این فصل و احتمالا برای همیشه کنار بماند .

                                                                                                         هفته نامه ورزشی تماشاگر

موقعیت فرارکردن حسابی ازمن سلب شده بود، در یک چشم بر هم زدن علی خودش را به من رساند و کمر را شلاق وار در هوا دور سرش چرخاند و فرصت جا خالی دادن را به من نداد از شدت سوزش و در دبه خودم پیچیدم . صدای هوار گروه حریف مثل بمب در هوا منفجر شد تا به خودم آمدم پای چپم از دایره بیرون مانده بود . سوزش و درد ضربه ی کمربند از یک طرف خنده و مسخره کردن بچه‌های گروه علی از طرف دیگر ،حسابی دلم را به درد آورده بود . در حالی که جای ضربه کمر بند را مالش می‌دادم تا از سوزشش کم کن نگاهم در نگاه رضا گره خورد که ناامیدانه اخراج شدن مرااز دایره تماشا می‌کرد . خونی تازه در رگ‌هایم جوشید و فریاد زدم رضا… شیره … دایره رو پس می‌گیره  … احمد و رضا که انگار جان تازه ای گرفته بودند با شور وحرارت بیشتری حالت تهاجمی‌گرفتند . علی دندان قورچه ای کرد و با لبه ی آستین عرق پیشانیش را پاک کرد و به طرف رضا حمله کرد . شیرجه ی علی به طرف آخرین کمربند همراه شد با  لگدی که رضا با تمام قدرت به طرف علی پرت کرد . علی مثل کاغذ کوچکی روی زمین پهن شد …

شرح بازی :

این ورزش بسیار پر تحرک و هیجان انگیز در شهر‌های مختلف ایران با نام‌های گوناگون مثل : تکبند بازی – قیش بازی – تُرنه بازی و… اجرا می‌شود . بازی‌ها با یک اصل و قانون اجرا می‌شود اما در هر شهر تفاوت‌های جزئی  دارد . برای اجرای این ورزش نیاز به زمین بازی خاصی نیست و در همه مکان‌ها اعم از سالن‌های ورزشی ،حیاط مدرسه ، زمین چمن ، زمین‌های خاکی و … قابل اجرا است .

 افراد بازی کننده به دو گروه ۴ تا ۵ نفره تقسیم می‌شوند یک گروه مهاجم و گروه دیگر مدافع نامیده می‌شوند . در بازی‌های محلی غیر رسمی‌معمولا از کمر بند‌های چرمی‌برای اجرای این باز ی استفاده می‌کنند اما به دلیل این که ورزش کاران دچار آسیب می‌شوند توصیه می‌کنیم به جای کمربند از طناب‌های ضخیم پنبه ای به طول ۱۰۰ تا ۱۱۰ سانتی متر است ؛که هیچ گونه گِرهی نداشته باشد . دایره ای به شعاع ۴ متر روی زمین رسم کنید . گروه مدافع باید، طناب‌ها را داخل دایره طوری روی زمین صاف پهن کنند که به اندازه ی یک پا ازشعاع دایره فاصله داشته باشد . گروه مدافع در داخل دایره هرکدام کنار طناب‌ها و گروه مهاجم بیرون دایره می‌ایستند . گروه مهاجم باید با چابکی و سرعت وارد

 دایره شده و با یک ضربه پا کمربند را از دایره بیرون براند و یا در بیرون دایره کمین کرده و از غفلت مدافع استفاده کرده و کمربند را برباید . گروه مدافع باید با سرعت عمل مناسب فرد مهاجم را با طنابی که در دست دارد بزند ، اگر طناب‌ها به هر نفر از گروه برخورد کند از دور بازی خارج می‌شود . اگر شخص مهاجم بتواند کمربند یا طناب را از دایره خارج کند ، مهاجمان دیگر طناب‌ها را دست گرفته و دور سر می‌چرخاندند و وارد دایره می‌شوند  و به عنوان جایزه به پایین تنه مدافعان ضربه می‌زنند و این کار تا زمانی که یک مدافع نتواند به فرد مهاجم با پا ضربه بزند ادامه پیدا می‌کند . گروهی برنده بازی است که بتواند اولین طناب را از دایره بیرون بکشد در این صورت گروه مقابل بازنده می‌شود و جای گروه‌هابا هم  عوض می‌شود . نکته مهم در اجرا ی این بازی این است که الف ) گروه مدافع فقط حق دارند طناب را به قسمت ران و مچ پا ‌های گروه مهاجم بزنند . ب)گروه مدافع حق ندارند پا روی طناب‌ها گذاشته وبا این عمل مانع ازربودن طناب‌ها شوند ج) گروه مدافع باید مراقب باشند تا هنگام محافظت از طناب پایشان از دایره خارج نشود .

مروری بر خداحافظی‌های اسطوره‌های ورزش ایران در یک دهه گذشته

همه جا صحبت از خداحافظی خالق ضربه اتمی بود ، خداحافظی که خیلی‌ها نمی خواستند شاهد آن باشند . بازی امشب بازی آخر کهکشانی بود و همه در عین این که از بازی برد می خواستند نمی خواستند شاهد رفتن یکی از بهترین بازیکنان تاریخ فوتبال باشند . تا قبل از روز بازی خبری از ۵ دقیقه بازی کردن اسطوره نبود و همه عوامل باشگاه می خواستند خداحافظی او در اوج شکوه و ابراز احساسات باشد . خبری از این نبود که حتما این خداحافظی با قهرمانی توام باشد . تماشاگران ورزشگاه را پر می کردند اما این بار صحبت آن‌ها بر سربردن بازی که یکی از عادت‌های باشگاه مادریدی است نبود . همه از خداحافظی زیزو می گفتند . « داور لطفا سوت آن فینالی که زیدان از جمع ما می رود را نزن » این پلاکاردی بود که هواداران رئال مادرید در شب مسابقه این تیم باوریان رئال در دست داشتند ؛ بازی ای که به خداحافظی زیدان انجامید . بازی با برد رئال همراه نبود اما زیدان حضوری با شکوه در زمین داشت ، آخرین گلش را برای رئال به ثمر رساند و با چشمانی اشکبار و در میان تشویق هواداران از فوتبال خداحافظی کرد . خداحافظی بازیکنان بزرگ دنیا هر ساله اتفاق می افتد اما همان قدر که خداحافظی اسطوره‌های دنیا به یادماندنیو با شکوه بر گزار می شود خداحافظی بازیکنان و اسطوره‌های ما بعضا بی سر و صدا و با کج سلیقگی همراه می شود . بعضی در خاک غربت و بعضی هم بدون یارو یاور و بعضی هم زورکی . با هم مروری داریم بر چگونگی خداحافظی چند تن از ستاره‌های ورزش کشور .

کریم باقری – کاپیتان سابق پرسپولیس

خداحافظی در خاک غربت

شاید یکی از غمناک ترین و ناگهانی ترین خداحافظی‌ها مربوط به کریم باقری باشد ؛ او که هنوز راه رفتن اش به دویدن‌های خیلی از یازیکنان پرسپولیس می ارزید و فصل قبل از خداحافظی اش موجبات پیروزی پرسپولیس در داربی را فراهم آورده بود .

باقری را به اجبار از پرسپولیس جدا کردند اما او به خواست خود از تیم ملی جدا شد . خداحافظی که با بازی در مقابل تیم ملی برزیل در کشور امارات شکل گرفت . کریم باقری ، یکی از محبوب ترین  بازیکنان تاریخ فوتبال ایران همزمان با هشتم آذر و بازی تاریخی با استرالیا از فوتبال خداحافظی کرد . او پس از ۱۸ سال بازی در تیم‌های مختلف کفش‌هایش را آویخت . البته این بازی هم شرایط خاص خودش را داشت و در حالی که کریم دوست داشت در خاک کشورمان از فوتبال خداحافظی کرد ، وقتی موضوع بازی برزیل پیش آمد مسئولان درنگ نکردند . هر چند که بازی با برزیل برنامه خوبی برای خداحافظی بود اما ای کاش این خداحافظی در ورزشگاه آزادی انجام می شد . خداحافظی که باقری در آن چهار گوشه زمین را بوسید و بازیکنان هم وی را همراهی کردند .

باقری از سال ۱۳۷۱ به طور حرفه ای فوتبال اش را در تراکتورسازی آغاز کرد . او دو سال بعد به کشاورز رفت و با درخشش خود در این تیم تهرانی جذب پرسپولیس شد . باقری پس از انجام بازی‌ها درخشان در پرسپولیس و تیم ملی راهی آرمینیا بیله فلد آلمان شد و مدت ۵۱ بازی ۴ گل برای این تیم به ثمر رساند . بازیکن محبوب تیم ملی سپس با پیوستن به چارلتون انگلیس نخستین بازیکن ایرانی حاضر در ایگ برتر انگلیس لقب گرفته بود . باقری گلزن ترین‌هافبک تاریخ فوتبال ایران هم هست . او مهر ماه گذشته و پس از ۸۷ بازی ملی در بازی دوستانه ایران برابر برزیل از فوتبال ملی خداحافظی کرد .

علیرضا منصوریان – بازیکن سابق تیم ملی و استقلال

خداحافظ داش علی منصور

در لیگ ششم بود که استقلال با انواع و اقسام مشکلات دست و پنجه نرم می کرد . تیمی که سال قبل قهرمان شده بود اما در آن علاوه بر مشکلات مالی که همیشه گریبان گیر این تیم بوده مشکلات فنی بسیاری هم داشت . تیمی که خیلی سخت نتیجه می گرفت و از ستارگان سال قبل خود هم تهی شده بود . در این میان منصوریان توانست نمادی از تعصب و محبوبیت برای هواداران باشد تا جایی که توانست امتیازات زیادی برای استقلال به ارمغان بیاورد و حتی مدعی قهرمانی باشد . تماشاگران او را داش علی منصوریان خطاب می کردند . او به آنچه که این روز‌ها مجیدی دست پیدا کرده ، رسیده بود . تنها یک سال از این اتفاق گذشته بود که منصوریان در فینال جام حذفی و بعد از قهرمانی استقلال اعلام کرد که از فوتبال خداحافظی می کند خداحافظی که با برنامه قبلی نبود اما در خوب موقعی اعلام شد . منصوریان چهار گوشه زمین را در میان تشویق هواداران بوسید و وداع با شکوهی با فوتبال داشت . هنوز هم کاری که منصوریان در بازی استقلال – داماش در لیگ سوم حرفه ای انجام داد از یاد آبی‌ها نرفته ؛ منصوریان بعد از گلزنی بر پیراهن استقلال بوسه زد .

جاسم ویشگاهی – قهرمان سابق کاراته

وداع در سوپرلیگ

جاسم ویشگاهی یکی دیگر از قهرمانانی است که برای او مراسم خداحافظی گرفتند البته با این تفاوت که خداحافظی ویشگاهی چندان هم باب میل اش نبود . سریال اتفاقی که برای وی افتاد سبب شد که او را به سمت خداحافظی از کاراته سوق دهند .

مراسم خداحافظی جاسم ویشگاهی در هفته دوم مسابقات سوپرلیگ کاراته برگزار شد و جاسم این بار برای آخرین بار پرچم ایران را به دوش خود گرفت و چهارگوشه تاتامی را بوسید ،  به یاد زمانی که پرچم را به دوش می گرفت و دور قهرمانی می زد . ویشگاهی سال گذشته از دنیای کاراته کنار رفت و از او تقدیر هم به عمل آورده شد .

ویشگاهی از سال ۱۳۷۶ عضو تیم ملی نوجوانان بود و در مدت زمان حضور در تیم‌های نوجوانان ، جوانان و بزرگسالان ۳ طلای جوانان آسیا ، ۲ طلا ، ۲ نقره و یک برنز جوانان امید جهان ، ۳ طلا ، ۳ نقره و ۲ برنز بزرگسالان آسیا ، طلا و نقره غرب آسیا ، طلا و نقرهکشورهای اسلامی ، طلای سوپرکاپ جهان ،‌ طلا ، نقره و برنز بزرگسالان جهان ، ۲ طلا و یک نقره بازی‌های آسیایی و بیش از ۲۰ مدال رنگارنگ در تورنمنت‌های مختلف کسب کرده است .   

                                                                                       هفته نامه ورزشی تماشاگر