امروزه می‌دانیم که چربی با افزایش وزن و چاقی همراه است که به عنوان یک عامل خطر عمده برای تعدادی از بیماریهای مزمن مانند بیماریهای قلبی و انواع سرطان‌ها شناخته می‌شود. برای همین کارشناسان و متخصصین علم بهداشت و تغذیه می‌کوشند تا موادغذایی روزانه را طوری تنظیم کنند تا از چاقی مفرط پیشگیری و یا آن را کنترل کنند. رژیم تک میوه شامل رژیم غذایی روزانه‌ای است که در آن یک وعده کامل فقط به یک میوه خاص محدود می‌شود! مثلاً به جای ناهار فقط چند هلو یا شلیل توصیه می‌شود و جالب اینکه فقط از یک میوه خاص استفاده می‌شود (مثلاً فقط گلابی به عنوان ناهار!) این رژیم در برخی از گروههای خاص بدون توجیه علمی رایج شده و چون به طور طبیعی کالری میوه به دلیل وجود فیبر بالا، بسیار کمتر از موادغذایی دیگر است و در کوتاه مدت جوابی برای کاهش وزن داشته است، تقریباً مورد قبول عامه قرار گرفته است. گروههای غذایی اصلی (کربوهیدرات، پروتئین و چربی) باید با نسبتی مناسب در غذای روزانه افراد تقسیم شوند. به طور معمول ۵۰ درصد از انرژی کل بهتر است به کربوهیدرات‌ها (شامل نان و برنج و سیب‌زمینی، ماکارونی و به مقدار کمتر قندهای ساده) ۳۰ درصد از این انرژی به چربی‌ها (شامل انواع روغن‌ها با ترجیح روغن‌های مایع و گیاهی حاوی امگا ۳ و ۶، مغزها و دانه‌ها) و ۲۰ درصد هم به پروتئین‌ها (شامل انواع گوشت و پنیر کم‌چرب) اختصاص یابد که در این بین گروههای شیر و لبنیات و میوه‌ها و سبزی‌ها شامل چند گروه غذایی با شکل مخلوط هستند. حال اینکه یک نوع میوه به جای این همه موادغذایی با ارزش می‌تواند یک علامت سوال بزرگ و عجیب باشد.از طرفی علم تغذیه مبتنی بر تعادل، تناسب و تنوع مواد غذایی است. با این اوصاف تمام تعادل و تناسب این علم با این نوع رژیم‌ها به هم می‌خورد و تنوع هم به کلی فراموش می‌شود. از طرف دیگرمصرف یک نوع میوه بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد تا اینکه توجیه علمی صحیح داشته باشد. زیرا انواع موادمعدنی و عناصر موردنیاز و همینطور ویتامین‌های مختلف، در میوه‌های گوناگونی وجود دارند و هر یک از این میوه‌ها در چند مورد شاخص هستند. مثلاً مرکبات ویتامین C بالایی دارند یا گیاهان حاوی برگ سبز تیره دارای اسید فولیک بالا هستند. حالا اگر فقط یک نوع میوه مصرف کنیم و از تنوع بپرهیزیم ممکن است با کمبود چند عنصر یا ویتامین در بدن مواجه شویم که هر یک عواقب خاص خود را به همراه دارند. بااین وصف این گونه رژیم‌ها جز ضرر در طولانی‌مدت بهره ای ندارند و مورد تایید نیستند.
اگر شما هم جزو آن دسته از افراد هستید که هنگام نیمروز احساس خستگی می کنید ، با رژیم غذایی صحیح می توانید انرژی خود راافزایش دهید.خوردن یک صبحانه مناسب حتما نیروی لازم را برای حرکت و انجام فعالیت های متفاوت درساعات مصرف بالای انرژی تامین می کند . یکی از بهترین منبع انرژی زا،کربوهیدرات های مرکب (چون نشاسته) هستند،زیرا این کربوهیدرات ها ،برعکس چربی ها وپروتئین ها در ماهیچه و کبد به شکل قابل مصرفی ( گلیکوژن ) ذخیره می شوند . این نوع انرژی ها هنگام نیاز فورا در اختیار بدن قرار می گیرد . به علاوه کربوهیدرات های مرکب به تدریج شکسته شده و وارد جریان خون می شوند و قند خون را تنظیم می کند . ماهیچه ها برای استفاده از انرژی به مواد معدنی نظیر منیزیم احتیاج دارند . اسفناج یکی از سبزیجات سرشار از منیزیم است . افرادی که فعالیت های سنگین دارند و یا دچار استرس می شوند ، به منیزیم بیشتری نیاز دارند . بیشتر خانم ها تنها سه چهارم مقدار مناسب را مصرف می کنند و این کمبود موجب می شود زودتر احساس خستگی کنند . یکی دیگر از علل خستگی ، به ویژه درافرادی که گوشت نمی خورند ، کمبود آهن است . اگر چه گوشت قرمز منبع اصلی تامین آهن است اما استفاده دو یا سه وعده از حبوبات مثل لوبیا قرمز ، لوبیا چیتی ، عدس و لپه می تواند تامین کننده آهن مورد نیاز بدن افراد بزرگسال باشد . آهن یکی از مواد ضروری در روند تولید انرژی است . اکسیژن به کمک آهن موجود در گویچه های قرمز خون حمل می شود تا در ماهیچه ها امکان سوخت انرژی فراهم شود . مواد غذایی سرشار از پروتئین باعث خستگی و ضعف می شوند . کمبود آهن را می توان با خوردن قرص های مکمل از بین برد . البته اگر کمبود آهن ندارید ، از خوردن قرص ها بپرهیزید . استفاده بیش از ۱۰ میلیگرم آهن برای مردان و ۱۵ میلیگرم برای زنان نه تنها سودی ندارد بلکه حتی مضر هم هست . گوشت ماهی با پروتئین بالا ، حاوی اسید آمینه ای به نام تیروزین است . این ماده به انتقالات عصبی – مغز کمک می کند . توت فرنگی منبع ویژه ویتامین ( ث ) است.این ویتامین به جذب آهن در بدن کمک می کند. متخصصان تغذیه معتقدند : مصرف ۶۰ میلیگرم ویتامین ( ث ) در روز برای تامین نیازهای فرد کافی است . مصرف جو به علت دارا بودن فیبر بالا و کربوهیدرات ها ی پیچیده ، سبب می شود قند خون به به مدت طولانی بالا بماند ، یعنی بدن از مواد قندی که به تدریج وارد سیستم گردش خون می شود ، بدون وقفه انرژی می گیرد . مصرف لبنیات و ماست کم چربی با بالا بردن مقدار کلسیم دریافتی حالاتی مانند گر گرفتگی ، جمع شدن آب بزاق در دهان ، خستگی و حالات تیره و تار دیدن را بهبود می بخشد . ذرت حاوی مقدار زیادی پتاسیم است.این ماده در حفظ حرکات عادی ماهیچه و اعمال عصبی موثراست.پتاسیم از جمله موادی است که به مدت طولانی در بدن ذخیره نمی شود . سطح پتاسیم خون در مواقعی مانند ورزش سنگین و یا از طریق عرق کردن زیاد پایین می آید . از جمله نشانه های کمبود آن ، درد ماهیچه ها ، تپش قلب ، کندی واکنش و دستپاچگی است .
فست فودها یا غذاهای فوری بسیار محبوب هستند، دقیقا به خاطر سریع‌بودن تهیه آنها اما فست فودها اغلب مملو از چربی، کالری و نمک هستند و در صورتی که به طور مکرر آنها را بخورید، ممکن است سلامتی خود را به خطر بیندازید. ▪ رعایت این نکات می‌تواند به شما کمک کند تا فست فودهای سالمتری را انتخاب کنید: ـ پیتزای با پنیر کمتر و حاوی سبزیجات سفارش دهید. ـ ساندویچ‌های نیم‌پرس یا پرس کودک سفارش دهید که حاوی گوشت بی‌چربی و مقدار زیادی سبزی، نان متشکل از غلات سبوس دار و بدون مایونز و سایر سس‌ها باشند. ـ یک همبرگر با گوشت گاو بی‌چربی به همراه کاهو و گوجه فرنگی گزینه سالمتری است. از پنیر و سوس بپرهیزید، و به سوی سیب‌زمینی سرخ‌کرده هم نروید. ـ سالادهای حاوی سس‌های کم‌چربی یا آب لیمو را انتخاب کنید. ـ به عنوان یک قاعده کلی از غذاهای با مقدار زیاد نان یا سیب‌زمینی سرخ‌کرده و نیز خامه و سس بپرهیزید.
همه بدنسازان با این فرآیند آشنا هستندکه هر چه کالری بیشتری دریافت کنند، به حجم خود می افزایند. اما خوب بعضی از آنها نیز در این زمینه با مشکل مهمی مواجه هستند و می گویند اشتهای لازم را به منظور دریافت این همه کالری را ندارند. طبیعتاً، این افراد به دنبال روش هایی هستند تا به ابن طریق به افزایش اشتهای خود بپردازند. اگر شما نیز جز این دسته از افراد هستید به تکنیک های ما در این زمینه عمل کنید تا به این طریقه به بی اشتهایی خود غلبه کرده و بتوانید با موفقیت به حجم خود بیفزایید. ▪استفاده از منوی غذایی در روش اول بهتر است مانند رستوران ها به تهیه بک لبست بزرگ از طمع ها و مزه ها بپردازید. در این حالت هم می توانید غذای بیشتر و پر کیفیت تری میل کنید و هم غذایی که مصرف می کنید متفاوت از آن مواردی است که قبلاً خورده اید. در این نتیجه با استفاده از بک برنامه غذایی متنوع و صرف آنها، حجم تان به آسانی شکل می گیرد. اگر یک بدنساز دائماً به مصرف سینه، جوجه، سوپ جو، سیب زمینی و پنیر محلی بپردازد، واقعاً به سختی می تواند سایز خود را بالا ببرد. تاکید بر روی مصرف این غذا ها مختص بدنسازانی است که دوران رژیم قبل از مسابقه را سپری می کنند، نه آنهایی که سعی دارند به توده های عضلانی خود بیفزایند. ▪ مصرف غذاهای مورد علاقه در شیوه دوم بهتر است به صرف غذاهای مورد علاقه تان در برنامه ویژه بدنسازان بپردازید. براب مثال،اگر عاشق غذای دریایی یا استیک هستید، می توانید به جای سینه مرغ و تن ماهی به مصرف این مواد غذایی بپردازید با برای مثال از ماکارانی به جای برنج استفاده کنید. سعی کنید از این مواد غذایی به صورت متناوب و در وعده های زیاد بهره ببرید. ▪ استفاده از ادویه و چاشنی به جهت افزایش اشتها می توانیدبا استفاده از ادویه و چاشنی غذاهای سالم و بی خطر خود راخوش طمع و مزه کنید. استفاده از سس های مختلف نیز در این زمینه موثر است. مثلاً در سینه مرغ تان سس بریزید با از خردل در تهیه ساندویچ هایتان استفاده کنید. به منظور صرف ماکارانی هم می توانید از سس سفید به جای سس گوجه استفاده کنید. افزودن ابن مواد به طور حتم منجر به افزایش اشتهای شما خواهد شد و به تدریج متوجه می شوید که به مصرف غذای بیشتری می پردازید. از این مسئله نگران نباشید زمانی که در حال افزایش حجم هستید و زیاد تمرین می کنید، پرخوری باعث چاقی تان نخواهد شد و فقط به افزایش حجم بدنتان کمک می کند. ▪ تر خون، محرک اشتها از تکنیک های دیگری که در این زمینه موثر هستند می توان از افزایش ترخون به غذا نام برد. ترخون محرک اشتهاست. به استفاده از آن بپردازید و نگران کربوهیدرات ها و چربی ها نباشید. به منظور دریافت کالری کافی به مواد غذایی نیاز دارید که شما را مملو از فیبر و آب نکند. روش مناسب در این زمینه استفاده از غذاهایی است که به صورت طبیعی به لحاظ چربی محدود باشد. در این میان می توان به آیتم های نشاسته دار نظیر نان و غلات اشاره کرد. به منظور حجم گیری سعی کنید از مصرف کربوهیدرات ها نترسید و نشاسته بیشتری مثل برنج و حبوبات میل کنید. به ویژه در زمان بعد و در حین تمرین از این رژیم استفاده کنید. حجم گیری با کاهش مصرف ربی دشوار است، به ویژه اگر در حال تمرین باشید و نرخ متابولیسم تان نیز بالا باشد.پس سعی کنید حتماًچربی سالم را در مواد غذایی تان بگنجانید. نمونه های خوب در این زمینه روغن بادام زمینی و روغن زیتون است به خصوص اگر مصرف چربی و روغن را محدود کرده اید.
برای وزن کم کردن تنها اراده برای نخوردن کافی نیست. اینکه چه طور غذا بخوریم که همیشه سالم و در وزن ایده آل باشیم، اصل مهم رژیم غذایی است که متاسفانه کمتر کسی به آن توجه میکند. برای کم کردن وزن، علاوه برداشتن یک رژیم غذایی علمی بایستی تغییر جهت دائمی داشته باشیم اما نه به کم خوردن که به صحیح خوردن. اینکه شما غذای مورد علاقه خود را حذف کنید و تنها به غذاهای رژیمی اکتفا کنید کار عاقلانه ای نیست. نبایستی غذاهای مورد علاقه را در رژیم غذایی خود کاملاً حذف کنید حتی اگر پرچرب و شیرین و پر کالری باشند چراکه همین جدایی از غذای مطلوب باعث افزایش میل به خوردن آن و نهایتاً افزایش وزن می شود. برای اینکه بخواهید همیشه در وزن مطلوب به سر ببرید بایستی کاهش وزن موفقیت آمیز داشته باشید. بدین منظور نیز لازم است کیفیت زندگی خود را تغییر دهید به دو نکته مهم در برنامه غذایی خود توجه کنید. هرگز به سراغ رژیم های غذایی که قادرند بدون انجام فعالیت ورزشی وزن شما را کاهش دهند، نروید. دور رژیم های تک غذایی را نیز خط بکشید چراکه این رژیم های به ظاهر معجزه آور نه تنها وزن شما را در حالت ایده آل نگه نمی دارند که باعث افزایش ناگهانی وزن در درازمدت می شود که دلیلش هم تنها به کاهش میزان متابولیسم برمی گردد. هرگاه شما پس از اجرای رژیم سخت و کوتاه مدت که ۱۵۰۰ کالری به بدن می رساند اقدام به گرفتن رژیم قبلی خود که مثلاً ۱۸۰۰ کالری به بدن می رساند، بکنید در کوتاه ترین زمان به دو برابر وزن قبلی خود برمی گردید. پس بدون اینکه گرسنگی به خود بدهید و اعصابتان را به خاطر نخوردن غذای مطلوب خرد کنید، رژیم غذایی متعادلی برای خود تنظیم کنید که هم از آن لذت ببرید و هم در وضعیت خوب سلامتی قرار بگیرید.
امروزه بسیاری از افراد مبتلا به چاقی مفرط، به منظور کم کردن وزن خود به جراحی روی می‌آورند. در عین حال پزشکان مشغول انجام تحقیقاتی هستند که نشان دهند کم خطرترین و بهترین روش در این نوع جراحی کدام است؟ بهتر است ابتدا تعریف ساده‌ای از روشهای معمول برای اینکار داشته باشیم. ● Gastric Bypass: رایج‌ترین نوع این جراحی‌ها در آمریکا روشی است که Gastric Bypass نامیده می‌شود. در این روش با انجام عمل جراحی معده را به دو قسمت تقسیم می‌کنند و قسمت کوچکتر که ممولآ حجمی معادل ۵-۱۰ درصد کل را دارد مسئولیت نگهداری غذا را به‌عهده می‌گیرد. در این روش هیچ قسمتی از معده جدا نمی‌شود و قسمت بزرگتر معده کماکان به ترشح آنزیم‌های معمول می پردازد و به قسمت کوچکتر برای هضم غذا کمک میکند. این روش جراحی از آنچه به نظر می‌رسد، بسیار خطرناک‌تر است. پزشکان هنوز این نوع جراحی را تنها در شرایطی خاص پیشنهاد می‌کنند؛ وقتی شخص به دلیل مشکلاتی از قبیل نارسایی قلبی مجبور است در مدت زمانی کوتاه وزنش را به حداقل ممکن برساند. با کوچک شدن حجم قسمتی از معده که غذا در آن تخلیه می‌شود، بالاجبار شخص غذای کمتری می‌خورد و کالری کمتری نیز جذب می‌شود. این اشخاص برای جلوگیری از کمبود ویتامین باید مکمل‌های پروتئینی و ویتامین استفاده کنند. در این روش یک حلقه در دهانه معده قرار می‌دهند و میزان ورود غذا به آنرا کنترل می‌کنند. ● Gastric Banding: روش مشابه دیگری که در اروپا و استرالیا رایج است Gastric Banding نام دارد که نتیجه‌ای به خوبی عمل Bypass دارد. در این روش حلقه‌ای اطراف مسیر غذا در معده قرار می‌دهند تا عبور غذا به معده به دشورای انجام شود. تنها اشکال آن این است که اثر آن در دراز مدت نمایان می‌شود. این روش برای کودکان مبتلا به چاقی مزمن و آن دسته از زنان که در آینده قصد باردار شدن را دارند، مناسب‌ترین روش است. مزیت دیگر روش Banding در این است که قابل برگشت است، یعنی بعد از گذشت مدت زمانی، در صورت بروز هر گونه مشکل می‌توان معده را به حالت اولیه‌اش برگرداند. خاصیت حلقه‌ای که در قسمت بالای معده قرار می‌گیرد آن است که با مصرف محلول نمک متورم شده و تنگ‌تر می‌شود و مقدار غذایی که از آن عبور میکند محدود می‌شود. از آنجائی که در این روش امکان بازگرداندن معده شخص به حالت اولیه وجود دارد، آسانتر و کم خطرتر نیز هست، برخی پزشکان این روش را برای کودکان مبتلا به چاقی مزمن مناسب‌تر می‌دانند. برای زنانی که تصمیم دارند در آینده باردار شوند نیز این روش پیشنهاد می‌شود. ● کوچک کردن حجم معده: روش سومی نیز وجود دارد که در واقع متد اصلی و پایه این نوع جراحی است. در این روش بخشی از معده شخص را بریده، جدا می‌کنند تا حجم معده کاهش پیدا کند. در نتیجه آن اختلالاتی در عملکرد جهاز هاضمه بیمار به وجود می‌آید. این روش خطرناک‌ترین نوع این قبیل جراحی‌هاست، اما در عین حال بیشترین تاثیر را بر کاهش وزن دارد و تنها به افراد بسیار بسیار چاق پیشنهاد می‌شود. ● نتایج تحقیقات و بررسی‌ها: در حال حاضر در آمریکا تحقیقات وسیعی برای مقایسه عواقب و عوارض ناشی از این سه روش در حال انجام است. مهم‌تر از همه موارد فوق، واقعیت انکارناپذیری است که در این زمینه وجود دارد و آن اینکه: “صرفنظر از روش استفاده شده برای جراحی، تاثیر این نوع عمل ها اگر با رژیم غذایی و ورزش همراه نباشد کاملا موقتی است.” متاسفانه امروزه چاقی مفرط به یک مشکل جهانی تبدیل شده است. حدود ۳۱% از افراد بزرگسال آمریکا که تعدادشان ۶۱ میلیون نفر است، از این بیماری رنج می‌برند. پزشکان مشاور معتقدند که تنها در شرایطی خاص این جراحی‌ها انجام شود : ۱- بیمار نتواند با روشهای معمول و استاندارد وزن خود را کاهش دهد. ۲- اضافه وزن بیمار ۵۰ کیلو گرم یا بیشتر باشد. ۳- به دلیل چاقی بیش از حد، مشکلاتی از قبیل فشارخون، مرض قند و … داشته باشد. البته تعداد افرادی که شرایط فوق را دارا باشند کم نیست. در دهه گذشته حدود ۱۰ هزار عمل جراحی بر روی مبتلایان به چاقی مزمن انجام شده، در سال ۲۰۰۲ این رقم به ۷۰ هزار و در سال ۲۰۰۵ به ۱۷۰ هزار افزایش یافته است. تحقیقات نشان داده که در رابطه با روش Bypass چندین مورد مرگ در زنانی که بعد از عمل لاغری، باردار شده اند، گزارش شده است. در مقابل زنان بارداری که قبلا به روش Banding وزن خود را کاهش داده‌اند، بارداری کاملا نرمال و بدون مشکلی را پشت سر گذاشته‌اند. ▪ روش Banding که همان محدود کردن دهانه معده است از سال ۲۰۰۱ در آمریکا رایج شده، ولی در اروپا و استرالیا از ابتدا همین روش مورد استفاده قرار می‌گرفت. در سال ۲۰۰۵ حدود ۱۷% از عمل‌های چاقی در آمریکا به این روش انجام شده است. ▪ در روش قرار دادن حلقه در دهانه معده حدود ۱.۰ درصد امکان مرگ وجود دارد در صورتی که در روش Bypass این امکان به حدود ۲.۰ درصد می‌رسد. مطالعاتی که اخیرا بر روی این بیماران انجام شده نشان دهنده این نکته است که یک سال بعد از عمل Bypass، سه تا پنج درصد خطر مرگ آنها را تهدید میکند. به هر حال هنوز پزشکان مشغول انجام تحقیقات و آزمایشات هستند تا روشی مناسب برای این نوع از جراحی پیدا کنند که در آن خطر مرگ یا عوارض جانبی پس از جراحی به حداقل برسد و در عین حال در کوتاهترین زمان بهترین نتیجه را داشته باشد، هستند.
بسیاری از مردم از اضافه وزن و چاقی مفرط رنج می برند، چون یکی از عوامل به وجود آورنده بیماریهای قلبی- عروقی، چاقی و ازدیاد وزن می باشد، پس سعی در کم کردن وزن خود به بهترین روش را دارند. ورزش کردن باعث افزایش سوخت و ساز بدن (متابولیسم) و سوزاندن کالری های اضافی خواهد شد. سعی کنید در آغاز روز پس از بیدار شدن از خواب، به مدت حداقل نیم ساعت ورزش کنید. تحقیقات در این مورد نشان می دهد که ورزش کردن در صبح سه برابر مدت زمان دیگر در روز چربی اضافه بدن را می سوزاند. درطول روز قسمت عمده انرژی بدن شما از طریق کربوهیدارتی که از خوردن غذا می باشد تامین می شود. در طول شب و زمانی که بدن در حال استراحت است، بدن شما کربوهیدرات را به مصرف تامین انرژی فیزیکی بدن می رساند. به هنگام روز، بدن کربوهیدراتی ندارد که به عنوان انرژی از آن استفاده کند پس چربی بدن را مصرف کرده و آن را می سوزاند. بهتر است از این موقعیت استفاده کرده و صبح قبل از هر چیز ورزش کنید. قبل از ورزش کردن صبحانه نخورید، چون اینکار باعث می شود که کربوهیدرات را به جای چربی اضافه بدن بعنوان منبع انرژی به مصرف برسانید. پس از ورزش کردن حتما صبحانه میل کنید. یکی از عوامل افزایش متابولیسم، سوخت و ساز بدن در سرتاسر روز ، خوردن صبحانه می باشد. از میوه ها و غذاهایی که منجر به سوزاندن چربی بدن می شوند مانند؛ پرتقال، گریپ فروت، نارنگی و لیمو که دارای ویتامین c بالا می باشند استفاده کنید. با گنجاندن ویتامین c در رژیم غذایی روزانه، سوخت و ساز بدن را افزایش داده و همچنین باعث کاهش جذب چربی به بدن خواهید شد و کمک چشمگیری به کنترل و کاهش کلسترول بدن نیز خواهید کرد. با گنجاندن ویتامین c در رژیم غذایی روزانه، سوخت و ساز بدن را افزایش داده و همچنین باعث کاهش جذب چربی به بدن خواهید شد و کمک چشمگیری به کنترل و کاهش کلسترول بدن نیز خواهید کرد. لوبیای سویا حاوی لسیتین ( lecithin ) می باشد، که محافظ سلولهای بدن در برابر تجمع چربی می باشد. به طور متوسط هفته ای سه بار از مواد غذایی حاوی سویا استفاده کنید تا به توانایی بیشتر سلولها در از بین بردن چربی های اضافی بدن کمک کنید. همچنین به رژیم غذایی خود، میوه های تازه، سیب و توت سیاه را اضافه کنید. این میوه ها حاوی پکتین هستند که باعث محدود کردن چربی سلولها شده و چربی اضافی بدن را جذب می کنند. روغن سیر و سیر نیز یکی دیگر ازموادی می باشند که باعث سوزاندن چربی بدن می شوند. سیر علاوه بر داشتن خاصیت آنتی بیوتیکی که درمان کننده بسیاری از بیماری های مزمن است، باعث کاهش چربی بدن نیز می شود. با استفاده از روشهای ساده و مفید، مراقب سلامتی و شادابی جسم خود باشید و سعی کنید که حداقل هر ماه وزن خود را اندازه بگیرید تا مطمئن شوید که اضافه وزن ندارید.
بسیاری از مردم وزنی را که کم کرده‌اند پس از مدتی بازمی‌یابند. دانشمندان می‌گویند فهمیده‌اند چرا وزن کم کردن معمولا آسانتر از پایین نگاه داشتن وزن است. تیمی از محققان در دانشگاه کلمبیای نیویورک نشان داده است که کلید این معما افت سطح هورمون لپتین است که وظیفه‌اش کنترل اشتهاست. آنها دریافتند که تزریق این هورمون به برخی از افرادی که اخیرا وزن کم کرده‌اند کمک میکند دوباره فورا تمام وزن از دست رفته را اضافه نکنند. نتایج این مطالعه در نشریه تحقیقات کلینیکی (Clinical Investigation) چاپ شده است. تخمین زده می‌شود که بیش از ۸۵ درصد افراد چاق که وزن کم کرده‌اند نهایتا دست کم بخشی از وزن کاسته شده را بازمی‌یابند. تحقیقات حاکی است که علت این موضوع برخی تغییرات به وجود آمده در عملکرد سیستم متابولیسمی، عصبی و هورمونی بدن است. تیم محققان دانشگاه کلمبیا معتقد است که این تغییرات در اثر کاهش میزان لپتین در بدن روی می‌دهد. از آنجا که بشر در طول تاریخ اغلب با دوره‌های قحطی و گرسنگی مواجه بوده، بدن احتمالا تمایل به حفظ ذخایر چربی خود دارد. این هورمون در بافت‌های چربی ساخته می‌شود و بنابراین وقتی وزن بدن کم می‌شود میزان تولید لپتین نیز کاهش می‌یابد. پژوهشگران برای محک زدن نظریه خود دوزهای مشخصی لپتین به داوطلبان لاغر و چاق که اخیرا وزن کم کرده بودند دادند. آنها دریافتند وقتی سطح لپتین به قبل از دوران رژیم برگشت، اکثر تغییرات متابولیسمی و هورمونی که باعث می‌شود فرد نتواند مانع بازگشت تدریجی وزن به قبل از دوران رژیم شود، بار دیگر معکوس می‌شود. از قبل معلوم بود که لپتین در کنترل اشتها نقش بازی میکند، اما نحوه دقیق عملکرد آن مشخص نبود. پزشکان در مورد افراد بیش از حد چاقی که دچار کمبود لپتین هستند این هورمون را تجویز می‌کنند، اما در مورد افراد چاقی که سطح لپتین آنها عادی است این شیوه در کاهش وزن تاثیری ندارد. ● امید به داروی تازه محققان گفتند بالاخره ممکن است امکان توسعه داروهای تازه‌ای که ساز و کار نظارتی بدن بر میزان لپتین را هدف قرار می‌دهد فراهم شود که کمک خواهد کرد وزن پایین بماند. مایکل روزنبام، سرپرست این تحقیقات به بی بی سی گفت از آنجا که بشر و اجداد آن در طول تاریخ اغلب با دوره‌های قحطی و گرسنگی مواجه بوده‌اند، بدن احتمالا تمایل به حفظ ذخایر چربی خود دارد. او گفت:پیش بینی ما این است که نقشه ژنتیکی انسان آکنده از ژن‌هایی است که از چربی بدن دفاع می‌کنند و در مقابل شمار ژن‌هایی که با افزایش وزن مقابله می‌کنند باید بسیار اندک باشد. اما اساسا برای صدها هزار سال در محیطی زندگی کرده‌ایم که ما را به خوردن بیشتر و تحرک کمتر تشویق می‌کرده تا انرژی خود را ذخیره کنیم.اما اکنون در محیطی زندگی می‌کنیم که آن خصوصیات با شرایط تطبیق نمی‌کنند.
