حسیـن! اى همـــایون هماى سعادت
حسیـن! اى شه ملك صبر و شهامت
فروغـــى ز نور تو خورشید رخشان
ز دریــــاى جـود تو كوثر حكایت
تویـــى نــور چشمان زهرا و حیدر
گــــل احمــــر بوستـــان رسالت
بــه پــا از قیـــام تو شد پرچم دین
نگــون گشـت اعلام كفر و ضلالت
رهــاندى تــو اسلام از چنگ اعدا
فزودیــش بر عـــزّت و بر كـرامت
جــوانمردى و غیـــرت و همّت تو
ز نــاموس دیــن كرد الحق حمایت
الا اى ولـــىّ خـــــداى یـــــگانه
خـــداوند اقلیـــم مجـد و جلالت
فـــدا كـــردى اندر ره دین و قرآن
جــوانان و یــاران بـه كوى شهادت
گــذشتى هـم از اكبر و هم ز اصغر
ز عبــــاس،آن درّ بحــــر شجاعت
ز یـــاران نـــامى و صحـب گرامى
شهیــــدان شمشیـــر اهـل شقاوت
همـــه عاشقـــان وفـــا و حقیقت
همـــه رهــــروان طـــریق ولایت
همـــه دشمن ظلم و طغیان و عدوان
همـــه پیشتـــــازان راه دیانــــت
شعـــــار همــــه بـــود الله اكبـر
مـــــرام همــــه قطـع نخل غوایت
بنـــــازم به آن همّــــت عــالى تو
بـه آن صبــر و ایمـان و آن استقامت
تو اعـــلام كــــردى بـه آزاد مردان
كـه مرگ است با سر بلندى سعادت
بـــه لطــف تـو دارند چشم شفاعت
عُصـــاة مـــحبان بـــه روز قیـامت
فـــداى ســــر انـــور بــــى‌تـن تو
كـــه بر نیــزه مى‌كرد قرآن تلاوت
به قــربان آن كودك شیر خوارت
كــه تیـــر ستــم كرد او را سقایت
ایـــا مالـــك مُلك حُسن و معالى
ایـــا معـدن جود و فیض و سخاوت
از ایــن وضع دوران و از شدّت دهر
مرا هســت بر درگهت بس شكایت
سخــــن در جناب تو سربسته گویم
كه ابلـــغ بود از صراحــت كنایت
به «لطفى» ببــخشى اگر هر دو عالم
نباشـــد شگفـت اى محیط كرامت
نبـــاشد مــــرا بیـــم از نار دوزخ
ببینـــى به مـن گـر به چشم عنایت
