سلام
تقدیم به مردم مظلوم بحرین:

مایه ننگ مسلمین ،آل خلیفه
كل جنایت زمین ،آل خلیفه
مسجد شیعیان كند خراب وویران
عامل وهن هرچه دین ،آل خلیفه
سخت شكنجه می دهد كودك وزن را
با كمك آل لعین(سعود)، آل خلیفه
حضرت صاحب الزمان نیك نظر كن
بین چه به شیعیان كند ،آل خلیفه
لطف نما شامل شیعیان بحرین
زود تو سرنگون نما ،آل خلیفه

سلام

نواى نینوا دارد بسیجى

صداى آشنا دارد بسیجى

درون جبهه‏ها بینى كه در سر

هواى كربلا دارد بسیجى

بسیجى دیده بیدار عشق است

بسیجى پیر میدان‏دار عشق است

اگر چه كوچك و كم سن و سال است

ولیكن در عمل سردار عشق است‏

بسیجى ز آشنایان حسین (ع) است

نمك پرورده خوان حسین است

به جبهه گر چشد شهد شهادت

گوارایش كه مهمان حسین است

حسین (ع) اى درس آموز شجاعت

بسیجى از تو آموزد شهادت

به روى سینه و پشت بسیجى

 سلام

از ذریح محاربی منقول است که گفت: به حضرت امام جعفر صادق (ع) شکایت کردم آنچه به من می رسد از قوم و فرزندان من هر گاه به ایشان نقل می کنیم ثواب زیارت قبر حضرت امام حسین (ع) را تکذیب من می کنند و می گویند: تو دروغ می بندی بر امام جعفر (ع) حضرت فرمود: ای ذریح! بگذار مردم را که به هر جا که خواهند بروند. والله، که حق تعالی مباهات می کند به زایران حضرت امام حسین (ع) و آنها که از راه های دور به زیارت آن حضرت می روند، با ملائکه مقرّبین و حاملان عرش خود حتّی آنکه می فرماید به ایشان که: آیا نمی بینید زیارت کنندگان قبر حسین بن علی (ع) را که آمده اند با نهایت شوق به سوی آن حضرت و به سوی فاطمه زهرا(س).

به عزّت و جلال و عظمت خود سوگند می خورم که: واجب گردانم برای ایشان کرامت خود را که ایشان را گرامی دارم و داخل گردانم ایشان را در بهشتی که مهیّاکرده ام برای دوستان خود پیغمبران و رسولان خود.

 

 

ای ملائکه من! اینها زیارت کنندگان حسین اند که محبوب محمّد (ص) است که او پیغمبر و حبیب من است و هر که مرا دوست می دارد حبیب مرا دوست می دارد و هر که حبیب مرادوست می دارد محبوب او را دوست می دارد. و هر که حبیب مرا یا محبوب او را دشمن می دارد بر من لازم است که او را به بدترین عذاب های خود عذاب کنم و به آتش خود او را بسوزانم. و جهنّم را جایگاه او گردانم و او را عذاب کنم که هیچ یک از عالمیان را عذاب نکرده باشم. [1] .

 

 

پی نوشتها :

[1] کامل الزیارت ص 143 بحارالانوار ج 101 ص 75 -76.

 

منبع: داستانهایی از زمین کربلا  ؛ ر- یوسفی

سلام

به مناسبت هفته بسیج

تقدیم به همه بسیجیان عزیز:

 

یکهزار وسیصد وپنجاه وهشت

پنج آذر مطلع الانوار گشت

*             *

نور فرمان نامه ی روح خدا

رهروان را گشت مصباح الهدی

*              *

 در گلستان سپاه پاسدار

نو گلی سرزد قوی وماندگار

*              *

نوگلی با نام زیبای بسیج

با ورودش دشمنان را کرد گیج

*              *

واحدی با کنیه ی مستضعفین

عضوهایش مردم ایران زمین

*                *

آمد ولفظ بسیجی باب شد

انقلابی،صاحب آداب شد

*            *

دشمن ما جنگ را آغاز کرد

بر بسیجی راه خدمت باز کرد

*            *

در دفاع ما رشادتها نمود

با شهادت فتح را امضانمود

*             *

با توسلها به زهرا(س)وحسین(ع)

شاد می کرداو دل پیر خمین

*              *

هر بسیجی پور روح ا..بود

عبد بی غل وغش الله بود

*         *

پبر عاشق می نمودی افتخار

خود بسیجی است،در این کارزار

*              *

از خدا می خواست ماجورش کند

با بسیجی ها محشورش کند

*              *

او سفارش کرد در حفظ بسیج

حمله هر دشمنی را خاکریز

*            *

یک بسیجی دائما آماده است

گوش بر فرمان رهبر داده است

*             *

اهل بازی با جناح وحزب نیست

نمره او در بصیرت هست بیست

*                 *

چشم او باشد باشد بفرمان ولی

این ولی باشد کنون سید علی

*               *

او که باشدخار چشم خصم دین

قوت قلبی برای مومنین

*             *

اقتدا او کرده بر پیر خمین

راه او باشد ره پاک حسین(ع)

*             *

هر بسیجی گوش بر فرمان او

در ره دین یار وهم پیمان او

*                          *

باشد این پیوند محکم بی گمان

تا ظهور حضرت صاحب زمان

*                         *

 

شاعر :اسماعیل تقوایی

دوم آذر سال نود ودو

 

) امام محمد باقر(ع) به علقمه فرمود: پس از آنکه به آن حضرت با سلامی اشاره کردی، دو رکعت نماز بخوان و سپس زیارت عاشورا را بخوان. هنگامی که این زیارت را خواندی در حقیقت او را به چیزی خواندی که هر کس از ملائکه که بخواهند او را زیارت کنند، به آن می خوانند و خداوند برای تو هزار هزار حسنه می نویسد و از تو هزار هزار سیئه محو می نماید و تو را هزار هزار مرتبه بالا می برد و همانند کسانی می باشی که در رکاب آن حضرت به شهادت رسیدند. حتی در درجات آنها هم شریک می شوی. (کامل الزیارات- ص 74)

 

2) امام صادق(ع) به صفوان می فرماید: زیارت عاشورا را بخوان و از آن مواظبت کن، به درستی که من چند خیر را برای خواننده آن تضمین می کنم، اول زیارتش قبول شود. دوم سعی و کوشش او شکور باشد. سوم حاجات او هرچه باشد از طرف خداوند     بزرگ برآورده شود و نا امید از درگاه او برنگردد زیرا خداوند وعده خود را خلاف نخواهد کرد. (بحارالانوار-جلد 98-ص 300)

 

3) در روایت دیگر می خوانیم : اگر مردم می دانستند زیارت امام حسین(ع) چه ارزشی دارد، از شدت شوق و علاقه می مردند و  حسرت رسیدن به آن پاداش ها، جسم و روح آنها را پاره پاره می کرد." (بحارالانوار-جلد 101 –ص 18)

 

4) زیارت امام حسین(ع) بر هر مؤمنی که اقرار به امامت ایشان داشته باشد، واجب است.(بحارالانوار-جلد 101 –ص 69)

 

5) کسی که امام حسین(ع) را تنها برای رضا و خوشنودی پروردگار، و نه برای کسب شهرت زیارت کند، خداوند تمامی گناهان او را پاک می کند.(بحارالانوار-جلد 101 –ص 4)

 

6) اگرکسی بدون عذر موجه امام حسین(ع)  را زیارت نکند، از اهل آتش خواهد بود.(بحارالانوار-جلد 101 –ص 4)

 

7) کسی که امام حسین(ع) را زیارت نکند شیعه اهل بیت نیست.(بحارالانوار-جلد 101 –ص 4)

 

اقبال لاهوری

از نویسندگان مذهبی و یا غیر مذهبی اهل سنت هم که بگذریم ، چهره زنده یاد علامه اقبال لاهوری در میان شاعران اهل سنت که به ستایش از امام حسین (ع) و نهضت عاشورا پرداخته ، بیشتر از همه می درخشد و این اثر بخشی بسیار شدید و عمیق ،نهضت عاشورا را در تفکر نوی سیاسی اهل سنت و هنر و ادبیات آنان نشان می دهد.

 

 

شاید اقبال در قرن اخیر بیش از هر شاعر اهل سنت دیگر، نهضت حسینی را با ملاحظاتی تفکرآمیز به ادب منظوم فارسی وارد کرده است . امام حسین از نظر اقبال ، یک شخص کامل برای برانگیختن و بیدار ساختن ملت های خوابیده مسلمان و نیز مبارزه مؤثر و شهادت فداکارانه اش ، تفسیر کننده رازهای پنهان قرآن می باشد.

هر که پیمان با هو الموجود بست                گردنش از بند هر معبود رست
تیغ بهر عزت دین است و بس                     مقصد او حفظ آئین است و بس
خون او تفسیر این اسرار کرد                       ملّت خوابیده را بیدار کرد
رمز قرآن از حسین آموختیم                        زآتش او شعله اندوختیم

و همچنین اقبال به مادران امروز توصیه می کند که فرزندانی حسین وار تربیت کنند.

هوشیار از دستبرد روزگار               گیر فرزندان خود در کنار
تا حسین (ع) شاخ تو بار آورد         موسم پیشین به گلزار آورد

برای اقبال امام حسین (ع) مرکز پرگار عشق و کاروان سالار عشق است .

مریم از یک نسبت عیسی عزیز      از سه نسبت حضرت زهرا(س) عزیز
مادر آن مرکز به کار عشق              مادر آن کاروان سالار عشق

سلام

تا چند سال پیش هر کس میخواست غذای نذری بده چه در مساجد وتکایا وچه در خونه،سعی می کرد از بهترین مواد برای پخت استفاده کته..معمولا برنج ایرانی بود...گوشت گوسفندی..لپه ولوبیا و..از بهترین نوع..استفاده از زعفران وسایر موارد...

با این اوصاف غذایی آماده می شد که شما وقتی تناول می کردی مزه ش تا سال دیگه محرم زیر زبونت بود..برای همین هر وقت صحبت غذای محرم یا غذای امام حسین می شد آب از لب ولوچه همه راه می افتاد..البته الان هم هنوز جاهایی هستند که به این صورت عمل می کنند ولی اکثر هیئت ها گوشتشون شده گوساله ...برنجشون شده هندی یا پاکستانی وسایر قضایا..واین درکمبود کیفیت غذای امام حسین تا ثیر زیادی گذاشته ودیگه اون مزه ی به یاد موندنی وجود نداره..

درسته که علت همه اینها گرونی بیش از حدمواد غذائیه ولی چه بهتره که از اسراف کردن در پخت وپز غذای نذری پرهیز کنیم...یعنی بیایم..کمتر بپزیم ...ولی جنس خوب مصرف کنبم تا اون مزه ی خوب غذای امام حسین دوباره برگرده..درسته یا نه..

 

 سلام

تقدیم به مادر مصیبتها زینب کبری سلام ا..علیها:

زینبم من زینت بابا شدم

در مصیبت یکه وتنها شدم

                             *

با مصیبت بوده ام از کودکی

داغدار  هجرت طاها شدم

 

داغ پیغمبر برایم تازه بود

سوگوار مادرم زهرا شدم

 

پنج ساله دختری بودم ولی

خانه دار خانه بابا شدم

 

سالهای بعد در شهر صیام

با یتیم کوچه هم آوا شدم

 

دیدم آن فرق زخون سیراب را

خواستار هجرت از دنیا شدم

 

بعد بابا دلخوشیم شد حسن

با کلامش فارغ از غمها شدم

 

آه از آن روزی که اوشد خونجگر

شاهد دفن گل زهرا(س) شدم

 

سالها رفت ورسیدم کربلا

همره خیل حسینی ها شدم

 

روز عاشورا در آن میدان خون

ناظری  برآن مصیبنها شدم

 

چیده شد گلهای باغ فاطمه(س)

جملگی رفتند ومن تنها شدم

 

جسم بیسر را گرفتم در بغل

بوسه زن بر گردن ورگها شدم

 

بعد تاراج گلستان رسول(ص)

من نمی دانم چسان بر پا شدم

 

شد اسیری قسمت آل خدا

همسفر با نیزها،سرها شدم

 

خطبه ها خواندم به مانند پدر

باعث رسوایی اعدا شدم

 

 بر مدینه من رساندم کاروان

بی حسینم ساکن آنجا شدم

 

طول هجرانم شده یکسال ونیم

اوفتاده در رجب از پا شدم

 

نیمه مه وصل شد هجران من

عازم از دنیا سوی عقبی شدم

 

شاعر:اسماعیل تقوایی

حمید بن مسلم (از سربازان دشمن) می گوید: به خدا سوگند زینب دختر علی (ع) را فراموش نمی کنم که در کنار بدنهای پاره پاره، ناله و گریه می کرد و با صدای جانسوز و قلب غمبار می گفت: «وا محمداه صلی علیک ملائکة السّماء هذا حسین مرمل بالدماء، مقطّع الاعضاء و بناتک سبایا...»؛ فریاد ای محمد! درود فرشتگان آسمان بر تو باد، این حسین تو است که در خون غوطور است، اعضایش قطع شده، و دختران تو به عنوان اسیر، عبور داده می شوند...

 

 

و در روایت دیگر آمده: سخنان دیگری فرمود، از جمله گفت:

«...هذا حسین مجزور الرّاس من القفا، مسلوب العمامة و الرّداء...بابی المهموم حتی قضی، بابی العطشان حتی مضی، بابی من شیبته تقطر بالدماء...»؛ ای جد بزرگوار، این حسین تو است که سرش را از قفا بریده اند، لباس و عمامه اش را به یغما برده اند، پدرم به فدای آن کسی که با غمها و داغهای فراوان شهید شد، پدرم به فدای آن تشنه کامی که با لب تشنه جان داد، پدرم به فدای آن کسی که قطرات خون از محاسن شریفش می ریزد...

در بعضی از روایات آمده: اهل بیت (ع) عمر سعد را سوگند دادند آنها را از کنار قتلگاه عبور دهند، تا تجدید عهد با شهدا بنمایند. راوی می گوید: زینب کبری (س) به گونه ای روضه خواند و گریه می کرد که «فابکت و الله کل عدو و صدیق»؛ سوگند به خدا هر دوست و دشمن از گریه و گفتار زینب (س) گریه کرد.[1] .

 

 

پی نوشتها :

[1] بحار الانوار، ج 45، ص 58 و 59.

 

منبع : دویست داستان از فضایل، مصایب و کرامات حضرت زینب ؛ عباس عزیزی