تبیان، دستیار زندگی

هر چه عشق بزرگتر باشد از میزان کلمات کاسته می شود.

 زند گی دو نیمه است: نیمه ی اول در آرزوی نیمه دوم و نیمه ی دوم  در حسرت نیمه ی اول.

حسادت نشانه ی بارز بی لیاقتی انسانی نسبت به انسان دیگر است.

چرخ های جهان را دو چیز می چرخاند:گرسنگی و عشق.

جوانان بسیاری از چیز هایی که غلط هستند.باور ندارند وپیران بسیاری از چیزهایی که درست هستند.

عمر قطره ی باران در سقوط طی می شود.

کسی که به فرزند خود کاری یاد نمی دهد در حقیقت به او یاد می دهد که دزد باشد.

عشق خلاصه شده در فاصله.

همه ی مردم دنیا به یک زبان سکوت

می کنند مرگ.

هر فردی یک شخصیت است ولی ممکن است داری شخصیت نباشد.

هر کجا ناله ای بلند شود از بی عدالتی است.

هیچ وقت عاشق کسی نباش که نمی داند عاشق او هستی.

وطن اصلی تو در قلب کسی است که دوستت دارد.

همیشه بهتر است انسان طرف حسادت دیگران واقع شود تا طف ترحم آن ها.

همه ی افراد سعی می کنند عیب های خود را از دورترین نقطه ببینند و عیب های دیگران را با ذره بین.

زندگی برای کسی که با احساسات زندگی می کند اندوه بار و با کمی شوخی مخلوط است.برای کسی که با تعقل محض زندگی می کند فکاهی و مسخره است وبرای کسی که هم با احساسات و هم با تعقل زندگی می کند فاجعه ای دردناک است.

ستاره به چشم کوچک آید اما این گناه چشم است نه کوچکی ستاره

اگر به بزرگتر از خودت رسیدی به او احترام بگذار چون بیش از تو عبادت نموده و اگر به کوچکتر از خود رسیدی باز هم به او احترام بگذار چون کمتر از تو مرتکب گناه شده است!

مردم خواهان چیزهایی هستند که نمی تواند داشته باشند.

فقط در ناملایمات است که فضایل انسان به اوج خود می رسند و گرنه در غیاب باد توده ی پنبه نیز مانند یک قله ی کوه استوار است.