تبیان، دستیار زندگی

یکی از بهترین منابع پروتیین گوشت سینه‏ی مرغ است. ۹۰گرم سینه‏ی مرغ، فقط حدود سه گرم چربی دارد. هم چنین سینه‏ی مرغ دارایمقدار قابل توجهی ویتامین B۶و ویتامین Aاست. ویتامین B۶در کاهش میزان هوموسیتین، ماده‏ای که باعث صدمه به شریان و در نتیجه خطر ابتلا به امراض قلبی و عروقی می‏شود، نقش مهمی دارد. تحقیقات نشان داده‏اند که وجود سینه‏ی مرغ در رژیم غذایی در کاهش کلسترول و فشار خون مؤثر است. تمام قسمت‏های مرغ از نظر مغذی بودن یکسان نیستند.. از مصرف پوست و گوشت تیره‏ی مرغ تا حد امکان خودداری شود. این دو حاوی میزان بیشتری چربی اشباع شده هستند.

پیشاپیش تولد حضرت علی (ع) را به شما تبریک میگویم 

شما میتوانید با گذاشتن نظر برای مطالب من

مرا برای گذاشتن مطالب جدید امیدوار کنید

با تشکر از همه دوست داران تبیان

روزگاری می خواستم که به سمت نور حرکت کنم ، اما گفته بودند که ابتدای راه نور ، تونلی سرد و تاریک دارد ، ومن وحشت کرده بودم و ترسیده بودم و به تو آویخته بودم ، می خواستم که ساده زندگی کنم وساده عشق بورزم و ساده ببوسم و ...

اما تو خود نخواستی هر بار که به سادگی عشق ورزیدم ، عشق ورزیدنم را پیچیده کردی ؛ هر بار که به سادگی بوسیدم ، بوسیدنم را فلسفه کردی .

همه ی چیزهایی که از آنها گمان سادگی داشتم پیچیده کردی ، معنای سادگی را از من گرفتی ؛ و من اراده کردم که به دنبال چیزی باشم که معنای سادگی را به من باز گرداند .

و کنون به راه تازه ای رفته ام ، من از آن تونل سرد و تاریک گذشته ام و به همان سادگی که می خواستم رسیده ام ، دیگر از دنیای ساده ای که هر روز به خاطر وجود عشقم ساده تر می شود ، به دنیای پیچیده تو که هر آن به خاطر عدم وجود عشقت پیچیده تر می شود ، باز نخواهم گشت ، مگر اینکه رانده شوم ...

پس دیگر با فکر پیچیده پوشالیت دنیای ساده ی مرا دچار اختشاش مکن ، برو و مرا با دنیای ساده ام تنها بگذار .

گمان کردم برام یک همزبونه.....

نگفته بود پی یک عشق دیگست......

تا تحقیرم کنه دل بسوزونه.......

نگفت به فکر فرصتی دوبارست.......

برای دل بریدن فکر چارست...........

نگفت به فکر تحقیر نگامو شکستن غرور پاره پارست...........

حالا به مرگمم راضی نمیشه ................

میخواد جون بکنم واسش همیشه................

درسته کولی بی کسو کارم...................

اما واسه خودم منم خدایی دارام....................

برای دیدن روز عذابت دارام ثانیه ها رو میشمارم

و هر زمان وهر مکان به عکس زیبایی تو نگاه میکنم.....

روی پا میایستم و با نگاهی غم زده رخ زیبایت را تماشا میکنم....

ولی افسوس که دور بودن از تو قلبم را میفشارد...............

اری یک روز زمستانی در تنگ غروب در میان بوتهای خشکیده دلم به من رسیدی...

ترا برای خودم به خانه دلم دعوت نمودم.......

هر روز این پرنده زیبا را با زبانم اب و دانه میدادم...........

و دلخوش بودم که به گلستان دلم اوردهام............

ولی افسوس.....................

نمیدانستم این پرنده زیبا برای پر کشیدن به سوی دگری پرواز خواهد کرد...

و من سوخته با سکوتم فریاد میکشم تا صدای اعتراضم به گوشش برسد.....

اما من مهاجری هستم در غربت غم وتنهایی................

ودر حسزت روزهایی خوش زندگانی......................

و این غربت تنهایی در ذهنم جایی فراموشی ندارد................