تبیان، دستیار زندگی

در كتاب تحفة الذاكرین كرمانشاهى و كنزالغرائب مسطور است كه ام السلمه روایت كرده ، كه روزى خاتم الانبیاء صلى الله علیه و آله از صحرایى مى گذشت ناگاه از كنار دشت آوازى بلند شد، و آن حضرت به اطراف ملاحظه كرد! و كسى را ندید.
بار دیگر فریادى شنید و ملتفت نگردید، دفعه سوم حضرت احمد مختار نظر با محبت خویش را گشاده و چشمش به آهوى پا بسته اى افتاد كه كرد: یا رسول الله این یهودى مرا صید كرد و دو فرزند شیرخواره در پس این كوه دارم كه آنها را شیر نداده ام ، خیلى نگران آنها هستم ، میخواهم ، بروم كه كودكانم را سیر كنم ! و باز مراجعت نمایم ، حضرت فرمود: البته مراجعت خواهى كرد، عرض كرد: بلى ، اگر چنانكه گفتم خلافى واقع شود و تاءخیر نمایم ، خداوند مرا مانند جماعت عشار عذاب كند، حضرت ضامن شد و آهو رفت و بعد از زمانى در موعد مقرر دید آهو با دو بره اش آمدند، هرسه به پابوسى آن بزرگوار شرفیاب شدند، صیاد یهودى از مشاهده این معجزه به دیدن شریف اسلام مشرف شد و براى رضاى خاطر شریف حضرت رسول صلى الله علیه و آله آن آهو را آزاد كرد.
آهو با دو بره اش حضرت رسول صلى الله علیه و آله را دعا و ثنا كرده خواستند بروند جناب رسول خدا براى نشان آزادى زنجیرى به قرار طوق به گردن آهوان بست یعنى این آهو منسوب به رسول خدا صلى الله علیه و آله است و آزاد كرده آن بزرگوار است پس هر كسى كه آن نشان را میدید احترام رسول خدا صلى الله علیه و آله را مراعات كرده آن آهو را صید نكرده و زخمى به آنها وارد نمى ساخت كانه گوشت آن به مردم حرام شده بود.
آه آه صد هزار آه نمى دانم كه آهوان حرم سراى نبوت و ولایت را چرا در صحراى كربلا صیادان بى رحم كوفه و شام به جراحات شمشیر و تیر جفا تشنه و گرسنه صید كرده بعضى را كشتند و بخرى را اسیر و دستگیر در بیابانها و صحراها و بازارها با هزار ظلم و ستم مى گردانیدند، و به این ظلمها اكتفا نكرده قلب مبارك حضرت رسول صلى الله علیه و آله را شكسته به مجلس ابن زیاد ملعون در كوفه و به مجلس چون یزید پلیدى در شام شوم كشیده و چه مصیبتها به آن دست بستگان وارد آوردند. الا لعنة الله على القوم الظالمین ⁽⁵⁾.