تبیان، دستیار زندگی

تبلیغات متعدد در مورد چای‌های کاهش وزن وجود دارد اما آیا مصرف این نوشیدنی‌ها نتایج مورد نظر را برای فرد به همراه دارد؟

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از ایسنا، تاکنون هیچ مطالعه‌ تخصصی در مورد مصرف چای‌های لاغری برای کاهش وزن انجام نشده اما مطالعاتی روی چای سبز و چای سیاه صورت گرفته است.

در بازبینی پنج آزمایش پزشکی، تغییرات وزن بدن در بیش از ۳۰۰ فرد بزرگسال که در معرض فزاینده دیابت نوع دو و بیماری قلبی بودند مقایسه شد. در این بررسی به افراد شرکت کننده چای سبز یا عصاره‌های چای داده شد و وضعیت تغییر وزن در آنها با گروه دیگری که از عصاره‌های چای حاوی ترکیبات غیرفعال استفاده کرده‌ بودند یا افرادی که هرگز چای مصرف نکرده بودند، مقایسه شد.

متخصصان دریافتند گروهی که بالاترین فاکتورهای خطرزای دیابت نوع دو و بیماری قلبی را داشتند و همچنین افرادی از خوراکی‌های سالم بیشتری مصرف کرده و بیشتر ورزش می‌کنند، آنهایی که از چای یا عصاره‌های چای مصرف کرده بودند شاهد حدود چهار کیلوگرم کاهش وزن بودند.

همچنین در گروهی که به آنها مشاوره‌های سبک زندگی سالم داده نشد و فاکتورهای خطرزای ابتلا به دیابت نوع دو و بیماری قلبی را هم نداشتند میانگین کاهش وزن تنها حدود ۳۵۰ گرم بوده است.

به گزارش ساینس الرت، جمع‌بندی نتایج این مطالعات نشان داد که بیشترین میزان کاهش وزن ناشی از تاثیر دنبال کردن سبک زندگی سالم است و همچنین افرادی که مشکلات بهداشتی بیشتری دارند از انگیزه قوی‌تری برای چسبیدن به این مشاوره‌های سلامتی نیز برخوردارند.

به علاوه مادامی که به ترکیب یا ماده خاصی در این چای‌های گیاهی حساسیت ندارید و مصرف آنها برایتان بلامانع است این محصولات می‌توانند تاثیر شبه دارویی قوی داشته باشند از این جهت که به عنوان یک یادآوری کننده مناسب برای دنبال کردن رژیم غذایی کاهش وزن به شما کمک می‌کنند.

معاون سازمان انتقال خون هشدار داد: آلودگی هوا سبب افزایش هموگلوبین و افزایش غلظت خون می‌شود و احتمال سکته قلبی و گرفتگی عروق را افزایش می‌دهد.

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از فارس، کریم شمس‌اسنجان معاون سازمان انتقال خون، در ارتباط با تاثیر آلودگی هوا بر روی خون،‌ اظهار داشت: در روزهای آلوده برای اینکه اکسیژن رسانی در بدن دچار اختلال نشود، سطح هموگلوبین خون افزایش می‌یابد.

وی افزود: این اتفاق در واقع وارد شدن بدن به فاز جبرانی بوده تا بتواند اکسیژن بافت‌ها را تامین کند. بنابراین در شهرهای آلوده میزان هموگلوبین افراد بیشتر می‌شود.

معاون سازمان انتقال خون ادامه داد: میزان افزایش هموگلوبین بستگی به میزان آلودگی هوا و وضعیت جسمانی فرد نیز دارد. به طوری که در سالمندان این وضعیت حادتر است.

شمس ادامه داد: افزایش هموگلوبین به میزان متوسط به تنهایی عوارضی ندارد ولی اگر این مسئله خیلی شدید شود غلظت خون و ویسکوزیته خون افزایش می‌یابد.

وی خاطرنشان کرد: با افزایش غلظت و ویسکوزیته خون حرکت خون در عروق به سختی انجام شده بنابراین احتمال گرفتگی عروق و بروز سکته قلبی نیز بیشتر خواهد شد.

معاون سازمان انتقال خون عنوان کرد: در کودکان افزایش سطح هموگلوبین به طور طبیعی بالاتر از سایر افراد است ولی در روزهای آلوده این حالت تشدید پیدا کرده و در واقع اکسیژن رسانی نامناسب در بدن کودک سبب سیانوز می‌شود و کبودی پوست و تنگی نفس را برای کودکان به همراه خواهد داشت.

فصل زمستان برای بسیاری از افراد همراه با بروز دردهای دوره ای مفصلی است و این موضوع می تواند بنا به دلایل متعددی رخ دهد.

به گزارش جام جم آنلاین از سیناپرس، در این مطلب به بررسی راهکارهایی برای کاهش میزان دردهای مفصلی در فصل سرما می پردازیم.

بسیاری از مردم از آمدن زمستان استقبال کرده و آن را فصلی ایده آل در برابر فصل گرم تابستان یم دانند اما در این میان گروهی نیز هستند که از فصل سرما دل خوشی نداشته و آن را دوست ندارند.

برای بسیاری از مردم جهان، سرد شدن هوا مصادف با دردهای دوره ای مفاصل و رنج و درد زیادی است و از سوی دیگر کاهش هر درجه از دمای هوا به معنی کاهش فضار هوا بوده و این موضوع خود منجر به بروز دردهای مفصلی می شود.

علت این موضوع، افزایش بافت عضلانی در پی کاهش فشار هوا بوده و در نتیجه فشار بیشتری به مفاصل وارد می شود.

در حالت عادی این پدیده قابل مشاهده نبوده و مشکلی ایجاد نمی کند اما برای کسانی که به طور عادی با التهاب و درد مفاصل مواجه هستند، شرایط فرق کرده و کاهش دما و فشار محیط منجر به افزایش درد و التهاب مفصلی می شود.

در این یادداشت به معرفی راهکارهایی برای کاهش تاثیرات سرما و کاهش فشار هوا بر مفاصل می پردازیم:

ورزش درمانی: داشتن تمرینات مداوم ورزشی می تواند منجر به کاهش خشک شدگی، درد و التهاب مفاصل شده و عملکرد کلی آن ها را بهبود می بخشد. ورزش موجب سهولت حرکت مفاصل و تقسیم مناسب فشار روی ماهیچه و مفصل شده و در نتیجه عضلات بدن تقویت شده و فشار کمتری به مفاصل وارد می شود. به طور کلی داشتن تمرینات ورزشی مناسب می تواند تا حد زیادی درد مفاصل را کاهش دهد.

بدن خود را گرم و فعال نگهدارید: در فصل زمستان و مواجه با سرما، افراد به طور طبیعی میل به کرختی و نداشتن حرکت پیدا می کنند. این موضوع سبب افزایش دردهای مفصلی شده و توصیه می شود در زمان توقف در محیط باز و مواجهه با هوای سرد، تحرک خود را حفظ کرده و از بی حرکت ماندن پرهیز کنید، به این ترتیب خون در بدن شما به خوبی جریان یافته و علاوه بر گرم شدن، به بهتر شدن شرایط مفاصل شما کمک می کند.

حرکات کششی انجام دهید: انجام منظم حرکات کششی علاوه بر کمک به بهبود تحرک شما، بدنتان را آماده تر نگه داشته و به آن انعطاف می بخشد. سفت شدن مفاصل می تواند ناشی از نداشتن تحرک و زندگی ساکن باشد.

آب کافی بنوشید: کم آب شدن بدن با دردهای عضلانی و مفصلی همراه است و از سوی دیگر در فصل زمستان به دلیل سرد شدن هوا کمتر احساس تشنگی می کنیم. آب ماده حیاتی، موتور محرکه بدن محسوب شده و نوشیدن میزان مناسب آب عملکرد مفاصل را بهبود می بخشد.

رژیم غذایی مناسب: داشتن رژیم غذائی مناسب و تامین مواد غذایی مورد نیاز انسان می تواند به بهبود عملکر اعضای بدن از جمله مفاصل کمک کند. در رژیم غذایی خود به ویژه در فصل زمستان از میزان کافی امگا 3، اسیدهای چرب، ویتامین K، وی تامین C، ویتامین D و ماهی استفاده کرده و تخم مرغ، شیر، ماست، پنیر میوه هایی مانند کیوی، توت فرنگی، طالبی و آناناس را بیشتر مصرف کنید.

با پزشک متخصص مشورت کنید: در صورتی که دردهای مفصلی شما بیش از چند روز ادامه داشت، حتما به پزشک متخصص استخوان مراجه کرده و بر اساس نظر وی از روش های درمانی مناسب بهره مند شوید.

آب+زنجبیل:بهبود هضم
آب+ دارچین:تنظیم قند خون
آب+ نعناع:خوشبو کننده دهان
آب+ عسل:ضد سرطان و عفونت
آب+ لیموترش:افزایش ایمنی بدن
آب+ تخم شربتی:تقویت استخوان

اگر خیلی اشتیاق به خوردن نوشابه دارید در واقع بدن شما نیاز شدید به کلسیم دارد.

شکر پوست را پیر و چین وچروک رازیاد می کند این کار طی فرایندی که گلایکشن نامیده می‌شود صورت می‌پذیرد و پوست شدیدا شکسته خواهد شدوحالت ارتجاعی اش را ازدست خواهد داد.

یک متخصص پزشکی ورزشی گفت: دردهایی که از نواحی دیگر به پاها می‌رسید دردهای ناشی از بیرون زدگی دیسک کمر است و می‌توانند به یک یا هر دوپا برسند. این دردها می‌تواند با مشکلات و اختلالات حسی مثل گزگز و مورمور و ضعف عضلانی همراه باشد و ممکن است همراه آن نباشد.

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از طبنا، دکتر شاهین صالحی با بیان این مطلب افزود: در رابطه با دردهایی که در ناحیه پاها به ویژه در ران‌ها دو دلیل عمده وجود دارد اول دردهایی که منحصر به یک ناحیه بوده و منشا آن هم در همان ناحیه است و دوم دردهایی که از نواحی دیگر به پاها می‌رسد.

وی ادامه داد: دردهایی که از نواحی دیگر به پاها می‌رسد دردهای ناشی از بیرون زدگی دیسک کمر است و می‌توانند به یک یا هر دوپا برسند. همراه این دردها ممکن است مشکلات و اختلالات حسی مثل گزگز و مورمور و ضعف عضلانی همراه باشد.

صالحی اضافه کرد: دومین درد در این نواحی می‌تواند در قسمت داخلی کشاله ران باشد که می‌تواند دردهای ناشی از فتق‌های در کشاله ران باشد که در مراحل ابتدایی این فتق‌ها که شروع به فعالیت می‌کند می‌تواند دردهایی در داخل کشاله ران ایجاد کند که جهت بررسی بیشتر سونوگرافی انجام می‌شود.

عضو هیات علمی‌دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی تصریح کرد: درد دیگری که در ران به طور شایع دیده می‌شود گیر افتادگی اعصاب در ران است، اعصاب سمورال سطحی می‌تواند در ناحیه کشاله ران تحت فشار قرار بگیرد که معمولا درد ندارد اما فرد دچار اختلالات حسی و احساس ناخوشایندی در قسمت‌های بالایی و خارجی ران می‌شود.

وی افزود: یکسری از دردها براثر کشیدگی و آسیب‌های عضلات ناحیه است که این دردها معمولا در ورزشکاران یا کسانی که فعالیت عضلانی زیادی دارند، دیده می‌شود.این دردها به ویژه در افرادی که تازه شروع به فعالیت ورزشی کرده اند، ممکن است دیده شود.

صالحی اضافه کرد: درد در ناحیه ران بستگی به میزان آسیب‌ها در کشاله ران دارد که اگر سطحی باشد با کمی‌استراحت و آب درمانی و فیزیوتراپی درست شود.

این متخصص پزشکی ورزشی ادامه داد: دردها ممکن است علل ساده و گذرا یا عوامل خطرناک داشته باشند، مانند وجود تومورهای بدخیم استخوانی که حتما در صورتی که پزشک به مشکلات استخوانی شک کند باید بیمار را به متخصص ارتوپدی ارجاع کند.
 

متخصص مواد دندانی گفت: هر اندازه ما از وضعیت طبیعی داشتن دندان‌ها فاصله بگیریم و به دندان مصنوعی روی آوریم، عملکرد اصلی داشتن دندان‌ها که جویدن، تکلم و زیبایی بخشیدن به محیط دهان است به میزانی مختل می‌شود.

به گزارش جام جم آنلاین به نقل از فارس، مصطفی فاطمی‌ در ارتباط با دندان‌های مصنوعی که با سوءهاضمه همراه است، افزود: میزان این بیماری در روکش ساده با دسته دندان، پروتز محرک یا بریجی که دو دندان طبیعی را به صورت مصنوعی به هم متصل می‌کند، متفاوت است.

وی ادامه داد: اینکه هر نوع دندان مصنوعی داخل دهان، تغذیه را مختل می‌کند درست نیست، اما بدیهی است هرقدر ما از وضعیت طبیعی داشتن دندان‌ها فاصله می‌گیریم، عملکرد اصلی داشتن دندان‌ها که جویدن، تکلم و زیبایی بخشیدن به محیط دهان است به میزانی مختل می‌شود.

فاطمی‌افزود: تغذیه مناسب و مراقبت از سلامت دهان و دندان تأثیر بسیار مناسبی در سلامت آن دارد و اثبات شده است که با فاصله گرفتن از دندان طبیعی و استفاده کردن از بریج در افراد، هم‌چنین در کسانی که هیچ دندانی ندارد، بافت پلاستیکی شبیه با بافت‌های ازدست‌رفته دهان داخل دهانش قرار می‌گیرد.

متخصص مواد دندانی گفت: اگر دندان طبیعی نیروی جویدنی داشته باشد، نیرویی که به‌طور مثال پروتز ثابت (بریج) دارد، به‌اندازه نصف دندان طبیعی نیز نیست. همچنین همان‌طور که گفته شد در بیماری که هیچ دندانی ندارد و قطعه پلاستیکی به‌عنوان جایگزین در دهان خود جای داده است، نیروی جویدنش به یک دهم می‌رسد.

وی اظهار داشت: دندان‌ها برای جویدن ساخته شده‌اند، ولی اگر در دهان فاصله بی‌دندانی وجود داشته باشد، فشار جویدن چند دندانی که وجود ندارد، به دندان‌های ابتدایی و انتهایی وارد شده و این دندان‌ها نمی‌توانند فشار مناسب را به مواد غذایی در دهان وارد کنند.

فاطمی‌تصریح کرد: وقتی قرار باشد بیمار دسته دندان را جایگزین دندان طبیعی کند، به این شبیه است که لثه و بافت نرم دهان، نیروی جویدن را تأمین کنند و حداقل عارضه این است وقتی بیمار فشار محکمی‌به لثه وارد می‌کند، درد می‌گیرد.

این متخصص مواد دندانی در ادامه گفت: فشار وارده به لثه باعث می‌شود جویده شدن مواد غذایی نظیر میوه‌ها و… مقداری سخت شود. مشکل دیگر این است که قدرت عضلات دهان با نداشتن دندان کاهش پیدا کرده و استخوان‌ها تحلیل می‌روند.

فاطمی‌اظهار داشت: وقتی بیمار دسته دندان را جایگزین دندان طبیعی کند، ترجیح می‌دهد راحت‌تر غذا بخورد و استفاده از غذاهای میکس‌شده نرم‌تر، دارای کربوهیدرات و چرب رایج می‌شود.

وی ادامه داد: ممکن است این استفاده بیش از حد غذاهای دارای کربوهیدرات و چربی سبب ایجاد بیماری دیابت یا چربی خون شود، زیرا فرد میوه‌های سخت مانند سیب، هویج و همچنین غذاهای پرانرژی و طبیعی را نمی‌تواند مصرف کند.

این متخصص مواد دندانی افزود: با کاهش مصرف مواد غذایی سفت‌تر، در بیمار امکان بروز بیماری‌های گوارشی افزایش یافته و در مجموع این مسئله سوءهاضمه را ایجاد خواهد کرد.

فاطمی‌در پایان گفت: هر قدر با وضعیت طبیعی و کامل دندان‌ها فاصله می‌گیریم و آن را با موارد مصنوعی جایگزین می‌کنیم، توانایی و کارآمدی جویدن کاهش پیدا می‌کند، حتی ایمپلنت‌ها هم در این مورد نتوانسته‌اند وضعیت کارآمدی دندان را به آن بازگردانند.
 

بهترین زمان مصرف مکمل‌ها

این زمان از سال، فصل میوه‌های سرشار از ویتامین C مثل پرتقال، نارنگی و انواع مرکبات است. مصرف ویتامین C کافی باعث کاهش احتمال سرماخوردگی در این فصل می‌شود و مصرف خوراکی‌های دارای ویتامین D به همه گروه‌های سنی توصیه می‌شود. در این ایام، به دلیل شرایط جغرافیایی بسیاری از کشورها، بدن موقعیت کمتری برای جذب ویتامین D دارد.

به گزارش جام جم، مردم مناطقی از زمین مثل ایران، در این فصل روزهایی کوتاه‌تر را تجربه می‌کنند و به دلیل سرمای هوا از پوشش‌های ضخیم‌تر استفاده می‌کنند.

به این ترتیب، فرصت دریافت ویتامین D به شکل طبیعی محدودتر می‌شود. این روزها، روزهایی است که باید بیش از هر زمان دیگر به تنظیم میزان ویتامین‌های دریافتی بدن اهمیت داد و جلوی بسیاری از بیماری‌ها و اختلالات دردسرساز را گرفت.

با نشانه‌های کمبود ویتامین در بدن آشنا شوید

کمبود انواع ویتامین می‌تواند نشانه‌ها و عوارض جدی روی سلامت گروه‌های مختلف افراد داشته باشد. متخصصان تغذیه نیز همیشه در مورد اهمیت دریافت ویتامین کافی تاکید می‌کنند. در مواردی مصرف مکمل توصیه‌ای برای جذب کافی ویتامین است، اما گاهی مصرف مکمل هم برای جبران کمبودها کافی نیست. این در حالی است که گاه افراد با مصرف خودسرانه مکمل، باعث ایجاد عوارض جانبی تجمع بیش از حد ویتامین در بدن می‌شوند. برای تشخیص کمبود انواع ویتامین‌ها در بدن فقط نیاز به انجام آزمایش خون نیست. بسیاری از تظاهرات بالینی نشان‌دهنده عدم تنظیم ویتامین‌های حیاتی برای بدن است. معمولا نشانه‌های کمبود با توجه به نوع هر ویتامین، در نقاط مختلف بدن ظاهر می‌شود.

ویتامین A‌

ویتامین A برای بینایی بسیار ضروری است و به همین دلیل کمبود آن در بدن باعث ایجاد اختلال در بینایی و شب کوری می‌شود.

بیماری‌هایی مثل اسهال چرب و اختلالات جذب، یکی از شاخص‌ترین نشانه‌های کمبود ویتامین A در بدن است. در این شرایط کبد نمی‌تواند میزان کافی این ویتامین را جذب کند و علائم آن روی سیستم گوارش بروز پیدا می‌کند. اختلالات دیگری مثل کم‌خونی، اختلال در سیستم ایمنی، سقط بی‌دلیل و اختلال باروری بخصوص در مردان دیگر نشانه‌های کمبود ویتامین A است. در صورت بروز این علائم باید به پزشک مراجعه شود و نمی‌توان با رعایت تغذیه این مشکل را برطرف کرد.

ویتامین B

مجموعه ویتامین‌های گروه B در حفظ انرژی بدن نقش غیرقابل انکاری دارند. این ویتامین‌ها در حالت عادی در بدن ذخیره نمی‌شود و بدن همواره این ویتامین‌ها را با مصرف مواد غذایی تامین می‌کند.

ویتامین B1 وظیفه تولید گلبول‌های قرمز خون را در بدن دارد و این گلبول‌ها قند خون را به انرژی و فعالیت‌های متابولیک تبدیل می‌کنند. این ویتامین به شکل غیرمستقیم روی عملکرد متابولیک قلب، اعصاب و عضلات تاثیرگذار است. کمبود B1 در بدترین شرایط باعث بیماری بری بری می‌شود، اما ممکن است علائم خفیفی مثل افزایش ضربان قلب، تورم پا، بی‌اشتهایی و کاهش وزن نیز داشته باشد.

کمبود ویتامین B2 باعث ایجاد مشکلاتی در چشم مثل سوزش، خارش و اشک می‌شود. کاهش شفافیت بینایی، شکاف و ترک‌خوردگی لب و افزایش رشد مویرگ‌های اطراف قرنیه، از نشانه‌های کمبود شدید این ویتامین در بدن است.

ویتامین B6 یکی از مهم‌ترین ویتامین‌های این گروه است و کمبود آن به شکل شدید، باعث اختلال ایمنی سلولی و بروز صرع می‌شود. علائمی مانند ضعف، بی‌خوابی، التهاب زبان و حفره دهان از دیگر علائم کمبود این ویتامین است.

کمبود ویتامین B9 باعث بروز کم‌خونی می‌شود و در دوران بارداری آسیب‌هایی به جنین وارد می‌کند و سلامت جنین را به خطر می‌اندازد. به همین دلیل زنان باردار باید به تامین این ویتامین در طول بارداری بیشتر توجه کنند.

ویتامین B12 تنها ویتامین گروه B است که معمولا تا چند سال در کبد ذخیره می‌شود و منبع اصلی تامین آن تولیدات دامی است. به همین دلیل کمبود آن فقط در گیاه‌خواران مطلق دیده می‌شود. کمبود این ویتامین باعث کم‌خونی و زمینه‌ساز ایجاد مشکلات عصبی و استرس مزمن می‌شود. افرادی که دچار کمبود ویتامین B12 می‌شوند، بیشتر احساس بی‌حالی و خستگی زودرس می‌کنند.

ویتامین B3، نیاسین (PP)

نیاسین (PP) شکل‌هایی از ویتامین B3 است که در بسیاری مواد غذایی مثل گوشت، ماهی، شیر، تخم مرغ، قارچ، سبزیجات و غلات یافت می‌شود. این ویتامین در تبدیل غذای مصرفی به انرژی نقش مهمی دارد و استفاده از آن به‌دلیل موثر بودن در کاهش فشار خون، خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی را کاهش می‌دهد.

ضعف عضلانی، بی‌اشتهایی، اسهال، تیرگی رنگ پوست، تحریک‌پذیری دستگاه گوارش و التهاب لوله گوارش از نشانه‌های کمبود ویتامین B3 در بدن است. کمبود این ویتامین در بیمارانی که به بی‌اشتهایی عصبی مبتلا هستند نیز دیده می‌شود. این ویتامین در بدن ذخیره نمی‌شود و به همین دلیل باید مصرف روزانه آن در برنامه غذایی قرار گیرد.

ویتامین E و K

ویتامین E یکی دیگر از ویتامین‌های محلول در چربی با خاصیت ضداکسیدانی است. وجود این ویتامین باعث افزایش سطح ایمنی بدن می‌شود و احتمال ابتلا به بیماری‌هایی مثل دیابت و مشکلات قلبی را کاهش می‌دهد.

کمبود ویتامین E و K در افراد اتفاق رایجی نیست، اما کمبود شدید این ویتامین‌ها در بدن اختلالاتی در انعقاد خون، اختلالات تعادلی و دیگر مشکلات عضلانی و عصبی را ایجاد می‌کند. از طرفی مصرف بیش از اندازه ویتامین E باعث کاهش توانایی لختگی خون بعد از بریدگی و جراحت می‌شود.

ویتامین D

بهترین منبع دریافت ویتامین D،‌ نور خورشید است، اما رعایت نکات تغذیه‌ای نیز می‌تواند کمبود ویتامین D را جبران کند. ویتامین D به استخوان‌ها در جذب کلسیم کمک می‌کند و کمبود آن در شرایط حاد با نشانه‌هایی مثل پوکی استخوان در بزرگسالان و نرمی استخوان در کودکان بروز پیدا می‌کند.

این ویتامین محلول در چربی است و وجود عارضه گوارشی می‌تواند روی جذب چربی و در نتیجه، جذب این ویتامین تاثیر داشته باشد. در حالت کلی و کم‌خطر، کمبود ویتامین D معمولا نشانه بارزی ندارد، اما دردهای عضلانی،‌ استخوانی، مفصلی، ضعف سیستم ایمنی و بروز افسردگی‌ فصلی ممکن است نخستین نشانه‌های کمبود ویتامین D باشد. این در حالی است که با افزایش سن، میزان جذب ویتامین D کاهش پیدا می‌کند و باید بیشتر به تامین این نیاز بدن توجه شود.

ویتامین C

شایع‌ترین نشانه کمبود ویتامین C سرماخوردگی‌ مداوم است. دردهای مفصلی، تحلیل عضلانی، ضایعات پوستی مثل خونریزی‌های زیرپوستی، تورم و خونریزی لثه، خونریزی بینی، تنگی نفس و افسردگی از دیگر نشانه‌های کمبود ویتامین C در بدن است. همچنین کمبود ویتامین C نشانه‌هایی دارد که شاید باعث بروز بیماری نشود، اما آزاردهنده است. ازجمله این نشانه‌ها خشکی پوست و مو، کمبود آهن، خستگی و بدخلقی و دیر خوب شدن زخم‌ است. مصرف بیش از حد این ویتامین مشکل جدی ایجاد نمی‌کند و اضافه آن دفع می‌شود و در صورت مصرف بیش از حد مکمل‌های ویتامین C ممکن است فرد فقط دچار حالت ترش کردن و گاهی اسهال شود.

مصرف مکمل‌ بدون توصیه پزشک پیشنهاد نمی‌شود

در مواردی مصرف مکمل‌ها به تامین ویتامین کمک می‌کند، اما مصرف آنها می‌تواند عوارضی هم داشته باشد و به همین دلیل باید با نظر پزشک استفاده شود. مصرف بی‌رویه مکمل‌ها می‌تواند باعث ایجاد تغییرات هورمونی، جوش صورت و بدن، افزایش موهای زائد و در موارد حاد ناباروری شود.

در نهایت اگر از مکمل‌ها برای تامین نیاز بدن استفاده می‌کنید، بهترین زمان مصرف آن صبح و هنگام خوردن اولین وعده غذایی است.
 

در بسیاری از مطالعات سعی شده بهترین زمان ورزش در روز را مشخص کنند اما اکثر این مطالعات مربوط به ورزشکاران حرفه ای بوده است.

به گزارش جام جم آنلاین به نقل مهر، برای ایجاد یک تناسب اندام کلی، هر زمان از روز که شما بتوانید ورزش کنید و برای شما راحت باشد، خوب است. در حقیقت بهترین زمان ورزش وقتی است که بتوانید آن را پیوسته و مداوم انجام دهید. چراکه تناسب اندام ناشی از ورزش منظم و مداوم است.

اگر شما یک فرد سحرخیز هستید که انرژی تان تا ساعت ۳ بعدازظهر به پایان می رسد بهتر است روزتان را با ورزش آغاز نمایید. اگر دوست دارید انفرادی ورزش کنید بهتر است زمانی که سالن ورزش خلوت است را انتخاب نمایید یا در منزل ورزش کنید.

حتی می توانید مدت ورزش روزانه تان را به سه بخش ۱۰ دقیقه ای تقسیم کنید. به عنوان مثال با پارک کردن خودروتان در فاصله دورتر از محل کار، ۱۰ دقیقه پیاده روی کنید، در زمان ناهار ۱۰ دقیقه ورزش پشت میزی داشته باشید، و موقع رفتن هم ۱۰ دقیقه تا خودروتان پیاده روید.

تنها نکته اینجاست که حتی الامکان نزدیک به زمان به رختخواب رفتن تان ورزش نکنید چراکه مانع از به خواب رفتن خوب شما می شود. حداقل دو ساعت قبل از رفتن به رختخواب و یا حتی بیشتر ورزش نکنید.