تبیان، دستیار زندگی

به شب اول ماه ربیع الاول سال سیزدهم بعثت كه حضرت على(علیه السلام) جاى پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) خوابید، «لیلة المبیت» مى گویند.

خلاصه آن واقعه از این قرار است كه در سال سیزدهم بعثت سران قریش در یك شوراى عمومى تصمیم گرفتند كه نداى توحید را با زندانى كردن پیامبر یا كشتن و یا تبعید او خاموش سازند، چنان كه قرآن كریم مى فرماید: «وَ إذ یَمكُرُ بِكَ الَّذیِنَ كَفَرُوا لِیُثبِتوكَ اَوْ یَقتُلوكَ أَو یُخْرِجُوكَ وَ یَمكُروُنَ وَ یَمكُرُ اللهَ وَ اللهُ خَیرُ المَاكِرینَ»; به خاطر بیاور هنگامى را كه كافران نقشه مى كشیدند كه تو را به زندان بیفكنند یا به قتل برسانند و یا از مكه خارج سازند. آنها چاره مى اندیشیدند و نقشه مى كشیدند، و خداوند هم تدبیر مى كرد; و خدا بهترین چاره جویان و تدبیركنندگان است. سرانجام سران قریش تصمیم گرفتند كه از هر قبیله، فردى انتخاب شود تا افراد منتخب در نیمه شب یك باره بر خانه حضرت هجوم برده، او را قطعه قطعه كنند. بدین طریق هم از تبلیغات او آسوده شوند و هم خون او در میان قبایل عرب پخش شود تا خاندان هاشم نتوانند با آنها به مبارزه برخیزند. فرشته وحى، پیامبر را از نقشه شوم مشركان آگاه ساخت و به آن حضرت دستور داد تا از مكه به عزم مدینه خارج شود. پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله) حضرت على(علیه السلام) را از این نقشه آگاه كرد و به او فرمود: «امشب در خوابگاه من بخواب و رواندازِ سبزِ مرا به خود بپیچ تا آنان تصور كنند كه من هنوز در خانه و در بستر آرمیده ام و مرا تعقیب نكند». آن گاه پیامبر مخفیانه به سمت غار ثور حركت كرد و از خداوند درخواست نمود تا دشمن را از دست یابى به او گمراه كند و آنان نتوانند او را پیدا كنند ... .

در روایات شیعه و اهل سنت آمده است كه على(علیه السلام) این كار را انجام داد و خداوند به خاطر این كار به فرشتگان مباهات نمود و موقعى كه پیامبر به سوى مدینه در حركت بود، این آیه را در شأن حضرت على (علیه السلام) نازل فرمود: (وَ مِنَ النّاسِ مَن یشرى نَفسَهُ ابتِغاءَ مَرضاتِ الله و اللهُ رَئوفٌ بالعباد); بعضى از مردم ـ با ایمان همچون على(علیه السلام) به هنگام خفتن در جایگاه پیامبر ـ جان خود را به خاطر خشنودى خدا مى فروشند، و خداوند نسبت به بندگان مهربان است. از این رخداد بى نظیر مى توان به نتایج ذیل پى برد: درجه ایثار فوق العاده امام على(علیه السلام); تبعیت محض ایشان نسبت به فرمان الهى و نبوى (صلى الله علیه وآله); عشق و علاقه غیر قابل توصیف آن بزرگوار نسبت به رهبر و مقتداى خود; و این نكته كه در مواقعى كه اصل و اساس اسلام در خطر قرار مى گیرد مى باید بهترین شخصیت ها، حتى وجود مقدس على بن ابى طالب(علیه السلام) فدا گردد. نظیر آن را در ماجراى شهادت امام حسین (علیه السلام) براى حفظ اسلام مى توان دید.

حلول ماه ربیع الاول ماه جشن و سرور اهل البیت ( ع ) را به تمامی مسلمین تبریک می گویم .

رسول گرامی اسلام صلوات الله علیه و آله فرمودند:

هرکس بشارت ماه ربیع الاول را به من بدهد من هم بشارت بهشت را به او می دهم .

ماه ربیع الاول آغاز شده است؛ ماهی که در آن حوادث تاریخی مهمی اتفاق افتاده است که از آن جمله، حادثه مهم و تاریخی لیلة المبیت، هجرت حضرت محمد صلی الله علیه و آله از مکه به مدینه، ولادت پیامبر اکرم (ص) و امام جعفر صادق علیه السلام، ازدواج حضرت محمد صلی الله علیه و آله و سلم با حضرت خدیجه علیها السلام، آغاز امامت امام مهدی عجل الله تعالی فرجه و هلاکت یزید بن معاویه از جمله حوادث فرخنده این ماه است.

همچنین غزوه بنی نضیر در سال چهارم هجری، صلح امام حسن مجتبی علیه السلام با معاویه در سال 41 قمری، شهادت حضرت امام حسن عسگری علیه السلام در سال 260 قمری، واقعه احراق مکه در هنگام جنگ یزید با عبدالله بن زبیر در سال 64 قمری، حادثه صاحب زنج و قتل 300 هزار نفر از مردم بصره به دست موفق عباسی در سال 258 از دیگر حوادث مهم ماه ربیع الاول است.

منبع:خبرگزاری آینده روشن

السلام علیک یا رسول الله

السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین

سلام 

السلام علیک یا رسول الله

السلام علیک یا ابا عبدالله الحسین

سلام 

السلام علیک یا