ویژگیهای مربوط به متن در CSS

در این قسمت به ادامه ویژگیهایی که بر روی متن ها اثر می گذارند می پردازیم.

text-transform

این ویژگی مشخص می کند که متن با استفاده از حروف بزرگ نوشته شود یا حروف کوچک و یا به صورت معمولی البته بدون آنکه در حروفی که تایپ شده است تغییری به وجود آورید. با این روش اگر خواستید قسمتی از متن مثلاً برای تأکید بیشتر با حروف بزرگ مشاهده شود نیازی نیست که دوباره آن قسمت را از اول تایپ کنید. البته این ویژگی در زبان فارسی چندان استفاده ای ندارد ولی در زبانهایی مثل انگلیسی می توانید آنرا به کار ببرید.

به یک مثال در مورد این ویژگی توجه کنید:

این هم نتیجه:

همانطور که مشاهده می کنید بدون استفاده از حروف بزرگ در نوشتن کد، متن ما با حروف بزرگ نمایش داده می شود.

این ویژگی چند مقدار دارد که در اینجا مشاهده می کنید:

• none :
  با انتخاب این گزینه متن به همان صورتی که تایپ شده است نمایش داده می شود.

  ---

• lowercase :
  با انتخاب این گزینه متن با حروف کوچک نمایش داده می شود.

  ---

• uppercase :
  این گزینه متن را با حروف بزرگ نمایش می دهد.

  ---

• capitalize :
  این گزینه حروف اول کلماتی را که با حروف کوچک نوشته شده اند با حروف بزرگ و بقیه حروف را با حروف کوچک نمایش می دهد. به مثال زیر توجه کنید:

متن به صورت زیر نمایش داده می شود:

line-height

این ویژگی به ما امکان می دهد تا ارتفاع سطر ها را مشخص کنیم. این ارتفاع می تواند به صورت درصد یا در مقیاس پیکسل باشد و فاصله بین سطرها را مشخص می کند.

برای مثال اگر بخواهیم سطرها از هم 50 پیکسل فاصله داشته باشند می توانیم به صورت زیر عمل کنیم:

نتیجه به صورت زیر خواهد بود:

text-indent

این ویژگی مقدار تو رفتگی متن را در سطر اول هر قسمت (مثلاً سطر اول هر پاراگراف) مشخص می کند. این مقدار می تواند بر حسب پیکسل یا در صد باشد.

در مثال زیر این مقدار تو رفتگی را 30 پیکسل در نظر می گیریم:

این هم نتیجه:

ویژگیهای متن در CSS

در این قسمت برخی از ویژگیهای متن را که در CSS استفاده می شوند به شما معرفی می کنیم. با کمک این ویژگیها می توانیم نحوه قرار گرفتن متن در صفحه، فاصله بین حروف و بسیاری از خواص یک متن را تغییر دهیم.

letter-spacing

ین ویژگی به ما اجازه می دهد تا فاصله میان حروف یک کلمه را در یک متن تعیین کنیم. این ویژگی می تواند مقادیری را در مقیاس پیکسل به خود بگیرد یا از مقدار normal استفاده کند. گزینه پیش فرض برای این ویژگی همان normal است. در اینجا به ذکر یک مثال در مورد این ویژگی می پردازیم:

فرض کنید می خواهیم از این ویژگی برای متن موجود در یک تگ DIV استفاده کنیم:

نتیجه را به صورت زیر مشاهده خواهید کرد:

text-align

این ویژگی به ما اجازه می دهد تا نحوه قرارگیری قسمتی از متن را از لحاظ راست چین، چپ چین یا وسط چین بودن تنظیم کنیم.

این ویژگی می تواند مقادیر زیر را به مورد استفاده قرار دهد:

• left :
  با استفاده از این مقدار می توانیم محتویات یک تگ را در سمت چپ صفحه نمایش دهیم.

  ---

  right :
  این قدار معین می کند که محتویات یک تگ باید در سمت راست صفحه نمایش داده شوند.

  ---

• center :
  این مقدار محتویات یک تگ را به صورت وسط چین تعریف میکند.

برای مثال اگر می خواهید متنی که در یک DIV قرار دارد به صورت چپ چین نمایش داده شود می توانیم از این ویژگی به مانند زیر استفاده کنیم:

نتیجه به صورت زیر خواهد بود:

text-decoration

این ویژگی به ما اجازه می دهد تا برای قسمت خاصی از متن خاصیتهای از قبیل زیرخط تعریف کنیم. مثلاً فرض کنید می خواهیم یک متن را با خطی بالای آن به وجود بیاوریم. در اینجام می توانیم از این ویژگی به صورت زیر استفاده متین:

این هم نتیجه:

این ویژگی چندین مقدار دارد که در اینجا به آنها می پردازیم:

• none :
  این گزینه به صورت پیش فرض بر روی متن اعمال می شود (البته برای لینکها به صورت پیش فرض underline اعمال می شود) و در نتیجه آن متنها به صورت ساده و معمولی نمایش داده می شوند. در صورتی که بخواهیم لینکهایی در متن ما بدون زیر خط نشان داده شوند می توانیم از این گزینه برای تگ لینک استفاده کنیم.

  ---

• underline :
  از این گزینه می توان برای زیر خط دار کردن متنها استفاده کرد.

  ---

• overline :
  این گزینه برای نمایش خط بالای متن استفاده می شود.

  ---

• line-through :
  این گزینه یک خط را در میانه متن ایجاد می کند و آنرا به صورت خط خورده نشان می دهد.

  ---

• blink :
  از این گزینه می توانیم برای چشمک زن کردن متن استفاده کنیم. البته این گزینه توسط مرورگر اینترنت اکسپلورر حمایت نمی شود و فقط در مرورگرهای Netscape نمایش داده می شود.

در اینجا یک لینک را می بینید که با استفاده از ویژگی بالا بدون زیر خط نمایش داده می شود:

نظر یادتون نره؟

تغییر موقعیت عناصر صفحه با استفاده از CSS

position

ویژگی position به ما اجازه می دهد تا تعیین کنیم که آیا می خواهیم موقعیت یک عنصر در صفحه مشخص شود یا نه. اگر می خواهیم آن عنصر موقعیت مشخصی داشته باشد موقعیت عنصر را در صفحه تعیین می کند. چندین مقدار را می توان برای این ویژگی قرار داد. در اینجا می توانید این مقادیر را با کمی توضیح در مورد هر کدام ببینید:

• static :
  این مقدار پیش فرضی است که در صورت تعریف نشدن position در صفحه استفاده می شود. با این مقدار اجزا در همان جایی که کد آنها را می نویسید دیده می شوند.

  ---

• absolute :
  این مقدار به ما اجازه می دهد تا یک عنصر از صفحه را در هر موقعیتی نسبت به بالا، راست، پایین یا چپ صفحه که بخواهیم نمایش دهیم.

  ---

• fixed :
  این گزینه به ما اجازه می دهد تا موقعیت یک عنصر صفحه را در پنجره مرورگر مشخص کنیم. در صورتی که برای یک عنصر از این ویژگی استفاده کنیم، موقعیت آن عنصر حتی در صورتی که به بالا و پایین صفحه برویم یا اندازه پنجره مرورگر را تغییر دهیم به همان صورت قبلی باقی می ماند. البته اینترنت اکسپلورر در ویندوز از این ویژگی پشتیبانی نمی کند ولی اینترنت اکسپلورر در مکینتاش همچنین مرورگرهای نت اسکیپ از این ویژگی پشتیبانی می کنند.

static

این ویژگی در حقیقت مشخص می کند که عنصر مربوطه باید در محلی که کد آن نوشته شده نمایش داده شود. وقتی که از این ویژگی استفاده می کنیم ویژگیهای top, left, bottom, right کاربردی ندارند.

این ویژگی به صورت پیش فرض از طرف مرورگر برای صفحه مورد استفاده قرار می گیرد.

fixed

چون اینترنت اکسپلورر بیشتر از سایر مرورگرها مورد استفاده قرار می گیرد و از ویژگی fixed در CSS پشتیبانی نمی کند زیاد به این ویژگی نمی پردازیم. اما در هر صورت ویژگی جالبی است. در اینجا فقط به ذکر یک مثال بسنده می کنیم:

در این مثال از ویژگی position:fixed برای تعیین موقعیت یک DIV استفاده می کنیم:

absolute

ویژگی position:absolute مشخص می کند که عنصر مربوطه باید در محل تعیین شده به نمایش در آید نه محلی که کد آن نوشته شده است.

در اینجا می توانید یک مثال را در مورد استفاده از ویژگی position:absolute در صفحه ببینید:

همانطور که در کد بالا می بینید برای DIV موقعیتی با فاصله 65 پیکسل از بالای صفحه و 20 پیکسل از سمت راست صفحه تعیین کرده ایم. با کلیک کردن بر روی لینک زیر می توانید نتیجه را مشاهده کنید:

استفاده از absolute برای ویژگی position ( لینک در یک پنجره جدید باز خواهد شد ).

top

این ویژگی موقعیت یک عنصر را از بالای صفحه تعیین می کند.( ویژگیهای top, left, bottom, right بیشتر زمانی مورد استفاده قرار می گیرند که برای یک عنصر ویژگی position تعیین شده باشد. )

در مثال قبل همانطور که ملاحظه می کنید از ویژگی top:65px استفاده شده است که این ویژگی معین می کند که DIV با فاصله 65 پیکسل از بالای پنجره مرورگر به نمایش در می آید.

مقداری که برای ویژگیهای top, bottom, left, right در نظر گرفته می شود به صورت می تواند باشد. یا به صورت عددی در واحد پیکسل که در این صورت باید پس از عدد مربوطه از حروف اختصاری px استفاده شود یا به صورت درصد که پس از عدد با ید از علامت درصد (%) استفاده شود.

bottom

کاربردی همانند ویژگی بالا دارد با این تفاوت که میزان فاصله عناصر را از پایین پنجره مرورگر مشخص می کند.در مثال بعدی از این ویژگی استفاده خواهیم کرد.

right

این ویژگی فاصله عناصر را از سمت راست صفحه تعیین می کند. همانطور که در مثال قبل می بینید، از این ویژگی به صورت right:20px استفاده شده است یعنی DIV مربوطه با فاصله 20 پیکسل از سمت راست پنجره مرورگر قرار خواهد گرفت.

left

این ویژگی موقعیت عنصر را از سمت چپ پنجره مرورگر تعیین می کند.

در مثال زیر از ویژگیهای bottom و left برای همان DIV مثال قبل استفاده می کنیم:

در مثال ذکر شده DIV به اندازه 65 پیکسل از پایین و 20 پیکسل از سمت چپ پنجره مرورگر فاصله دارد.

نظر یادتون نره؟

تنظیم حاشیه و فاصله از لبه در عناصر صفحه

حاشیه ها

margin-left

این گزینه به ما اجازه وی دهد تا برای هر یک از اجزای صفحه حاشیه چپ مشخصی را تعیین کنیم. در حقیقت این گزینه مقدار فاصله اجزا را از سمت چپ صفحه مشخص می کند. به یک مثال در این مورد توجه کنید:

همانطور که می بینید کد بالا یک DIV را با کادر مضاعف و 200 پیکسل حاشیه از چپ نشان می دهد:

margin-right

این گزینه هم مانند گزینه بالا عمل می کند با این تفاوت که مقدار حاشیه را از سمت راست تعیین می کند:

همانطور که می بینید کد بالا یک DIV را با کادر مضاعف و 200 پیکسل حاشیه از راست نشان می دهد:

margin-top

این گزینه هم مانند گزینه های بالا کار می کند با این تفاوت که میزان حاشیه را از بالای صفحه تعیین می کند:

margin-bottom

این گزینه هم مانند گزینه های بالا کار می کند با این تفاوت که میزان حاشیه را از پایین صفحه تعیین می کند:

Padding

padding-right

پارامتر padding در CSS مشابه شناسه cellpadding در جدولهاست که با این تفاوت که می توان آنرا برای بالا، پایین، چپ و راست به صورت جداگانه تعریف کرد به جای اینکه به صورت یکجا تعیین شود. در اینجا می توانید یک نمونه از padding را که برای راست تعریف شده است را ببینید:

می توانید نتیجه را در اینجا مشاهده کنید:

padding-top

مانند قسمت قبل است با این تفاوت که به جای راست برای بالا تعریف می شود:

می توانید نتیجه را در اینجا مشاهده کنید:

padding-left

مانند padding-right است با این تفاوت که برای چپ تعیین می شود.

padding-bottom

مانند padding-top است با این تفاوت که برای پایین تعیین می شود.

به یاد داشته باشید که در صورتی که پارامتر padding بدون right, left, top یا bottom به کار رود مقدار وارد شده برای هر چهار جهت مورد استفاده قرار می گیرد، البته در مورد margin هم به همین صورت است:

این هم نتیجه:

نحوه ایجاد کادر برای عناصر صفحه با استفاده از استایل

کادر (Boder)

border-style

با استفاده از استایل ما می توانیم برای اجزای یک صفحه کادر ایجاد کنیم. با استفاده از پارامتر border-style می توانیم مشخص کنیم که آیا می خواهیم کادر داشته باشیم یا نه، و اگر می خواهیم نوع کادری را که می خواهیم ایجاد کنیم مشخص کنیم. در اینجا می توانید برخی از مقادیری را که می توانیم برای border-style استفاده کنیم را ببینید:

1. none
   با استفاده از این مقدار تعیین می کنیم که نمی خواهیم کادر داشته باشیم. در صورتی که مقداری غیر از none تعیین شود کادر خواهیم داشت.
    
2. solid
    
   
   This DIV have a solid border
   
   
3. dashed
    
   
   This DIV have a dashed border
   
   
4. dotted
    
   
   This DIV have a dotted border
   
   
5. double
    
   
   This DIV have a double border
   
   
6. groove
    
   
   This DIV have a groove border
   
   
7. hidden
    
   
   This DIV have a hidden border
   
   
8. inset
    
   
   This DIV have a inset border
   
   
9. outset
    
   
   This DIV have a outset border
   
   
10. ridge
     
    
    This DIV have a ridge border

همانطور که می بینید عرض این کادرها بیش از آن چیزی است که ما نیاز داریم چون ما برای این کادرها عرضی مشخص نکردیم. اگر بخواهیم عرض این کادرها به اندازه مشخصی باشد باید از پارامتر width که قبلاً با آن آشنا شدیم استفاده کنیم. به مثال زیر توجه کنید:

نتیجه به این صورت خواهد بود:

border-width

این پارامتر به ما اجازه می دهد تا میزان ضخامت کادرها را تعیین کنیم. این پارامتر می تواند مقادیر زیر را داشته باشد:

1. مقدار عددی بر حسب پیکسل
   در این روش می توانیم مقدار ضخامت کادر را بر حسب پیکسل تعیین کنیم. به مثال زیر توجه کنید:
   
   <div style="border-style:solid; border-width:10px">این کادر 10 پیکسل ضخامت دارد</div>
   این هم کادر به دست آمده:
    
   این کادر 10 پیکسل ضخامت دارد
   
   
2. thin
   این مقدار باعث خواهد شد تا کادر ما باریک باشد. مانند زیر:
   
   <div style="border-style:solid; border-width:thin">ضخامت این کادر thin در نظر گرفته شده است.</div>
   این هم کادر به دست آمده:
    
   ضخامت این کادر thin در نظر گرفته شده است.
   
   
3. thick
   این مقدار به ما یک کادر ضخیم خواهد داد. به مثال زیر توجه کنید:
   
   <div style="border-style:solid; border-width:thick">ضخامت این کادر thick در نظر گرفته شده است.</div>
   نتیجه به صورت زیر خواهد بود:
    
   ضخامت این کادر thick در نظر گرفته شده است.

border-color

شما می توانید در صورت تمایل رنگ کادرهای خود را تغییر دهید. برای این کار باید از پارامتر border-color استفاده کنید. برای مقدار این پارامتر می توانید از نام رنگها استفاده کنید. در صورتی که از نام رنگها استفاده کنید فقط می توانید از تعداد کمی از رنگها استفاده کنید. راه دیگری که برای انتخاب رنگ وجود دارد استفاده از معادل هگزادسیمال رنگها است که نسبت به نام رنگها انعطاف پذیری بیشتری دارد. به یک نمونه برای تغییر رنگ کادر توجه کنید:

استفاده از نام رنگها:

استفاده از معادل هگزا دسیمال رنگها:

تنظیم عرض، ارتفاع، و overflow با CSS

عرض و ارتفاع

width

این مشخصه به ما امکان می دهد تا عرض یک بخش از صفحه را تعیین کنیم. برای مثال می توانیم با آن عرض یک DIV را تعیین کنیم. در مثال زیر برای DIV عرضی معادل 200 پیکسل تعیین می کنیم:

نتیجه به صورت زیر خواهد بود:

مقادیری که برای پارامتر width قرار می دهید می تواند بر اساس پیکسل باشد که در این صورت باید پس از مقدار مربوطه حروف px که نشانه پیکسل است را بنویسید. مقادیر ممکن است بر اساس درصد باشند که در آن صورت باید علامت درصد ( % ) را پس از مقدار قرار دهید.

height

این پارامتر به ما اجازه می دهد تا ارتفاع بخش مشخصی را تعیین کنیم. برای مثال وقتی که ما این پارامتر را برای یک DIV استفاده می کنیم و مقدار آن را 100 پیکسل قرار می دهیم تا وقتی که متن موجود در DIV از 100 پیکسل کمتر ارتفاع دارد ارتفاع DIV 100 پیکسل خواهد بود. ولی وقتی که متن داخل DIV زیاد باشد و از 100 پیکسل بیشتر شود در نتیجه ارتفاع DVI هم از 100 تجاوز خواهد کرد تا همه متن موجود قابل خواندن باشد. به مثال زیر توجه کنید:

1. ابتدا هنگامی که ارتفاع متن از ارتفاع DIV کمتر است:
   
   <div style="height:100px">ارتفاع این متن از 100 پیکسل کمتر است.</div>
   
   
   ارتفاع این متن از 100 پیکسل کمتر است.
2. حالا هنگامی که ارتفاع متن از ارتفاع DIV بیشتر است:
   
   <div style="height:100px">ارتفاع<br>این<br>متن از<br>100<br>پیکسل <br>کمتر<br>است.</div>
   
   
   ارتفاع
   این
   متن از
   100
   پیکسل
   کمتر
   است.

اگر بخواهیم ارتفاع DIV همان 100 پیکسل بماند و تغییر نکند باید از پارامتر overflow در استایل استفاده کنیم. این پارامتر به ما این امکان را می دهد که تعیین کنیم وقتی محتویات DIV از عرض یا ارتفاع DIV بزرگتر می شود چگونه نمایش داده شود. در اینجا برای پارامتر overflow از مقدار hidden استفاده می کنیم که تعیین می کند هر چیزی بزرگتر از عرض یا ارتفاع DIV نمایش داده نشود. به مثال زیر توجه کنید:

مقادیری که برای پارامتر height قرار می دهید می تواند بر اساس پیکسل باشد که در این صورت باید پس از مقدار مربوطه حروف px که نشانه پیکسل است را بنویسید. مقادیر ممکن است بر اساس درصد باشند که در آن صورت باید علامت درصد ( % ) را پس از مقدار قرار دهید.

overflow

وقتی محتویات قسمتی از صفحه طول یا عرضی بزرگتر از آن قسمت در بر گیرنده داشته باشد، با پارامتر overflow می توانیم مشخص کنیم که آن قسمت زیادی نمایش داده شود یا مخفی شود. به صورت پیش فرض قسمتهای اضافی نمایش داده می شوند ولی با این پارامتر ما می توانیم آنها را مخفی کنیم. به مثال زیر توجه کنید:

به طور کلی چند مقدار را می توانیم برای پارامتر overflow استفاده کنیم:

1. visible
   یا قرار دادن این مقدار برای overflow همه محتویاتی که طول یا عرض بیش از اندازه داشته اند نمایش داده خواهند شد.
2. hidden
   این مقدار باعث خواهد شد تا محتویات با طول یا عرض بیش از اندازه نمایش داده نشوند.
3. scroll
   این مقدار باعث خواهد شد تا در صورتی که محتویات اندازه ای بیش از طول و عرض لازم دارند با استفاده از اسکرول بار قابل مشاهده باشند.

به یک مثال توجه کنید:

این هم نتیجه:

نظر یادتون نره؟

استفاده از استایل خارجی برای طراحی صفحات HTML

فرض کنید می خواهیم برای چندین صفحه از یک سری استایل استفاده کنیم که در همه صفحات مشابه هستند. در این مورد می توانیم از یک فایل استایل خارجی استفاده کنیم تا نیازی به چندین بار نوشتن استایلها نباشد.

برای شروع با استفاده از یک ویرایشگر متن مانند Notepad در ویندوز یک فایل متنی ایجاد کنید. سپس اطلاعات زیر را در این فایل وارد کنید:

حالا این متن را با نام example.css ذخیره کنید ( شما می توانید از هر نامی که می خواهید برای ذخیره کردن فایل استفاده کنید، فقط به خاطر داشته باشید که پسوند فایل باید css. باشد. ).

برای پیوند دادن یک فایل استایل خارجی به صفحه HTML باید از تگ <LINK> استفاده کنیم که در بخش HEAD در متن HTML قرار می گیرد. یک نمونه از این تگ را می توانید در اینجا ببینید:

شناسه "rel="stylesheet مشخص می کند که فایل مورد نظر شما یک استایل است.

شناسه "type="text/css مشخص کننده نوع متن فایل برای مرورگر است.

شناسه " "=href مشخص کننده محل قرار گرفتن فایل استایل شماست. شما می توانید از آدرس کامل فایل استفاده کنید و یا اگر فایل شما در همان پوشه ای است که متن HTML شما قرار دارد می توانید تنها از نام فایل استفاده کنید.

حالا متن HTML مورد نظر که می خواهید استایل به آن افزوده شود را باز کنید . خط زیر را بین تگ <HEAD> و <HEAD/> وارد کنید. مطمئن شوید که آدرس فایل CSS را درست وارد کرده اید:

شما باید این کد را در همه صفحاتی که می خواهید از استایل تعریف شده در فایل قبل استفاده کنید وارد کنید وگرنه صفحات آنگونه که طراحی شده اند نمایش داده نمی شوند.

حالا هر تگ DIV که در صفحات مورد نظر شما وجود داشته باشد محتویاتی با فونت Arial خواهد داشت. برای مثال فایل example.css به همین صفحه پیوند شده است و در صورتی که در این صفحه از DIV استفاده شود محتویات آن با فونت Arial نمایش داده می شوند:

این هم نتیجه:

همچنین وقتی که از کلاس redtext در تگها استفاده شود متن به رنگ قرمز نمایش داده می شود:

نتیجه به این صورت خواهد بود:

این متن به رنگ قرمز نمایش داده خواهد شد.

نظر یادتون نره؟

تعریف کردن استایل در بخش head صفحه HTML

استفاده از استایلها می تواند به ما کمک کند تا از دوباره نویسی فرمانها جلوگیری کنیم. برای انجام این کار ما می توانیم یک Style را در بخش HEAD در متن HTML خود تعریف کنیم. یک استایل در HEAD با تگ <STYLE> آغاز می شود و با <STYLE/> به پایان می رسد. در قسمت زیر می توانید یک نمونه از استایل را که مشخصاتی را برای تگ <SPAN> تعریف می کند مشاهده کنید که در بخش HEAD در متن قرار گرفته است.

همانطور که می بینید استایل با تگ <style> آغاز می شود. سپس یک کامنت را شروع می کنیم تا مرورگرهایی که از CSS پشتیبانی نمی کنند استایل را نادیده بگیرند و در صفحه به نمایش در نیاورند. در قسمت بعد این خط را مشاهده می کنید:

این خط مشخص می کند که هر بار که در صفحه از تگهای <STYLE> <STYLE/> استفاده می شود. متن بین آنها به رنگ قرمز و به صورت ایتالیک نمایش داده می شود. در نوشتن استایل باید در نظر داشته باشید که نباید از علامتهای کوچکتر و بزرگتر ( < و > ) که در اطراف تگهای HTML استفاده می شود، استفاده کنید. همچنین به جای استفاده از علامتهای نقل قول ( " " ) که در متن HTML استفاده می شود از آکولاد ( { } ) در اطراف خواص استایل استفاده می کنیم. خواص مختلف یک استایل هم به وسیله یک نقطه ویرگول ( ; ) از هم جدا می شوند.

وقتی ما استایلی را در بخش HEAD متن خود برای یک تگ خاص تعریف می کنیم برای محتویات همه تگهایی که استایل برای آن تعریف شده در صفحه مورد استفاده قرار می گیرد. برای مثال وقتی که ما کد بالا را در HEAD متن خود قرار دادیم، هر تگ <SPAN> که در صفحه استفاده شود دارای متنی قرمز و ایتالیک است و نیاز ندارید هر بار دوباره مشخصات متن مورد نظر را تعریف شود.

برای مثال کد زیر را وارد متن HTML خود می کنیم:

نتیجه را به صورت زیر مشاهده خواهید کرد:

با این روش ما می توانیم تقریباً خواص همه تگهای HTML را کنترل کنیم، اما این کافی نیست. در قسمتهای بعدی روشهایی را معرفی می کنیم که یک استایل مشخص به وسیله تگهای مختلفی مورد استفاده قرار بگیرد. این کا را با استفاده از CLASS و ID انجام می دهیم که به آن خواهیم پرداخت.

نظر یادتون نره؟

وارد کردن CSS در تگهای HTML با استفاده از شناسه Style

ساده ترین راه برای افزودن استایل به یک صفحه استفاده از شناسه style در تگهای HTML است.
برای افزودن استایل به یک تگ باید عبارت " "=style را وارد تگ مربوطه کنیم و ویژگیهای مورد نیاز خود را بین دو دابل کوت ( " ) وارد می کنیم. مثلاً فرض کنید می خواهیم به یک تگ DIV استایل اضافه کنیم. در این صورت تگ DIV به صورت زیر در می آید.

برای نمونه وقتی بخواهیم متن داخل یک DIV به رنگ سبز نمایش داده شود می توانیم به صورت زیر تگ DIV را بنویسیم:

توجه کنید که بین ویژگی color و رنگ سبز ( green ) از علامت دو نقطه ( : ) استفاده شده نه از علامت مساوی که در تگهای HTML استفاده می شود. همچنین لازم نیست مقادیر مورد نظر را بین علامت های نقل قول ( " ) قرار دهیم. می توانید نتیجه به کارگیری کد بالا را در سطر زیر مشاهده کنید:

به خاطر داشته باشید که برای اینکه خاصیت این استایل از بین برود باید تگی را که استایل در آن به کار رفته است ببندید. در اینجا تا زمانی که تگ DIV بسته نشده باشد متن ما به رنگ قرمز نمایش داده خواهد شد.

این امکان نیز وجود دارد که به یک تگ HTML بیش از یک ویژگی افزوده شود. تنها کافی است بین ویژگیهای مختلف از یک نقطه ویرگول ( ; ) استفاده کنیم. برای مثال اگر بخواهیم متنی که در یک DIV قرار دارد به رنگ قرمز و به صورت ایتالیک باشد می توانیم به صورت زیر کد DIV را بنویسیم:

نتیجه به صورت زیر خواهد بود:

در این روش می توانیم به هر تعداد که لازم باشد از ویژگیهای مختلف درون یک تگ HTML استفاده کنیم. به مثال زیر توجه کنید:
 

در این مثال ما متنی را با رنگ آبی، ایتالیک، ضخیم، اندازه فونت 12pt و در وسط صفحه خواهیم داشت:

در قسمتهای بعدی لیستی را از ویژگیهای مختلفی که با استایل می توانیم آنها را کنترل کنیم خواهیم آورد. در اینجا فقط قصد آموزش نحوه قرارگیری استایل در تگهای HTML را داشتیم.

نظر یادتون نره؟

استفاده از کلاس و id در طراحی صفحات با CSS

• سلکتور کلاس

با استفاده از کلاس می توانیم برای یک تگ HTML استایلهای متفاوتی را تعریف کنیم. برای نمونه فرض کنیم می خواهیم در صفحه دو نوع پاراگراف داشته باشیم: یکی با متن مشکی و دیگری با متن قرمز. برای مشخص کردن این دو نوع پاراگراف می توانیم از سلکتور کلاس استفاده کنیم. ابتدا استایل را به صورت زیر می نویسیم:

در مرحله بعد باید برای هر پاراگرافی که می خواهیم به رنگ مشکی باشد از شناسه "class="black در تگ <p> استفاده کنیم و برای پاراگراف قرمز از شناسه "class="red. البته نام کلاسها اختیاری است ولی بهتر است آنها را طوری انتخاب کنید که مفهوم داشته باشند تا وقتی که حجم استایل شما بیشتر شد به گنگ نباشد. در مثال زیر می توانید کد مربوط به نوشتن دو پاراگراف بالا را در متن HTML ملاحظه کنید:

نکته : شما می توانید بیش از یک کلاس برای یک تگ HTML تعریف کنید اما برای این کار نباید دو بار از شناسه class استفاده کرد. بلکه باید در یک شناسه class نام دو کلاس مورد نظر را با یک فاصله بین آنها وارد کرد. برای مثال برای پاراگراف زیر از دو کلاس فرضی red و center استفاده شده است:

در نوشتن استایل می توان از نوشتن نام تگ در سلکتور کلاس چشم پوشی کرد. در این صورت ویژگیهای تعریف شده در آن کلاس بر هر تگ HTML که از کلاس مربوطه در شناسه class آن استفاده شده باشد اثر می گذارد. برای مثال در کلاس زیر ویژگی وسط چین را تعریف می کنیم و از نام تگ در سلکتور کلاس استفاده نمی کنیم:

اکنون برای هر تگی که احتیاج به وسط چین داشته باشد می توانیم از کلاس بالا استفاده کنیم. به چند نمونه در زیر توجه کنید:

تذکر : هیچ وقت نام کلاس را با یک عدد شروع نکنید چون در این صورت مرورگرهای Mozilla و Firefox نمی توانند از آن کلاس استفاده کنند.

ما می توانیم از سلکتور کلاس برای تگی که حاوی شناسه class است استفاده کنیم که در قسمتهای قبلی در این مورد توضیح داده شد. علاوه بر این می توانیم از ویژگیهای تعریف شده در سلکتور کلاس برای تگهایی که در یک تگ محتوی شناسه class قرار دارند نیز استفاده کنیم. مثلا برای لینکهایی که در یک DIV قرار دارند و برای DIV کلاس تعریف شده است. برای این کار در نوشتن استایل مربوطه باید پس از نقطه که مشخص کننده سلکتور کلاس است نام کلاس را وارد کنیم و پس از وارد کردن یک فضای خالی نام تگی که می خواهیم ویژگیهای بر روی آن اعمال شود. به مثال زیر توجه کنید:

در این مثال از استایل زیر در استفاده می کنیم:

کد HTML زیر برای این مثال مورد استفاده قرار می گیرد:

می توانید نتیجه را در اینجا مشاهده کنید:

همانطور که در مثال بالا می بینید خواص لینک آزمایشی شماره 1 تحت تأثیر استایل مورد استفاده برای تگ DIV قرار دارد ولی لینک آزمایشی شماره 2 مانند سایر لینکهای خارج از DIV نمایش داده می شود.

• افزودن استایل به نوع مشخصی از عناصر

همانطور که می دانید با وجود اینکه برخی از عناصر در صفحه با هم تفاوت دارند، از یک تگ HTML برای ایجاد آنها استفاده می شود.برای مثال برخی از این عناصر را که از تگ <input> در به وجود آوردن آنها استفاده می شود می توانید در زیر مشاهده کنید:

• <"input type="text>
  کادرهای متنی که در فرمها استفاده می شود.
• <"input type="checkbox>
  چک باکس هم با استفاده از تگ <input> به وجود می آید.
• <"input type="radio>
  در ساختن دکمه های رادیو هم از همان تگ استفاده می شود.
• <"input type="button>
  این تگ در ساختن هم استفاده می شود.
• <"input type="submit>
  برای ساختن دکمه ارسال فرم هم از تگ <input> استفاده می شود.

حالا فرض کنید ما در یک صفحه از چند نمونه از عناصر بالا استفاده کرده ایم ولی فقط می خواهیم ویژگیهای یکی از آنها را تغییر دهیم. دو روش برای این کار وجود دارد: یکی استفاده از کلاس است که در این روش اگر تعداد زیادی از عنصر مورد نظر در صفحه وجود داشته باشد باید به همان تعداد از شناسه class در تگهای آنها استفاده کنیم و ممکن است این کار باعث افزایش حجم صفحه یا موجب سختی در نوشتن کد شود. روش دوم تعریف کردن سلکتور input برای عناصر مورد نظر است که به صورت زیر انجام می گیرد:

فرض کنید می خواهیم فقط عرض کادرهای متنی را در صفحه تغییر دهیم. در صورتی که در استایل از سلکتور input به تنهایی استفاده کنیم عرض همه چک باکسها ، دکمه ارسال، دکمه های رادیو و سایر عناصری که از تگ <input> استفاده کرده اند نیز تغییر می کند. برای انجام این کار می توانید سلکتور را به صورت زیر تعریف کنیم:

کد استایلی که در بالا نوشتیم فقط بر روی کادر های متنی که در آنها از شناسه "type="text استفاده شده است اثر می گذارد.

البته این روش ممکن است در مرورگر Internet Explorer پشتیبانی نشود اما مرورگرهای Firefox و Opera از آن پشتیبانی می کنند.

سلکتور id

روش دیگری که برای تعریف استایل وجود دارد استفاده از id است. شناسه id احتمالاً در آینده جایگزین شناسه name در تگهای HTML می شود بنا بر این در هرصفحه نباید بیش از یک بار از هر ID استفاده شود. اگر بیش از یک بار از یک id استفاده شود کارایی صفحه تغییری نمی کند ولی صفحه اعتبار خود را از دست می دهد. سلکتور id با علامت # مشخص می شود. با استایل زیر همه عناصر که شناسه "id="border دارند با کادری سبز رنگ نمایش داده می شوند:

برای مثال ما از استایل بالا در این صفحه استفاده کرده ایم. حالا کد زیر را وارد صفحه می کنیم:

در قسمت زیر می توانید نتیجه کد بالا را مشاهده کنید:

این یک سرفصل با اندازه 3 است

همانطور که کلاس را می توانستیم برای یک عنصر مشخص تعریف کنیم در مورد id نیز می توانیم این کار را انجام دهیم. به استایل زیر توجه کنید:

استایل بالا فقط روی پاراگرافی که شناسه "id="green در آن به کا رفته اثر می گذارد.

نکته : هرگز نام یک id را با یک عدد آغاز نکنید چون در این صورت مرورگرهای Mozilla و Firefox نمی توانند از آن استفاده کنند.

نظر یادتون نره؟