تبیان، دستیار زندگی

1. حسن مهربانم. خداوند در یکی از زیباترین روزهای خود کسی را آفرید که اکنون زیباترین بهانه من برای زنده بودن است. عزیزترینم، سالروز تولدت مبارک.

1. اشکان عزیزم! نفسم میگیرد... در هوایی که نفسهای تو نیست ... دوستت دارم. تولدت مبارک. همسفر زندگی ات نیلوفر

1. همسر عزیزم، با شوق و امید آمدی به دنیا. با هزاران رویا. با دلی چون دریا و صدایی زیبا. از آمدنت دیگران می خندیدند. نمی دانستند که این هدیه زیبا و قشنگ عاقبت یار من است. مال من است دوستت دارم. تولدت مبارک. همسرت مینا

1. چه لطیف است حس آغازی دوباره و چه زیبا است رسیدن دوباره به روز زیبای آغاز تنفس... و چه اندازه عجیب است روز ابتدای بودن، و چه اندازه شیرین است امروز... روز میلاد روز تو روزی که تو آغاز شدی. زیبای من، سالروز شکفته شدنت در باغ هستی گلباران... تولدت گلباران. پدر و مادرت

1. منتظر کوچکترین بهانه بودم تا بزرگترین تبریکم را نثارت کنم. حالا که بزرگترین بهانه ام هستی، عاشقانه و صادقانه میگویم دوستت دارم و سالروز تولدت را صمیمانه تبریک میگویم. نامزدت مهسا

کیک قهوه

مواد لازم :
آرد یک و یک چهارم لیوان
کره ی ذوب شده  ۱ لیوان
پودر شکر  ۱ لیوان
تخم مرغ  ۳ عدد
مایه خمیر  نصف قاشق مرباخوری
زنجبیل نرم شده  یک چهارم قاشق مرباخوری
قهوه   ۳ قاشق غذاخوری

طرز تهیه :
تخم مرغ ها را به شکر اضافه کنید و خوب به هم بزنید. کره ی آب کرده، قهوه ، آرد ، مایه خمیر و پودر زنجبیل را به آن اضافه کنید. مواد را به آرامی هم بزنید تا خمیر نرم و یکدست شود.

مخلوط را در قالب کیکی که قبلا چرب کرده اید و کمی آرد داخل آن پاشیده اید بریزید. ظرف کیک را در فر با درجه حرارت متوسط به مدت یک ساعت بگذارید. بعد کیک را از فر خارج کنید و بگذارید سرد شود. پس از سرد شدن، کیک را از ظرف خارج کنید و روی آن را با پودر قند تزئین کنید.

عادت کردن‌های دردسرساز!
می​گویند ترک عادت موجب مرض است، اما کمی فکر کنیم که درست است یا نه؟ کاری را از روی عادت انجام دادن، احتمالا آسان‌ترین انتخاب است، شاید به همین دلیل وقتی می‌خواهیم فرزندان​مان را تربیت کنیم، باز هم سعی می‌کنیم آنها را به خوبی‌ها عادت دهیم. البته این یک اصل روان‌شناسی است. یکی از مهم‌ترین راه‌های ایجاد رفتار مطلوب در افراد همین اصل خوگیری و عادت است، اما اگر قرار باشد فرزند ما تنها عادت کند، بدون آن که فکر و اندیشه‌اش را نیز به کار بیندازد، آن وقت است که نتیجه مطلوبی عایدمان نخواهد شد.

انسان‌ها به دو صورت عادت می‌کنند:

۱ ـ عادت بدون پشتوانه تفکر که منفعلانه و بی‌ارزش است.

۲ ـ عادت با پشتوانه فکر و اراده که باعث انس با خصلت‌های خوب می‌شود.

اگر بتوانیم کودک​مان را طوری تربیت کنیم که به کارهای خوب عادت کند و در عین حال نسبت به آنها نگرش کافی را داشته باشد و خود، آنها را انتخاب کند در این‌صورت می‌توانیم مطمئن شویم می‌تواند در طول زندگی با فکر و اراده خود در مسیر درست گام بردارد، زیرا دانسته عمل صحیح را انجام داده نه‌ از روی عادت.

برای مثال اگر بخواهیم فرزندمان سحرخیز باشد، باید برنامه‌ای کامل برای ایجاد این خصلت در او بریزیم.

در گام اول باید خودمان چنین رفتار کنیم تا فرزندمان به طور غیرمستقیم از ما الگوبرداری کند.

در گام دوم شرایط را طوری ایجاد کنیم که فرزندمان در عمل انجام شده قرار بگیرد. وقتی
چند روز متمادی صبح‌ها برنامه‌ای برای فزرندمان مهیا کنیم که او دوست دارد و به اصطلاح به عشق آن از خواب بیدار می‌شود و در طول روز هم سرش را گرم کنیم تا نخوابد، شب‌ها می‌تواند زودتر بخوابد و به طور خود​کار فردا صبح زود از خواب برمی‌خیزد.

در گام سوم می‌توانیم او را تشویق کنیم تا به تثبیت‌شدن این عمل در او کمک کرده باشیم.

گام چهارم و مهم‌ترین گام، توضیح این مطلب به زبان کودکانه برای اوست که چرا صبح زود بیدار شدن و بموقع خوابیدن را به او توصیه می‌کنیم.

اگر او تنها به این کار عادت کند، وقتی به اجبار شرایط نتواند بموقع بخوابد و صبح زود برخیزد، کم‌کم این عادت را ترک می‌کند، اما وقتی که بخوبی فهمیده باشد این کار چه فوایدی برای او دارد، چنین نخواهد شد.

چند لحظه خودتان را جای کودکتان بگذارید، او از ابتدا وارد دنیایی پر از باید و نباید می‌شود، دنیایی که ورود ممنوع‌هایش آنقدر زیاد است که به مرور یاد می‌گیرد دست به تجربه جدید نزند و این یعنی مرگ خلاقیت! البته برای سالم و صحیح زندگی‌کردن باید قوانینی وجود داشته باشد و همه خود را ملزم به رعایت آن کنند، اما این در شرایطی است که این قواعد بخوبی توضیح داده شود و فرد از همان کودکی بداند علت کارهایی را که انجام می‌دهد، چیست.

برای پرهیز از خشونت ، به نوجوانان مهارت های زندگی بیاموزیم

خشونت از دیدگاه روان شناسی یعنی ناتوانی در کنترل خشم

سلامت از دیدگاه روان شناسی در کلی ترین مفهوم آن،حالتی است که فرد از نظر جسمی و روانی در حد تعادل قرار دارد. بنابراین تعادل، کلید حفظ سلامت است.

سازمان جهانی بهداشت نیز سلامت را حالت سلامتی کامل، جسمی، روانی و اجتماعی، می داند که با مفهوم نبود بیماری یا ناتوانی متفاوت است.

خشونت همه ابعاد رشد و سلامت نوجوانان را تحت تأثیر قرار می دهد. رشد جسمی آنان را به علت ایجاد استرس و تنش فراوان مختل می سازد. در رشد ذهنی یا شناختی آنها تأثیرات کاهش دهنده بر جای می گذارد و یادگیری و پیشرفت تحصیلی آنان را کاهش می دهد.
مفهوم سلامت اجتماعی به عنوان بُعد مهم دیگر سلامت در سال های اخیر توسط سازمان جهانی بهداشت مطرح شد و به این معناست که برای دسترسی به سلامت کامل، تنها سلامت جسمی و روانی کافی نیست بلکه از آنجا که انسان در محیط جمعی زندگی می کند، سلامت اجتماعی نیز ضروری است. منظور از «سلامت اجتماعی» مشارکت فعال مردم در زندگی اجتماعی است. این مشارکت از طریق شرکت در سازمان های غیردولتی و فعالیت های داوطلبانه، انجام فعالیت های شغلی، تحصیلی، انجام وظایف شهروندی مانند شرکت در انتخابات، پذیرش قوانین و مقررات، شرکت در اجتماعات و … صورت می پذیرد. انسانی از نظر اجتماعی سالم است که مشارکت فعالتری در جامعه از طریق فعالیت های ذکر شده داشته باشد. تأمین سلامت به مفهوم کلی آن برای همه افراد، به ویژه برای نوجوانان به دلایل گوناگون از اهمیت فراوانی برخودار است.

نوجوانی ، سال های تغییر و تحول در همه جنبه های رشد جسمی، ذهنی، عاطفی، روانی و اجتماعی است و آشنایی نوجوانان و کسانی که با آنها در ارتباط هستند، با معیارهای رشد و سلامت، به ایجاد زندگی سالم و پرنشاط برای آنان کمک فراوانی خواهد کرد. نوجوانان سرمایه های آینده، هر جامعه هستند و هر اندازه که از سلامت کافی برخوردار باشند، رشد و پیشرفت جامعه را تضمین خواهند کرد. اولین گام در راه حفظ سلامت نوجوانان ، شناخت عوامل مؤثر در خشونت به صورت مثبت یا منفی و یا تقویت کننده و بازدارنده، در این زمینه است. یکی از عوامل مهمی که به عنوان عامل بازدارنده در ارتباط با سلامت نوجوانان نقش مؤثر دارد، خشونت است. خشونت همه ابعاد رشد و سلامت نوجوانان را تحت تأثیر قرار می دهد. رشد جسمی آنان را به علت ایجاد استرس و تنش فراوان مختل می سازد. در رشد ذهنی یا شناختی آنها تأثیرات کاهش دهنده بر جای می گذارد و یادگیری و پیشرفت تحصیلی آنان را کاهش می دهد. رشد عاطفی- روانی آنان را با مشکلات متعددی روبرو می سازد و سازگاری اجتماعی و ارتباط مناسب آنان را با دیگران – همسالان و بزرگسالان- دچار اختلال می سازد. از این رو، پرهیز از خشونت نقش مؤثری در حفظ و تأمین سلامت جسمی ، روانی و اجتماعی نوجوانان بر عهده دارد و به عنوان راهکار چه در سطح پیشگیری و چه از نظر درمان مطرح می شود.خشونت از دیدگاه روان شناسی یعنی ناتوانی در کنترل خشم. بنابراین برخلاف آن که برخی خشونت را نشانه قدرت می دانند، نمایانگر ضعف و درماندگی فرد در مقابله با مشکلات و کنترل خود است و بدیهی است کسی که از کنترل حالات خود ناتوان است، فرد قدرتمند و موفقی در زندگی نخواهد بود.

خشونت شیوه بروز خشم متفاوت است و آموختنی است.
زندگی در حوزه فردی، خانوادگی و اجتماعی همیشه با مشکلات گوناگونی همراه است و خشونت نه تنها روش سنجیده ای برای کاهش آنها نیست بلکه دشواری های دیگری را نیز ایجاد خواهد کرد و این را تجربه افراد بی شماری در طول زمان های زیاد و در مکان های مختلف، نشان داده است.

خشم از جمله هیجان هایی است که به طور طبیعی و ذاتی در همه افراد با تفاوت هایی وجود دارد و انسان در طول زندگی خود می آموزد و یا باید بیاموزد که هیجان هایش را تحت کنترل خود درآورد و در سطح متعادل نگاه دارد.

از جمله عواملی که سبب افزایش خشونت در همه افراد به ویژه در نوجوانان می شود، باورهای نادرستی است که در مورد علت و چگونگی خشم وجود دارد و برخی آن را پدیده ای ذاتی و طبیعی بخصوص برای مردان می دانند. در حالی که خشونت نه طبیعی است و نه غیرقابل کنترل. خشونت با خشم متفاوت است. خشونت شیوه بروز خشم متفاوت است و آموختنی است. اگر از دوران کودکی راه های درست بیان و ابراز هیجانات را بیاموزیم که بیشتر از راه الگوپذیری و همانندسازی انجام می گیرد. مطمئناً از بروز خشونت پیشگیری کرده ایم.تفاوت های جنسیتی در خشونت نقشی ندارند. اگر مردان خشونت بیشتری از خود نشان می دهند، یاد گرفته اند که چنین باشند نه این که ذاتاً خشونت بیشتری دارند. باور نادرست دیگری که در مورد خشونت وجود دارد این است که گروهی فکر می کنند نوجوانی به طور طبیعی، دوران خشم و پرخاشگری است. درست است که تغییرات جسمی، عاطفی و روانی در دوران نوجوانی سطح هیجانات را افزایش می دهد و نوجوانان بیشتر احساسی عمل می کنند، اما به معنای آن نیست که نوجوانی با خشونت پیوند ناگسستی دارد.

دکتر فاطمه قاسم زاده – روانپزشک