زیادهروی در مصرف هیچکدام از چایها مفید نیست ولی آنچه شامل همهی آنها میشود این است که انواع چایها خاصیت ضد پیری دارند.
چای گیاهی
دلایل زیادی وجود دارد که ما از یک فنجان چای داغ لذت ببریم. ما عطر گونههای مختلف چای را دوست داریم، در دست گرفتن یک لیوان چای داغ و مزه مزه کردن آن یک راه عالی برای رسیدن به آرامش است و مهمتر اینکه پس از گذراندن یک روز پر دغدغه بهترین معجون برای رفع خستگی و تجدید قوای جسمی است.
در بین چایها خصوصاً برای ما ایرانیها به طور کلی میتوان گفت نوشیدن چای معمولی طرفداران زیادی دارد. اما به جز چای معمولی چایهای گیاهی دیگری هم هستند که جنبه دارویی دارند و خواص آنها درمان بیماریهای متعددی را موجب میشوند. در ادامه گونههایی از چایهای گیاهی به همراه خواص آنها را برای شما بازگو میکنیم.
چای گل گاوزبان و سنبل الطیب (طبیعت گرم و تر)
خواص:
آرامبخش اعصاب، خوابآور، ضدسردردهای عصبی، ضدسودا و صفرا، ضدقولنج و اسپاسم، ضدتشنج و صرع، تقویتکننده قوای جنسی
طرز تهیه:
۴ قاشق چایخوری گل گاوزبان یا ۱ قاشق سنبل الطیب بهعلاوه ۱ عدد لیموعمانی
چای بادرنجبویه (طبیعت بسیار گرم)
خواص:
در بعضی مزاجها بالابرنده فشارخون، مقوی قلب و اعصاب، خونساز، تقویتکننده سلولهای مغزی، خوابآور، آرامبخش، نشاطآور، ضدبوی بد دهان. این گیاه مورد علاقه حضرت علی (ع) بوده است.
طرز تهیه:
یک قاشق غذاخوری با ۲ لیوان آبجوش و نبات
تذکر:
افرادی که دچار فشارخون هستند با احتیاط مصرف کنند.
چای دارچین (طبیعت گرم و خشک)
خواص:
محرک اعصاب، ضدوسواس و جنون، مۆثر در درمان ناراحتیهای گوارشی، دیابت، دردهای استخوانی و سردی بدن، مفرّح و تقویت امور جنسی، تقویت کبد و معده
طرز تهیه:
چند قلم دارچین با ۲ لیوان آبجوش و نبات
مصرف یک نوع چای گیاهی به طور مداوم باعث بروز عوارض زیادی میشود.
از این رو پیشنهاد میشود در طول هفته چایهای گیاهی مختلفی که برای شما
مفید هستند را بنوشید تا دچار عوارض ناشی از مصرف زیاد آن نشوید
چای زنجبیل (طبیعت گرم و خشک)
خواص:
بالابرنده فشارخون، ضد ضعف اعصاب، تقویت حافظه، ضددرد مفاصل، تقویتکننده قوای جنسی، مقوی معده، خونساز، ضدسم غذایی
طرز تهیه:
یک قاشق چایخوری کوبیده زنجبیل با ۲ لیوان آبجوش و نبات
چای اسطوخودوس (طبیعت گرم و خشک)
خواص:
آرامبخش اعصاب، تقویتکننده سلولهای مغزی، ضدمیگرن، ضدزکام و آسم و برونشیت، ضداگزما، مۆثر در درمان روماتیسم
طرز تهیه:
یک قاشق غذاخوری با ۲ لیوان آبجوش و نبات
چای آویشن (طبیعت معتدل)
خواص:
بالابرنده فشارخون، تقویت اعصاب، رفع کولیتهای مزمن، مدر( ادرارآور)، ضدانگل و رطوبت بدن، ضدصفرا، مۆثر در درمان زکام، سرفه و آسم، اشتهاآور، کاهشدهنده غلظت خون، مقوی جهاز هاضمه (گوارش)، تقویت بینایی
طرز تهیه:
یک قاشق غذاخوری با ۲ لیوان آبجوش و نبات
چای نعنا یا پونه (طبیعت گرم)
خواص:
ضداسهال و استفراغ، ضدنفخ، مقوی معده، خوشبو کننده دهان، رفع خستگی، مۆثر در درمان بیماریهای ریوی از جمله تنگی تنفس آسم، سرفه، مقوی قلب، مۆثر در درمان سرماخوردگی
طرز تهیه:
یک قاشق غذاخوری و ۲ لیوان آبجوش با نبات
چای اکلیل کوهی (طبیعت گرم و معتدل)
خواص:
گیاه معجزهگر، مقوی اعصاب، مدر(ادرارآور)، ضدعفونت کلیه، ضدصفرا، ضددلهره و اضطراب، ضدزکام و سرماخوردگی، آسم، سیاهسرفه، تقویتکننده بدن، مقوی معده، ضددردهای روماتیسمی، استخوان و کمر، مۆثر در دفع سنگهای کلیه و کیسه صفرا
طرز تهیه:
۲ قاشق غذاخوری با ۲ لیوان آبجوش و نبات
چای مرزنجوش (طبیعت گرم)
خواص:
آرامبخش، بهترین داروی میگرن کهنه و سردرد، ضدنفخ، ضدسرماخوردگی، ضداسهال، خلطآور، تب بر، اشتهاآور
طرز تهیه:
۱ قاشق غذاخوری با ۲ لیوان آبجوش و نبات
چای بهارنارنج (طبیعت گرم)
خواص:
آرامبخش، تقویتکننده قلب و اعصاب، مفرح و نشاطآور
طرز تهیه:
یک قاشق غذاخوری با ۲ لیوان آبجوش و نبات
چای گل پر (طبیعت گرم و خشک)
خواص:
تقویتکننده قوی حافظه، ضدفراموشی، ضدصرع، کمک به درمان اسهال، تقویتکننده قوه جنسی، کمک به هضم غذا، اشتهاآور، ضد جوش و دُمل
طرز تهیه:
یک قاشق غذاخوری با ۲ لیوان آبجوش و نبات
برای دم کردنیهای گیاهی بهتر است از قوریهای چینی یا شیشهای استفاده شود
چای آلبالو (دم کرده میوه آلبالو)
خواص:
اشتهاآور، کمک به هضم غذا، پایین آورنده فشارخون
طرز تهیه:
آلبالو رسیده بدون دم ۲۰۰ گرم با ۴ لیوان آبجوش و نبات
چای دارچین و زنجبیل
خواص:
این نوشیدنی برای تسکین دردهای دوران پریود خانمها بسیار مفید است.
طرز تهیه:
چوب دارچین خردشده یک قاشق غذاخوری با زنجبیل به اندازه یک بندانگشت یا یک قاشق چایخوری پودر آن و ۳ لیوان آب جوش ۳۰ دقیقه روی حرارت ملایم دم بکشد، در زمان مصرف بهتر است با کمی عسل شیرین شود.
چای پونه کوهی و آویشن
خواص:
این نوشیدنی برای فصل پاییز و زمستان بسیار مناسب بوده و خاصیت ضدعفونیکننده دارد، برای سرماخوردگی و دردهای پریود خانمها بسیار مناسب است.
طرز تهیه:
یک قاشق غذاخوری آویشن با یک قاشق غذاخوری پونه و ۳ لیوان آب جوش. بهتر است در زمان مصرف با عسل شیرین شود.
چای میوه گل نسترن (طبیعت گرم)
خواص:
پایین آورنده فشارخون و قندخون، سرشار ویتامین ث، ضدسرماخوردگی، مقوی معده، ضداسهال
طرز تهیه:
میوه گل نسترن (۱۵ عدد) در یک قوری (۲ لیوان آب جوش) به همراه مقداری نبات دم کرده میل شود.
چای سبز
خواص:
ضدسرطان، محرک سیستم ایمنی بدن، کاهش پرفشاری خون، ضدافسردگی، سبب پایین آمدن خطر بیماری انسداد شریانها میشود، خطر لخته شدن خون و سکتهها را کاهش میدهد.
تذکر:
در اصل گیاه چای سبز و سیاه یکی است. در صورتی که برگ تازه چای را به سرعت خشک کنند چای سبز به دست میآید ولی زمانی که برگ چای، مورد تخمیر قرار گیرد تغییراتی در رنگ و بـو، مزه و مواد و اثرات آن نسبت به چای سبز ایجاد میشود و چای سیـاه به دست میآید.
چای سیاه (چای معمولی)
خواص:
خواص چای سیاه یا همان چای معمولی کمتر از چای سبز است.
عوارض مصرف زیاد چای سیاه:
۱٫ افزایش ترشح اسید معده که باعث تشدید ناراحتیهای معده میشود.
۲٫ چای سیاه مانع از جذب آهن شده و کم خونی ناشی از فقر آهن را تشدید میکند.
۳٫ کافئین موجود در چای سیاه احتمال ایجاد بیماری سیستیت در پستان خانمها را افزایش میدهد.
۴٫ از نظر طب اسلامی و سنتی چای سیاه باعث افزایش تولید خلط سودا در بدن میشود.
تذکرات در مورد چگونگی دم کردن چایهای گیاهی
۱٫ برای دم کردنیهای گیاهی بهتر است از قوریهای چینی یا شیشهای استفاده شود.
۲٫ قوری را روی حرارت غیرمستقیم کتـری یـا سمـاور قرار دهیم.
۳٫ برای دم کشیدن ۱۵ دقیقه کافی است امّا هر چه بیشتر دم بکشد بهتر است.
۴٫ چای را صاف نموده و میل نمایید.
توصیهها در مورد نوشیدن انواع چای
۱٫ زیادهروی در مصرف هیچکدام از چایها مفید نیست ولی آنچه شامل همهی آنها میشود این است که انواع چایها خاصیت ضد پیری دارند.
۲٫ بهتر است از چایهایی استفاده شود که بدون مـواد افزودنی همچون رنگدهنده و طعمدهندهها باشد.
۳٫ جهت کاهش مضرات چای بهتر است با مصلح آن مصرف شود مصلح چای، دارچین و یا هل است.
۴٫ هرگز فراموش نکنید که مصرف یک نوع چای گیاهی به طور مداوم باعث بروز عوارض زیادی میشود. از این رو پیشنهاد میشود در طول هفته چایهای گیاهی مختلفی که برای شما مفید هستند را بنوشید تا دچار عوارض ناشی از مصرف زیاد آن نشوید. به طور مثال: خوردن چای معمولی به طور مداوم باعث خشکی روده و معده، خشکی سر و سرد شدن مغز، بیماریهای کبدی، استسقاء، گرفتگی عضلات و کمبود آهن میشود. خوردن قهوه به طور مداوم باعث اعتیاد به کافئین، ناآرامی، سردرد، بیماریهای کبدی میشود. خوردن گل گاوزبان به طور مداوم باعث تپش قلب و کم شدن سوی چشم میشود.
نقش چای سیاه در مقابله با دیابت
چای سیاه سرشار از آنتیاکسیدان بوده و باعث تقویت سیستم ایمنی میشود و با فشارخون بالا نیز مقابله کند. نتایج یک پژوهش نشان میدهد که خواص چای سیاه به اینجا ختم نمیشود و برای مقابله با دیابت نیز مفید است.
چای
حتماً میدانید که دیابت چه بیماری پردردسری است و میلیونها نفر را در سرتاسر جهان گرفتار کرده است. برای همین بهتری کار این است که با تغییر سبک زندگی، داشتن تغذیهی مناسب و ورزش و کنترل وزن از همان ابتدا از ابتلا به این بیماری قندی تلخ پیشگیری کنید.
محققان معتقدند که همین چای سیاهی که دم میکنید و نوش جان میکنید برای تقویت سیستم ایمنی بدن مفید بوده و با دیابت مقابله میکند. چای سیاه خواص آنتیاکسیدانی زیادی دارد.
در این مقاله میخواهیم نتایج چند پژوهش متعدد را بررسی کنیم که همگی از تأثیر مفید چای سیاه برای مقابله با دیابت میگویند. با ما همراه باشید.
علاوه بر اینکه چای سیاه سرشار از آنتیاکسیدان بوده و باعث تقویت سیستم ایمنی میشود میتواند با فشارخون بالا نیز مقابله کند. نتایج یک پژوهش چینی نشان میدهد که خواص چای سیاه به این جا ختم نمیشود و برای مقابله با دیابت نیز مفید است.
باید بدانید که این چای بعد از آب دومین نوشیدنی پرطرفدار مردم سرتاسر جهان است. برای همین متخصصان علاقهی بیشتری برای کشف خواص مختلف آن دارند.
محققان چینی روی میزان پلی ساکارید موجود در سه چای سبز، چای اولانگ و چای سیاه بررسیهایی انجام دادند. هدف این بود که تأثیر این سه نوع چای را روی درمان دیابت بررسی کنند. پلی ساکاریدها نوعی گلوسید حاوی نشاسته و سلولز هستند. این ترکیبات میتوانند برای افرادی که دیابت دارند مفید باشند به خاطر اینکه جذب گلوکز را به تاخیر میاندازند. به عقیدهی این محققان از این سه نوع چای، چای سیاه حاوی پلی ساکاریدهایی است که بیشترین تأثیر را در جلوگیری از جذب قند دارد. باید بدانید که پلی ساکاریدهای موجود در چای سیاه نقش مهمی در مقابله با رادیکالهای آزاد دارد. این مولکولهای موذی و آسیبرسان باعث بروز بیماریهایی مانند سرطان و آرتریت روماتوئید میشود. به عقیدهی این محققان پُلی ساکاریدهای موجود در چای سیاه یک روش طبیعی برای کنترل و مقابله با دیابت است.
چای نباید با قند فراوان خورده شود به خاطر اینکه قند زیاد همان و ابتلا به بیماری
قند خون یا همان دیابت نوع 2 همان
در سال 2008 نیز نتایج یک پژوهش اسکاتلندی نشان داده بود که چای سیاه میتواند با دیابت نوع 2 مقابله کند. محققان این پژوهش چینی هم به این نتیجه رسیدهاند که پولیفنولها و آنتیاکسیدانهای موجود در چای که از تخریب سلولها جلوگیری میکند میتواند عملکرد انسولین را نیز کنترل کند.
پژوهش اسکاتلندی انجامشده در سال 2008 نشان داده بود که چای سیاه بهتر از چای سبز با دیابت مقابله میکند. با این حال چای سبز بهتر از چای سیاه باعث لاغری میشود. به خاطر اینکه ترکیبات موجود در چای سبز به چربی سوزی کمک میکند. این دو نوع چای همچنین از ابتلا به بیماریهای قلبی پیگیری میکنند.
در سال 2005 نیز پژوهشی در این خصوص انجام شده بود. بررسیهای که روی موشهای آزمایشگاهی انجام شده بود نشان میدهد که چای سیاه و چای سبز هر دو برای مقابله با دیابت نوع دو موثر هستند. نتایج این پژوهش نشان داده بود که این دو چای برای جلوگیری از ابتلای دیابتیها به بیماری آب مروارید نیز موثرند. در سال 2005 محققان اعلام کردند که چای سیاه و چای سبز ترکیبات مناسب و غیر سمی دارند که میزان قند خون را پایین میآورد.
در واقع نوشیدن چای یک روش ساده و ارزانقیمت برای پیشگیری و یا به تاخیر انداختن ابتلا به دیابت و مشکلات ناشی از این بیماری محسوب میشود. محققان به مدت 3 ماه به موشهای آزمایشگاهی چای سیاه و چای سبز دادند. بعد از بررسیهایی مشخص شد که این دو نوع چای مانع از ابتلا به بیماری آب مروارید ناشی از دیابت میشود و تأثیر مثبتی روی کاهش قند خون دارند. اگر بخواهیم طبق این پژوهش معادلیابی کنیم باید بگوییم که یک فرد 65 کیلویی باید روزانه یک لیتر یا 4 لیوان چای سیاه بنوشد.
البته این میزان چای نباید با قند فراوان خورده شود
چسبندگی لولههای رحمی در زنان؛ علائم و درمان
لولههای رحمی یکی از مهمترین اعضای داخل لگن هستند و وظیفه گرفتن تخمک و انتقال آن به داخل رحم را دارند. عمل لقاح هم داخل این لولهها انجام میگیرد، بنابراین سلامت لولههای رحم تاثیر زیادی در باروری زنان دارد و هر گونه اختلال در لولههای رحمی به هر دلیلی میتواند منجر به نازایی شود.
چسبندگی لوله رحمی
برای آشنایی بیشتر با عملکرد لولههای رحمی و چسبندگی و پیامدهای بعدی آن با خانم دکتر شیرین نیرومنش، متخصص زنان و زایمان و استاد دانشگاه علوم پزشکی تهران به گفت وگو نشستهایم.
لطفا ابتدا کمی در مورد ساختار و وظیفه لولههای رحمی برایمان توضیح دهید.
قبل از شروع بحث در مورد چسبندگی یا انسداد در لولههای رحمی بهتر است بدانید که لولههای رحمی دو عدد است که به نام لولههای فالوپ هم خوانده میشوند. این لولهها از زوایای طرفی قسمت فوقانی تنه رحم به طول 10 سانتیمتر خارج میشوند و در انتها به شکل شیپوری در میآیند و روی تخمدانها قرار میگیرند.
لوله رحمی چهار قسمت دارد: قسمت داخل جداری به طول یک سانتیمتر که در ضخامت دیواره رحم است. تنگه یا ایسموس که محل اتصال لوله به رحم است. آمپول که گشادترین قسمت است و بیش از نصف لوله را تشکیل داده و لقاح در آن صورت میگیرد. اینفاندیبولوم یا ناحیه شیپوری که وظیفه گرفتن تخمک از تخمدان را دارد.
چه عواملی میتوانند زمینه را برای چسبندگی فراهم کنند؟
عوامل زیادی میتوانند باعث این چسبندگیها شوند. یکی از عواملی که باعث چسبندگی و انسداد لولههای رحمی میشود، عفونت است. عفونت به واسطه میکروبهای مختلف میتواند باعث التهاب لولهها شود و افرادی که مبتلا به عفونتهای مکرر و شدید لولههای رحمی میشوند و به موقع مراجعه به پزشک ندارند و تحت درمان قرار نمیگیرند، ممکن است دچار چسبندگی و به دنبال آن نازایی شوند.
یکی از دیگر از عواملی که میتواند سبب چسبندگی لولهها شود، جراحیها هستند. از شایعترین جراحیها میتوان از آپاندیسیت نام برد. عمل جراحی آپاندیسیت به خصوص در کسانی که آپاندیسیت پاره میشود و تورم و عفونت شدید در لگن ایجاد میشود، ممکن است باعث ایجاد چسبندگی شود. این چسبندگی ممکن است دو طرفه باشد یا یکطرفه، یعنی در همان سمتی که آپاندیسیت قرار گرفته است. در این صورت چسبندگی لولهها میتواند به نازایی ختم شود.
برخی خانمها هم دیر ازدواج میکنند و هم 7 یا 10 سال بعد از ازدواج تمایل به بارداری ندارند. این امر، خطر ایجاد آندومتریوز و عوارض آن که چسبندگی باشد را افزایش میدهد
یکی دیگر از جراحیهایی که ممکن است باعث چسبندگی شود، جراحی کیست تخمدان، فیبروم رحمی و جراحیهایی است که داخل لگن انجام میشود. در این موارد باید با انتخاب صحیح بیمار و اجرای تکنیکهای مناسب جراحی و تجویز آنتیبیوتیک به میزان کافی از بروز عفونت و چسبندگی جلوگیری کرد.
از علل دیگر بروز چسبندگی که امروزه یکی از بیماریهای شایع در سراسر دنیا میان زنان است و در ایران هم میزان شیوع آن افزایش یافته، بیماری آندومتریوز است.
با بالا رفتن سن ازدواج و عدم تمایل به بارداری احتمال این بیماری افزایش مییابد. ابتلا به چنین بیماریای میتواند از عوامل مهم چسبندگی و نازایی باشد.
در آندومتریوز، بافت مشابه پوشش داخلی رحم در نقاطی غیرمعمول در قسمت پایینی شکم ظاهر میشود. این بافت ممکن است روی سطح تخمدان، پشت رحم و در حفره لگنی، روی دیواره روده و ندرتا در نقاطی دورتر به وجود آید.
چسبندگی لوله های رحمی چه علایمی دارد؟
علایم ممکن است به طور ناگهانی ظاهر شوند یا طی چند سال به وجود آیند؛ درد لگنی فزاینده هنگام عادت ماهانه، خصوصا روزهای آخر، گاهی درد لگنی ممکن است در هر زمانی رخ دهد، درد هنگام مقاربت جنسی، لکهبینی قبل از عادت ماهانه، گاهی وجود خون در ادرار یا مدفوع، کمردرد و درد همراه با انقباضات رودهای و نازایی.
آیا انجام سزارین هم میتواند سبب چسبندگی لولههای رحمی شود؟
سزارین هم به دلیل اینکه نوعی عمل جراحی است، میتواند چنین عارضهای را داشته باشد. در برخی از خانمها بعد از یک بار سزارین، چسبندگیهای شکمی دیده میشود، اما چسبندگیهای شکمی کمتر در محل لولههای رحمی است و بیشتر در قسمت مثانه دیده میشود.
اما اگر روش سزارین به صورت اصولی و صحیح انجام شود، حتی در خانمهایی که چند بار هم سزارین شده اند این مشکل به وجود نمیآید.
آیا میتوان مانع ایجاد چسبندگی شد و از بروز آن پیشگیری کرد؟
برای پیشگیری از ابتلا به این مشکل و مشکلات پس از آن، از جمله نازایی و عواقب آن که هزینههای گزافی هم دارد، توصیه میشود که خانمها بلافاصله پس از مشاهده هر گونه علامت عفونت و ترشح به پزشک مراجعه کنند.
بهتر است به طور مرتب حداقل یکی، دو بار در سال به پزشک زنان مراجعه کنند و چکاپ شوند و در صورتی که عفونت لگنی وجود دارد تحت درمان قرار گیرند.
اگر چسبندگی در اطراف لوله باشد، با عمل جراحی یا لاپاراسکوپی (لاپاروسکوپی) میتوان آن را باز کرد. برخی خانمها بعد از باز کردن چسبندگیها باردار میشوند
به محض اینکه دچار ترشحات بدبو شدند و احساس سوزش و خارش داشتند، باید سریع به پزشک مراجعه کنند و به طور کامل تحت درمان قرار گیرند.
همچنین به طور سالیانه برای آزمایش پاپ اسمیر مراجعه کنند.
در صورت ازدواج هم پیشگیری از بارداری به مدت طولانی توصیه نمیشود. برخی خانمها هم دیر ازدواج میکنند و هم 7 یا 10 سال بعد از ازدواج تمایل به بارداری ندارند. این امر، خطر ایجاد آندومتریوز و عوارض آن که چسبندگی باشد را افزایش میدهد.
نکته دیگر اینکه بعد از ازدواج، خانمها بیشتر مستعد عفونت هستند. عفونت تناسلی و التهاب لوله بیشتر دیده میشود، بنابراین اگر شرایط اجازه میدهد بهتر است یکی، دو سال بعد از ازدواج، بارداری اول را داشته باشند تا دچار عوارض نازایی نشوند.
این مشکل را چگونه میتوان درمان کرد؟
با روش هیستروسکوپی که یک روش آندوسکوپی تشخیصی داخل رحمی است، تحت شرایط بیهوشی عمومی و با وسیله تلسکوپ مانندی که از طریق دهانه رحم وارد حفره میشود، رحم از نظر وجود انواع چسبندگیهای داخل رحمی بررسی میشود. این روش همچنین کاربرد درمانی دارد.
با هیستروسکوپی از بین بردن چسبندگیها، برداشتن پولیپ و انجام بیوپسیهای متعدد میسر میشود. همچنین با روش هیستروسونوگرافی، باز بودن یا انسداد لولههای رحمی مورد بررسی قرار میگیرد.
در این روش هم با قراردادن لوله باریکی در دهانه لوله رحم و تزریق سرم نرمال سالین و همزمان انجام سونوگرافی میتوان از عبور مایع از لولههای رحمی و رها شدن آنها در حفره لگن که دلیل بازبودن لولههاست اطلاع حاصل کرد.
اگر چسبندگی در اطراف لوله باشد، با عمل جراحی یا لاپاراسکوپی (لاپاروسکوپی) میتوان آن را باز کرد. برخی خانمها بعد از باز کردن چسبندگیها باردار میشوند.
کسانی که چسبندگی اطراف و داخل لوله دارند و دچار آندومتریوز میشوند، در معرض بارداری خارج رحمی به خصوص بارداری داخل لولههای رحمی هستند که یکی از اورژانسهای مامایی است و خطراتی ایجاد میکند.