تبیان، دستیار زندگی

 

 

آیت ‏اللَّه ملاعبداللَّه بن عبدالباقی بروجردی در سال 1218ش (1256ق) در بروجرد به دنیا آمد. وی مقدمات علوم اسلامی را از علمای بروجرد فرا گرفت و پس از مدتی در حلقه درس شیخ ملا اسداللَّه بروجردی به فراگیری فقه و اصول پرداخت. ملاعبداللَّه بروجردی پس از آن راهی حوزه علمیه اصفهان گردید و از محضر درس شیخ محمدباقر اصفهانی و دیگران كسب فیض كرد و پس از سالیانی، به مدارج بالای علمی دست یافت. ایشان از آن پس به زادگاه خود بازگشت و به تدریس و فتوی و امامت جماعت در بروجرد پرداخت. در حلقه درس وی، فاضلان فرهیخته‏ای پرورش یافتند كه مرجع تقلید شیعیان، حضرت آیت‏اللَّه سید حسین بروجردی، از همه مشهورتر است. ایشان به عنوان یكی از مشاهیر بروجرد، در كنار تدریس به تالیف نیز مشغول بود و آثاری را به رشته تحریر درآورد كه كتاب‏الصلاة و رساله‏ای در اجتماع امر و نهی از آن جمله است. ملاعبداللَّه بروجردی سرانجام در 8 اسفند 1289ش برابر با 28صفر 1329ق در 71 سالگی بدرود حیات گفت و در مقبره‏ای كه در جوار مسجدش برای خود بنا كرده بود، به خاك سپرده شد.

 

نوجوانان و جوانان، نقش مهم و تعیین كننده‏ای در ساختن جامعه دارند. استمرار و بقای هر جامعه نیز مستلزم انتقال مجموعه باورها، ارزش‏ها، رفتارها، گرایش‏ها، دانش‏ها و مهارت‏ها به نسل‏های جدید به وسیله آموزش و پرورش است. همچنین مدرسه، علاوه بر ایفای نقش انتقال دانش و مهارت فنی، به اجتماعی كردن افراد و نیز تطبیق دادن دانش‏آموزان با هنجارها و نگرش‏های اجتماعی مطلوب و مناسب توجه خاص دارد. بر همین اساس و از آن جا كه مدرسه، نقش مهمی در آموزش و انتقال ارزش‏ها به نسل بعدی جامعه دارد، در دوره نخست‏وزیری شهید رجایی و در دوران تصدی شهید باهنر در وزارت آموزش و پرورش، در 8 اسفند 1359، اقدام به تأسیس ستادهای امور تربیتی در مدارس كردند تا فرهنگ اسلامی را گسترش دهند و دانش‏آموزان را به احترام و عمل به ارزش‏های اسلامی ترغیب نمایند و به اخلاق پسندیده شخصیتی، آراسته گردانند. هر ستاد امورتربیتی در مدرسه، از سه عضو تشكیل می‏شود. مدیر مدرسه یا یكی از معاونین، مربی تربیتی مدرسه و یكی از معلمان یا دبیران مومن كه ضمن موفقیت در انجام وظایف آموزشی، به مبانی و روش‏های تربیتی اسلام آشنا باشد. پاسداری از ارزش‏های اسلامی و دستاوردهای انقلاب، برنامه‏ریزی و ایجاد هماهنگی بین عملكرد عوامل تربیتی، توجه جدی به اهمیت نقش معلمان در فعالیت‏های تربیتی و توجه به نقش دانش‏آموزان در فعالیت‏های تربیتی از جمله اهداف حاكم بر ستادهای امور تربیتی است. همچنین تلاش در جهت اشاعه فرهنگ اسلامی در بین دانش‏آموزان، نظارت بر فعالیت‏های آموزشی و پرورشی، نظارت بر برنامه‏های انضباطی و اخلاقی مدرسه و برنامه‏ریزی به منظور استفاده بهینه از انجمن اولیا و مربیان به منظور تقویت و توسعه فعالیت‏های پرورشی مدرسه از جمله وظایف ستادهای امور تربیتی می‏باشند.

 

سردار رشید سپاه اسلام شهید حسین خرازی در سال 1336 ش در اصفهان به دنیا آمد. وی پس از اتمام دوران دبیرستان، در سال 1355ش به خدمت سربازی اعزام شد و با فرمان امام خمینی مبنی بر فرار سربازان از پادگان‏ها، به سیل خروشان مردم پیوست. شهید خرازی درابتدای پیروزی انقلاب، با عضویت در كمیته دفاع شهری اصفهان به حراست از جاده‏های حساس شهر مشغول بود. سپس یك سال پس از انقلاب، همزمان با توطئه گروهك‏های ضد انقلاب در گنبد و تركمن صحرا، به آن منطقه اعزام شد و به فرماندهی نیروها در یكی ازمحورهای منطقه پرداخت و سپس چندین ماه در منطقه كردستان در راه دفاع از كیان اسلامی جانفشانی نمود. شهید حسین خرازی،همزمان با آغاز جنگ و سقوط خرمشهر، به خوزستان اعزام شد و در منطقه خط شیر، فرماندهی نیروهای بسیج در مقابله با قوای متجاوز بعث را برعهده گرفت. عملیات‏های فرمانده كل قوا، ثامن الائمه، فتح المبین، بیت المقدس، خیبر، بدر، والفجر8 و كربلای 4 و 5، صحنه‏های فراوانی از رشادت‏ها، ابتكار، خلاقیت و حسن فرماندهی این سردار رشید اسلام بود، ضمن آنكه وی در عملیات خیبر در اسفند 1362 نیز، دستِ راست خود را در راه خدا تقدیم كرد. سرانجام شهید حسین خرازی این سردار رشید سپاه اسلام در جریان عملیات بزرگ و غرورآفرین كربلای 5 در حالی كه فرماندهی لشكر 14 امام حسین(ع) را برعهده داشت، در 8 اسفند 1365 به فیض عظمای شهادت نائل آمد و این عملیات، آخرین وداع با جهان مادی و آغاز حیات ابدی او را رقم زد. پیكر مطهر این شهید والا مقام پس از تشییعی با شكوه، در گلستان شهدای اصفهان (تخت فولاد) به خاك سپرده شد.

 

 

استاد غلامحسین بنان در سال 1290 ش به دنیا آمد و استعداد او در موسیقی از جوانی آشكار شد و تحت تعلیم پدرش قرار گرفت. در 1321 خوانندگی را در رادیو ایران آغاز كرد و پس از تأسیس انجمن موسیقی ملی، در سال 1323 ش در این انجمن نیز به تدریس و تعلیم هنرجویان مشغول شد. بنان نه تنها در موسیقی و آواز سنتی و كلاسیك ایران استاد بود، بلكه بر نغمات جدید و موسیقی مدرن ایران نیز تسلط كامل داشت. حاصل همكاری مرحوم بنان با رادیو ایران حدود 450 ترانه است كه همچون دیگر آثار ارزنده و گرانبهای او در عرصه موسیقی ایران به یادگار مانده است. او در سال 1336 به دنبال سانحه رانندگی، بینایی چشم راست خود را از دست داد و در سال 1340 به عنوان اعتراض به هرج و مرج در موسیقی، خواندن را كنار گذاشت. سرانجام استاد بنان كه در سال‏های آخر عمر خود دچار بیماری گوارشی بود، در 74 سالگی در تهران جان سپرد و در امامزاده طاهر كرج مدفون گردید.

 

آیت‏ اللَّه سیدعلی بن سید علی‏نقی كوه كمره‏ای در تبریز به دنیا آمد. وی مقدمات و سطوح حوزوی را در زادگاه خود فرا گرفت و سپس برای ادامه تحصیل، عازم حوزه علمیه نجف اشرف گردید. ایشان در نجف در محضر عالمان بزرگی همچون میرزا حبیب‏اللَّه رشتی، ملامحمد فاضل ایروانی و ملامحمد فاضل شرابیانی شركت جست و پس از سالیانی به مدارج والای علمی دست یافت. آیت‏اللَّه كوه كمره‏ای از آن پس به زادگاه خود بازگشت و به انجام وظایف دینی و خدمات مذهبی مشغول شد. ایشان سرانجام در هشتم اسفند 1319ش برابر با بیست و نهم محرم 1360ق وفات یافت و در حرم مطهر حضرت معصومه(س) به خاك سپرده شد. آیت‏اللَّه سیدعلی كوه كمره‏ای، والد معظم فقیه و مرجع سترگ، آیت‏اللَّه سید محمد حجت كوه كمره‏ای می‏باشد.

 

رژیم بعث عراق در طول هشت سال دفاع مقدس، هرگاه كه شكست سختی از رزمندگان اسلام متحمل می‏شد، علاوه بر موشك باران و بمباران مناطق مسكونی و غیر نظامی، برخلاف تمام موازین بین المللی،به طور وسیعی از بمب‏های شیمیایی در جبهه‏ها استفاده می‏كرد كه منجر به سوختگی، مسمومیت و ضایعات چشمی و ریوی در رزمندگان اسلام در جبهه و اهالی روستاها می‏گردید. در این راستا، در تاریخ هشتم اسفند 1362 ش، پس از شناسایی منطقه عملیاتی خیبر در هورالهویزه و جزایر مجنون، این محور مورد حمله شیمیایی مزدوران بعثی عراق واقع شد و آثار آلودگی بر روی تجهیزات و وسایل نمایان گردید. این حملات شیمیایی وسیع، علاوه بر اثراتِ سوء بر انسان، عواقب مخرب وسیعی در محیط زیست نیز بر جای گذاشت.

 

صدرالدین محلاتی متخلص به صدر، فرزند آیت‏اللَّه میرزا ابوالفضل محلاتی در سال 1283ش (1323ق) در شیراز به دنیا آمد. وی پس از تحصیل مقدمات به عتبات عالیات رفت و در شهرهای اصفهان و قم نیز به ادامه تحصیل پرداخت تا این كه موفق به اخذ درجه اجتهاد گردید. صدرالدین محلاتی از بدو تأسیس دانشكده ادبیات دانشگاه شیراز به تدریس زبان و ادبیات عرب اشتغال ورزید و تا آخر عمر، استاد آن دانشكده بود. او علاوه بر تحقیق و نویسندگی، شعر می‏گفت و چون اهل عرفان بود، اشعارش مضامین عرفانی داشت. استاد صدرالدین محلاتی همچنین در شیراز حوزه درس خود را بنیان نهاد و حلقه تفسیر قرآنی ترتیب داد. او انجمن ادبی را در منزل خود تشكیل می‏داد و از مؤسسان كانون دانش پارس بود. از این محقق بزرگوار، آثاری بر جای مانده كه تفسیر سوره والعصر، شأن نزول آیات قرآن، اسرار حج مكتب عرفان سعدی و... از آن جمله‏اند. استاد صدرالدین محلاتی سرانجام در اسفند 1359ش در هفتاد سالگی درگذشت.

 

1579م:27 فوریه 1579 میلادی پس از دوسال جنگ، یك پیمان صلح میان ایران و عثمانی امضاء شد. بیشتر صحنه های این جنگ در قفقاز روی داده بود. سپاهیان ایران در قره باغ، شماخی و «دربند» قفقاز عساكر عثمانی را شكست داده بودند. در این جنگها حمزه میرزا صفوی نیروهای ایران را فرماندهی می كرد. در این رشته جنگها، تعرض از جانب عثمانی ها آغاز شده بود كه هربار نیروهای ایران دست به حمله متقابل زده بودند.

 

1286ش:هشتم اسفند 1286 (27 فوریه سال 1908) در تهران به سوی كالسكه محمدعلی شاه قاجار دو بمب دستی پرتاب شد كه ضمن آن عده ای جلودار و محافظ یمین و یسار كشته شدند، اما به خود شاه آسیبی نرسید. محمدعلی شاه از گاخ گلستان عازم باغ دوشان تپه (شرق تهران) بود كه به سوی كالسكه او بمب پرتاب شد.

 
در پی این حادثه، به دستور شاه، «ظفر السلطنه» فرماندار تهران را چوب زدند. ظفرالسلطنه همان روز (پیش از رویداد حمله به كالسكه) به عنوان وزیر جنگ کابینه معرفی شده بود كه پس از كتك خوردن به زندان افتاد.

 

 1294ش:هشتم اسفند1294 (27 فوریه 1916 و در جریان جنگ جهانی اول) گروهی از كارمندان دولت وقت كه پرداخت مقرری آنان عقب افتاده و نوروز نزدیك بود، دست به اعتراض زده و در سفارت روسیه در تهران متحصن شده بودند! تا مواجب عقب افتاده وصول شود. آنان كه اغفال محرّّكان شده بودند نمی دانستند كه چنین اشتباهات، در تحلیل بیگانگان به ضعف وطندوستی تعبیر می شود و نه تنها به تاریخ و سابقه درخشان ملت آسیب می زند بلكه باعث تشویق خارجی به مداخله می گردد. دو دهه بعد، مهر خیانت به وطن بر پیشانی محرّكان این كارمندان به تحصّن در سفارتخانه خارجی زده شد و محرومیت اجتماعی یافتند.

 

1305ش::هشتم اسفند 1305 هجری خورشیدی ( 27 فوریه 1927 ) لایحه كشیدن راه آهن سراسری به تصویب مجلس شورای ملی رسید. طبق این لایحه قرار بود هزینه این خط از محل عوارض قند و شكر تامین شود. هنگام طرح این لایحه در مجلس، دكتر مصدق نماینده تهران در نطقی گفت كه خط آهن هنگامی اقتصادی و به سود كل جامعه است كه به صورت شبكه باشد؛ خط آهن سراسری از یك بندر در جنوب كشور به یك بندر درشمال جنبه نظامی و هدف سوق الجیشی دارد و خارجیان كه قصد استفاده احتمالی از آن در صورت بروز جنگ را دارند مشوق كشیده شدن چنین خطی ــ آن هم با پول مردم ایران هستند. مرور زمان (تاریخ) 15 سال بعد درستی اظهارات دكتر مصدق را ثابت كرد و یكی از دلایل اشغال نظامی ایران در سال 1320 به خاطر استفاده از همین راه آهن غیر شبكه ای از سوی متفقین بر ضد آلمان بود.

 
1334ش:علی اكبر دهخدا رجل فرهنگی ـ سیاسی ایران و مولف فرهنگ دهخدا ساعت شش و نیم بعد از ظهر هفتم اسفند 1334 در 78 سالگی درخانه اش در تهران درگذشت و خبر آن با ذکر کارهایی که برای وطن کرده بود روز بعد و تا چند روز در رسانه های وقت انتشار یافت. دهخدا که در سال 1258 هجری خورشیدی در محله سنگلج تهران به دنیا آمده و والدین او قزوینی بودند پس از انجام تحصیلات و دو سال اقامت در اروپا بکار نوشتن در روزنامه صور اسرافیل پرداخته بود. محمدعلی شاه که نیش قلم دهخدارا متوجه خود دید، نخست اورا تهدید به اعدام کرد و چون نتیجه نگرفت در سال 1287 به تبعید خارج از وطن فرستاد که نخست در فرانسه و سپس در سویس اقامت گزید و به نوشتن مقاله و ضدیت با استبداد ادامه داد. وی دربازگشت به وطن به نمایندگی از شهر کرمان به مجلس رفت و بموازات کار مجلس به روزنامه نگاری ادامه داد و در چند روزنامه ازجمله روزنامه مجلس مطلب می نوشت. طنزهای او تحت عنوان «چرند و پرند» کهنه شدنی نخواهند بود. مقالات حساس را به نام «دخو» امضا می کرد.

 

دهخدا طرح لغتنامه را که با دهها جلد بزرگترین فرهنگ لغات به زبان پارسی است در سال 1293 تهیه کرد و به تصویب وزارت معارف (فرهنگ) و سپس مجلس رسانید تا به هزینه دولت چاپ شود و (همانند کشورهای دیگر که حامی انتشار کتابهای رفرنس هستند) یک سازمان بوجود آید تا دائما آن را تکمیل کند. وی دکتر محمد معین (1297 - 1350) استاد ادبیات فارسی را جانشین و وصیّ خود در تکمیل لغتنامه قرارداد زیرا که نگران بود پیش از اتمام این مجموعه، فوت کند. آخرین جلد لغتنامه در سال 1359 به زیر چاپ رفت. این لغتنامه که در «سی. دی.» هم قرارگرفته بصورت آنلاین و رایگان در دسترس مخاطبان در سراسر جهان است.

 
دهخدا در سال 1308 مجموعه چهار جلدی خود، «امثال و حکم» را به دست چاپ سپرد و فرهنگ (دیکسیونر) فرانسه به پارسی او در سال 1318 و با کمک مالی دولت (وزارت فرهنگ) چاپ و به توزیع داده شد. وی تالیفات متعدد دیگر دارد و کتاب روح القوانین منتسکیو را که پایه قوانین اساسی کشورها قرارگرفته به پارسی ترجمه کرده و نیز ترجمه های دیگر از زبان فرانسه.

 
دهخدا که سالها از اعضای شورای عالی معارف ایران و یك بار هم رئیس این شورا و نیز رئیس مدرسه عالی علوم سیاسی و بعدا دانشکده حقوق بود در سال 1320 و در حالت انزجار از جنگ خودرا از خدمات دولتی بازنشسته کرد، ولی از نوشتن و پژوهش و خدمات به وطن دست برنداشت. او در سال 1325 عضو هیات رئیسه کنگره نویسندگان شد و در سال 1328 با صدور یک اعلامیه (اعلامیه ای تاریخی و معروف) از تلاش دکتر مصدق به ملی کردن نفت و قطع هرگونه نفوذ خارجی حمایت کرد و عملا درکنار او قرارگرفت. در سال 1329 جمعیت مبارزه با بی سوادی را تاسیس کرد و پیگیر این کار شد. دهخدا در تابستان 1332 هنگامی که دید جماعتی از سیاسیون به ضدیت با مصدق پرداخته اند مقاله ای در محکوم کردن و تقبیح آنان و حمایت از مصدق نوشت که نهم تیرماه آن سال در روزنامه ها انتشار یافت. وی به این مقاله هم اکتفا نکرد و 23 تیرماه 1332 یک مصاحبه مطبوعاتی عمومی ترتیب داد و دلایل خودرا در حمایت از مصدق بیان کرد و به همین سبب پس از کودتای 28 امرداد و در مهرماه 1332 (دو ماه پس از براندازی) به سازمان قضایی ارتش احضار و دو بار از او بازجویی بعمل آمد که این اقدام دولت کودتا انعکاس جهانی یافت و عمل دولت در داخل و خارج مورد انتقاد قرارگرفت.

 
بیماری دهخدا از آذرماه 1334 شدت یافت، بیمارستان از درمان او عاجز ماند و هفتم اسفند این سال در منزل درگذشت.

 

 

 

1336ش:هشتم اسفند 1336 اعلام شد که سرلشكر «ولی قره نی» معاون ستاد و رئیس اداره اطلاعات ارتش بازداشت شده و پس از تکمیل پرونده در یك محكمه نظامی محاكمه خواهد شد. قبلا شایعه دستگیری او انتشاریافته بود.

 
طبق شایعات آن روز، این ژنرال قصد حذف شاه (کودتا) را داشت. قره نی كه پس از بازداشت، مدتی را در زندان بود پس از پیروزی انقلاب 1357، در کابینه دولت موقت رئیس ستاد ارتش شد. وی که به سرکوب تجزیه طلبان اقدام کرده بود درخانه اش تروز شد و گروه فرقان متهم به قتل او شد.

 

 

 

1347م:از این روز در سال 1347 (فوریه 1969) مقررات مربوط به محدوده 25 ساله تهران به اجرا در آمد و ایجاد ساختمان و دادن خدمات شهری در خارج از محدوده ممنوع گردید و به همین سبب بهای این اراضی (خارج از محدوده) تا حد سقوط آزاد ارزان شد و این سقوط بها ثابت كرد كه برغم قانون معاملات بازرگانی كه معاملات مستغلات را از ردیف این معاملات خارج ساخته بود، خرید و فروش مستغلات در ایران بورسی و وارد این معاملات شده بود. پس از پیروزی انقلاب در 22 بهمن 1357، این مقررات نادیده گرفته شد و گروهی از موقع و فرصت به دست آمده استفاده كردند و بدون كسب پروانه، حتی در ساعات شب در اراضی خارج از محدوده از جمله اراضی متعلق به غیر به ساختن خانه سرگرم شدند و بدون مجوز، آب و برق دولتی به این ساختمانها وصل كردند و مشكلات شهری تهران و گسترش بی رویه شهر از همان زمان آغاز شد و متعاقب آن سیل مهاجرت به پایتخت سرازیر گردید و ....

 
محدود كردن جمعیت تهران و ایجاد منطقه مجاز برای ساختن مسكن در آن، دهها سال پیش از طرح محدوده 25 ساله توجه دولتها را به خود جلب كرده بود. یك مورد از این تلاش مربوط به نتایج سرشماری 11 اسفند 1318 است .به تهرانی ها دستور اكید داده شده بود تا در این روز از خانه های خود خارج نشوند تا سرشماری (شمارش یكایك افراد توسط كاركنان اداره سرشماری) دقیق باشد. پس از انجام این سرشماری اعلام شد كه جمعیت تهران 540 هزار نفر است. این رقم مورد تحلیل كارشناسان و استادان دانشگاه تهران قرار گرفت و هشدار آنان نگرانی دولت وقت را برانگیخت زیرا كه اشاره به مسئله تغذیه و بهداشت این جمعیت در صورت بروز جنگ، و نیز سیل و زلزله شده بود كه تهران در معرض هر دو خطر است و تاكید شده بود كه تهران هرچه بزرگتر شود نقطه ضعف دولت هم ابعاد بیشتری به دست می آورد. در پی این بحث قرار شد كه به منظور جلوگیری از افزایش جمعیت تهران و حومه آن طرحی با ضمانت اجرایی سخت تهیه شود كه 18 ماه بعد ایران به اشغال نظامی متفقبن در آمد و موضوع منتفی شد.

 

اواخر دهه 1320پیشنهاد شد كه از نفوس تهران مالیات سرانه بگیرند و زمین های ساختمانی شهر ملی و برای ساختن خانه، تنها به صورت اجاره واگذار شوند و ... كه هیچكدام به اجرا در نیامد كه هیچ، در دو سال اول دهه 1330 مسئله مفت آباد و هجوم شبانه مردم و تصرف اراضی شرق میدان فوزیه مزید برعلت شد. پس از براندازی 28 مرداد، دولت زاهدی با هدف قدردانی از ماموران پلیس و كسانی كه به او در ساقط كردن دولت ملی دكتر مصدق كمك كرده بودند پنج میلیون متر از اراضی دولتی اطراف شهر را به آنان بخشید كه چون مورد اعتراض قرار گرفت قرار شد بهای این اراضی، هرمتر چند قران، شش ساله وصول شود!. ظرف دو سال بعد برای راضی كردن كاركنان دولت كه بیشترشان هنوز به اندیشه های دكتر مصدق وفادار مانده بودند اراضی نارمك و یوسف آباد را میان آنان قسمت كردند كه این چند اقدام نادرست مسئله گسترش تهران را وارد مرحله وخامت كرد. زمین خواران از وضعیت دولتهای پس از براندازی كه خود را مدیون ... می دیدند سوء استفاده كردند، و با كمك برخی از ماموران ثبت اسناد مسیلها، تپه ها و هر زمین بلامالك را به نام خود و بستگانشان به ثبت دادند و بورس بازی عجیبی به راه افتاد كه در نخستین سال دهه 1340 علی امینی به آن پایان داد و بهای زمین و خانه پایین آمد. پس از انقلاب، زمین بخشی دولت موقت و دادن اراضی به دیپلمه ها!! و پس از آن فعالیت هیات های تقسیم زمین و ... مسئله را زنده ساخت.

 

بخشیدن زمین به دیپلمه ها مربوط به تهران نبود ولی این دیپلمه ها بعدا آن زمین ها را به بهای بالا فروختند و در تهران خانه خریدند و مسئله را پیچیده تر ساختند. اینك سالهاست كه جمعیت تهران از رقم ده میلیون تجاوز كرده و اگر درآمد باد آورده نفت برای تامین تغذیه و رفاه نباشد (كه بهای ناشی از فروش ثروت ملی نباید در این راه خرج شود) فاجعه انسانی به وجود خواهد آمد. چند دولت و در صدر آنها دولت برزیل این مسئله را با انتقال پایتخت حل كرده اند كه باید از تجربه آنها استفاده برد.

 

1355ش:چهار سال و چند ماه پس از برگزاری مراسم تاسیس دولت مركزی ایران به دست کوروش بزرگ در 25 قرن پیش از آن، در تهران اعلام شد كه تصمیم گرفته شده است مبدآ تقویم رسمی ایران از هجری خورشیدی به سالروز ایجاد دولت واحد ایرانیان به رهبری کوروش و آغاز شاهنشاهی (امپراتوری) ایران تغییر کند كه دو هفته بعد (24 اسفند 1354) با مصوبه پارلمان، این تصمیم قطعی شد و به صورت قانون درآمد و از نوروز (شش روز بعد) در تقوبم رسمی ایران به جای سال «1355هجری» سال «2535شاهنشاهی» قرار گرفت. سران مذهبی ایران با این اقدام مخالف بودند و آن را سرآغاز تغییرات دیگری از این دست از جمله تغییر الفبای نوشتن و حذف برخی از تعطیلات مذهبی و ... می پنداشتند.این تقویم تا شهریور 1357 (شهریور 2537) به همین صورت بود که از این زمان دوباره همه سربرگهای نامه های دولتی كه قبلا چاپ شده بود تغییر یافت.

 
جعفر شریف امامی که در شهریور 1357 (و در جریان انقلاب) نخست وزیر شده بود، مبدأ تقویم ایران را باردیگر به هجرت پیامبر اسلام از مکه به مدینه بازگردانید. وی دو دهه پیش از آن هم نخست وزیر شده بود.

 
طبق برخی تفسیرهای منتشره در آن زمان، قدرت های جهانی وقت نمی خواستند که ایران باردیگر و پس از گذشت دو قرن قرارداشتن در رخوت و ضعف به صورت یک قدرت درآید. به تشخیص قدرت های وقت، راهی که ایران پس از برگزار کردن جشن دو هزار و پانصد ساله شدن تامین وحدت در آن گام نهاده بود به «قدرت شدن» ختم می شد. از قرن 21 ایران با روشی دیگر به همان راه بازگشته است و تحولات جهان اینک به گونه ای است که این بار سدّی استوار در سر راه وجود ندارد.

 

2009م:«الطیّب صالح» اندیشمند و داستان نگار عرب ـ آفریقایی، نویسنده ای كه با قلم خود میهندوستی را ترویج می كرد هجدهم فوریه 2009 در هشتاد سالگی در لندن درگذشت. وی كه در سودان شمالی به دنیا آمده بود معتقد بود كه جز با تقویت ملی گرایی در مردم سرزمین هایی كه زمانی مستعمره بیگانه بودند نمی شود به ساخت یك آینده بهتر اطمینان داشت. این ملل تنها در سایه غرور ملی خواهند توانست پیشرفت كنند، حاكمیت ملی خودرا از هرگونه گزند محفوظ بدارند و سربلند زیست كنند. صالح می گفت كه همه انسانها با جزیی تفاوت؛ از استعداد و شعور برخوردار هستند. میهندوستی و همبستگی ملی باعث تقویت این استعداد و استفاده بهینه از آن می شود. تقویت شعور و وجدان باعث می شود كه گوش بزنگ باشند؛ اشتباهات و خیانت ها را به موقع تشخیص دهند و متوقف سازند و در چارچوب وطن خوشبخت و راضی زیست كنند. هر عمل خیانت آمیز و جرمانه نتیجه خودخواهی و فرد نگری است كه باید از دبستان با آن مبارزه شود. صالح از جمله اندیشمندان معتقد به پرورش و ساخت انسان كامل بود و فروپاشی شوروی را نتیجه شكست در این تلاش می دانست كه هفت دهه موفق نشد انسان اخلاقی و غیر مادی بسازد. دیدیم كه یك روز پس از فروپاشی بسیاری از مردمان آن اتحادیه بمانند گرگ و رمه ـ شكارگر و شكار ـ شدند و رسانه ها این ناهنجاری ها بازتاب دادند. صالح از مبارزان ضد استعمار بود و كلنی كردن ملل را زننده ترین رویداد در تاریخ بشر می شمرد كه دولت های برتر اروپایی در طول پنج قرن به اتكاء گان بوت هایشان مرتكب آن شدند و از صدور و فروش سیاهان آفریقا شرم نكردند.

 
مبارزات قلمی صالح به استقلال یافتن كشورهای آفریقایی در دهه 1960 كمك بسیار كرد. وی ایجاد انگیزه در نوجوانان را تكلیف مدارس و پرورشگران هرملت می دانست و رادیو ـ تلویزیون های ملی (دولتی) را تشویق به انتشار نظر اندیشمندان خیرخواه ‍ از طریق مصاحبه با آنان و یا شرح و تفسیر نظرات شان می كرد كه می توان با این كار، خواست و خیز (انگیزه و عمل) در مردم و بویژه جوانان به وجود آورد.

 
نقدنگاران از صالح به عنوان یكی از بزرگترین داستان نگاران تاثیرگذار قرن بیستم جهان نام برده اند. وی در قالب داستان كوشید كه به افكار خود جامه عمل بپوشاند و دادستان صالح تحت عنوان «فصل مهاجرت به شمال» بهتر از داستانهای دیگرش نظرات او را منعكس و مشوق ملی گرایی عربی ـ آفریقایی شده است.

 

 

 

1691م:ادوارد كیو Edward Cave ناشر مجله «The Gentleman"s Magazine» بیست و هفتم فوریه 1691 در انگلستان به دنیا آمد و 53 سال عمر كرد. وی مجله خودرا كه یك نشریه عمومی تمام ـ عیار بود در چهل سالگی و در سال 1731 منتشر ساخت.

 
كیو قبلا برای جلب شریك و جمع آوری پول تلاش بسیار بعمل آورده بود ولی موفق نشده بود زیرا كه در آن روزگار، افراد باور نمی كردند نشر مجله سودآور باشد و بیم از آن داشتند كه پولشان از دست برود.

 
مجله «ادوارد كیو» یك نشریه اصطلاحا «جنرال اینترست (دارای همه گونه مطلب و باب سلیقه همگان)» بود و قبل از انتشار در اعلان های چاپی كه بر در و دیوار چسبانیده بود وعده داده بود كه هر مطلبی را كه برای عامه مفید باشد و آموزش عمومی دهد و سطح معلومات مخاطبان را بالا ببرد منتشر خواهد كرد و به هركس كه برایش مطلب بنویسد و بفرستد «حق التحریر» خواهد داد.

 
 

 
1848م:27 فوریه 1848 لوئی فیلیپ پادشاه فرانسه سه روز پس از كناره گیری به لندن گریخت. وی پس از دو سال زندگی در انزوا در انگلستان در این كشور درگدشت . فرانسویان در جریان انقلابات سال 1848 اروپا از 23 فوریه شعار تظاهرات خودرا بركناری لویی فیلیپ قرارداده بودند و او عصر روز بعد ( 24 فوریه ) كتاره گیری كرد.

 
در پی كناره گیری لویی ناپلئون، در این كشور جمهوری دوم برقرار شد. نظام جمهوری فرانسه پس از انقلاب اواخر قرن 18 این كشور دوباره سلطنتی شده بود.

 
لویی فیلیپ از جمله شاهزادگانی بود كه در 1789 از انقلاب فرانسه حمایت كرده بود و یك بار در زیر پرچم انقلاب به نام ژنرال فرانسه با اتریش به جنگ پرداخته بود. انقلاب فرانسه عنوان دوك دو ارلئان را از لویی فیلیپ نگرفته بود.

 
پس از سقوط امپراتوری ناپلئون كه با رای مستقیم فرانسویان امپراتور آنان شده بود ، لویی فیلیپ با بازگشت فرانسه به دوران اشراف ( دارای لقب ، ولی بعضا بدون ثروت زیاد) مخالفت كرد و این مبارزه ، او را عملا در كنار بورژواها ( توانگران بدون لقب ) قرارداد كه پس از فرار شارل دهم جانشین لویی 18 از فرانسه با كمك همین بورژوا ها پادشاه فرانسه شد.

 
وی برای این كه به پادشاهی خود مشروعیت بدهد شرط پادشاه شدن را رای پارلمان قرار داد و پارلمان كه در صدد رفع بحران ناشی از فرار شارل دهم به انگلستان بود رای به پادشاه شدن لویی فیلیپ داد .

 
لویی فیلیپ به دلیل حمایت از بورژوا ها به تدریج علاقه و حمایت كارگران و روشنفكران را از دست داد و سرانجام بر اثر فشار آنان مجبور به كناره گیری و فرار شد. وی نزدیك به 18 سال پادشاه مشروطه فرانسه بود.

 
 

 
 
1965م:27 فوریه سال 1967 ژنرال سوهارتو از مقامات نظامی اندونزی دكتر احمد سوكارنو موسس جمهوری اندونزی و نخستین رئیس جمهوری این كشور را كه قبلا تحت نام هند هلند مستعمره این كشور بود مجبور كرد كه اختیارات اجرایی خود را به او تفویض كند و از آن پس تنها عنوان پدر اندونزی را داشته باشد و رئیس تشریفاتی (بدون اختیار) كشور باشد. سوکارنو برای کسب استقلال اندونزی تلاش بسیار کرد و مرارت فراوان کشید.

 
سوكارنو از بانیان جنبش كشورهای غیر متعهد مانع ورود شركتهای اصطلاحا چند ملیتی به اندونزی و استثمار این كشور توسط آنها بود و به علاوه از حزب كمونیست اندونزی كه از احزاب كمونیست بزرگ جهان بود حمایت می كرد و این عمل او برای غرب قابل تحمل نبود.

 
یك اقدام حزب كمونیست بر ضد ژنرالهای هوادار غرب در اندونزی در نیمه دهه 1960 كه پیروزی بادوام نداشت بهانه را به ژنرالها از جمله سوهارتو داد تا اختیارات سوكارنو را به تدریج از او سلب كنند و .... ژنرال سوهارتو که سالها دیکتاتور اندونزی بود، چند سال پیش از ریاست كشور اندونزی معزول شد و به اتهام سوء استفاده های متعدد تحت تعقیب قضایی قرار گرفت. وی در سال 2007 درگذشت.

 
 
 
 
 
 
 

 

 

 
2008م:باستانشناسان این میدان عمومی (پلازا) پنج هزار و پانصد ساله را در منطقه كاسما واقع در 370 كیلومتری شهر لیما پایتخت كشور «پرو» از دل خاك خارج ساخته اند. آنان و ازجمله باستانشناسان آلمانی در فوریه 2008 روزنامه نگاران را برای دیدار از این آثار دعوت كرده بودند. این پلازا و آثار دیگری كه در «پرو» و سایر نقاط قاره آمریكا و به ویژه در مكزیك به دست آمده حكایت از پیشرفته بودن تمدن بومیان (سرخپوستان) این قاره می كند كه اروپائیان پس از ورود به اینجا و مخصوصا در شمال و منطقه ای كه انگلیسی ها پای نهاده بودند، این بومیان را به بهانه عدم تمدن و وحشی بودن نابود كردند و اراضی شان مالك شدند!. در سالهای دهه یکم قرن 21 در سه کشور آمریکای لاتین، سه بومی ریاست کشور را به دست گرفته اند: ونزوئلا، بولیوی و اکوادور. با وجود این، بومیان آمریکای شمالی همچنان در رزرویشن های سکونت دارند و ....

 
اسپانیایی ها در سال 1492و انگلیسی ها در سال 1607 در قاره آمریكا مستقر شدند و سایر اروپاییان در آن فاصله.

 
 
 
 
 

 

 

 
2008م:پوشیدن كفش برپای سگهای پلیس كه كار تازه ای است از فوریه 2008 در شهر دوسلدورف Duesseldorff آلمان آغاز شده و می رود تا اجباری و عمومی شود. این کفش ها همان طور كه در عكس دیده می شود پارچه ای (اصطلاحا كتانی) و همانند یونیفورم پلیس، آبی رنگ هستند. در فوریه 2008 شهر دوسلدورف آلمان دارای بیش از 20 سگ پلیس بود.

 

 
 
 
 
 

 

 
280: كنستانتین كه باا قتدار تمام از 306 تا 336 میلادی بر امپراتوری روم حكومت كرد، مسیحی شد و شهر قسطنطنیه (استانبول) را ساخت به دنیا آمد.

 
1797: بانك انگلستان پوند كاغذی(نوت) به جریان گذارد و این كار را از اسكناس یك پوندی شروع كرد.

 
1801: كنگره امریكا با وضع یك قانون اداره امور شهر واشنگتن كه عنوان ناحیه كلمبیا (D.C) را دارد و به هیچ ایالتی تعلق ندارد زیر نظر خود قرار داد.

 
1844: دومینیكن از هائیتی جدا شد. این دو كشور همسایه در یك جزیره به نام هیسپانیولا واقع شده اند.

 
1900: حزب كارگر (زحمتكشان) انگلستان تاسیس شد.

 
1909: عثمانی بر ضمیمه شدن بوسنی به قلمرو امپراتوری اتریش صحه گذارد.

 
1951: با اینكه عملا روسای جمهور آمریكا ـ جز روزولت و آن هم به دلیل ادامه جنگ جهانی دوم ـ نه بیش از دو دوره در این مقام بودند، در این روز اصلاحیه 22 قانون اساسی آن كشور دوره ریاست جمهوری آمریكا را محدود به دو دوره 4 ساله كرد.

 
 
1964: (اسفند 1342) حكومت نظامی در تهران كه از 15 خرداد آغاز شده بود تمدید شد.

 
1986: سنای آمریكا از آن پس با پخش تلویزیونی جریان بحث و مذاكرات آن مجلس موافقت كرد.

 
1991: جورج بوش (پدر) تكمیل كار پس گرفتن كویت از تصرف عراق را رسما اعلام داشت.

 

‏بعد از خوردن آب کرفس، بدن انسان حدود سیصد کیلو کالری صرف تعجب کردن از اینکه این چه کوفتی بود خوردی میکنه !!
‌‌‌‌‌‌‌

 

و همین امر باعث لاغری میشه!

 

تقویم تاریخ - 6 اسفند

 

 

 

1916م: 25فوریه 1916 (ششم اسفند 1294 ) نیروهای روسیه تصرف شهر كرمانشاه را پس از عقب راندن ژاندارمهای ایران تكمیل كردند. نیروهای روسیه از چهارم اسفند به كرمانشاه رخنه كرده بودند. دفاع نیروی ژاندارم از كرمانشاه برغم نداشتن اسلحه سنگین چشمگیر بود. پیش از سقوط كرمانشاه گروههایی كه ازتهران، قم و اصفهان به این شهر رفته بودند و نیز اعضای كمیته دفاع ملی به قصر شیرین نقل مكان كرده بودند. در پی سقوط كرمانشاه، عبدالحسین میرزا فرمانفرما رئیس الوزراء وقت به نشانه اعتراض به اقدام روسها از سمت ریاست دولت كناره گیری كرد. دولت وقت ایران در آغاز جنگ جهانی اول اعلام بیطرفی كرده بود كه به آن احترام گذارده نشد و طرفین جنگ دامنه نبرد خودرا به وطن ما کشانیدند که نیروی نظامی کافی برای دفاع از خود نداشت. در دوران جنگ جهانی اول، نیروهای انگلستان و روسیه با هدف جنگ با عثمانی و همچنین قطع نفوذ آلمان وارد ایران شده بودند.

 
 
1302م:در این روز در سال 1302 ژنرال رضاخان پهلوی رئیس الوزراء از دكتر مصدق و شش رجل سیاسی دیگر كه شهرت میهندوستی داشتند خواست كه در امور مملكتی كه وطن مشترك است نظر و اندرز دهند و دعوت او را به مشورت بپذیرند. در این کابینه، ژنرال رضاخان (بعدا رضاشاه پهلوی) خود سمت وزیر جنگ را برعهده داشت. سلطان احمدشاه قاجار در اروپا بود. رضاخان از آبانماه این سال رئیس الوزراء شده بود و برنامه دولت خود را بر این اصول قرار داده بود:

 
ـ حفظ منافع كشور.

 
ـ رعایت قانون در همه شئون.

 
ـ تقویت هرچه بیشتر بنیه دفاعی و نیروهای انتظامی كشور.

 
در كابینه قبلی، دكتر مصدق وزیر امورخارجه بود و با رضاخان كه وزیر جنگ بود در یك ردیف قرارداشتند. رضاخان از کودتای سوم اسفند 1299 با داشتن عنوان سرداری سپه (نیروهای مسلح) قدرت اصلی ایران بشمار می آمد.

 

 

 
1353ش:ششم اسفند 1353 (25 فوریه 1975 - 4 سال پیش از پیروزی انقلاب) دولت وقت به مناسبت نزدیك شدن نوروز، بهای طلا را هر كیلو گرم 41 هزار و 875 تومان (هرگرم 42 تومان) اعلام کرد که خبر آن همان روز از رادیو ـ تلویزیون پخش شد و در روزنامه ها به چاپ رسید. بهای هرگرم طلا در ایران در یکم اسفند 1388 بیست و شش هزار و 870 تومان گزارش شده بود که 640 برابر آن زمان است حال آنکه افزایش برابری ارزها نسبت به ریال در همین فاصله از 150 برابر تجاوز نکرده است. در این فاصله، افزایش مقرری کارمندان حدود 60 برابر بوده است.

 

 
 
 
 
1892م:پاپیولیسم به عنوان یک استراتزی سیاسی 26 قرن و شاید هم بیشتر قدمت دارد و طبق حکایات با قیام مردمی کاوه معروف به آهنگر و از ایران برخاسته است. «تاریخ» از اسپارتاکوس به عنوان دومین پاپیولیست جهان نام برده است که در نیمه قرن یکم پیش از میلاد بردگان و اسیران جنگی را متوجه نیروی عظیم خود (گذشتن از جان به خاطر آزادی و حیثیت) ساخت و بااین نیرو با امپراتوری روم که ظلم و ستم را پیشه کرده بود به جنگ پرداخت. در روم باستان آن دسته از امپراتوران رومی که ضد سنای این امپراتوری بودند و سناتورها را جماعتی خودپرست، سودجو، کارشکن و امروز و فردا کن می دانستند و برای تصویب طرح و برنامه های خود به آراء عمومی مردم (رفراندم) متوسل می شدند پاپیولیست می گفتند که از واژه پوپولوس (پیپل = مردم و معادل «دماگوگی» در یونانی) گرفته شده است. در انگلستان «له ولرها Levellers» از این دست و حامی مشارکت عوام الناس در امور حکومت و تامین حقوق و رفاه آنان بودند و در عین حال بر منافع ملی و خصلت های فرهنگی تاكید داشتند که الیت ها (اشراف و نزدیکان پادشاه) به خاطر منافع خود گاهی منافع ملی و حتی رسوم فرهنگی و کهن را وجه المصالحه قرار می دادند و فدا می کردند و ... .

 
 
 
 
مولفان تاریخ عقاید زادروز پاپیولیسم نوین به مفهوم یک فلسفه سیاسی را در نشست انجمن «نارودنیكی Narodniky

 
» مركب از اندیشمندان و عمدتا روس در فوریه سال 1870 نوشته اند. در این نشست، «پاپیولیسم نوین» برپایه حمایت از حقوق و نیروی عوام الناس (کامان پیپل) در مبارزه با الیت ها و افراد شاخص و صاحب امتیاز و ضدیت با این طبقه (که در برخی جوامع اشراف و رجال خوانده می شدند Privileged Elites) و لغو امتیازهای آنان Privileges و تامین برابری، برادری و آزادی های مردم معمولی تعریف شد و پا به عرصه وجود گذارد و چون بر ضد امتیازات طبقات ممتاز و بالای جامعه بود، و خواهان حذف سلسله مراتب و تغییر سیستم های سیاسی و اجتماعی و بازگشت به خصلت های اصیل انسانی؛ به سرعت جهانگیر شد.

 
از آنجا که تعاریف و اصول این دکترین، عام است؛ بعدا هر فرد و هرگروه آن را در چارچوب اصول اولیه اش (مالکیت دولتی برخی از منابع تولید و خدمات، مشارکت مردم در تصمیم گیری های مهم و لغو امتیازهای الیت ها، ضابطه مندکردن هرگونه فعالیت، دولت ائتلافی، حفظ طبقه متوسط به موازات طبقه اکثریت، تقویت و اعتلای فرهنگ ملی) به صورتی تفسیر کرد و به شکل انواع ناسیونال سوسیالیسم و سوسیال دمکراسی درآمد. ایدئولوژی احزاب هیتلر و موسولینی در آلمان و ایتالیا، پرونیسم در آرژانتین و ... هرکدام نوعی پاپیولیسم بشمار آورده شده اند. وارگاس حکومت خودرا در برزیل یک دیکتاتوری پاپیولیست می نامید و سختگیری هایش را تا تکمیل برابری نسبی برزیلی ها لازم و موجه می دانست. در سال 1892 ویلیام پفر W. peffer «پاپیولیست پارتی» را در ایالات متحده تاسیس کرد و با اینکه جمعیت این کشور در آن زمان چندان زیاد نبود نامزد این حزب در انتخابات ریاست جمهوری صاحب یک میلیون رای شد. این حزب برضد کمپانی های بزرگ (بیگ بیزنس) بود و عقیده داشت که اگر این اصحاب پول و جویای درآمد هرچه بیشتر کنترل نشوند، دولت تحت کنترل آنان درخواهد آمد که استثمار افراد داخلی و استعمار خارجی نتیجه اش خواهد بود. در سال 1979 اصحاب نظر اصل 44 قانون اساسی جمهوری اسلامی و چند اصل دیگر این قانون را گرایش پاپیولیستی تفسیر کرده بودند.

 
اصحاب تفكر پاپیولیسم از منافع مردم معمولی، رای اكثریت با مشارکت عمومی در تصمیم گیری و قدرت ناشی از آن (رفراندم ها) پشتیبانی می كنند. بنابراین هوادار حل مسائل از طریق رفراندم ـ سراسری و یا محدود ـ هستند و بهترین وسیله رسانیدن پیام خود را به مخاطبان؛ برپاداشتن اجتماعات و انتشار اظهار نظرها و بیانات و سخنرانی ها و مصاحبه ها می دانند. به زعم آنان، اجتماعات باید دارای قطعنامه حاوی هدفها و خواستها باشدكه به تصویب جمع برسد كه برگی است قاطع . به این سبب پاپیولیست ها طرفدار تماس مستقیم با مردم و تبلیغ مستقیم برنامه های خود هستند. در نظر آنان «مردم» یعنی «قدرت، حکومت و ...».

 
بیشتر «پاپیولیستها » همانند انجمن «نارودنیكی» معتقدند كه دمكراسی برپایه الگوی دیگران «اصطلاحا: وارداتی» برای یك جامعه فاجعه به بار می آورد؛ لذا هر جامعه باتوجه به فرهنگ و درک ملی باید دمكراسی خاص خودرا داشته باشد.

 
 
 
 
الکساندر ایوانوویچ هرزن A. I. Herzen یکی ازپاپیولیست های معروف گفته است که کاپیتالیسم مردود است و سوسیالیسم خالص هم در شکل کامل در یک جامعه عقب مانده و مردمی کم سواد نمی تواند پیاده شود. هر جامعه اگر بخواهد سوسیالیستی شود؛ برای توفیق در آن باید برای خود سوسیالیسمی مطابق شرایط و ذهنیت مردم بسازد. به باور هرزن، سوسیالیسم اگر توام با دمکراسی و برپایه سنتهای ملی نباشد (سوسیال دمکراسی و ناسیونال سوسیالیسم توام) موفق نخواهد شد. مفسران متاخر افکار هرزن را به این صورت شرح داده اند که اگر سوسیالیسم در جامعه ای كه آمادگی هضم آن را ندارد پیاده شود به نوع دیگری از كاپیتالیسم و احیانا هرج و مرج منجر می شود. برای تكمیل بنای سوسیالیسم باید گام به گام پیش رفت و در برداشتن گامها دقت كرد. نمی شود پاره ای از پله ها را استثناء كرد و از روی آنها جهید.

 
این صاحبنظران می گویند: تعاریف پاپیولیسم همانند سوسیال دمكراسی در هر جامعه ای متفاوت است و نمی توان گفت كه این تفكر در قاره آمریكا همان است كه در آفریقا وجود دارد. در بعضی كشورها مخصوصا در كشورهای آسیایی مفهوم «راه سوم» از آن استنباط می شود.ایرادی كه كارشناسان علوم سیاسی بر «پاپیولیسم» وارد می آورند این است كه توجه صرف به رای و خواست اكثریت دارد یعنی بی اعتنایی به حقوق اقلیت كه منطقا نمی شود آنان را كنار گذارد و نادیده گرفت.

 
 

 

 

 
1860م:«ویلیام جیمز اشلی William James Ashley» مورخ تاریخ اقتصاد 25 فوریه 1860 به دنیا آمد و 23 ژوئیه 1927 درگذشت. این مورخ انگلیسی صاحب تحقیقات فراوان در تاریخ اقتصاد و در این زمینه دارای چند فرضیه گفته است که مورخان به عامل اقتصاد در ایحاد تحولات و وقوع رویدادها توجه کافی نکرده و آن را در جایگاه خود قرار نداده و از این بابت کوتاهی کرده اند. اشلی ریشه جنگها، ناآرامی ها و انقلابات را اقتصادی می بیند. به باور او، «عامل اقتصاد» باعث تقریبا همه جنگها در سراسر تاریخ بشر بوده است و این جنگها موجب دگرگونی ها شده اند. وی بیش از هراندیشمند دیگر نقش دستمزدهارا در ثبات و یا بی ثباتی یک جامعه به دست داده است. تالیف او «مروری بر تاریخ اقتصادی» اثری است مهم و در زمان خود کتاب درسی در دانشگاهها. از اشلی 9 کتاب برجای مانده است از این قرار: مقدمه تاریخ اقتصاد و فرضیه های مربوط در دوجلد، سازمان اقتصادی انگلستان، اقتصاد سیاسی، طلا و قیمت ها، جایگاه اقتصاد در تاریخ، اهمیت هماهنگی دستمزدها، و مسئله تعرفه ها. اشلی رساله ای هم درباره چگونگی انتشار مجله اقتصادی و نقش چنین مجلات [نشریات] در حیات اقتصادی یک جامعه و روشن ساختن دولتمردان، سیاستمداران و افراد دارد. وی از پادشاه انگلستان لقب «Sir» گرفته است.

 

 

 
1866م:امروز زادروز «بندتو کروش Benedetto Croce» اندیشمند ایتالیایی است که 25 فوریه 1866 به دنیا آمد. کروش را در ردیف فلاسفه ایده آلیست قرارداده اند. وی که روش تازه ای برای نوشتن تاریخ به دست داده عقیده دارد که تاریخ باید به دست فلاسفه نوشته شود. وی تاریخ را یک فلسفه متحرک خوانده و خواسته است که مخاطبان تاریخ از دید «Historicism» به علل وقوع رویدادها و نتایج حاصل از این رویدادها و تغییرات متعاقب آنها بنگرند و راه بهتری برای خود و جامعه انتخاب کنند. او تاکید بر تمرکز روی تجربه های انسان در طول زمان دارد. استادان روزنامه نگاری کروش را طرّاح تاریخنگاری ژورنالیستی به دو صورت که امروز رایج است بشمارآورده اند. وی یادآوری گذشته را ـ هرروز بمناسبتی از تکالیف روزنامه نگاران دانسته است. [یک شکل تاریخنگاری ژورنالیستی انتخاب و انتشار رویدادهای تاریخی در رسانه ها طبق قواعد روزنامه نگاری و بمناسبت روز است و راه دیگر؛ یافتن ریشه و سابقه تاریخی یک رویداد روز و درج کامل آن با هدف آموزش عمومی و ارتقاء معلومات به زبان ساده و گرامر روزنامه نگاری].

 
کروش تعاریف تازه ای بر زیبایی شناسی و فلسفه روح و روان نوشته است. وی که بیستم نوامبر 1952 درگذشت دارای 13 تالیف است که عمدتا زمینه فلسفی و تاریخ نگاری و تاریخ خوانی دارند.

 

 

 
1928م: 25فوریه 1928 آژانس دولتی آمریکا که ناظر بر ارتباطات همگانی است [پدر «FCC » امروز] نخستین پروانه تاسیس تلویزیون [رسانه صوت و تصویری] را به نام متقاضی آن «چارلز فرانسیس جنکینز Charles Francis Jenkins» صادر کرد و این تلویزیون(W3XK) که نخستین فرستنده تلویزیونی دائمی جهان به مفهوم امروز (غیر آزمایشی) بود نزدیک به پنج ماه بعد ـ دوم ژوئیه 1928 در ویتون Wheaton ایالت مریلند (حاشیه شهر واشنگتن) آغاز بکار کرد. این شبکه که تصویر و صدای آن منطقه ای به شعاع 40 کیلومتری را پوشش می داد در آغاز کار هر هفته پنج شب برنامه پخش می کرد و بیشتر برنامه های آن فیلم سینمایی بود. آزمایش عمومی پخش تصویر بر روی امواج (تلویزیون) از سال 1923 آغاز شده بود. از آنجا که تلویزیون با موج بلند کار می کند تا دهها سال و پیدایش ماهواره و کابل، هر فرستنده مربوط به یک منطقه محدود بود. جنکینز در سال 1934 و در 86 سالگی درگذشت.

 
 
 
 

 

 

 
1815م:ناپلئون بناپارت كه از سوی اتحادیه كشورهای مخالف به جزیره «الب (البا) Elba» در مدیترانه تبعید و حکمران این جزیره شده بود قراری را که با آن موفقت کرده بود زیر پا گذارد و 25 فوریه 1815 به فرانسه بازگشت، فرانسویان باردیگر به وی پیوستند و حكومت صد روزه او آغاز شد. دلیل شكست نظامی بعدی ناپلئون این بود كه در مقابله با نیروهای كشورهای متحد شتاب كرد و به جای كشانیدن آنها به خاك فرانسه و تعیین میدان جنگ به اراده خودش، برای نبرد با ایشان به بلژیك شتافت.

 
شكست نظامی ناپلئون در اصل، به دلیل اشتباه او بود كه به روسیه حمله برده بود كه سرزمینی وسیع و سرد است. وی در این لشكركشی بسیاری از سربازان با تجربه خود را از دست داده بود. 130 سال بعد هم هیتلر همین اشتباه را مرتكب شد. برنامه ناپلئون متحد كردن اروپای قاره ای (بدون انگلستان) تحت ریاست فرانسه و پیاده کردن ایده های انقلاب این كشور بود. برنامه هیتلر تامین وحدت آلمانی های اروپا و تحقق برتری آنان و نیز اثبات اصالت سوسیالیسم ملی خود (نوعی پاپیولیسم) بر سوسیالیسم ماركس بود. وی تنها در مخالفت با انگلستان، با ناپلئون وحدت نظر داشت.

 
 

 

 

 
1923م:ادامه بحران اقتصادی و توّرم آلمان که از پیامدهای جنگ جهانی اول بود سبب شده بود که 25 فوریه سال 1923 (ششم بهمن) بهای یك قرص نان در آن کشور به بیش از دو هزار مارك برسد. این وضعیت، آلمانی های نگران را وادار به جستجوی رهبری كرد كه بتواند مسائل را به صورت ضربتی حل كند. همین خرابی اوضاع اقتصادی كه ناشی از تحمیلات بعد از جنگ جهانی اول طی قراردادهای صلح (صلح ورسای) به ملت آلمان بود هیتلر را به قدرت رساند.

 

 
1935م:رابرت الكساندر واتسون ــ وات Watson - Watt فیزیكدان اسكاتلندی بیست و پنجم فوریه 1935 دستگاه تعیین محل پرواز هواپیما در آسمان و فاصله آن تا این دستگاه را که ساخته بود به معرض نمایش گذارد كه اختصارا «رادار » نام گرفت. در دوران جنگ جهانی دوم از این دستگاه برای آگاه شدن از حملات هوایی آلمان به خاك انگلستان استفاده شد و اینك وسیعا مورد استفاده است. دولت انگلستان در 1942 به سازنده رادار لقب «سر » داد. . واتسون ــ وات كه در 1892 به دنیا آمده بود در 1973 درگذشت.

 
 
 

 
2003م:پژوهشگر كانادایی «استیفن سنوبلن» 25 فوریه 2003 فاش ساخت كه دستخط ایزاک نیوتن دانشمند قرن 18 را (كه در 1727 درگذشت) به دست آورده كه با محاسبات پیچیده ای پیش گویی كرده است كه جهان در سال 2060 پایان می یابد. وی گفت این دستخط اینک در یك آرشیو در اورشلیم نگهداری می شود. دستخط نیوتن بدون این كه دارنده اش متوجه مطلب شود قبلا در یك حرّاج آثار تاریخی به فروش رفته بود. نیوتن بود كه نیروی جاذبه زمین را كشف و محاسبه كرد.

 

 

 

 
1570: پاپ ـ پیوس پنجم ـ الیزابت یکم پادشاه انگلستان را تکفیر و خارج از دین اعلام کرد. پاپ قبلا چنین اعلامیه ای را در مورد هنری هشتم پدر الیزابت یکم صادر کرده بود زیرا که مرتکب طلاق و ازدواج مجدد شده بود.

 
1836: سمیوئل کلت اختراع خود تپانچه (ششلول ـ رولور) کلت Colt را به ثبت داد.

 
1899: پال ژولیوس رویتر ـ یهودی آلمانی که بعدا به تابعیت انگلستان درآمد و خبرگزاری رویتر را بوجود آورد در 83 سالگی درگذشت

 
1919: ارگون نخستین ایالت آمریكا بود كه بر بنزین مالیات وضع كرد كه اینك این مالیات رقم بزرگی از درآمد كشورهای وارد كننده نفت و ایالت های آمریكا را تشكیل می دهد. در آن زمان، آمریکا صادرکننده نفت بود. میزان مالیاتی که ایالت ارگون بر بنزین وضع کرده بود یک سنت (یک پنی = یک صدم یک دلار) بر هر گالن (چهار لیتر) بنزین بود.

 
1923: درخواست آدولف هیتلر برای تابعیت آلمان كه چندی پیش تسلیم شده بود پذیرفته شد. وی متولد اتریش بود ، ولی معتقد بود كه آلمانی نژادها یك ملت هستند و مرزها، قراردادی و مصنوعی و ساخت سیاستها هستند. هیتلر پس از دریافت تابعیت آلمان توانست برای نمایندگی پارلمان نامزد شود و سپس گام به سوی رهبری این کشور بردارد.

 
1925: مدرّس نماینده مجلس در جلسه چهارم اسفند مجلس شورای ملی با لایحه دولت برای قانونی شدن نظام وظیفه اجباری مخالفت كرد. در آن زمان بسیاری از روحانیون وقت با این لایحه كه به تصویب رسید و به اجرا در آمده است موافقت نداشتند.

 
1933: نخستین ناو هواپیمابر كامل (فرودگاه روی آب) وارد کار در نیروی دریایی ایالات متحده آمریکا شد. این ناو "رنجر" نام داشت.

 
 
1937: رابرت لوید شیفر (باب شیفر) روزنامه نگار آمریکایی که سه دهه پیش از رسانه های چاپی به تلویزیون رفته و در «سی بی اس» فعالیت می کند به دنیا آمد.

 
1941: در هلند و به تحریک نازی های آلمان برضد یهودیان آن کشور یک اعتصاب عمومی صورت گرفت. بسیاری از این یهودیان چند قرن پیش از آن که هنوز هلند در قلمرو اسپانیا بود از این کشور به هلند مهاجرت کرده بودند زیرا که در اسپانیا تحت فشار قرارگرفته و اخراج شده بودند.

 
1948: در چک اسلواکی، حزب کمونیست قدرت را به دست گرفت. چک اسلواکی که به دست ارتش سرخ از تصرف آلمان آزادشده بود در حوزه نفوذ شوروی قرارداشت.

 
1966: حافظ اسد ژنرال هوایی سوریه دراین كشور كودتا كرد. قبلا نیز یک رشته کودتا در سوریه صورت گرفته بود که در دو مورد آن بعثی ها برضد یکدیگر کودتا کرده بودند.

 
1975: الیجاه محمد از رهبران مسلمانان آمریکا در 78 سالگی درگذشت.

 
 
1986: در پی فرار ژنرال «فردیناند مارکوس» دیکتاتور فیلیپین به هاوایی، بانو «کورازون اکینو» 53 ساله رئیس جمهور آن کشور شد. مارکوس 20 سال حکومت کرده بود. انگیزه انتخاب کورازون که تجربه سیاسی و کار دولتی نداشت «عاطفی» بود زیرا که مارکوس با طرح توطئه شوهر اورا هنگام بازگشت از آمریکا به وطن در فرودگاه مانیل کشته بود. وی یک سناتور سابق و از مخالفان روش حکومت کردن مارکوس بود. انتخاب کورازون یک بار دیگر اصالت دمکراسی را به زیر سئوال برد. بانو اکینو Aquino که شش سال حکومت کرد در آگوست 2009 در 76 سالگی درگذشت.

 
1986: نیروهای نظامی ایران شبه جزیره فاو در عراق را تصرف كردند.

 
1994: یک پزشک اسرائیلی در یک مسجد در شهر الخلیل (هبرون) به سوی فلسطینی ها تیراندازی کرد که 30 تن کشته شدند.

 
1991: در جریان جنگ آمریکا با عراق بر سر کویت، عراقی ها یک سربازخانه آمریکاییان در ظهران کشور سعودی را هدف موشک اسکود (ساخت روسیه) قراردادند که براثر اصابت موشک به ساختمان خوابگاه نظامیان، 28 آمریکایی کشته شدند.

 
2009: شبه نظامیان بنگلادشی معروف به نیروی مرزبان (مبارزه با قاچاق) در اعتراض به کمی دستمزد به یک قرارگاه نظامی در شهر داکا حمله بردند که در این حمله پنجاه نظامی از جمله یک ژنرال و چند سرهنگ و 24 غیر نظامی کشته شدند. در پی این رویداد در داکا حالت فوق العاده برقرار شد.