قسم به عشق که رنگ حسین می گیرد
دلی که سینه زن هر شب محرم شد
همیشه هر شب جمعه امید دارم که
دوباره زائر شش گوشة تو خواهم شد
فرشته مثل رقیه سیاه می پوشد
حسین ! سایة تو از سر همه کم شد
فدای زلف پریشان تو که بر نیزه
برای قافله سالاری تو پرچم شد
شبی که در دل من خیمه زد غم از هر سو
دلم حسینیة بغض و آه و ماتم شد
به یاد غربت یک لحظة تو این گونه
بساط گریة هر روز من فرا هم شد
صدای هر تپشش ذکر یا حسینَم شد
