مریضم من دوای من حسین است
فقیرم من غنای من حسین است
همه عالم برای اهل دنیا
كه از هستی برای من حسین است
در مرام ما رفیقان نیست رسم ترک دوست ... عهد با هر کس ببندیم جانمان در دست اوست
اگر نیایی تا قیامت انتظارت میکشم ... منت عشق از نگاه پر شرابت میکشم ... ناز چندین ساله ی چشم خمارت میکشم ... تا نفس باقیست اینجا انتظارت میکشم
روز محشر وقت پرسیدن ز من رب جلی ... گفت تو غرق گناهی ؟ گفتمش یا رب بلی ... گفت پس اتش نمیگیرد چرا جسم و تنت ... گفتمش چون حک نمودم روی قلبم یا علی
سیاه دانه چه خواصی دارد؟
طبّ الأئمّة عن إبراهیم بن أبی یحیى عن الإمام الصادق علیهالسلام ، قال :
شَكَوتُ إلَیهِ الزُّكامَ ، فَقالَ :
صُنعٌ مِن صُنعِ اللّهِ ، [و] جُندٌ مِن جُنودِ اللّهِ ، بَعَثَهُ اللّهُ إلى عِلَّةٍ فی بَدَنِكَ لِیَقلَعَها ، فَإِذا قَلَعَها فَعَلَیكَ بِوَزنِ دانِقِ شونیزٍ ونِصفِ دانِقِ كُندُسٍ ، یُدَقُّ ویُنفَخُ فِی الأَنفِ ، فَإِنَّهُ یَذهَبُ بِالزُّكامِ ، وإن أمكَنَكَ ألاّ تُعالِجَهُ بِشَیءٍ فَافعَل ، فَإِنَّ فیهِ مَنافِعَ كَثیرَةً .
طبّ الأئمّة علیهمالسلام
- به نقل از ابراهیم بن ابىیحیى ، از امام صادق علیهالسلام -: از زكام نزد امام علیهالسلام اظهار ناراحتى كردم . فرمود : «كردهاى از كردههاى خداوند ، و سربازى از سربازان خداست كه خداوند ، آن را به پیكار با بیمارانى در تن تو برانگیخته ، تا آن را از جاى بركَنَد . پس چون آن را از میانْ بركَنْد ، بر تو باد به وزن یك دانگ شونیز و نیمدانگ كُندُس ، كه آرد گردد و به بینى رانده شود . این كار ، زكام را از میان مىبَرَد . اگر هم مىتوانى هیچ درمانى برایش به كارنگیرى ، این كار را بكن ؛ چرا كه آن ، منافعى بسیار دارد .
------------------------------------------------------
الإمام علیّ علیهالسلام :
إنَّ رَجُلاً شَكا إلى رَسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله و سلّم وَجَعاً یَجِدُهُ فی جَوفِهِ فَقالَ :
خُذ شَربَةَ عَسَلٍ وأَلقِ فیها ثَلاثَ حَبّاتِ شونیزٍ أو خَمساً أو سَبعاً ، وَاشرَبهُ تَبَرأ بِإِذنِ اللّهِ .
فَفَعَلَ ذلِكَ الرَّجُلُ فَبَرَأَ .
امام على علیهالسلام :
مردى نزد پیامبر خدا از دردى كه در درون خویش داشت ، اظهار ناراحتى كرد . پیامبر صلى الله علیه و آله و سلّم فرمود : «شربتى از عسل بردار و سه یا پنج یا هفت دانه شونیز در آن بینداز و بنوش تا به اذن خداوند عز و جل بهبود یابى» .
او این كار را انجام داد و بهبود یافت .
------------------------------------------------------
مكارم الأخلاق عن الإمام الصادق علیهالسلام :
أربَعَةُ أشیاءَ تَجلُو البَصَرَ ویَنفَعنَ ولا یَضرُرنَ ، فَسُئِلَ عَنهُنَّ ، فَقالَ : السَّعتَرُ وَالمِلحُ إذَا اجتَمَعا ، وَالنّانَخواهُ وَالجَوزُ إذَا اجتَمَعنَ .
فَقیلَ لَهُ : و لِما تَصلُحُ هذِهِ الأَربَعَةُ إذَا اجتَمَعنَ؟
فَقالَ : النّانخواهُ وَالجَوزُ یُحرِقانِ البَواسیرَ ، ویَطرُدانِ الرّیحَ ، ویُحَسِّنانِ اللَّونَ...
امام صادق علیهالسلام :
چهار چیز ، چشم را جلا مىدهد ، سودمند است و هیچ زیانى ندارد .
درباره آنها از امام علیهالسلام پرسیدند . فرمود : «آویشن و نمك ، وقتى با هم باشند ، و نانخواه و گردو ، وقتى با هم باشند» .
به آن حضرت گفتند : این چهار چیز وقتى با هم باشند ، به چه كار مىآیند؟
فرمود : «نانخواه و گردو ، بواسیر را مىسوزانند ، باد را دور مىكنند و رنگ پوست را زیبا مىسازند . . .» .
------------------------------------------------------
مكارم الأخلاق عن الفضل :
شَكَوتُ إلى أبی عَبدِ اللّهِ علیهالسلام أنّی ألقى مِنَ البَولِ شِدَّةً .
فَقالَ : خُذ مِنَ الشّونیزِ فی آخِرِ اللَّیلِ .
مكارم الأخلاق
- به نقل از فضل: به امام صادق علیهالسلام اظهار كردم كه در هنگام ادرار كردن با سختى رویاروى مىشوم .
فرمود : «در آخر شب ، قدرى شونیز استعمال كن» .
------------------------------------------------------
طبّ الأئمّة عن عبد الرحمن بن الجهم :
شَكا ذَریحٌ المُحارِبیُّ قَراقِرَ فی بَطنِهِ إلى أبی عَبدِاللّهِ علیهالسلام ، فَقالَ : أتوجِعُكَ؟
قالَ : نَعَم .
قالَ : ما یَمنَعُكَ مِنَ الحَبَّةِ السَّوداءِ وَالعَسَلِ لَها .
طبّ الأئمّة علیهمالسلام
- به نقل از عبد الرحمان بن جَهْم: ذریح محاربى ، نزد امام صادق علیهالسلام ، اظهار كرد كه شكم وى غُرغُر مىكند . امام پرسید : «آیا درد هم دارى؟» .
گفت : آرى .
فرمود : «چرا براى درمان آن ، از سیاهدانه و عسل ، بهره نمىجویى؟» .
