تبیان، دستیار زندگی

دوست دارید لپتاپ تان اپل باشد؟ ولی نمی خواهید هزینه ی خرید لپتاپ های گران قیمت اپل را بر خود تحمیل کنید.

با ما همراه شوید:

نکته ی اساسی: حتما سیب را گاز زده و در محل مورد نظر نسب کنید و گرنه اپل شما تقلبی محسوب میشود

تصور اینکه تکنولوژی طی این چند سال چقدر پیشرفت کرده کار مشکلی است. این تصویر بهترین کامپیوتری است که می توانستید حدود بیست سال قبل بخرید. آن هم با قیمت فوق العاده ۸۴۹۹ دلار. ضمن اینکه این قیمت شامل هزینه مانیتور و ماوس نبوده است. ‏
‏
اما این همه پول برای پردازشگر اینتل ۲۰ مگاهرتزی و کارت گرافیک VGA با حافظه RAM برابر با ۲ مگابایت! البته از افتخارات کامپیوتر مورد نظر این بوده که رم آن تا ۱۶ مگابایت قابل ارتقا بوده است. ‏
‏
در ان زمان پردازشگر ۲۰ مگاهرتزی اینتل آنقدر به نظر سریع می آمده که در تبلیغ از ان به عنوان سریع مثل صاعقه یاد شده. حالا فکر می کنید بیست سال دیگر تکنولوژی در کجا قرار دارد؟ و در حال خندیدن به کدام فناوری هستیم که هم اکنون برایمان خارق العاده است؟ ‏

۱٫ هدف و صبر: اول هدفتان را از وبلاگنویسی مشخص کنید،کسی که همین‌طوری تفننی وبلاگنویسی کند و هدفی نداشته باشد، بعد از مدتی خسته و دلسرد می‌شود. ضمناً باید صبر داشته باشید.هیچ وبلاگنویس پربازدید و موفقی از شکم مادرش پربازدید نبوده، هدف و صبر بوده که آنها را به چنین موفقیتی رسانده.

۲٫ استفاده بیش از حد از کدهای جاوا: لابد گذرتان به این وبلاگهایی افتاده که در حین ورود اسمتان را می‌پرسد، بعد شجره‌نامه‌تان را طلب می‌کند و آخر سر برایتان بوس می‌فرستد و ورود شما را به کلبه‌ی درویشیشان خوش‌آمد می‌گوید و …! بعد که هفت‌خان رستم را رد می‌کنید، یهو آهنگ خودکشی از محسن چاووشی با کیفیتی در حد گرامافون‌های دوران قاجار پخش می‌شود. هفت هشت تا تیر و کمان هم به سمت مونیتور شلیک می‌شوند. سوراخ‌سمبه‌های وبلاگ را هم که نگاهی بیندازید حتماً چند تا قلب شکسته‌ی خونین مالین پیدا می‌کنید. اگر وبلاگ شما چنین شمایلی دارد باید بدانید نود درصد خوانندگان در همان لحظه‌ی اول آن ضربدر قرمز رنگ را می‌زنند و دیگر به صد متری وبلاگ شما هم نزدیک نمی‌شوند.

۳٫ ابزارهای وبلاگ‌نویسی: یک بلاگر خوب و موفق در وبلاگش ابزارهای به اشتراک‌گذاری،دسترسی آسان و سریع به فید،لینک‌های مفید،گوگل‌ریدر اشتراکی،لینک‌های مرتبط و … را تمام و کمال در اختیا خوانندگانش قرار می‌دهد. به این فکر کنید که کسی که الان برای شما وقت گذاشته و مطالبتان را می‌خواند می‌توانست هزار سوراخ‌سمبه‌ی دیگر باشد. پس برای وقت و هزینه خوانندگانتان احترام قائل شوید.

۴٫ شبکه‌های اجتماعی: فعالیت در شبکه‌های اجتماعی مثل فیس‌بوک و توییتر می‌تواند به موفقیت وبلاگ شما کمک شایانی کند. سعی کنید از روز های ابتدایی وبلاگ نویسی اکانتی در این سایت ها باز کرده و با کاربران آشنا شوید. استفاده از یک لوگو یا علامت خاص و استفاده از نام وبلاگ تان به عنوان Username هم می توانند به شناخته شدن شما توسط سایرین کمک کند.

۵٫ خلاق باشید: آقا این خلاقیت را دریابید،چیزی که در ایران ما بسیار مظلوم است همین خلاقیت و نوآوریست.ببینید من خودم ده‌ها فلافل‌فروشی را می‌شناسم که همه آمدند و بساطشان را بعد از مدتی جمع کردند.اما چند سال است که یک فلافلی روی پای خودش است و با رمز “نوآوری”همچنان کار می‌کند.اوایل سه تا فلافل می‌فروخت دو تا پولی،یکی مجانی،مدتی بعد اسم فلافلیش را گذاشت فلافلی برره با آشپزی نظام دوبرره، و حالا هم که یک فلافل می‌دهد با یک نوشابه مجانی،حالا بماند که دو برابر پول نوشابه را از جای دیگر در پاچه مشتری‌ها فرو می‌کند. اما غرض این بود که در وبلاگنویسی هم اینطوریست. نوآور باشید، سبک مخصوص به خودتان را داشته باشید، قالب شخصی داشته باشید. حتما پیش آمده که ببینید جدیدا برخی‌ها کامنت می‌دهندکه: ” نصف آرشیو تو خوندم ،دید باز و قلم شیوایی داری” این همان ورژن جدید “وبلاگ خوبی داری به منم سر بزنه” اما می‌بینید که حتی این اشخاص هم ار قافله نوآوری جا نمانده‌اند.

۶٫ موسیقی، نه! : یکی از عادات بد و شایع در بین بلاگرها قرار دادن موسیقیه. بگذارید برایتان مثالی بزنم. شما خربزه دوست دارید مگر نه؟ حالا فرض کنید نصف شب است و دارید وبلاگتان را می‌خوانید که یهو برادر بزرگتان همین‌طور خربزه را در حلقتان فرو می‌کند و می‌گوید بخور،نوش جانت. قرار دادن موسیقی در وبلاگ هم یک همچین شمایلی دارد، هر چقدر هم که خربزه شیرین باشد دوست ندارید در خوردنش اجباری باشد.

۷٫ تعامل با دیگران: تا جایی که وقتتان یاری می‌دهد در بحث‌های دیگران شرکت کنید؛ برایشان کامنت بگذارید، به سؤالات خوانندگانتان پاسخ دهید، راهنماییشان کنید و خلاصه نگذارید این ارتباط با خواننده‌ها سرد و کم‌سو شود. چون از نظر من نویسنده وبلاگ مثل ماه در آسمان می‌ماند و خوانندگان هم همان ستاره‌ها هستند. هر چقدر هم که ماه روشن و زیبا و کامل باشد. اما دیدن آسمان شب بدون ستاره‌ها هیچ لطفی ندارد.

تصورش را بکنید. هارد دیسک کامپیوترتان ناگهان از کار می افتد و شما متوجه می شوید که تمام اطلاعات تان را از دست داده اید. اگر با چنین فاجعه ای مواجه شدید باید بدانید که بعد از حادثه این مراحل را پشت سر خواهید گذاشت. ‏
‏
اگر هم قبلا این حادثه برایتان رخ داده است احتمالا تجربه گذر از این مراحل را داشته اید! ‏
‏
مرحله اول: انکار
‏ با خودتان می گویید این امکان ندارد! این فقط یک مشکل نرم افزاری است. احتمالا با یک بار ریستارت درست می شود. من سال ها است که این هارد دیسک را دارم و مثل ساعت کار می کرده. امکان ندارد بسوزد. ‏
‏
معمولا حتی بعد از پنج بار ریستارت کردن هم همچنان در فاز انکار قرار دارید و فکر می کنید که شاید مشکل از درایو سی دی است. ‏
‏
مرحله دوم: عصبانیت
در این مرحله متوجه شده اید که همه چیز از دست رفته است. و عصبانیت شروع می شود. لعنت به هاردهای تقبلی. لعنت به وسترن دیجیتال با این هاردهای ….. من فروشنده ای که این هارد را به من فروخته می کشم! و خلاصه بقیه حرف های این مرحله قابل نوشتن نیست. اما می توانید خودتان تصورش را بکنید. ‏
‏
مرحله سوم: کلنجار رفتن
‏ خب شاید بتوانم یک نرم افزار دانلود کنم و با آن هارد دیسک را به عنوان هارد دوم یک کامپیوتر بالا بیاورم تا اطلاعات را داشته باشم. باید یک هارد جدید بخرم و روشی پیدا کنم تا بتوانم آن را بالا بیاورم. شاید یک شرکت بتواند به من برای بازیابی اطلاعات ام کمک کند؟ آره مطمئن هستم که بالاخره مشکل حل می شود. ‏
‏
مرحله چهارم: افسردگی
‏ تمام آن عکس ها از دست رفته است. من دیگر انها را نمی بینم. تمام نوشته هایم دیگر وجود ندارد. اوه خدای من تمام موسیقی هایی که داشتم دیگر وجود ندارند. من سال ها برای جمع کردنشان وقت گذاشته بودم. فیلم هایم چی؟ بدبخت شدم. درست مثل این است که ده سال گذشته زندگی ام را پاک کرده ام. ‏
‏
مرحله پنجم: پذیرش حادثه
مدتی گذشته و حالا که هیچ کاری نتوانسته اید برای برگرداندن اطلاعات بکنید وارد مرحله قبول واقعه می شوید. آه، تمام آن اطلاعات خیلی هم مهم نبودند. بعضی از آن ها را جاهای دیگر هم دارم. مثلا برخی عکس ها را قبلا در سایت فلیکر گذاشته بودم. حداقل مهم هایشان آنجا هست. جمع کردن تمام آن موسیقی ها هم از اول می تواند کار سرگرم کننده ای باشد! تازه به نظرم یک شروع مجدد کار خوبی است. به علاوه هارد داریو ها این روزها حسابی ارزان شده اند. ‏
‏
اگر می خواهید که مشابه این داستان برای شما رخ ندهد. فراموش نکنید که از اطلاعات تان به طور مرتب پشتیبان گیری کنید. این داستان خیلی راحت و بدون خبر قبلی برای هر کسی پیش می آید. بنابراین آن را جدی بگیرید. ‏

به محض شروع حرکت قطار پسر ۲۵ ساله که کنار پنجره نشسته بود پر از شور و هیجان شد. دستش را از پنجره بیرون برد و در حالی که هوای در حال حرکت را با لذت لمس می کرد فریاد زد: “پدر نگاه کن درختها حرکت می کنند” مرد مسن با لبخندی هیجان پسرش را تحسین کرد. کنار مرد جوان، زوج جوانی نشسته بودند که حرفهای پدر و پسر را می شنیدند و از حرکات پسر جوان که مانند یک بچه ۵ ساله رفتار می کرد، متعجب شده بودند.
ناگهان پسر دوباره فریاد زد: ” پدر نگاه کن دریاچه، حیوانات و ابرها با قطار حرکت می کنند.” زوج جوان پسر را با دلسوزی نگاه می کردند. باران شروع شد چند قطره روی دست مرد جوان چکید. او با لذت آن را لمس کرد و چشمهایش را بست و دوباره فریاد زد:” پدر نگاه کن باران می بارد،‌ آب روی دست من چکید.

زوج جوان دیگر طاقت نیاورند و از مرد مسن پرسیدند: “‌چرا شما برای مداوای پسرتان به پزشک مراجعه نمی کنید؟!”

مرد مسن گفت: ” ما همین الان از بیمارستان بر می گردیم. امروز پسر من برای اولین بار در زندگی می تواند ببیند!”

چین با ۱ میلیارد و ۳۳۸ میلیون نفر، پرجمعیت‌ترین کشور جهان است و بعد از آن هند با جمعیتی بالغ بر ۱ میلیارد و ۱۵۶ میلیون نفر قرار دارد. آمریکا در رتبه سوم قرار گرفته و در سال ۲۰۰۹ در حدود ۳۰۷ میلیون نفر جمعیت داشت.چین با ۹/۷۷۹ میلیون نفر نیروی کار یکی از صنعتی‌ترین کشورهای جهان است.

میزان تولید نیروی کار این کشور در سال ۲۰۰۹ شامل موارد زیر است:

۶۷ میلیون و ۶۵۳ هزار تلویزیون LCD

59 میلیون ۳۰۵ هزار یخچال

۲۲٫۳ تریلیارد نخ سیگار

۶۱۹ میلیون و ۲۴۵ هزار گوشی موبایل

۱۳ میلیون و ۲۱۲ هزار تن شکر

۱۳ میلیون و ۷۹۵ هزار موتورسیکلت

میزان صادرات چین فوق‌العاده بالا است:

۵۸ میلیارد دلار ارزش صادرات کفش

۳۹ میلیاردو ۶۰۰ میلیون دلار ارزش صادرات گوشی موبایل

۱۰۷ میلیارد و ۱۰۰ میلیون دلار ارزش صادرات پوشاک

آمریکا به عنوان دومین واردکننده محصولات چینی سالانه ۲۲۰ میلیارد دلار برای کالاهای چینی پرداخت می‌کند.

میزان واردات اتحادیه اروپا از چین سالانه ۲۳۶ میلیارد دلار است.

غذا در چین:

بیش از ۳۰۰ میلیون نفر در چین کشاورزی می‌کنند.

۲۶ درصد از کل برنج جهان از چین می‌آید.

میزان تولید کشاورزان چینی سالانه حدود ۱۹۳ میلیون تن محصول است و در سال ۲۰۰۸ از این مقدار تولید، ۱۳۰ میلیون و ۷۷۸ هزار تن آن در چین خورده شده است.

برنج ۲۶ درصد از کالری مورد نیاز روزانه چینی‌ها را تامین می‌کند در حالی که سهم برنج در تامین کالری آمریکایی‌ها تنها ۲ درصد است.

سالانه در چین ۳۰۰ میلیون لاک‌پشت برای استفاده در غذا فروخته می‌شود.

ارتش در چین:

ارتش آزادی‌بخش چین بزرگ‌ترین نیروی نظامی فعال در جهان است که ۳٫۴ میلیون نیروی آماده و ۱٫۲ میلیون نیروی ذخیره دارد.

بودجه نظامی چین ۸۰٫۶۴ میلیارد دلار و بودجه نظامی آمریکا ۶۰۷ میلیارد دلار است. فرانسه با ۶۵٫۷ میلیارد دلار سومین کشور از نظر مقدار بودجه درنظر گرفته شده برای ارتش است.

چین بین ۱۰۰ تا ۴۰۰ بمب هسته‌ای دارد.

تعداد جنگنده‌های چین ۲۰۲۴ فروند هواپیما است. این مقدار در آمریکا ۵۵۵۰ جنگنده و در روسیه ۲۸۳۲ جنگنده است.

نیروی زمینی چین دارای ۷۵۰۰ تانک است و آمریکا ۶۰۰۰ تانک برای نبرد‌های زمینی دارد.

تعداد اعدامی‌ها در چین از مقدار اعدام در سراسر جهان بیشتر است.

در قانون چین ۶۸ جرم منجر به اعدام می‌شود که برخی از آن‌ها عبارتنداز:

ایجاد آتش‌سوزی عمدی

جعل اسناد

اختلاس

قاچاق مواد مخدر

فرار مالیاتی

فروش غذا یا داروهای آلوده

رشوه‌خواری و فساد دولتی

در حدود ۵۰۰۰ نفر در سال ۲۰۰۹ اعدام شدند.

رسانه‌های چینی اعلام کردند از بین هر ۱۰ اعدام یک مورد مربوط به جرایم اقتصادی کوچک است.

۱) انتقاد، شکایت و محکوم نکنید.

۲) صادق باشید.

۳) در دیگران انگیزه ایجاد کنید.

۴) ذاتاً به دیگران علاقه مند باشید.

۵) همیشه حتی در هنگام مشکلات و سختی ها خنده رو باشید.

۶) به یاد داشته باشید که نام هر فردی زیباترین و مهمترین کلمه است.

۷) شنونده خوبی باشید . دیگران را تشویق کنید در مورد خود صحبت کنند.

۸ ) براساس علایق دیگران صحبت کنید.

۹) طوری رفتار کنید که دیگران احساس کنند مهم هستند و هر کاری که از دستتان بر می آید صادقانه برایشان انجام دهید.

۱۰) بهترین راه موفقیت در بحث، اجتناب از آن است.

۱۱) به «نظر» دیگران احترام بگذارید. هرگز نگویید «اشتباه می کنید»

۱۲) اگر اشتباه کردید، سریع و صادقانه آن را بپذیرید.

۱۳) دوستانه صحبت کنید.

۱۴) طوری صحبت کنید که طرف مقابل همیشه در پاسخ تان «بله» بگوید.

۱۵) اجازه دهید طرف مقابل بیشتر صحبت کند.

۱۶) اجازه دهید طرف مقابل احساس کند از شما برتر است.

۱۷) صادقانه همه چیز را از نگاه طرف مقابل ببینید.

۱۸) با عقاید و آرزوهای مثبت و سازنده دیگران همراه شوید.

۱۹) با افراد مثبت و انگیزه دهنده دوست باشید.

۲۰) عقایدتان را به دیگران تحمیل نکنید.

۲۱) خود را با علائم غیرکلامی طرف مقابل هماهنگ کنید.

۲۲) صادقانه از دیگران تعریف کنید.

۲۳) اشتباهات دیگران را غیر مستقیم تذکر دهید.

۲۴) قبل از انتقاد از دیگران در مورد اشتباهاتتان صحبت کنید.

۲۵) به جای دستور صریح، سؤال کنید.

۲۶) در دیگران احساس امنیت ایجاد کنید.

۲۷) هر پیشرفت جزیی و هر نکته مثبتی را تحسین کنید.

۲۸) مشوق باشید و بکوشید اشتباه دیگران را آسان و قابل اصلاح نشان دهید.

۲۹) بگذارید افراد از انجام پیشنهادات شما خوشحال شوند.

۳۰) اگر برای کسی کاری انجام می دهید، انتظار جبران نداشته باشید

احتمالا اگر فیلم ۲۰۱۲  را دیده باشید به یاد می آورید که در این فیلم دنیا چگونه نابود شد و فرو ریخت!

حالا بر اساس تاریخ مایا ها گوگل هم در سال ۲۰۱۲ فرو خواهد ریخت و چون شما احتمالا در آن لحظه نمی توانید این اتفاق را ببینید می توانید از اینجا شاهد آن باشید.

گاهی وقتها بعضی آدمها را می بینیم که فقط دوست دارند حالت عصبانیت خود را به دیگران نشان دهند. شاید اینطور فکر می کنند که اگر عصبانی باشند و یا مغرور، دیگران توجه بیشتری به انها کرده و یا بیشتر جذبشان می شود.

برای مثال وارد سوپر مارکت می شوید. مشغول انتخاب جنس هستید که یک نفر وارد مغازه می شود و اینطور می گوید: “یه شیر بده” همین و بس. نه سلامی، نه علیکی و … . موقعیتی دیگر را در نظر بگیرید. مثلا همسایه صبح زود از منزل بیرون آمده و بدون کوچکترین توجهی به شما اتومبیل خود را روشن کرده و از دربی که شما قبلا بازش کرده اید بیرون می رود. ویا در حالتی دیگر وقتی با وی صحبت می کنید آنچنان جواب شما را می دهد که گویی با شما دعوا دارد. جواب هیچ کس را درست نمی دهند. زیر لب غر و لند می کنند، از همه چیز و همه کس می نالند. اگر برای لحظه ای چشم شما به آنها خیره شود، می گویند “چیه؟ نیگا داره؟” و…

در مقابل افرادی را در نظر بگیرید همیشه اینطور هستند :

از راه می آیند، می خندند، سلام می کنند، تشکر میکنند، اجازه می دهند دیگران اول وارد شوند، احترام می گذارند، بی ادبی نمی کنند، وقتی صدایشان می زنید می گویند “جان”. وقتی داخل سوپر مارکت می شوند ابتدا سلام می کنند، خسته نباشید می گویند و با لبخند درخواست خود را می گویند. با دیگران می خندند، با دیگران ناراحت می شوند. وقتی در یک جمع یک عده به یک مسئله ای احترام می گذارند، آنها هم احترام می گذارند. اگر برای لحظه ای چشمتان به آنها خیره شود به شما لبخند می زنند. در کل خیلی “ناز” هستند!

حالا بفرمایید شما “ناز” هستید یا نه؟