تبیان، دستیار زندگی

خبرآنلاین :درحالی که رئیس جمهور ایران در سخنان امسال خود در مجمع عمومی سازمان ملل مدیریت ناعادلانه جامعه جهانی، انتقاد به تهدیدها و تحریم ها علیه ایران، لزوم جبران خسارت کشورهای زیان دیده در جنگ جهانی و تلاش برای اصلاح ساختار مدیریت جهان و سازمان ملل را تبین کرد، دبیرکل این سازمان در سخنانی از اظهارات رئیس جمهور در سخنرانی‌اش در سازمان ملل انتقاد و گفت مجمع عمومی بر اساس احترام متقابل و تفاهم میان مذاهب و فرهنگ‌ها بنا شده و اینگونه سخنان پذیرفتنی نیست.

دبیرکل سازمان ملل، در نشستی در حاشیه اجلاس مجمع عمومی با عنوان «ائتلاف تمدن‌ها» که هدفش مبارزه با افراط‌گرایی و کمک به تفاهم میان مذاهب و فرهنگ‌ها بود «ادبیات سیاسی» رئیس جمهور ایران را شایسته اجلاس بین‌المللی ندانست و گفت که مجمع عمومی بر اساس اصل احترام متقابل و بردباری شکل گرفته جای انکار هالوکاست یا تلاش برای ایجاد تردید درباره حملات ۱۱ سپتامبر نیست.

اظهارات دبیرکل سازمان ملل در حالی است که رئیس جمهور ایران در دو سال گذشته تنها خواستار تقاضای تشکیل کمیته حقیقت یاب درباره یازده سپتامبر شده بود.

احمدی نژاد در سخنان خود در مجمع عمومی سازمان ملل، تصریح کرد: آنها تحمل کوچکترین سوال را ندارند و به جای پاسخگویی، سوال کننده در مورد هولوکاست را مورد تهدید قرار داده و به جای پاسخ به سوال ۱۱ سپتامبر، سوال کننده را تهدید به تحریم بیشتر می‌کنند. سال قبل پس از پیشنهاد تشکیل کمیته حقیقت یاب سوال ۱۱ سپتامبر، اینجانب و ملتم مورد تهدید قرار گرفتیم! آیا نمی‌بایست با محاکمه متهم اصلی، عوامل اصلی شناسایی و محاکمه می‌شدند؟ چرا محاکمه علن‌ای انجام نشد؟ آیا اطلاعاتی هست که باید مخفی بماند؟

خبرآنلاین: رییس نهاد ریاست جمهوری درباره هفتمین نطق احمدی نژاد در مجمع عمومی سازمان ملل گفت: حاضرین در سکوتی آرام بخش به سخنان رییس جمهوری اسلامی ایران گوش می دادند.

اهم اظهارات معاون اجرایی رئیس جمهور در گفت و گو با ایرنا در ادامه می آید:

• سفر اخیر هیات ایرانی به نیویورک و سخنرانی ریاست محترم جمهوری در مجمع عمومی سازمان ملل تفاوتهای چشمگیری با سفرهای گذشته داشت و شاخص بارز این تفاوتها نیز سخنرانی وی در جمع نمایندگان کشورهای جهان در مجمع عمومی سازمان ملل بود.
• احمدی نژاد در این سخنرانی سووالات کلیدی را مطرح کرد که اندیشمندان و سیاستمداران جهان را تا مدتها به تفکر واخواهد داشت. مقامات و مسوولان آمریکا و کشورهای غربی نیز با شنیدن این پرسشها در موقعیتی قرار گرفتند که نه قادر به پاسخ گویی بودند و نه به سادگی می توانستند از کنار آن بی تفاوت عبور کنند.
• یکی از نکاتی که رییس جمهور کشورمان در سخنرانی خود به آن اشاره کرد این بود که، چرا کسانی که میلیونها انسان را از آفریقا و برخی کشورهای دیگر به عنوان برده به آمریکا منتقل کردند، امروز نباید غرامت این اقدام خود را به کشورهای آفریقایی بپردازند.
• سخنان رییس جمهور با دقت هر چه تمام از سوی نمایندگان کشورهای مختلف دنبال می شد.این پرسش که، چرا آمریکا به علت برده داری و ظلمی که در سالهای گذشته انجام داده به کشورهای آفریقایی غرامت پرداخت نمی کند، موجب تحسین همه حضار قرار گرفت.
• در واقع سخنان رییس جمهوری کشورمان حرف دل تمامی کشورهای مظلومی بود که سالها مورد استعمار قرار گرفته بودند و به همین علت حاضرین در سکوتی آرام بخش به سخنان رییس جمهوری اسلامی ایران گوش می دادند.
• رسانه های حاضر و به خصوص رسانه های غربی نیز از زمان آغاز سخنرانی احمدی نژاد به دقت به آن گوش می دادند.سخنرانی رییس جمهوری کشورمان و سپس سخنرانی ‘ باراک اوباما’ برای آنها از درجه اهمیت بالایی برخوردار بود.
• علت توجه افکار عمومی و نیز رسانه ها به سخنرانی رییس جمهوری ایران طرح هوشمندانه برخی موضوعات روز و نیز توجه دادن جامعه جهانی به گذشته سیاه استعمارگران از سوی احمدی نژاد بود. این سخنان طرف مقابل را وادار به پاسخ گویی خواهد کرد، هر چند غربی ها هرگز تاب تحمل و شنیدن سخنانی برخلاف میلشان را ندارند.
• خروج هیات آمریکایی و برخی متحدان غربی آمریکا در میان سخنان احمدی نژاد از سالن مجمع عمومی سازمان ملل نیز نشانه ضعف و عدم تحمل آنها از شنیدن سخنان برحق وی بود.خروج آنها نه تنها موجب وارد آمدن خدشه به سخنان رییس جمهوری کشورمان نشد، بلکه برعکس حساسیت افکار عمومی را برانگیخت و موجب جذابیت بیشتر شد، زیرا آنهایی که ماندند با دقت بیشتر به حرفهای آقای احمدی نژاد گوش دادند.
• این سووال که، مگر رییس جمهوری اسلامی ایران چه موضوعی را مطرح کرده است که غربیها تاب شنیدن آن را نداشتند، حساسیت سخنان وی را دوچندان کرده بود.

  استقبال از رییس جمهوری کشورمان در سازمان ملل

• بعد از اتمام سخنرانی و خروج احمدی نژاد از سالن مجمع، بسیاری از هیاتهای خارجی و کارکنان سازمان ملل دور رییس جمهوری کشورمان را گرفتند و احمدی نژاد نیز به رغم ازدحام زیادی که صورت گرفته بود با حوصله تمام با بسیاری از آنان عکس یادگاری گرفت که این یکی از خاطرات جالب این سفر بود.

۱۰۰۰۰ هزار فرانک معادل ۸۳ یورو که در سال ۱۹۸۵ منتشر شده است و در فرانسه پلونزی و کالدونیای جدید از آن استفاده می شود.

۵۰ هزار دوبراس متعلق به جزایر سنت توماس اند پرینس در خلیج گینه

۱۰۰ فرانک سوئیسی در منطقه ایتالیایی سوئیس

۵ دلاری نیوزیلندی

هنگ کنگ

۵۰۰۰ هزاری ایسلندی

۵۰۰ کرون ایسلندی

خبرآنلاین: بارش اولین برف پاییزی ارتفاعات علی آباد کتول در شرق استان گلستان را سفید پوش کرد. بارش برف پاییزی در ارتفاعات روستای کوهستانی سیاه مرز کوه در کوه شاهوار موجب شد تا این منطقه رنگ زمستانی گیرد.ارتفاع برف در ارتفاعات منطقه ذکر شده حدود یک متر گزارش شده است.کاهش دمای هوا در روزهای اخیر موجب شد تا دامداران دامهایشهان را از ییلاق به سمت قشلاق کوچ دهند.روستای سیاه مرزکوه در ۴۰ کیلومتری جنوب غربی علی آباد کتول واقع شده است.

منبع:عصر ایران

یونایتدپرس نوشت: السی پالو همراه وکلایش در ادمونتون آلبرتا، ضمن اعلام این مطلب گفت از کمپانی سازنده بدلیل ایجاد افسردگی ۱۰۰ هزار دلار طلب کرده است.

وی در حالی شکایت خود از شرکت کرافت کانادا که وابسته به شرکت مادر -کدبوری آدامس-  است، مطرح نمود که به رسانه ها گفت ۴۹ سال سن دارد و از آگهی های بازرگانی شرکت مذکور که آدامسهای خود را با عمر طولانی معرفی می کند بیزار شده است.

به گفته این بانوی ۴۹ ساله، ۵ دقیقه بعد از جویدن، آدامس به قطعات ریز تبدیل شده و لای دندان ها گیر می کند. وی افزود بعد از ریز شدن آدامس وی بمدت ۱۰ دقیقه افسرده شده است!!!

در دادخواست وی آورده شده که فرایند قورت دادن قطعات کوچک آدامس در دهان، منزجر کننده است. شاکی برای تنظیم شکایت خود ۲۰۰ دلار پرداخت کرده و دنبال بازپرداخت خسارتی معادل ۱۰۰ هزار دلار از کارخانه سازنده است.

کارخانه کرافت واکنشی به این شکایت نشان نداده است و باید دید بعد ها چه اتفاقی خواهد افتاد!

علی داداشی در مصاحبه با همشهری سرنخ از ناگفته ها درباره اینکه چرا قاتل را نبخشیدند، می گوید:

آیا در بین اعضای خانواده، کسی بود که نظرش چیزی جز قصاص باشد.

نه. البته در اینجا باید به یک نکته مهم اشاره کنم. من و اعضای خانواده‌ام تنها مدعیان این پرونده نیستیم. ما تنها بخشی از هزاران نفر بودیم که خواهان قصاص قاتل بودیم. برای من هیچ اهمیتی نداشت که او زنده می ماند یا حکمش اجرا می شد، چون حتی با قصاصش هم، برادر من زنده نمی‌شد. من فقط خواسته مردم را اجرا کردم.

*چطور شما از خواسته مردم باخبر شدید؟

من هر وقت از خیابانی عبور می‌کردم و مردم مرا می‌دیدند، می‌گفتند که نباید قاتل روح‌الله را ببخشیم. همه آنها ماجرای این جنایت هولناک را دنبال کرده‌اند و در جریان جزئیات آن بودند و برای همین همیشه می گفتند که علیرضا، یک قهرمان و سرمایه یک مملکت را به قتل رساند و باید برای درس عبرت هم که شده به مجازات عملش برسد.

*دلیل شما و اعضای خانواده‌تان برای قصاص چه بود؟

علیرضا نه فقط برادرم را که همه خانواده‌ام را کشت. خواهر‌های من بعد از جنایت حال و روز بدی دارند و تنها زمانی که می‌توانند داغ روح‌الله را فراموش کنند، زمانی است که قرص‌های مسکن مصرف می‌کنند تا بتواند بخوابند. آنها هنوز مرگ برادرم را باور ندارند. نه روزشان معلوم است و نه شبشان . چون زندگی برایشان بدون برادرم معنا ندارد. قصاص یک جوان دردی را از اندوه بزرگ ما دوا نمی کند.ما با قصاص هیچ کس خوشحال نمی شویم حتی قاتل برادرم اما اگر حکم اجرا نشود و این مراحل قانونی طی نشود، آن وقت ممکن است این مسئله تبعات منفی به دنبال داشته باشد. شما از من پرسیدید دلایل تان برای قصاص چیست؟ من هم این دلایل را می‌گویم و خود مردم باید قضاوت کنند که دلایل من منطقی است یا خیر! یکی از همدستان قاتل برادرم، ۲ سال قبل دست به سرقت مسلحانه زد. اگر آن سال شکات پرونده او را نمی‌بخشیدند، ‌او شب حادثه همراه قاتل برادرم نمی‌بود و بی‌شک این جنایت رخ نمی‌داد. این نشان می‌دهد که اینگونه مجرمان هیچ وقت از رضایت شکات درس عبرت نمی‌گیرند وگرنه الان همدست برادرم به اتهام مشارکت در نزاع منجر به قتل، پشت میله‌های زندان نبود. الان اگر قاتل برادرم بخشیده شود، به نظرتان فردا که آزاد شد ممکن نیست مرتکب جرمی بزرگتر شود؟ اصلاً چه کسی می‌تواند تضمین کند که این اتفاق نمی‌افتد؟

علیرضا (قاتل)، هیچ وقت از شما درخواست بخشش نکرد؟

در تمام این دو ماهی که او و همدستشانش بازداشت شدند، حتی یک بار هم ابراز پشیمانی و طلب بخشش نکردند. یک زمانی دعوا رخ می‌دهد و یکی توی گوش شخصی سیلی می‌زند و بعد صد بار از او معذرت‌خواهی می‌کند. اما آنها در دادگاه ابراز پشیمانی نکردند و به راحتی جزئیات ماجرا را تعریف کردند. ماجرایی که یک ملت را دغدار کرد. برای همین بخشش قاتل برادرم به نظر من و اعضای خانواده‌ام کار درستی نبود.

آیا برای بخشش قاتل با خانواده‌تان جلسه‌ای هم گذاشتید؟

شاید باورتان نشود اما از بعد از محاکمه قاتل برادرم در دادگاه خانواده‌ام با من ارتباطشان را قطع کردند تا نکند یک زمانی من از آنها درخواست کنم که قاتل روح‌الله را ببخشند. خیلی‌ها ماجرای اصلی این جنایت را نمی‌دانند، قاتلان در دو مرحله به روح‌الله حمله کردند اینهایی که می‌گویم طبق اعترافات متهم و حقایقی است که در صحنه جنایت دیده شد اما هرگز به گوش مردم نرسید. وقتی رو‌‌ح‌الله بعد از اصابت چاقو به گلویش، روی زمین زانو زد و داشت می‌افتاد. آنها باز هم به او حمله کردند. در برگه پزشکی قانونی نوشته شده که اثرات مشت و لگد روی سر و صورت رو‌ح‌الله دیده شده. این یعنی به برادرم ناجوانمردانه حمله شده بود. قاتل برادرم بعد از اینکه از ماجرای قتل باخبر شده بود به جای اینکه خودش را معرفی کند، نقش فرار طرح کرده و می‌خواسته به خارج از کشور بگریزد و همه اینها نشان می‌دهد که او اصلاً قصد دلجویی و عذر‌خواهی از خانواده ما را نداشت.

گفتید که هر وقت مردم در کوچه خیابان شما را می‌بینند درباره قتل روح‌الله حرف می‌زنند، در بین آنها کسانی هم بودند که از شما بخواهند قاتل را ببخشید.

خیلی کم. می‌گفتند ببخش تا نام برادرت بزرگ شود. اما من به آنها می‌گفتم اگر آنها پس از درگیری و مجروح کردن برادرم در  صحنه می‌ماندند و کمک می‌کردند و او را به بیمارستان می‌رساندند،‌ حتی در صورتی که او در بیمارستان فوت می‌کرد، ۸۰ درصد امکان داشت که قاتل را ببخشیم. چراکه رسم مردانگی این است که اگر کسی به زمین افتاد دیگری، دست از درگیری با او بردارد و بهش کمک کند. اما قاتل برادرم در حق او رسم مردانگی را به جا نیاورد و ما نباید به او رضایت دهیم.

*برای مراسم قصاص، تصمیم و برنامه خاصی داشتید؟

ما اصلاً از قصاص یک نفر خوشحال نمی‌شویم که بخواهیم برایش برنامه‌ریزی کنیم. ما با مشورت با اعضای خانواده‌ام صلاح دانستیم که حتی اجرای حکمم هم بهتر است برعهده پلیس یا مقامات قضایی باشد چراکه هدف ما از اجرای حکم، عبرت گرفتن افراد از این پرونده بود.

سـرد اسـت و مـن تـنهایـم…
چه جمـلـه ای… پـر از ڪلیـشه … پــر از تـهوع …
جـای ِ گـرمے نـشستـه ای و مے خوانـے :
“ســرد اسـت…”
یـخ نمـی ڪنـے…
حس نمی کنـے…
ڪه مـن بـرای نـوشتـن ِ همیـن دو ڪلمـه
چـه سرمایـے را گـذرانـدم…

تابناک: موسسه بین المللی مطبوعات امروز دوشنبه با صدور بیانیه ای اعلام کرد ، در سال ۲۰۱۱ میلادی هشتاد و دو خبرنگار در ماموریت حرفه ای خود کشته شده اند.

به گزارش واحد مرکزی خبر به نقل از خبرگزاری ریانووستی از مسکو ، بر اساس این بیانیه شمار خبرنگاران کشته شده در سال ۲۰۱۱ در مقایسه با سال گذشته نوزده نفر کمتر بود.

موسسه بین المللی مطبوعات که مقر آن در وین قرار دارد در بیانیه خود کشور مکزیک را خطرناکترین کشور برای نمایندگان رسانه ها دانسته است؛‌کشوری که امسال یازده خبرنگار در آنجا کشته شدند.

پس از مکزیک کشور عراق با نه خبرنگار کشته شده در رده دوم قرار می گیرد.

بیست و چهار نفر از خبرنگارانی که امسال حین کار حرفه ای خود کشته شده اند از اتباع کشورهای شمال آفریقا و خاورمیانه بوده اند.

بیانیه موسسه بین المللی مطبوعات حاکی است سیزده نفر از خبرنگاران در آسیا جان باخته اند که پنج نفرشان در پاکستان کشته شده اند.

بر اساس همین بیانیه پنج خبرنگار در کشورهای جنوب صحرای آفریقا کشته شده اند.

در این بیانیه آمده است دو تن از خبرنگاران کشته شده متعلق به اروپا بودند و هر دو نفر در خاک روسیه جان خود را از دست داده اند.