تبیان، دستیار زندگی

از خدا خواستن شجاعت است بدهد نعمت است ندهد حکمت.
از بنده خواستن حماقت است بدهد منت است ندهد ذلت.

همیشه اولین نفری باش كه میگوید (( معذرت می خواهم ))

* كسی كه میپرسد تا پنج دقیقه احمق است ، كسی كه نمی پرسد برای همیشه

احمق می ماند !

* تمام بد بختی ها از زمانی آغاز شد كه به این فكر افتادیم كه شاید (( چیزی بهتر ))

نیز وجود داشته باشد .

* فراموش مكن : تنها ذهن های پاك به خرد الهی دست می یابند !

"شادی را علت باش ، نه شریک ... و غم را شریک باش ، نه دلیل"

اگر می خواهی ارزشت را نزد خدا بدانی، ببین ارزش خدا نزد تو در وقت گناه چقدر است.

آرام باش، توکل کن، تفکر کن، سپس آستینها را بالا بزن، آنگاه دستان خداوند را می بینی که زودتر از تو دست به کار شده است

امام صادق(سلام الله علیه):

امتیازات ویژه‌ای در قرآن[1] و روایات برای علما و دانشمندان برشمرده شده است. به گونه‌ای كه در مكاتب و ادیان دیگر كمتر با چنین تعابیری مواجه می‌شویم. شماری از این مناقب و ویژگیها عبارتند از:

1. ایمان: «وَ الرَّاسِخُونَ فِی الْعِلْمِ یَقُولُونَ آمَنَّا»؛[2] خداوند در این آیه شریفه می‌فرماید: آنان كه گامهای راسخ و نافذی را در پهنه علم برداشتند و به درون محیط و فضای دانش راه یافتند می‌گویند؛ ما به سراپای قرآن
كریم ایمان داریم.

2. اعتقاد به توحید و یگانگی خداوند و شهادت بر آن: «شَهِدَ اللَّهُ أَنَّهُ لا إِلهَ إِلاَّ هُوَ وَ الْمَلائِكَهُ وَ أُولُوا الْعِلْمِ»؛[3] از آنجا كه اعتقاد به امری و شهادت بر آن بدون علم میسر نیست، خداوند در این آیه شریفه اینگونه عالمان

را می‌ستاید: «و خداوند بر یگانگی و وحدانیت خود گواهی می‌دهد و نیز فرشتگان و دانشمندان گواهند كه جز خداوند معبودی نیست.»

3. مقام ترس و خشیت از پروردگار: «إِنَّما یَخْشَى اللَّهَ مِنْ عِبادِهِ الْعُلَماءُ»؛[4] تنها بندگان عالم و دانا دارای خشیت از خدا هستند. «انّما» در آیه شریفه مفید حصر است و بنابراین مقام «خشیت» مخصوص عالمان


شمرده شده است. در تبیین معنای «خشیت» راغب در كتاب مفردات قرآن این گونه آورده است: «خشیت به معنای ترسی است كه آمیخته با تعظیم است و غالبا در مواردی به كار می‌رود كه ترس از علم و آگاهی به

چیزی سرچشمه می‌گیرد ولذا در قرآن این مقام مخصوص عالمان شمرده شده است.»[5] و مسلم است كه انسان وقتی به درك عظمت نامحدود خداوند نائل شد خشیت تمام وجود او را فراخواهد گرفت.

4. خشوع انعطاف درونی و گریستن از بیم پروردگار: «إِنَّ الَّذِینَ أُوتُوا الْعِلْمَ مِنْ قَبْلِهِ إِذا یُتْلى عَلَیْهِمْ یَخِرُّونَ لِلْأَذْقانِ سُجَّداً... یَبْكُونَ وَ یَزِیدُهُمْ خُشُوعاً»؛[6] حقاً مردمی كه پیش از آن، از علم بهره‌مند گشتند، آن گاه كه


آیات خداوند بر آنها خوانده شود با چانه‌های خویش بر زمین فرو افتند... و گریستن را آغاز كنند. و خواندن قرآن بر خشوع، زاری و انعطاف و فروتنی آنان می‌افزاید.

5. امینان خداوند در زمین: پیامبر اكرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمودند: دانش ودیعه خدا در زمین است و دانشمندان امنای وی بر آن هستند، پس هر كس دانش خود را به كار بندد ، امانتش را ادا كرده است و هر كس

به كار نبندد، در دیوان خداوند متعال جزو خیانت‌كاران نوشته می‌شود.[7]


6. وارثان و جانشینان پیامبران: پیامبر اكرم ـ صلّی الله علیه و آله ـ فرمودند: «ان العلماء ورثه الانبیاء»؛[8] علماء وارث پیامبرانند. و در بیان دیگری فرمودند: «اللّهم ارحَم خلفائی»؛ پروردگارا، جانشینان مرا مشمول رحمت

خود گردان. و این جمله را سه بار تكرار نمودند. از حضرتش سؤال شد، جانشینان شما كیانند، حضرت فرمود: كسانی كه از احادیث و سنت من پیروی می‌كنند و آنها را به امتم می‌آموزند.[9]


***********


[1] . آداب تعلیم و تربیت در اسلام، ص 53، حجتی كرمانی، چ هجدهم؛ ر.ك: پیام قرآن، تفسیر موضوعی قرآن، ج 1، مكارم شیرازی.
[2] . آل عمران، 7.
[3] . آل عمران، 16.
[4] . فاطر، 28.
[5] . مفردات راغب، ماده خشیت، ص 149. چ دوم، 1362، كتابفروشی مرتضوی.
[6] . اسراء، 107 ـ 109.
[7] . الدّره الباهره، ص 17.
[8] . بحار الانوار، ج 1، ص 164، علامه مجلسی، چ بیروت، 1403 ق.
[9] . بحار الانوار، ج 2، ص 144، علامه مجلسی، چ بیروت، سوم، 1403 ق.