تبیان، دستیار زندگی

سقراط :

سعادتمند كسی است كه از هر خبط و خطایی كه از او سر بزند تجربه تازه بدست آورد .

ژرژ هربرت :

یا درست حرف بزن یا عاقلانه سكوت كن .

پاسكال :

تمام شان و عظمت انسان در فكر است .

بایرون :

ای انسان تو آویخته میان یك لبخند و اشكی .

شیللر :

جدیت و كوشش ما را به هدف نزدیك می سازد .

سقراط :

خشم و غضب را به درگاه انسانهای با اراده راهی نیست .

هو گو :

وجدان خدای حاضر در انسان است .

مارك تواین :

حقیقت ، گرانبهاترین چیزی است كه ما داریم .

نهرو :

علوم مظهر واقعیت های زندگی امروز است .

ادیسون :

نام نیك پیراهنی است كه هرگز كهنه نمی شود .

دكارت :

قرائت كتابهای خوب مكالمه با مردمان شرافتمند گذشته است .

امرسون :

تار و پود مادر را از مهربانی بافته اند .

  ژوبر : كودكان به نمونه و سرمشق بیش از انتقاد نیازمندند

نرمن ویسنت پیل :

وقتی همه نیروهای جسمی و ذهنی متمرکز شوند توانایی فرد برای حل مشکلات به طور حیرت انگیزی چند برابر می شود .

تام براون :

تمام جزیره ها باید با احداث پل به هم متصل گردند . خلق و سرشت هر كس باید شناخته و درك شود و در یگانگی مطلق و خالص در هم می آمیزد . آنگاه ابعاد داخلی و خارجی وجود مفهومش را از دست داده ؛ جدایی بی معنا شده و فقط یگانگی خالص و مطلق به جای میماند . تنها با تلفیق و تركیب این جهان ها ، انسان همه چیز را شناخته و معنا و مقصود راستین زندگی را خواهد یافت ...

جبران خلیل جبران

مرگ بر روی زمین برای فرزند خاك پایان راه است ،اما كسی كه آسمانی است ،مرگ برایش آغاز كامیابی است ؛بی تردید كامیابی از آن اوست .اگر كسی در خیال خود سپیده دمان را در آغوش بگیرد ، جاودانه می شود .كسی كه شب درازش را به خواب رود ،به یقین در دریای خوابی ژرف محو می شود .كسی كه در بیداری اش زمین را تنگ در آغوش می گیرد ،تا به آخر بر روی زمین خواهد خزید .و كسی كه سبكبار و آسوده با مرگ مواجه شود ، از مرگی كه به دریا می ماند ، با اطمینان عبور خواهد كرد ؛ گران جانان فرو میروند .

* تنها مرگ و عشقند كه همه چیز را دگرگون می كنند . *

هلن كلر

شادكامی نه از برون كه از درون فرا می روید .شادكامی آن نیست كه می بینیم و لمس می كنیم و یا چیزی كه دیگران برایمان انجام میدهند و شادمان می سازند شادكامی آن است كه ما می اندیشیم ، حس می كنیم و انجام میدهیم نخست برای دیگر همنوعان و سپس برای خود .