تبیان، دستیار زندگی

 خدایا کفر نمیگویم ،پریشانم.
چه میخواهی تو از جانم؟
برای آنکه خودخواهی ،اسیر زندگیم کردی
خداوندا تو مسئولی،
خداوندا تو میدانی که انسان بودن ماندن در این دنیا چه دشوار است،
چه رنجی میکشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است.

حمد و سپاس خدایی را سزاست كه تیر حتمی قضایش را هیچ سپری نمی شكند و لطف و محبت و هدایتش را هیچ مانعی باز نمی دارد و هیچ آفریده ای به پای شباهت مخلوقات او نمی رسد.
............ . . حهل و نادانی من و عصیان و گستاخی من تو را باز نداشت از اینكه راهنمایی ام كنی به سوی صراط قربتت و موفقم گردانی به آنچه رضا و خوشنودی توست.
پس
هر گاه كه تو را خواندم پاسخم گفتی .
هر چه از تو خواستم عنایتم فرمودی.
هرگاه اطاعتت كردم قدردانی و تشكر كردی.
و هر زمان كه شكرت را بر جا آوردم بر نعمت هایم افزودی.
و اینها همه چیست؟
جز نعمت تمام و كمال و احسان بی پایان تو؟!

............ . .. پروردگار من!
............ . .. من را از هول و هراس های دنیا و غم واندوه های آخرت رهایی ببخش.
و من را از شر آنان كه در زمین ستم می كنند در امان بدار.
............ . .. خدایا!
به كه واگذارم می كنی؟
به سوی كه می فرستی ام؟
به سوی آشنایان و نزدیكان؟تا از من ببرند و روی برگردانند.
یا به سوی غریبان و غریبه گان تا گره در ابرو بیافكنند و مرا از خویش برانند؟
یا به سوی آنان كه ضعف مرا می خواهند و خواری ام را طلب می كنند؟
............ . .. من به سوی دیگران دست دراز كنم؟در حالی كه خدای من تویی و تویی كارساز و زمامدار من.
............ .. .. ای توشه و توان سختی هایم!
ای همدم تنهایی هایم!
ای فریاد رس غم وغصه هایم!
ای ولی نعمت هایم!
............ . ... ای پشت و پناهم در هجوم بی رحم مشكلات!
ای مونس و مامن و یاورم در كنج عزلت و تنهایی و بی كسی!
ای تنها امید و پناهگاهم در محاصره ی اندوه و غربت و خستگی!
ای كسی كه هر چه دارم از توست و از كرامت بی انتهای تو!
............ . .. تو پناهگاه منی!
تو كهف منی!
تو مامن منی!

اللهم صل علی محمد وال محمد و اهدنا بهما لما اختلف فیه من الحق

صدایش را می شنوی؟

حسین علیه السلام ، زنده ی جاویدی ست که هر سال دوباره شهید می شود و همگان را به

 

                                          یاری حق فرا می خواند؟

                                          

                                            صدایش را می شنوی؟

 

                     

 

نمیدانم اگر در کربلا بودم

 

 به ندای هل من ناصر ینصرنی چه جوابی میدادم؟!

 

 ولی حالا اینو که میدونم  آقا داره صدا میزنه....

 

آقا داره ندای هل من ناصر سر میده

 

 آقا جان من که میدانم تو صدا می کنی و من نمیشنوم

 

 

صدایت را کجا بشنوم ؟چگونه در انتظارت باشم؟

 

چگونه خودخواهی هایم را کنار گذاشته به یاری تو بیایم؟

 

من که  همیشه و هرگاه توسلی کردم به شما بی پاسخ نبوده

 

لایق شهادت نیستم اما نمیخواهم به مرگ جاهلیت بمیرم

http://lahzebidari.blogfa.com/

عظمت حضرت اباالفضل بر هیچ کس پوشیده نیست اما این روایت به گونه ای از بزرگی این شه زاده در ذهن مجسم می کند که همه ما را به این وجود مقدس  متمایل میکند و عشق او را در دل ما می اندازد:
در رستاخیز اکبر، حضرت رسول اکرم صلی الله علیه و آله به جناب امیرالمؤمنین می گویند:
یاعلی، به فاطمه علیها السلام بگو که برای شفاعت و نجات امت من در فزغ اکبر، چه تدبیری دارد؟
حضرت مولی امیرالمؤمنین علیه السلام به بی بی فاطمه زهرا علیها السلام آن پیغام را ابلاغ می کنند؛ و آن بانو می فرمایند: ( یا امیرالمؤمنین علیه السلام، کفانا لاجل هذا المقام الیدان المقطوعتان من ابنی العباس)
« ای امیرالمؤمنین، برای ما در مقام شفاعت، دو دست بریده پسرم عباس بسنده و کافی است.»

یا اباالفضل قیامت ما را در همین دنیا برسان ما را از حجاب های اکبر اعمالمان نجات بده و شفاعت زیبایت را در همین دنیا نصیبمان کن و مزه لذت بخش مرگ و برزخ و قیامت را در همین جا نصیبمان کن که تو را باب حاجات آفریدند و ما را مخزن حاجات ...

1 ـ تعلل و بی وفایی مردم :

قال المهدی (ع) :

لَو أنَّ أشیاعَنا وَ فَّقَهُمُ اللهُ لِطاعَتِهِ عَلَی اجتِماعِ مِنَ القُلُوبِ فِی الوَفاءِ بِالعَهدِ عَلَیهِم ، لَما تَأخَّرَ عَنهُمُ الیُمنُ بِلِقائِنا وَ لَتَعَجَّلَت لَهُمُ السَّعادَتُ بِمُشاهَدَتِنا عَلَی حَقِّ المَعرِفَتِ وَ صِدقِها مِنهُم بِنا . ( الاحتجاج 2/602 )

اگر شیعیان ما ـ که خدای آنان را بر طاعتش توفیق دهاد ـ با دلهایی یکپارچه برعهد خویش وفادار بودند ، به یمن لقای ما نائل می شدند و سعادت دیدار ما به آنان روی می آورد ؛ دیداری که با شناخت حقیقی و درست ایشان نسبت به ما همراه بود .

2 ـ امتحان مردم :

قال الکاظم (ع):

یا بُنَیَّ ! إذا فُقِدَ الخامِسُ مِن وُلدِ السّابِع مِنَ الأئمَّهِ فَاللّهَ اللّهَ فی أدیانِکُم . فَإنَّهُ لابُدَّ لِصاحِبِ هذَا الأمرِ مِن غَیبَتٍ یَغیبُها حَتّی یَرجِعَ عَن هذا الأمرِ مَن کانَ یَقُولُ بِهِ . یا بُنَیَّ ! إنَّما هِیَ مِحنَتٌ مِنَ اللهِ امتَحَنَ بها خَلقَهُ . ( غیبه الطوسی /166 و 337 )

فرزندم ! چون پنجمین امام از فرزندان هفتمین ، از امامان ، ناپدید شود ، از خدای دربارة دینتان بترسید . زیرا که صاحب این امر را گزیری از غیبت نیست ، غیبتی که رویگردان شود از این آئین ( تشیّع ) ، بسیاری از کسانی که به آن معتقد باشند . فرزندم ! آن غیبت ، آزمونی الهی است که خدای ، مردمان را به آن بیازماید .

3 ـ گریز از بیعت با طاغوتها

قال امیرالمؤمنین (ع) :

إنَّ القائَمَ مِنّا إذا قامَ لَم یَکُن لأحَدٍ فی عُنُقِهِ بَیعَتٌ ، فَلِذلِکَ تَخفی وِلادَتُهُ وَ یَغیبُ شَخصُهُ . ( کمال الدین 1/303 )

قائم (ع) از ما ، چون قیام کند ، بیعت هیچ کس را در گردن ندارد . و به همین علت است که در نهان متولد شود و از دیده ها پنهان گردد .

لازم به ذکر است که هر یک از امامان ما دست کم ، مدتی از عمر عزیز خویش را در قلمرو و حیطة حکومتهای ظلم و جور سپری کردند به گونه ای که رویارویی با آن حکومتها را به لحاظ حفظ کیان اسلام و عدم آمادگی مردم ، به کناری گذاردند و متعهد به پذیرش قرارهایی با آن حکومتها شدند . چنانکه امام حسین (ع) هم مدتی مصلحت ندید که بر ضد معاویه قیامی را ترتیب دهد ، از این رو حضرت مهدی (ع) فرماید :

إنَّهُ لَم یَکُن أحَدٌ مِن آبائِی إلّا وَقَعَت فی عُنُقِهِ بَیعَتٌ لِطاغِیَهِ زَمانِهِ ، وَ إنّی أخرُجُ حینَ أخرُجُ وَ لابَیعَتَ لِأحَدٍ مِنَ الطَّواغیتِ فی عُنُقی .

حقیقت آنکه هر یک از پدرانم بیعتی از سرکشان زمان خویش را در گردن داشتند ، ولی من در آن زمان که خروج نمایم ، بیعت هیچ کس از طاغوتها در گردنم نباشد . ( غیبه الطوسی /292 )

4 ـ ترس از دشمن :

قال الکاظم (ع) :

القائِمُ الَّذی یُطَهِّرُ الأرضَ مِن أعداءِ اللهِ عَزَّوَجَلَّ وَ یَملَاُها عَدلاً کما مُلِئَت جَوراً وَ ظُلماً ، هُوَ الخامِسُ مِن وُلدی . لَهُ غَیبَتٌ اَمدُها خَوفاً علی نَفسِهِ . ( کمال الدین 2/361 )

قائمی که عرصةزمین را از لوث دشمنان خدای عزوجل پاکیزه گرداند و آن را لبریز از عدل کند ، چنانکه از جور و ظلم آکنده باشد ، همان پنجمین از فرزندان من باشد ، او را ، از بیم جان خود ، غیبتی باشد که مدتش طولانی شود .

عاقلان جملگی بر آنند که آدمی باید از خطر بهراسد و بی هدف جان شیرین را به کام مرگ نفرستد . از این رو پیامبران و امامان (ع) همچون دیگر مردمان وظیفه دارند که از جان خود محافظت کنند و در این راه از هیچ کوششی دریغ نورزند و حضرت مهدی (ع) نیز به عنوان آخرین فرد از تبار پاک آنان ، وظیفه دارد برای آیندةجهان خود را از گزند خائنان در امان نگاه دارد .