تبیان، دستیار زندگی

بسم الله الرحمن الرحیم

یا الله یا محمد یا علی یا فاطمه یا حسن یا حسین‏‎ ‎یا علی یا محمد یا جعفر ، یا موسی ، یا علی یا محمد یا علی یا حسن یا مهدی (عج)‏ ‎ ‎و تو ای ولی مان یا روح الله و شما ای پیروان صادق شهیدان‏ خدایا چگونه وصیتنامه بنویسم در حالیكه سراپا گناه و معصیت و سراپا تقصیر و نافرمانیم ، گرچه از رحمت ‏و بخشش تو نا امید نیستم ولی ترسم از این است كه نیامرزیده از دنیا بروم می ترسم رفتنم خالص نباشد و ‏پذیرفته درگاهت نشوم . یا رب العفو . خدایا نمیرم در حالیكه از ما راضی نباشی ای وای كه سیه روی ‏خواهم بود . خدایا چقدر دوست داشتنی و پرستیدنی هستی هیهات نفهمیدم . خون باید میشدی و در رگهایم ‏جریان می یافتی ، ... و سلولهایم یا رب یا رب می گفت . یا ابا عبدالله شفاعت ، آه چقدر لذت بخش است ‏انسان آماده باشد برای دیدار ربش ولی چه كنم تهیدستم، خدایا قبولم كن ، سلام بر روح خدا نجات دهنده ما ‏از عصر حاضر ، عصر ظلم و ستم ، عصر كفر و الحاد ، عصر مظلومیت اسلام و پیروان واقعیش، عزیزانم اگر ‏شبانه روز شكرگزار خدا باشیم كه سرباز راستین و صادق این نعمت شویم خطر وسوسه درونی و دنیا فریبی ‏را شناخته و حذر باشیم كه صدق نیت و خلوص در عمل تنها چاره‌ساز ماست، ای عاشقان ابا عبدالله بایستی ‏شهادت را در آغوش گرفت ، و گونه ها بایستی از حرارت و شوقش سرخ شود و ضربان قلب تندتر بزند . ‏بایستی محتوای فرامین امام را درك و عمل نمائیم تا بلكه قدری از تكلیف خود را در شكرگزاری بجا آورده ‏باشیم‎ .‎ وصیت به مادر و خواهر و برادرانم و اهل فامیل ، بدانید اسلام تنها راه نجات و سعادت ماست ، همیشه بیاد ‏خدا باشید و فرامین خدا را عمل كنید ، پشتیبان و از ته قلب مقلد امام باشید ، اهمیت زیادی به دعاها و ‏مجالس یاد اباعبدالله و شهدا بدهید كه راه سعادت و توشه آخرت است‏‎ .‎ همواره تربیت حسینی و زینبی بیابید ، و رسالت آنها را در رسالت خود بدانیم و فرزندان خود را نیز همانگونه ‏تربیت دهید كه سربازانی با ایمان و عاشق شهادت و علمدارانی صالح وارث حضرت ابوالفضل برای اسلام ‏به بار آیند . از همه كسانی كه از من رنجیده اند و حقی بر گردن من دارند طلب بخشش دارم و امیدوارم ‏خداوند مرا با گناهان بسیار بیامرزد. خدایا مرا پاكیزه بپذیر.‏ مهدی باكری

  تهیه امیر ع

این دعا در مورد فرج امام عصر (عج) است و دعا کردن برای آن بزرگوار بدین دلیل است که خداوند زودتر امر فرج آن حضرت (عج) را اصلاح کند
و فرج حضرت را تقدیر کند و دولت کریمه ی آن بزرگوار را بر پا کند.


امام رضا (ع) فرموده است که این دعا را در قنوت نماز در روزهای جمعه بخوانید.


متن این دعا اینگونه است :

سایت شبهه:ما که با سانسور خبری غرب مخالفیم، و در ضمن به حقانیت خود معتقد هستیم، چرا سایت‌های مخالفین و ضد انقلاب را فیلتر می‌کنیم؟ مگر خداوند نفرموده «فَبَشِّرْ عِبَادِ - الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَه»؟

پاسخ: بحث و اختلاف بر سر فیزیک یک عمل نیست، بلکه بر سر جهت و اهداف آن است. چنان چه در جنگ نیروهای هر دو طرف می‌جنگند، می‌کشند و کشته می‌شوند، اما اگر بین حق و باطق باشد، یکی را متجاوز و جنایتکار و دیگری را مجاهد و شهید می‌نامند.

فیلترینگ در همه کشورها رایج است و میزان و شدت آن در حکومت‌های پلیسی آمریکا و اروپا بسیار گسترده‌تر و شدید‌تر است. تا آنجا که امروزه در آمریکا و اغلب کشورهای قدرتمند اروپایی، نه تنها اخبار به صورت سانسور شده و هدفمند منتشر می‌گردد و نیز بسیاری از سایت‌های خبری و یا علمی و نیز بسیاری از شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی و ... فیلتر می‌شوند، بلکه حتی با کد گزاری کلمات مورد نظر، تمامی ایمیل‌ها و حتی گفتگوهای تلفنی (به هر زبانی) ره‌گیری می‌شود و در صورت لزوم به بازداشت و حبس طولانی مدت بدون محاکمه همراه با شکنجه (با مجوز دولت و دادگاه‌های آمریکا) می‌انجامد. تازه اگر منجر به ترور از نوع انفجار و یا تصادف با خودرو (روش متداول در آمریکا) نیانجامد! چه شده است نوبت به ایران در دفاع از تهاجمات که می‌رسد، به یاد دمکراسی و شعور مردم می‌افتند و مدعی می‌شوند که هیچ فیلتری [سپری] نباید برای حملات آنان وجود داشته باشد؟!

البته همان‌طور که اشاره نمودید در جمهوری اسلامی ایران، سایت‌های ضد انقلاب، ضد دین و مستهجن فیلتر می‌شوند و چنان چه شاهدید، آن چه نامش را سایت خبری گذاشته‌اند، بدون این که خبر مهمی داشته باشند، به ستاد هدایت جریان‌های ضد انقلاب مبدل شده‌اند و اساساً به همین منظور نیز تأسیس گردیده‌اند! و اکنون ناخوشنودند که چرا این ستادها فیلتر می‌شوند؟!

باید دقت نمود که «جنگ»، جنگ است و به سلاح گرم در میدان محصور و محدود نمی‌باشد و شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی، ماهواره‌ای و اینترنتی و هم چنین بسیاری از سایت‌ها به نام خبری یا غیر خبری، ستاد و ابزار جنگی دشمن است و بودجه‌ی آنان نیز از مأخذ پنتاگون، سیا، موساد و ... تأمین می‌شود. لذا مقابله با آن‌ها بدیهی و اهمال در این مقابله نوعی بلاهت سیاسی و حماقت در استراتژی جنگ نرم است.

سؤال معترضانه در مقابل فیلتر نمودن سایت‌های ضد انقلاب و یا در واقع ستاد‌های شایعه‌پراکنی و هدایت جریانات ضد انقلاب و برانداز به بهانه‌ی توانمندی در پاسخ، مانند این است که سؤال کنیم: اگر به قدرت نظامی خود اطمینان داریم، چرا از ورود دشمن به خاک خود نگرانیم و جلوگیری می‌کنیم؟ یا اگر به قدرت اطلاعاتی خود اطمینان داریم، چرا نمی‌گذاریم جاسوسان خارجی یا عوامل داخلی به عملیات مقدماتی خود جهت ایجاد یک فتنه یا بحران که به براندازی می‌انجامد ادامه دهند؟ یا اگر به قدرت انتظامی خود اطمینان داریم، چرا برای جلوگیری از ورود مواد مخدر به داخل کشور این همه در مرزها هزینه می‌کنیم و یا شهید می‌دهیم؟ یا اگر در عرصه‌ی پزشکی قدرت علمی داریم، چرا مردم را واکسینه می‌کنیم؟!

این بهانه‌ی تحریک کننده و به ظاهر آراسته «که ما بر حق هستیم، ما منطق داریم، ما قدرتمندیم ... و می‌توانیم متقابلاً پاسخ دهیم، پس باید در جنگ سایبری مرزها را بگشائیم تا دشمن به راحتی سازماندهی و فتنه کند»، یک بهانه‌ی حیله‌گرانه است. البته در جهان اسلام تازگی ندارد. مأمون نیز به بهانه‌ای این که ما مسلمانیم و منطق اسلام قوی است و امام رضا (ع) هم که نزد ما هست عالم به جمیع علوم است، تحت عنوان «گفتگوی ادیان و تمدن‌ها» مرزهای جهان اسلام را به صورت بی‌رویه جهت تهاجم فرهنگی یونان، هندوستان، غرب و شرق گشود و در نهایت حتی اجازه‌ی یک خطبه به امام (ع) نداد و او را به شهادت رساند.

همین سیاست در زمان خاتمی و وزارت مهاجرانی (پناهنده به انگلیس) که امروزه در همین به اصطلاح سایت‌های خبری خدمتگزاری می‌کند مطرح و اجرا شد و هجمه‌ی گسترده‌ی اندیشه‌های غرب، فرهنگ و تمدن منحط غربی و ... با ابزارهای متفاوت به داخل ایران شروع شد و خسران‌های جبران ناپذیری پدید آورد.

این بهانه که این قدر به ظاهر عالمانه و دمکراسی مآبانه مطرح می‌گردد، همان سکولاریزه کردن نظام اسلامی است و فقط به فیلترینگ منحصر نمی‌گردد. چنان می‌گویند و خواهند گفت: مشروب فروشی را باز کنید، اسلام غنی است و مشروب را حرام کرده است و مسلمانان خود می‌دانند که چه کنند! روسپی‌ها خانه را هم دایر کنید، چرا مردم را مجبور می‌کنید، خودشان شعور دارند و می‌فهمند که زنا حرام و خانمازسوز است! قمارخانه و سایر مراکز فساد و فحشا نیز از این قاعده مستثنیٰ‌ نیستند! و بدیهی است که فساد فرهنگی و قتل عام هویتی، به مراتب خطرناک‌تر از فساد رفتارهای شخصی و تباهی تن است.

اما در خصوص استناد به آیه‌ی مبارکه‌‌ای که استناد نمودید، آیه همان چند کلمه نیست، بلکه چنین است:

«وَ الَّذِینَ اجْتَنَبُواْ الطَّغُوتَ أَن یَعْبُدُوهَا وَ أَنَابُواْ إِلىَ اللَّهِ لهَُمُ الْبُشْرَى‏ فَبَشِّرْ عِبَادِ (17) الَّذِینَ یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَهُ أُوْلَئكَ الَّذِینَ هَدَئهُمُ اللَّهُ وَ أُوْلَئكَ هُمْ أُوْلُواْ الْأَلْبَابِ(18 - الزمر)

و برای كسانى كه از پرستش بتان پرهیز كرده‏اند و به خدا روى آورده‏اند بشارت است. پس بندگان مرا بشارت ده - آن كسانى كه به سخن گوش مى‏دهند و از بهترین آن پیروى مى‏كنند، ایشانند كسانى كه خدا هدایتشان كرده و اینان خردمندانند.

دقت بفرمایید که در حق این آیه‌ی کریمه و مفهوم آن بسیار ظلم شده و مورد سوء استفاده‌ی تبلیغاتی قرار گرفته است! اگر آیه را تکه تکه ننموده و تمام آن را تلاوت کنیم، متوجه می‌شویم که اولاً در باره‌ی کسانی حرف می‌زند که از بندگی و سرسپردگی طاغوت رها و وارسته شده‌اند و به خداوند گرویده و به سوی او انابه می‌کنند و به «عباد» خود بشارت می‌دهد. ثانیاً نفرمود که «یستمعون الاقوال»‌، یعنی هر حرفی را گوش می‌کنند، بلکه فرمود: « یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ» یعنی حرف گوش می‌کنند. یعنی شنوای حرف حق هستند و نه مانند «صم بکم»ها و انسان‌های عنود و لجوج کر و کور باشند. مثل کفاری که به پیامبر اکرم(ص) گفتند:

وَ قالُوا قُلُوبُنا فی‏ أَكِنَّهٍ مِمَّا تَدْعُونا إِلَیْهِ وَ فی‏ آذانِنا وَقْرٌ وَ مِنْ بَیْنِنا وَ بَیْنِكَ حِجابٌ فَاعْمَلْ إِنَّنا عامِلُونَ (فصلت - 5)

و گفتند قلب‏هاى ما، در رابطه با آن چه شما ما را براى آن دعوت می كنید در غلاف و تحت سرپوش است [نفوذی بر آن نتوان نمود]. و گوش‌هاى ما سنگین می‌باشد. و بین ما و شما حائل و پرده وجود دارد. تو هر چه كه می‌خواهى انجام بده! ما هم انجام می‌دهیم‏.

آری، مؤمنین گوش شنوا دارند و حرف حق را می‌شنوند و بین بهتر و بهترین، بهترین را انتخاب می‌کنند. البته نه به این معناست که هر حرف لغوی را گوش می‌کنند و نه بدین معناست که از اندیشه‌ها و توطئه‌های دشمنان غافلند، بلکه آنها رصد می‌کنند و مواظب آنها هستند. اما معنای رصد کردن این نیست که تمامی سنگرهای جنگ سایبری یا تبلیغاتی به هر نوع را به روی آنان بگشایند تا همگان را مورد هجمه و حمله قرار دهند.

استناد این بلاهت سیاسی به قرآن کریم و کلام وحی [العیاذ بالله] ، از آن ترفندهای خطرناک و خائنانه‌ی دشمن است. چگونه معقول می‌آید که گمان کنیم خداوندی که از هر گونه پلیدی پرهیز می‌دهد، به انسان بفرماید که برو و در هر منجلابی که می‌خواهی فرو برو و بفهم که منجلاب است، سپس بیرون بیا! از کجای این آیه فهمیدند که خداوند بشارت داده به کسانی که به هر حرفی اگر چه باطل، لغو یا مبتذل گوش می‌دهند و سپس بهترین آنها را انتخاب می‌کنند و حال آن که یکی از صفات بارز مؤمن، اعراض از لغو (در گفتار، در عمل و ...) می‌باشد.

اگر کسی اهل قرآن است، به طور مسلم نه تنها به یک بخش از یک آیه، آن هم با ترجمه‌ی ناقص و برداشت غلط استناد نمی‌کند، بلکه در ما بقی آیات کریمه نیز تأمل و تعمق می‌نماید. مگر خداوند کریم در قرآن نفرمود:

«وَ قَدْ نَزَّلَ عَلَیْكُمْ فِی الْكِتابِ أَنْ إِذا سَمِعْتُمْ آیاتِ اللَّهِ یُكْفَرُ بِها وَ یُسْتَهْزَأُ بِها فَلا تَقْعُدُوا مَعَهُمْ حَتَّى یَخُوضُوا فی‏ حَدیثٍ غَیْرِهِ إِنَّكُمْ إِذاً مِثْلُهُمْ إِنَّ اللَّهَ جامِعُ الْمُنافِقینَ وَ الْكافِرینَ فی‏ جَهَنَّمَ جَمیعاً» (النساء - 140)

این معنا را بر شما نازل كرد كه هر گاه شنیدید به آیات خدا كفر ورزیده مى‏شود و به آن استهزاء مى‏كنند با آنان منشینید تا به سخنى دیگر بپردازند و گر نه شما نیز مثل آنها خواهید بود و بدانید كه خدا كافران و منافقان را در جهنم فراهم خواهد آورد.

آیا این سایت‌های خبری و غیر خبری که ضد اسلام، ضد وحدت مسلمین، ضد انقلاب و نظام جمهوری اسلامی ایران، ضد قرآن و دست‌نشانده هستند، مصداق همان کفر ورزیدن و استهزاء کردن نیستند؟! آیا نه این است که اگر شنونده نداشته باشند، اینهمه سرمایه‌گذاری نمی‌کنند و آیا نفرمود هر که با آنان نشیند، خود نیز از آنان است. نکند با ساده‌انگاری گمان نماییم که با آنان نشستن، یعنی با هم در یک اتاق یا یک رستوران دور هم نشستن است. چه نشستنی نزدیک‌تر از خطاب کننده (شبکه) با مخاطب (کاربر یا بیننده) است؟ مگر خداوند متعال نفرموده:

«وَ إِذا رَأَیْتَ الَّذینَ یَخُوضُونَ فی‏ آیاتِنا فَأَعْرِضْ عَنْهُمْ حَتَّى یَخُوضُوا فی‏ حَدیثٍ غَیْرِهِ وَ إِمَّا یُنْسِیَنَّكَ الشَّیْطانُ فَلا تَقْعُدْ بَعْدَ الذِّكْرى‏ مَعَ الْقَوْمِ الظَّالِمینَ (الانعام - 68)

و هنگامى كه دیدى آن كسانى را كه از روى سخریه، در آیات قرآن گفتگو كرده بر آن طعنه مى‏زنند، پس اعراض كن از آنان تا آن كه به سخنى دیگر بپردازند، و اگر شیطان این معنا را از یادت برد و بعدا به یادت آمد، فورا برخیز و با قوم ستمگر منشین.

آیا اینان همان‌هایی نیستند که «خوض» در آیات الهی می‌کنند، آیات الهی و کل اسلام و مسلمین را به مسخره گرفته‌اند و دائماً بر علیه‌شان توطئه می‌کنند(؟!)

مگر خداوند کریم نفرمود:

«... وَ لا تَقْرَبُوا الْفَواحِشَ ما ظَهَرَ مِنْها وَ ما بَطَن ...» (الانعام – 151)

... و به كارهاى زشت چه پنهان و چه آشكارا نزدیك مشوید.

آیا نزدیکی بیش از آن است که او در خانه‌ی من و در آسایش من حضور یافته و هر چه دلش می‌خواهد بی‌اختیار من بگوید و نشان دهد؟! بعد من هم با او بنشینم و در حین زهر‌آلود شدن خود را توجیه کنم که خداوند فرموده: «یَسْتَمِعُونَ الْقَوْلَ فَیَتَّبِعُونَ أَحْسَنَه»؟!

آیا این آمریکایی‌ها، انگلیسی‌ها، اسرائیلی‌ها و اذناب خارجی و نوکران داخلی آنها، همان دشمنانی نیستند که خداوند مؤمنین را از دوست و ولیّ گرفتن آنها پرهیز داده و مکرر فرموده:

«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا الْیَهُودَ وَ النَّصارى‏ أَوْلِیاءَ بَعْضُهُمْ أَوْلِیاءُ بَعْضٍ وَ مَنْ یَتَوَلَّهُمْ مِنْكُمْ فَإِنَّهُ مِنْهُمْ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الظَّالِمینَ» (المائده - 51)

اى كسانى كه ایمان آورده‏اید، یهود و نصارا را به دوستى برمگزینید. آنان خود دوستان یك‌دیگرند. هر كس از شما كه ایشان را به دوستى گزیند در زمره آنهاست. و خدا ستمكاران را هدایت نمى كند.

آیا خداوند نفرمود:

«یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا لا تَتَّخِذُوا بِطانَهٔ مِنْ دُونِكُمْ لا یَأْلُونَكُمْ خَبالاً وَدُّوا ما عَنِتُّمْ قَدْ بَدَتِ الْبَغْضاءُ مِنْ أَفْواهِهِمْ وَ ما تُخْفی‏ صُدُورُهُمْ أَكْبَرُ قَدْ بَیَّنَّا لَكُمُ الْآیاتِ إِنْ كُنْتُمْ تَعْقِلُونَ» (آل عمران - 118) ‏

اى كسانى كه ایمان آورده‏اید، دوست همرازى جز از همكیشان خود مگیرید، كه دیگران از هیچ فسادى در حق شما كوتاهى نمى‏كنند و خواستار رنج و مشقت شمایند. و كینه‏توزى از گفتارشان آشكار است و آن كینه كه در دل دارند بیشتر است از آن چه به زبان مى‏آورند. آیات را برایتان آشكار ساختیم، اگر به عقل دریابید.

آیا این سایت‌ها مصداق غیر هم کیشان کینه‌توز نیستند و آیا گفتارشان دشمن و کردارشان دشمن‌تر نیست؟!

اینها هم همگی آیات قرآن کریم هستند و آیات امر به معروف [که از سنخ امر و دستور است و نه ارشاد] و نهی از منکر [که از سنخ بازدارندگی امری است و نه نصیحت] و آیاتی که امر به قتال، یعنی جنگ و کشتن فتنه‌گران تا آخرین نفر را می‌دهد نیز آیات قرآن کریم هستند. حال آیا این شبکه‌ها و سایت‌ها مصداق «منکر» و «فتنه و فتنه‌گر» نیستند؟! چرا گمان می‌کنیم که فتنه و فتنه‌گر حتماً باید به صورت یک انسان مقابل ما ایستاده و بجنگد؟ این جنگی که امروزه آن را «جنگ نرم» می‌نامند، همان «قتال فتنه» است که خداوند متعال در قرآن کریم بدان اشاره نموده و فرمود:

«وَ قاتِلُوهُمْ حَتَّى لا تَكُونَ فِتْنَهٌ وَ یَكُونَ الدِّینُ لِلَّهِ فَإِنِ انْتَهَوْا فَلا عُدْوانَ إِلاَّ عَلَى الظَّالِمینَ» (البقره -193)

و با ایشان كارزار كنید تا فتنه به كلّى ریشه‏كن شود و دین تنها براى خدا شود و اگر به كلّى دست از جنگ برداشتند دیگر هیچ دشمنى و خصومتى نیست مگر علیه ستمكاران‏.

آیا جنگ فتنه و فتنه‌گر، الزاماً به صورت جنگ گرم و در یک میدان مشخص است و آیا جنگ نرم با تسلیحات سایبری جنگ فتنه نیست؟!

کجا خداوند فرمود بنشینید و حرف‌های فتنه‌گران را گوش کنید و سپس مابقی حرف‌های عالم را هم گوش کنید و سپس بهترین آنها را انتخاب کنید؟! این چه ترجمه و برداشت ظالمانه و القای شیطنت‌آمیزی است که بر اذهان عمومی تحمیل می‌کنند؟!

البته شاید آنها بگویند که خداوند کریم نیز حرف‌های دشمنان را فیلتر می‌کند و اجازه نمی‌دهد که مؤمنین به هر حرف لغو، استهزاء، معصیت، فتنه، منحرف کننده و کلاً شیاطین جن و انس [مانند ابلیس یا آمریکا] گوش کنند! اما مهم نیست که آنها چه می‌گویند، چون اصلاً خدا و اسلام را قبول ندارند و اگر به آیه‌ای نیز اشاره کنند و یا سخنی از اسلام بگویند، حتماً یا تحریف شده و یا با تفسیر به رأی سوء استفاده می‌کنند و یا هر دو.

پس، ما باید بصیرت داشته باشیم و فریب این شانتاژها را نخوریم و به بهانه‌‌ی این که حرف منطقی داریم و پاسخ داریم، سنگرهای جنگ نرم یا سایبری را دو دستی تقدیم ننماییم. از مرزهای خود در عرصه‌های گوناگون حفاظت کنیم. نگران جان و مال و اعتقاد و امنیت و آینده‌ی دنیوی و اخروی کودکان، نوجوانان، جوانان و ... باشیم و به بهانه‌ی این که در شهر آتش‌نشانی داریم، اجازه ندهیم که شهر ایمان، شهر اعتقاد، شهر ملیت، شهر هویت و شهر استقلالمان در عرصه‌های متفاوت فرهنگی، سیاسی، ملی، نظامی، اقتصادی و ... را به آتش بکشند.

بسم الله الرحمن الرحیم

 

شهید زین‌الدین در رابطه با شهید حسن باقری می‌گوید:" دو سه روز بعد از محاصره سوسنگرد با ایشان رفته بودیم جلو، حدود 100 تانک دشمن می‌آمدند طرف ما و او بدون ترسی از این همه تانک ایستاده بود و می‌گفت برای آینده باید فکر کنیم و فکرمان هم باید اساسی باشد. در همان حال هم به چند نفر از آرپی جی‌زن‌ها دستور می داد که از سمت دیگری بروند تانک‌ها را بزنند. شهید مهدی زین‌الدین در ادامه فرموده بود در مرحله سوم عملیات محرم پاسگاهی از دشمن هنوز سقوط نکرده بود. من خودم رفتم جلو و در آن درگیری شدید دیدم ایشان و شهید بقایی آمدند جلو تا از نزدیک ناظر عملیات باشند. تعجب کردم چون این وظیفه من بود که فرمانده تیپ بودم. من باید می‌رفتم و آنجا حاضر می‌شدم اما آنها زودتر از من آمده بودند. "
حسن خیلی بسیج را دوست داشت
« رزم‌ حسینی » یکی دیگر از همرزمان شهید باقر ی می‌گوید : تا بچه‌های بسیج نان نخورده بودند ایشان نان نمی‌خوردند و تا آب به گلوی بسیجیان نرسیده بود ایشان لب به آب نمی‌زدند. همسر شهید در مورد علاقه شهید به بسیجیان چنین می‌گوید: ایشان بسیجیان را خیلی دوست می‌داشتند و هرگاه از آنان صحبت می‌کردند برق خوشحالی در چشمانش پدیدار می‌شد و آن اوائل که از کارش اطلاعی نداشتیم و می‌گفتیم در جبهه چه کار می‌کنی می‌گفت من سقای بسیجیها هستم. یکی از همرزمان ایشان می‌گوید: روزی به ایشان گفتم این بسیجی‌ها خیلی مخلص هستند خیلی شجاع هستند و صداقت دارند بیا برای آنها سخنرانی کن. او با دست بر سرش زد و گفت خاک بر سر ما که مسئول اینها هستیم. ما چطور برای اینها سخنرانی کنیم ما که صلاحیت نداریم.

***

 

 

بخوان دعای فرج را، دعا اثر دارد
دعا کبوتر عشق است و بال و پر دارد
بخوان دعای فرج را و عافیت بطلب
که روزگار بسی فتنه زیر سر دارد
بخوان دعای فرج را و نا امید مباش
بهشت پاک اجابت هزار در دارد
بخوان دعای فرج را که صبح نزدیک است
خدای را، شب یلدای غم سحر دارد
بخوان دعای فرج را به شوق روز وصال
مسافر دل ما، نیت سفر دارد
بخوان دعای فرج را که یوسف زهرا
ز پشت پردۀ غیبت به ما نظر دارد
بخوان دعای فرج را که دست مهر خدا
حجاب غیبت از آن روی ماه بر دارد

 

شخصى مى گوید:

محضر امام صادق علیه السلام رسیدم عرض كردم :

- همسایه اى دارم مرا اذیت مى كند.

فرمود:

- تو با او خوش رفتار باش !

گفتم :

- خداوند او را نیامرزد.

حضرت از من روى گردانید.

آن مرد مى گوید:

من نخواستم با آن حال از امام جدا شوم . براى اینكه توجه حضرت را جلب كنم عرض كردم :

همسایه ام با من چنین و چنان مى كند و مرا آزار مى دهد.

فرمود:

- تو فكر مى كنى اگر آشكارا با او دشمنى كنى (تو هم به او آزار و اذیت كنى ) مى توانى از او انتقام بگیرى ؟

عرض كردم :

- بلى ! مى توانم .

فرمود:

- همسایه تو آدم حسودى است . او از كسانى كه به خاطر نعمت هایى كه خداوند به آنان داده است ، به مردم حسد مى ورزد. چنین آدمى اگر نعمتى را براى كسى دید، از ناراحتى و آتش درونى كه از حسد شعله ور است ، چنانچه خانواده داشته باشد با آنان درگیر شده ، اذیت و آزارشان مى كند و اگر خانواده نداشته باشد به نوكر و خدمتكارش دعوا مى كند و اگر خدمتكار نداشته باشد، شبها را به خواب نمى رود و روزها را با خشم و غضب سپرى مى كند.

بنابراین ، با چنین آدمى رو در روئى صلاح نیست باید كچدار و مریض رفتار كرد، چون آدم مریضى است .

بحار: ج 74، ص 152

آقا شیخ على زاهد ـ رحمه ‏اللّه‏ ـ به دیدن رفیقش رفت، او در حجره نبود، ایشان انتظار او را كشید و برنگشت، همان‏جا در ایوان جلوى حجره مشغول نماز شد.

   هم چنین هنگامى كه ایشان براى فاتحه خوانى و مجالس ترحیم به مساجد مى ‏رفت، اول نماز تحیّت مى ‏خواند، بعد براى فاتحه مى ‏نشست.

   نافله‏ ى راتبه ( نوافل نمازهاى یومیّه.) را هم هنگام رفتن براى اقامه ‏ى نماز جماعت در راه، در كوچه و بازار مى‏ خواند و ركوع و سجود را با اشاره انجام مى ‏داد. اگر مقصود ایشان حتّى جز تعلیم به دیگران هم نبود، كافى بود.

منبع:  bahjat